Actueel
alle pijlers
Doodstraf voor dit soort gasten
vrijdag 27 april 2012 om 18:17
http://www.omroepwest.nl/ ... doodgeschoten-bij-overval
http://www.omroepwest.nl/ ... rval-beeklaan-vrijgegeven
Zulke figuren dragen niets, maar dan ook helemaal niets bij aan de samenleving.
Weg er mee.
http://www.omroepwest.nl/ ... rval-beeklaan-vrijgegeven
Zulke figuren dragen niets, maar dan ook helemaal niets bij aan de samenleving.
Weg er mee.
woensdag 9 mei 2012 om 11:55
quote:-susv- schreef op 09 mei 2012 @ 11:50:
Als je IN een dubbeltje geboren bent hoef je dat niet persé te blijven. Als de karakter eigenschappen dusdanig zijn, dat het kind zich hier uitvecht. Dus jouw antwoord is ........Blijft predestinatie. Iets, iemand, God, of het toeval heeft je bedeeld met wat jij 'karaktereigenschappen' noemt, die bij geboorte onvervormbaar zitten ingebakken. Of je eindigt in de gevangenis, of de directiekamer, is domweg je lot.
Als je IN een dubbeltje geboren bent hoef je dat niet persé te blijven. Als de karakter eigenschappen dusdanig zijn, dat het kind zich hier uitvecht. Dus jouw antwoord is ........Blijft predestinatie. Iets, iemand, God, of het toeval heeft je bedeeld met wat jij 'karaktereigenschappen' noemt, die bij geboorte onvervormbaar zitten ingebakken. Of je eindigt in de gevangenis, of de directiekamer, is domweg je lot.
woensdag 9 mei 2012 om 12:19
quote:jaap schreef op 09 mei 2012 @ 10:58:
Twinkle, het kader wordt door jou zelf geschapen. Binnen dat erg beperkte kader zag ik nog maar twee opties, en geen ruimte voor nuance.
Er is geen sprake van een 'erg beperkt kader', dat schep jij (voor mij).
Dat jij dit voor mij doet, plús het feit dat jij slechts in staat bent tot het zien van 2 opties binnen dat (door jou bedachte) kader, zegt dan alleen maar iets over jouw totale onkunde om buiten je eigen denkkader te denken.
Ik zeg: kind en ouders kunnen prima zonder het fenomeen 'straf'.
Jij zegt: oh, dan schep je een een 'erg beperkt kader', waarbinnen er nog maar twee mogelijkheden zijn, en wel deze:...1. blabla. 2. blabla
Wat jij doet in een discussie is té bizar en verdient het predicaat 'discussie' niet. Dat heet 'desinteresse' (in andere visies),'invullen' (voor anderen) en vooral jezelf willen horen, tijdens het affakkelen.
Twinkle, het kader wordt door jou zelf geschapen. Binnen dat erg beperkte kader zag ik nog maar twee opties, en geen ruimte voor nuance.
Er is geen sprake van een 'erg beperkt kader', dat schep jij (voor mij).
Dat jij dit voor mij doet, plús het feit dat jij slechts in staat bent tot het zien van 2 opties binnen dat (door jou bedachte) kader, zegt dan alleen maar iets over jouw totale onkunde om buiten je eigen denkkader te denken.
Ik zeg: kind en ouders kunnen prima zonder het fenomeen 'straf'.
Jij zegt: oh, dan schep je een een 'erg beperkt kader', waarbinnen er nog maar twee mogelijkheden zijn, en wel deze:...1. blabla. 2. blabla
Wat jij doet in een discussie is té bizar en verdient het predicaat 'discussie' niet. Dat heet 'desinteresse' (in andere visies),'invullen' (voor anderen) en vooral jezelf willen horen, tijdens het affakkelen.
woensdag 9 mei 2012 om 12:40
quote:-susv- schreef op 09 mei 2012 @ 11:59:
Lastig he Jaap, dat jij het niet begrijpt. Zo zie je maar ,iedereen komt zichzelf wel eens tegen.
Maar even terug naar het onderwerp.
Aan ouders is te voorspellen of zij grote kans maken op autistische kinderen. Daarom verwees ik eerder naar translocatie. Zo gauw de wetenschap kan aantonen dat er een disharmonie in het DNA.
Er zijn heel veel dingen die ik niet begrijp, zodra het een religieuze overtuiging betreft.
Maar voor we weer het volgende zijpad inslaan, en afdwalen in een 'welles-nietes' verhaal over erfelijke oorzaken van autisme, stel ik voor dat we inderdaad terugkeren naar het onderwerp. Oftewel de vraag of straf, behalve als vergelding, ook gebruikt kan worden om te zorgen dat ons nog meer dode juweliers bespaard blijven.
