Zwanger
alle pijlers
Je kind verliezen tijdens de zwangerschap
dinsdag 12 oktober 2010 om 21:30
Hallo allemaal,
Ik schrijf hier al een tijdje mee via mijn eigen topic en van andere lotgenoten die ook hun kindje zijn verloren tijdens de zwangerschap.
Er zijn nu een aantal losse topics hierover, maar wellicht is er ook behoefte aan een topic waar we allemaal onze gevoelens en verhalen kunnen delen.
Voor wie mee wil schrijven....wees welkom!
Ik schrijf hier al een tijdje mee via mijn eigen topic en van andere lotgenoten die ook hun kindje zijn verloren tijdens de zwangerschap.
Er zijn nu een aantal losse topics hierover, maar wellicht is er ook behoefte aan een topic waar we allemaal onze gevoelens en verhalen kunnen delen.
Voor wie mee wil schrijven....wees welkom!
maandag 6 juni 2011 om 07:34
dolfijntje, dank je wel voor je reactie. We zullen sowieso moeten wachten op de 20 weken echo, want nog niet alles is volgroeid nu. Alleen de afwijking die onze dochter had, is gelukkig uitgesloten. Dat is al een hele geruststelling. Verder gaat het met de emoties aardig ok. Af en toe steken ze de kop op en ben ik erg ongerust en bezorgd. Sinds de echo van vorige week kan ik wel wat meer genieten, omdat de eerste zorgen nu weggestreept konden worden. Alleen zullen de zorgen er altijd blijven, maar hopelijk steeds een beetje minder.
Wat rot dat je je niet goed voelt. Ik kan me voorstellen dat zo'n vraag van een moeder dan erg moeilijk is en snap je antwoord. Het overvalt je misschien dan ook wel.
Dolfijntje, ik herken me ook erg in jouw gevoelens, het positief denken en er ook kracht uit halen. Je kan het ook omdraaien en kijken naar de mooie dingen die je engeltje je gegeven heeft. Lukt niet altijd natuurlijk, maar het kan je misschien sterken.
Helaas mochten onze engeltjes niet bij ons zijn en ik denk dat ze het erg goed hebben waar ze nu zijn en ze zullen zeker onze beschermengeltjes zijn.
Wat rot dat je je niet goed voelt. Ik kan me voorstellen dat zo'n vraag van een moeder dan erg moeilijk is en snap je antwoord. Het overvalt je misschien dan ook wel.
Dolfijntje, ik herken me ook erg in jouw gevoelens, het positief denken en er ook kracht uit halen. Je kan het ook omdraaien en kijken naar de mooie dingen die je engeltje je gegeven heeft. Lukt niet altijd natuurlijk, maar het kan je misschien sterken.
Helaas mochten onze engeltjes niet bij ons zijn en ik denk dat ze het erg goed hebben waar ze nu zijn en ze zullen zeker onze beschermengeltjes zijn.
maandag 6 juni 2011 om 09:00
Hier een nachtje goed geslapen en ik voel me weer een stuk sterker.
Jill, zoals jij het opschrijft voel ik me gelukkig ook 5 van de 7 dagen. Sterk omdat wij wel een mooie dochter hebben en die zal altijd bij ons blijven. Maar 2 van de 7 dagen kan ik echt nergens die positieve gevoelens vandaan halen. Dan is gewoon de hele wereld k.u.t. en oneerlijk
Maroon, bedankt voor je lieve reactie. Wat vreselijk dat jij ook een kindje heb moeten verliezen.
Niekje, wat een opluchting dat de afwijking van Liz in ieder geval is uitgesloten. Ik denk ook dat de zorgen zullen blijven, dat de hele zwangerschap met vlagen super spannend zijn en dat je pas echt adem kan halen als er een gezond krijsend kindje op je buik ligt. Wanneer ben je uitgerekend? En hoever ben je nu?
Jill, zoals jij het opschrijft voel ik me gelukkig ook 5 van de 7 dagen. Sterk omdat wij wel een mooie dochter hebben en die zal altijd bij ons blijven. Maar 2 van de 7 dagen kan ik echt nergens die positieve gevoelens vandaan halen. Dan is gewoon de hele wereld k.u.t. en oneerlijk
Maroon, bedankt voor je lieve reactie. Wat vreselijk dat jij ook een kindje heb moeten verliezen.
