Zwanger
alle pijlers
Schoonzus vindt contact moeilijk..ervaringen?
donderdag 19 juli 2012 om 08:51
Hoi,
Ik weet niet of ik hier in de goede pijler zit.. maar goed! Ik ben momenteel 16 weken zwanger van mijn tweede kindje. Mijn schoonzus zit momenteel in een traject van zwanger worden en dit gaat erg moeizaam wat ik begreep. Nu is het zo dat zij het contact met mij vermijdt. Ik vind dit heel lastig, helemaal omdat ze met mijn man normaal contact heeft. Komt ook bij hem langs en spreekt met hem af. Ik daarentegen met mijn zwangere buik ben blijkbaar teveel van het goede voor haar.
Ik probeer het te begrijpen maar het maakt me voornamelijk soms best boos.. iemand ervaring hiermee? En tips hoe hiermee om te gaan?
Ik weet niet of ik hier in de goede pijler zit.. maar goed! Ik ben momenteel 16 weken zwanger van mijn tweede kindje. Mijn schoonzus zit momenteel in een traject van zwanger worden en dit gaat erg moeizaam wat ik begreep. Nu is het zo dat zij het contact met mij vermijdt. Ik vind dit heel lastig, helemaal omdat ze met mijn man normaal contact heeft. Komt ook bij hem langs en spreekt met hem af. Ik daarentegen met mijn zwangere buik ben blijkbaar teveel van het goede voor haar.
Ik probeer het te begrijpen maar het maakt me voornamelijk soms best boos.. iemand ervaring hiermee? En tips hoe hiermee om te gaan?
donderdag 19 juli 2012 om 09:18
Auto's, reizen, dure auto's, (gezondheid) is heel anders dan een kinderwens....
En wie zegt dat schoonzus niet blij is voor TO? Ze gunt het haar waarschijnlijk van harte! Maar ze gunt het zichzelf óók!
En feit is gewoon dat er vooral veel (zoals het hier al voortreffelijk beschreven werd) 'buikaaienden' zijn die veel over hun dikke buik en toestand praten (wat op zich best begrijpelijk is)
Wij zitten op dit moment in een heel moeilijk stadium (wachten of de arts überhaupt icsi wil gaan doen of geen behandeling geeft. In dat laatste geval is het dus 'einde oefening en zullen wij nooit papa en mama worden...) Gelukkig is er op dit moment niemand zwanger in onze hele directe omgeving, en daar ben ik stiekem wel een beetje blij om. Want dan bestaat er ook geen gevaar dat ik ga 'ontwijken'. Daarmee wil ik overigens niet zeggen dat ik de zwangere zou gaan ontwijken. In de afgelopen tijd was ik een kei in kraamcadeautjes kopen en lieve laatste-loodjes-kaarten sturen... Maar het hangt er natuurlijk ook vanaf hoe de zwangere hier zelf mee omgaat...
En wie zegt dat schoonzus niet blij is voor TO? Ze gunt het haar waarschijnlijk van harte! Maar ze gunt het zichzelf óók!
En feit is gewoon dat er vooral veel (zoals het hier al voortreffelijk beschreven werd) 'buikaaienden' zijn die veel over hun dikke buik en toestand praten (wat op zich best begrijpelijk is)
Wij zitten op dit moment in een heel moeilijk stadium (wachten of de arts überhaupt icsi wil gaan doen of geen behandeling geeft. In dat laatste geval is het dus 'einde oefening en zullen wij nooit papa en mama worden...) Gelukkig is er op dit moment niemand zwanger in onze hele directe omgeving, en daar ben ik stiekem wel een beetje blij om. Want dan bestaat er ook geen gevaar dat ik ga 'ontwijken'. Daarmee wil ik overigens niet zeggen dat ik de zwangere zou gaan ontwijken. In de afgelopen tijd was ik een kei in kraamcadeautjes kopen en lieve laatste-loodjes-kaarten sturen... Maar het hangt er natuurlijk ook vanaf hoe de zwangere hier zelf mee omgaat...
donderdag 19 juli 2012 om 09:19
Gun je schoonzus wat tijd, ze draait heus wel bij. Kan me voorstellen dat het voor jou ook niet leuk is, maar heel haar leven draait nu om haar cyclus en om zwanger worden. Het is een heel zwaar traject en er niet zo mee bezig zijn is nou net een van die dingen die ze niet kan. Neem het niet persoonlijk op dat ze jou ontwijkt, TO. Ze probeert haar verdriet te vermijden, niet jou.
