Actueel
alle pijlers
'Grote ontuchtzaak kinderdagverblijf Amsterdam
zondag 12 december 2010 om 18:58
Echt schrikken ik las dit net op het nieuws.
Van onze verslaggevers
AMSTERDAM - Tientallen ouders hebben dit weekeinde de schrik van hun leven gekregen vanwege een zeer omvangrijke ontuchtzaak op een kinderdagverblijf in Amsterdam Watergraafsmeer.
De ouders zijn vanavond op een speciale voorlichtingsbijeenkomst geinformeerd in hotel The Grand. De bijeenkomst werd geleid door burgemeester Eberhard van der Laan. Ook hoofdcommissaris Welten en hoofdofficier van justitie Bolhaar waren aanwezig.
Volgens bronnen bij de politie zouden tientallen kinderen van het dagverblijf de afgelopen jaren zijn misbruikt. Op het kinderdagverblijf worden kinderen van 0 tot vier jaar opgevangen.
De ouders werden dit weekeinde ingelicht en gevraagd naar de bijeenkomst in The Grand te komen. Daar kregen zij het afschuwelijke nieuws te horen. De Amsterdamse GG&GD zette extra medewerkers om de geschokte ouders op te vangen.
De politie weigert tot op heden ieder commentaar maar kondigt aan vanavond om 22.00 uur een persconferentie te geven op het stadhuis van Amsterdam
Van onze verslaggevers
AMSTERDAM - Tientallen ouders hebben dit weekeinde de schrik van hun leven gekregen vanwege een zeer omvangrijke ontuchtzaak op een kinderdagverblijf in Amsterdam Watergraafsmeer.
De ouders zijn vanavond op een speciale voorlichtingsbijeenkomst geinformeerd in hotel The Grand. De bijeenkomst werd geleid door burgemeester Eberhard van der Laan. Ook hoofdcommissaris Welten en hoofdofficier van justitie Bolhaar waren aanwezig.
Volgens bronnen bij de politie zouden tientallen kinderen van het dagverblijf de afgelopen jaren zijn misbruikt. Op het kinderdagverblijf worden kinderen van 0 tot vier jaar opgevangen.
De ouders werden dit weekeinde ingelicht en gevraagd naar de bijeenkomst in The Grand te komen. Daar kregen zij het afschuwelijke nieuws te horen. De Amsterdamse GG&GD zette extra medewerkers om de geschokte ouders op te vangen.
De politie weigert tot op heden ieder commentaar maar kondigt aan vanavond om 22.00 uur een persconferentie te geven op het stadhuis van Amsterdam
maandag 13 december 2010 om 11:57
quote:triaspolitica schreef op 13 december 2010 @ 11:34:
[...]
Als ik om mij heen kijk is het altijd rennen en vliegen om maar in dat mooie, te dure huis te kunnen wonen en die 2e auto te kunnen betalen.Als je graag kinderen wilt, moet je er zelf voor zorgen. Uitzonderingen daar gelaten.
Ja, dan gaan we ook homeschoolen, en kinderen niet naar een sportclub laten gaan, en hell, nooit met andere kinderen alleen laten spelen want je weet maar nooit, en niet naar de disco want dat is een poel des verderfs, en oh ja, we gaan onze kinderen ook niet laten wennen aan een maatschappij.
Kom op zeg, het gros van demensen heeft hun kinderen op een kdv omdat ze moeten werken. En niet voor die tweede auto en die zestien vakanties waar iedereen het altijd over heeft,maar gewoon, om de rekeningen te betalen. Want die kinderen, die je zo graag wilt beschermen, groeien uit hun kleren, uit hun schoenen, uit hun brillen en uit hun beugels. En ze moeten ook eten.
[...]
Als ik om mij heen kijk is het altijd rennen en vliegen om maar in dat mooie, te dure huis te kunnen wonen en die 2e auto te kunnen betalen.Als je graag kinderen wilt, moet je er zelf voor zorgen. Uitzonderingen daar gelaten.
Ja, dan gaan we ook homeschoolen, en kinderen niet naar een sportclub laten gaan, en hell, nooit met andere kinderen alleen laten spelen want je weet maar nooit, en niet naar de disco want dat is een poel des verderfs, en oh ja, we gaan onze kinderen ook niet laten wennen aan een maatschappij.
Kom op zeg, het gros van demensen heeft hun kinderen op een kdv omdat ze moeten werken. En niet voor die tweede auto en die zestien vakanties waar iedereen het altijd over heeft,maar gewoon, om de rekeningen te betalen. Want die kinderen, die je zo graag wilt beschermen, groeien uit hun kleren, uit hun schoenen, uit hun brillen en uit hun beugels. En ze moeten ook eten.
maandag 13 december 2010 om 11:57
quote:paloma schreef op 13 december 2010 @ 11:48:
Ik zie het in mijn eigen omgeving ook. Toen mijn nichtje nog heel klein was, zag ik bij het oppassen een vlekje in haar onderbroek. Ongetwijfeld heel onschuldig, waarschijnlijk niets aan hand, maar het zat er wel. Ik gaf dit door aan mijn schoonzus en ze reageerde niet eens. Heb er later nog eens om gevraagd maar ze wuifde het weg.
Sorry maar, hoe relevant is dit voorbeeld?
Wat had je schoonzus volgens jou moeten doen met dat vlekje dan? Naar de politie ermee, een laboratoriumonderzoek en DNA onderzoek er op loslaten?
Kinderen hebben vlekjes in hun onderbroek. Heel gewoon is dat. Wat je daarmee moet? Wassen op 40 graden.
Ik zie het in mijn eigen omgeving ook. Toen mijn nichtje nog heel klein was, zag ik bij het oppassen een vlekje in haar onderbroek. Ongetwijfeld heel onschuldig, waarschijnlijk niets aan hand, maar het zat er wel. Ik gaf dit door aan mijn schoonzus en ze reageerde niet eens. Heb er later nog eens om gevraagd maar ze wuifde het weg.
Sorry maar, hoe relevant is dit voorbeeld?
Wat had je schoonzus volgens jou moeten doen met dat vlekje dan? Naar de politie ermee, een laboratoriumonderzoek en DNA onderzoek er op loslaten?
