Zwanger
alle pijlers
Naam baby geeft problemen
donderdag 1 november 2012 om 08:10
Hallo allemaal!
Ik ben op zoek naar advies. Ik heb het vrij uitgebreid uitgelegd hieronder, ik zal even de samenvatting hier geven: vrienden van mij zijn hun kindje verloren in de zwangerschap en nu geven ze aan dat als ons kindje dat over een week ongeveer komt dezelfde naam heeft als de tweede naam van hun kindje dat ze er dan niet blij over kunnen zijn als het geboren is. Ik wil de naam die niet exact hetzelfde is niet wijzigen maar ik begrijp dat hij teveel lijkt om te kwetsen. Ons contact beperkt zich tot een bezoek in de 1 a 2 jaar (zij wonen in het buitenland) en eens in de maand whatsappen. Ik ken ze al 20 jaar. Wat moet ik doen?
Nu de uitgebreide versie:
Over een week ben ik uitgerekend van mijn tweede kindje en de naam van onze baby hebben we al ruim vijf maanden 'vaststaan'. We hadden de naam al vrij snel mede omdat het een van de weinige namen is die we allebei mooi vinden. Laten we hem voor het gemak even Pieter Alex noemen.
Een vriendin van mij postte een half jaar geleden haar echo op facebook, met als bijschrift " James Peter Huppeldepup". Zij woont in het buitenland waar het gewoon is om de naam gewoon te vertellen. Ik volg een beetje de huidige nlse gewoonte om de naam pas na de geboorte te vertellen.
Het noodlot heeft toegeslagen en haar baby is met 34 weken in de buik overleden. Aangezien ik me niet kan voorstellen hoe ongelovelijk moeilijk dat is heb ik op internet al gezocht naar wat ik wel en niet moet doen/zeggen etc. Ik had haar al verteld via een kaart dat ze mijn zwangerschap en baby voorlopig mag negeren en als ze er aan toe is, hoe lang het ook duurt, dat ze dan maar zelf moet aangeven wat ze wil.
Het contact bleef goed en ze bleef vragen naar hoe alles ging, het is een hele lieve dame en ik gaf de gevraagde informatie zonder te jubelen of teveel erover te vertellen. Ik dacht so far so good. Nu vroeg ik gisteren aan haar moeder of ik wel of niet een geboortekaartje moest sturen, omdat ik niet zeker wist of ze dat aankan of dat ik haar zou kwetsen door het juist niet te doen. En toen kwam het: zolang hij niet james of peter heet, dan kan het wel, ze zou het verschrikkelijk vinden als de naam hetzelfde was.
Dilemma, toch maar verteld dat we de naam Pieter hebben gekozen, en dat was volgens moeder eerst iets wat we niet konden weten en dat dat erg vervelend was. Dus geen kaartje sturen en even bellen van te voren zodat ze op de hoogte was.
Ik wilde bellen en toen kreeg ik van te voren een sms van haar moeder dat ik mijn vriendin niet moest bellen, dat ze er kapot van is en dat mijn vriendin me nog zou smsen. Uiteindelijk heb ik haar moeder gezegd dat ik het begrijp en dat ik dus geen kaart zal sturen en dat ik het oprecht ontzettend vervelend vind dat ik haar zo kwets hiermee. En toen kreeg ik als antwoord dat ik gewoon Pieter niet als eerste naam moet kiezen als ik wil dat er aan beide kanten van de Oceaan blij wordt gereageerd op de geboorte.
En nu weet ik niet meer wat ik moet doen. Mijn man en ik zijn echt heel blij met de naam en het voelt niet goed om een week van te voren nog te gaan stressen over een andere naam. We willen ook geen andere naam. Maar het feit dat ik daar dus een hele familie op hun ziel trap zit me ook niet bepaald lekker. Heb al de halve dag lopen janken hierdoor (hoi hormonen) en ik zoek dus advies. De naam wijzigen vinden wij onder andere geen optie omdat we deze vriendin eens in de 1 a 2 jaar zien en we niet van plan zijn om elke dag foto's met naam en toenaam op facebook te zetten. Als we elkaar (normaal gesproken) eens in de maand via whatsapp spreken is het vaak.
Aan de ene kant snap ik hun reactie maar al te goed, maar als labiele zwangere voel ik me ook een beetje verdrietig dat ze dus niet blij kunnen zijn als mijn kind geboren is puur door de naam. Ik verwacht helemaal niet dat ze blij zijn hoor, begrijp me niet verkeerd. Maar als hij dus anders had geheten (zo komt het althans op mij over) dan was er een veel minder groot probleem. Ik ben in ieder geval niet zo naief dat ik denk dat ze dan wel staat te juichen van blijdschap, maar toch...
