Worden voordelen borstvoeding overschat?

15-02-2013 15:55 163 berichten
Alle reacties Link kopieren
Iedereen weet dat borstvoeding het beste is om te geven aan je baby, zowel voor de moeder als de baby. Er gaat geen dag voorbij zonder dat hiervoor bewijs wordt geleverd. Er is recent echter een debat gestart over het feit of het geven van borstvoeding inderdaad wel het beste is voor je baby nadat een toonaangevende Amerikaanse hoogleraar genderstudies aan de Texas A & M University de conclusie trok dat de gezondheidsvoordelen van borstvoeding overschat worden. Wat vinden jullie?
juniormoderatorviva wijzigde dit bericht op 15-02-2013 16:54
Reden: link naar commerciele site verwijderd
% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Ik heb het geluk gehad dat het beide keren redelijk tot goed ging. De eerste dronk alleen heel erg langzaam de eerste 4 maand (achteraf te wijten aan een ander probleem) en daar had ik ook wel kloven, alleen de eerste 2 weken. 28 maand gevoed. De tweede dronk heel goed (geen kloofje gehad) alleen kreeg ik door zijn kracht en behoefte aan drinken overproductie wat ook even lastig was. Maar na veel goede tips van CB en LK kreeg ik dat weer goed. En ben nu 22 maand aan het voeden.



Dit gezegd hebbende, heb ik beide keren van te voren afgesproken met mezelf (en man), dat wanneer het te zwaar zou zijn en ik het niet zou trekken de fles voorhanden was. Ik had bij beide kinderen een startsetje in huis gehaald vlak voor de bevalling. Dat gaf me ook wel een soort van rust.
Stressed is just desserts spelled backwards
Alle reacties Link kopieren
@maleficent

"......maar mensenmelk is voor mensen en koeienmelk is voor kalfjes."



Net of ik mezelf hoor praten, ben het er helemaal mee eens:)
Alle reacties Link kopieren
quote:Lady-Voldemort schreef op 15 februari 2013 @ 18:58:

[...]





Nou, dan ben ik zeker een uitzondering want bij mij ging het dus wel vanaf dag één van een leien dakkie. Oudste heeft zelfs vier jaar BV gehad, dus ik heb nog getandemd ook want er zit drie jaar tussen die twee .



Maar als ik elke keer drie maanden gelul had gehad met ontstekingen en kloven was ik echt gestopt hoor. De voedselvoorziening van je kind moet tenslotte ook nog een beetje gezellig blijven, geen verbeten vasthouden aan een overtuiging. Daar is je kind ook niet bij gebaat, sociaal-emotioneelsgewijs. Lijkt mij.Ben ik waarschijnlijk geen natuur talent wan hier was het bij alle zes in de begin periode flink doorbijten. Maar het is het meer dan waard geweest. Hier heeft de jongste het langste borstvoeding gehad. (vier jaar en bijna 4 maanden). Toen gooide een longonsteking bij mij roet in het eten.
quote:Bammetjebam schreef op 15 februari 2013 @ 19:04:

[...]



Precies, de zwangerschap en bevalling zijn ook geen pretje, en dat weet je van tevoren. Toch wegen die ongemakken niet op tegen het verlangen naar een kind, en zijn die ongemakken het allemaal waard.



Als ik met die insteek aan borstvoeding zou zijn begonnen, dan was ik al gestopt na de eerste aanleg direct na bevalling. Het deed namelijk verrekte veel pijn, ik was niet aanspreekbaar. Er was geen verklaring voor, ik legde goed aan, baby hapte goed aan en dronk goed, geen tepelkloven, geen spruw. Mijn vroedvrouw was ook lactatiekundige, en daar heb ik veel aan gehad.

Het colostrum kolfde ik er met mijn hand uit, alsof ik een koe molk, en vingen we op met een theelepeltje, omdat aan onze baby te geven. Het kolfapparaat deed net zo veel pijn. Pas toen er echte melk uit kwam, deed het aanleggen ietsje minder zeer.

Na 2 weken was ik weer aanspreekbaar, maar was het nog de hele tijd oncomfortabel. Na een maand deed alleen het toeschietreflex zeer. Na 3 maanden was het pijnloos. Ik heb uiteindelijk bijna 10 maanden borstvoeding gegeven.