You know how I know? Because I reeaally think so!
donderdag 19 juli 2012 om 09:21
TO, je hoeft je niet bezwaard te voelen vanwege je zwangerschap. Ik heb zelf ook in de medische molen gezeten en op sommige momenten was het moeilijk om blij te zijn met weer een zwangerschapsaankondiging / geboorte etc.
Ik was blij voor iedereen, maar soms benadrukte het mijn eigen verdriet zo, dat ik er afstand van moest nemen. Dat betekende dus wel een gemeende felicitatie na de geboorte, maar dat we later dan gebruikelijk op kraamvisite zijn geweest.
Dus ik kan me heel goed voorstellen dat je schoonzus op momenten meer afstand neemt. Het hoeft niet te betekenen dat ze niet blij voor je is of iets dergelijks.
Afhankelijk van de band die jullie hebben, kun je het met haar bespreken. Vertel haar dat je begrijpt dat zij het moeilijk vindt, maar dat je het jammer vindt om zo weinig contact met haar te hebben.
Ik was blij voor iedereen, maar soms benadrukte het mijn eigen verdriet zo, dat ik er afstand van moest nemen. Dat betekende dus wel een gemeende felicitatie na de geboorte, maar dat we later dan gebruikelijk op kraamvisite zijn geweest.
Dus ik kan me heel goed voorstellen dat je schoonzus op momenten meer afstand neemt. Het hoeft niet te betekenen dat ze niet blij voor je is of iets dergelijks.
Afhankelijk van de band die jullie hebben, kun je het met haar bespreken. Vertel haar dat je begrijpt dat zij het moeilijk vindt, maar dat je het jammer vindt om zo weinig contact met haar te hebben.
donderdag 19 juli 2012 om 09:21
quote:mrsstanleywalker schreef op 19 juli 2012 @ 09:19:
Neem het niet persoonlijk op dat ze jou ontwijkt, TO. Ze probeert haar verdriet te vermijden, niet jou.
Dit vind ik eigenlijk het mooiste advies wat hier wordt gegeven. Natuurlijk heeft schoonzus recht op haar verdriet maar dat neemt niet weg dat TO recht heeft op haar geluk momenteel.
Ik denk ook niet dat de één de ander het daglicht in de ogen niet gunt maar ik vind dat ook TO's gevoelens hier in uitgesproken mogen worden.
Neem het niet persoonlijk op dat ze jou ontwijkt, TO. Ze probeert haar verdriet te vermijden, niet jou.
Dit vind ik eigenlijk het mooiste advies wat hier wordt gegeven. Natuurlijk heeft schoonzus recht op haar verdriet maar dat neemt niet weg dat TO recht heeft op haar geluk momenteel.
Ik denk ook niet dat de één de ander het daglicht in de ogen niet gunt maar ik vind dat ook TO's gevoelens hier in uitgesproken mogen worden.
donderdag 19 juli 2012 om 09:23
Misschien moet TO een lief kaartje sturen naar schoonzus (of bellen) en uitleggen dat ze het op zich wel begrijpt maar dat ze zich nu haast 'schuldig' voelt om wél zwanger te zijn.. Vraag daarbij ook hoe het met haar gaat, hoe ver zee nu in het traject staan.. wat de verwachtingen van de artsen zijn.. Dat soort dingen zijn namelijk zó ontzettend belangrijk!
Elninjoo, fijn dat jij reizen belangrijker vindt dan kinderen (dat wisten we allemaal al!!!) maar dat wil natuurlijk ab-so-luut niet zeggen dat die mening representatief is voor de rest van de bevolking....
Er zullen ongetwijfeld mensen zijn die er net zo over denken als jij, maar ik verwacht er (vooral hier) weinig tegen te komen...