Wat moet ik doen of tegen ze zeggen? Het enige wat ik kan bedenken is dat zijn 'gebruikersnaam' voor deze familie alex wordt, omdat die totaal anders is. Ik weet het echt even niet meer...
Ik ben op zoek naar advies. Ik heb het vrij uitgebreid uitgelegd hieronder, ik zal even de samenvatting hier geven: vrienden van mij zijn hun kindje verloren in de zwangerschap en nu geven ze aan dat als ons kindje dat over een week ongeveer komt dezelfde naam heeft als de tweede naam van hun kindje dat ze er dan niet blij over kunnen zijn als het geboren is. Ik wil de naam die niet exact hetzelfde is niet wijzigen maar ik begrijp dat hij teveel lijkt om te kwetsen. Ons contact beperkt zich tot een bezoek in de 1 a 2 jaar (zij wonen in het buitenland) en eens in de maand whatsappen. Ik ken ze al 20 jaar. Wat moet ik doen?
Nu de uitgebreide versie:
Over een week ben ik uitgerekend van mijn tweede kindje en de naam van onze baby hebben we al ruim vijf maanden 'vaststaan'. We hadden de naam al vrij snel mede omdat het een van de weinige namen is die we allebei mooi vinden. Laten we hem voor het gemak even Pieter Alex noemen.
Een vriendin van mij postte een half jaar geleden haar echo op facebook, met als bijschrift " James Peter Huppeldepup". Zij woont in het buitenland waar het gewoon is om de naam gewoon te vertellen. Ik volg een beetje de huidige nlse gewoonte om de naam pas na de geboorte te vertellen.
Het noodlot heeft toegeslagen en haar baby is met 34 weken in de buik overleden. Aangezien ik me niet kan voorstellen hoe ongelovelijk moeilijk dat is heb ik op internet al gezocht naar wat ik wel en niet moet doen/zeggen etc. Ik had haar al verteld via een kaart dat ze mijn zwangerschap en baby voorlopig mag negeren en als ze er aan toe is, hoe lang het ook duurt, dat ze dan maar zelf moet aangeven wat ze wil.
Het contact bleef goed en ze bleef vragen naar hoe alles ging, het is een hele lieve dame en ik gaf de gevraagde informatie zonder te jubelen of teveel erover te vertellen. Ik dacht so far so good. Nu vroeg ik gisteren aan haar moeder of ik wel of niet een geboortekaartje moest sturen, omdat ik niet zeker wist of ze dat aankan of dat ik haar zou kwetsen door het juist niet te doen. En toen kwam het: zolang hij niet james of peter heet, dan kan het wel, ze zou het verschrikkelijk vinden als de naam hetzelfde was.
Dilemma, toch maar verteld dat we de naam Pieter hebben gekozen, en dat was volgens moeder eerst iets wat we niet konden weten en dat dat erg vervelend was. Dus geen kaartje sturen en even bellen van te voren zodat ze op de hoogte was.
Ik wilde bellen en toen kreeg ik van te voren een sms van haar moeder dat ik mijn vriendin niet moest bellen, dat ze er kapot van is en dat mijn vriendin me nog zou smsen. Uiteindelijk heb ik haar moeder gezegd dat ik het begrijp en dat ik dus geen kaart zal sturen en dat ik het oprecht ontzettend vervelend vind dat ik haar zo kwets hiermee. En toen kreeg ik als antwoord dat ik gewoon Pieter niet als eerste naam moet kiezen als ik wil dat er aan beide kanten van de Oceaan blij wordt gereageerd op de geboorte.
En nu weet ik niet meer wat ik moet doen. Mijn man en ik zijn echt heel blij met de naam en het voelt niet goed om een week van te voren nog te gaan stressen over een andere naam. We willen ook geen andere naam. Maar het feit dat ik daar dus een hele familie op hun ziel trap zit me ook niet bepaald lekker. Heb al de halve dag lopen janken hierdoor (hoi hormonen) en ik zoek dus advies. De naam wijzigen vinden wij onder andere geen optie omdat we deze vriendin eens in de 1 a 2 jaar zien en we niet van plan zijn om elke dag foto's met naam en toenaam op facebook te zetten. Als we elkaar (normaal gesproken) eens in de maand via whatsapp spreken is het vaak.
