Zwanger
alle pijlers
Keuze achternaam + poll (zie link)
donderdag 25 juli 2013 om 17:53
Hallo iedereen,
Door de storing bij VF is de oude topic verdwenen, dus voor een aantal van jullie al bekende inhoud, maar hier komt het weer:
Mijn vriend en ik verwachten een voor ieder 2e, samen 3e kind. Mijn eerste kind draagt mijn achternaam en er is geen bio vader aanwezig. Zijn eerste kind draagt zijn achternaam en is gemiddeld 3 dagen per 2 weken bij hem/ ons aanwezig. We hebben een LAT-relatie en voorlopig blijft het ook zo.
Hij zou graag zijn achternaam willen doorgeven aan het 3e kindje, gezien de grote fysieke afstand die er al is met zijn eerste kind. Een naam zou de afstand verkleinen.
Ik zou graag mijn eigen naam aanhouden omdat mijn eerste en onze 3e (nagenoeg) dagelijks bij elkaar zullen opgroeien. Verschillende achternamen kunnen in mijn ogen dan ook alleen voor verwarring en onduidelijkheid zorgen bij beide kinderen.
Er zijn meer argumenten, maar deze zijn de belangrijkste. Ik vind dat wij er beiden even veel 'recht' op hebben, maar ik wil wel heel graag dat we een weloverwogen keuze maken voor de kinderen.
Ik heb ook een poll aangemaakt:
http://gratispollmaken.nl/?id=12946
(discussie in de topic van harte welkom! Poll, is een hulpmiddel, maar inhoudelijke argumenten/ toelichting lees ik ook graag/ liever zelfs!)
En alweer bedankt voor jullie reacties
PS: voor de duidelijkheid, het heeft niets met rechten te maken. We zijn voornemens samen de kinderen groot te brengen, met alle daarbij horende rechten en plichten voor ons beiden.
Door de storing bij VF is de oude topic verdwenen, dus voor een aantal van jullie al bekende inhoud, maar hier komt het weer:
Mijn vriend en ik verwachten een voor ieder 2e, samen 3e kind. Mijn eerste kind draagt mijn achternaam en er is geen bio vader aanwezig. Zijn eerste kind draagt zijn achternaam en is gemiddeld 3 dagen per 2 weken bij hem/ ons aanwezig. We hebben een LAT-relatie en voorlopig blijft het ook zo.
Hij zou graag zijn achternaam willen doorgeven aan het 3e kindje, gezien de grote fysieke afstand die er al is met zijn eerste kind. Een naam zou de afstand verkleinen.
Ik zou graag mijn eigen naam aanhouden omdat mijn eerste en onze 3e (nagenoeg) dagelijks bij elkaar zullen opgroeien. Verschillende achternamen kunnen in mijn ogen dan ook alleen voor verwarring en onduidelijkheid zorgen bij beide kinderen.
Er zijn meer argumenten, maar deze zijn de belangrijkste. Ik vind dat wij er beiden even veel 'recht' op hebben, maar ik wil wel heel graag dat we een weloverwogen keuze maken voor de kinderen.
Ik heb ook een poll aangemaakt:
http://gratispollmaken.nl/?id=12946
(discussie in de topic van harte welkom! Poll, is een hulpmiddel, maar inhoudelijke argumenten/ toelichting lees ik ook graag/ liever zelfs!)
En alweer bedankt voor jullie reacties
PS: voor de duidelijkheid, het heeft niets met rechten te maken. We zijn voornemens samen de kinderen groot te brengen, met alle daarbij horende rechten en plichten voor ons beiden.
vrijdag 26 juli 2013 om 16:34
Als je realistisch bent, dan zullen jouw kinderen voor het bestaande kind van papa op zijn best halfbroertjes/zusjes blijven. Gewoon omdat ze niet samen wonen, geen geschiedenis delen en bovendien een andere mama hebben. En vaak is het toch zo dat mama's een veel groter stempel op de opvoeding drukken dan papa's. Daar bedoel ik mee dat de kleine dingetjes die thuis thuis maken, vaak van vrouwen afkomstig zijn. Waarom ben je zo vertrouwd met je broer of zus, dat is meestal toch omdat je allebei dezelfde gewoontes hebt die je van thuis hebt meegekregen, naast de geschiedenis die je deelt.
Dat krijgen jouw kinderen waarschijnlijk niet met zijn kind, als je gewoon realistisch bent. Voor mij zou dus het zwaarst wegen dat ik de kinderen die wel samen wonen en die wel die gedeelde geschiedenis krijgen, ook in naam bij elkaar horen. Om de eenheid te benadrukken, zeg maar.