Kinderen hebben vlekjes in hun onderbroek. Heel gewoon is dat. Wat je daarmee moet? Wassen op 40 graden.
maandag 13 december 2010 om 12:00
Op een gegeven moment zijn kinderen toe aan hun eigen sociale leven. Willen ze niet eens meer alleen bij mama/ papa zijn, maar ook eens iets te vertellen hebben wat niemand nog weet. Dat ze op de creche geknutseld hebben, zonder dat mama zegt 'Ja en toen deden we zus of zo, leuk was dat he?'
Een kind groeit. En dat moet ook, want zo worden ze sociaal en sterk en leren ze wat wel en niet kan.
De schuld op de ouders afschuiven omdat ze hun kind dan maar niet naar de creche hadden moeten brengen, of je weet nooit wat er in de straat gebeurt, etc, is onzin.
Het komt niet voor niets zo groot in het nieuws: dit soort dingen gebeurt godzijdank bijna nooit.
Een kind groeit. En dat moet ook, want zo worden ze sociaal en sterk en leren ze wat wel en niet kan.
De schuld op de ouders afschuiven omdat ze hun kind dan maar niet naar de creche hadden moeten brengen, of je weet nooit wat er in de straat gebeurt, etc, is onzin.
Het komt niet voor niets zo groot in het nieuws: dit soort dingen gebeurt godzijdank bijna nooit.
maandag 13 december 2010 om 12:02
quote:tilalia2 schreef op 13 december 2010 @ 11:57:
[...]
Kom op zeg, het gros van demensen heeft hun kinderen op een kdv omdat ze moeten werken. En niet voor die tweede auto en die zestien vakanties waar iedereen het altijd over heeft,maar gewoon, om de rekeningen te betalen. Want die kinderen, die je zo graag wilt beschermen, groeien uit hun kleren, uit hun schoenen, uit hun brillen en uit hun beugels. En ze moeten ook eten.Veel moeders werken ook voor een gevoel van eigenwaarde. Zij zijn daardoor een leukere moeder.
[...]
Kom op zeg, het gros van demensen heeft hun kinderen op een kdv omdat ze moeten werken. En niet voor die tweede auto en die zestien vakanties waar iedereen het altijd over heeft,maar gewoon, om de rekeningen te betalen. Want die kinderen, die je zo graag wilt beschermen, groeien uit hun kleren, uit hun schoenen, uit hun brillen en uit hun beugels. En ze moeten ook eten.Veel moeders werken ook voor een gevoel van eigenwaarde. Zij zijn daardoor een leukere moeder.
maandag 13 december 2010 om 12:03
quote:fashionvictim schreef op 13 december 2010 @ 11:54:
[...]Mijn zoon is zes en die mag de voorbeelden die je noemt ook gewoon, hoor. Maar goed, ik was op zijn leeftijd al hele dagen buiten, en zelfs buiten de wijk in een soort natuurgebied, en mij is nooit iets in die geest overkomen. Dus heb ik die angst ook niet.
Bovendien ga ik ervan uit dat kwaad eerder geschiedt door bekenden die ik wellicht onbedoeld zelf in huis haal of waar ik mijn kind aan bloot zou stellen, dan door een onbekende die hem uit de bosjes sleurt. Dáár ben ik dus zelf alerter op dan op dingen als buitenspelen.Het feit dat jou niets is overkomen en het feit dat jij ervan uitgaat dat kwaad eerder geschiedt door bekenden, is jouw referentiekader. Maar jouw referentiekader is niet genetisch bepaald dus het kan zomaar zijn, dat jouw kind andere ervaringen heeft. Ik zeg niet dat het zo is. Maar ik ben blij met jouw post omdat het duidelijk maakt hoe ouders "met dit soort dingen" om kunnen gaan. Ik ben ook blij dat je geen angst kent wanneer het aankomt op de eventuele veiligheid van je kind. Ik heb die angst namelijk wel en dat is waarschijnlijk ook precies de reden waarom ik geen kinderen heb. Omdat de mogelijkheid aanwezig zou kunnen zijn dat ik de angst overbreng.
[...]Mijn zoon is zes en die mag de voorbeelden die je noemt ook gewoon, hoor. Maar goed, ik was op zijn leeftijd al hele dagen buiten, en zelfs buiten de wijk in een soort natuurgebied, en mij is nooit iets in die geest overkomen. Dus heb ik die angst ook niet.
Bovendien ga ik ervan uit dat kwaad eerder geschiedt door bekenden die ik wellicht onbedoeld zelf in huis haal of waar ik mijn kind aan bloot zou stellen, dan door een onbekende die hem uit de bosjes sleurt. Dáár ben ik dus zelf alerter op dan op dingen als buitenspelen.Het feit dat jou niets is overkomen en het feit dat jij ervan uitgaat dat kwaad eerder geschiedt door bekenden, is jouw referentiekader. Maar jouw referentiekader is niet genetisch bepaald dus het kan zomaar zijn, dat jouw kind andere ervaringen heeft. Ik zeg niet dat het zo is. Maar ik ben blij met jouw post omdat het duidelijk maakt hoe ouders "met dit soort dingen" om kunnen gaan. Ik ben ook blij dat je geen angst kent wanneer het aankomt op de eventuele veiligheid van je kind. Ik heb die angst namelijk wel en dat is waarschijnlijk ook precies de reden waarom ik geen kinderen heb. Omdat de mogelijkheid aanwezig zou kunnen zijn dat ik de angst overbreng.
maandag 13 december 2010 om 12:04
quote:tilalia2 schreef op 13 december 2010 @ 11:57:
[...]
Ja, dan gaan we ook homeschoolen, en kinderen niet naar een sportclub laten gaan, en hell, nooit met andere kinderen alleen laten spelen want je weet maar nooit, en niet naar de disco want dat is een poel des verderfs, en oh ja, we gaan onze kinderen ook niet laten wennen aan een maatschappij.
Kom op zeg, het gros van demensen heeft hun kinderen op een kdv omdat ze moeten werken. En niet voor die tweede auto en die zestien vakanties waar iedereen het altijd over heeft,maar gewoon, om de rekeningen te betalen. Want die kinderen, die je zo graag wilt beschermen, groeien uit hun kleren, uit hun schoenen, uit hun brillen en uit hun beugels. En ze moeten ook eten.Ik vind het inderdaad ook nergens op slaan om de 'werkende ouders' te gaan aanvallen.
[...]
Ja, dan gaan we ook homeschoolen, en kinderen niet naar een sportclub laten gaan, en hell, nooit met andere kinderen alleen laten spelen want je weet maar nooit, en niet naar de disco want dat is een poel des verderfs, en oh ja, we gaan onze kinderen ook niet laten wennen aan een maatschappij.
Kom op zeg, het gros van demensen heeft hun kinderen op een kdv omdat ze moeten werken. En niet voor die tweede auto en die zestien vakanties waar iedereen het altijd over heeft,maar gewoon, om de rekeningen te betalen. Want die kinderen, die je zo graag wilt beschermen, groeien uit hun kleren, uit hun schoenen, uit hun brillen en uit hun beugels. En ze moeten ook eten.Ik vind het inderdaad ook nergens op slaan om de 'werkende ouders' te gaan aanvallen.
maandag 13 december 2010 om 12:04
quote:Guinevieve schreef op 13 december 2010 @ 11:09:
Ik kwam daarnet terecht op een site waarbij de foto's staan van marktplaats met de kinderen nog herkenbaar in beeld.
Uit de comments op die site blijkt dat er gisteravond al door bezoekers gevraagd werd om dat aan te passen maar de beheerder van die site laat ze gewoon zo staan.
Zit me echt kapot te ergeren. Wat kun je doen aan zo'n site?
Heb net al een mail gestuurd naar het info adres van die site maar ik vermoed dat ze daar ook niet op reageren.
Iemand een idee?
Even een update over bovenstaande:
Ik had dus gemaild naar de website en tevens een melding gedaan bij het meldpunt cybercrime. Ik weet niet hoe het tot een oplossing is gekomen maar hoe dan ook: de site is down. Onbereikbaar, plat.
Daar ben ik blij mee.
Ik kwam daarnet terecht op een site waarbij de foto's staan van marktplaats met de kinderen nog herkenbaar in beeld.
Uit de comments op die site blijkt dat er gisteravond al door bezoekers gevraagd werd om dat aan te passen maar de beheerder van die site laat ze gewoon zo staan.
Zit me echt kapot te ergeren. Wat kun je doen aan zo'n site?
Heb net al een mail gestuurd naar het info adres van die site maar ik vermoed dat ze daar ook niet op reageren.
Iemand een idee?
Even een update over bovenstaande:
Ik had dus gemaild naar de website en tevens een melding gedaan bij het meldpunt cybercrime. Ik weet niet hoe het tot een oplossing is gekomen maar hoe dan ook: de site is down. Onbereikbaar, plat.
Daar ben ik blij mee.
maandag 13 december 2010 om 12:07
quote:paloma schreef op 13 december 2010 @ 12:03:
[...]
Het feit dat jou niets is overkomen en het feit dat jij ervan uitgaat dat kwaad eerder geschiedt door bekenden, is jouw referentiekader. Maar jouw referentiekader is niet genetisch bepaald dus het kan zomaar zijn, dat jouw kind andere ervaringen heeft. Ik zeg niet dat het zo is. Maar ik ben blij met jouw post omdat het duidelijk maakt hoe ouders "met dit soort dingen" om kunnen gaan. Ik ben ook blij dat je geen angst kent wanneer het aankomt op de eventuele veiligheid van je kind. Ik heb die angst namelijk wel en dat is waarschijnlijk ook precies de reden waarom ik geen kinderen heb. Omdat de mogelijkheid aanwezig zou kunnen zijn dat ik de angst overbreng.
Poeh, dit vind ik best heftig voor je.
Een
[...]
Het feit dat jou niets is overkomen en het feit dat jij ervan uitgaat dat kwaad eerder geschiedt door bekenden, is jouw referentiekader. Maar jouw referentiekader is niet genetisch bepaald dus het kan zomaar zijn, dat jouw kind andere ervaringen heeft. Ik zeg niet dat het zo is. Maar ik ben blij met jouw post omdat het duidelijk maakt hoe ouders "met dit soort dingen" om kunnen gaan. Ik ben ook blij dat je geen angst kent wanneer het aankomt op de eventuele veiligheid van je kind. Ik heb die angst namelijk wel en dat is waarschijnlijk ook precies de reden waarom ik geen kinderen heb. Omdat de mogelijkheid aanwezig zou kunnen zijn dat ik de angst overbreng.
Poeh, dit vind ik best heftig voor je.
Een
maandag 13 december 2010 om 12:08
quote:Guinevieve schreef op 13 december 2010 @ 12:04:
[...]Even een update over bovenstaande:
Ik had dus gemaild naar de website en tevens een melding gedaan bij het meldpunt cybercrime. Ik weet niet hoe het tot een oplossing is gekomen maar hoe dan ook: de site is down. Onbereikbaar, plat.
Daar ben ik blij mee.Ook een mooi voorbeeld. Kinderen fysiek in bescherming nemen wordt grote vraagtekens bij gezet maar wel complete hysterie om één of andere website. Gebruik deze energie in daadkracht voor je kinderen.
[...]Even een update over bovenstaande:
Ik had dus gemaild naar de website en tevens een melding gedaan bij het meldpunt cybercrime. Ik weet niet hoe het tot een oplossing is gekomen maar hoe dan ook: de site is down. Onbereikbaar, plat.
Daar ben ik blij mee.Ook een mooi voorbeeld. Kinderen fysiek in bescherming nemen wordt grote vraagtekens bij gezet maar wel complete hysterie om één of andere website. Gebruik deze energie in daadkracht voor je kinderen.
maandag 13 december 2010 om 12:08
quote:paloma schreef op 13 december 2010 @ 11:48:
Schilderspalet en Triaspolitica - jullie posts is precies wat ik bedoel te zeggen.
Ik zie het in mijn eigen omgeving ook. Toen mijn nichtje nog heel klein was, zag ik bij het oppassen een vlekje in haar onderbroek. Ongetwijfeld heel onschuldig, waarschijnlijk niets aan hand, maar het zat er wel. Ik gaf dit door aan mijn schoonzus en ze reageerde niet eens. Heb er later nog eens om gevraagd maar ze wuifde het weg. Toen ze 5-6 jaar was mocht ze alleen buiten spelen, nee hoefde niet perse in de straat te blijven, mocht van mijn schoonzus gewoon de wijk in en/of bij andere kinderen spelen (dan moest ze vandaar wel even bellen, wat niet altijd gebeurde en dan ging mijn schoonzus gewoon de huizen van vriendinnetjes langs). Onbegrijpelijk heb ik dat altijd gevonden. Ik bedoel, je hoeft ze niet aan een ketting te leggen maar je wilt toch na 1 of 2 uur wel weten waar je dochter van nog geen 6 jaar uithangt? Deze schoonzus heeft zelf een vervelende jeugd gehad (geen seksueel misbruik) maar ik heb weleens tegen mijn broer gezegd dat het leek alsof ze gevoelloos was voor elk gevaar (van klein tot groot) dat een (klein) kind kan overkomen. Maar ja, mijn broer wilde geen toestanden in zijn huwelijk - dus die besloot zijn mond te houden. Kop in het zand. Wil niet zeggen dat er iets met mijn nichtje is gebeurd, maar wel als voorbeeld hoe naïef en onnozel sommige mensen met hun kinderen omgaan. Maar wel een loeihard alarmsysteem op de auto hebben ...
Dit is wel echt wat anders dan je net schreef hoor...
Ik denk wel te begrijpen hoe je dat andere schreef, gezien je eigen ervaring. Alleen hoe het er staat lijkt het alsof de ouders dit eigenlijk zelf allemaal zo hebben gewild of willen. Dat klopt natuurlijk niet en gaat mij ook te ver om zo te stellen. Als in sommige gevallen ouders het gevaar van dingen niet inzien betekent dat nog niet dat ze het best vinden als er rare dingen met hun kinderen gebeuren.
En wat je in je eerdere post schrijf over dingen niet willen zien. Vergeet niet dat er nogal een verandering in de maatschappij heeft plaatsgevonden. We zijn allemaal veel mondiger geworden. Dat was vorige generaties echt wel anders, liep men nog in een keurslijf en was het zelfs normaal als de buurvrouw je kinderen een pets gaf omdat ze iets hadden uitgespookt. Hoef je nu als buurvrouw echt niet meer te proberen. Leraren, doktoren en ja zelfs ouders uit die tijd hielden helaas vaker de lippen op elkaar als ze dingen vermoeden en in nog ernstige gevallen zelfs zeker wisten, men draaide het hoofd dan om, zo zat de maatschappij toen helaas in elkaar. (Kijk naar wat er in de kerk kon gebeuren.) Als je als kind de volgzame, minder assertieve ouder had, werd er al helemaal niet snel voor jouw belangen opgekomen.
Die tijden zijn volgens mij echt wel veranderd. Waar je als kind vroeger vooral heel hard je best deed om een "goed kind" te zijn, zijn de ouders nu vooral (soms te) erg bezig hun best te doen om "goede ouders" te zijn (althans in mijn omgeving, en ook als ik alle bladen zie "ouders van nu" en weet ik veel hoeveel van dat soort bladen er zijn). De ouders van nu staan op hun strepen bij de huisarts als ze het gevoel hebben dat het kuchje van hun kind niet serieus genomen wordt, en ze spreken de leraar erop aan als hun kind een leer-achterstand heeft, enz.. Jouw ervaring hoe vreselijk ook is er denk ik 1 uit de tijd dat we de lippen nog op elkaar hielden met zijn allen, en alleen daarom al niet echt representatief voor deze tijd.
Schilderspalet en Triaspolitica - jullie posts is precies wat ik bedoel te zeggen.
Ik zie het in mijn eigen omgeving ook. Toen mijn nichtje nog heel klein was, zag ik bij het oppassen een vlekje in haar onderbroek. Ongetwijfeld heel onschuldig, waarschijnlijk niets aan hand, maar het zat er wel. Ik gaf dit door aan mijn schoonzus en ze reageerde niet eens. Heb er later nog eens om gevraagd maar ze wuifde het weg. Toen ze 5-6 jaar was mocht ze alleen buiten spelen, nee hoefde niet perse in de straat te blijven, mocht van mijn schoonzus gewoon de wijk in en/of bij andere kinderen spelen (dan moest ze vandaar wel even bellen, wat niet altijd gebeurde en dan ging mijn schoonzus gewoon de huizen van vriendinnetjes langs). Onbegrijpelijk heb ik dat altijd gevonden. Ik bedoel, je hoeft ze niet aan een ketting te leggen maar je wilt toch na 1 of 2 uur wel weten waar je dochter van nog geen 6 jaar uithangt? Deze schoonzus heeft zelf een vervelende jeugd gehad (geen seksueel misbruik) maar ik heb weleens tegen mijn broer gezegd dat het leek alsof ze gevoelloos was voor elk gevaar (van klein tot groot) dat een (klein) kind kan overkomen. Maar ja, mijn broer wilde geen toestanden in zijn huwelijk - dus die besloot zijn mond te houden. Kop in het zand. Wil niet zeggen dat er iets met mijn nichtje is gebeurd, maar wel als voorbeeld hoe naïef en onnozel sommige mensen met hun kinderen omgaan. Maar wel een loeihard alarmsysteem op de auto hebben ...
Dit is wel echt wat anders dan je net schreef hoor...
Ik denk wel te begrijpen hoe je dat andere schreef, gezien je eigen ervaring. Alleen hoe het er staat lijkt het alsof de ouders dit eigenlijk zelf allemaal zo hebben gewild of willen. Dat klopt natuurlijk niet en gaat mij ook te ver om zo te stellen. Als in sommige gevallen ouders het gevaar van dingen niet inzien betekent dat nog niet dat ze het best vinden als er rare dingen met hun kinderen gebeuren.
En wat je in je eerdere post schrijf over dingen niet willen zien. Vergeet niet dat er nogal een verandering in de maatschappij heeft plaatsgevonden. We zijn allemaal veel mondiger geworden. Dat was vorige generaties echt wel anders, liep men nog in een keurslijf en was het zelfs normaal als de buurvrouw je kinderen een pets gaf omdat ze iets hadden uitgespookt. Hoef je nu als buurvrouw echt niet meer te proberen. Leraren, doktoren en ja zelfs ouders uit die tijd hielden helaas vaker de lippen op elkaar als ze dingen vermoeden en in nog ernstige gevallen zelfs zeker wisten, men draaide het hoofd dan om, zo zat de maatschappij toen helaas in elkaar. (Kijk naar wat er in de kerk kon gebeuren.) Als je als kind de volgzame, minder assertieve ouder had, werd er al helemaal niet snel voor jouw belangen opgekomen.
Die tijden zijn volgens mij echt wel veranderd. Waar je als kind vroeger vooral heel hard je best deed om een "goed kind" te zijn, zijn de ouders nu vooral (soms te) erg bezig hun best te doen om "goede ouders" te zijn (althans in mijn omgeving, en ook als ik alle bladen zie "ouders van nu" en weet ik veel hoeveel van dat soort bladen er zijn). De ouders van nu staan op hun strepen bij de huisarts als ze het gevoel hebben dat het kuchje van hun kind niet serieus genomen wordt, en ze spreken de leraar erop aan als hun kind een leer-achterstand heeft, enz.. Jouw ervaring hoe vreselijk ook is er denk ik 1 uit de tijd dat we de lippen nog op elkaar hielden met zijn allen, en alleen daarom al niet echt representatief voor deze tijd.
maandag 13 december 2010 om 12:10
quote:Guinevieve schreef op 13 december 2010 @ 11:57:
[...]
Sorry maar, hoe relevant is dit voorbeeld?
Wat had je schoonzus volgens jou moeten doen met dat vlekje dan? Naar de politie ermee, een laboratoriumonderzoek en DNA onderzoek er op loslaten?
Kinderen hebben vlekjes in hun onderbroek. Heel gewoon is dat. Wat je daarmee moet? Wassen op 40 graden.Dit is nu precies waar wij het over hebben als wij het noemen bewus/onbewust wegkijken.
[...]
Sorry maar, hoe relevant is dit voorbeeld?
Wat had je schoonzus volgens jou moeten doen met dat vlekje dan? Naar de politie ermee, een laboratoriumonderzoek en DNA onderzoek er op loslaten?
Kinderen hebben vlekjes in hun onderbroek. Heel gewoon is dat. Wat je daarmee moet? Wassen op 40 graden.Dit is nu precies waar wij het over hebben als wij het noemen bewus/onbewust wegkijken.
maandag 13 december 2010 om 12:10
quote:marit_1978 schreef op 13 december 2010 @ 12:06:
wat je moet met vlekje in onderbroek ?
zien ! in je hoofd registreren en alerter worden/blijven.Ik zeg niet dat de hysterie had moeten uitbarsten maar ik geef het aan, op een normale manier en vervolgens wordt er niet op gereageerd. Dan is het niet zozeer het niet reageren maar meer de manier van niet reageren. Moeilijk hier uit te leggen maar het was gewoon raar.
wat je moet met vlekje in onderbroek ?
zien ! in je hoofd registreren en alerter worden/blijven.Ik zeg niet dat de hysterie had moeten uitbarsten maar ik geef het aan, op een normale manier en vervolgens wordt er niet op gereageerd. Dan is het niet zozeer het niet reageren maar meer de manier van niet reageren. Moeilijk hier uit te leggen maar het was gewoon raar.
maandag 13 december 2010 om 12:11
quote:paloma schreef op 13 december 2010 @ 12:03:
[...]
Het feit dat jou niets is overkomen en het feit dat jij ervan uitgaat dat kwaad eerder geschiedt door bekenden, is jouw referentiekader. Maar jouw referentiekader is niet genetisch bepaald dus het kan zomaar zijn, dat jouw kind andere ervaringen heeft. Ik zeg niet dat het zo is. Maar ik ben blij met jouw post omdat het duidelijk maakt hoe ouders "met dit soort dingen" om kunnen gaan. Ik ben ook blij dat je geen angst kent wanneer het aankomt op de eventuele veiligheid van je kind. Ik heb die angst namelijk wel en dat is waarschijnlijk ook precies de reden waarom ik geen kinderen heb. Omdat de mogelijkheid aanwezig zou kunnen zijn dat ik de angst overbreng.
Nee, dat is niet mijn referentiekader, dat zijn gewoon feiten. De meeste ongelukken gebeuren in en om het huis. Je kind loopt een grotere kans door een auto doodgereden te worden dan aan heroine verslaafd te raken. Misbruik wordt vaker door bekenden gepleegd dan door onbekenden. Verkrachtingen van volwassenen idem dito. Er zijn meer kinderen die ongeschonden door hun jeugd komen dan die dat niet doen.
Ik heb dus wel angst, natuurlijk wel, ik ben een moeder, ik heb angst gratis en voor niks erbij geleverd gekregen, maar de vraag is welke angsten reeel zijn en welke niet. Daar probeer ik mijn gedrag op te baseren. Dus ja, als ik zonder kind in het vliegtuig stap ben ik weliswaar banger dan normaal dat ik nooit meer thuiskom, maar dan bedenk ik me dat ik elke dag op de fiets een veel groter risico loop om nooit meer thuis te komen dan die ene keer in dat vliegtuig. En ja, natuurlijk ben ik bang voor engerds die mijn kind wat aandoen, maar dan bedenk ik me dat hij een groter risico loopt om door mama's nieuwe vriend iets aangedaan te worden dan om door een TBS-er hier in het speeltuintje van de schommel gesleurd te worden. Dus ben ik voorzichtiger met een man mijn huis in halen dan met mijn zoon naar het speeltuintje te laten gaan.
[...]
Het feit dat jou niets is overkomen en het feit dat jij ervan uitgaat dat kwaad eerder geschiedt door bekenden, is jouw referentiekader. Maar jouw referentiekader is niet genetisch bepaald dus het kan zomaar zijn, dat jouw kind andere ervaringen heeft. Ik zeg niet dat het zo is. Maar ik ben blij met jouw post omdat het duidelijk maakt hoe ouders "met dit soort dingen" om kunnen gaan. Ik ben ook blij dat je geen angst kent wanneer het aankomt op de eventuele veiligheid van je kind. Ik heb die angst namelijk wel en dat is waarschijnlijk ook precies de reden waarom ik geen kinderen heb. Omdat de mogelijkheid aanwezig zou kunnen zijn dat ik de angst overbreng.
Nee, dat is niet mijn referentiekader, dat zijn gewoon feiten. De meeste ongelukken gebeuren in en om het huis. Je kind loopt een grotere kans door een auto doodgereden te worden dan aan heroine verslaafd te raken. Misbruik wordt vaker door bekenden gepleegd dan door onbekenden. Verkrachtingen van volwassenen idem dito. Er zijn meer kinderen die ongeschonden door hun jeugd komen dan die dat niet doen.
Ik heb dus wel angst, natuurlijk wel, ik ben een moeder, ik heb angst gratis en voor niks erbij geleverd gekregen, maar de vraag is welke angsten reeel zijn en welke niet. Daar probeer ik mijn gedrag op te baseren. Dus ja, als ik zonder kind in het vliegtuig stap ben ik weliswaar banger dan normaal dat ik nooit meer thuiskom, maar dan bedenk ik me dat ik elke dag op de fiets een veel groter risico loop om nooit meer thuis te komen dan die ene keer in dat vliegtuig. En ja, natuurlijk ben ik bang voor engerds die mijn kind wat aandoen, maar dan bedenk ik me dat hij een groter risico loopt om door mama's nieuwe vriend iets aangedaan te worden dan om door een TBS-er hier in het speeltuintje van de schommel gesleurd te worden. Dus ben ik voorzichtiger met een man mijn huis in halen dan met mijn zoon naar het speeltuintje te laten gaan.
Am Yisrael Chai!
maandag 13 december 2010 om 12:14
het is in mijn ogen idd vreemd om hier als ouder/verzorger/..
niet op te reageren.
Precies wat schilderspalet ook zegt.
Het treft me dat Guinevieve dan zo doortastend is naar een site toe, iets bereikt..maar zo reageert op jouw voorbeeld alsof ze werkelijk niet ziet dat ook dit soort signalen opgepakt moeten worden omdat het misschien tóch weleens wat betekent.
niet op te reageren.
Precies wat schilderspalet ook zegt.
Het treft me dat Guinevieve dan zo doortastend is naar een site toe, iets bereikt..maar zo reageert op jouw voorbeeld alsof ze werkelijk niet ziet dat ook dit soort signalen opgepakt moeten worden omdat het misschien tóch weleens wat betekent.
maandag 13 december 2010 om 12:16
En verder zouden bij mij wel degelijk alarmbellen afgaan als mijn kind met rare vlekken in het ondergoed thuis zou komen of met rare plekken rond de genitaliën.
Ik heb dat trouwens in de familie wel meegemaakt, een achternichtje met rare signalen rondom verschonen en toen vonden mijn moeder en ik het idd onbegrijpelijk dat haar moeder vrij laconiek nog steeds gebruik bleef maken van de gastouder wiens man al een tijd overspannen ook altijd thuis was. Overspannen vent in een huis en een kind wat ineens schraal is en vreemd doet bij het verschonen zijn voor mij persoonlijk al 3 alarmbellen te veel.
Ik heb dat trouwens in de familie wel meegemaakt, een achternichtje met rare signalen rondom verschonen en toen vonden mijn moeder en ik het idd onbegrijpelijk dat haar moeder vrij laconiek nog steeds gebruik bleef maken van de gastouder wiens man al een tijd overspannen ook altijd thuis was. Overspannen vent in een huis en een kind wat ineens schraal is en vreemd doet bij het verschonen zijn voor mij persoonlijk al 3 alarmbellen te veel.
Am Yisrael Chai!
maandag 13 december 2010 om 12:17
quote:paloma schreef op 13 december 2010 @ 12:10:
[...]
Ik zeg niet dat de hysterie had moeten uitbarsten maar ik geef het aan, op een normale manier en vervolgens wordt er niet op gereageerd. Dan is het niet zozeer het niet reageren maar meer de manier van niet reageren. Moeilijk hier uit te leggen maar het was gewoon raar.Misschien heeft ze daar later naar gekeken bij het verschonen toen jij er niet bij was. Ik kan me voorstellen dat ik dan zou denken, even kijken als ik d'r verschoon of douche of weet ik veel wat, maar niet zozeer waar jij bij bent en meteen in de paniek, kind kom hier laat moeders je broekje inspecteren waar tante bij zit. Zou ik in ieder geval nooit doen op die manier. Als het al iets is waar ik van schrik, moet ik het ook even tot me door laten dringen en wil ik dat even op mijn eigen manier aanpakken.
[...]
Ik zeg niet dat de hysterie had moeten uitbarsten maar ik geef het aan, op een normale manier en vervolgens wordt er niet op gereageerd. Dan is het niet zozeer het niet reageren maar meer de manier van niet reageren. Moeilijk hier uit te leggen maar het was gewoon raar.Misschien heeft ze daar later naar gekeken bij het verschonen toen jij er niet bij was. Ik kan me voorstellen dat ik dan zou denken, even kijken als ik d'r verschoon of douche of weet ik veel wat, maar niet zozeer waar jij bij bent en meteen in de paniek, kind kom hier laat moeders je broekje inspecteren waar tante bij zit. Zou ik in ieder geval nooit doen op die manier. Als het al iets is waar ik van schrik, moet ik het ook even tot me door laten dringen en wil ik dat even op mijn eigen manier aanpakken.
maandag 13 december 2010 om 12:17
quote:Iwannalive schreef op 13 december 2010 @ 12:08:
[...]Dit is wel echt wat anders dan je net schreef hoor...
Hoe bedoel je, anders?
Ik denk wel te begrijpen hoe je dat andere schreef, gezien je eigen ervaring. Alleen hoe het er staat lijkt het alsof de ouders dit eigenlijk zelf allemaal zo hebben gewild of willen. Dat klopt natuurlijk niet en gaat mij ook te ver om zo te stellen.Het staat er niet zo, althans niet zo bedoeld, maar ik kan mij wel weer voorstellen dat je dit -als ouder- wel zo leest. Ik wil ouders niet aanvallen, ik zou alleen willen dat ze wat meer alert zijn.
[...]Dit is wel echt wat anders dan je net schreef hoor...
Hoe bedoel je, anders?
Ik denk wel te begrijpen hoe je dat andere schreef, gezien je eigen ervaring. Alleen hoe het er staat lijkt het alsof de ouders dit eigenlijk zelf allemaal zo hebben gewild of willen. Dat klopt natuurlijk niet en gaat mij ook te ver om zo te stellen.Het staat er niet zo, althans niet zo bedoeld, maar ik kan mij wel weer voorstellen dat je dit -als ouder- wel zo leest. Ik wil ouders niet aanvallen, ik zou alleen willen dat ze wat meer alert zijn.
maandag 13 december 2010 om 12:21
Ik denk dat het bewust/onbewust wegkijken ook iets te maken heeft met een soort van misplaatst vertrouwen.
Zo van "het is bekend en dus gebeurt er niets".
Je durft gewoonweg geen vraagtekens te zetten bij de intenties van opa's en oma's, bij de intenties van ooms en tantes en bij de gedragingen van het buurjongen die je al 15 jaar kent!
Het is bekend en dus vertrouwd. Op de 1 of andere manier identificeert men zichzelf met iemand die je lang kent en goed kent............denk je.
Toen mijn kinderen nog heel klein waren heb ze nooit bij mijn schoonvader vertrouwd. Bij iedereen (ja, ook bij mijn eigen familie) heb ik enige oplettendheid gehad. Geen wantrouwen, maar ik heb nooit weggekeken en ben altijd alert geweest.
Juist omdat veel gruwelijkheden door bekenden worden gedaan. Wat zegt dat de rest door onbekenden wordt uitgevoerd!
Alertheid en geen vanzelfsprekendheid is heel belangrijk, denk ik.
Als het op kinderen aankomt MOET je bij iedereen alert zijn en NIETS voor zoete koek slikken! Wat niet wil zeggen dat je niemand meer moet vertrouwen, dat is wat anders.
Zo van "het is bekend en dus gebeurt er niets".
Je durft gewoonweg geen vraagtekens te zetten bij de intenties van opa's en oma's, bij de intenties van ooms en tantes en bij de gedragingen van het buurjongen die je al 15 jaar kent!
Het is bekend en dus vertrouwd. Op de 1 of andere manier identificeert men zichzelf met iemand die je lang kent en goed kent............denk je.
Toen mijn kinderen nog heel klein waren heb ze nooit bij mijn schoonvader vertrouwd. Bij iedereen (ja, ook bij mijn eigen familie) heb ik enige oplettendheid gehad. Geen wantrouwen, maar ik heb nooit weggekeken en ben altijd alert geweest.
Juist omdat veel gruwelijkheden door bekenden worden gedaan. Wat zegt dat de rest door onbekenden wordt uitgevoerd!
Alertheid en geen vanzelfsprekendheid is heel belangrijk, denk ik.
Als het op kinderen aankomt MOET je bij iedereen alert zijn en NIETS voor zoete koek slikken! Wat niet wil zeggen dat je niemand meer moet vertrouwen, dat is wat anders.
maandag 13 december 2010 om 12:23
quote:paloma schreef op 13 december 2010 @ 11:04:
Ik ben zelf als kind misbruikt terwijl veel mensen dit wisten en niemand iets deed; dus ik heb hier geen logische, nuchtere en/of objectieve mening over. Het enige wat ik kan zeggen is dat ik de dader (ik spreek voor mezelf) lang niet zo "hangend aan een hoge boom" wens, dan alle mensen die dit oogluikend hebben toegestaan. Die nu als vermoorde onschuld moord en brand schreeuwen en zo geschokt zijn omdat ze helemaal niets in de gaten hadden. Omstanders kunnen hun ogen dichtknijpen maar zijn voor mij nog vele malen erger in hun misdaad dan de dader. En het spijt mij dat ik dit zeg, maar ouders kunnen mijn inziens tot de omstanders behoren. Veel ouders willen het gewoon niet zien.
Hebben niet de tijd, het inlevingsvermogen of zijn bang (voor hun gevoelens, wat er komen gaat, voor hun eigen herinneringen). Mensen bewaking hun auto, huis en overige aardse bezittingen met toeters en bellen. Maar hun kinderen geven ze gewoon dagelijks in handen van weet ik veel wie. Ik zal wellicht een stortvloed over mij heen krijgen en dat is prima.Dit bedoel ik. Je gooit hier echt alle ouders maar op 1 hoop.
Ik ben zelf als kind misbruikt terwijl veel mensen dit wisten en niemand iets deed; dus ik heb hier geen logische, nuchtere en/of objectieve mening over. Het enige wat ik kan zeggen is dat ik de dader (ik spreek voor mezelf) lang niet zo "hangend aan een hoge boom" wens, dan alle mensen die dit oogluikend hebben toegestaan. Die nu als vermoorde onschuld moord en brand schreeuwen en zo geschokt zijn omdat ze helemaal niets in de gaten hadden. Omstanders kunnen hun ogen dichtknijpen maar zijn voor mij nog vele malen erger in hun misdaad dan de dader. En het spijt mij dat ik dit zeg, maar ouders kunnen mijn inziens tot de omstanders behoren. Veel ouders willen het gewoon niet zien.
Hebben niet de tijd, het inlevingsvermogen of zijn bang (voor hun gevoelens, wat er komen gaat, voor hun eigen herinneringen). Mensen bewaking hun auto, huis en overige aardse bezittingen met toeters en bellen. Maar hun kinderen geven ze gewoon dagelijks in handen van weet ik veel wie. Ik zal wellicht een stortvloed over mij heen krijgen en dat is prima.Dit bedoel ik. Je gooit hier echt alle ouders maar op 1 hoop.
maandag 13 december 2010 om 12:25
quote:paloma schreef op 13 december 2010 @ 12:17:
[...]
Het staat er niet zo, althans niet zo bedoeld, maar ik kan mij wel weer voorstellen dat je dit -als ouder- wel zo leest. Ik wil ouders niet aanvallen, ik zou alleen willen dat ze wat meer alert zijn.Misschien kan je dat beter schrijven, nu komt dat niet over omdat velen zich al niet herkennen in het oogjes dichtknijpen verhaal. En dat is maar goed ook!
[...]
Het staat er niet zo, althans niet zo bedoeld, maar ik kan mij wel weer voorstellen dat je dit -als ouder- wel zo leest. Ik wil ouders niet aanvallen, ik zou alleen willen dat ze wat meer alert zijn.Misschien kan je dat beter schrijven, nu komt dat niet over omdat velen zich al niet herkennen in het oogjes dichtknijpen verhaal. En dat is maar goed ook!
maandag 13 december 2010 om 12:26
Ik ben dus gastouder en ik zie zeer geregeld plekjes bij kinderen (waar dan ook trouwens!), dat overleg of noteer ik altijd voor de ouders.
Net als de notititie die er van heb in mijn eigen hoofd, ook als het mijn eigen kinderen betreft natuurlijk.
Mocht ik dingen echt niet vertrouwen dan heb je de meldcode waar je je aan moet houden, ik zou zelf kindermishandeling niet mogen aan geven bijv. wat ik best wel krom vind.
Maar mijn ervaring is dat ouders hun kinderen, ondanks een bepaalde twijfel of verdenking, toch ergens (of het nou kdv of GO is) heen brengen omdat ze moeten werken en er geen alternatief is.
Net als de notititie die er van heb in mijn eigen hoofd, ook als het mijn eigen kinderen betreft natuurlijk.
Mocht ik dingen echt niet vertrouwen dan heb je de meldcode waar je je aan moet houden, ik zou zelf kindermishandeling niet mogen aan geven bijv. wat ik best wel krom vind.
Maar mijn ervaring is dat ouders hun kinderen, ondanks een bepaalde twijfel of verdenking, toch ergens (of het nou kdv of GO is) heen brengen omdat ze moeten werken en er geen alternatief is.
maandag 13 december 2010 om 12:27
quote:Iwannalive schreef op 13 december 2010 @ 12:17:
[...]Misschien heeft ze daar later naar gekeken bij het verschonen toen jij er niet bij was. Ik kan me voorstellen dat ik dan zou denken, even kijken als ik d'r verschoon of douche of weet ik veel wat, maar niet zozeer waar jij bij bent en meteen in de paniek, kind kom hier laat moeders je broekje inspecteren waar tante bij zit. Zou ik in ieder geval nooit doen op die manier. Als het al iets is waar je van schrikt, moet ik het misschien ook even tot me door laten dringen en wil ik dat even alleen bekijken en spring ik niet direct op waar jij bij zou zijn. Zou ik me heel ongemakkelijk bij voelen als moeder. Dus misschien vul je dat wel verkeerd in.Ik heb haar later -bij de koffie- ernaar gevraagd of zij nog iets had opgemerkt. Mijn nichtje was er niet bij en ik heb zeker niet gevraagd om erbij te zijn wanneer ze mijn nichtje verschoonde. Het was in een normale zetting, op een normale toon, in een normaal gesprek (koetjes kalfjes koffietijd) en haar reactie was raar. Punt. En ik vul niets in. Dit is maar een voorbeeld van de luchtige manier waarop ik vond dat ze met haar dochter omging. Haar zoon werd gepamperd tot en met. Maar dat terzijde, dat is mijn optiek. Ik heb haar nooit aangesproken of wat dan ook. Alleen een keer met mijn broer gesproken, maar -nogmaals- die wuifde dat weg. En dat was dat. Toen ik met mijn nichtje een keer ergens was en ik voor 3 seconden een paar meter van haar afstond, toen stond er binnen no time een man bij haar. Geen flauw idee wie hij was (zij ook niet bleek later) en wat hij wilde maar ik heb hem met een blinde vlek voor mijn ogen weggejaagd .
[...]Misschien heeft ze daar later naar gekeken bij het verschonen toen jij er niet bij was. Ik kan me voorstellen dat ik dan zou denken, even kijken als ik d'r verschoon of douche of weet ik veel wat, maar niet zozeer waar jij bij bent en meteen in de paniek, kind kom hier laat moeders je broekje inspecteren waar tante bij zit. Zou ik in ieder geval nooit doen op die manier. Als het al iets is waar je van schrikt, moet ik het misschien ook even tot me door laten dringen en wil ik dat even alleen bekijken en spring ik niet direct op waar jij bij zou zijn. Zou ik me heel ongemakkelijk bij voelen als moeder. Dus misschien vul je dat wel verkeerd in.Ik heb haar later -bij de koffie- ernaar gevraagd of zij nog iets had opgemerkt. Mijn nichtje was er niet bij en ik heb zeker niet gevraagd om erbij te zijn wanneer ze mijn nichtje verschoonde. Het was in een normale zetting, op een normale toon, in een normaal gesprek (koetjes kalfjes koffietijd) en haar reactie was raar. Punt. En ik vul niets in. Dit is maar een voorbeeld van de luchtige manier waarop ik vond dat ze met haar dochter omging. Haar zoon werd gepamperd tot en met. Maar dat terzijde, dat is mijn optiek. Ik heb haar nooit aangesproken of wat dan ook. Alleen een keer met mijn broer gesproken, maar -nogmaals- die wuifde dat weg. En dat was dat. Toen ik met mijn nichtje een keer ergens was en ik voor 3 seconden een paar meter van haar afstond, toen stond er binnen no time een man bij haar. Geen flauw idee wie hij was (zij ook niet bleek later) en wat hij wilde maar ik heb hem met een blinde vlek voor mijn ogen weggejaagd .