Niekje, wat een opluchting dat de afwijking van Liz in ieder geval is uitgesloten. Ik denk ook dat de zorgen zullen blijven, dat de hele zwangerschap met vlagen super spannend zijn en dat je pas echt adem kan halen als er een gezond krijsend kindje op je buik ligt. Wanneer ben je uitgerekend? En hoever ben je nu?
dinsdag 7 juni 2011 om 07:37
We hebben gisteren, samen met m'n ouders, een stukje van m'n zelfgemaakte vlindertaart gehad. Vanochtend samen met mijn man even over haar gepraat, maar verder gaan we vandaag niet echt iets doen. Vanavond ga ik weer sporten, er moet nog ongeveer 10 kilo af voor 1 sept... en die taart hielp wat dat betreft niet echt...
dinsdag 7 juni 2011 om 19:40
Puck, even een knuffel voor jou vandaag! Wel mooi dat je die taart gemaakt en dat jullie er even bij stil gestaan hebben. Je int heg er nog steeds heel moeilijk mee he? Ben je wel een beetje lief voor jezelf?
Niekje, 15 weken alweer! Fijn hoor. Is de ergste moeheid over?
Ik heb gister een gesprek gehad met maatschappelijk werk. En ik vond dat wel heel fijn. Ik krijg nu ook nog een aantal vervolg gesprekken. Die zullen voor een deel gaan over de verwerking van het verlies maar ook over hoe verder? Ik ben bang dat anders zwanger worden en soort obsessie voor me gaat worden en ik niet meer geniet van andere dingen die er ook
zijn. Ik moet leren meer te leven in het hier en nu en niet alleen maar in die toekomst willen kijken. Dat is toch ook wel de meest waardevolle les die ik uit dit verlies heb gehaald.
Niekje, 15 weken alweer! Fijn hoor. Is de ergste moeheid over?
Ik heb gister een gesprek gehad met maatschappelijk werk. En ik vond dat wel heel fijn. Ik krijg nu ook nog een aantal vervolg gesprekken. Die zullen voor een deel gaan over de verwerking van het verlies maar ook over hoe verder? Ik ben bang dat anders zwanger worden en soort obsessie voor me gaat worden en ik niet meer geniet van andere dingen die er ook
zijn. Ik moet leren meer te leven in het hier en nu en niet alleen maar in die toekomst willen kijken. Dat is toch ook wel de meest waardevolle les die ik uit dit verlies heb gehaald.
dinsdag 7 juni 2011 om 19:44
dinsdag 7 juni 2011 om 20:19
Ja ik ga er echt voor, was weer kilo af deze week, was vandaag weer op weegschaal bij sportschool. Heb pcos en overgewicht en ze willen eigenlijk geen iui doen als die 10 kilo er niet eerst af is.
Verder gaat het vandaag best goed, zoals jullie ook al schrijven, sommige dagen kun je de hele wereld aan, overal zin in, en dan paar dagen later klap je ineens weer in. Moet maar genieten van die goeie dagen. Deze week ga ik uit eten met m'n zwangere vriendin, vind het heel eng. Heb haar weken niet gezien, ook weinig gesproken, maar mis haar.
Verder gaat het vandaag best goed, zoals jullie ook al schrijven, sommige dagen kun je de hele wereld aan, overal zin in, en dan paar dagen later klap je ineens weer in. Moet maar genieten van die goeie dagen. Deze week ga ik uit eten met m'n zwangere vriendin, vind het heel eng. Heb haar weken niet gezien, ook weinig gesproken, maar mis haar.
dinsdag 7 juni 2011 om 20:27
Stoer hoor dat je uit eten gaat met je vriendin. Tuurlijk mis je haar, juist in deze tijd.
Het zal voor haar ook wel lastig zijn, dat merk ik tenminste bij mijn vriedin die 3 weken verder zwanger was dan mij. Zij is nu bevallen en ik ben gister op kraamvisite geweest. Vond het toch wel heel leuk om met haar bij te kletsen.