Elninjoo, fijn dat jij reizen belangrijker vindt dan kinderen (dat wisten we allemaal al!!!) maar dat wil natuurlijk ab-so-luut niet zeggen dat die mening representatief is voor de rest van de bevolking....
Er zullen ongetwijfeld mensen zijn die er net zo over denken als jij, maar ik verwacht er (vooral hier) weinig tegen te komen...
donderdag 19 juli 2012 om 09:23
Ik vind het een lastig verhaal. Ik kan me voorstellen dat je schoonzus niet de (zoveelste?) zwangere buik om zich heen kan hebben, als zwangerworden bij haarzelf niet gemakkelijk lukt. Aan de andere kant snap ik ook jouw punt. Ik heb zelf ook in de situatie gezeten waarin familie er niet mee om kon gaan. Je voelt als zwangere bijna schuldig en zenuwachtig om het verkeerde te zeggen of teveel te stralen of whatever.
Ik denk dat het beste is om voor je gevoel het te scheiden. Het gaat niet om jou, het gaat om zwangeren in het algemeen. Maakt het niet minder vervelend, maar misschien wat makkelijker te accepteren.
Maar alle reacties lezende, vind ik het ook een beetje kort door de bocht om te stellen dat TO niet boos of wat dan ook mag zijn. Ik vond het ook niet leuk om genegeerd te worden omdat ik toevallig wel zwanger was.
Ik denk dat het beste is om voor je gevoel het te scheiden. Het gaat niet om jou, het gaat om zwangeren in het algemeen. Maakt het niet minder vervelend, maar misschien wat makkelijker te accepteren.
Maar alle reacties lezende, vind ik het ook een beetje kort door de bocht om te stellen dat TO niet boos of wat dan ook mag zijn. Ik vond het ook niet leuk om genegeerd te worden omdat ik toevallig wel zwanger was.
I'm a Grouch and I only like to do Grouchy Things
donderdag 19 juli 2012 om 09:23
Dit doet me wel denken aan die rubriek in de Flair waar een meningsverschil wordt besproken, Hij vs zij, of in dit geval, Zij vs zij. Dat ging een keer over twee zussen, van wie de ene zwanger was van de derde en de ander niet zwanger kon worden. De zus die niet zwanger kon worden nam het de zwangere zus sowieso kwalijk dat ze een derde kreeg, ze vond dat haar zus 'best even had kunnen wachten'. Dat vond ik dan wel weer erg ver gaan. Misschien had ze het wel in haar emotie geroepen, maar dan nog, het staat dan wel zwart op wit in zo'n blad.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
donderdag 19 juli 2012 om 09:25
quote:kuukelesaan schreef op 19 juli 2012 @ 09:18:
Auto's, reizen, dure auto's, (gezondheid) is heel anders dan een kinderwens....
Echt onzin. Voor jou (en vele anderen) is 'n kinderwens wat anders, maar bewust kindvrijen hebben andere net zo belangrijke levenswensen.
Vind het zoooo arrogant om de ene levenswens boven de andere te durven zetten.
Accepteer dat voor ieder zijn/haar levenswens net zo belangrijk is als de jouwe voor jou.
Auto's, reizen, dure auto's, (gezondheid) is heel anders dan een kinderwens....
Echt onzin. Voor jou (en vele anderen) is 'n kinderwens wat anders, maar bewust kindvrijen hebben andere net zo belangrijke levenswensen.
Vind het zoooo arrogant om de ene levenswens boven de andere te durven zetten.
Accepteer dat voor ieder zijn/haar levenswens net zo belangrijk is als de jouwe voor jou.
donderdag 19 juli 2012 om 09:26
Snap ik Elin, het is voor de zwangere ook niet leuk.
Maar even vanuit mezelf: ik wil er niet over praten. Want dan wordt er weer aandacht gegeven aan het feit dat het bij mij niet lukt.
Ik trek die meelevende glunderende bij mij is het overduidelijk wel gelukt oeps wat zei je ik lette even niet op want de baby schopte net zwangeren niet.
Ik zou je dus hebben gefeliciteerd, een kaartje hebben gestuurd maar daarna zou ik me dus ook terug getrokken hebben.
Maar even vanuit mezelf: ik wil er niet over praten. Want dan wordt er weer aandacht gegeven aan het feit dat het bij mij niet lukt.
