Actueel
alle pijlers
Black Lives Matter vs. All Lives Matter deel 2
zondag 14 juni 2020 om 12:45
Vervolg op deel 1 van Black Lives Matter versus All Lives Matter.
Deel 1: actueel/black-lives-matter-vs-all-lives ... ges/463321
Deel 1: actueel/black-lives-matter-vs-all-lives ... ges/463321
woensdag 17 juni 2020 om 13:47
Klopt, hij heeft daar vaker over gepubliceerd! Goed dat dit nu ook boven water aan het komen is. Ik hoop dat dit momentum helpt om dit verder uit te zoeken en er een betere modus in te vinden. Vooral dat nu inzichtelijk gemaakt wordt hoe een ogenschijnlijk objectieve tool gebruikt kan worden voor het in stand houden van vooroordelen.
woensdag 17 juni 2020 om 13:51
Zou je er ook moeite mee hebben als er bijvoorbeeld ineens 20 % Amerikanen of Japanners bij zouden komen?redbulletje schreef: ↑17-06-2020 13:36Ik heb het hele artikel gelezen en kom tot de conclusie dat ik het er mee eens ben dat een buurt als minder leefbaar wordt ervaren door locals (van welke afkomst dan ook) als er een te hoog percentage buitenlanders (van welke origine dan ook) in de wijk komt wonen.
Die monitor in ieder geval niet.
woensdag 17 juni 2020 om 13:51
Om met dat laatste te beginnen, dat is inderdaad een slechte zaak dat migratieachtergrond per definitie meetelt in negatieve zin.alfea schreef: ↑17-06-2020 13:12DS, ik dank je voor je lap tekst maar ik heb besloten daar voor mijn eigen gemoedsrust niet op in te blijven gaan. Ik schrijf prima duidelijk en we verschillen van mening, ik vind het best.
Voor iedereen die het interessant vindt: er is naar aanleiding van de Black Lives Matter beweging de afgelopen weken een mooi artikel verschenen over de Leefbaarometer, waarbij is gebleken dat de aanwezigheid van mensen met een migratieachtergrond in een wijk direct zorgen voor een slechtere score op de leefbaarheid. Mooi genuanceerd commentaar van Cody Hochstenbach, onderzoeker stadsgeografie aan de UvA.
https://stadszaken.nl/artikel/2804/migr ... n-slechter
Voor de rest staat het jou natuurlijk vrij om niet te reageren, maar het is wel lastig om een dialoog te voeren, als je gemoedsrust verstoord wordt doordat iemand anders kijkt naar de wereld om ons heen. En het is precies de verkeerde reactie als je vooroordelen wil minimaliseren. Dan zullen we toch echt open moeten staan om van elkaars ervaringen te leren.
woensdag 17 juni 2020 om 13:52
Ook een goed fragment dat ik net voorbij zag komen: Erik van Muiswinkel over waarom hij toch van mening is veranderd over zwarte piet:
https://m.kro-ncrv.nl/fragmenten/je-moe ... -aldus-van
https://m.kro-ncrv.nl/fragmenten/je-moe ... -aldus-van
woensdag 17 juni 2020 om 13:53
Ik ben het lang niet altijd eens met Hakan Külcü. Maar zijn column vandaag in de krant was heel goed.
https://www.limburger.nl/cnt/dmf2020061 ... gelijkheid
Racisme en discriminatie als systemisch verschijnsel staan plotsklaps hoog op onze agenda. Ofschoon ik in beginsel sympathie koester voor het standpunt dat gekleurde en biculturele Nederlanders vaker onterecht ongelijk worden behandeld (op de arbeidsmarkt, de huizenmarkt, bij stages, in het uitgaansleven, bij schooladviezen, bij controles van de belastingdienst, en door politie) begint de schreeuw om gelijkheid mij te irriteren in de vorm die hij aanneemt. Dit omdat die schreeuw de materie te eenzijdig belicht.
Ten eerste leidt het luidkeels claimen van het recht op gelijkheid, zonder daarbij met even grote kracht en inspanning te kijken naar de eigen verantwoordelijkheid en tekortkomingen, tot grote onevenwichtigheid. Hetgeen de indruk kan wekken dat het dergelijke bewegingen meer te doen is om macht dan om rechtvaardigheid. Als men zo nodig luid wil wijzen naar het falen van de ander, dan dient men met diezelfde geestdrift ook de vraag te stellen waar men zelf steken heeft laten vallen.
