Zwanger
alle pijlers
Moeder ziek & en nu blijk ik zwanger
woensdag 30 mei 2012 om 15:36
al een hele tijd lees ik mee op dit forum en nu sta ik voor de moeilijkste keus in mijn jonge leventje en hoop ik dat jullie met een goed advies kunnen komen.
Mijn moeder is al geruime tijd ernstig ziek, zo ziek zelfs dat zij volgens de doktoren niet langer dan een jaar zal leven. Iets wat verschrikkelijk is maar helaas niet anders is, het klinkt raar maar in zekere zin begin ik vrede met dit idee te krijgen. Ze kan bijna niks meer en ligt bijna hele dagen in bed. Waar ik het wel heel moeilijk mee heb is dat mijn moeder nooit haar kinderen zal zien trouwen, ze niet zal zien afstuderen, haar kleinkinderen nooit zal leren kennnen. En bij dat laatste begint eigenlijk mijn probleem, ik ben zwanger. Fantastisch zal je denken, maar nu komt het ik ben pas 16!! (bijna 17) Veel en veel te jong om moeder te worden!! Ik weet het: ik had na moeten denken voor het gebeurde, ik verpest mijn toekomst en ga zo maar door. De zwangerschap beeindigen is logisch gezien de beste keuze voor mij.. Het word verschrikkelijk moeilijk als ik besluit dit niet te doen, ik leg misschien wel veel te veel stress bij mijn moeder neer en dat is wel het laatste wat ze kan gebruiken, maar heel egoistisch gedacht ik krijg de kans om deze zwangerschap en de geboorte van mijn 1ste kindje met mijn moeder te delen!! Ik durf dit niet aan mijn ouders te vertellen, de enige die dit weet is de vader van het kindje (20) en hij heeft gezegd mij te steunen in iedere beslissing die ik neem. Hij werkt fulltime, heeft een eigen huis, rijbewijs + auto en dit klinkt misschien een beetje verwend maar financieel gezien hebben mijn ouders het alles behalve slecht. En ik begrijp ook wel dat ik niet van papa's geld kan leven voor de rest van mijn leven maar het geeft mij wel de ruimte een opleiding af te maken doordat ik niet krom hoeft te liggen voor de kinderopvang of familie overdag "lastig moet vallen" met oppassen. Dat ik het hierdoor financieel en praktisch gezien iets makkelijker krijg wil niet zeggen dat ik er te makkelijk over denk, ik weet dat eht lastig gaat worden (wat zeg ik f*cking zwaar) maar wegen al die nadelen echt op tegen het voordeel dat ik dit nog wel met mijn moeder kan mee maken? heeeeellllluuuuuuppppp!! ik weet het echt niet meer
Mijn moeder is al geruime tijd ernstig ziek, zo ziek zelfs dat zij volgens de doktoren niet langer dan een jaar zal leven. Iets wat verschrikkelijk is maar helaas niet anders is, het klinkt raar maar in zekere zin begin ik vrede met dit idee te krijgen. Ze kan bijna niks meer en ligt bijna hele dagen in bed. Waar ik het wel heel moeilijk mee heb is dat mijn moeder nooit haar kinderen zal zien trouwen, ze niet zal zien afstuderen, haar kleinkinderen nooit zal leren kennnen. En bij dat laatste begint eigenlijk mijn probleem, ik ben zwanger. Fantastisch zal je denken, maar nu komt het ik ben pas 16!! (bijna 17) Veel en veel te jong om moeder te worden!! Ik weet het: ik had na moeten denken voor het gebeurde, ik verpest mijn toekomst en ga zo maar door. De zwangerschap beeindigen is logisch gezien de beste keuze voor mij.. Het word verschrikkelijk moeilijk als ik besluit dit niet te doen, ik leg misschien wel veel te veel stress bij mijn moeder neer en dat is wel het laatste wat ze kan gebruiken, maar heel egoistisch gedacht ik krijg de kans om deze zwangerschap en de geboorte van mijn 1ste kindje met mijn moeder te delen!! Ik durf dit niet aan mijn ouders te vertellen, de enige die dit weet is de vader van het kindje (20) en hij heeft gezegd mij te steunen in iedere beslissing die ik neem. Hij werkt fulltime, heeft een eigen huis, rijbewijs + auto en dit klinkt misschien een beetje verwend maar financieel gezien hebben mijn ouders het alles behalve slecht. En ik begrijp ook wel dat ik niet van papa's geld kan leven voor de rest van mijn leven maar het geeft mij wel de ruimte een opleiding af te maken doordat ik niet krom hoeft te liggen voor de kinderopvang of familie overdag "lastig moet vallen" met oppassen. Dat ik het hierdoor financieel en praktisch gezien iets makkelijker krijg wil niet zeggen dat ik er te makkelijk over denk, ik weet dat eht lastig gaat worden (wat zeg ik f*cking zwaar) maar wegen al die nadelen echt op tegen het voordeel dat ik dit nog wel met mijn moeder kan mee maken? heeeeellllluuuuuuppppp!! ik weet het echt niet meer
. Life is what happens, while you're making other plans...