Ik merkte aan haar dat ze het allemaal wel pittig vond, de zwangerschap en nu het zorgen voor een kindje.
Het zal voor haar ook wel lastig zijn, dat merk ik tenminste bij mijn vriedin die 3 weken verder zwanger was dan mij. Zij is nu bevallen en ik ben gister op kraamvisite geweest. Vond het toch wel heel leuk om met haar bij te kletsen.
Ik merkte aan haar dat ze het allemaal wel pittig vond, de zwangerschap en nu het zorgen voor een kindje.
woensdag 8 juni 2011 om 14:33
Niekje, 15 weken alweer! Groeit je buik ook wat harder als de 1e keer?
Puck en Jill, wat knap dat jullie zo met jullie vriendinnen en kleintjes daarvan omgaan! Ik heb 1 hoogzwangere vriendin, zij liep 2 weken voor op mij, maar daar kan ik alleen maar telefonisch goed mee praten. Zodra we elkaar zien dan klappen we op de 1 of andere manier dicht en is het erg ongemakkelijk. Met bellen hebben we dat absoluut niet, dus dan maar telefonisch
Ook andere vriendinnen en familieleden die zwanger zijn- ik klap compleet dicht of ik heb een dikke muur om me heen gebouwd en laat mijn emoties niet zien. Ik hoop dat met de tijd het makkelijker gaat en dat die muur niet meer zo dik zal zijn.
Gisteren kreeg ik weer de vraag op mijn werk of ik kinderen heb. Ik bleef een hele tijd stil en heb toen maar "ja, een dochter" gezegd. Toen kwam natuurlijk de vraag hoe oud ze was... Ik schoot helemaal vol en heb verteld dat ze is overleden tijdens de zwangerschap. De moeder schrok zich natuurlijk een hoedje en verontschuldigde zich, waarop ik mij weer verontschuldigde, etc. Was best even moeilijk, maar ben blij dat ik nu eerlijk ben geweest. Daarna gewoon weer het gesprek hervat en kwam het allemaal goed Heb nu een beter gevoel dan vorige week toen ik zei dat ik geen kinderen had.
Puck en Jill, wat knap dat jullie zo met jullie vriendinnen en kleintjes daarvan omgaan! Ik heb 1 hoogzwangere vriendin, zij liep 2 weken voor op mij, maar daar kan ik alleen maar telefonisch goed mee praten. Zodra we elkaar zien dan klappen we op de 1 of andere manier dicht en is het erg ongemakkelijk. Met bellen hebben we dat absoluut niet, dus dan maar telefonisch
Ook andere vriendinnen en familieleden die zwanger zijn- ik klap compleet dicht of ik heb een dikke muur om me heen gebouwd en laat mijn emoties niet zien. Ik hoop dat met de tijd het makkelijker gaat en dat die muur niet meer zo dik zal zijn.
Gisteren kreeg ik weer de vraag op mijn werk of ik kinderen heb. Ik bleef een hele tijd stil en heb toen maar "ja, een dochter" gezegd. Toen kwam natuurlijk de vraag hoe oud ze was... Ik schoot helemaal vol en heb verteld dat ze is overleden tijdens de zwangerschap. De moeder schrok zich natuurlijk een hoedje en verontschuldigde zich, waarop ik mij weer verontschuldigde, etc. Was best even moeilijk, maar ben blij dat ik nu eerlijk ben geweest. Daarna gewoon weer het gesprek hervat en kwam het allemaal goed Heb nu een beter gevoel dan vorige week toen ik zei dat ik geen kinderen had.
woensdag 8 juni 2011 om 22:20
Puck, een late knuffel voor jou, maar zeer gemeend! Wat goed van je dat je net als Jill toch afspreekt. Vriendinnen missen je ook zo erg en zijn ook verdrietig dat ze niet meer samen met jou deze nieuwe fase van hun leven kunnen delen. Doet niets onder wat wij hebben meegemaakt, maar zij hadden het ook zo graag anders gezien.
