Bouwplannen Oost Jeruzalem 'ondermijnen het vertrouwen'

Door al dat Wilders-geneuzel zou je bijna vergeten dat de wereld groter was dan Almere, Den Haag, Rotterdam en Londen. Wat gebeurt er buiten deze podia waar Wilders actief is?



Binnen enkele dagen nadat de Amerikanen de Palestijnse dictator Abbas, die al meer dan een jaar zonder mandaat van het volk, in strijd met de constitutie doorregeert, zo gek heeft gekregen om zijn eis te laten varen dat de Israëli's moeten stoppen met bouwen in de bezette gebieden, kondigt Israël doodleuk de bouw van 1600 huizen in bezet Oost-Jeruzalem aan.

Joe Biden, op bezoek in Israël, liet zijn diner bij Netanyahu koud worden, en 'veroordeelde' het regeringsbesluit. Hoe hard kun je de Amerikaanse vice-president voor zijn edele delen trappen, en ermee wegkomen?



Wat vinden jullie? Moet Israël Obama laten zien wie er de baas is in het Midden-Oosten? Of zijn ze bezig hun graf te graven?

quote:Siegfried schreef op 23 maart 2010 @ 23:58:

Waarom zouden de Joden eigenlijk niet in Oost-Jeruzalem mogen bouwen? Wie heeft bepaalt dat zij alleen in West-Jeruzalem mogen wonen?



Wat is dat voor Apartheid? De Moslims mogen toch ook Moskeeën bouwen in bijvoorbeeld Rotterdam en Almere? Het zou toch raar zijn als Obama zich hiermee zou bemoeien, ondanks het feit dat vele Nederlanders zich hierdoor geprovoceerd voelen.Niks mis mee als zij willen bouwen in Oost-Jeruzalem. Maar laten ze het gebied dat ze veroverd hebben in 1967 dan annexeren en iedereen dezelfde rechten geven. Toch?

quote:stratego schreef op 23 maart 2010 @ 23:11:

Voor het leescomfort.'Leescomfort'? Grappige term voor 'propaganda'.

quote:ravachol schreef op 24 maart 2010 @ 12:06:

Daar zit wat in. Arabieren krijgen in hun eigen stad minder snel een bouwvergunning dan joden. Het stadsbestuur van Jeruzalem discrimineert dus wel degelijk.



Wat mij betreft mogen joden en moslims waar ook ter wereld woningen, gebedshuizen en bedrijven bouwen. Alleen het particuliere eigendomsrecht moet maatgevend zijn, en particulier eigendomsrecht is heel wat anders dan onder welke regering dat eigendom valt.



Punt is dat de Arabische elites in de jaren voordat er een joodse staat bestond bezwaren hadden dat joodse immigranten grond aankochten en daar woningen, communes en gebedshuizen bouwden. Deze elites hadden een "Wilders" achtige kijk op mensen met een andere cultuur die daar binnenkwamen.



Zowiezo zijn Arabieren veel minder tolerant naar datgene wat afwijkt van de mainstream cultuur. In deze intolerantie ligt een groot deel van de oorzaken van het Israëlisch-Arabische conflict dat uiteindelijk ontaardde in de oorlogen van '48-'49 en de verdrijving van honderdduizenden Palestijnen uit Israël en honderdduizenden joden uit Arabische landen.



Is dat nou typisch voor 'Arabieren'? Of voor 'Semieten'? En hoe komt dat dan? Welk gen zorgt daar voor?



Ik geloof er niet in. De omstandigheden kunnen mensen tot de meest kwaadaardige daden voeren. Daar zijn zó veel studies over, en allemaal met dezelfde uitkomst, dat ik wel genezen ben van het idee dat de mens 'van nature goed' is, of dat de ene cultuur 'betere' mensen produceert dan de andere. Vandaar dat ik ook eigenlijk geen oog heb voor verschillen tussen mensen qua ras. En dat bevalt mij eigenlijk uitstekend, waar ik ook ga in de wereld. Ik 'lees' de oogopslag, de gebaren en de gelaatsuitdrukking, en daar kom ik aardig mee weg. Vooroordelen over hoe iemand, volgens een theorie, moet zijn, denken of reageren is ballast. Waarbij ik wel aanteken dat het zinvol is je op de hoogte te stellen van lokale gebruiken, omdat het voorkomt dat je mensen onbedoeld voor het hoofd stoot, en andere mensen zo kunt laten weten waar jij zelf niet van gediend bent, voor zij zich in verlegenheid brengen.