Dat krijgen jouw kinderen waarschijnlijk niet met zijn kind, als je gewoon realistisch bent. Voor mij zou dus het zwaarst wegen dat ik de kinderen die wel samen wonen en die wel die gedeelde geschiedenis krijgen, ook in naam bij elkaar horen. Om de eenheid te benadrukken, zeg maar.
Am Yisrael Chai!
(Iranian version)
zaterdag 27 juli 2013 om 08:07
quote:Lys schreef op 24 juli 2013 @ 11:07:
Ervaringsdeskundige. Ik vond het heel vervelend dat mijn zus een andere achternaam had. Vooral als kind. Altijd maar de vraag: is dat jouw zus? Maar ze heet toch? Hoe kan dat dan? En niet één keer, maar mijn hele kindertijd, jeugd en daarna ook als volwassene. Als jong kind kon ik de vragen dan ook niet beantwoorden.
Bij de tandarts, huisarts met verschillende namen opgeroepen worden. Stomme grapjes die ik niet snapte. En altijd maar die vraag. Ik vond het erg lastig. En voor mijn zus was het pas echt vervelend. Zij was het meisje met andere achternaam. Zij werd er nog meer mee geconfronteerd als ik. Ze wilde ook onze achternaam.
Persoonlijk zeg ik: jouw achternaam.Dit dus
Ervaringsdeskundige. Ik vond het heel vervelend dat mijn zus een andere achternaam had. Vooral als kind. Altijd maar de vraag: is dat jouw zus? Maar ze heet toch? Hoe kan dat dan? En niet één keer, maar mijn hele kindertijd, jeugd en daarna ook als volwassene. Als jong kind kon ik de vragen dan ook niet beantwoorden.
Bij de tandarts, huisarts met verschillende namen opgeroepen worden. Stomme grapjes die ik niet snapte. En altijd maar die vraag. Ik vond het erg lastig. En voor mijn zus was het pas echt vervelend. Zij was het meisje met andere achternaam. Zij werd er nog meer mee geconfronteerd als ik. Ze wilde ook onze achternaam.
Persoonlijk zeg ik: jouw achternaam.Dit dus
zondag 28 juli 2013 om 09:43
quote:Amand schreef op vrijdag 26 juli 2013 23:04 Had iemand trouwens de illusie dat het een 'vraag' is en was, wat de achternaam van het kind zal gaan worden?
Iedereen had al besloten en zocht er vervolgens een passende motivatie bij.
Deze begrijp ik niet helemaal. Als je iets besloten hebt dan heb je er toch over nagedacht? En dan heb je meteen je motivatie.
Jij lijkt me trouwens niet iemand die wel eens, door andere meningen of inzichten te horen, van gedachten verandert, of wel? Niet dat dat moet hoor, maar het valt me zo op dat jij altijd zo vast in je eigen verhaal blijft hangen, keer op keer op keer.
Iedereen had al besloten en zocht er vervolgens een passende motivatie bij.
Deze begrijp ik niet helemaal. Als je iets besloten hebt dan heb je er toch over nagedacht? En dan heb je meteen je motivatie.
Jij lijkt me trouwens niet iemand die wel eens, door andere meningen of inzichten te horen, van gedachten verandert, of wel? Niet dat dat moet hoor, maar het valt me zo op dat jij altijd zo vast in je eigen verhaal blijft hangen, keer op keer op keer.
zondag 28 juli 2013 om 09:51
Ik heb niet alles gelezen, maar ben het in grote lijnen met amand eens.
In nederland is het nou eenmaal de standaard om een kind vaders naam te geven. Ik vind dat je daar alleen van af moet wijken als je daar goede reden voor hebt. En daarmee bedoel ik dan, vader wil niks met het kind te maken hebben of heeft een heel vervelende achternaam.
Zoals amand zegt, het zijn toch ook 2 kinderen van verschillende vaders. Dat hoef je niet te verdoezelen.
In nederland is het nou eenmaal de standaard om een kind vaders naam te geven. Ik vind dat je daar alleen van af moet wijken als je daar goede reden voor hebt. En daarmee bedoel ik dan, vader wil niks met het kind te maken hebben of heeft een heel vervelende achternaam.
Zoals amand zegt, het zijn toch ook 2 kinderen van verschillende vaders. Dat hoef je niet te verdoezelen.
zondag 28 juli 2013 om 09:59
zondag 28 juli 2013 om 10:07
quote:_puck_ schreef op 28 juli 2013 @ 09:51:
Ik heb niet alles gelezen, maar ben het in grote lijnen met amand eens.