donderdag 31 mei 2012 om 16:56
Jeetje Kadanz, ik word eerlijk gezegd plaatsvervangend geïrriteerd door de toon van jouw posts. Je geeft al aan, dat is jouw mening, en dat is prima. Maar wil jij TO echt met je boodschap bereiken, dan zal je dat absoluut niet lukken met het sarcasme dat van je laatste bericht afdruipt! In een aantal dingen zul je ongetwijfeld gelijk hebben, natuurlijk zal haar moeder schrikken dat haar dochter op deze leeftijd zwanger is. Ik zou me als moeder zijnde ook zorgen maken. TO zit in een kutsituatie en moet een keuze maken die al moeilijk genoeg is, denk je niet dat ze zelf ook wel weet dat niet alles rozengeur en maneschijn is? Ze is 16 en gaat haar moeder verliezen, draagt al een tijd steeds meer zorgtaken binnen haar gezin, ik ben bang dat zij al meer harde levenslessen heeft meegekregen dan sommige 36-jarigen in dit leven gehad hebben.
donderdag 31 mei 2012 om 16:59
Roose wat zit je in een vreselijke situatie. Ik heb echt met je te doen. En inderdaad, je bent een kind. Als je 16 bent, ben je nog een kind. Kinderen horen hun ouders niet te verliezen.
Maar kinderen horen al helemaal geen kinderen te krijgen! Zonder kinderen mag je nog lekker jezelf centraal stellen. Je bent 16 en dan kan dat. Je hoeft nog niet volledig verantwoordelijk te zijn. Je hoeft nog niet jaren en jaren vooruit te kijken. Je hoeft je geen zorgen te maken over geld.
Maar vanaf de dag dat je een baby krijgt, mag je nooit, nooit meer jezelf als middelpunt zien! Vanaf die dag staat je leven in het teken van je baby. Dan ben jij verantwoordelijk. Doe je dat niet, dan ontneem je je kind de kans om kind te zijn en zichzelf centraal te stellen. Dan beschadig je je kind. En dat is niet voor een paar jaar zo, maar voor 18 jaar of nog wel langer.
Een normale zestienjarige kan dat niet aan. Het gaat meestal al heel slecht met zestienjarigen die een kind krijgen. En het gaat meestal ook heel slecht met dat kind. En jij krijgt ook nog eens een loodzwaar rouwproces te verwerken. Rouwen is dodelijk vermoeiend. Een kind krijgen ook. Die combinatie wens je je ergste vijand nog niet toe.
Lieverd ik hoop dat de gesprekken met de dokter en je moeder en andere mensen in je omgeving wat hebben opgeleverd. En ik hoop ook dat je naar de woorden van fashionvictim hebt geluisterd. Je klinkt sterk en wijs voor een meisje van 16. Maar niet sterk en wijs genoeg voor dit. En dat hoef je ook nog helemaal niet te zijn.
Maar kinderen horen al helemaal geen kinderen te krijgen! Zonder kinderen mag je nog lekker jezelf centraal stellen. Je bent 16 en dan kan dat. Je hoeft nog niet volledig verantwoordelijk te zijn. Je hoeft nog niet jaren en jaren vooruit te kijken. Je hoeft je geen zorgen te maken over geld.
Maar vanaf de dag dat je een baby krijgt, mag je nooit, nooit meer jezelf als middelpunt zien! Vanaf die dag staat je leven in het teken van je baby. Dan ben jij verantwoordelijk. Doe je dat niet, dan ontneem je je kind de kans om kind te zijn en zichzelf centraal te stellen. Dan beschadig je je kind. En dat is niet voor een paar jaar zo, maar voor 18 jaar of nog wel langer.
Een normale zestienjarige kan dat niet aan. Het gaat meestal al heel slecht met zestienjarigen die een kind krijgen. En het gaat meestal ook heel slecht met dat kind. En jij krijgt ook nog eens een loodzwaar rouwproces te verwerken. Rouwen is dodelijk vermoeiend. Een kind krijgen ook. Die combinatie wens je je ergste vijand nog niet toe.
