Zwanger
alle pijlers
Zwanger en niet blij.
woensdag 13 augustus 2014 om 07:42
Verdorie. Ik ben zwanger. En in plaats van blij te zijn, ben ik verdrietig. Heel erg. Ik moet een keuze gaan maken. Als ik de zwangerschap over mag slaan, dan kies ik onvoorwaardelijk voor ja. Helaas kan dit niet. Maar ik heb al twee keer een hel van een zwangerschap moeten doorstaan, maand in ziekenhuis gelegen, twee keer in de week naar het ziekenhuis, allebei de kinderen veel te vroeg geboren, en ben zelf doodziek geweest. Alles gaat weer goed. Met de kinderen, met mij. Ze zijn (bijna) schoolgaand.
Reden dat er geen sterilisatie heeft plaatsgevonden is vanwege het feit dat ik stiekem hoopte dat er een doorbraak zou plaatsvinden voor mijn medische probleem. En dat als het dan zover zou zijn, ik nog zwanger zou kunnen worden. Ik heb immers nog een aantal vruchtbare jaren.
Wat mij nu tegenhoud zijn de angsten, de hoe moet het met de kinderen als ik weer een tijd in het ziekenhuis moet liggen, hoe komt dit kindje uit de strijd, hoe kom ik uit de strijd....
Verdorie. Shit. K*t. Wat nu...
Reden dat er geen sterilisatie heeft plaatsgevonden is vanwege het feit dat ik stiekem hoopte dat er een doorbraak zou plaatsvinden voor mijn medische probleem. En dat als het dan zover zou zijn, ik nog zwanger zou kunnen worden. Ik heb immers nog een aantal vruchtbare jaren.
Wat mij nu tegenhoud zijn de angsten, de hoe moet het met de kinderen als ik weer een tijd in het ziekenhuis moet liggen, hoe komt dit kindje uit de strijd, hoe kom ik uit de strijd....
Verdorie. Shit. K*t. Wat nu...
dinsdag 19 augustus 2014 om 14:58
Helaas weet ik waar je het over hebt ben een jaar terug ook bevallen met een zwangerschapsduur van 29+6 ook met een beginnende zwangerschapsvergiftiging. En neem van mij aan dames dit gun je niemand je herstelperiode duurt veel langer maar het liefst wil je zo vaak mogelijk bij je kind zijn en cijfer je jezelf continu weg. Als je dit 1x mee maakt is heftig een tweede keer is dan nog heftiger en daarnaast heb je ook nog thuis een kindje lopen die zijn of haar aandacht verdiend maar je bent zelf ook nog herstellende.
In mijn situatie viel het allemaal nog mee ik had een acute te hoge bloeddruk en er waren eiwitten aangetroffen in mijn urine deze waren acceptabel. Uiteindelijk ging het met mij goed maar leverde mijn zoontje enorm in dat ze hebben besloten om in te grijpen. En inderdaad de kans dat je het weet krijgt is 25 % in mijn geval is er sprake van een te hoge bloeddruk voor de zwangerschap al.
Maar hier zijn ze pas tijdens de zwangerschap achter gekomen..
Als ik jouw verhaal lees dommetrien heb jij zelf het behoorlijk ver weg moeten halen..
Ik wens je heel veel sterkte met je beslissing.
In mijn situatie viel het allemaal nog mee ik had een acute te hoge bloeddruk en er waren eiwitten aangetroffen in mijn urine deze waren acceptabel. Uiteindelijk ging het met mij goed maar leverde mijn zoontje enorm in dat ze hebben besloten om in te grijpen. En inderdaad de kans dat je het weet krijgt is 25 % in mijn geval is er sprake van een te hoge bloeddruk voor de zwangerschap al.
Maar hier zijn ze pas tijdens de zwangerschap achter gekomen..
Als ik jouw verhaal lees dommetrien heb jij zelf het behoorlijk ver weg moeten halen..