Ik trek die meelevende glunderende bij mij is het overduidelijk wel gelukt oeps wat zei je ik lette even niet op want de baby schopte net zwangeren niet.
Ik zou je dus hebben gefeliciteerd, een kaartje hebben gestuurd maar daarna zou ik me dus ook terug getrokken hebben.
donderdag 19 juli 2012 om 09:28
Ik ben op dit moment goed zichtbaar zwanger. Op mijn werk gaat er inderdaad veel aandacht naar mijn buik, allemaal heel lief en geinteresseerd. Ik weet dat er op datzelfde werk meerdere vrouwen rondlopen waarbij het zwanger worden niet lukt. Moeilijk vind ik dat! Ik probeer -als het over mijn zwangerschap gaat- een korte vriendelijke reactie te geven en dan het algemene gesprek weer op iets anders te krijgen (tenzij het een prive-gesprek is, dan geen probleem).
Ik kan me zo goed voorstellen dat het zo frustrerend is om al die buiken aan te zien.. (Heb zelf -om andere redenen- vaak verdriet gehad omdat een zwangerschap niet direct voor mij weggelegd leek). Dus in dat opzicht heb ik wel begrip voor je schoonzus.
Aan de andere kant vind ik wel dat ze het nu wel moeilijk maakt voor jou en zichzelf. Hebben jullie een goede band? Dan zou ik misschien toch eens heel voorzichtig proberen een gesprek aan te gaan, zonder verwijten.
Als jullie niet zo heel close zijn, dan zou ik haar even laten, tot ze het zelf weer wat beter aan kan.
Ik kan me zo goed voorstellen dat het zo frustrerend is om al die buiken aan te zien.. (Heb zelf -om andere redenen- vaak verdriet gehad omdat een zwangerschap niet direct voor mij weggelegd leek). Dus in dat opzicht heb ik wel begrip voor je schoonzus.
Aan de andere kant vind ik wel dat ze het nu wel moeilijk maakt voor jou en zichzelf. Hebben jullie een goede band? Dan zou ik misschien toch eens heel voorzichtig proberen een gesprek aan te gaan, zonder verwijten.
Als jullie niet zo heel close zijn, dan zou ik haar even laten, tot ze het zelf weer wat beter aan kan.
donderdag 19 juli 2012 om 09:28
Ik sta er toch wat anders in dan de meesten hier, merk ik. Zelf heb ik bijna een jaar vruchtbaarheidsbehandelingen, pillen, spuiten, inseminiatie achetr de rug en ons 'eindstation' zou IVF worden.
Daarvoor was er natuurlijk al wat langere tijd het gegeven dat zwanger worden op de 'normale manier' niet erg wiou lukken. In die tijd hebben zowel mijn zus als mijn beste vriendin als een trits collega's, buren en kennissen allemaal 1 of vaak ook 2 kindjes gekregen.
Je dacht toch niet dat ik het mezelf aandeed om daar geen deel van uit te maken? Andermans vreugde kan je ook een boost geven. En het is nu eenmaal niet zo dat de ene zwangerschap automatisch maakt dat een ander 'dus' minder kans zou hebben. Er is geen eindig aantal kindjes te vergeven.
Andersom deed (en doe) ik niet heel geheimzinnig dat het bij ons niet wilde vlotten (eerst wel, maar dat drukte nogal zwaar op mee, eenmaal verteld kon ik vrijuit praten of niet, naar eigen keuze).
Nu dat ik eindelijk ook zwanger ben, is iedereen dolgelukkig en deelt ook iedereen mee.
Ik heb dus nooit bij aanschouwen van een dikke buik gedacht 'jou hoef ik even niet te zien want dat kan ik nu niet aan'. Zit je daar in je eentje te kniezen...
Maar ik lees vaak dat mensen dat dus wel doen. Zo hebben we mijn nichtje jarenlang niet gezien bij familieaangelegenheden, omdat iedereen (behalve zij en ik dan) kinderen had. ZE kwam ook niet bij haar broer en zus over de vloer. Je maakt mij niet wijs dat ze in die tijd zelf gelukkiger was, of rustiger, dan ze zou zijn geweest wanneer ze dat wel had gedaan. Wat ze wel was, was alleen.