Dus, het kan wel, met een hele hoop doorzettingsvermogen serieus, ik beval nog liever 10 keer op de manier zoals bij dochter dan dat ik nog een keer met 3 borstontstekingen in bed moet liggen. Mijn zwangerschap was heerlijk, de bevalling ook, maar die borstvoeding, de kloven, de ontstekingen en het ziek zijn dat daarmee gepaard ging. Nee, dat echt nooit meer. Dus dat het allemaal geen pretje hoeft te zijn, omdat de zwangerschap en bevalling dat ook niet zijn gaat lang niet altijd op.
quote:baukje schreef op 15 februari 2013 @ 21:19:

[...]



Ben ik waarschijnlijk geen natuur talent wan hier was het bij alle zes in de begin periode flink doorbijten.



Bij mij kwam het bijten pas later. Oudste heeft een keer letterlijk een hapje uit mijn tepel genomen... auwauwauw .



Maar knap van je dat je het ondanks tegenslagen zo lang volgehouden hebt. Wat dat betreft heb ik inderdaad mazzel gehad, het enige probleempje dat ik heb gehad was toen ik zeven weken na de bevalling alweer ongesteld werd. Hoorde volgens iedereen niet te kunnen als je volledige BV gaf, maar het kan dus wel. En mijn productie liep meteen terug als een gek. Maar na een paar dagen clusteren was ik weer helemaal het melkmeisje, en de daaropvolgende menstruaties hadden geen enkele invloed meer.
Alle reacties Link kopieren
quote:Lady-Voldemort schreef op 15 februari 2013 @ 21:29:

toen ik zeven weken na de bevalling alweer ongesteld werd. Hoorde volgens iedereen niet te kunnen als je volledige BV gaf, maar het kan dus wel. Ik was beide keren met 3 maand weer ongesteld, ondanks volledige borstvoeding. Beetje jammer wel.
Stressed is just desserts spelled backwards
Alle reacties Link kopieren
quote:calvijn1 schreef op zaterdag 16 februari 2013 17:30 Dus jij gaat als een aasgier op zoek naar hen?



Een beetje 'journalist' heeft het Vivaforum ook niet nodig om hun adres Ye achterhalen lijkt mij
Alle reacties Link kopieren
quote:Ivetje schreef op 15 februari 2013 @ 21:26:

[...]

serieus, ik beval nog liever 10 keer op de manier zoals bij dochter dan dat ik nog een keer met 3 borstontstekingen in bed moet liggen. Mijn zwangerschap was heerlijk, de bevalling ook, maar die borstvoeding, de kloven, de ontstekingen en het ziek zijn dat daarmee gepaard ging. Nee, dat echt nooit meer. Dus dat het allemaal geen pretje hoeft te zijn, omdat de zwangerschap en bevalling dat ook niet zijn gaat lang niet altijd op.Een heerlijke bevalling, geheel off topic maar daar hoor ik graag meer over.
Alle reacties Link kopieren
Op de vraag of je je schuldig moet voelen als je geen borstvoeding kunt of zelfs wilt geven is maar één antwoord: NEE! Je doet wat je het beste acht voor jou en je kind en als borstvoeding geven daar voor jou niet bij hoort, omdat je al kramp krijgt in je grote teen als je maar aan voeden denkt, dan ìs dat zo. Borstvoeding is een behoorlijk intieme fysieke aangelegenheid en als je je daar niet prettig bij voelt, moet je het niet doen. Het is jòuw lijf en daar beschik jij zelf over, niemand anders. Er zijn veel redenen om borstvoeding te geven, maar als jouw reden om het niet te doen voor jou belangrijker weegt, dan is dat niet omdat je een slechte moeder bent.



Maar op de vraag welke voeding het beste is, weet elke malloot het antwoord: Dat is voor een mensenkind niet de melk van een koe. De melk van een koe moet hevig bewerkt worden voordat een baby het kan drinken en er moet veel aan worden toegevoegd voordat het voedzaam is. Gelukkig kan dat allemaal en is er dus een alternatief. Maar het is niet hetzelfde en het kan ook niet hetzelfde worden. Iets dat leeft kun je niet in een blik stoppen dat jaren goed blijft. Het kan zich niet op die manier aanpassen aan specifiek jou kind en elke minuut van de dag op de gezondheid en ontwikkeling van je kindje aanpassen.