Over het conflict tussen Palestijnen en Israëli's kunnen we eindeloos blijven praten, en nóg eens de hele historie onder de loup nemen. Zin heeft het niet meer, ben ik bang. Tot voor kort was er nog zicht op iets van een vergelijk, waarbij externe partijen een rol konden spelen. Die 'window-of-opportunity' lijkt mij nu stevig gesloten. Maar ik laat mij graag verrassen.



Israël hád de keuze tussen het veroverde gebied, tegen de wil van de VN, inlijven. En dan ook alle daar wonende Palestijnen als burger van Israël te erkennen. Óf de Palestijnen hun eigen stuk grond te gunnen voor hun eigen land, separaat van Israël, conform het idee van de VN in '47.



Wat nu de realiteit is: Israël dat defacto de dienst uitmaakt op de Westbank en in de Gazastrook door met militaire middelen te interveniëren en de gebieden hermetisch af te grendelen, waardoor een vrij verkeer van personen, goederen en ideeën een illusie is, terwijl het een bejaarde dictator die praktisch alle steun van de bevolking kwijt is in Westbank als marionet overeind houdt, en hautain en opzichtig haar vrienden in het Westen in het gezicht slaat, is geen levensvatbaar concept.

Als Obama besluit dat het genoeg is, en dat hij die drie miljard plus aan ontwikkelingshulp voor Israël wel beter kan gebruiken, is dat het begin van het einde voor Israël. Of de AIPAC sterk genoeg is om Obama haar wil op te leggen, dat moeten we afwachten. Maar de liefde is uit de relatie. En hoewel het ogenschijnlijk zo is dat er onder Republikeinen nog altijd groot enthousiasme is voor Israël, vrees ik dat ook daar de schijn bedriegt. Israël had alle kansen, maar heeft haar hand overspeeld.

Netanyahu was bij Obama op bezoek. Het eerste bezoek duurde 90 minuten, gevolgd door een tweede bezoek van 35 minuten. Tegen het gebruikelijke protocol in was er geen 'foto-sessie'.

quote:Laura80 schreef op 26 maart 2010 @ 20:50:

Dit is zo'n conflict waar ik ooit een enorme uitgesproken mening over had, maar inmiddels niet meer. Als mensen het leuk vinden om elkaar het leven zuur te maken in de zandbak, dan gaan ze hun gang maar. Geen van de partijen heeft schone handen en alle partijen hebben legitieme claims. Hier kom je toch nooit uit; het beste is om min of meer de status quo te handhaven.Als de VS die houding van jou overnemen, en daar ziet het wel naar uit, dan is die status quo geen lang leven meer beschoren. Wat je je moet realiseren, is dat Israël bestaat bij de gratie van het veto-recht van de VS, en de vele miljarden aan ontwikkelingshulp die het land jaarlijks toucheert. Op het moment dat Obama zegt: 'Zoek het maar uit......', verandert er nogal wat. En ik kan niet in de politieke agenda van Obama kijken, maar het wás al genant om te zien hoe de VS zich prostitueerden voor Israël in het verleden. Nu krijgen ze ook nog klappen.

Gidi Markuszower, kandidaat voor de Tweede Kamerverkiezingen namens de PVV, heeft een ideale oplossing voor 'joodjes' die het Goldstone rapport over de inval van Israël in Gaza serieus nemen. Lees mee, en huiver:



„In het oude Polen (waar mijn roots liggen)”, schrijft de in 1977 in Tel Aviv geboren Markuszower, „wisten we wel raad met dit soort verachterlijke joodjes. Die werden gewoon de shul (synagoge) uitgeplukt en uit het shtetl (dorp) geschopt; in het beste geval. In het ergste geval werden deze in de koude bossen van Oost-Europa achtergelaten en nooit meer teruggevonden”

Het werkt trouwens wel zo in Joodse kring, kennelijk. Goldstone blijft weg bij de bar mitzvah van zijn kleinzoon, omdat Zuid Afrikaanse Joodse organisaties een campagne tegen hem zijn gestart. Het is voor hen onverteerbaar dat hij Israël niet door dik en dun steunt, en in zijn rapport gewag maakt van Joodse oorlogsmisdaden (naast misdaden begaan door leden van Palestijnse groeperingen).