Lieverd ik hoop dat de gesprekken met de dokter en je moeder en andere mensen in je omgeving wat hebben opgeleverd. En ik hoop ook dat je naar de woorden van fashionvictim hebt geluisterd. Je klinkt sterk en wijs voor een meisje van 16. Maar niet sterk en wijs genoeg voor dit. En dat hoef je ook nog helemaal niet te zijn.
donderdag 31 mei 2012 om 17:01
En waarom zou ze dan nog iets aan dat rijtje toe moeten voegen?
Ik ben het volledig eens met wat er gezegd is. Roose, denk eens aan het feit dat het voor jouw moeder duizendmaal zo moeilijk gaat zijn om afscheid te nemen als jij zwanger bent of tienermoeder. Dat is niet een situatie waarin je berust in het feit dat je er niet meer bent. Ze zal zich zorgen maken en terecht ook. Dat probeert men je duidelijk te maken. Vind je dat eerlijk?
(Nog even afgezien van het feit of de baby goed terechtkomt in een gezin in de rouw en of jij er klaar voor bent.)
donderdag 31 mei 2012 om 17:03
Ik weet dat als ik dit door zou zetten ik het zou kunnen, er zijn helaas genoeg meiden die dit "overkomt" (ja ik weet het ik was er zelf bij, zwanger worden gebeurt niet zomaar) en die hebben het op sommige vlakken een stuk lastiger.
Ik weet dat het raar moet lopen wil ik in financieel opzicht problemen krijgen. Er is altijd de mogelijkheid op uit het huis van mijn ouders te gaan en alleen te gaan wonen (niet ideaal maar financieel gezien mogelijk) Hier door heb ik ook het geluk dat ik geen zware opleiding met een baan moet combineren om alles maar te kunnen betalen.
Van uit de familie van zowel mijn kant als de kant van mijn vriend weet ik zeker dat er genoeg steun en hulp zou komen.
Dus praktisch gezien weet ik dat ik er een stuk makkelijker voor sta als de gemiddelde tienermoeder.
De vraag blijft meer wil ik dit?? en daar blijf ik over twijfelen ook als ik de situatie rond mijn moeder los probeer te zien (niet dat dit helemaal lukt)
Ik weet dat het raar moet lopen wil ik in financieel opzicht problemen krijgen. Er is altijd de mogelijkheid op uit het huis van mijn ouders te gaan en alleen te gaan wonen (niet ideaal maar financieel gezien mogelijk) Hier door heb ik ook het geluk dat ik geen zware opleiding met een baan moet combineren om alles maar te kunnen betalen.
Van uit de familie van zowel mijn kant als de kant van mijn vriend weet ik zeker dat er genoeg steun en hulp zou komen.
Dus praktisch gezien weet ik dat ik er een stuk makkelijker voor sta als de gemiddelde tienermoeder.
De vraag blijft meer wil ik dit?? en daar blijf ik over twijfelen ook als ik de situatie rond mijn moeder los probeer te zien (niet dat dit helemaal lukt)
donderdag 31 mei 2012 om 17:04
Lieve Roose,
Ook ik ben mijn moeder al een poos kwijt. Ook bij mij was ze er niet toen ik trouwde en kinderen kreeg. Wat had ik haar daar graag bij willen hebben. Wat had ik daar veel voor over gehad. Veel, maar niet op m'n 16e moeder worden.
Moeder worden is heavy, helemaal als je 16 bent. Nog meer als je je moeder net verloren hebt/ nog moet verliezen/ tijdens ziektebed van je moeder. Laat staan dat ze er straks niet meer is om eens even je twijfels kwijt bij te kunnen.
Ook ik ben mijn moeder al een poos kwijt. Ook bij mij was ze er niet toen ik trouwde en kinderen kreeg. Wat had ik haar daar graag bij willen hebben. Wat had ik daar veel voor over gehad. Veel, maar niet op m'n 16e moeder worden.
Moeder worden is heavy, helemaal als je 16 bent. Nog meer als je je moeder net verloren hebt/ nog moet verliezen/ tijdens ziektebed van je moeder. Laat staan dat ze er straks niet meer is om eens even je twijfels kwijt bij te kunnen.
donderdag 31 mei 2012 om 17:05
Moeten we haar dan maar als een teer plantje behandelen? Haar zeggen dat alles goed komt? Dat ze haar gevoel moet volgen?Zachte heelmeesters maken stinkende wonden.