Ik wens je heel veel sterkte met je beslissing.
dinsdag 19 augustus 2014 om 15:03
quote:TessTan schreef op 19 augustus 2014 @ 13:14:
Maar als ik het goed begrijp heeft TO 27% kans dát ze zwangerschapsvergiftiging krijgt. En dat is erg genoeg, maar dat wil niet zeggen dat ze 27% kans heeft dat het slecht afloopt. Ze kan ook bij 38 weken zwangerschapsvergiftiging krijgen, dankzij de strenge controle en haar eigen oplettendheid zijn ze daar dan snel achter en kan er snel ingegrepen worden. Dat zit ook in die 27%.
Ik wil niks bagetalliseren, maar sommigen zijn hier wel heel erg negatief. Alsof al zowat vaststaat dat TO's leven in gevaar komt en haar kindje er van alles aan over gaat houden.
Hoe dan ook, veel sterkte met het nemen van de beslissing TO.
je bagatelliseert natuurlijk wel. Belachelijk. Gemakshalve vergeet je maar even dat TO's andere baby's ook veel te vroeg ter wereld zijn gekomen. Het is duidelijk dat TO, afgezien van het algemene risico dat er niet om liegt, zodanig gevoelig is dat ze tot nu toe bij haar zwangerschappen 100% heeft gescoord bij de zwangerschapsvergiftiging. Dat moet je ook meenemen.
Een risico van 1 op 4 dat je een ernstige aandoening krijgt waardoor het leven van TO, moeder van twee kinderen, in gevaar komt maar ook het leven van haar ongeboren kind. Het kan best dat kind en moeder de zwangerschap overleven maar lange termijn gevolgen zijn ook niet te verwaarlozen. Zeker niet bij een te vroeg geboren kind. Een heel groot percentage van de prematuurtjes ontwikkelt namelijk een blijvende verstandelijke of fysieke handicap.
Maar als ik het goed begrijp heeft TO 27% kans dát ze zwangerschapsvergiftiging krijgt. En dat is erg genoeg, maar dat wil niet zeggen dat ze 27% kans heeft dat het slecht afloopt. Ze kan ook bij 38 weken zwangerschapsvergiftiging krijgen, dankzij de strenge controle en haar eigen oplettendheid zijn ze daar dan snel achter en kan er snel ingegrepen worden. Dat zit ook in die 27%.
Ik wil niks bagetalliseren, maar sommigen zijn hier wel heel erg negatief. Alsof al zowat vaststaat dat TO's leven in gevaar komt en haar kindje er van alles aan over gaat houden.
Hoe dan ook, veel sterkte met het nemen van de beslissing TO.
je bagatelliseert natuurlijk wel. Belachelijk. Gemakshalve vergeet je maar even dat TO's andere baby's ook veel te vroeg ter wereld zijn gekomen. Het is duidelijk dat TO, afgezien van het algemene risico dat er niet om liegt, zodanig gevoelig is dat ze tot nu toe bij haar zwangerschappen 100% heeft gescoord bij de zwangerschapsvergiftiging. Dat moet je ook meenemen.
Een risico van 1 op 4 dat je een ernstige aandoening krijgt waardoor het leven van TO, moeder van twee kinderen, in gevaar komt maar ook het leven van haar ongeboren kind. Het kan best dat kind en moeder de zwangerschap overleven maar lange termijn gevolgen zijn ook niet te verwaarlozen. Zeker niet bij een te vroeg geboren kind. Een heel groot percentage van de prematuurtjes ontwikkelt namelijk een blijvende verstandelijke of fysieke handicap.
dinsdag 19 augustus 2014 om 15:05
quote:dubbeltje4 schreef op 19 augustus 2014 @ 14:49:
Ik vind het wel een groot risico wat TO loopt, als ze de zwangerschap doorzet. Het percentage van 1 op 4 zal wel een statistisch gegeven zijn. Ze heeft het al 2 keer gehad, haar kans op nog een keer een zwangerschapsvergiftiging.lijkt mij vele malen groter dan het statistisch gemiddelde.