In nederland is het nou eenmaal de standaard om een kind vaders naam te geven. Ik vind dat je daar alleen van af moet wijken als je daar goede reden voor hebt. En daarmee bedoel ik dan, vader wil niks met het kind te maken hebben of heeft een heel vervelende achternaam.
Zoals amand zegt, het zijn toch ook 2 kinderen van verschillende vaders. Dat hoef je niet te verdoezelen.Wanneer je niet getrouwd bent is de standaard dat de kinderen de naam van de moeder krijgen. En waarom zou vriend het wel mogen verdoezelen dat hij kinderen bij twee verschillende vrouwen heeft? Je argumenten gaan dus niet op.
Ik heb niet alles gelezen, maar ben het in grote lijnen met amand eens.
In nederland is het nou eenmaal de standaard om een kind vaders naam te geven. Ik vind dat je daar alleen van af moet wijken als je daar goede reden voor hebt. En daarmee bedoel ik dan, vader wil niks met het kind te maken hebben of heeft een heel vervelende achternaam.
Zoals amand zegt, het zijn toch ook 2 kinderen van verschillende vaders. Dat hoef je niet te verdoezelen.Wanneer je niet getrouwd bent is de standaard dat de kinderen de naam van de moeder krijgen. En waarom zou vriend het wel mogen verdoezelen dat hij kinderen bij twee verschillende vrouwen heeft? Je argumenten gaan dus niet op.
zondag 28 juli 2013 om 10:09
quote:_puck_ schreef op 28 juli 2013 @ 09:59:
Kan me we voorstellen dat kind 3 het later gek zou vinden dat hij/zij vaders naam niet draagt. Kind moet dat ook altijd uitleggen.Ik denk eerder dat hij het gek zal vinden dat hij niet dezelfde achternaam heeft als de rest van de mensen met wie hij/zij in een huis woont.
Kan me we voorstellen dat kind 3 het later gek zou vinden dat hij/zij vaders naam niet draagt. Kind moet dat ook altijd uitleggen.Ik denk eerder dat hij het gek zal vinden dat hij niet dezelfde achternaam heeft als de rest van de mensen met wie hij/zij in een huis woont.
zondag 28 juli 2013 om 10:29
Bij de man is het geen sprake van verdoezelem, dat is nou eenmaal de standaard in nl.
Als kind 3 zijnde zou ik graag mijn vaders naam krijgen. De verbintenis met vader, die er toch al niet woont.
Bovendien is het voor kind 1 zuurder dan voor kind 3. Die heeft namelijk wel een vader. Ik denk dat als iemand zich buitengesloten zou voelen dat kind 1 zou zijn. Zoiets zit niet in een naam.
Hopelijk zorgt to daarvoor ongeacht welke naam gekozen wordt. En vriend van to ook dat zijn eerste kind zich even geliefd voelt.
Als kind 3 zijnde zou ik graag mijn vaders naam krijgen. De verbintenis met vader, die er toch al niet woont.
Bovendien is het voor kind 1 zuurder dan voor kind 3. Die heeft namelijk wel een vader. Ik denk dat als iemand zich buitengesloten zou voelen dat kind 1 zou zijn. Zoiets zit niet in een naam.
Hopelijk zorgt to daarvoor ongeacht welke naam gekozen wordt. En vriend van to ook dat zijn eerste kind zich even geliefd voelt.
zondag 28 juli 2013 om 10:45
Dat kan wel zo zijn, maar in de praktijk wordt dat niet vaak toegepast. Men trouwt nou eenmaal minder. Ik ken niemand met moeders achternaam. Ik werk veel met kindren, ook uit samengestelde gezinnen.
Ik vind de morele waardes die sommige eraan hangen overdreven. Zoals het zich minder verbonden voelen met kind 1. Of het zich op basis van naam buitengesloten voelen. Ouders kunnen zich beter druk maken of dat op emotioneel niveau niet gebeurd.
Maar ach, ik zou de naam van de man het meest logische vinden. Geen ramp als het moeders naam krijgt. Maar als ik zelf het ongeboren kind was, zou ik kiezen voor vaders naam.
Ik vind de morele waardes die sommige eraan hangen overdreven. Zoals het zich minder verbonden voelen met kind 1. Of het zich op basis van naam buitengesloten voelen. Ouders kunnen zich beter druk maken of dat op emotioneel niveau niet gebeurd.