Ik leef enorm met haar mee. Als ze een bekende van me was dan zou ik alles maar dan ook alles in het werk stellen om haar te helpen, ongeacht haar keuze. Maar ik hoop dat ze volwassen genoeg is om te lezen wat de 'critici' onder ons schrijven, ook al is de toon misschien wat hard. Wat valt er anders nog te verliezen?
donderdag 31 mei 2012 om 17:10
Hé ja, laten we Roose vooral voorhouden dat ze deze keuze met verstand en niet met gevoel moet maken, maar wel even emotioneel inspelen op het feit dat ze het haar moeder hiermee vast veel lastiger gaat maken! Er is niets eerlijk in de situatie van een gezin waarin kinderen hun moeder op deze leeftijd moeten verliezen. Laten we nu vooral niet een ongetwijfeld bange 16-jarige gaan aanpraten dat zij het nog even moeilijker maakt door onverwacht (het is niet alsof zij dit gepland heeft!) zwanger te worden.
Roose, praat alsjeblieft met de mensen om je heen. Bespreek wat je denkt en voelt en ik hoop oprecht dat wanneer je die ruimte krijgt van de mensen die van je houden, je een keuze kan maken waar je uiteindelijk echt achter zal staan. Abortus of houden, geen van beiden zal een easy way out zijn.
donderdag 31 mei 2012 om 17:17
Keer op keer bestempel je jezelf als zijnde in een soort uitzonderingspositie.
Bij je vriend? Wat als hij zich opeens bedenkt? Verliefd wordt op een ander? De druk niet aankan? Zich toch te jong voelt? De relatie op natuurlijke wijze strandt? Hij zal niet de eerste zijn.
Ik zie niet wat je hier met geluk bedoelt. De situatie is niet gelukkig. Het lijkt alsof je stelselmatig voorbeelden aanhaalt om maar aan te tonen dat het allemaal niet zo erg is, dat anderen het veel zwaarder hebben, dat jij er veel beter voor staat. Dat verzacht de pijn, maar neemt het probleem niet weg. Beter zou zijn om er realistisch tegenaan te kijken: je staat voor een onbekende weg.
Daar ga je weer. Je stelt jezelf boven de rest. Weet je heel zeker dat je het zoveel makkelijker gaat krijgen dan de gemiddelde Nederlander?
Zou je het kind ook hebben gehouden als je moeder niet ziek was? Ja of nee?
donderdag 31 mei 2012 om 17:23
Roose, wat een ontzettend ingewikkelde situatie.
Je hebt niet veel aan mijn persoonlijke mening denk ik. Maar besef je wel dat je straks tegelijkertijd in een rouwproces zit en met een kleine baby die je moet gaan opvoeden. Een van beiden is al zwaar genoeg, helemaal op jouw jonge leeftijd lijkt me. Allebei tegelijkertijd zal vreselijk moeilijk gaan worden.
Denk goed na of je er klaar voor bent om nu al moeder te worden. Als je het echt ontzettend graag wilt houden, doe het dan. Maar besef je wel dat je je jeugd al min of meer verliest door het vroege verliezen van je moeder, en nog eens door zelf zo vroeg moeder te worden. Je moet dat alleen doen als je het echt aankan denk ik...
Sterkte in ieder geval.
Je hebt niet veel aan mijn persoonlijke mening denk ik. Maar besef je wel dat je straks tegelijkertijd in een rouwproces zit en met een kleine baby die je moet gaan opvoeden. Een van beiden is al zwaar genoeg, helemaal op jouw jonge leeftijd lijkt me. Allebei tegelijkertijd zal vreselijk moeilijk gaan worden.
Denk goed na of je er klaar voor bent om nu al moeder te worden. Als je het echt ontzettend graag wilt houden, doe het dan. Maar besef je wel dat je je jeugd al min of meer verliest door het vroege verliezen van je moeder, en nog eens door zelf zo vroeg moeder te worden. Je moet dat alleen doen als je het echt aankan denk ik...
Sterkte in ieder geval.
donderdag 31 mei 2012 om 17:25
donderdag 31 mei 2012 om 17:27
@swirls aannames, aannames, aannames. Er is niets in de posts van TO die kunnen aangeven in wat voor sociale klasse ze zich bevindt. Ze heeft alleen gezegd dat haar ouders genoeg geld hebben. Mijn ervaring is dat 16 jarigen een verdomd slechte kijk hebben op financiele zaken en de zaken veel te makkelijk zien.
donderdag 31 mei 2012 om 17:33
Meisje.. je bent veel te jong om je moeder kwijt te raken. Je hebt haar nog zo hard nodig. Je bent zo verschrikkelijk te jong om moeder te worden.