Dolfijntje, wat goed dat je je open hebt gesteld, veel beter dan het verzwijgen. Je bent juist zo trots op Jasmijn. Ik maak het ook vaak mee op mijn werk en je merkt dat mensen die er naar vragen ook erg schrikken. Het is alleen jammer dat je soms je helemaal op je werk wil storten en dat er door juist aardige vragen van mensen zoveel emoties los komen. Ons dochtertje is 9 maanden geboren bij 22 weken. Ik kreeg een blinde darmontsteking en deze ontsteking is in mijn placenta terecht gekomen, die weer de bevalling in werking heeft gezet. Alles geprobeerd met cerclage, 2 weken in het ziekenhuis maar toen zijn na 2 weken toch mijn vliezen gebroken en is Bo geboren. En 8 weken heb ik een curettage gehad omdat er geen hartje op de echo klopte. Het zit dus niet zo mee.
Jill, ik loop 1x per maand vanaf het begin bij een maats. werker en dat is heel fijn. Ze geeft aan dat ik heel goed bezig ben en dat is fijn om te horen. Beetje bevestiging kan nooit kwaad, toch? Ik ben meestal ook heel positief, dat moet ook want we willen een toekomst die goed komt en om die te bereiken moeten we wel positief zijn! Anders lukt het niet. Maar ja ons geduld wordt erg op de proef gesteld.
xx
Dolfijntje, wat goed dat je je open hebt gesteld, veel beter dan het verzwijgen. Je bent juist zo trots op Jasmijn. Ik maak het ook vaak mee op mijn werk en je merkt dat mensen die er naar vragen ook erg schrikken. Het is alleen jammer dat je soms je helemaal op je werk wil storten en dat er door juist aardige vragen van mensen zoveel emoties los komen. Ons dochtertje is 9 maanden geboren bij 22 weken. Ik kreeg een blinde darmontsteking en deze ontsteking is in mijn placenta terecht gekomen, die weer de bevalling in werking heeft gezet. Alles geprobeerd met cerclage, 2 weken in het ziekenhuis maar toen zijn na 2 weken toch mijn vliezen gebroken en is Bo geboren. En 8 weken heb ik een curettage gehad omdat er geen hartje op de echo klopte. Het zit dus niet zo mee.
Jill, ik loop 1x per maand vanaf het begin bij een maats. werker en dat is heel fijn. Ze geeft aan dat ik heel goed bezig ben en dat is fijn om te horen. Beetje bevestiging kan nooit kwaad, toch? Ik ben meestal ook heel positief, dat moet ook want we willen een toekomst die goed komt en om die te bereiken moeten we wel positief zijn! Anders lukt het niet. Maar ja ons geduld wordt erg op de proef gesteld.
xx
donderdag 9 juni 2011 om 14:43
Lau, als ik het goed begrijp het jij dus na het verliezen van Bo een miskraam/ curettage gehad?
Heftig hoor, ik vind het knap dat je zo positief blijft. Ik vind het maatschappelijk werk ook prettig.
Dolfijn, goed van je dat je wel over Jasmijn hebt verteld. In het gesprek met de maatschappelijk werker kwam dit ook naar voren. Ze adviseerde mij om het naar anderen wel te benoemen. Anders heb je later vaak een schuldgevoel naar je kindje toe. Hij/zij is er en mag er ook zijn.
Heftig hoor, ik vind het knap dat je zo positief blijft. Ik vind het maatschappelijk werk ook prettig.
Dolfijn, goed van je dat je wel over Jasmijn hebt verteld. In het gesprek met de maatschappelijk werker kwam dit ook naar voren. Ze adviseerde mij om het naar anderen wel te benoemen. Anders heb je later vaak een schuldgevoel naar je kindje toe. Hij/zij is er en mag er ook zijn.
vrijdag 10 juni 2011 om 08:24
Misschien zou je de vraag of je kinderen hebt,ook kunnen beantwoorden met "We hebben een engeltje". Om te ondervangen dat er een wedervraag wordt gesteld over hoe oud je kindje is.