Mar je kunt het niet afdwingen. Het is uiteindelijk haar keuze en ze ontzegt zichzelf, maar ook jou en je man, mogelijk een heleboel. Daar kun je niets aan doen. Je kunt alleen vanuit jezelf het contact warm houden, belangstellend blijven voor dingen die haar aangaan en haar duidelijk maken dat ze altijd welkom is en blijft. Boos worden heeft weinig zin , zal haar alleen maar verder op de kast jagen.
Daarvoor was er natuurlijk al wat langere tijd het gegeven dat zwanger worden op de 'normale manier' niet erg wiou lukken. In die tijd hebben zowel mijn zus als mijn beste vriendin als een trits collega's, buren en kennissen allemaal 1 of vaak ook 2 kindjes gekregen.
Je dacht toch niet dat ik het mezelf aandeed om daar geen deel van uit te maken? Andermans vreugde kan je ook een boost geven. En het is nu eenmaal niet zo dat de ene zwangerschap automatisch maakt dat een ander 'dus' minder kans zou hebben. Er is geen eindig aantal kindjes te vergeven.
Andersom deed (en doe) ik niet heel geheimzinnig dat het bij ons niet wilde vlotten (eerst wel, maar dat drukte nogal zwaar op mee, eenmaal verteld kon ik vrijuit praten of niet, naar eigen keuze).
Nu dat ik eindelijk ook zwanger ben, is iedereen dolgelukkig en deelt ook iedereen mee.
Ik heb dus nooit bij aanschouwen van een dikke buik gedacht 'jou hoef ik even niet te zien want dat kan ik nu niet aan'. Zit je daar in je eentje te kniezen...
Maar ik lees vaak dat mensen dat dus wel doen. Zo hebben we mijn nichtje jarenlang niet gezien bij familieaangelegenheden, omdat iedereen (behalve zij en ik dan) kinderen had. ZE kwam ook niet bij haar broer en zus over de vloer. Je maakt mij niet wijs dat ze in die tijd zelf gelukkiger was, of rustiger, dan ze zou zijn geweest wanneer ze dat wel had gedaan. Wat ze wel was, was alleen.
Mar je kunt het niet afdwingen. Het is uiteindelijk haar keuze en ze ontzegt zichzelf, maar ook jou en je man, mogelijk een heleboel. Daar kun je niets aan doen. Je kunt alleen vanuit jezelf het contact warm houden, belangstellend blijven voor dingen die haar aangaan en haar duidelijk maken dat ze altijd welkom is en blijft. Boos worden heeft weinig zin , zal haar alleen maar verder op de kast jagen.
donderdag 19 juli 2012 om 09:28
quote:kuukelesaan schreef op 19 juli 2012 @ 09:23:
Elninjoo, fijn dat jij reizen belangrijker vindt dan kinderen (dat wisten we allemaal al!!!) maar dat wil natuurlijk ab-so-luut niet zeggen dat die mening representatief is voor de rest van de bevolking....
Er zullen ongetwijfeld mensen zijn die er net zo over denken als jij, maar ik verwacht er (vooral hier) weinig tegen te komen...Het gaat om mensen met dezelfde wens. In dit geval willen TO en schoonzus beiden 'n kind. Als mijn vriendin kan reizen en ik (financieel of wegens gezondheid) niet, zou het niet in me opkomen me zo onhebbellijk te gaan gedragen. Het gaat immers om 'n gedeelde wens en dat de één het wel kan terwijl ik het niet (meer) kan zou mij 'n onmens maken als ik me zo onhebbelijk zou gaan gedragen als die schoonzus naar TO. Je kunt toch nog wel blij zijn voor degene die haar wens wel kan laten uitkomen?
Elninjoo, fijn dat jij reizen belangrijker vindt dan kinderen (dat wisten we allemaal al!!!) maar dat wil natuurlijk ab-so-luut niet zeggen dat die mening representatief is voor de rest van de bevolking....