Dit soort onderzoeken worden vaak gesponsord. Niet door borstvoedingsorganisaties, want die hebben daar geen geld voor. Kunstvoedingsfabrikanten wel. En de uitslag kun je dus manipuleren; geen onwaarheden, maar gewoon 'lekker leesbaar' maken. In hun voordeel, dat mag duidelijk zijn.
Alle reacties Link kopieren
De opmerking " ik geef bv, want ik wil het beste voor mijn kind" vind ik altijd moeilijk om te lezen/te horen. Iedere moeder wil dat toch?
Frankly my dear, I don"t give a damn
Alle reacties Link kopieren
quote:calvijn1 schreef op 16 februari 2013 @ 21:05:

De opmerking " ik geef bv, want ik wil het beste voor mijn kind" vind ik altijd moeilijk om te lezen/te horen. Iedere moeder wil dat toch?Waarom moeilijk, Calvijn? Dat zij net als jij het beste voor haar kind wil, maakt toch niet dat jij het bij het maken van jouw keuze minder goed met je kind voor had? Ik neem aan dat jij op dat moment weloverwogen een beslissing hebt gemaakt, waar je volledig achter stond. Dat een ander een andere keuze maakt en die de beste vindt, maakt die van jou niet ondergeschikt.
Alle reacties Link kopieren
Weet ik, maar zó voelt het niet



Ligt bij mij héél gevoelig
Frankly my dear, I don"t give a damn
Alle reacties Link kopieren
Calvijn, ik weet er het fijne niet van wat er bij jou allemaal mis is gegaan met de bv. Maar wat wel duidelijk is is dat jij er veel voor over hebt gehad en het niet gelukt is. Ik schrik er iedere keer weer van dat het bij jou zo diep zit. Het is het vier jaar geleden. Ik hoop voor je dat je het los kunt laten. Je hebt je kind niets aangedaan door de fles te gaan geven. Niemand veroordeelt je daarom. Dat doe je alleen zelf. Waarom is het eigenlijk zo een issue voor je? Ik vind het echt heel erg voor je dat je er zo mee zit.
Alle reacties Link kopieren
Ik begrijp je ook wel Calvijn. Het kan een heel gevoelig pijnpunt zijn. Maar ik ben het ook eens met wat Es1450 schrijft. Dat hoeft het niet te zijn.



Mijn oudste is ook met de fles groot geworden. Dat ik hem niet zelf heb gevoed, daar voel ik me niet slechter door en ook niet schuldig over. Terwijl ik toch een gezond stel borsten had. Ik wìlde het gewoonweg niet. De fles er in. Klaar. Aan mijn lijf géén polonaise. Zo voelde dat toen. Achteraf vind ik het wel jammer, omdat ik bij mijn tweede en derde met plezier borstvoeding heb gegeven (al was het met tijden ook tenenkrommend, kon me soms afvragen waarom ik er aan begonnen was, de eerste tijd is toch best vaak echt investeren). Ik denk dat ik de oudste op zich ook met een goed gevoel had kunnen voeden. Maar daar dacht ik toen anders over. Daar had ik mijn redenen voor op dat moment. Ik weet dat ik me daar niet schuldig over hoef te voelen. Ik heb namelijk àl mijn kinderen het belangrijkste en gezondste krachtvoer gegeven dat bestaat; moederliefde. En wat dat aangaat ik ben een echte langvoedster, want ik voed nog steeds. En ik wed dat jij dat ook doet...
Alle reacties Link kopieren
Ik begrijp je ook wel Calvijn. Het kan een heel gevoelig pijnpunt zijn. Maar ik ben het ook eens met wat Es1450 schrijft. Dat hoeft het niet te zijn.



Mijn oudste is ook met de fles groot geworden. Dat ik hem niet zelf heb gevoed, daar voel ik me niet slechter door en ook niet schuldig over. Terwijl ik toch een gezond stel borsten had. Ik wìlde het gewoonweg niet. De fles er in. Klaar. Aan mijn lijf géén polonaise. Zo voelde dat toen. Achteraf vind ik het wel jammer, omdat ik bij mijn tweede en derde met plezier borstvoeding heb gegeven (al was het met tijden ook tenenkrommend, kon me soms afvragen waarom ik er aan begonnen was, de eerste tijd is toch best vaak echt investeren).



Ik denk dat ik de oudste op zich ook met een goed gevoel had kunnen voeden. Maar daar dacht ik toen anders over. Daar had ik mijn redenen voor op dat moment. Ik weet dat ik me daar niet schuldig over hoef te voelen. Ik heb namelijk àl mijn kinderen het belangrijkste en gezondste krachtvoer gegeven dat er bestaat; moederliefde. En wat dat aangaat ben ik een echte langvoedster, want ik voed nog steeds. En ik wed dat jij dat ook doet...
Alle reacties Link kopieren
Mijn jongste zoon is 17 weken geleden geboren.