Blijft de vraag wat zij dan verstaan onder engeltje, wellicht dat ze denken dat je een lief kindje hebt, maar denk dat ze dat wel uit de manier waarop je het overbrengt kunnen halen. (en anders klopt het ook, onze engeltjes zijn lieve engeltjes)
ik kom binnenkort een langer berichtje posten .
liefs
Blijft de vraag wat zij dan verstaan onder engeltje, wellicht dat ze denken dat je een lief kindje hebt, maar denk dat ze dat wel uit de manier waarop je het overbrengt kunnen halen. (en anders klopt het ook, onze engeltjes zijn lieve engeltjes)
ik kom binnenkort een langer berichtje posten .
liefs
vrijdag 10 juni 2011 om 12:15
heb het nu toevallig al 2x meegemaakt die vraag en ik zeg: ja, we hebben een dochtertje, maar ze is overleden. Dat zeg ik er direct in 1 zin achteraan.
hier weer paar goeie dagen, op moment heel sterk. gisteren bij m'n zwangere vriendin geweest, tuurlijk wel heel emotioneel, maar ook heel goed. Het was supergezellig, enorm veel gekletst, echt heel goed, ben zoooooo blij dat ik geweest ben.
hier weer paar goeie dagen, op moment heel sterk. gisteren bij m'n zwangere vriendin geweest, tuurlijk wel heel emotioneel, maar ook heel goed. Het was supergezellig, enorm veel gekletst, echt heel goed, ben zoooooo blij dat ik geweest ben.
zondag 3 juli 2011 om 14:14
Halo allemaal!
Ben benieuwd hoe heg bij jullie is.
Ik ben vorige maand weer zwanger geraakt, spontaan deze keer. Dus dat is voor ons al heel speciaal. Maar man, wat is dit emotioneel zwaar.
Ik weet niet of het de hormonen zijn maar ik voel me niet lekker in mijn vel zitten. Ben zo gespannen, onzeker. Durf niet te geloven dat ik zwanger ben. Ben ontzettend bang dat ik een miskraam krijg of dat er iets anders mis gaat.
Ik kan niet wachten tot de eerste echo om te zien of er echt iets zit.
Ik merk gewoon dat alle verhalen die ik de afgelopen maanden heb gehoord op mezelf ga betrekken. En ik maak mezelf er helemaal gek mee. Niekje, heb jij nog een tip?
Ben benieuwd hoe heg bij jullie is.
Ik ben vorige maand weer zwanger geraakt, spontaan deze keer. Dus dat is voor ons al heel speciaal. Maar man, wat is dit emotioneel zwaar.
Ik weet niet of het de hormonen zijn maar ik voel me niet lekker in mijn vel zitten. Ben zo gespannen, onzeker. Durf niet te geloven dat ik zwanger ben. Ben ontzettend bang dat ik een miskraam krijg of dat er iets anders mis gaat.
Ik kan niet wachten tot de eerste echo om te zien of er echt iets zit.
Ik merk gewoon dat alle verhalen die ik de afgelopen maanden heb gehoord op mezelf ga betrekken. En ik maak mezelf er helemaal gek mee. Niekje, heb jij nog een tip?
zondag 3 juli 2011 om 14:35
Hoi jill
Wat fijn voor jullie,maar ook ontzettend spannend. Hoe ver ben je nu ongeveer? Ga je direct voor controle naar het ziekenhuis of eerst naar verloskundige?
Ik herken het wel, negatief denken over wat er allemaal wel niet fout kan gaan. Helaas hebben wij een negatieve ervaring opgedaan en is het moeilijk om positief te zijn en te blijven. Ik heb dat laatste toch geprobeerd. Probeer ook aan al die kindjes te denken die gezond ter wereld zijn gekomen en toch proberen of je misschien vertrouwen kan krijgen in deze zwangerschap. Ik weet eigenlijk niet goed hoe ik dat heb gedaan..vooral veel delen met anderen hierover ,erover praten. Ik ben ook een keer bij een paranormaal therapeut geweest in het begin van mijn zwangerschap en dat heeft mij ook erg geholpen. Ons engeltje vind het goed,ze heeft het fijn waar ze nu is en is regelmatig bij ons. Als je behoefte hebt om prive te mailen ofzo,mag altijd!