Denigrerend
Doen zich in mijn gemeenschap culturele scheefgroei, misvattingen en uitwassen voor die bijdragen aan het probleem? Hoe kan het dat mensen uit onze groepen statistisch oververtegenwoordigd zijn als het gaat om misdaad? Is dat echt alleen omdat wij worden gediscrimineerd, of worden opsporingsmiddelen ook vanwege statistische waarheden en terechte risico-inschattingen meer gericht op onze groep? Waarom fluiten vooral jongens uit onze gemeenschappen denigrerend vrouwen achterna? Waarom voelen mensen zich ongemakkelijker als zij langs een groep jongens vanuit onze gemeenschappen lopen, al doen mensen nog zo hun best om niet te discrimineren?
Idolen
Dragen de idolen en voorbeelden van onze jongeren – voor al uit de entertainmentindustrie – de juiste boodschap uit over wat belangrijk is in het leven? Zo niet, doen wij er genoeg aan om dit te veranderen? Waarom doen zich ogenschijnlijk meer incidenten voor tussen onze jongeren en homo’s?Men hoeft immers de levenswijze van de ander ethisch gezien niet goed te keuren om die persoon met rust te kunnen laten.
Rechtstaat
Brengen wij de principes van de rechtsstaat voldoende over op onze jongeren? Hebben we wel een goed beeld van wat zij buitenshuis doen? Kortom, laten wij in onze opvoedende taak zelf niet te veel liggen? Dienen we niet eerst de balk uit ons eigen oog te halen? Want zo lang wij zelf onze taken vanuit onze gemeenschappen verzaken, zullen de beteren uit onze groepen moeten lijden onder de stigma’s die ontstaan vanuit het gedrag van de slechteren. Door alleen schreeuwend gelijkheidsrechten te claimen en bewustwording bij de ander te eisen lossen we dit ingewikkelde probleem niet op, vrees ik. De emotionele schreeuw vanuit het slachtofferschap zorgt nog voor een tweede vertekening. Nederland wordt geportretteerd als een land van louter discriminatie. We mogen echter niet vergeten dat wij nog nooit zo gelijk zijn geweest.
Ongelijkheden
Tocqueville doorzag dit psychische mechanisme in de 19de eeuw al. Hoe gelijker een samenleving wordt, hoe meer de ongelijkheden die nog bestaan in het oog springen. Het beeld dat vanuit de huidige beweging wordt geschetst doet de werkelijkheid dus tekort. Ikzelf, kind van Turkse gastarbeiders, heb dankzij een van zulke pijnlijke discriminerende ervaringen in mijn tienerjaren ervoor gekozen om strafrechtadvocaat te worden. Vanuit een verlangen naar inzicht in de mens wilde ik bovendien filosoof worden, en beide wensen zijn in vervulling gegaan. Ik heb zelfs aan de mooiste universiteit van de wereld mogen studeren. En zo heb ik nog veel meer vrienden met vergelijkbare achtergronden die hier floreren. Kortom, wij leven reeds in een land van vele mogelijkheden. Uiteraard kan het nog beter. Nederland mag dan niet een volmaakt land zijn, maar het getuigt van ondankbaarheid en huichelachtigheid om al haar schone aspecten onbenoemd te laten.
Hakan Külcü uit Sittard is strafrechtadvocaat en rechtsfilosoof
https://www.limburger.nl/cnt/dmf2020061 ... gelijkheid
Racisme en discriminatie als systemisch verschijnsel staan plotsklaps hoog op onze agenda. Ofschoon ik in beginsel sympathie koester voor het standpunt dat gekleurde en biculturele Nederlanders vaker onterecht ongelijk worden behandeld (op de arbeidsmarkt, de huizenmarkt, bij stages, in het uitgaansleven, bij schooladviezen, bij controles van de belastingdienst, en door politie) begint de schreeuw om gelijkheid mij te irriteren in de vorm die hij aanneemt. Dit omdat die schreeuw de materie te eenzijdig belicht.