Aan de ene kant snap ik hun reactie maar al te goed, maar als labiele zwangere voel ik me ook een beetje verdrietig dat ze dus niet blij kunnen zijn als mijn kind geboren is puur door de naam. Ik verwacht helemaal niet dat ze blij zijn hoor, begrijp me niet verkeerd. Maar als hij dus anders had geheten (zo komt het althans op mij over) dan was er een veel minder groot probleem. Ik ben in ieder geval niet zo naief dat ik denk dat ze dan wel staat te juichen van blijdschap, maar toch...
Wat moet ik doen of tegen ze zeggen? Het enige wat ik kan bedenken is dat zijn 'gebruikersnaam' voor deze familie alex wordt, omdat die totaal anders is. Ik weet het echt even niet meer...
donderdag 1 november 2012 om 13:20
Lekker zo'n op voorhand al besmette naam. En ja, je vriendin stelt zich aan (ik begrijp emoties e.d.) want dit gaat echt te ver! Stel dat Willem Alexander nog een zoon krijgt en hem ook zo noemt, klimt ze dan ook in de pen om hem te melden dat zij die naam claimt?
Ruil hem in voor een ED! Veilig en warm. Dat is wat je nodig hebt!
donderdag 1 november 2012 om 13:28
quote:beanie schreef op 01 november 2012 @ 10:48:
Ik heb net in ieder geval met al jullie tips een berichtje gestuurd naar de moeder, waarin ik heb uitgelegd dat we bij de naam blijven en inderdaad wat meer de nadruk gelegd op dat we hun verdriet graag zouden weg willen nemen maar dat we niet denken dat te kunnen doen door een naam te wijzigen. Ook uitgelegd dat we deze naam al maanden hebben en de baby dus al echt Pieter is voor ons. En gezegd dat ik niks verwacht van ze en dat ik gewoon wacht tot zij er mee kunnen omgaan, ook al duurt dat misschien wel heel lang.
Ik stuur vanmiddag een mooie brief naar mijn vriendin en dan hoop ik dat ze met de tijd die zij nodig hebben ruimte in hun hart kunnen hebben voor dit kindje. En ik geloof oprecht dat ze dat kunnen hoor, maar om dat nu al van ze te verwachten is te vroeg denk ik.
Oma is idd een leeuwin die voor haar kinderen vecht, maar dat geeft niet, zij moet ook verwerken dat haar kleinzoon geen kans heeft gehad.
Prima oplossing. Heel netjes van je.
En veel sterkte en succes met de bevalling binnenkort.
Ik heb net in ieder geval met al jullie tips een berichtje gestuurd naar de moeder, waarin ik heb uitgelegd dat we bij de naam blijven en inderdaad wat meer de nadruk gelegd op dat we hun verdriet graag zouden weg willen nemen maar dat we niet denken dat te kunnen doen door een naam te wijzigen. Ook uitgelegd dat we deze naam al maanden hebben en de baby dus al echt Pieter is voor ons. En gezegd dat ik niks verwacht van ze en dat ik gewoon wacht tot zij er mee kunnen omgaan, ook al duurt dat misschien wel heel lang.
Ik stuur vanmiddag een mooie brief naar mijn vriendin en dan hoop ik dat ze met de tijd die zij nodig hebben ruimte in hun hart kunnen hebben voor dit kindje. En ik geloof oprecht dat ze dat kunnen hoor, maar om dat nu al van ze te verwachten is te vroeg denk ik.
Oma is idd een leeuwin die voor haar kinderen vecht, maar dat geeft niet, zij moet ook verwerken dat haar kleinzoon geen kans heeft gehad.
Prima oplossing. Heel netjes van je.
En veel sterkte en succes met de bevalling binnenkort.
donderdag 1 november 2012 om 14:46
Ik heb de reacties niet gelezen maar ik snap oprecht niet dat de naam zo belangrijk is om er iemand anders nog extra verdrietig voor te maken. Ben je dan nog oprecht blij met die naam?
Het is maar een naam. Alleen kan je vriendin dat nu niet zo zien omdat deze vrouw heel veel verdriet heeft. Is een naam het voor jou waard om dit door te zetten? Ik snap dat echt niet. Je vriendin heeft heel erg haar best gedaan voor jou. Is lief, aardig en betrokken geweest bij je zwangerschap. Nu kan jij toch ook aardig en lief voor haar zijn?