De voorzitter van de rabbinale rechtbank (beth din, Joodse tegenhanger van de sharia) in Zuid Afrika stelt dat mensen er het gevoel bij hebben dat hij Israël in gevaar heeft gebracht. Dus niet het plegen van oorlogsmisdrijven brengt het voortbestaan van Israël in gevaar, maar er niet over willen liegen is een onvergeeflijke zonde.

quote:IlikeFormentera schreef op 17 april 2010 @ 14:53:

Het goldstone rapport is een uiterst controversieel rapport, niet in de laatste plaats omdat het blijk geeft van een volstrekt eenzijdige, vooringenomen houding ten opzichte van de staat israel. In die zin is het bijzonder en opmerkelijk dat een jurist van de statuur van goldstone zich heeft laten verleiden tot het schrijven van een dergelijk rapport. Uit eigen onderzoek door Israel blijkt er van die 'monstreuze' misdaden weinig over. Misschien moet je, alvorens je de rapportage als op waarheid te berusten aanduidt, eerst het rapport eens lezen en de 'flaws and failures' van dit product van vn-gezwets eens bestuderen.



Ik denk dat het voor de meeste mensen niet moeilijk te begrijpen is dat je de pleger van een misdrijf niet zelf onderzoek moet laten doen naar de strafbaarheid van het eigen handelen. Ik neem haast aan dat je een rapport over de oorlog geschreven door Hamas ook niet zult verwelkomen als een betrouwbaar document.

Goldstone is ook niet 'verleid'. Het is gewoon zijn werk. En dat de man zich niet heeft laten verleiden om zijn oor te laten hangen naar Joden die loyaliteit aan de staat Israël en haar belangen verwachten, of anders wel een 'donker bos' weten waar ze zo'n 'zelf-hatende Jood' achter kunnen laten, valt in hem te prijzen. Het moet knap lastig zijn om je geweten te volgen onder dat soort druk.

quote:IlikeFormentera schreef op 18 april 2010 @ 12:17:

Als goldstone zijn 'geweten' had gevolgd en gelijktijdig een rapportage had afgeleverd waarin niet zo'n keur aan flauwekul, onzin en leugenachtige verzinsels had gestaan dan had ik je gelijk gegeven maar helaas is dat niet het geval. Maar misschien moet je gewoon eens een dag of twee besteden aan het lezen wat er zoal over het goldstone-rapport is geschreven. En ofschoon ik je begrijp dat je met enige graagte elke idiote Jood die zijn 'persoonlijke' oplossing voor goldstone de wereld in slingert, wenst aan te halen, hoop ik toch niet dat je daarmee probeert aan te tonen dat deze curieuze 'traditie' door meerdere Joden gedeeld wordt.Het simpele feit dat Goldstone niet naar de bar mitzva van zijn kleinzoon kan gaan, en de commentaren daarop van gezaghebbende Joden, geeft aan dat er een probleem is dat groter is dan een enkele idioot. Er is geen sprake van een dialoog over het rapport van Goldstone, ook niet (juist niet) op het internet en in de media die het rapport trachten te ondermijnen. Overal waar ik kijk zie ik dat Goldstone op persoonlijke wijze wordt aangevallen, en als er al sprake is van inhoudelijke kritiek, dat die dan gebaseerd is op wat de 'verdachte' er zelf van vindt.



Het is niet zo dat ik hoogstpersoonlijk bij machte ben om het rapport inhoudelijk te toetsen, tenzij ik toegang zou krijgen tot de bronnen, en ik weet ook wel zeker dat dit voor jou ook opgaat. En dat geldt zowel het beeld dat van Israël wordt geschetst, als het beeld dat van de Palestijnen die zich verdedigden wordt gezegd. Of de concrete aanleiding voor de oorlog.



Voor mij is de discussie over het rapport zelf ook niet zo vreselijk relevant, maar is de hetze tegen Goldstone een stukje in de puzzel die mij motiveerde tot het openen van dit topic. Ik zie dat Israël, en haar loyale supporters, 'van God los' zijn, en hun hand overspelen, waardoor het voortbestaan van Israël als land in gevaar komt.