Ik las dat jij gewend bent zorgtaken op je te nemen. Daardoor voel je jezelf waarschijnlijk sterker in staat een kind te krijgen dan een gemiddeld meisje van 16. Je bent waarschijnlijk ook een stuk volwassener in veel opzichten.
Maar er komt ooit een terugslag. Je gaat ooit verlangen naar vrijheid en gewoon even stom en dom mogen doen. Stom en dom doen heb je nu ook gedaan zoals je zelf al aangeeft door zwanger te raken, maar daar kan je nu nog wat aan doen. Zometeen niet meer.
Luister naar FV, luister naar Meds, luister naar de meesten hier. Allemaal mensen met kinderen die weten hoe het is om een kind te krijgen in minder moeilijke omstandigheden dan jij. Je wil een keuze maken voor het leven, waar je eigenlijk helemaal niet toe in staat bent. Het zal je wel lukken ultimo, maar met de grootste opoffering van alles ever.
Ik begrijp dat je dit moment wil delen, maar deel je verdriet en deel je verlies. Dit is geen mooi moment voor een baby. Niet voor jou, niet voor je moeder en niet voor je baby. Wees wijs. Wees nu de volwassene die je nu moet zijn om voor je toekomst op te komen.
Ik las dat jij gewend bent zorgtaken op je te nemen. Daardoor voel je jezelf waarschijnlijk sterker in staat een kind te krijgen dan een gemiddeld meisje van 16. Je bent waarschijnlijk ook een stuk volwassener in veel opzichten.
Maar er komt ooit een terugslag. Je gaat ooit verlangen naar vrijheid en gewoon even stom en dom mogen doen. Stom en dom doen heb je nu ook gedaan zoals je zelf al aangeeft door zwanger te raken, maar daar kan je nu nog wat aan doen. Zometeen niet meer.
Luister naar FV, luister naar Meds, luister naar de meesten hier. Allemaal mensen met kinderen die weten hoe het is om een kind te krijgen in minder moeilijke omstandigheden dan jij. Je wil een keuze maken voor het leven, waar je eigenlijk helemaal niet toe in staat bent. Het zal je wel lukken ultimo, maar met de grootste opoffering van alles ever.
Ik begrijp dat je dit moment wil delen, maar deel je verdriet en deel je verlies. Dit is geen mooi moment voor een baby. Niet voor jou, niet voor je moeder en niet voor je baby. Wees wijs. Wees nu de volwassene die je nu moet zijn om voor je toekomst op te komen.
donderdag 31 mei 2012 om 17:33
Gemiddelde tienermoeder? Wat is dat eigenlijk? En waarom is TO zo anders? Omdat ze een topic opent op Viva? Omdat ze 'verstandig' klinkt? Mij wordt sarcasme verweten als ik hier vraagtekens bij zet.
Als 18-jarige Pietje met een dronken kop zijn auto total loss rijdt dan zeggen we ook dat hij stom is geweest, ongeacht hoeveel verstandige posts hij daarna schrijft over hoe hij zijn nieuwe auto gaat bekostigen.
Dit is geen aanval op TO, maar ik probeer haar wel met beide voeten op de grond te houden. We maken allemaal fouten. We doen allemaal stomme dingen. En we staan allemaal wel eens voor vervelende keuzes.
donderdag 31 mei 2012 om 19:32
Dat is inderdaad de vraag. En het lijkt mij een heel moeilijke vraag om op jouw leeftijd te moeten beantwoorden.
Heb je contact gehad met het FIOM? Ik hoor vaak goede verhalen over hun begeleiding in situaties van ongeplande zwangerschappen, ook bij jonge meiden. Het lijkt mij heel goed voor jou als je dit met iemand kunt bespreken die alles met je doorneemt en alle kanten met je bekijkt.
Het is zoals het is
donderdag 31 mei 2012 om 20:25
Eens met SabbaticalMeds en Kadanz. Daarbij vraag ik me af of je het verliezen van je moeder niet als excuus gebruikt om een kind op de wereld te kunnen zetten. 16 jaar, ik gok niet dat welke moeder dan ook erop zit te wachten dat haar dochter dan een kind krijgt. Het kan zomaar zijn dat je je moeder heel erg veel verdriet en zorgen aan doet hiermee. Wil je dat?