Het is maar een naam. Alleen kan je vriendin dat nu niet zo zien omdat deze vrouw heel veel verdriet heeft. Is een naam het voor jou waard om dit door te zetten? Ik snap dat echt niet. Je vriendin heeft heel erg haar best gedaan voor jou. Is lief, aardig en betrokken geweest bij je zwangerschap. Nu kan jij toch ook aardig en lief voor haar zijn?
donderdag 1 november 2012 om 14:52
Noerie : als jij al 5 maanden lang je kind zo noemt, dan ga je dat toch niet nu veranderen? Da's hetzelfde als 5 maanden na geboorte de naam ineens wijzigen. Buiten dat is een naam zo persoonlijk. Het moet goed voelen, anders heb je voor de rest van je leven er spijt van. En TO doet haar vriendin er geen extra pijn mee, vriendin laat zich er pijn door doen. Het is niet TO's taak om dit op te lossen...
donderdag 1 november 2012 om 14:57
Ik ben zelf ongewenst kinderloos. Wij hadden twee namen, een jongensnaam en een meisjesnaam; voor als we toch eens een wonder mee zouden maken.
Natuurlijk is het verdriet van niet zwanger kunnen worden heel anders dan zwanger zijn en je kindje verliezen. Dat kun je niet vergelijken. Ik kan dus niet pretenderen te begrijpen wat ze voelt.
Heel eerlijk: in mijn situatie: als mijn vriendin toevallig zwanger was en haar kindje dezelfde naam had gegeven als ik onze kinderen had willen geven, had ik dat geen enkel probleem gevonden. sterker nog: ergens zou ik het idee hebben dat er dan toch nog een XXX (naam van kind) op de wereld is gezet in mijn directe omgeving, ook al heb ik het zelf niet gedaan.
Ja, het is vreselijk voor haar, het is niet iets dat iemand mee zou willen maken, en ik vind dat je een hele mooie oplossing hebt gekozen. Ik zou jou in elk geval een geweldige vriendin vinden, ondanks mijn verdriet.
Natuurlijk is het verdriet van niet zwanger kunnen worden heel anders dan zwanger zijn en je kindje verliezen. Dat kun je niet vergelijken. Ik kan dus niet pretenderen te begrijpen wat ze voelt.
Heel eerlijk: in mijn situatie: als mijn vriendin toevallig zwanger was en haar kindje dezelfde naam had gegeven als ik onze kinderen had willen geven, had ik dat geen enkel probleem gevonden. sterker nog: ergens zou ik het idee hebben dat er dan toch nog een XXX (naam van kind) op de wereld is gezet in mijn directe omgeving, ook al heb ik het zelf niet gedaan.
Ja, het is vreselijk voor haar, het is niet iets dat iemand mee zou willen maken, en ik vind dat je een hele mooie oplossing hebt gekozen. Ik zou jou in elk geval een geweldige vriendin vinden, ondanks mijn verdriet.
donderdag 1 november 2012 om 15:00
quote:Ivetje schreef op 01 november 2012 @ 14:52:
Noerie : als jij al 5 maanden lang je kind zo noemt, dan ga je dat toch niet nu veranderen? Da's hetzelfde als 5 maanden na geboorte de naam ineens wijzigen. Buiten dat is een naam zo persoonlijk. Het moet goed voelen, anders heb je voor de rest van je leven er spijt van. En TO doet haar vriendin er geen extra pijn mee, vriendin laat zich er pijn door doen. Het is niet TO's taak om dit op te lossen...
Ik vind dat altijd een beetje overdreven. Natuurlijk moet een naam goed voelen maar kom op; het is maar een naam. Als het geen belachelijke naam is dat is het kindje straks gewoon die naam. Is al snel goed. En ik vind het na de geboorte heel anders om een naam te veranderen. Want dan is diegene er. Nu zit het nog in de buik en is nog niet echt iemand. Kun je dus makkelijk de naam veranderen.
Ik heb mijn naam ooit gewijzigd om dezelfde reden als TO. Geen haar op mijn hoofd die eraan gedacht heeft om het door te zetten.
Leuk verhaal ook voor later.
Je loopt in de supermarkt en komt je oude vriendin tegen. Kind vraagt; wie is dat mama? Dat was vroeger een vriendin van mama Pieter. Zij had ook een zoon die Pieter heette, maar die is overleden in de buik maar wij wilden jou toch perse Pieter noemen. Vonden we zo belangrijk. Maar die mevrouw moest er wel erg om huilen. Maar dat was jammer dan, want de naam Peter vonden we toch echt niks. De vrouw was dus erg verdrietig en was wel klaar met mama. Maar je heet gelukkig wel Pieter.
Flauw stukje; maar zo zie ik het wel echt. Het is gewoon niet zo belangrijk om er iemand maar 1 dag rot over te laten voelen. Vind ik tenminste
Noerie : als jij al 5 maanden lang je kind zo noemt, dan ga je dat toch niet nu veranderen? Da's hetzelfde als 5 maanden na geboorte de naam ineens wijzigen. Buiten dat is een naam zo persoonlijk. Het moet goed voelen, anders heb je voor de rest van je leven er spijt van. En TO doet haar vriendin er geen extra pijn mee, vriendin laat zich er pijn door doen. Het is niet TO's taak om dit op te lossen...