@ ILF



Nee, je vergist je. Ik heb niet te doen met Goldstone, of andere 'zelf hatende Joden' die worden uitgekotst door de loyale lobby. Ik vind het triest dat 'zelf-destructieve Joden' geen strobreed in de weg wordt gelegd om kapot te maken wat hun voorouders hebben opgebouwd. En dat is dus met inbegrip van de professionele, anonieme propagandisten die schuilgaan achter die misleidende link die je mij aanreikt. Het is intrigerend om te zien dat een link die suggereert te verwijzen naar het rapport, met inbegrip van een foto van Goldstone bovenaan de pagina, niets anders is dan een goed georganiseerde, ogenschijnlijk spontane kritiek op het rapport van Goldstone. De organisatie moet wel over riante fondsen beschikken, gelet op de professionele website over dit ene, geïsoleerde onderwerp. Daled Amos, huisleverancier van bijdragen voor de 'blog', vind je over het hele internet als hofleverancier van Israël-propaganda. En 'Eliyahu' typt zijn vingers blauw op 'think-israel.org/', een van vele propaganda-outlets voor Israël op het internet.

Er is geen beginnen aan elk van die stukken die op jouw site staan inhoudelijk te bekritiseren. Maar leg eens uit waarom ik de bijdragen van een verzameling notoire Israël-propagandisten zou moeten preferen boven de bevindingen, na maandenlang onderzoek, en met een gepubliceerde werkwijze, van iemand als Goldstone?

In het Midden-Oosten is het gesprek tussen de Palestijnen en Israël weer hervat. Dat wil zeggen: Abbas, defacto dictator omdat hij weigert vrije verkiezingen uit te schrijven, zoals de grondwet voorschrijft, en 'gewoon' blijft zitten, praat met de Amerikaanse onderhandelaar. En die praat weer met de Israëli's.

In hoeverre tegemoet is gekomen aan de Arabische eis dat Israël af moest zien van haar aangekondigde bouwplannen voor Jeruzalem, dat is onduidelijk.



Dat Abbas niet het vertrouwen heeft van de Palestijnen zelf, is een complicerende factor. Temeer daar hij volop met de Israëli's samenwerkt om iedereen die ooit kandidaat is geweest voor Hamas, toen dat de enige vrije verkiezingen in de Palestijnse gebieden riant won, op te pakken en achter slot en grendel te zetten. Maar op dit moment is de steun die hij daarvoor krijgt vanuit andere Arabische landen in de regio, met name Egypte en Saoedi Arabië, belangrijker dan wat de Palestijnen er zelf van vinden.



Dat Netanyahu uit gaat van 'eigen kracht', dat is goed voor de binnenlandse consumptie. Maar de kentering buiten Israël zet zich door. De paranoïa in Israël over de 'omsingeling' die het op deze wijze over zichzelf afroept is niet zonder gevaar. Dat het bezit van atoomwapens niet volautomatisch betekent dat je als land veilig bent, en je wil kunt opleggen aan landen die dergelijke wapens niet hebben, dat is sinds 1945 al verscheidene malen aangetoond.



Een heikel punt is de beschuldiging van Israël dat Syrië scuds geleverd zou hebben aan Hezbolah. In Arabische kring wordt dit aangegrepen om te betogen dat Israël dezelfde truc uithaalt als Bush en Blair met hun beschuldigingen aan het adres van Saddam over 'Weapons of Mass Destruction'. Als het zover komt dat Israël opnieuw een 'disproportioneel' offensief tegen Libanon ontketenen, is het ongewis hoe Egypte en Saoedi Arabië (met name) zullen reageren. De 'Irak-ervaring' en het Afghaanse avontuur is nou niet direct geruststellend voor die landen.

quote:Laura80 schreef op 07 mei 2010 @ 19:41:

Ik vind het Wilders-geneuzel beter te volgen dan het geneuzel in de zandbak dat nu al tientallen jaren aan de gang is.



Ik had er ooit een bevlogen mening over, maar inmiddels interesseert het me geen biet meer. Handen eraf en laten ze het zelf maar uitzoeken.



Het is verre van eenvoudig. Maar het wordt er niet echt moeilijker op, met Netanyahu en Likud in het zadel. Wie Israël nog zou steunen, al was het het laatste land op aarde, die hoeft niks te kiezen. Evenmin als degenen die niet zullen rusten voor de laatste Jood uit Palestina vertrokken is.

Daar tussenin is de 'publieke opinie' aan het schuiven. Een groeiend aantal mensen is het zat dat de 'Reus' klaagt over de jeuk van de 'Luizen' in zijn pels. En dat heeft de 'Reus' vooral aan zichzelf te danken, vrees ik. Alleen leven we in een tijd waarin het niet makkelijk is voor 'Reuzen', en de 'Reuzen' elkaar niet meer als vanzelfsprekend steunen.