Die kans is niet uit de lucht komen vallen, de arts heeft dit zo verteld aan TO en die zal er meer verstand van hebben dan wij allemaal bij elkaar.
Wat natuurlijk niet wegneemt dat een kans van 27% op zwangerschapsvergiftiging enorm hoog is. Maar ook al krijgt TO weer zwangerschapsvergiftiging dan wil dat natuurlijk niet zeggen dat het net zo dramatisch verloopt als de vorige twee keren. TO zal tijdens haar zwangerschap heel goed in de gaten worden gehouden en er zal snel worden ingegrepen waardoor de kans dat haar iets overkomt sterk verkleind wordt. Het lijkt hier wel alsof ze met het doorzetten van de zwangerschap haar eigen doodvonnis tekent, maar dat vind ik echt overdreven.
Maar dan nog snap ik dat TO, mits ze de zwangerschp door wil zetten, een enorm zware tijd tegemoet gaat. Alleen door de onzekerheid óf ze zwangerschapsvergiftiging krijgt, bij welke termijn van de zwangerschap en de invloed daarvan op haar ongeboren kind. Met daarbij de kanttekening dat ook de gevallen waarin zich <35 weken zwangerschapsvergiftiging ontwikkelt bij die 27% zitten. Bij een goede monitoring en vroege herkenning moeten moeder en kind daar beiden prima uit kunnen komen.
Ik vind het wel een groot risico wat TO loopt, als ze de zwangerschap doorzet. Het percentage van 1 op 4 zal wel een statistisch gegeven zijn. Ze heeft het al 2 keer gehad, haar kans op nog een keer een zwangerschapsvergiftiging.lijkt mij vele malen groter dan het statistisch gemiddelde.
Die kans is niet uit de lucht komen vallen, de arts heeft dit zo verteld aan TO en die zal er meer verstand van hebben dan wij allemaal bij elkaar.
Wat natuurlijk niet wegneemt dat een kans van 27% op zwangerschapsvergiftiging enorm hoog is. Maar ook al krijgt TO weer zwangerschapsvergiftiging dan wil dat natuurlijk niet zeggen dat het net zo dramatisch verloopt als de vorige twee keren. TO zal tijdens haar zwangerschap heel goed in de gaten worden gehouden en er zal snel worden ingegrepen waardoor de kans dat haar iets overkomt sterk verkleind wordt. Het lijkt hier wel alsof ze met het doorzetten van de zwangerschap haar eigen doodvonnis tekent, maar dat vind ik echt overdreven.
Maar dan nog snap ik dat TO, mits ze de zwangerschp door wil zetten, een enorm zware tijd tegemoet gaat. Alleen door de onzekerheid óf ze zwangerschapsvergiftiging krijgt, bij welke termijn van de zwangerschap en de invloed daarvan op haar ongeboren kind. Met daarbij de kanttekening dat ook de gevallen waarin zich <35 weken zwangerschapsvergiftiging ontwikkelt bij die 27% zitten. Bij een goede monitoring en vroege herkenning moeten moeder en kind daar beiden prima uit kunnen komen.
dinsdag 19 augustus 2014 om 15:14
Voor de duidelijkheid, ik snap het helemaal als TO ervoor kiest dit risico niet te willen lopen. Vooral omdat ze al twee negatieve ervaringen heeft.
TO gaf zelf ook al aan dat ze bij de tweede zelf veel minder ziek is geweest vanwege de monitoring en vroege herkenning. Het grootste risico ligt dan bij een vroeggeboorte van het kind. En ja, ik weet dat daar enorm veel risico's aan zitten met ook lange termijn gevolgen. Het is aan TO en haar partner om de risico's af te wegen.
Ik zeg alleen dat het óók (relatief) goed kan gaan.
TO gaf zelf ook al aan dat ze bij de tweede zelf veel minder ziek is geweest vanwege de monitoring en vroege herkenning. Het grootste risico ligt dan bij een vroeggeboorte van het kind. En ja, ik weet dat daar enorm veel risico's aan zitten met ook lange termijn gevolgen. Het is aan TO en haar partner om de risico's af te wegen.