Ik vind dat altijd een beetje overdreven. Natuurlijk moet een naam goed voelen maar kom op; het is maar een naam. Als het geen belachelijke naam is dat is het kindje straks gewoon die naam. Is al snel goed. En ik vind het na de geboorte heel anders om een naam te veranderen. Want dan is diegene er. Nu zit het nog in de buik en is nog niet echt iemand. Kun je dus makkelijk de naam veranderen.
Ik heb mijn naam ooit gewijzigd om dezelfde reden als TO. Geen haar op mijn hoofd die eraan gedacht heeft om het door te zetten.
Leuk verhaal ook voor later.
Je loopt in de supermarkt en komt je oude vriendin tegen. Kind vraagt; wie is dat mama? Dat was vroeger een vriendin van mama Pieter. Zij had ook een zoon die Pieter heette, maar die is overleden in de buik maar wij wilden jou toch perse Pieter noemen. Vonden we zo belangrijk. Maar die mevrouw moest er wel erg om huilen. Maar dat was jammer dan, want de naam Peter vonden we toch echt niks. De vrouw was dus erg verdrietig en was wel klaar met mama. Maar je heet gelukkig wel Pieter.
Flauw stukje; maar zo zie ik het wel echt. Het is gewoon niet zo belangrijk om er iemand maar 1 dag rot over te laten voelen. Vind ik tenminste
donderdag 1 november 2012 om 15:03
quote:Meiroosje schreef op 01 november 2012 @ 14:57:
Heel eerlijk: in mijn situatie: als mijn vriendin toevallig zwanger was en haar kindje dezelfde naam had gegeven als ik onze kinderen had willen geven, had ik dat geen enkel probleem gevonden. sterker nog: ergens zou ik het idee hebben dat er dan toch nog een XXX (naam van kind) op de wereld is gezet in mijn directe omgeving, ook al heb ik het zelf niet gedaan.
Even voor jou
En verder denk ik dat ik het ook mooi zou vinden dat er vernoemt zou worden (zo kan je het ook zien). Maar die vriendin denkt er niet zo over. En ook dat kan ik me voorstellen. Je kindje overlijdt, een vriendin krijgt wel een levend kindje. En dat heeft dan ook nog eens dezelfde naam. Ik kan me voorstellen dat het dan teveel is.
Heel eerlijk: in mijn situatie: als mijn vriendin toevallig zwanger was en haar kindje dezelfde naam had gegeven als ik onze kinderen had willen geven, had ik dat geen enkel probleem gevonden. sterker nog: ergens zou ik het idee hebben dat er dan toch nog een XXX (naam van kind) op de wereld is gezet in mijn directe omgeving, ook al heb ik het zelf niet gedaan.
Even voor jou
En verder denk ik dat ik het ook mooi zou vinden dat er vernoemt zou worden (zo kan je het ook zien). Maar die vriendin denkt er niet zo over. En ook dat kan ik me voorstellen. Je kindje overlijdt, een vriendin krijgt wel een levend kindje. En dat heeft dan ook nog eens dezelfde naam. Ik kan me voorstellen dat het dan teveel is.
donderdag 1 november 2012 om 15:06
quote:Ivetje schreef op 01 november 2012 @ 15:03:
Noerie : het kind van die vriendin heet geen Pieter. En daar val ik dus over. We praten niet eens over dezelfde naam in dit verhaal! En dan ook nog eens over de 2e naam, die die vriendin zelf nooit gebruikt als ze het over het kindje heeft.
O...dat heb ik dan verkeerd gelezen... Sorry TO!
Dan vind ik ook wel dat de vriendin een beetje moeilijk doet. Want dan is de confrontatie er niet echt. En dan lijkt het meer op een vernoeming.
Maar dan nog; als iemand die in zo'n rouwproces zit daar last van heeft dan zou ik het toch niet doen.
En het gaat dan ook nog eens over de 2e naam dieje, in de praktijk, dus nooit gebruikt....
Noerie : het kind van die vriendin heet geen Pieter. En daar val ik dus over. We praten niet eens over dezelfde naam in dit verhaal! En dan ook nog eens over de 2e naam, die die vriendin zelf nooit gebruikt als ze het over het kindje heeft.
O...dat heb ik dan verkeerd gelezen... Sorry TO!
