Actueel
alle pijlers
Donorregister: aandeel neezeggers stijgt
donderdag 23 mei 2019 om 10:10
https://www.trouw.nl/samenleving/met-he ... ~a6b0e9b9/
‘Verschillen zijn er ook tussen gemeenten. In Goirle, Hilvarenbeek en Oost-Gelre wonen de meeste donoren. Alle drie zitten boven de 30 procent. De laagste percentages zijn te vinden op Urk, in Staphorst en Neder-Betuwe’.
Wow. Daar waar een deel vd bible belt loopt is het percentage donoren het laagst.. ‘ heb uw naaste lief’ hoor ik de streng-gelovige oom van mijn man roepen.
Dat kan toch ook na je dood?
En zo zullen er meer zijn die op grond van een bepaalde overtuiging nee zullen zeggen.
(Ik wil bv niet dat ze mn ogen eruit halen).
Geweldig dat deze wet er is btw, ben zeker voorstander ervan (in werk en privesituatie mensen die op een orgaan wachten/deze hebben gekregen).
Ik hoop van harte dat met de nieuwe wet er meer donoren zullen zijn..
‘Verschillen zijn er ook tussen gemeenten. In Goirle, Hilvarenbeek en Oost-Gelre wonen de meeste donoren. Alle drie zitten boven de 30 procent. De laagste percentages zijn te vinden op Urk, in Staphorst en Neder-Betuwe’.
Wow. Daar waar een deel vd bible belt loopt is het percentage donoren het laagst.. ‘ heb uw naaste lief’ hoor ik de streng-gelovige oom van mijn man roepen.
Dat kan toch ook na je dood?
En zo zullen er meer zijn die op grond van een bepaalde overtuiging nee zullen zeggen.
(Ik wil bv niet dat ze mn ogen eruit halen).
Geweldig dat deze wet er is btw, ben zeker voorstander ervan (in werk en privesituatie mensen die op een orgaan wachten/deze hebben gekregen).
Ik hoop van harte dat met de nieuwe wet er meer donoren zullen zijn..
vrijdag 24 mei 2019 om 23:34
een wat fijnere term is 'uitname'consuelabananahammok schreef: ↑24-05-2019 23:25Ik vind dat ook naar klinken hoor, maar zo noemen ze dat nu eenmaal
Heb dat eigenlijk overgenomen omdat je dat in vele artikelen zo leest.
vrijdag 24 mei 2019 om 23:35
consuelabananahammok schreef: ↑24-05-2019 15:30Dat is simpelweg gewoon niet waar wat je nu beweerd.
Hersendood is een verzonnen dood waar wereldwijd niet eens eenduidige voorwaarden aan gesteld zijn op welk punt iemand hersendood verklaard mag worden.
Je bent bij hersendood beslist nog niet overleden, je vitale functies worden idd deels ondersteund, zoals bij iemand die in coma ligt.
Maar overlijden doe je toch echt pas op de operatietafel.
Bij deze woorden moest ik denken aan een 29 jarige vrouw in Amerika die al 14 jaar in diepe coma lag nadat ze bijna was verdronken. In januari jl stond het in de krant. Niemand had gemerkt dat ze zwanger was, vlak voor de geboorte hoorde het verplegend personeel de vrouw kreunen. Zij beviel van een gezonde baby..
fleurtje_5 wijzigde dit bericht op 24-05-2019 23:42
0.25% gewijzigd
Rotoorlog, ik zeg NEE tegen deze OORLOG.
vrijdag 24 mei 2019 om 23:38
Ik ken een ontvanger. De vader van een vriendinnetje van mijn dochter op de lagere school. Zijn kinderen waren 8 en 11 toen hij een donorhart kreeg. Dat is nu zo’n 14 jaar geleden. Zijn leven is, los van het feit dat hij zonder donorhart niet meer zou leven, enorm vooruitgegaan in kwaliteit. Hij had weer energie, weer plezier, heeft zijn kinderen volwassen zien worden. En de kinderen hadden hun vader, en zijn vrouw had haar man (terug).Florence71 schreef: ↑24-05-2019 23:03
Overigens zou ik graag een geluid horen hier van een ontvanger of een bekende van een ontvanger, maar ik kan me voorstellen dat die niets durft te zeggen hier
Er hangt een foto van zijn donorhart in hun huis. De donor heeft een belangrijke rol in hun leven. Ik weet niet of zij via ziekenhuis ofzo ooit contact in de vorm van een brief of anders hebben gehad met de nabestaanden van de donor. Ik weet wel dat ze de donor heel dankbaar zijn, dat ze ook zouden willen dat alles anders was.