Ik zeg alleen dat het óók (relatief) goed kan gaan.
dinsdag 19 augustus 2014 om 15:21
Gaan de twee gezonde kinderen niet voor de hoop op een eventueel derde kind, dat wel of niet gezond ter wereld zou komen?
Je kinderen maken het nu goed, hun ouders zijn gezond en samen. Je zet een hoop op het spel. Wat als je doodgaat? Wat als je kind weer zo vroeg komt en het deze keer niet zo mooi afloopt?
Je kinderen maken het nu goed, hun ouders zijn gezond en samen. Je zet een hoop op het spel. Wat als je doodgaat? Wat als je kind weer zo vroeg komt en het deze keer niet zo mooi afloopt?
dinsdag 19 augustus 2014 om 15:53
quote:melbrw schreef op 19 augustus 2014 @ 15:21:
Gaan de twee gezonde kinderen niet voor de hoop op een eventueel derde kind, dat wel of niet gezond ter wereld zou komen?
Je kinderen maken het nu goed, hun ouders zijn gezond en samen. Je zet een hoop op het spel. Wat als je doodgaat? Wat als je kind weer zo vroeg komt en het deze keer niet zo mooi afloopt?Ja, mijn kids gaan voor. Maar, is dit niet net zo goed mijn kind ook al is het nu slechts 2 mm? Ook al is het klein, het wordt wel een echte baby. Ik heb hier, zoals je merkt, nog een beetje moeite mee om dit los te zien van elkaar, of te verantwoorden naar mijzelf toe.
Gaan de twee gezonde kinderen niet voor de hoop op een eventueel derde kind, dat wel of niet gezond ter wereld zou komen?
Je kinderen maken het nu goed, hun ouders zijn gezond en samen. Je zet een hoop op het spel. Wat als je doodgaat? Wat als je kind weer zo vroeg komt en het deze keer niet zo mooi afloopt?Ja, mijn kids gaan voor. Maar, is dit niet net zo goed mijn kind ook al is het nu slechts 2 mm? Ook al is het klein, het wordt wel een echte baby. Ik heb hier, zoals je merkt, nog een beetje moeite mee om dit los te zien van elkaar, of te verantwoorden naar mijzelf toe.
dinsdag 19 augustus 2014 om 15:57
Nou ja, verantwoorden... Wat ben ik nu voor moeder als ik dit kindje laat aborteren. Misschien gaat het wél goed? Dat kan. Dat heeft de arts mij gisteren gezegd, maar ik weet het niet. En de laatste keer heb ik toch ook overleeft, mijn leven is geen seconde in gevaar geweest al was ik natuurlijk wel ziek. Ik realiseer mij dat ik heel veel geluk heb gehad met twee gezonde premature kinderen die goed meekomen op school en psz en niets blijvens hebben overgehouden. "
Sorry, ik verval geloof ik in herhaling. Wat als....Kon ik maar in de toekomst kijken.
Sorry, ik verval geloof ik in herhaling. Wat als....Kon ik maar in de toekomst kijken.
dinsdag 19 augustus 2014 om 16:08
Oh TO wat zit jij in een klote situatie zeg. Ik kan je helaas helemaal geen advies geven, ik zou echt niet weten wat ik in deze situatie zou doen. Je kind is nu maar 2mm maar dat waren je andere 2 kinderen ooit ook. Je zal natuurlijk wel extra in de gaten worden gehouden maar het is toch wel heel erg eng. Ik wens je heel erg veel sterkte met een besluit maken wat het dan ook mag worden.
dinsdag 19 augustus 2014 om 18:05
quote:dommetrien schreef op 19 augustus 2014 @ 15:53:
[...]
Ja, mijn kids gaan voor. Maar, is dit niet net zo goed mijn kind ook al is het nu slechts 2 mm? Ook al is het klein, het wordt wel een echte baby..
Nee, het is nu nog geen kind. Het kan een kind worden, maar dat is wat anders. Je hebt twee kinderen, gezond en wel.