Dan vind ik ook wel dat de vriendin een beetje moeilijk doet. Want dan is de confrontatie er niet echt. En dan lijkt het meer op een vernoeming.
Maar dan nog; als iemand die in zo'n rouwproces zit daar last van heeft dan zou ik het toch niet doen.
En het gaat dan ook nog eens over de 2e naam dieje, in de praktijk, dus nooit gebruikt....
donderdag 1 november 2012 om 15:13
De 2e naam van het overleden kindje is Peter en TO wil nu dus als eerste naam Pieter doen (fictieve namen). Ik snap wel dat die vriendin verdriet heeft, maar dit gaat wat ver. Je kan toch moeilijk alle namen die erop lijken voor de rest van je leven verbannen en verbieden bij iedereen in je omgeving.
donderdag 1 november 2012 om 15:15
quote:Ivetje schreef op 01 november 2012 @ 15:13:
De 2e naam van het overleden kindje is Peter en TO wil nu dus als eerste naam Pieter doen (fictieve namen). Ik snap wel dat die vriendin verdriet heeft, maar dit gaat wat ver. Je kan toch moeilijk alle namen die erop lijken voor de rest van je leven verbannen en verbieden bij iedereen in je omgeving.
Ok, ik stel mijn mening bij. Dat gaat wel te ver ja.
Ik moet toch eens meer tijd nemen om een OP beter te lezen
De 2e naam van het overleden kindje is Peter en TO wil nu dus als eerste naam Pieter doen (fictieve namen). Ik snap wel dat die vriendin verdriet heeft, maar dit gaat wat ver. Je kan toch moeilijk alle namen die erop lijken voor de rest van je leven verbannen en verbieden bij iedereen in je omgeving.
Ok, ik stel mijn mening bij. Dat gaat wel te ver ja.
Ik moet toch eens meer tijd nemen om een OP beter te lezen
donderdag 1 november 2012 om 15:17
quote:Noerie schreef op 01 november 2012 @ 15:15:
[...]
Ok, ik stel mijn mening bij. Dat gaat wel te ver ja.
Ik moet toch eens meer tijd nemen om een OP beter te lezen
Bij precies dezelfde naam kan ik me er wel iets bij voorstellen ja, dat is ook gewoon confronterend en helemaal als het zo kort geleden is.
[...]
Ok, ik stel mijn mening bij. Dat gaat wel te ver ja.
Ik moet toch eens meer tijd nemen om een OP beter te lezen
Bij precies dezelfde naam kan ik me er wel iets bij voorstellen ja, dat is ook gewoon confronterend en helemaal als het zo kort geleden is.
donderdag 1 november 2012 om 15:18
donderdag 1 november 2012 om 15:21
Ik denk dat ze er uiteindelijk wel overheen komt. Het is nog vers en ze reageert nu uit emotie en niet met haar hoofd. Heel begrijpelijk in deze situatie hoor! Maar ik denk het met de tijd wel zal slijten en dat ze dan inziet dat haar reactie/eis wat overdreven was. Komt vast wel goed. Stuur die brief, leg alles uit en dan is het hopen op een goede afloop
donderdag 1 november 2012 om 15:31
De opmerking van moeder dat wanneer de rollen omgedraaid zouden zijn, zij wel een andere naam kiest, zou ik naast me neer leggen. Dit doet niet ter zake en is een nieuw argument om je van mening te laten veranderen. Het gaat om je man en jezelf, dus laat jullie niet op die manier beinvloeden alsjebleift.
donderdag 1 november 2012 om 15:36
quote:louba schreef op 01 november 2012 @ 15:31:
De opmerking van moeder dat wanneer de rollen omgedraaid zouden zijn, zij wel een andere naam kiest, zou ik naast me neer leggen. Dit doet niet ter zake en is een nieuw argument om je van mening te laten veranderen. Het gaat om je man en jezelf, dus laat jullie niet op die manier beinvloeden alsjebleift.Inderdaad, dat is achteraf gelul. Je weet niet hoe zij in deze situatie had gehandeld en het is makkelijk gezegd dat zij de naam wel aan zou passen.
De opmerking van moeder dat wanneer de rollen omgedraaid zouden zijn, zij wel een andere naam kiest, zou ik naast me neer leggen. Dit doet niet ter zake en is een nieuw argument om je van mening te laten veranderen. Het gaat om je man en jezelf, dus laat jullie niet op die manier beinvloeden alsjebleift.Inderdaad, dat is achteraf gelul. Je weet niet hoe zij in deze situatie had gehandeld en het is makkelijk gezegd dat zij de naam wel aan zou passen.
donderdag 1 november 2012 om 16:13
quote:Meiroosje schreef op 01 november 2012 @ 14:57:
Heel eerlijk: in mijn situatie: als mijn vriendin toevallig zwanger was en haar kindje dezelfde naam had gegeven als ik onze kinderen had willen geven, had ik dat geen enkel probleem gevonden. sterker nog: ergens zou ik het idee hebben dat er dan toch nog een XXX (naam van kind) op de wereld is gezet in mijn directe omgeving, ook al heb ik het zelf niet gedaan.