Ten eerste leidt het luidkeels claimen van het recht op gelijkheid, zonder daarbij met even grote kracht en inspanning te kijken naar de eigen verantwoordelijkheid en tekortkomingen, tot grote onevenwichtigheid. Hetgeen de indruk kan wekken dat het dergelijke bewegingen meer te doen is om macht dan om rechtvaardigheid. Als men zo nodig luid wil wijzen naar het falen van de ander, dan dient men met diezelfde geestdrift ook de vraag te stellen waar men zelf steken heeft laten vallen.
Denigrerend
Doen zich in mijn gemeenschap culturele scheefgroei, misvattingen en uitwassen voor die bijdragen aan het probleem? Hoe kan het dat mensen uit onze groepen statistisch oververtegenwoordigd zijn als het gaat om misdaad? Is dat echt alleen omdat wij worden gediscrimineerd, of worden opsporingsmiddelen ook vanwege statistische waarheden en terechte risico-inschattingen meer gericht op onze groep? Waarom fluiten vooral jongens uit onze gemeenschappen denigrerend vrouwen achterna? Waarom voelen mensen zich ongemakkelijker als zij langs een groep jongens vanuit onze gemeenschappen lopen, al doen mensen nog zo hun best om niet te discrimineren?
Idolen
Dragen de idolen en voorbeelden van onze jongeren – voor al uit de entertainmentindustrie – de juiste boodschap uit over wat belangrijk is in het leven? Zo niet, doen wij er genoeg aan om dit te veranderen? Waarom doen zich ogenschijnlijk meer incidenten voor tussen onze jongeren en homo’s?Men hoeft immers de levenswijze van de ander ethisch gezien niet goed te keuren om die persoon met rust te kunnen laten.
Rechtstaat
Brengen wij de principes van de rechtsstaat voldoende over op onze jongeren? Hebben we wel een goed beeld van wat zij buitenshuis doen? Kortom, laten wij in onze opvoedende taak zelf niet te veel liggen? Dienen we niet eerst de balk uit ons eigen oog te halen? Want zo lang wij zelf onze taken vanuit onze gemeenschappen verzaken, zullen de beteren uit onze groepen moeten lijden onder de stigma’s die ontstaan vanuit het gedrag van de slechteren. Door alleen schreeuwend gelijkheidsrechten te claimen en bewustwording bij de ander te eisen lossen we dit ingewikkelde probleem niet op, vrees ik. De emotionele schreeuw vanuit het slachtofferschap zorgt nog voor een tweede vertekening. Nederland wordt geportretteerd als een land van louter discriminatie. We mogen echter niet vergeten dat wij nog nooit zo gelijk zijn geweest.
Ongelijkheden
Tocqueville doorzag dit psychische mechanisme in de 19de eeuw al. Hoe gelijker een samenleving wordt, hoe meer de ongelijkheden die nog bestaan in het oog springen. Het beeld dat vanuit de huidige beweging wordt geschetst doet de werkelijkheid dus tekort. Ikzelf, kind van Turkse gastarbeiders, heb dankzij een van zulke pijnlijke discriminerende ervaringen in mijn tienerjaren ervoor gekozen om strafrechtadvocaat te worden. Vanuit een verlangen naar inzicht in de mens wilde ik bovendien filosoof worden, en beide wensen zijn in vervulling gegaan. Ik heb zelfs aan de mooiste universiteit van de wereld mogen studeren. En zo heb ik nog veel meer vrienden met vergelijkbare achtergronden die hier floreren. Kortom, wij leven reeds in een land van vele mogelijkheden. Uiteraard kan het nog beter. Nederland mag dan niet een volmaakt land zijn, maar het getuigt van ondankbaarheid en huichelachtigheid om al haar schone aspecten onbenoemd te laten.
Hakan Külcü uit Sittard is strafrechtadvocaat en rechtsfilosoof
LOEP ME MAAR aub.
woensdag 17 juni 2020 om 13:54
Jonguh, het zou echt wel fijn zijn als je mijn woorden niet verdraait naar wat jou leuk uitkomt. Dit gaat om "in gesprek gaan" met jou specifiek, en waarom heb ik echt al vaker uitgelegd. Echt zwaar irritant dat je dan doet dat het ligt aan mijn delicate sensibilities. Wat betreft je laatste zin, dat is toch de ironie ten top?DS1971 schreef: ↑17-06-2020 13:51Om met dat laatste te beginnen, dat is inderdaad een slechte zaak dat migratieachtergrond per definitie meetelt in negatieve zin.
Voor de rest staat het jou natuurlijk vrij om niet te reageren, maar het is wel lastig om een dialoog te voeren, als je gemoedsrust verstoord wordt doordat iemand anders kijkt naar de wereld om ons heen. En het is precies de verkeerde reactie als je vooroordelen wil minimaliseren. Dan zullen we toch echt open moeten staan om van elkaars ervaringen te leren.
woensdag 17 juni 2020 om 13:57
Dus de nieuwkomer moet zich altijd volledig aanpassen? Is het niet beter dat mensen zich aan elkaar aanpassen om er samen een leefbare wijk van te maken?redbulletje schreef: ↑17-06-2020 13:40Het gaat ook op als bijv. Rotterdammers met 'n te hoog aantal in Drenths dorpje komen wonen. Gewoon blank vs blank. Maar mentaliteit verschilt dag en nacht. Leefbaarheid voor de dorpsbewoners keldert. Komt er maar één Rotterdams gezin naar het dorpje is de kans veel groter dat ze willen integreren.
Als ik in een dorp ga wonen, dan zal ik er vast ‘stads’ uitzien volgens sommige oudere mensen. Moet ik me dan ineens anders gaan kleden? Of als een Groningse boer naast mij komt wonen: Moet ik hem dan vertellen dat hij niet in zijn eigen achtertuin in zijn eigen dialect mag praten en in contact met mij het juiste accent moet aanmeten?
Nou, daar zal de wereld van opknappen zeg.
Waarom ga jij niet emigreren naar Noord-Korea? Gezien jouw opmerkingen hier, heb ik het idee dat je je daar heel erg thuis zult voelen. Van mij hoef je niet weg overigens, maar je schijnt je nogal druk te maken over het leven hier.
‘Gewoon blank vs blank’ vind ik eerlijk gezegd ook al een rare zin.
Wanna grow up to be
Be a debaser
Be a debaser
woensdag 17 juni 2020 om 13:58
Ik ken deze schrijver niet. Maar wat een prachtig betoog.missie_m schreef: ↑17-06-2020 13:53Ik ben het lang niet altijd eens met Hakan Külcü. Maar zijn column vandaag in de krant was heel goed.
https://www.limburger.nl/cnt/dmf2020061 ... gelijkheid
Racisme en discriminatie als systemisch verschijnsel staan plotsklaps hoog op onze agenda. Ofschoon ik in beginsel sympathie koester voor het standpunt dat gekleurde en biculturele Nederlanders vaker onterecht ongelijk worden behandeld (op de arbeidsmarkt, de huizenmarkt, bij stages, in het uitgaansleven, bij schooladviezen, bij controles van de belastingdienst, en door politie) begint de schreeuw om gelijkheid mij te irriteren in de vorm die hij aanneemt. Dit omdat die schreeuw de materie te eenzijdig belicht.
Ten eerste leidt het luidkeels claimen van het recht op gelijkheid, zonder daarbij met even grote kracht en inspanning te kijken naar de eigen verantwoordelijkheid en tekortkomingen, tot grote onevenwichtigheid. Hetgeen de indruk kan wekken dat het dergelijke bewegingen meer te doen is om macht dan om rechtvaardigheid. Als men zo nodig luid wil wijzen naar het falen van de ander, dan dient men met diezelfde geestdrift ook de vraag te stellen waar men zelf steken heeft laten vallen.
Denigrerend
Doen zich in mijn gemeenschap culturele scheefgroei, misvattingen en uitwassen voor die bijdragen aan het probleem? Hoe kan het dat mensen uit onze groepen statistisch oververtegenwoordigd zijn als het gaat om misdaad? Is dat echt alleen omdat wij worden gediscrimineerd, of worden opsporingsmiddelen ook vanwege statistische waarheden en terechte risico-inschattingen meer gericht op onze groep? Waarom fluiten vooral jongens uit onze gemeenschappen denigrerend vrouwen achterna? Waarom voelen mensen zich ongemakkelijker als zij langs een groep jongens vanuit onze gemeenschappen lopen, al doen mensen nog zo hun best om niet te discrimineren?
Idolen
Dragen de idolen en voorbeelden van onze jongeren – voor al uit de entertainmentindustrie – de juiste boodschap uit over wat belangrijk is in het leven? Zo niet, doen wij er genoeg aan om dit te veranderen? Waarom doen zich ogenschijnlijk meer incidenten voor tussen onze jongeren en homo’s?Men hoeft immers de levenswijze van de ander ethisch gezien niet goed te keuren om die persoon met rust te kunnen laten.
Rechtstaat
Brengen wij de principes van de rechtsstaat voldoende over op onze jongeren? Hebben we wel een goed beeld van wat zij buitenshuis doen? Kortom, laten wij in onze opvoedende taak zelf niet te veel liggen? Dienen we niet eerst de balk uit ons eigen oog te halen? Want zo lang wij zelf onze taken vanuit onze gemeenschappen verzaken, zullen de beteren uit onze groepen moeten lijden onder de stigma’s die ontstaan vanuit het gedrag van de slechteren. Door alleen schreeuwend gelijkheidsrechten te claimen en bewustwording bij de ander te eisen lossen we dit ingewikkelde probleem niet op, vrees ik. De emotionele schreeuw vanuit het slachtofferschap zorgt nog voor een tweede vertekening. Nederland wordt geportretteerd als een land van louter discriminatie. We mogen echter niet vergeten dat wij nog nooit zo gelijk zijn geweest.
Ongelijkheden
Tocqueville doorzag dit psychische mechanisme in de 19de eeuw al. Hoe gelijker een samenleving wordt, hoe meer de ongelijkheden die nog bestaan in het oog springen. Het beeld dat vanuit de huidige beweging wordt geschetst doet de werkelijkheid dus tekort. Ikzelf, kind van Turkse gastarbeiders, heb dankzij een van zulke pijnlijke discriminerende ervaringen in mijn tienerjaren ervoor gekozen om strafrechtadvocaat te worden. Vanuit een verlangen naar inzicht in de mens wilde ik bovendien filosoof worden, en beide wensen zijn in vervulling gegaan. Ik heb zelfs aan de mooiste universiteit van de wereld mogen studeren. En zo heb ik nog veel meer vrienden met vergelijkbare achtergronden die hier floreren. Kortom, wij leven reeds in een land van vele mogelijkheden. Uiteraard kan het nog beter. Nederland mag dan niet een volmaakt land zijn, maar het getuigt van ondankbaarheid en huichelachtigheid om al haar schone aspecten onbenoemd te laten.
Hakan Külcü uit Sittard is strafrechtadvocaat en rechtsfilosoof
woensdag 17 juni 2020 om 13:58
Het lijkt mij vooral iets wat hoort bij het maken van modellen. Modellen werken op basis van vooronderstellingen en die zijn weer het gevolg van eerdere metingen. Wat ze waarschijnlijk hebben gedaan is zien dat de leefbaarheid feitelijk gemiddeld gezien achteruit gaat als er meer migranten wonen. Maar dan maken ze dezelfde fout als mensen die zien dat mensen met een migratieachtergrond minder snel een baan krijgen en dan concluderen dat dat dus (uitsluitend) racisme is.
Wat je hoort te doen is te kijken wat er achter het migrant zijn zit dat de leefbaarheid achteruit gaat. Een duidelijk voorbeeld is iemand die asiel gekregen heeft, maar psychische problemen heeft. Omdat we teveel bezuinigd hebben op psychische gezondheidszorg komen daar veel sociale problemen uit voort. Daar staat dan weer lijnrecht de hoogopgeleide expat tegenover. Die juist een positief effect heeft op de leefbaarheid.
Dus de factoren die een rol spelen, die moet je apart gaan meten. Dat is lastig, maakt het model lastiger en de meeste modellen werken dan ook met dit soort snelle indicatoren. Omdat je dan minder moet meten.
Daarom zijn modellen ook vaak zo verschrikkelijk onbetrouwbaar.
Maar dat dit niet kan, staat buiten kijf.
De kans dat er een racistische gedachte achter zit acht ik echter nihil.
woensdag 17 juni 2020 om 13:58
palanja schreef: ↑16-06-2020 23:46Gewoon even wat perspectief.
https://www.facebook.com/6333396177/vid ... 9615461210
Voor degenen die zich afvroegen wat ik bedoel met context en nuancering.
LOEP ME MAAR aub.
woensdag 17 juni 2020 om 14:01
Fijn dat je het hebt gelezen.
LOEP ME MAAR aub.
woensdag 17 juni 2020 om 14:02
Vind je? Iemand die het woord vooral niet eens correct kan schrijven is de naam columnist pertinent niet waard.
Am Yisrael Chai!
woensdag 17 juni 2020 om 14:04
Japanners wel. Die spreken vaak heel slecht Engels (ook de hoogopgeleide expats). Amerikanen denk ik trouwens ook, herriemakers (zelfs mijn vriendin zal dat erkennen).
Het klopt wel een beetje wat redbulletje zegt. Mixen van achtergronden is beter voor de maatschappelijke cohesie dan bij elkaar gaan wonen. Alleen doen mensen dat vaak juist wel. Ook die expats. Als wij mensen halen van ver willen ze meestal het liefst in een wijk wonen waar meerdere mensen van dezelfde afkomst wonen. Nou zijn expats doorgaans na een paar jaar weer gevlogen, maar ik zou zelf met wat ik weet juist niet daarvoor kiezen. Dat vereist dan weer wel meer moeite doen in het begin, maar uiteindelijk is het beter denk ik.
woensdag 17 juni 2020 om 14:05
Dit denk ik ook. En ik denk dat de afname van leefbaarheid vaak niet zozeer te maken heeft met de kleur en achtergrond van iemand an sich, maar wel met gewoontes en gebruiken die afwijken van de geldende norm in de betreffende wijk en als overlast ervaren kunnen worden. En nee, niet elke Pool of Bulgaar is luidruchtig en altijd dronken en niet elke bewoner van een volkswijk houdt van André Hazes op standje hard in de voortuin met een krat bier onder de stoel. Maar het maakt voor mij iig wel dat ik op bepaalde plekken wel wil wonen en op andere niet, ook al is het huis nog zo leuk. Ik vind het fijn om te wonen op een plek waar veel mensen in grote lijnen enigszins vergelijkbare normen en waarden hebben omdat dat voor alle partijen het woongenot ten goede komt. Ik haat harde muziek in de tuin, dus sla die volkswijk lekker over en de hardcore biblebelt en ik zijn denk ik ook geen match omdat ik wel graag op zondag winkel/tuinier/whatever. En het zou saai worden als je alleen maar kopieën van jezelf om je heen hebt, dus natuurlijk is variatie fijn, maar ik zou niet kiezen voor een wijk met populatie die over het algemeen qua gebruiken totaal afwijkt van wat ik zelf fijn vind. Balans is alles.redbulletje schreef: ↑17-06-2020 13:40Het gaat ook op als bijv. Rotterdammers met 'n te hoog aantal in Drenths dorpje komen wonen. Gewoon blank vs blank. Maar mentaliteit verschilt dag en nacht. Leefbaarheid voor de dorpsbewoners keldert. Komt er maar één Rotterdams gezin naar het dorpje is de kans veel groter dat ze willen integreren.
woensdag 17 juni 2020 om 14:08
Inderdaad een goed en evenwichtig stuk.missie_m schreef: ↑17-06-2020 13:53Ik ben het lang niet altijd eens met Hakan Külcü. Maar zijn column vandaag in de krant was heel goed.
https://www.limburger.nl/cnt/dmf2020061 ... gelijkheid
Racisme en discriminatie als systemisch verschijnsel staan plotsklaps hoog op onze agenda. Ofschoon ik in beginsel sympathie koester voor het standpunt dat gekleurde en biculturele Nederlanders vaker onterecht ongelijk worden behandeld (op de arbeidsmarkt, de huizenmarkt, bij stages, in het uitgaansleven, bij schooladviezen, bij controles van de belastingdienst, en door politie) begint de schreeuw om gelijkheid mij te irriteren in de vorm die hij aanneemt. Dit omdat die schreeuw de materie te eenzijdig belicht.
Ten eerste leidt het luidkeels claimen van het recht op gelijkheid, zonder daarbij met even grote kracht en inspanning te kijken naar de eigen verantwoordelijkheid en tekortkomingen, tot grote onevenwichtigheid. Hetgeen de indruk kan wekken dat het dergelijke bewegingen meer te doen is om macht dan om rechtvaardigheid. Als men zo nodig luid wil wijzen naar het falen van de ander, dan dient men met diezelfde geestdrift ook de vraag te stellen waar men zelf steken heeft laten vallen.
Denigrerend
Doen zich in mijn gemeenschap culturele scheefgroei, misvattingen en uitwassen voor die bijdragen aan het probleem? Hoe kan het dat mensen uit onze groepen statistisch oververtegenwoordigd zijn als het gaat om misdaad? Is dat echt alleen omdat wij worden gediscrimineerd, of worden opsporingsmiddelen ook vanwege statistische waarheden en terechte risico-inschattingen meer gericht op onze groep? Waarom fluiten vooral jongens uit onze gemeenschappen denigrerend vrouwen achterna? Waarom voelen mensen zich ongemakkelijker als zij langs een groep jongens vanuit onze gemeenschappen lopen, al doen mensen nog zo hun best om niet te discrimineren?
Idolen
Dragen de idolen en voorbeelden van onze jongeren – voor al uit de entertainmentindustrie – de juiste boodschap uit over wat belangrijk is in het leven? Zo niet, doen wij er genoeg aan om dit te veranderen? Waarom doen zich ogenschijnlijk meer incidenten voor tussen onze jongeren en homo’s?Men hoeft immers de levenswijze van de ander ethisch gezien niet goed te keuren om die persoon met rust te kunnen laten.
Rechtstaat
Brengen wij de principes van de rechtsstaat voldoende over op onze jongeren? Hebben we wel een goed beeld van wat zij buitenshuis doen? Kortom, laten wij in onze opvoedende taak zelf niet te veel liggen? Dienen we niet eerst de balk uit ons eigen oog te halen? Want zo lang wij zelf onze taken vanuit onze gemeenschappen verzaken, zullen de beteren uit onze groepen moeten lijden onder de stigma’s die ontstaan vanuit het gedrag van de slechteren. Door alleen schreeuwend gelijkheidsrechten te claimen en bewustwording bij de ander te eisen lossen we dit ingewikkelde probleem niet op, vrees ik. De emotionele schreeuw vanuit het slachtofferschap zorgt nog voor een tweede vertekening. Nederland wordt geportretteerd als een land van louter discriminatie. We mogen echter niet vergeten dat wij nog nooit zo gelijk zijn geweest.
Ongelijkheden
Tocqueville doorzag dit psychische mechanisme in de 19de eeuw al. Hoe gelijker een samenleving wordt, hoe meer de ongelijkheden die nog bestaan in het oog springen. Het beeld dat vanuit de huidige beweging wordt geschetst doet de werkelijkheid dus tekort. Ikzelf, kind van Turkse gastarbeiders, heb dankzij een van zulke pijnlijke discriminerende ervaringen in mijn tienerjaren ervoor gekozen om strafrechtadvocaat te worden. Vanuit een verlangen naar inzicht in de mens wilde ik bovendien filosoof worden, en beide wensen zijn in vervulling gegaan. Ik heb zelfs aan de mooiste universiteit van de wereld mogen studeren. En zo heb ik nog veel meer vrienden met vergelijkbare achtergronden die hier floreren. Kortom, wij leven reeds in een land van vele mogelijkheden. Uiteraard kan het nog beter. Nederland mag dan niet een volmaakt land zijn, maar het getuigt van ondankbaarheid en huichelachtigheid om al haar schone aspecten onbenoemd te laten.
Hakan Külcü uit Sittard is strafrechtadvocaat en rechtsfilosoof
Blij dat ook de discussie op dit vlak gaat komen. Want we moeten het probleem samen oplossen. We zijn namelijk allemaal Nederlanders.
woensdag 17 juni 2020 om 14:12
fashionvictim schreef: ↑17-06-2020 14:02Vind je? Iemand die het woord vooral niet eens correct kan schrijven is de naam columnist pertinent niet waard.
Wat een belediging hierboven.
Hakan Külcü
Hakan Külcü is strafrechtadvocaat en rechtsfilosoof. Hij studeerde rechtsgeleerdheid, rechtsfilosofie alsmede filosofie onder meer aan de Universiteit van Oxford. Külcü promoveert (PhD) aan de Universiteit van Leiden.
En schreef oa:
https://denieuwemaan.ntr.nl/integreer-v ... t-te-veel/
..............
De moderne westerse mens in mij botste met de traditioneel oosterse mens.
..........
missie_m wijzigde dit bericht op 17-06-2020 14:16
17.04% gewijzigd
LOEP ME MAAR aub.
woensdag 17 juni 2020 om 14:13
Als ik jou nou alleen met mij overhoop had zien liggen, dan had je nog een punt kunnen hebben.alfea schreef: ↑17-06-2020 13:54Jonguh, het zou echt wel fijn zijn als je mijn woorden niet verdraait naar wat jou leuk uitkomt. Dit gaat om "in gesprek gaan" met jou specifiek, en waarom heb ik echt al vaker uitgelegd. Echt zwaar irritant dat je dan doet dat het ligt aan mijn delicate sensibilities. Wat betreft je laatste zin, dat is toch de ironie ten top?
En ik sta weldegelijk open voor andere meningen, maar ik laat mij niet zomaar overtuigen. Achter de schermen zit ik geregeld te googlen en dan blijkt toch weer dat het net even genuanceerder ligt.
Zoals met die drie genoemde heren van jou, waarbij voor de goede orde bij geen van drieën, voor zover ik kon vinden, sprake was door overlijden vanwege het politiegeweld.
Kortom, ik luister wel en sta open. Maar dat is iets anders dan slikken voor zoete koek.
Ik heb overigens wel op basis van een discussie met FV in den beginne mijzelf laten overtuigen dat als ik blank gebruik ik gekleurd moet gebruiken en niet zwart. Eens temeer een voorbeeld van dat ik best op andere gedachten te brengen ben.
Moet je wel willen zien.
woensdag 17 juni 2020 om 14:16
Waarom ga jij bij onwelgevallige meningen standaard de schrijver onderuit halen? Sta je dan echt open voor een dialoog, of wens je alleen bevestigd te worden in jouw eigen gelijk?fashionvictim schreef: ↑17-06-2020 14:02Vind je? Iemand die het woord vooral niet eens correct kan schrijven is de naam columnist pertinent niet waard.
woensdag 17 juni 2020 om 14:17
Nergens zie ik dat, dus ik zou die boze brief toch maar gaan typen.fashionvictim schreef: ↑17-06-2020 14:03En ik begrijp dat die meneer specifiek voor moslims spreekt? Gelukkig maar, anders moest ik weer een boze brief gaan mailen.
ps
Wat je nu bovendien doet is hem niet zien als mens, maar als moslim.
anoniem_382249 wijzigde dit bericht op 17-06-2020 14:18
11.79% gewijzigd
woensdag 17 juni 2020 om 14:17
Wat vind je er precies goed aan? Als een Turk allochtonen generaliseert dan vinden we het met zijn allen ineens jippiejajee enzo? Maar als het over Nederlanders gaat dan gillen we massaal over "omgekeerd racisme"?
Am Yisrael Chai!
woensdag 17 juni 2020 om 14:18
Ik ben zelf geen kundig speller dus dat valt me niet eens zo op.fashionvictim schreef: ↑17-06-2020 14:02Vind je? Iemand die het woord vooral niet eens correct kan schrijven is de naam columnist pertinent niet waard.
Maar de inhoud van het betoog vind ik mooi. Heel veel mensen, ongeacht de groep waar ze zich in begeven of zich mee identificeren, verdragen het moeilijk om feedback of kritische vragen te krijgen van iemand buiten die groep. Heel veel mensen schieten automatisch in een verdedigingsmechanisme. Of, de andere kant, wijzen hun eigen achtergrond af. Die middenweg, kritisch kijken naar je eigen groep /achtergrond /identificatie voorbeelden zonder af te wijzen, daar openheid over geven juist ook naar anderen buiten die groep toe, dat vind ik inspirerend. Als veel meer mensen dat zouden doen is er, denk ik, veel meer gesprek mogelijk.
Dus ja, ik vind het wel dapper van hem.
