Zwanger
alle pijlers
Je kind verliezen tijdens de zwangerschap
dinsdag 12 oktober 2010 om 21:30
Hallo allemaal,
Ik schrijf hier al een tijdje mee via mijn eigen topic en van andere lotgenoten die ook hun kindje zijn verloren tijdens de zwangerschap.
Er zijn nu een aantal losse topics hierover, maar wellicht is er ook behoefte aan een topic waar we allemaal onze gevoelens en verhalen kunnen delen.
Voor wie mee wil schrijven....wees welkom!
Ik schrijf hier al een tijdje mee via mijn eigen topic en van andere lotgenoten die ook hun kindje zijn verloren tijdens de zwangerschap.
Er zijn nu een aantal losse topics hierover, maar wellicht is er ook behoefte aan een topic waar we allemaal onze gevoelens en verhalen kunnen delen.
Voor wie mee wil schrijven....wees welkom!
woensdag 13 april 2011 om 16:04
Lieve Puck,
Het kan ook nog niet goed gaan, verwacht dat niet van jezelf. Het is nog zo pril , jullie verlies.. Laat het verdriet toe, verzet je er niet tegen en vooral veel erover praten als je dat kan. Misschien kan je ook een andere manier bedenken om je verdriet kwijt te kunnen. Bijv in iets knutselen voor je meisje (gedenkboek oid), schrijven of iets anders wat bij jou past.
Je was al zo ver in de zwangerschap, het had zo anders moeten zijn allemaal.. niet te bevatten wat je mee moet maken.
Sterkte meid..
Het kan ook nog niet goed gaan, verwacht dat niet van jezelf. Het is nog zo pril , jullie verlies.. Laat het verdriet toe, verzet je er niet tegen en vooral veel erover praten als je dat kan. Misschien kan je ook een andere manier bedenken om je verdriet kwijt te kunnen. Bijv in iets knutselen voor je meisje (gedenkboek oid), schrijven of iets anders wat bij jou past.
Je was al zo ver in de zwangerschap, het had zo anders moeten zijn allemaal.. niet te bevatten wat je mee moet maken.
Sterkte meid..
donderdag 14 april 2011 om 20:58
Lieve Puck, je meot ook niet te snel willen hoor. Laat alles maar gewoon gaan op zo'n dag. Ik weet nog dat ik ongeveer vier weken (2 voor de bevalling en 2 na de bevalling) lang minstens 1 keer per dag flink heb moeten huilen. Soms hoefde mijn man mij alleen maar aan te kijken.
IN de derde dag dacht ik wel eens misschien dat ik deze dag wel zonder tranen doorkom maar ne hoor. Maar na een week of drie na de bevalling werden de tranen minder. Het verdriet is niet weg maar ik heb het beter in de hand wanneer ik het toelaat.
Niekje, wat heerlijk maar ook moeilijk misschien voor jullie dat jullie weer een kindje verwachten. Deze keer gaat alles goed komen. Ben je in november uitgerekend? Bijna rond de geboortedatum van Liz? Ik vind het zo fijn voor je. Dat heeft Liz maar even goed voor jullie geregeld. IK hoop dat onze kleine dat ook in petto heeft voor ons!
Ik vind het ook mooi om te horen dat jij haar aanwezigheid voelt. Ik heb dat niet direct, soms vraag ik wel eens om een teken maar tot nu toe zijn er nog geen gekke dingen gebeurd.
Wel voel ik me positief en krachig. En dat is wel iets wat met ons zoontje te maken heeft heb ik het idee. Zo'n paranormaal therapeut, hoe wist je dat dat een goede was? Dat lijkt mij ook een geweldige ervaring.
Dolfijntje, jij begint je ook beter te voelen? Weer een beetje werken doet op zich ook wel goed he? Ik ben deze week ook weer rustig begonnen.
Annali, hoe gaat ie?
Ik ben deze week weer ongesteld geworden dus mijn lichaam werkt weer! Gelukkig, ik was al bang dat ik natuurlijk weer 3 maanden zou moeten wachten tot alles op de rit zou zijn mar dat valt mee. 6,5 week duurde het.uiteindelijk.
IN de derde dag dacht ik wel eens misschien dat ik deze dag wel zonder tranen doorkom maar ne hoor. Maar na een week of drie na de bevalling werden de tranen minder. Het verdriet is niet weg maar ik heb het beter in de hand wanneer ik het toelaat.