Deze ontvanger is wat mij betreft de meest ideale reclame voor datgene wat donatie kan geven aan het leven van anderen na hun dood.
En ik ken iemand die wacht. Niet op het sterven van een ander, maar wel op zelf verder leven met donorlongen.
Voor mezelf zou ik het waard vinden om desnoods pijn te hebben als ik sterf, hoewel ik het toch liever voor de zekerheid onder volledige verdoving zou ondergaan.
Maar ik ben niet alleen. Ik heb nabestaanden. En ik ben heel erg tegen de nieuwe wet.
Je hebt zo’n 26.000 dagen tussen níets en eeuwigheid, je kunt lachen, je kunt klagen, maar elke dag ben je voor eeuwig kwijt.
vrijdag 24 mei 2019 om 23:40
Ik heb intussen het hele modelprotocol (https://www.transplantatiestichting.nl/ ... onatie.pdf) doorgelezen en ook mijn keuze kenbaar gemaakt op de site.
Niet via DigiD (maar bij "formulier invullen"): als alleenstaande lijkt het mij duidelijker om een officieel hardcopy document bij mijn papieren te hebben liggen, zodat derden niet op zo'n ongetwijfeld hectisch moment alleen iets te weten kunnen komen via DigiD of via het ziekenhuis/register.
Je moet op die site je keuze + je gegevens invullen en daarna krijg je de volgende melding:
Wat gebeurt er vanaf nu?
1. U ontvangt uw ingevulde donorformulier binnen 3 weken per post.
2. Onderteken het formulier en stuur het terug naar het Donorregister.
3. Het Donorregister verstuurt binnen enkele weken per post een registratiebevestiging.
4. Na ontvangst van de registratiebevestiging heeft u vier weken de tijd om uw keuze en gegevens te controleren.
5. U staat na deze vier weken met uw keuze geregistreerd en artsen kunnen uw keuze raadplegen in het Donorregister.
Niet via DigiD (maar bij "formulier invullen"): als alleenstaande lijkt het mij duidelijker om een officieel hardcopy document bij mijn papieren te hebben liggen, zodat derden niet op zo'n ongetwijfeld hectisch moment alleen iets te weten kunnen komen via DigiD of via het ziekenhuis/register.
Je moet op die site je keuze + je gegevens invullen en daarna krijg je de volgende melding:
Wat gebeurt er vanaf nu?
1. U ontvangt uw ingevulde donorformulier binnen 3 weken per post.
2. Onderteken het formulier en stuur het terug naar het Donorregister.
3. Het Donorregister verstuurt binnen enkele weken per post een registratiebevestiging.
4. Na ontvangst van de registratiebevestiging heeft u vier weken de tijd om uw keuze en gegevens te controleren.
5. U staat na deze vier weken met uw keuze geregistreerd en artsen kunnen uw keuze raadplegen in het Donorregister.
vrijdag 24 mei 2019 om 23:46
Ja dat klinkt wat zachter idd.
zaterdag 25 mei 2019 om 00:18
vaika schreef: ↑24-05-2019 21:51Helemaal mee eens.
Gelukkig is orgaandonatie onvoorwaardelijk. En vanuit dat standpunt zou je ook moeten doneren in mijn ogen. Waar eindigt het als mensen voorwaarden mogen stellen?
Daarnaast; iemand die geen orgaandonor is kan na een transplantatie (van zichzelf of anderen) van mening veranderen en donor worden. Iemand kan gezonder gaan leven en daardoor nog jaren een fijne partner/collega/ouder/vriend etc zijn. Iemand die crimineel is kan na zo'n ingrijpende gebeurtenis zijn of haar leven omgooien en waardevolle dingen doen voor de maatschappij.