Succes meid, het is je gegund! Ik hoop dat je gauw een controle en eerste echo mag krijgen.xxxxxx
Wat fijn voor jullie,maar ook ontzettend spannend. Hoe ver ben je nu ongeveer? Ga je direct voor controle naar het ziekenhuis of eerst naar verloskundige?
Ik herken het wel, negatief denken over wat er allemaal wel niet fout kan gaan. Helaas hebben wij een negatieve ervaring opgedaan en is het moeilijk om positief te zijn en te blijven. Ik heb dat laatste toch geprobeerd. Probeer ook aan al die kindjes te denken die gezond ter wereld zijn gekomen en toch proberen of je misschien vertrouwen kan krijgen in deze zwangerschap. Ik weet eigenlijk niet goed hoe ik dat heb gedaan..vooral veel delen met anderen hierover ,erover praten. Ik ben ook een keer bij een paranormaal therapeut geweest in het begin van mijn zwangerschap en dat heeft mij ook erg geholpen. Ons engeltje vind het goed,ze heeft het fijn waar ze nu is en is regelmatig bij ons. Als je behoefte hebt om prive te mailen ofzo,mag altijd!
Succes meid, het is je gegund! Ik hoop dat je gauw een controle en eerste echo mag krijgen.xxxxxx
zondag 3 juli 2011 om 21:59
He Niekje, bedankt voor je reactie. Raar he, dat je blij bent dat je weer zwanger bent maar gelijk ook zo bezorgd. Ik ben pas 6 weken dus het is ook nog heel pril. Ik heb over twee weken een echo, ik kijk daad heel erg naar uit.
Ik ben niet eens heel bang dat ons kindje hetzelfdd heeft als ons zoontje. Ben op het moment heel bang voor een miskraam of bbz. Weet ook niet goed hoe ik zo aan die angst kom. Ik zou wel graag weten hoe ik eraf kom!
Ik ga morgen de VK bellen, misschien dat zij mij wat gerust kan stellen.
Ik ben niet eens heel bang dat ons kindje hetzelfdd heeft als ons zoontje. Ben op het moment heel bang voor een miskraam of bbz. Weet ook niet goed hoe ik zo aan die angst kom. Ik zou wel graag weten hoe ik eraf kom!
Ik ga morgen de VK bellen, misschien dat zij mij wat gerust kan stellen.
maandag 4 juli 2011 om 07:24
maandag 4 juli 2011 om 10:09
Jill wat naar dat je je zo voelt! Ik weet natuurlijk niet hoe het is om weer zwanger te zijn, maar ik heb de angst nu al dus laat staan als ik straks ook nog hormonen in mijn lichaam heb rondrennen Ik hoop dat de VK wat voor je kan betekenen, al is het maar een luisterend oor. Kon je de dagen maar wat sneller laten gaan, was je maar alvast zo ver dat je een gezond huilend kindje op je borst had liggen.
Hoe voel je je verder? Ik begreep dat je uitgerekend bent op de geboortedag van je zoontje, klopt dat? En hoe voelt dat voor je?
En Niekje, hoe voel jij je verder? Wanneer heb jij de 20weken echo?
En hoe gaat het met de anderen?
Ik heb het ziekenhuis vanochtend weer gebeld om deze maand een cryo-terugplaatsing te krijgen. Verder werk ik alweer een tijdje volledig en dat gaat redelijk goed. Ik kan mijn gevoelens goed onder controle houden en ik vind het niet meer confronterend. (tuurlijk, sommige verhalen blijven confronterend, maar het omgaan daarmee gaat goed)
Gisteren wel weer helemaal in tranen. Ik blijf erbij dat de beslissing die we hebben moeten maken voor de rest van mijn leven in mijn hoofd zal zitten. Ik weet dat we de juiste hebben genomen; ze zou sowieso zijn overleden en nu hebben we haar veel leed bespaard, maar toch.... WIJ hebben de keuze moeten maken dat ze geboren moest worden, en daar heb ik af en toe moeite mee. Sommigen zeggen zodra ze het verhaal horen "oh maar jullie hadden dus geen keuze" Maar we hadden die wel! We hadden geen keuze over of zou overlijden of niet, maar wel over het moment waarop. Rond de uitgerekende datum zat ik heel veel te denken wat er gebeurt zou zijn als we de echo niet hadden laten doen. Was ze dan al overleden? Waarschijnlijk wel.