Maar ach, ik zou de naam van de man het meest logische vinden. Geen ramp als het moeders naam krijgt. Maar als ik zelf het ongeboren kind was, zou ik kiezen voor vaders naam.
zondag 28 juli 2013 om 10:52
Zoals trotter terecht zegt, in nederland is het standaard dat een kind naam van vader krijgt bij getrouwde stellen. Bij ongetrouwde stellen krijgt een kind in nederland standaard de naam van de moeder.
En puck, wie bedoel je met kind 1. Kind van de vader of kind van de moeder? Want kind van de vader heeft namelijk WEL een vader in zijn/ haar leven, kind van de moeder niet. En kind 3 heeft ook een vader in zijn/ haar leven. Voor wie is wat zuur, ieder van die kinderen heeft iets "aparts".
Zoals amand terecht opmerkt, het zal een kind wel "jeuken" wiens naam het draagt (dus toch wel ego ding amand?). In zekere mate zeker waar, zolang het zich gelijk voelt met diegenen bij wie het woont, praktijkvoorbeelden hier gegeven. De erkenning zit in dagelijkse leefomgeving en gezin.
En puck, wie bedoel je met kind 1. Kind van de vader of kind van de moeder? Want kind van de vader heeft namelijk WEL een vader in zijn/ haar leven, kind van de moeder niet. En kind 3 heeft ook een vader in zijn/ haar leven. Voor wie is wat zuur, ieder van die kinderen heeft iets "aparts".
Zoals amand terecht opmerkt, het zal een kind wel "jeuken" wiens naam het draagt (dus toch wel ego ding amand?). In zekere mate zeker waar, zolang het zich gelijk voelt met diegenen bij wie het woont, praktijkvoorbeelden hier gegeven. De erkenning zit in dagelijkse leefomgeving en gezin.
maandag 29 juli 2013 om 08:30
quote:fashionvictim schreef op 26 juli 2013 @ 16:34:
Als je realistisch bent, dan zullen jouw kinderen voor het bestaande kind van papa op zijn best halfbroertjes/zusjes blijven. Gewoon omdat ze niet samen wonen, geen geschiedenis delen en bovendien een andere mama hebben. En vaak is het toch zo dat mama's een veel groter stempel op de opvoeding drukken dan papa's. Daar bedoel ik mee dat de kleine dingetjes die thuis thuis maken, vaak van vrouwen afkomstig zijn. Waarom ben je zo vertrouwd met je broer of zus, dat is meestal toch omdat je allebei dezelfde gewoontes hebt die je van thuis hebt meegekregen, naast de geschiedenis die je deelt.
Dat krijgen jouw kinderen waarschijnlijk niet met zijn kind, als je gewoon realistisch bent. Voor mij zou dus het zwaarst wegen dat ik de kinderen die wel samen wonen en die wel die gedeelde geschiedenis krijgen, ook in naam bij elkaar horen. Om de eenheid te benadrukken, zeg maar.
Ik ben van mening dat de belangrijkste (h)erkenning voor de twee kinderen die naar alle waarschijnlijkheid de meeste tijd van hun jeugd bij elkaar zullen doorbrengen in het verhaal van Lys, in de toelichtingen van fashionvictim en anderen hier goed is beschreven.
Dus mijn mening: naam moeder.
Als je realistisch bent, dan zullen jouw kinderen voor het bestaande kind van papa op zijn best halfbroertjes/zusjes blijven. Gewoon omdat ze niet samen wonen, geen geschiedenis delen en bovendien een andere mama hebben. En vaak is het toch zo dat mama's een veel groter stempel op de opvoeding drukken dan papa's. Daar bedoel ik mee dat de kleine dingetjes die thuis thuis maken, vaak van vrouwen afkomstig zijn. Waarom ben je zo vertrouwd met je broer of zus, dat is meestal toch omdat je allebei dezelfde gewoontes hebt die je van thuis hebt meegekregen, naast de geschiedenis die je deelt.
Dat krijgen jouw kinderen waarschijnlijk niet met zijn kind, als je gewoon realistisch bent. Voor mij zou dus het zwaarst wegen dat ik de kinderen die wel samen wonen en die wel die gedeelde geschiedenis krijgen, ook in naam bij elkaar horen. Om de eenheid te benadrukken, zeg maar.
Ik ben van mening dat de belangrijkste (h)erkenning voor de twee kinderen die naar alle waarschijnlijkheid de meeste tijd van hun jeugd bij elkaar zullen doorbrengen in het verhaal van Lys, in de toelichtingen van fashionvictim en anderen hier goed is beschreven.
Dus mijn mening: naam moeder.