Niekje, wat heerlijk maar ook moeilijk misschien voor jullie dat jullie weer een kindje verwachten. Deze keer gaat alles goed komen. Ben je in november uitgerekend? Bijna rond de geboortedatum van Liz? Ik vind het zo fijn voor je. Dat heeft Liz maar even goed voor jullie geregeld. IK hoop dat onze kleine dat ook in petto heeft voor ons!
Ik vind het ook mooi om te horen dat jij haar aanwezigheid voelt. Ik heb dat niet direct, soms vraag ik wel eens om een teken maar tot nu toe zijn er nog geen gekke dingen gebeurd.
Wel voel ik me positief en krachig. En dat is wel iets wat met ons zoontje te maken heeft heb ik het idee. Zo'n paranormaal therapeut, hoe wist je dat dat een goede was? Dat lijkt mij ook een geweldige ervaring.
Dolfijntje, jij begint je ook beter te voelen? Weer een beetje werken doet op zich ook wel goed he? Ik ben deze week ook weer rustig begonnen.
Annali, hoe gaat ie?
Ik ben deze week weer ongesteld geworden dus mijn lichaam werkt weer! Gelukkig, ik was al bang dat ik natuurlijk weer 3 maanden zou moeten wachten tot alles op de rit zou zijn mar dat valt mee. 6,5 week duurde het.uiteindelijk.
donderdag 14 april 2011 om 21:48
Lieve Puck,
Het verdriet en gemis is heel moeilijk en voelt zo naar.. Een wervelwind die door je heengaat, en misschien het gevoel helemaal leeg en op te zijn.
Ik hoop dat je naast het verdriet en gemis de trotsheid mag voelen van de geboorte van jullie meisje, zij heeft jullie mama en papa gemaakt.
Afgelopen maandag was het een half jaar geleden dat ons dochtertje bij 22 weken werd geboren, zij is overleden in mijn buik aan een onbekende oorzaak.
De donderdag ervoor voelde ik haar niet en vrijdagochtend werd op de echo bij de verloskundige zichtbaar dat haar hartje niet meer klopte. (op pagina 11 staat het iets uitgebreider, mocht je het willen lezen)
veel liefde en warmte voor jou en je man.
Het verdriet en gemis is heel moeilijk en voelt zo naar.. Een wervelwind die door je heengaat, en misschien het gevoel helemaal leeg en op te zijn.
Ik hoop dat je naast het verdriet en gemis de trotsheid mag voelen van de geboorte van jullie meisje, zij heeft jullie mama en papa gemaakt.
Afgelopen maandag was het een half jaar geleden dat ons dochtertje bij 22 weken werd geboren, zij is overleden in mijn buik aan een onbekende oorzaak.
De donderdag ervoor voelde ik haar niet en vrijdagochtend werd op de echo bij de verloskundige zichtbaar dat haar hartje niet meer klopte. (op pagina 11 staat het iets uitgebreider, mocht je het willen lezen)
veel liefde en warmte voor jou en je man.
donderdag 14 april 2011 om 22:20
@ Niekje: gefeliciteerd met het kleintje dat in je groeit, wat een blij nieuws .
Mooie woorden die je hebt geschreven in je eigen berichtje van 13/4 en aan puck.
@ dolfijntje en jill: knap en snel dat jullie al weer rustig aan beginnen met werken.
@ Jill: wat fijn dat je ongesteld bent geworden. Voelt toch goed als het allemaal weer werkt.
Afgelopen week bij de gynaecoloog geweest. Op de echo zag alles er goed uit en ik heb de vragen die nog in mijn hoofd dwarrelden aan haar gesteld.
Wat gaat de tijd toch snel
een knuffel aan alle mama's!
Mooie woorden die je hebt geschreven in je eigen berichtje van 13/4 en aan puck.
@ dolfijntje en jill: knap en snel dat jullie al weer rustig aan beginnen met werken.
@ Jill: wat fijn dat je ongesteld bent geworden. Voelt toch goed als het allemaal weer werkt.
Afgelopen week bij de gynaecoloog geweest. Op de echo zag alles er goed uit en ik heb de vragen die nog in mijn hoofd dwarrelden aan haar gesteld.
Wat gaat de tijd toch snel
een knuffel aan alle mama's!
donderdag 14 april 2011 om 22:42
Dolfijntje.. wat fijn om te lezen dat t steeds een beetje beter met je gaat.. Daar krijg ik een smile van op mijn gezicht. Dikke knufff meis !