Er zullen ongetwijfeld mensen zijn die er net zo over denken als jij, maar ik verwacht er (vooral hier) weinig tegen te komen...Het gaat om mensen met dezelfde wens. In dit geval willen TO en schoonzus beiden 'n kind. Als mijn vriendin kan reizen en ik (financieel of wegens gezondheid) niet, zou het niet in me opkomen me zo onhebbellijk te gaan gedragen. Het gaat immers om 'n gedeelde wens en dat de één het wel kan terwijl ik het niet (meer) kan zou mij 'n onmens maken als ik me zo onhebbelijk zou gaan gedragen als die schoonzus naar TO. Je kunt toch nog wel blij zijn voor degene die haar wens wel kan laten uitkomen?
donderdag 19 juli 2012 om 09:29
Elninjoo, ik zét de ene levensstijl niet boven de andere! Wat ik bedoel te zeggen is dat een kinderwens vaak heeeeeel diep zit. En de wens voor een auto ofzo anders is... Daar kun je over het algemeen voor sparen!
Als je geen kind krijgt kun je niet zeggen: goh, pech. Uitverkocht. Of we moeten nog effe verder sparen...
Met een reis of auto heb je daar (over het algemeen genomen) zelf de hand in.
Jij zal bv alles opzij zetten voor een reis. Je kunt dat doel dus zelf bereiken!
DAT bedoel ik ermee te zeggen!!! NIET dat ik de ene levensstijl boven de andere zet. Dus absoluut niet arrogant bedoeld!
Als je geen kind krijgt kun je niet zeggen: goh, pech. Uitverkocht. Of we moeten nog effe verder sparen...
Met een reis of auto heb je daar (over het algemeen genomen) zelf de hand in.
Jij zal bv alles opzij zetten voor een reis. Je kunt dat doel dus zelf bereiken!
DAT bedoel ik ermee te zeggen!!! NIET dat ik de ene levensstijl boven de andere zet. Dus absoluut niet arrogant bedoeld!
donderdag 19 juli 2012 om 09:31
donderdag 19 juli 2012 om 09:31
Elninjoo, de kinderwens van een ander weegt even zwaar als jouw niet-kinderwens. Stel je maar eens voor hoe het zou zijn als je niet de keuze zou hebben om vrijwillig kinderloos te blijven, als de natuur gewoon zou bepalen dat je een kind moet krijgen en opvoeden en dat er niets is wat je daartegen kunt doen. Als, met andere woorden, jouw kinderloze leven je van hogerhand wordt ontzegd. Dat komt denk ik een stuk dichter in de buurt bij hoe iemand met een onvervulde kinderwens zich voelt.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
donderdag 19 juli 2012 om 09:31
quote:kuukelesaan schreef op 19 juli 2012 @ 09:29:
Elninjoo, ik zét de ene levensstijl niet boven de andere! Wat ik bedoel te zeggen is dat een kinderwens vaak heeeeeel diep zit. En de wens voor een auto ofzo anders is... Daar kun je over het algemeen voor sparen!
Als je geen kind krijgt kun je niet zeggen: goh, pech. Uitverkocht. Of we moeten nog effe verder sparen...
Met een reis of auto heb je daar (over het algemeen genomen) zelf de hand in.
Jij zal bv alles opzij zetten voor een reis. Je kunt dat doel dus zelf bereiken!
DAT bedoel ik ermee te zeggen!!! NIET dat ik de ene levensstijl boven de andere zet. Dus absoluut niet arrogant bedoeld!Een reiswens zit ook heel diep hoor. Heb mijn reis dit jaar moeten annuleren wegens 'n gezondheidsprobleem, maar dat neemt niet weg dat ik nog steeds enthousiast kan zijn over andermans reisplannen.
Elninjoo, ik zét de ene levensstijl niet boven de andere! Wat ik bedoel te zeggen is dat een kinderwens vaak heeeeeel diep zit. En de wens voor een auto ofzo anders is... Daar kun je over het algemeen voor sparen!
Als je geen kind krijgt kun je niet zeggen: goh, pech. Uitverkocht. Of we moeten nog effe verder sparen...
Met een reis of auto heb je daar (over het algemeen genomen) zelf de hand in.
Jij zal bv alles opzij zetten voor een reis. Je kunt dat doel dus zelf bereiken!