Wil je echt weer maandenlang de zenuwen hebben en risico's lopen?
Misschien toch beter de emoties even in de koelkast te parkeren en het gezond verstand te laten prevaleren.
[...]
Ja, mijn kids gaan voor. Maar, is dit niet net zo goed mijn kind ook al is het nu slechts 2 mm? Ook al is het klein, het wordt wel een echte baby..
Nee, het is nu nog geen kind. Het kan een kind worden, maar dat is wat anders. Je hebt twee kinderen, gezond en wel.
Wil je echt weer maandenlang de zenuwen hebben en risico's lopen?
Misschien toch beter de emoties even in de koelkast te parkeren en het gezond verstand te laten prevaleren.
dinsdag 19 augustus 2014 om 18:24
quote:TessTan schreef op 19 augustus 2014 @ 15:05:
Bij een goede monitoring en vroege herkenning moeten moeder en kind daar beiden prima uit kunnen komen.Niet perse, want vroege herkenning staat niet gelijk aan adequate behandeling. Er moet dan nog steeds doorlopend een afweging gemaakt worden tussen de balangen van moeder en kind: hoe eerder kind komt, hoe beter voor moeder, maar met meer risico voor het nog niet volgroeide (of mogelijk ook nog in ontwikkeling achterblijvende) kind.
Bij een goede monitoring en vroege herkenning moeten moeder en kind daar beiden prima uit kunnen komen.Niet perse, want vroege herkenning staat niet gelijk aan adequate behandeling. Er moet dan nog steeds doorlopend een afweging gemaakt worden tussen de balangen van moeder en kind: hoe eerder kind komt, hoe beter voor moeder, maar met meer risico voor het nog niet volgroeide (of mogelijk ook nog in ontwikkeling achterblijvende) kind.
dinsdag 19 augustus 2014 om 19:39
quote:dommetrien schreef op 19 augustus 2014 @ 15:53:
[...]
Ja, mijn kids gaan voor. Maar, is dit niet net zo goed mijn kind ook al is het nu slechts 2 mm? Ook al is het klein, het wordt wel een echte baby. Ik heb hier, zoals je merkt, nog een beetje moeite mee om dit los te zien van elkaar, of te verantwoorden naar mijzelf toe.Precies, het wordt. Jouw bestaande kinderen hebben je nodig. Deze 2 cm grote baby kan niet buiten de baarmoeder overleven.
[...]
Ja, mijn kids gaan voor. Maar, is dit niet net zo goed mijn kind ook al is het nu slechts 2 mm? Ook al is het klein, het wordt wel een echte baby. Ik heb hier, zoals je merkt, nog een beetje moeite mee om dit los te zien van elkaar, of te verantwoorden naar mijzelf toe.Precies, het wordt. Jouw bestaande kinderen hebben je nodig. Deze 2 cm grote baby kan niet buiten de baarmoeder overleven.
dinsdag 19 augustus 2014 om 19:54
Wat een moeilijke keus, ik zie je per post twijfelen.
Het is niet laf, om te kiezen voor rust, zekerheid. Jouw beide kinderen zijn onder de dertig weken geboren en zijn goed weggekomen. Zou je die relatieve mazzel opnieuw hebben?
Je weet niet wat je krijgt. Je weet wel wat je hebt.
Ik kan me voorstellen dat het je man verontrust dat jij gevaar kan gaan lopen.
Ik zou met verdriet kiezen voor de kinderen die er zijn, de man die er is en zelfs ook voor het kind dat van mij niet mocht komen, omdat het risico dat hij een bijzonder heftige start krijgt met mogelijk ernstige complicaties bij hem of zijn moeder te groot is.
Als je kiest om het kindje te laten komen, dan hoop ik dat hij precies met veertig weken blakend ter wereld komt. Want dat gun ik je.
Met jouw voorgeschiedenis zou ik er geen geld op zetten.
Het is niet laf, om te kiezen voor rust, zekerheid. Jouw beide kinderen zijn onder de dertig weken geboren en zijn goed weggekomen. Zou je die relatieve mazzel opnieuw hebben?
Je weet niet wat je krijgt. Je weet wel wat je hebt.
Ik kan me voorstellen dat het je man verontrust dat jij gevaar kan gaan lopen.
Ik zou met verdriet kiezen voor de kinderen die er zijn, de man die er is en zelfs ook voor het kind dat van mij niet mocht komen, omdat het risico dat hij een bijzonder heftige start krijgt met mogelijk ernstige complicaties bij hem of zijn moeder te groot is.
Als je kiest om het kindje te laten komen, dan hoop ik dat hij precies met veertig weken blakend ter wereld komt. Want dat gun ik je.
Met jouw voorgeschiedenis zou ik er geen geld op zetten.
dinsdag 19 augustus 2014 om 19:58
quote:dommetrien schreef op 19 augustus 2014 @ 15:57:
Nou ja, verantwoorden... Wat ben ik nu voor moeder als ik dit kindje laat aborteren. Misschien gaat het wél goed? Dat kan. Dat heeft de arts mij gisteren gezegd, maar ik weet het niet. En de laatste keer heb ik toch ook overleeft, mijn leven is geen seconde in gevaar geweest al was ik natuurlijk wel ziek. Ik realiseer mij dat ik heel veel geluk heb gehad met twee gezonde premature kinderen die goed meekomen op school en psz en niets blijvens hebben overgehouden. "
Sorry, ik verval geloof ik in herhaling. Wat als....Kon ik maar in de toekomst kijken.
Het aborteren zegt niks over jouw moederschap. Je bent genoodzaakt wegens je medische toestand. Aan de andere kant, als je toch denkt dat het iets zegt over je moederschap, kan je je ook afvragen wat voor moeder je bent als je een kind laat komen dat een gerede kans heeft op voortijdig overlijden wegens vroeggeboorte of een blijvende handicap. Wat zegt het over je moederschap als je je wens voor nog een baby boven de kinderen die je hebt stelt?
Niemand kan in de toekomst kijken en je moet risico's afzetten tegen voordelen. Er zijn hier geen voordelen, je hebt al een kind dus dat legitimeert het risico niet, je hebt zelfs al twee kinderen.
Nou ja, verantwoorden... Wat ben ik nu voor moeder als ik dit kindje laat aborteren. Misschien gaat het wél goed? Dat kan. Dat heeft de arts mij gisteren gezegd, maar ik weet het niet. En de laatste keer heb ik toch ook overleeft, mijn leven is geen seconde in gevaar geweest al was ik natuurlijk wel ziek. Ik realiseer mij dat ik heel veel geluk heb gehad met twee gezonde premature kinderen die goed meekomen op school en psz en niets blijvens hebben overgehouden. "
Sorry, ik verval geloof ik in herhaling. Wat als....Kon ik maar in de toekomst kijken.
Het aborteren zegt niks over jouw moederschap. Je bent genoodzaakt wegens je medische toestand. Aan de andere kant, als je toch denkt dat het iets zegt over je moederschap, kan je je ook afvragen wat voor moeder je bent als je een kind laat komen dat een gerede kans heeft op voortijdig overlijden wegens vroeggeboorte of een blijvende handicap. Wat zegt het over je moederschap als je je wens voor nog een baby boven de kinderen die je hebt stelt?
Niemand kan in de toekomst kijken en je moet risico's afzetten tegen voordelen. Er zijn hier geen voordelen, je hebt al een kind dus dat legitimeert het risico niet, je hebt zelfs al twee kinderen.
dinsdag 19 augustus 2014 om 19:59
quote:ericito schreef op 19 augustus 2014 @ 18:24:
[...]
Niet perse, want vroege herkenning staat niet gelijk aan adequate behandeling. Er moet dan nog steeds een afweging gemaakt worden tussen de balangen van moeder en kind: hoe eerder kind komt, hoe beter voor moeder, maar met meer risico voor het nog niet volgroeide (of mogelijk ook nog in ontwikkeling achterblijvende) kind.een vroege ontdekking of screening helpt niet hoor, de vergiftiging gaat gewoon door en stop pas als de zwangerschap wordt afgebroken
[...]