Inderdaad.
Men doet het overkomen alsof een nee geregistreerd persoon daarmee minder “waard” is voor de samenleving.
Dat slaat natuurlijk helemaal nergens op en valt ook niet te definiëren wat de waarde van iemand is.
Alsof de ja geregistreerde echt de meest nobele daad daarmee verricht in zijn leven, en daarmee dus meer rechten toebedeeld moet krijgen ( als je dat als ja geregistreerde vind, is het toch ook direct al wat minder nobel)
Maar die zogenaamde waarde valt helemaal niet te meten.
Ik verzin maar wat fictieve voorbeelden ,
de brandweerman die wellicht in zijn leven meerdere levens heeft gered maar een nee heeft geregistreerd als donor , zou geen orgaan morgen ontvangen of onderaan de wachtlijst moeten staan?
De psycholoog die in haar leven vele mensen in hun leven verlichting heeft kunnen geven en daarmee misschien ook wel mensenlevens heeft gered, die mag niet ontvangen omdat ze nee geregistreerd staat?
De soldaat die zijn leven in de waagschaal heeft gelegd voor de veiligheid van anderen, die ook niet dan als hij nee geregistreerd staat?
Of laten we het kleiner houden, en niet over mensenlevens reddende mensen.
De moeder die met veel liefde en toewijding voor haar kinderen zorgt, mantelzorger voor haar vader is, de boodschappen doet voor haar buurvrouw die slecht ter been is, collecte loopt voor de Hartstichting en vrijwillers is bij het dierenasiel , die verdient ook geen orgaan omdat ze nee geregistreerd staat?
Ik kan tig fictieve voorbeeld verzinnen , maar ik denk dat mijn punt zo wel duidelijk genoeg is.
Ik snap echt niet waarom mensen die een ja registreren daarmee vinden dat zij dan daarmee meer rechten moeten hebben, en / of mensen die nee registreren niet goed genoeg zijn om dit recht om te ontvangen te behouden.
Alsof je met een ja per definitie beter bent dan de nee als persoon.
Hoe dan? Of moeten we punten gaan geven voor elke goede daad om hoger op een wachtlijst terecht te kunnen komen?
En is donorschap dan het meeste waard van alles wat je als mens voor een naasten zou kunnen doen?
Ook als )e je bij leven kapot gerookt , gezopen hebt en zwaar ongezond van lijf bent en je als donor niet veel of niets te geven hebt? Maar de ja geeft je toch alle rechten op ontvangen.
Echt, gelukkig zeg dat we het in Nederland zo niet doen , mensen te gaan beoordelen op rechten hebben op een donororgaan.
zaterdag 25 mei 2019 om 06:00
Bedankt voor je mooie voorbeelden feowfeow schreef: ↑24-05-2019 23:38Ik ken een ontvanger. De vader van een vriendinnetje van mijn dochter op de lagere school. Zijn kinderen waren 8 en 11 toen hij een donorhart kreeg. Dat is nu zo’n 14 jaar geleden. Zijn leven is, los van het feit dat hij zonder donorhart niet meer zou leven, enorm vooruitgegaan in kwaliteit. Hij had weer energie, weer plezier, heeft zijn kinderen volwassen zien worden. En de kinderen hadden hun vader, en zijn vrouw had haar man (terug).
Er hangt een foto van zijn donorhart in hun huis. De donor heeft een belangrijke rol in hun leven. Ik weet niet of zij via ziekenhuis ofzo ooit contact in de vorm van een brief of anders hebben gehad met de nabestaanden van de donor. Ik weet wel dat ze de donor heel dankbaar zijn, dat ze ook zouden willen dat alles anders was.
Deze ontvanger is wat mij betreft de meest ideale reclame voor datgene wat donatie kan geven aan het leven van anderen na hun dood.
En ik ken iemand die wacht. Niet op het sterven van een ander, maar wel op zelf verder leven met donorlongen.
Voor mezelf zou ik het waard vinden om desnoods pijn te hebben als ik sterf, hoewel ik het toch liever voor de zekerheid onder volledige verdoving zou ondergaan.
Maar ik ben niet alleen. Ik heb nabestaanden. En ik ben heel erg tegen de nieuwe wet.
zaterdag 25 mei 2019 om 08:11
Verdiep je er eens even in. Zo werkt het natuurlijk niet. Er is een grote database van mensen die een donor-orgaan zoeken. Als er organen beschikbaar komen, wordt uit die database gehaald wie bij wie het orgaan zou kunnen passen. En dan worden organen geoogst en worden getransporteerd.Gebruna schreef: ↑24-05-2019 21:21Moreel dilemma:
Vier jonge jongens mogen op een zomerse dag de Porsche van vader (arts) meenemen. Er is sprake van haantjes gedrag en dat gaat mis: zij rijden bij een foute inhaalmanouvre frontaal tegen de auto van een alleenstaande vrouw van 55 jaar aan die met gepaste snelheid keurig op de eigen weghelft reed.
Alle slachtoffers komen in het ziekenhuis (waar vader van één van de jongens als arts werkt) terecht. Als er keuzes gemaakt moeten worden: wie gaan zij redden?
Dán zegt (stel) één van de berokkenen bij het overleg: "mevrouw is wel alleenstaand en zij staat geregistreerd als donor..."
Is er dan nog iemand die later checkt of het wel terecht was dat (stel dat) mevrouw als eerste 'hersendood' werd verklaard?
Het is geen soort buurt-bbq waarbij organen over de gang vliegen en zo uitgewisseld worden.
zaterdag 25 mei 2019 om 10:19
Hoe bedoel je dit?feow schreef: ↑24-05-2019 23:38
Voor mezelf zou ik het waard vinden om desnoods pijn te hebben als ik sterf, hoewel ik het toch liever voor de zekerheid onder volledige verdoving zou ondergaan.
Als je hersendood bent voel je geen pijn. Zelfs als alle zenuwen vuren omdat er geopereerd wordt komt het nergens aan.
Of bedoel je iets anders?
zaterdag 25 mei 2019 om 10:40
.Nectarinepit schreef: ↑23-05-2019 13:41Dus iedere keuze kan overruled worden door nabestaanden? Welk nut heeft registratie dan?
De keuze voor donorschap, een ‘ja’ in het register, kan inderdaad overruled worden door nabestaanden. Het register is een hulpmiddel. Staat daar een keuze ‘nee’ dan ga ik er vanuit dat een medisch team niet eens begint over orgaandonatie. Bij keuze ‘ja’ gaan ze het gesprek aan met de nabestaanden.
zaterdag 25 mei 2019 om 11:28
Dit is niet per se waar. Als voor jou een ´ja´ geregistreerd staat, gaan artsen er van uit dat dat jouw laatste wil was en zal er wel een donatieprocedure opgestart worden. Het is dus belangrijk je partner/familie te laten weten wat je zou willen, zodat ze niet voor (onaangename) verrassingen komen te staan.erizito schreef: ↑25-05-2019 10:40.
De keuze voor donorschap, een ‘ja’ in het register, kan inderdaad overruled worden door nabestaanden. Het register is een hulpmiddel. Staat daar een keuze ‘nee’ dan ga ik er vanuit dat een medisch team niet eens begint over orgaandonatie. Bij keuze ‘ja’ gaan ze het gesprek aan met de nabestaanden.
Heb je niets geregistreerd en is het 'ja, tenzij...' model al van kracht, dan kunnen nabestaanden een donatie wel tegenhouden.
Ik heb niet alles gelezen, maar kwam wel een paar keer een opmerking tegen in de trant van 'je kunt het niet maken om dit aan je nabestaanden over te laten', maar dat heeft ook voordelen. Jijzelf weet het niet meer, maar je nabestaanden moeten met de gebeurtenissen verder leven. Als zij inspraak hebben, geeft hen dat ook de kans om het zo te doen als zij 'prettig' vinden. (En dan maar hopen dat ze het eens zijn...)
Alleen kalmte kan ons redden.
zaterdag 25 mei 2019 om 11:50
Dit is voor mij de reden dat ik geregistreerd heb dat mijn familie mag beslissen.doemediema schreef: ↑25-05-2019 11:28Dit is niet per se waar. Als voor jou een ´ja´ geregistreerd staat, gaan artsen er van uit dat dat jouw laatste wil was en zal er wel een donatieprocedure opgestart worden. Het is dus belangrijk je partner/familie te laten weten wat je zou willen, zodat ze niet voor (onaangename) verrassingen komen te staan.
Heb je niets geregistreerd en is het 'ja, tenzij...' model al van kracht, dan kunnen nabestaanden een donatie wel tegenhouden.
Ik heb niet alles gelezen, maar kwam wel een paar keer een opmerking tegen in de trant van 'je kunt het niet maken om dit aan je nabestaanden over te laten', maar dat heeft ook voordelen. Jijzelf weet het niet meer, maar je nabestaanden moeten met de gebeurtenissen verder leven. Als zij inspraak hebben, geeft hen dat ook de kans om het zo te doen als zij 'prettig' vinden. (En dan maar hopen dat ze het eens zijn...)
Ik zou het prima vinden om te doneren maar ik ben dan dood en hoef niet meer met die beslissing te leven, zij wel. Mocht ik onverwacht overlijden dan vind ik het het allerbelangrijkste dat mijn familie die moeilijke tijd kan vormgeven op de manier waarop dat voor hen het beste is. Dat mogen andere laf vinden, maar mijn familie weet hoe ik er over denk en hebben veelal dezelfde overweging gemaakt.
zaterdag 25 mei 2019 om 12:12
Ik sta al jaren als donor geregistreerd terwijl ik in mijn directe omgeving geen mensen met donororgaan of wachtend op heb.Snowpink schreef: ↑23-05-2019 15:38Ik vraag me af welke argumenten mensen hebben die donor zijn, zonder dat ze dierbaren hebben die een orgaan nodig hebben gehad (dan kan ik het wel begrijpen).Dus zeg maar zonder dat het je direct iets aangaat.
Ik vind het namelijk best lastig om daar intrinsieke motivatie voor te vinden. Ik heb geen fundamentele drang om anderen in leven te willen houden. En een rationele beslissing hierin maken vind ik lastig.
Ik bekijk het vrij rationeel: ik ben dan dood en heb er niets meer aan. Als iemand anders er dan nog wel wat aan heeft, dan wil ik daar graag op die manier aan meewerken. Ik merk er toch niets meer van en ik geloof erin dat hersendood betekent dat je ook geen pijn meer voelt. En zelfs als je nog wel pijn voelt, dan zou ik dat ervoor over hebben.
I'm not lazy
I'm on energy saving mode
I'm on energy saving mode
zaterdag 25 mei 2019 om 12:36
Helemaal mee eens.vaika schreef: ↑24-05-2019 21:51Helemaal mee eens.
Gelukkig is orgaandonatie onvoorwaardelijk. En vanuit dat standpunt zou je ook moeten doneren in mijn ogen. Waar eindigt het als mensen voorwaarden mogen stellen?
Daarnaast; iemand die geen orgaandonor is kan na een transplantatie (van zichzelf of anderen) van mening veranderen en donor worden. Iemand kan gezonder gaan leven en daardoor nog jaren een fijne partner/collega/ouder/vriend etc zijn. Iemand die crimineel is kan na zo'n ingrijpende gebeurtenis zijn of haar leven omgooien en waardevolle dingen doen voor de maatschappij.
Of de crimineel gaat door met zijn slechte leven maar is, omdat hij te laks was om iets in te vullen, geregistreerd als donor en krijgt daardoor zoals hier af en toe wordt voorgesteld voorrang op een hele lieve mevrouw die zich op hele andere manieren inzet voor de samenleving, die bij wijze van iedere week bij de bloedbank zit, overal vrijwilligerswerk doet, maar toevallig geen donor wil zijn. Omdat mensen vinden 'voor wat, hoort wat' en de waarde van een leven blijkbaar inschatten op basis van 1 keuze. Plus, waar stop je dan? ik krijg voorrang op het verzorgingstehuis want ik ben vrijwilliger geweest? Ik krijg als eerste bloed, want ik heb meer bloed gedoneerd dan jij? En hoe lang moet je dan minimaal donor zijn om dat recht te hebben op voorrang, iemand kan ook op het moment dat hij hoort een donor nodig te hebben, alsnog een ja registreren om die voorrang te krijgen. En las zelfs helemaal uitsluiten, maar wie gaat dan de kosten dekken? Ik neem aan dat ze dan ook wel zo consequent zijn om de nee zeggers uit te sluiten van de kosten...
Hier wel donor, maar geen voorstander van de wet (tegen het principe: ik moet in actie komen om mijn lichaam terug te claimen) en zeker geen voorstander van voor wat hoort wat.
zaterdag 25 mei 2019 om 12:41
bovenstaande is ook niet perse waar.doemediema schreef: ↑25-05-2019 11:28Dit is niet per se waar. Als voor jou een ´ja´ geregistreerd staat, gaan artsen er van uit dat dat jouw laatste wil was en zal er wel een donatieprocedure opgestart worden. Het is dus belangrijk je partner/familie te laten weten wat je zou willen, zodat ze niet voor (onaangename) verrassingen komen te staan.
Heb je niets geregistreerd en is het 'ja, tenzij...' model al van kracht, dan kunnen nabestaanden een donatie wel tegenhouden.
Ik heb niet alles gelezen, maar kwam wel een paar keer een opmerking tegen in de trant van 'je kunt het niet maken om dit aan je nabestaanden over te laten', maar dat heeft ook voordelen. Jijzelf weet het niet meer, maar je nabestaanden moeten met de gebeurtenissen verder leven. Als zij inspraak hebben, geeft hen dat ook de kans om het zo te doen als zij 'prettig' vinden. (En dan maar hopen dat ze het eens zijn...)
Bij ons zijn de artsen in overleg gegaan met ons. Ze wisten dat mijn broer positief geregistreerd stond als donor, maar ze hebben het ons voorgelegd. Als we keihard nee hadden gezegd, was het niet doorgegaan. Ook mochten we zelf besluiten wat we wel en niet wilden doneren
zaterdag 25 mei 2019 om 12:48
Ik heb nog altijd het geloof dat dokters levens willen redden en liever helemaal geen patiënten zien dood gaan. Laat staan opzettelijk om organen te kunnen transplanteren.Gebruna schreef: ↑24-05-2019 22:00Zo gek is die vraag toch niet? Sterker nog, een verhaal als dit heb ik in een eerdere donor-discussie ergens voorbij zien komen.
De reactie op een overlijden van iemand die kinderen heeft (ook al zijn die al volwassen/zelfstandig) , is nu eenmaal altijd anders dan die bij een alleenstaande.
Het voorbeeld is wellicht wat extreem, maar er zitten nu eenmaal (ook veel ethische) dilemma's aan vast.
zaterdag 25 mei 2019 om 12:53
Wat erg van je broer. Wel mooi dat hij na zijn leven toch nog mensen heeft kunnen helpen. Ik ken zelf geen enkele ontvanger. Alleen 2 dorpsgenoten dieFlorence71 schreef: ↑24-05-2019 23:03eerst stellen ze vast of iemand hersendood is, dan gaan ze pas het register raadplegen. Daarna overleg met de familie
Vervolgens doen ze allerlei tests of iemand echt hersendood is, dan pas gaat de procedure in werking.
Mijn broer is om 1.30 dood verklaard (in mijn ogen hetzelfde als hersendood, maar goed, men verschilt hier over van mening, maar dat mag, maar als ze de apparatuur hadden uitgezet, was hij direct overleden), de volgende ochtend /middag is hij pas naar de operatiekamer gegaan. Die tijd is nodig om de procedure goed te volgen en de ontvangers op te roepen en te kijken of ze geschikt zijn. Eind van de middag is hij overgebracht naar het rouwcentrum bij ons in de buurt
Even voor jullie beeldvorming
Overigens zou ik graag een geluid horen hier van een ontvanger of een bekende van een ontvanger, maar ik kan me voorstellen dat die niets durft te zeggen hier
jong zijn gestorven omdat ze aan het wachten waren op een donororgaan en geen tijdig ter beschikking was.
zaterdag 25 mei 2019 om 13:00
helemaal eens met jou Poker. Ben zelf verpleegkundige, en geloof me iedereen doet altijd zijn stinkende best om mensen beter te maken, dat is onze drijfveer. Mensen die suggereren dat er bij evt donoren makkelijker wordt opgegeven beledigen de hele beroepsgroep
zaterdag 25 mei 2019 om 13:02
Ik vind de voorbeelden die je geeft niet in vergelijking. Iedereen doet wel goede dingen in zijn leven. Het gaat 'm effectief om vrijwillig na je dood organen af te staan. Als je dat zelf niet doet vind ik dat mensen die het wel zouden doen voorrang moeten krijgen. Solidariteit oké, iedereen mag een donororgaan krijgen, maar er zijn grenzen en ik zou het logisch vinden dat als je zelf wil doneren, voorrang krijgt.consuelabananahammok schreef: ↑25-05-2019 00:18Inderdaad.
Men doet het overkomen alsof een nee geregistreerd persoon daarmee minder “waard” is voor de samenleving.
Dat slaat natuurlijk helemaal nergens op en valt ook niet te definiëren wat de waarde van iemand is.
Alsof de ja geregistreerde echt de meest nobele daad daarmee verricht in zijn leven, en daarmee dus meer rechten toebedeeld moet krijgen ( als je dat als ja geregistreerde vind, is het toch ook direct al wat minder nobel)
Maar die zogenaamde waarde valt helemaal niet te meten.
Ik verzin maar wat fictieve voorbeelden ,
de brandweerman die wellicht in zijn leven meerdere levens heeft gered maar een nee heeft geregistreerd als donor , zou geen orgaan morgen ontvangen of onderaan de wachtlijst moeten staan?
De psycholoog die in haar leven vele mensen in hun leven verlichting heeft kunnen geven en daarmee misschien ook wel mensenlevens heeft gered, die mag niet ontvangen omdat ze nee geregistreerd staat?
De soldaat die zijn leven in de waagschaal heeft gelegd voor de veiligheid van anderen, die ook niet dan als hij nee geregistreerd staat?
Of laten we het kleiner houden, en niet over mensenlevens reddende mensen.
De moeder die met veel liefde en toewijding voor haar kinderen zorgt, mantelzorger voor haar vader is, de boodschappen doet voor haar buurvrouw die slecht ter been is, collecte loopt voor de Hartstichting en vrijwillers is bij het dierenasiel , die verdient ook geen orgaan omdat ze nee geregistreerd staat?
Ik kan tig fictieve voorbeeld verzinnen , maar ik denk dat mijn punt zo wel duidelijk genoeg is.
Ik snap echt niet waarom mensen die een ja registreren daarmee vinden dat zij dan daarmee meer rechten moeten hebben, en / of mensen die nee registreren niet goed genoeg zijn om dit recht om te ontvangen te behouden.
Alsof je met een ja per definitie beter bent dan de nee als persoon.
Hoe dan? Of moeten we punten gaan geven voor elke goede daad om hoger op een wachtlijst terecht te kunnen komen?
En is donorschap dan het meeste waard van alles wat je als mens voor een naasten zou kunnen doen?
Ook als )e je bij leven kapot gerookt , gezopen hebt en zwaar ongezond van lijf bent en je als donor niet veel of niets te geven hebt? Maar de ja geeft je toch alle rechten op ontvangen.
Echt, gelukkig zeg dat we het in Nederland zo niet doen , mensen te gaan beoordelen op rechten hebben op een donororgaan.
zaterdag 25 mei 2019 om 14:14
Poker schreef: ↑25-05-2019 13:02Ik vind de voorbeelden die je geeft niet in vergelijking. Iedereen doet wel goede dingen in zijn leven. Het gaat 'm effectief om vrijwillig na je dood organen af te staan. Als je dat zelf niet doet vind ik dat mensen die het wel zouden doen voorrang moeten krijgen. Solidariteit oké, iedereen mag een donororgaan krijgen, maar er zijn grenzen en ik zou het logisch vinden dat als je zelf wil doneren, voorrang krijgt.