Hebben jullie dat malen ook nog?
Hoe voel je je verder? Ik begreep dat je uitgerekend bent op de geboortedag van je zoontje, klopt dat? En hoe voelt dat voor je?
En Niekje, hoe voel jij je verder? Wanneer heb jij de 20weken echo?
En hoe gaat het met de anderen?
Ik heb het ziekenhuis vanochtend weer gebeld om deze maand een cryo-terugplaatsing te krijgen. Verder werk ik alweer een tijdje volledig en dat gaat redelijk goed. Ik kan mijn gevoelens goed onder controle houden en ik vind het niet meer confronterend. (tuurlijk, sommige verhalen blijven confronterend, maar het omgaan daarmee gaat goed)
Gisteren wel weer helemaal in tranen. Ik blijf erbij dat de beslissing die we hebben moeten maken voor de rest van mijn leven in mijn hoofd zal zitten. Ik weet dat we de juiste hebben genomen; ze zou sowieso zijn overleden en nu hebben we haar veel leed bespaard, maar toch.... WIJ hebben de keuze moeten maken dat ze geboren moest worden, en daar heb ik af en toe moeite mee. Sommigen zeggen zodra ze het verhaal horen "oh maar jullie hadden dus geen keuze" Maar we hadden die wel! We hadden geen keuze over of zou overlijden of niet, maar wel over het moment waarop. Rond de uitgerekende datum zat ik heel veel te denken wat er gebeurt zou zijn als we de echo niet hadden laten doen. Was ze dan al overleden? Waarschijnlijk wel.
Hebben jullie dat malen ook nog?
maandag 4 juli 2011 om 13:43
Dolfijntje, ik heb precies hetzelfde als jou. Ik weet dat ons zoontje neit had kunnen leven, maar wie waren wij om te beslissen wanneer dat leven ging stoppen. Ik voel me er niet elke dag schuldig over maar het komt regelmatig naar boven.
Zo durf ik nu bijv geen mug of ander (vies) beestje meer door te maken. Wie ben ik om over dat leven te beslissen?
De verloskundige is er vandaag niet maar ik probeer morgen nog een keer te bellen. Ik denk echt dat ik goede beleiding nodig ga hebben bij deze zwangerschap. Het vertrouwen moet er weer komen en dat is nu nog minimaal. Ik schaam me ook wel een beetje. Nu ben ik zwanger (nog spontaan ook) en ga ik weer zeuren...Ik had gewoon niet gedacht dat het allemaal zo emotioneel zou zijn.
Dat ik uitgerekend ben op de dag van de geboorte van ons zoontje vind ik wel heel speciaal. Ik was na de bevalling na 6,5 week weer ongesteld en toen na 9 dagen. Dat vond ik toen zo raar. Maar het heeft er wel voor gezorgd dat ik dus op die datum uitgerekend ben.
Niekje, eingenlijk ben ik wel heel nieuwschierig naar die paranormaal therapeut. Zou je me willen mailen?
jill811@live.nl
Zo durf ik nu bijv geen mug of ander (vies) beestje meer door te maken. Wie ben ik om over dat leven te beslissen?
De verloskundige is er vandaag niet maar ik probeer morgen nog een keer te bellen. Ik denk echt dat ik goede beleiding nodig ga hebben bij deze zwangerschap. Het vertrouwen moet er weer komen en dat is nu nog minimaal. Ik schaam me ook wel een beetje. Nu ben ik zwanger (nog spontaan ook) en ga ik weer zeuren...Ik had gewoon niet gedacht dat het allemaal zo emotioneel zou zijn.
Dat ik uitgerekend ben op de dag van de geboorte van ons zoontje vind ik wel heel speciaal. Ik was na de bevalling na 6,5 week weer ongesteld en toen na 9 dagen. Dat vond ik toen zo raar. Maar het heeft er wel voor gezorgd dat ik dus op die datum uitgerekend ben.
Niekje, eingenlijk ben ik wel heel nieuwschierig naar die paranormaal therapeut. Zou je me willen mailen?
jill811@live.nl