Lees ik Puck haar berichtjes en zie ik vergelijking met de berichtjes van Dolfijntje. Die ook behoorlijk (logisch) in zak en as zat/zit om t verlies van Jasmijn.
Lieve Puck wees niet te hard voor je zelf , kijk naar Dolfijntje die ook net als jij in t begin heel verdrietig was en de dagen niet door kwam. En nu lees ik met een glimlach dat t elke dag een beetje beter met der gaat.
Ook met jou zal t weer beter gaan , alleen nu nog even niet , daar ben je nog niet aan toe , je hoeft je nu nog helemaal niet goed te voelen. Niks moet alles mag. Ik had t vreemder gevonden dat je schaterlachend de dagen zou doorkomen op dit moment. Dikke knuffel wees lief voor jezelf
Lees ik Puck haar berichtjes en zie ik vergelijking met de berichtjes van Dolfijntje. Die ook behoorlijk (logisch) in zak en as zat/zit om t verlies van Jasmijn.
Lieve Puck wees niet te hard voor je zelf , kijk naar Dolfijntje die ook net als jij in t begin heel verdrietig was en de dagen niet door kwam. En nu lees ik met een glimlach dat t elke dag een beetje beter met der gaat.
Ook met jou zal t weer beter gaan , alleen nu nog even niet , daar ben je nog niet aan toe , je hoeft je nu nog helemaal niet goed te voelen. Niks moet alles mag. Ik had t vreemder gevonden dat je schaterlachend de dagen zou doorkomen op dit moment. Dikke knuffel wees lief voor jezelf
vrijdag 15 april 2011 om 07:43
Hoi puck,
Misschien dat het teruglezen van de berichten hier je wat houvast kan bieden bij je gevoel, misschien is het ook nog wat te vroeg om het terug te lezen.
Ik merkte dat ik na de bevalling bij het lezen van alle berichten niet alles goed kon plaatsen, bij het teruglezen op een later moment ging dat beter.
Houvast in die zin dat je kunt lezen hoe lotgenoten de dagen doorkomen, hoe hun gevoel is, de vragen/onzekerheden, het verdriet/gemis en ook de trotsheid. Ondanks dat iedereen zijn eigen ervaringen/gevoelens heeft.
liefs
Misschien dat het teruglezen van de berichten hier je wat houvast kan bieden bij je gevoel, misschien is het ook nog wat te vroeg om het terug te lezen.
Ik merkte dat ik na de bevalling bij het lezen van alle berichten niet alles goed kon plaatsen, bij het teruglezen op een later moment ging dat beter.
Houvast in die zin dat je kunt lezen hoe lotgenoten de dagen doorkomen, hoe hun gevoel is, de vragen/onzekerheden, het verdriet/gemis en ook de trotsheid. Ondanks dat iedereen zijn eigen ervaringen/gevoelens heeft.
liefs
vrijdag 15 april 2011 om 08:32
@jill
ja, daar ben ik dus ook over overtuigd. Dat onze kleine meid er voor gezorgd heeft dat we weer zwanger zijn en het komt inderdaad heel dichtbij haar geboortedag.. heel bijzonder! ik vind het wel een heel mooi idee.
wat betreft die paranormaal therapeut. Daar ben ik via via terecht gekomen. We hadden eerst iemand gevonden in onze woonplaats, daar hebben we in januari een soort van ' reading' gehad. Deze mevrouw hadden we via internet, via haar website gevonden. Dat gaat eigenlijk puur op gevoel. Bij wie krijgen we het beste gevoel?! Die reading was heel bijzonder. Zij heeft ons toen met deze man in contact gebracht en hij is voor mijn gevoel nog meer gevoelig en ook meer ervaren dan die mevrouw. Vandaar dat ik nu naar hem toe ga. Het is inderdaad een heel mooi ervaring.
ja, daar ben ik dus ook over overtuigd. Dat onze kleine meid er voor gezorgd heeft dat we weer zwanger zijn en het komt inderdaad heel dichtbij haar geboortedag.. heel bijzonder! ik vind het wel een heel mooi idee.