Lastig he Jaap, dat jij het niet begrijpt. Zo zie je maar ,iedereen komt zichzelf wel eens tegen.
Maar even terug naar het onderwerp.
Aan ouders is te voorspellen of zij grote kans maken op autistische kinderen. Daarom verwees ik eerder naar translocatie. Zo gauw de wetenschap kan aantonen dat er een disharmonie in het DNA.
Er zijn heel veel dingen die ik niet begrijp, zodra het een religieuze overtuiging betreft.
Maar voor we weer het volgende zijpad inslaan, en afdwalen in een 'welles-nietes' verhaal over erfelijke oorzaken van autisme, stel ik voor dat we inderdaad terugkeren naar het onderwerp. Oftewel de vraag of straf, behalve als vergelding, ook gebruikt kan worden om te zorgen dat ons nog meer dode juweliers bespaard blijven.
woensdag 9 mei 2012 om 12:42
woensdag 9 mei 2012 om 12:46
quote:Twinkle1001 schreef op 09 mei 2012 @ 12:19:
(..)
Ik zeg: kind en ouders kunnen prima zonder het fenomeen 'straf'.(..)Haal ik de verwijten er even af, blijft dit over. Gaan we terug naar de zaak: Zeg jij, dat alle kinderen, zonder ooit met straf, of beloning te worden gestimuleerd, op kunnen groeien tot burgers die nimmer de neiging zullen hebben tot onacceptabel gedrag?
(..)
Ik zeg: kind en ouders kunnen prima zonder het fenomeen 'straf'.(..)Haal ik de verwijten er even af, blijft dit over. Gaan we terug naar de zaak: Zeg jij, dat alle kinderen, zonder ooit met straf, of beloning te worden gestimuleerd, op kunnen groeien tot burgers die nimmer de neiging zullen hebben tot onacceptabel gedrag?
woensdag 9 mei 2012 om 13:03
quote:jaap schreef op 09 mei 2012 @ 12:46:
Haal ik de verwijten er even af, blijft dit over. Gaan we terug naar de zaak: Zeg jij, dat alle kinderen, zonder ooit met straf, of beloning te worden gestimuleerd, op kunnen groeien tot burgers die nimmer de neiging zullen hebben tot onacceptabel gedrag?
Je gaat alwéér de fout in door in te vullen. Ik had het nergens over 'beloning'.
Bovendien, wat is dat voor rare raag, geldt dat voor alle kinderen die wél opgroeien met straf (en beloning) wel dan?
Je blijft maar doorgaan met insinueren en aannames doen.
Nogmaals: dit discussieert niet.
Haal ik de verwijten er even af, blijft dit over. Gaan we terug naar de zaak: Zeg jij, dat alle kinderen, zonder ooit met straf, of beloning te worden gestimuleerd, op kunnen groeien tot burgers die nimmer de neiging zullen hebben tot onacceptabel gedrag?
Je gaat alwéér de fout in door in te vullen. Ik had het nergens over 'beloning'.
Bovendien, wat is dat voor rare raag, geldt dat voor alle kinderen die wél opgroeien met straf (en beloning) wel dan?
Je blijft maar doorgaan met insinueren en aannames doen.
Nogmaals: dit discussieert niet.
woensdag 9 mei 2012 om 13:38
quote:Twinkle1001 schreef op 09 mei 2012 @ 13:03:
Je gaat alwéér de fout in door in te vullen. Ik had het nergens over 'beloning'.
Bovendien, wat is dat voor rare raag, geldt dat voor alle kinderen die wél opgroeien met straf (en beloning) wel dan?
Je blijft maar doorgaan met insinueren en aannames doen.
Twinkle, al wordt ik zo oud als Methusalem, dan doe ik het nog nooit goed in jouw ogen. Reageer eens wat meer inhoudelijk op mijn vragen, dan komen we sneller tot de kern.
In mijn perspectief staat straffen en belonen niet centraal. Ik zeg steeds, dat als het zonder kan, dat natuurlijk prachtig is. Daarom ben ik buitengewoon geïnteresseerd in jouw voorstellen. Maar ik kom geen steek verder als je alleen maar verwijten mijn kant op slingert, en wedervragen afvuurt die ook nog eens voorbij gaan aan wat je al kunt weten omtrent mijn standpunt.
Belonen en straf zijn twee zijden van dezelfde munt. Een beloning die niet wordt gegeven, maar wel werd verwacht, is in de uitwerking hetzelfde als straf. De enige reden waarom tal van mensen in de professionele sector van de pedagogie zoveel nadruk leggen op het gebruik van het woord 'belonen', is dat het de pedagoog (ouder) een goed gevoel geeft, terwijl 'straf' stress met zich meebrengt. In mijn ogen is deze semantische, hypocriete praktijk echter ernstig contraproductief. Wat weer niet wil zeggen, dus, dat belonen niet kan/mag/moet. Van belonen is echter alleen sprake, als het kind de verwachtingen op eigen kracht heeft overtroffen.