Niet perse, want vroege herkenning staat niet gelijk aan adequate behandeling. Er moet dan nog steeds een afweging gemaakt worden tussen de balangen van moeder en kind: hoe eerder kind komt, hoe beter voor moeder, maar met meer risico voor het nog niet volgroeide (of mogelijk ook nog in ontwikkeling achterblijvende) kind.een vroege ontdekking of screening helpt niet hoor, de vergiftiging gaat gewoon door en stop pas als de zwangerschap wordt afgebroken
dinsdag 19 augustus 2014 om 20:04
quote:sabbaticalmeds schreef op 19 augustus 2014 @ 19:58:
[...]
Het aborteren zegt niks over jouw moederschap. Je bent genoodzaakt wegens je medische toestand. Aan de andere kant, als je toch denkt dat het iets zegt over je moederschap, kan je je ook afvragen wat voor moeder je bent als je een kind laat komen dat een gerede kans heeft op voortijdig overlijden wegens vroeggeboorte of een blijvende handicap. Wat zegt het over je moederschap als je je wens voor nog een baby boven de kinderen die je hebt stelt?
Niemand kan in de toekomst kijken en je moet risico's afzetten tegen voordelen. Er zijn hier geen voordelen, je hebt al een kind dus dat legitimeert het risico niet, je hebt zelfs al twee kinderen.Mee eens! Als je 'n goede moeder wil zijn voor je kinderen, dan laat je je lichaam geen overbodig risico lopen en loop je niet de kans om je kinderen met 'n zieke/gehandicapte moeder en mogelijk 'n zorgenkindje op te zadelen. Dan zorg je dat je gezond en fit wordt en niet meer zwanger kunt raken zodat je je kunt richten op een leuke jeugd voor je kinderen met veel mogelijkheden. Hoe meer kinderen, hoe dunner de spoeling, hoe minder aandacht en mogelijkheden per kind.
[...]
Het aborteren zegt niks over jouw moederschap. Je bent genoodzaakt wegens je medische toestand. Aan de andere kant, als je toch denkt dat het iets zegt over je moederschap, kan je je ook afvragen wat voor moeder je bent als je een kind laat komen dat een gerede kans heeft op voortijdig overlijden wegens vroeggeboorte of een blijvende handicap. Wat zegt het over je moederschap als je je wens voor nog een baby boven de kinderen die je hebt stelt?
Niemand kan in de toekomst kijken en je moet risico's afzetten tegen voordelen. Er zijn hier geen voordelen, je hebt al een kind dus dat legitimeert het risico niet, je hebt zelfs al twee kinderen.Mee eens! Als je 'n goede moeder wil zijn voor je kinderen, dan laat je je lichaam geen overbodig risico lopen en loop je niet de kans om je kinderen met 'n zieke/gehandicapte moeder en mogelijk 'n zorgenkindje op te zadelen. Dan zorg je dat je gezond en fit wordt en niet meer zwanger kunt raken zodat je je kunt richten op een leuke jeugd voor je kinderen met veel mogelijkheden. Hoe meer kinderen, hoe dunner de spoeling, hoe minder aandacht en mogelijkheden per kind.
dinsdag 19 augustus 2014 om 20:06
quote:sabbaticalmeds schreef op 19 augustus 2014 @ 19:59:
[...]
een vroege ontdekking of screening helpt niet hoor, de vergiftiging gaat gewoon door en stop pas als de zwangerschap wordt afgebrokenPertinent onwaar. Ik heb hetzelfde als to. Mij is verzekerd door een arts die hierin gespecialiseerd is dat als ik zo vroeg mogelijk begin met het slikken van medicatie (idealiter voor de zwangerschap) en goed in de gaten gehouden word, ik een hele goede kans heb op een zwangerschap die voldoende goed verloopt om de 35/36 weken te halen. En dat is prima. Dát ik het weer krijg is vrijwel zeker, maar met goede medicatie, begeleiding en dergelijke kan het wel degelijk minder risicovol zijn dan zonder,
[...]