Dus het is weer opgerakelt.

Van te voren gezegd dat ik het weer zou proberen maar niet ten koste van alles.

Helaas te vroeg geboren en veel problemen, dus geen bv gegeven.

Ondanks dat ik het had aangegeven, is het mij zó vaak gevraagd die weken in het ziekenhuis
Frankly my dear, I don"t give a damn
Alle reacties Link kopieren
quote:calvijn1 schreef op 16 februari 2013 @ 21:54:

Mijn jongste zoon is 17 weken geleden geboren.

Dus het is weer opgerakelt.

Van te voren gezegd dat ik het weer zou proberen maar niet ten koste van alles.

Helaas te vroeg geboren en veel problemen, dus geen bv gegeven.

Ondanks dat ik het had aangegeven, is het mij zó vaak gevraagd die weken in het ziekenhuis



17 weken. Da's nog hardstikke vers allemaal. Gaat het verder goed met je kindje? En met jou?



Jammer dat je deze ervaring op heb moeten doen. Het is protocol bij vroeggeboorte dat de kinderarts één keer het gesprek aangaat over borstvoeding. Ook wanneer eerder aan is gegeven dat de moeder geen borstvoeding wil gaan geven. Ouders zijn vaak niet bekend met de gezondheidskwesties rond een prematuur geboren kindje. Het is de taak van de kinderarts om dit te bespreken. En daar had het bij moeten blijven. Jij had niet te pas en te onpas met die vraag lastig gevallen moeten worden. Da's heel vervelend en onnodig. Als kersverse moeder (ook al heb je al meer kids) ben je kwetsbaar en vaak onzeker, helemaal in het geval van een vroeggeboorte. Dat moet niet ook nog 's versterkt worden.
Alle reacties Link kopieren
quote:calvijn1 schreef op 16 februari 2013 @ 21:54:

Mijn jongste zoon is 17 weken geleden geboren.

Dus het is weer opgerakelt.

Van te voren gezegd dat ik het weer zou proberen maar niet ten koste van alles.

Helaas te vroeg geboren en veel problemen, dus geen bv gegeven.

Ondanks dat ik het had aangegeven, is het mij zó vaak gevraagd die weken in het ziekenhuis

Jij hebt gedaan wat het beste is voor jou en je kind, daar moet je je echt niet rot over voelen.



Gaat het nu wel goed met je kindje?
De zin van het leven, die schrijf je zelf.
Alle reacties Link kopieren
Ja hoor, alles gaat goed met ons. Tis een lekker ventje



Het stond zelfs in mijn geboorteplan,mahelaas



Mijn zoon lag in het sophia op de ic en ik op een kamer tussen kolvende moeders, placemat bij het ontbijt met de tien tips om bv te geven en bijna iedere zusters vroeg er naar.
Frankly my dear, I don"t give a damn
quote:calvijn1 schreef op 16 februari 2013 @ 21:54:

Mijn jongste zoon is 17 weken geleden geboren.

Dus het is weer opgerakelt.

Van te voren gezegd dat ik het weer zou proberen maar niet ten koste van alles.

Helaas te vroeg geboren en veel problemen, dus geen bv gegeven.

Ondanks dat ik het had aangegeven, is het mij zó vaak gevraagd die weken in het ziekenhuis



Ik snap het wel. Mijn bevalling eindigde in een keizersnede en daar heb ik het ook heel erg moeilijk mee gehad. Terwijl het rationeel gezien eigenlijk helemaal niet erg was. Maar kan bij voor mij beroerde uitspraken (die een ander doorgaans echt niets doen) ook zo weer met tranen in mijn ogen zitten, of emotioneel uit de hoek komen.



Van harte gefeliciteerd nog trouwens en ook
quote:Mirremara schreef op 16 februari 2013 @ 19:59:

[...]