Je gaat alwéér de fout in door in te vullen. Ik had het nergens over 'beloning'.
Bovendien, wat is dat voor rare raag, geldt dat voor alle kinderen die wél opgroeien met straf (en beloning) wel dan?
Je blijft maar doorgaan met insinueren en aannames doen.
Twinkle, al wordt ik zo oud als Methusalem, dan doe ik het nog nooit goed in jouw ogen. Reageer eens wat meer inhoudelijk op mijn vragen, dan komen we sneller tot de kern.
In mijn perspectief staat straffen en belonen niet centraal. Ik zeg steeds, dat als het zonder kan, dat natuurlijk prachtig is. Daarom ben ik buitengewoon geïnteresseerd in jouw voorstellen. Maar ik kom geen steek verder als je alleen maar verwijten mijn kant op slingert, en wedervragen afvuurt die ook nog eens voorbij gaan aan wat je al kunt weten omtrent mijn standpunt.
Belonen en straf zijn twee zijden van dezelfde munt. Een beloning die niet wordt gegeven, maar wel werd verwacht, is in de uitwerking hetzelfde als straf. De enige reden waarom tal van mensen in de professionele sector van de pedagogie zoveel nadruk leggen op het gebruik van het woord 'belonen', is dat het de pedagoog (ouder) een goed gevoel geeft, terwijl 'straf' stress met zich meebrengt. In mijn ogen is deze semantische, hypocriete praktijk echter ernstig contraproductief. Wat weer niet wil zeggen, dus, dat belonen niet kan/mag/moet. Van belonen is echter alleen sprake, als het kind de verwachtingen op eigen kracht heeft overtroffen.
woensdag 9 mei 2012 om 13:52
quote:jaap schreef op 09 mei 2012 @ 13:38:
Belonen en straf zijn twee zijden van dezelfde munt. Een beloning die niet wordt gegeven, maar wel werd verwacht, is in de uitwerking hetzelfde als straf. De enige reden waarom tal van mensen in de professionele sector van de pedagogie zoveel nadruk leggen op het gebruik van het woord 'belonen', is dat het de pedagoog (ouder) een goed gevoel geeft, terwijl 'straf' stress met zich meebrengt. In mijn ogen is deze semantische, hypocriete praktijk echter ernstig contraproductief. Wat weer niet wil zeggen, dus, dat belonen niet kan/mag/moet. Van belonen is echter alleen sprake, als het kind de verwachtingen op eigen kracht heeft overtroffen.O.
Belonen en straf zijn twee zijden van dezelfde munt. Een beloning die niet wordt gegeven, maar wel werd verwacht, is in de uitwerking hetzelfde als straf. De enige reden waarom tal van mensen in de professionele sector van de pedagogie zoveel nadruk leggen op het gebruik van het woord 'belonen', is dat het de pedagoog (ouder) een goed gevoel geeft, terwijl 'straf' stress met zich meebrengt. In mijn ogen is deze semantische, hypocriete praktijk echter ernstig contraproductief. Wat weer niet wil zeggen, dus, dat belonen niet kan/mag/moet. Van belonen is echter alleen sprake, als het kind de verwachtingen op eigen kracht heeft overtroffen.O.
woensdag 9 mei 2012 om 14:12
quote:-susv- schreef op 09 mei 2012 @ 14:05:
Voor elke kind komt de dag, dat het uitvindt en uittest hoe macht werkt.
Dat is de dag, dat je het kind laat zien dat je er niet meewerkt.
Dan zal het kind het nog wel een paar keer proberen, maar het antwoord blijft hetzelfde. Niet aan meewerken.
Als het kind steelt, ook al weet hij/zij dat dat niet mag, verwacht het geen medewerking. Dus als die medewerking uitblijft, had het dit vooraf al ingecalculeerd. Desondanks gaf dat kind toe aan de verleiding om zich iets toe te eigenen wat niet van hem/haar was.
Hoe nu verder?
Voor elke kind komt de dag, dat het uitvindt en uittest hoe macht werkt.
Dat is de dag, dat je het kind laat zien dat je er niet meewerkt.
Dan zal het kind het nog wel een paar keer proberen, maar het antwoord blijft hetzelfde. Niet aan meewerken.
Als het kind steelt, ook al weet hij/zij dat dat niet mag, verwacht het geen medewerking. Dus als die medewerking uitblijft, had het dit vooraf al ingecalculeerd. Desondanks gaf dat kind toe aan de verleiding om zich iets toe te eigenen wat niet van hem/haar was.