wat betreft die paranormaal therapeut. Daar ben ik via via terecht gekomen. We hadden eerst iemand gevonden in onze woonplaats, daar hebben we in januari een soort van ' reading' gehad. Deze mevrouw hadden we via internet, via haar website gevonden. Dat gaat eigenlijk puur op gevoel. Bij wie krijgen we het beste gevoel?! Die reading was heel bijzonder. Zij heeft ons toen met deze man in contact gebracht en hij is voor mijn gevoel nog meer gevoelig en ook meer ervaren dan die mevrouw. Vandaar dat ik nu naar hem toe ga. Het is inderdaad een heel mooi ervaring.
vrijdag 15 april 2011 om 08:35
Hoi Meiden,
Hier is alles goed, werd vanochtend begroet door mijn jongste dochter van 10 met de mededeling: Abel is vandaag 2 maanden! en ik kreeg via facebook een lief berichtje van een van de weinige mensen daar die ik alleen via facebook ken (en dus niet irl) dat ook al zo lief was.
Ik hoorde van een goede vriend dat de gebeurtenissen rond ons kindje hem ertoe hebben gezet weer contact op te nemen met zijn oude ouders, die hij al meer dan 10 jaar niet had gezien.....
Het klinkt misschien zweverig, maar op deze manieren merk ik dat mijn er nog steeds is....je bent pas dood als er niet meer aan je gedacht wordt en als er zoveel mensen geroerd worden door je bestaan, dan besta je dus ook echt. Zoals mijn lief het heeft verwoord op zijn gedicht dat op ons geboortekaartje stond:
de liefde- waaruit jij komt- waarin jij gekomen bent- en waarmee wij verder gaan......(dit zijn de laatste regels, als jullie het heel graag helemaal willen lezen wil ik het wel helemaal opschrijven, maar voelt beetje prive)
Puck en de anderen, ik hoop dat je over een tijdje ook positief kunt zijn. Kunt zien wat je dochter je gebracht heeft, in plaats van alleen maar te zien wat je niet meer hebt.
Ik heb ook heel veel gehuild, maar vooral in de periode dat alles zo onzeker was, voor de geboorte (dat duurde bij ons vier weken). Na de crematie hadden wij allebei heel erg het gevoel "zo is het goed". En natuurlijk zijn er nog steeds moment waarop je verdrietig bent, maar dat zijn echt momenten.
Hier is alles goed, werd vanochtend begroet door mijn jongste dochter van 10 met de mededeling: Abel is vandaag 2 maanden! en ik kreeg via facebook een lief berichtje van een van de weinige mensen daar die ik alleen via facebook ken (en dus niet irl) dat ook al zo lief was.
Ik hoorde van een goede vriend dat de gebeurtenissen rond ons kindje hem ertoe hebben gezet weer contact op te nemen met zijn oude ouders, die hij al meer dan 10 jaar niet had gezien.....
Het klinkt misschien zweverig, maar op deze manieren merk ik dat mijn er nog steeds is....je bent pas dood als er niet meer aan je gedacht wordt en als er zoveel mensen geroerd worden door je bestaan, dan besta je dus ook echt. Zoals mijn lief het heeft verwoord op zijn gedicht dat op ons geboortekaartje stond:
de liefde- waaruit jij komt- waarin jij gekomen bent- en waarmee wij verder gaan......(dit zijn de laatste regels, als jullie het heel graag helemaal willen lezen wil ik het wel helemaal opschrijven, maar voelt beetje prive)
Puck en de anderen, ik hoop dat je over een tijdje ook positief kunt zijn. Kunt zien wat je dochter je gebracht heeft, in plaats van alleen maar te zien wat je niet meer hebt.
Ik heb ook heel veel gehuild, maar vooral in de periode dat alles zo onzeker was, voor de geboorte (dat duurde bij ons vier weken). Na de crematie hadden wij allebei heel erg het gevoel "zo is het goed". En natuurlijk zijn er nog steeds moment waarop je verdrietig bent, maar dat zijn echt momenten.
zondag 17 april 2011 om 08:34
Hi allemaal, hier is het 's ochtends het ergste. Dan word ik op tijd wakker en kan ik niet meer slapen. Dan mis in mijn meisje zo en ga ik liggen piekeren. Dmv oxazepam slaap ik nu redelijk een nacht door, zonder word ik al rond 4 uur wakker en dan is het helemaal mis. Mijn grote angst is dat het ons nooit gaat lukken. Zwanger worden van dit kleine wondertje duurde al met al 6 jaar. Lange medische molen, hormonen slikken, hormonen spuiten, elke 2 dagen naar ziekenhuis. Ben inmiddels 35 en ben gewoon zo bang... Ik moet hoop houden, ik weet het, maar het is zo ontzettend moeilijk... x
zondag 17 april 2011 om 20:08
Puck, het us zo logisch dat je je zo voelt. Geef jezelf tijd en ruimte om het te verwerken.
Ik herken je angst om weer zwanger te worden heel erg. Maar jij was met de IUI behandeling erg snel zwanger. Dat gaat nu gewoon weer gebeuren!!! Hou vol, het komt echt goed, hoe moeilijk het ook is om erin te blijven geloven.
Ik herken je angst om weer zwanger te worden heel erg. Maar jij was met de IUI behandeling erg snel zwanger. Dat gaat nu gewoon weer gebeuren!!! Hou vol, het komt echt goed, hoe moeilijk het ook is om erin te blijven geloven.
maandag 18 april 2011 om 09:36
Wat zijn er weer prachtige woorden voor elkaar opgeschreven.
Puck, wees niet te hard voor jezelf. Je leven is in 1 klap van vreugde en verwachting naar enorm verdriet en afscheid gegaan. Dat lukt niet 1,2,3 om daar mee om te gaan. Je bent nu 2 weken geleden bevallen. Neem de tijd en wees lief voor jezelf. Op momenten dat ik bang ben voor de toekomst, denk ik aan wat Jasmijn mij gegeven heeft. 5 jaar lang wist ik niet dat ik zwanger kon worden. Elke maand weer teleurgesteld worden door je lichaam. 6 x IUI, 1 IVF en 1 ICSI poging verder had ik eindelijk die positieve test in handen. Jasmijn is zo sterk geweest om 22 weken bij mij te blijven en in die 22 weken heb ik weer vertrouwen gekregen in mijn lichaam. IK kan het. Mijn lichaam heeft het maar mooi voor elkaar gekregen om zo'n prachtig meisje op de wereld te zetten. Dat geeft mij troost en vertrouwen in de toekomst. Ik weet nu dat ik het kan en dat ICSI de manier is om zwanger te worden. Ik hoop dat jij ergens ook een sprankje hoop en vertrouwen hebt.
Niekje, ik vind het heel mooi dat je Liz zo dichtbij je voelt. Ik heb dat ook heel sterk. Ze heeft ook een aantal tekens gegeven. Klinkt misschien zweverig en zo ben ik helemaal niet, maar ik geloof echt dat zij het is.
Trouwens, ondanks dat ik had gezegd dat we in juli voor een terugplaatsing zouden gaan: ik ben vrijdag ongesteld geworden en we gaan er deze maand weer voor! Ik voel me sterker met de dag en ik denk dat ik een nieuwe zwangerschap wel aankan. Ben blij dat we stap hebben gezet, al is het ook wel eng. Vrijdag moet ik voor het eerst weer naar het ziekenhuis voor follikelmeting.
Puck, wees niet te hard voor jezelf. Je leven is in 1 klap van vreugde en verwachting naar enorm verdriet en afscheid gegaan. Dat lukt niet 1,2,3 om daar mee om te gaan. Je bent nu 2 weken geleden bevallen. Neem de tijd en wees lief voor jezelf. Op momenten dat ik bang ben voor de toekomst, denk ik aan wat Jasmijn mij gegeven heeft. 5 jaar lang wist ik niet dat ik zwanger kon worden. Elke maand weer teleurgesteld worden door je lichaam. 6 x IUI, 1 IVF en 1 ICSI poging verder had ik eindelijk die positieve test in handen. Jasmijn is zo sterk geweest om 22 weken bij mij te blijven en in die 22 weken heb ik weer vertrouwen gekregen in mijn lichaam. IK kan het. Mijn lichaam heeft het maar mooi voor elkaar gekregen om zo'n prachtig meisje op de wereld te zetten. Dat geeft mij troost en vertrouwen in de toekomst. Ik weet nu dat ik het kan en dat ICSI de manier is om zwanger te worden. Ik hoop dat jij ergens ook een sprankje hoop en vertrouwen hebt.
Niekje, ik vind het heel mooi dat je Liz zo dichtbij je voelt. Ik heb dat ook heel sterk. Ze heeft ook een aantal tekens gegeven. Klinkt misschien zweverig en zo ben ik helemaal niet, maar ik geloof echt dat zij het is.
Trouwens, ondanks dat ik had gezegd dat we in juli voor een terugplaatsing zouden gaan: ik ben vrijdag ongesteld geworden en we gaan er deze maand weer voor! Ik voel me sterker met de dag en ik denk dat ik een nieuwe zwangerschap wel aankan. Ben blij dat we stap hebben gezet, al is het ook wel eng. Vrijdag moet ik voor het eerst weer naar het ziekenhuis voor follikelmeting.
maandag 18 april 2011 om 13:19
Dolfijntje, wat goed om te horen dat je je zo sterk voelt. Over het algemeen heb ik dat gelukkig ook. Misschien is dat een teken, want ik zo zo graag iets willen zien/horen waardoor ik weet dat hij het goed heeft. Waarin hen jij iets gezien? Of is dat te privé?
Ik ga voor je duimen dat er een broertje of zusje van Jasmijn bij jou in je buik zich gaat nestelen komende maand.
Wij hebben eind volgende maand een gesprek in het ziekenhuis over eventuele behandeling.
Mijn gevoel is nu nog dat ik daar niet direct mee wil beginnen, maar misschien denk ik daar dan anders over. We gaan gewoon onze opties bij langs.
Ik zou eigenlijk wel van de andere schrijfster hier willen weten hoe zij de nieuwe zwangerschap ervaren. Is het emotioneel ook heel zwaar?
Hoe onzeker voelen zij zich? Gaat alles tot nu tos goed, hebbn jullie meer controles?
Dus nolleke, madelief, fener... Willen jullie nog eens komen reageren?
Ik ga voor je duimen dat er een broertje of zusje van Jasmijn bij jou in je buik zich gaat nestelen komende maand.
Wij hebben eind volgende maand een gesprek in het ziekenhuis over eventuele behandeling.
Mijn gevoel is nu nog dat ik daar niet direct mee wil beginnen, maar misschien denk ik daar dan anders over. We gaan gewoon onze opties bij langs.
Ik zou eigenlijk wel van de andere schrijfster hier willen weten hoe zij de nieuwe zwangerschap ervaren. Is het emotioneel ook heel zwaar?
Hoe onzeker voelen zij zich? Gaat alles tot nu tos goed, hebbn jullie meer controles?
Dus nolleke, madelief, fener... Willen jullie nog eens komen reageren?
maandag 18 april 2011 om 14:14
hoi jill,
ik moet zeggen dat ik (nog) niet extra angstig ben. Ik zit nu nog in de periode van eerste 3 maanden en die zijn altijd onzeker. Bij mij nu niet extra.. Ik moet zeggen dat ik een aardig goed gevoel heb over deze zwangerschap en dat is wel eng. Want echt vertrouwen op mijn gevoel durf ik niet. Bang om weer zo'n enorme klap/dreun te krijgen. Nu ben ik nog aardig rustig en zie ik wel hoe het zal gaan. Invloed heb ik er toch niet op.. Het enige wat ik kan doen is goed voor mezelf en de kleine zorgen nu en dat doe ik natuurlijk.
Wij hebben woensdag de eerste echo. Dat is wel even spannend en dat zal ook zo blijven denk ik. Wij staan onder controle bij de gyn en dat zal ook zo blijven tot hij denkt/vindt dat er geen reden meer voor is en dat we naar de verlosk kunnen. Woensdag zullen we ook horen hoeveel en hoe de controles eruit zien. Misschien wordt het wel een combi gyn en verlosk.
Spannend, jullie gesprek in het ziekenhuis. Luister vooral goed naar je gevoel en voel wat voor jou goed is.
ik moet zeggen dat ik (nog) niet extra angstig ben. Ik zit nu nog in de periode van eerste 3 maanden en die zijn altijd onzeker. Bij mij nu niet extra.. Ik moet zeggen dat ik een aardig goed gevoel heb over deze zwangerschap en dat is wel eng. Want echt vertrouwen op mijn gevoel durf ik niet. Bang om weer zo'n enorme klap/dreun te krijgen. Nu ben ik nog aardig rustig en zie ik wel hoe het zal gaan. Invloed heb ik er toch niet op.. Het enige wat ik kan doen is goed voor mezelf en de kleine zorgen nu en dat doe ik natuurlijk.
Wij hebben woensdag de eerste echo. Dat is wel even spannend en dat zal ook zo blijven denk ik. Wij staan onder controle bij de gyn en dat zal ook zo blijven tot hij denkt/vindt dat er geen reden meer voor is en dat we naar de verlosk kunnen. Woensdag zullen we ook horen hoeveel en hoe de controles eruit zien. Misschien wordt het wel een combi gyn en verlosk.
Spannend, jullie gesprek in het ziekenhuis. Luister vooral goed naar je gevoel en voel wat voor jou goed is.
maandag 18 april 2011 om 14:29
Jill, ik zal het niet in details vertellen wat de tekens van Jasmijn zijn, vind het toch te prive.
Niekje, wat spannend de echo woensdag! Hoever ben je dan precies?
Voor een volgende zwangerschap mag ik kiezen waar ik onder controle blijf. De eerste 12 weken in ieder geval in het IVF-ziekenhuis, en daarna mag ik naar het ziekenhuis waar ik ben bevallen van Jasmijn, of naar de verloskundige. Als ik maar met 18 weken naar het gespecialiseerde ziekenhuis kom om een uitgebreide echo te krijgen. Ik denk dat ik onder controle wil van de VK, maar dat zie ik dan wel weer.
Ik duik nu lekker de tuin in met een boek.
Niekje, wat spannend de echo woensdag! Hoever ben je dan precies?
Voor een volgende zwangerschap mag ik kiezen waar ik onder controle blijf. De eerste 12 weken in ieder geval in het IVF-ziekenhuis, en daarna mag ik naar het ziekenhuis waar ik ben bevallen van Jasmijn, of naar de verloskundige. Als ik maar met 18 weken naar het gespecialiseerde ziekenhuis kom om een uitgebreide echo te krijgen. Ik denk dat ik onder controle wil van de VK, maar dat zie ik dan wel weer.
Ik duik nu lekker de tuin in met een boek.
dolfijntje01 wijzigde dit bericht op 19-04-2011 09:19
Reden: toch te prive
Reden: toch te prive
% gewijzigd
maandag 18 april 2011 om 14:59
Niekje, dat is ook zo. Bij elke zwangerschap is het de eerste twaalf weken afwachten. Gek is dat dat je na zo'n ervaring weer vertrouwen hebt in de nieuwe zwangerschap. Ik ben nog niet eens zwanger en toch heb ik het gevoel dat het de volgende keer goed gaat, en dat het een meisje wordt..
Dolfijntje, fijn juist die tekens. De gynaecoloog heeft ons al wel verteld dat wanneer ik weer zwanger zou zijn we een echo krijgen met 12,16 en 20 weken. En niet de SEO maar meteen de
GUO. Slik je al wel weer foliumzuur? Ik heb nu multivitamines voor vrouwen die zwanger willen worden.
En nog een heel ander vraagje. Hebben jullie ook de 170 euro aan eigen bijdrage moeten betalen van de zorgverzekering? Ik had juist de verzekering aangepast zodat de bevalling vergoed was. En nu krijg ik toch een rekening. Heb gebeld maar omdat het via gynaecologie is gegaan moeten we wel ons eigenbijdrage betalen. Het gaat me niet om het geld hoor, maar je denkt goed verzekerd te zijn en als puntje bij paaltje komt mag je toch betalen.
Dolfijntje, fijn juist die tekens. De gynaecoloog heeft ons al wel verteld dat wanneer ik weer zwanger zou zijn we een echo krijgen met 12,16 en 20 weken. En niet de SEO maar meteen de
GUO. Slik je al wel weer foliumzuur? Ik heb nu multivitamines voor vrouwen die zwanger willen worden.
En nog een heel ander vraagje. Hebben jullie ook de 170 euro aan eigen bijdrage moeten betalen van de zorgverzekering? Ik had juist de verzekering aangepast zodat de bevalling vergoed was. En nu krijg ik toch een rekening. Heb gebeld maar omdat het via gynaecologie is gegaan moeten we wel ons eigenbijdrage betalen. Het gaat me niet om het geld hoor, maar je denkt goed verzekerd te zijn en als puntje bij paaltje komt mag je toch betalen.
maandag 18 april 2011 om 15:56
Jill, wat gek van die 170 euro! Ik heb nog geen rekening gehad. En vind het wel erg bijzonder dat je hiervoor moet betalen, ik zou het ziekenhuis bellen om opheldering, of anders weer naar je verzekering en hopen dat je iemand anders aan de telefoon krijgt.
Ik slik al jaren dezelfde multivitamine, voor vrouwen die zwanger willen worden, zijn en borstvoeding geven. Kan nog wel even doorslikken dus.
Ik slik al jaren dezelfde multivitamine, voor vrouwen die zwanger willen worden, zijn en borstvoeding geven. Kan nog wel even doorslikken dus.
maandag 18 april 2011 om 19:45
hi allemaal, goed te horen dat het met jullie allemaal weer wat beter gaat, geeft voor mij ook hoop. Hier ging het vandaag ook wat beter, iets minder gehuild, bij minste of geringste nog wel erg emotioneel. Met name toen ik even met m'n man stukje ging rijden en we langs een (echt) ooievaarsnest reden en er net een ooievaar op af vloog en erop ging zitten. Moeten we dan maar zien als teken dat het ooit nog goed gaat komen.
@jill: ik werd inderdaad bij de 1e IUI zwanger, maar het duurde heel lang voordat ik überhaupt IUI kón. Ik heb namelijk van mezelf geen rijpende eitjes en we zijn maanden bezig geweest voordat ik überhaupt een eitje had en er dus IUI kon plaatsvinden. De verwachting is dus ook dat ik uit mezelf geen menstruatie ga krijgen, maar heeeel soms verandert er hormonaal iets na een zwangerschap waardoor het uit zichzelf op gang komt, maar in mijn geval zou dat eigenlijk wel een heel groot wonder zijn. Ik moet dus gewoon wachten tot het huidige vloeien ophoudt en dan mogen we over 3 of 4 maanden weer afspraak maken voor starten met hormoonbehandelingen. Eventueel tussendoor nog een keer weer provera om een tussentijdse menstruatie op te wekken. Mijn grote hoop is nu dat de hormoonbehandeling beter aanslaat en ik toch in een van de komende maanden proberen weer een rijpend eitje krijg...., maar het gaat dus nog minstens 4-6 maanden duren voor we überhaupt weer IUI krijgen, en dat beangstigt me zo, lijkt nog zoooo ver weg.
@jill: ik werd inderdaad bij de 1e IUI zwanger, maar het duurde heel lang voordat ik überhaupt IUI kón. Ik heb namelijk van mezelf geen rijpende eitjes en we zijn maanden bezig geweest voordat ik überhaupt een eitje had en er dus IUI kon plaatsvinden. De verwachting is dus ook dat ik uit mezelf geen menstruatie ga krijgen, maar heeeel soms verandert er hormonaal iets na een zwangerschap waardoor het uit zichzelf op gang komt, maar in mijn geval zou dat eigenlijk wel een heel groot wonder zijn. Ik moet dus gewoon wachten tot het huidige vloeien ophoudt en dan mogen we over 3 of 4 maanden weer afspraak maken voor starten met hormoonbehandelingen. Eventueel tussendoor nog een keer weer provera om een tussentijdse menstruatie op te wekken. Mijn grote hoop is nu dat de hormoonbehandeling beter aanslaat en ik toch in een van de komende maanden proberen weer een rijpend eitje krijg...., maar het gaat dus nog minstens 4-6 maanden duren voor we überhaupt weer IUI krijgen, en dat beangstigt me zo, lijkt nog zoooo ver weg.
maandag 18 april 2011 om 21:08
Puck, goed om te lezen dat je kleine stapjes maakt. En dat teken van die ooievaar is heel mooi. Er zijn idd veel verhalen waarbij de eerste zwangerschap is dmv een behandeling een tweede spontaan komt. Ik zou het liefst zonder behandeling zwanger worden. Hoop dus ook dat mijn lichaam nu weet hoe het moet! Waarom moet je 3/4 maanden wachten voor een behandeling? Ik was na 6,5 week weer ongesteld maar voor jou is het dus onduidelijk of dat weer op gang komt. Hoe lang moet je daar op wachten voordat je hormonen mag gaan gebruiken? Kan dat ik jouw situatie niet sneller ( leeftijd) .
dinsdag 19 april 2011 om 14:16
@jill: ik moet minimaal 3 maanden wachten ivm 'ontzwangeren' en dergelijke. Ze doen een nieuwe behandeling nooit eerder dan minimaal 3 maanden na bevallingsdatum. Dan gaan we dus pas weer starten met 'eitjes kweken' om het zo maar te zeggen en afhankelijk van hoe lang het duurt eer dat lukt, kunnen we weer een iui poging doen.