DAT bedoel ik ermee te zeggen!!! NIET dat ik de ene levensstijl boven de andere zet. Dus absoluut niet arrogant bedoeld!Een reiswens zit ook heel diep hoor. Heb mijn reis dit jaar moeten annuleren wegens 'n gezondheidsprobleem, maar dat neemt niet weg dat ik nog steeds enthousiast kan zijn over andermans reisplannen.
donderdag 19 juli 2012 om 09:33
Ik vind trouwens niet dat schoonzus blij MOET zijn voor Margootje. Ik vind wel dat ze zich gewoon fatsoenlijk moet opstellen, ik vind niet dat ze Margootje en haar kind(eren) de rest van haar leven kan ontwijken of stug kan behandelen, maar dat is gedrag, dat is wat je van buiten ziet. Als zij diep van binnen NIET blij is omdat het gewoon teveel pijn doet dan is dat haar goed recht. Oprecht blij zijn is niet iets wat je kunt afdwingen bij jezelf of bij een ander.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
donderdag 19 juli 2012 om 09:36
quote:camry schreef op 19 juli 2012 @ 08:57:
Laat haar met rust.
Wat wil je van haar?
Ik ben zelf ruim 2 jaar bezig met zwanger worden en ben die dikke buiken van iedereen die blijkbaar meteen zwanger wordt helemaal zat.
Als de kinderen er eenmaal zijn vind ik ze superlief, maar dat gezeur en geglunderd van de as moeders trek ik even niet.
Kan me voorstellen dat jouw schoonzus er ook zo over denkt.Precies, het lijkt alsof jij er moeite mee hebt maar als je echt om haar geeft dan ga je uit van wat zij wil.
Laat haar met rust.
Wat wil je van haar?
Ik ben zelf ruim 2 jaar bezig met zwanger worden en ben die dikke buiken van iedereen die blijkbaar meteen zwanger wordt helemaal zat.
Als de kinderen er eenmaal zijn vind ik ze superlief, maar dat gezeur en geglunderd van de as moeders trek ik even niet.
Kan me voorstellen dat jouw schoonzus er ook zo over denkt.Precies, het lijkt alsof jij er moeite mee hebt maar als je echt om haar geeft dan ga je uit van wat zij wil.
donderdag 19 juli 2012 om 09:37
donderdag 19 juli 2012 om 09:39
BTW, het lukt mij nog steeds wél om blij te zijn voor de mensen in mijn omgeving die vertellen dat ze zwanger zijn. Ben ook altijd blij dat zij niet in de MM hoeven om hun droom werkelijkheid te zien worden.
Het doet alleen diep van binnen wél verrekte zeer en ik kan er oprecht tegenop zien om naar de bewuste verjaardag of visite te gaan... Maar ik gá wel. En ik neem het liefst nog een cadeautje mee ook voor de zwangere (ook als het niet haar verjaardag is)... Ik laat mijn verdriet niet merken.
Laatst heb ik een keer mijn verdriet laten te merken. Toen we met een groep vriendinnen en bekenden zaten te praten en het onderwerp 'we denken na over een derde kind' kwam. Want toen werd er opgesomd wat daar de 'nadelen' van waren (grotere auto..) Toen moest ik effe heel hard slikken en heb ik in tranen verteld dat de doktoren voor ons aan het beslissen waren dat er voor ons waarschijnlijk nooit een kindje komt...
Het doet alleen diep van binnen wél verrekte zeer en ik kan er oprecht tegenop zien om naar de bewuste verjaardag of visite te gaan... Maar ik gá wel. En ik neem het liefst nog een cadeautje mee ook voor de zwangere (ook als het niet haar verjaardag is)... Ik laat mijn verdriet niet merken.
Laatst heb ik een keer mijn verdriet laten te merken. Toen we met een groep vriendinnen en bekenden zaten te praten en het onderwerp 'we denken na over een derde kind' kwam. Want toen werd er opgesomd wat daar de 'nadelen' van waren (grotere auto..) Toen moest ik effe heel hard slikken en heb ik in tranen verteld dat de doktoren voor ons aan het beslissen waren dat er voor ons waarschijnlijk nooit een kindje komt...