Hoe nu verder?
woensdag 9 mei 2012 om 14:41
quote:Twinkle1001 schreef op 09 mei 2012 @ 14:19:
Ik denk dat deze discussie op 'kinderen' thuishoort. Hier zijn al honderden topics over.Dat weet ik, maar ik ben het in zoverre niet met je eens, dat we het hier hebben over de mogelijkheden om dode juweliers te voorkomen. Uit de reacties van de beide ouders van die ene Nederlandse jongen, met die ouders die oorspronkelijk uit Turkije kwamen, leid ik af dat ze maar wat graag hadden voorkomen dat hun zoon in het criminele circuit terecht was gekomen. Kan dat? En zo ja, hoe doe je dat dan, als ouder? Dat is in zoverre anders dan de discussies die op 'kinderen' worden gevoerd, dat het niet van 'onder-naar-boven' kijkt, waarbij de deelnemers nog vol utopische idealen proberen te dokteren aan hun innemende, maar soms ondeugende kleuters, maar van 'boven-naar-onder', en hier heel duidelijk de vraag in ons gezicht springt: Hoe kon dit zover komen!?
Ik denk dat deze discussie op 'kinderen' thuishoort. Hier zijn al honderden topics over.Dat weet ik, maar ik ben het in zoverre niet met je eens, dat we het hier hebben over de mogelijkheden om dode juweliers te voorkomen. Uit de reacties van de beide ouders van die ene Nederlandse jongen, met die ouders die oorspronkelijk uit Turkije kwamen, leid ik af dat ze maar wat graag hadden voorkomen dat hun zoon in het criminele circuit terecht was gekomen. Kan dat? En zo ja, hoe doe je dat dan, als ouder? Dat is in zoverre anders dan de discussies die op 'kinderen' worden gevoerd, dat het niet van 'onder-naar-boven' kijkt, waarbij de deelnemers nog vol utopische idealen proberen te dokteren aan hun innemende, maar soms ondeugende kleuters, maar van 'boven-naar-onder', en hier heel duidelijk de vraag in ons gezicht springt: Hoe kon dit zover komen!?
woensdag 9 mei 2012 om 14:44
woensdag 9 mei 2012 om 15:04
quote:jaap schreef op 09 mei 2012 @ 14:44:
[...]
En dat helpt, 100 % zeker, en bij alle kinderen, om herhaling te voorkomen?
Indien deze straf progressief en consequent opgevolgd bij een eventueel tweede en derde keer dat het kind een snoepje steelt geloof ik in grote mate van wel ja.
Kinderen doen wat werkt en testen dit continu, simpel. Als het risico om gepakt te worden heel klein is en vervolgens de strafmaat ook nog 'te overzien' is dan loont het om dit risico te nemen. Dus je moet ervoor zorgen dat of de pakkans groot is, of de de strafmaat groot is, Ik denk dat je de strafmaat beter hoog kunt leggen dan dat je je kind continu controleert en in feite dus niet vertrouwd. Uiteraard moet je de grenzen goed aangeven aan je kroost en wat de strafmaat is. Uiteraard moet je je hier aan houden op het moment dat eventueel voorvalt. (zoals susv al zegt).
In de puberteit zal het kind nog wel een paar keer wat foutjes maken omdat pubers nu eenmaal graag gratificatie van vrienden krijgen waardoor ze meer risico nemen om uit te blinken.
maw. je kunt niets 100% uitsluiten maar wel een hoop doen om de kans te verkleinen.
[...]
En dat helpt, 100 % zeker, en bij alle kinderen, om herhaling te voorkomen?
Indien deze straf progressief en consequent opgevolgd bij een eventueel tweede en derde keer dat het kind een snoepje steelt geloof ik in grote mate van wel ja.
Kinderen doen wat werkt en testen dit continu, simpel. Als het risico om gepakt te worden heel klein is en vervolgens de strafmaat ook nog 'te overzien' is dan loont het om dit risico te nemen. Dus je moet ervoor zorgen dat of de pakkans groot is, of de de strafmaat groot is, Ik denk dat je de strafmaat beter hoog kunt leggen dan dat je je kind continu controleert en in feite dus niet vertrouwd. Uiteraard moet je de grenzen goed aangeven aan je kroost en wat de strafmaat is. Uiteraard moet je je hier aan houden op het moment dat eventueel voorvalt. (zoals susv al zegt).
In de puberteit zal het kind nog wel een paar keer wat foutjes maken omdat pubers nu eenmaal graag gratificatie van vrienden krijgen waardoor ze meer risico nemen om uit te blinken.
maw. je kunt niets 100% uitsluiten maar wel een hoop doen om de kans te verkleinen.