Ja, het is vreselijk voor haar, het is niet iets dat iemand mee zou willen maken, en ik vind dat je een hele mooie oplossing hebt gekozen. Ik zou jou in elk geval een geweldige vriendin vinden, ondanks mijn verdriet.Niet om lullig te doen maar dat zou ook wel van de zotte zijn.
Heel eerlijk: in mijn situatie: als mijn vriendin toevallig zwanger was en haar kindje dezelfde naam had gegeven als ik onze kinderen had willen geven, had ik dat geen enkel probleem gevonden. sterker nog: ergens zou ik het idee hebben dat er dan toch nog een XXX (naam van kind) op de wereld is gezet in mijn directe omgeving, ook al heb ik het zelf niet gedaan.
Ja, het is vreselijk voor haar, het is niet iets dat iemand mee zou willen maken, en ik vind dat je een hele mooie oplossing hebt gekozen. Ik zou jou in elk geval een geweldige vriendin vinden, ondanks mijn verdriet.Niet om lullig te doen maar dat zou ook wel van de zotte zijn.
Ouwe tang, verveel je je soms? Zoek eens een andere hobby dan mensen op dit forum af te zeiken, graftak!
donderdag 1 november 2012 om 16:57
Beanie, ik vind het eigenlijk heel knap van jou dat je zo lief en begripvol blijft. Ik zou hier langzaam aan knap nijdig om worden. Je vriendin én haar moeder chanteren je gewoon. Hormonen of niet, verdriet of niet, maar je blijft toch wel reageren zoals je karakter is...en dit noem ik geen "vriendschappelijke" reactie.
Al zou je de naam nog veranderen dan is er waarschijnlijk toch al iets verandert tussen jullie. Het zal niet meer worden zoals het was want zij heeft jullie onder druk gezet óf jij houdt de naam en de vraag is maar of zij ooit nog bijdraait.
Je hebt het nu erg mooi gedaan en ik zou zeker de naam houden en het is aan haar om daar mee om te gaan.
Hoe de band tussen jullie ouders zal blijven??? Ik hoop dat jouw ouders achter jou staan. Lijkt mij wel, want het is te gek voor woorden.
Al zou je de naam nog veranderen dan is er waarschijnlijk toch al iets verandert tussen jullie. Het zal niet meer worden zoals het was want zij heeft jullie onder druk gezet óf jij houdt de naam en de vraag is maar of zij ooit nog bijdraait.
Je hebt het nu erg mooi gedaan en ik zou zeker de naam houden en het is aan haar om daar mee om te gaan.
Hoe de band tussen jullie ouders zal blijven??? Ik hoop dat jouw ouders achter jou staan. Lijkt mij wel, want het is te gek voor woorden.
donderdag 1 november 2012 om 17:12
heb de andere reacties niet gelezen en misschien is het een rare redenering, maar mensen krijgen soms ook de naam van hun opa of van een goede vriendin van de ouders die gestorven is, om deze persoon te herinneren. Misschien KAN jullie naam in dit opzicht wel ook een teken aan haar zjn om haar te tonen dat haar ongeboren kindje niet vergeten zal worden. Ze is er nu heel verdrietig om maar zal er toch mee moeten leven en misschien vindt ze er dan troost in dat een ander persoon ergens ook een beetje naar haar kindje werd genoemd om dit niet te vergeten. Dat je het op die manier bijna kan helpen een plaatsje te geven voor haar later?
donderdag 1 november 2012 om 17:21
quote:Noerie schreef op 01 november 2012 @ 14:48:
Voor mij zou je ook vriendin af zijn eerlijk gezegd. Als je een naam belangrijker vind dan haar een extra moeilijk dag/week/moment/periode te onthouden dan zou dat mij genoeg zeggen.
Maar alles is nu toch extra moeilijk. Kraamvisite terwijl jouw babytje is overleden is ook denk ik moeiljk voor deze mensen.
Winkels met blije ouders, op straat kinderwagen. Alles zal moeilijk zijn in het begin en later ook nog. Maar daar heeft deze vriendin ook geen invloed op. Ik denk dat het verdriet nog heel vers is en er zal heel wat vedriet. Bij vedriet ben je vaak niet reeel.