een vroege ontdekking of screening helpt niet hoor, de vergiftiging gaat gewoon door en stop pas als de zwangerschap wordt afgebrokenPertinent onwaar. Ik heb hetzelfde als to. Mij is verzekerd door een arts die hierin gespecialiseerd is dat als ik zo vroeg mogelijk begin met het slikken van medicatie (idealiter voor de zwangerschap) en goed in de gaten gehouden word, ik een hele goede kans heb op een zwangerschap die voldoende goed verloopt om de 35/36 weken te halen. En dat is prima. Dát ik het weer krijg is vrijwel zeker, maar met goede medicatie, begeleiding en dergelijke kan het wel degelijk minder risicovol zijn dan zonder,
dinsdag 19 augustus 2014 om 20:08
De arts die mij behandelde vond het overigens geen reden om geen derde kind te krijgen (ik zelf wel) omdat hij de risico's goed in te perken vond. Terwijl het écht ernstig was bij mij. Probleemloos zou het niet verlopen, maar mijn leven zou niet daadwerkelijk in gevaar komen en de risico's zijn ook beperkt voor de baby volgens hem.
dinsdag 19 augustus 2014 om 20:15
Ik heb ook een veel te vroeg gehaalde baby. En een ander exemplaar waarbij het ook niet goed ging.
Maar alsnog verzekerde de arts (die echt een studie van deze specifieke aandoening heeft gemaakt) mij dat voor of heel vroeg in de zwangerschap beginnen met bepaalde medicijnen de risico's heel erg zouden verlagen. Die slik je niet later in de zwangerschap, dan slik je andere medicatie. En hij zou mij een zwangerschap niet afraden. Ik zou het zelf niet durven, maar als ik onverwacht zwanger zou zijn zou ik het er wel op gokken .
Maar alsnog verzekerde de arts (die echt een studie van deze specifieke aandoening heeft gemaakt) mij dat voor of heel vroeg in de zwangerschap beginnen met bepaalde medicijnen de risico's heel erg zouden verlagen. Die slik je niet later in de zwangerschap, dan slik je andere medicatie. En hij zou mij een zwangerschap niet afraden. Ik zou het zelf niet durven, maar als ik onverwacht zwanger zou zijn zou ik het er wel op gokken .
dinsdag 19 augustus 2014 om 21:25
quote:dubbeltje4 schreef op 19 augustus 2014 @ 18:05:
[...]
Wil je echt weer maandenlang de zenuwen hebben en risico's lopen?
Misschien toch beter de emoties even in de koelkast te parkeren en het gezond verstand te laten prevaleren.Hier word ik echt boos van. Natuurlijk kiest niemand ervoor om willens en wetens maandenlang in de zenuwen te zitten en genoemde risico's te lopen. Maar dat is nou net het punt, TO heeft er niet voor gekozen om zwanger te worden! En dan ook nog zwanger van een wél gewenst kindje. Dat alles bij elkaar maakt het een hele lastige beslissing en dan vind ik een dooddoener als 'de emoties even in de koelkast parkeren' niet heel erg gepast.
[...]
Wil je echt weer maandenlang de zenuwen hebben en risico's lopen?
Misschien toch beter de emoties even in de koelkast te parkeren en het gezond verstand te laten prevaleren.Hier word ik echt boos van. Natuurlijk kiest niemand ervoor om willens en wetens maandenlang in de zenuwen te zitten en genoemde risico's te lopen. Maar dat is nou net het punt, TO heeft er niet voor gekozen om zwanger te worden! En dan ook nog zwanger van een wél gewenst kindje. Dat alles bij elkaar maakt het een hele lastige beslissing en dan vind ik een dooddoener als 'de emoties even in de koelkast parkeren' niet heel erg gepast.