Sorry, ik begrijp eigenlijk niet waarom je juist dat punt niet snapt.
Dat “ voort wat, hoort wat” gaat wat mij betreft volledig manco als mensen op een andere wijze in hun leven net zo goed mensenlevens hebben gered, dan wel op een andere manier heel waardevol zijn geweest voor anderen.
Alsof een orgaan afstaan na je dood de hoogst haalbare goede daad is in het leven. Nee sorry, het kan er bij mij echt niet in dat mensen die ja registeren daar persoonlijke rechten mee zouden moeten verkrijgen.
Het is geen koehandel.
zaterdag 25 mei 2019 om 14:29
Poker schreef: ↑25-05-2019 13:02Ik vind de voorbeelden die je geeft niet in vergelijking. Iedereen doet wel goede dingen in zijn leven. Het gaat 'm effectief om vrijwillig na je dood organen af te staan. Als je dat zelf niet doet vind ik dat mensen die het wel zouden doen voorrang moeten krijgen. Solidariteit oké, iedereen mag een donororgaan krijgen, maar er zijn grenzen en ik zou het logisch vinden dat als je zelf wil doneren, voorrang krijgt.
Maar de mensen die organen nodig hebben zijn toch een hele andere populatie dan de mensen die organen afstaan? Een donor is over het algemeen een kerngezond iemand die door een plotseling trauma overlijdt. Ontvangers hebben meestal een complex medisch probleem en al een heel behandeltraject achter de rug, meestal niet het profiel van de ideale donor. Uiteraard kun je gedurende je leven een aandoening ontwikkelen die maakt dat je een donororgaan nodig hebt. Ga je dan kijken of diegene op dat moment een 'ja' heeft geregistreerd, of moest die persoon toen hij nog jong en vitaal was al een registratie hebben staan voor het geval het noodlot plotseling toe zou slaan? Volgens mij gaat orgaandonatie juist over solidariteit tussen twee heel verschillende groepen mensen en heeft het dus totaal geen zin om een 'voor wat hoort wat'-discussie te voeren.
Overigens (wat betreft de topictitel) stijgt het aantal potentiele donoren waarschijnlijk bij verplichte registratie, ook als het aandeel neezeggers stijgt. In absolute aantallen komen er meer registraties bij. Pas als reeds geregistreerde donoren massaal hun ja omzetten in een nee krijg je een negatief effect op het aantal beschikbare donoren in totaal. Doordat je de keuze afdwingt haal je meer neezeggers naar boven, maar ook meer mensen met geen bezwaar maar zonder actieve registratie.
zaterdag 25 mei 2019 om 14:53
Aan de ene kant logisch dat nabestaanden een stem hebben. Zij worden ermee geconfronteerd. Maar aan de andere kant is het natuurlijk wel heel schrijnend als de potentiële donor heel erg achter orgaandonatie staat en juist graag zou willen dat organen en weefsels gebruikt worden, terwijl dan de nabestaanden het tegenhouden. Dan gaat er toch een soort van laatste wens niet in vervulling.erizito schreef: ↑25-05-2019 10:40.
De keuze voor donorschap, een ‘ja’ in het register, kan inderdaad overruled worden door nabestaanden. Het register is een hulpmiddel. Staat daar een keuze ‘nee’ dan ga ik er vanuit dat een medisch team niet eens begint over orgaandonatie. Bij keuze ‘ja’ gaan ze het gesprek aan met de nabestaanden.
En hoe gaat het als de potentiële donor is opgegroeid in een Jehova-gezin, al jaren geleden daaruit is gestapt en familie ook al jaren niet heeft gezien (want zo gaat dat vaak in die kringen), mag dan nog steeds de familie orgaandonatie tegenhouden? Ik ga er nu even van uit dat jehova getuigen tegen orgaandonatie zijn, volgens mij is dat zo, maar ik ben niet 100% zeker.
Morrigan Crow, net zo leuk als Harry Potter.
zaterdag 25 mei 2019 om 15:02