Ik zou de naam niet aanpassen. Het gaat om een tweede naam. Ws roep je het kindje niet eens bij de tweede naam.
Voor mij zou je ook vriendin af zijn eerlijk gezegd. Als je een naam belangrijker vind dan haar een extra moeilijk dag/week/moment/periode te onthouden dan zou dat mij genoeg zeggen.
Maar alles is nu toch extra moeilijk. Kraamvisite terwijl jouw babytje is overleden is ook denk ik moeiljk voor deze mensen.
Winkels met blije ouders, op straat kinderwagen. Alles zal moeilijk zijn in het begin en later ook nog. Maar daar heeft deze vriendin ook geen invloed op. Ik denk dat het verdriet nog heel vers is en er zal heel wat vedriet. Bij vedriet ben je vaak niet reeel.
Ik zou de naam niet aanpassen. Het gaat om een tweede naam. Ws roep je het kindje niet eens bij de tweede naam.
donderdag 1 november 2012 om 17:26
Met de naam veranderen, verandert het grote verlies niet.
Deze mensen krijgen niet minder vedriet als jij een naam niet neemt. Het enige wat je kan doen is medeleven tonen. Maar ik heb geleerd je kunt nooit iemands verdriet overnemen.
Dat deze vriendin een andere naam wil begrijp ik. Maar dat haar moeder hierin nog meegaat baart mij zorgen. En soms neigt het naar chantage en is niet helemaal eerlijk.
Deze mensen krijgen niet minder vedriet als jij een naam niet neemt. Het enige wat je kan doen is medeleven tonen. Maar ik heb geleerd je kunt nooit iemands verdriet overnemen.
Dat deze vriendin een andere naam wil begrijp ik. Maar dat haar moeder hierin nog meegaat baart mij zorgen. En soms neigt het naar chantage en is niet helemaal eerlijk.
donderdag 1 november 2012 om 18:25
Ach wat enorm verdrietig...
Ik vind dat er hier wel hard geoordeeld wordt over de vriendin. Ik zie termen als vals, egocentrisch en chantage langskomen. Terwijl je het hebt over een moeder die net haar kind heeft verloren. Natuurlijk is ze onredelijk en op zichzelf gericht. Haar kind is dood. Dan hoef je niet redelijk te zijn. En ik kan me best voorstellen dat het gewoon heel veel pijn en verdriet doet als je elke keer de naam van je zoontje hoort.
Overigens vind ik niet perse dat TO de naam hoeft te veranderen. Ik weet niet of ik het zou doen. Wel als het mijn beste vriendin zou zijn of iemand die me echt heel na staat en waarvan ik weet dat ze vaak met mijn kind geconfronteerd zal worden. Ik zou het ook laten af hangen van waarom ik die naam gekozen heb en welke waarde die naam voor me heeft. Dat is echt een hele persoonlijke afweging. Ik vind het niet perse egoistisch of gevoelloos om wel die naam te gebruiken. Als het nou precies dezelfde naam was dan zou ik het sowieso niet doen maar in dit geval gaat het om een tweede naam en ook niet helemaal dezelfde naam dus dat speelt ook wel mee. Wel een moeilijke keuze. Ik weet oprecht niet wat ik zou doen.
Ik vind dat er hier wel hard geoordeeld wordt over de vriendin. Ik zie termen als vals, egocentrisch en chantage langskomen. Terwijl je het hebt over een moeder die net haar kind heeft verloren. Natuurlijk is ze onredelijk en op zichzelf gericht. Haar kind is dood. Dan hoef je niet redelijk te zijn. En ik kan me best voorstellen dat het gewoon heel veel pijn en verdriet doet als je elke keer de naam van je zoontje hoort.
Overigens vind ik niet perse dat TO de naam hoeft te veranderen. Ik weet niet of ik het zou doen. Wel als het mijn beste vriendin zou zijn of iemand die me echt heel na staat en waarvan ik weet dat ze vaak met mijn kind geconfronteerd zal worden. Ik zou het ook laten af hangen van waarom ik die naam gekozen heb en welke waarde die naam voor me heeft. Dat is echt een hele persoonlijke afweging. Ik vind het niet perse egoistisch of gevoelloos om wel die naam te gebruiken. Als het nou precies dezelfde naam was dan zou ik het sowieso niet doen maar in dit geval gaat het om een tweede naam en ook niet helemaal dezelfde naam dus dat speelt ook wel mee. Wel een moeilijke keuze. Ik weet oprecht niet wat ik zou doen.