Een heerlijke bevalling, geheel off topic maar daar hoor ik graag meer over.om half 1 voelde ik iets. Blijven liggen nog maar even. om uur of 1 man wakker gemaakt, beneden op de bank kopje thee gedronken. Hmmm, weeën denk ik? Even douchen lijkt me fijn. Ik onder de douche, man zat ernaast met stopwatch. Weeën (die niet echt pijnlijk waren), kwamen toen om de minuut zowat. Verlos gebeld en ik zeg nog tegen man "zal je zien dat ze hier aan komt, zegt dat ik 8 centimeter ontsluiting heb en ik door mag naar het ziekenhuis". Om uur of 3 was de verloskundige er. Wat bleek, 8 centimeter dus door naar het ziekenhuis (wilde ik zelf). Nog steeds viel het qua weeën heel erg mee, niet echt pijnlijk. Om 4 uur in het ziekenhuis, meteen op bed en mocht beginnen met persen. En om 4.34 is dochter geboren na 24 minuutjes persen en 2 hechtingen. Alleen het moment da het hoofdje stond was erg, maar de rest was prima te doen en alles in een uurtje of 4! Ik had het me niet beter kunnen wensen.

Maar die week erna was een hel, was zo ontzettend ziek door die borstonstekingen. Kon geen flesje water vullen voor dochter, omdat ik zo stond te trillen. Lag onder 3 dekens en had het nog steeds koud, voelde me echt hondsberoerd en dan beval ik echt liever nog een keer op deze manier dan dat ik dat nog eens meemaak
Alle reacties Link kopieren
Dat faalgevoel herken ik wel Calvijn. Na de eerste (die net als jouw jongste heet ) had ik daar ook enorm last heet.Helemaal toen, nadat ik net uitgelegd had waarom ik gestopt was, een collega zei "ja, maar het is ook even doorbijten, die eerste 6 weken waren bij mij ook niet makkelijk." Dat hakte er wel in, ik had het idee dat ze me maar een aansteller vond.

Maar toen het bij de tweede en derde weer niet ging voelde ik me veel minder/korter schuldig. Overigens was er bij alle 3 door (verschillende) medische oorzaken dat het niet lukte, ik heb het dus wel geprobeerd maar de problemen waren te groot. He, ik zit me warempel weer te verdedigen



Door deze ervaringen heb ik het bij de 4e helemaal niet geprobeerd. Daar heb ik me wel over moeten verantwoorden in het ziekenhuis, maar ik had het heel goed overwogen, dus kon het ook voor mezelf goed uitleggen. Maar die drang om te verdedigen was wel weer hoog...



Maar ik heb me voorgehouden:

Het wordt er zo ingeramd dat bv het allerbeste is en dat is ook zo natuurlijk, maar als het dan, om wat voor reden ook, niet lukt, is fv gewoon een heel goed alternatief. Ik ben erg blij dat het bestaat!
Ik ben hier al sinds 2003, maar dat schijnt Viva niet te kunnen weergeven
quote:calvijn1 schreef op 16 februari 2013 @ 22:14:

Ja hoor, alles gaat goed met ons. Tis een lekker ventje



Het stond zelfs in mijn geboorteplan,mahelaas



Mijn zoon lag in het sophia op de ic en ik op een kamer tussen kolvende moeders, placemat bij het ontbijt met de tien tips om bv te geven en bijna iedere zusters vroeg er naar.



Ik snap nooit zo goed dat ze een moeder met een ic-kind niet ongeveer dezelfde behandeling geven als een keizersnedemoeder. Fysiek hoeft het niet nodig te zijn, maar emotioneel wel. Mjin fysieke last rechtvaardigde die eenpersoonskamer trouwens niet eens.



Maar misschien dat keizersnedemoeders in andere ziekenhuizen sowieso niet anders behandeld worden.
Alle reacties Link kopieren
quote:calvijn1 schreef op 16 februari 2013 @ 22:14:

Ja hoor, alles gaat goed met ons. Tis een lekker ventje



Het stond zelfs in mijn geboorteplan,mahelaas



Mijn zoon lag in het sophia op de ic en ik op een kamer tussen kolvende moeders, placemat bij het ontbijt met de tien tips om bv te geven en bijna iedere zusters vroeg er naar.Dan begrijp ik heel goed dat dit voor jou heel vervelend geweest moet zijn.
De zin van het leven, die schrijf je zelf.
Ow sorry, banjer nu overal doorheen. Dikke voor Calvijn. Fijn dat het zo goed gaat nu! En ik snap het ergens ook wel ja...iedereen wil het beste voor zijn/haar kindje, maar het beste is niet altijd borstvoeding. Het beste is naar mijn idee datgene waar je je als moeder fijn bij voelt. Bij mij was dat de fles, tijdens de bv en het kolven voelde ik me ellendig en was ik geen leuke mama voor onze dochter. En dat is dan dus blijkbaar niet het beste

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven