doorwerken tot 67

quote:Margaretha2 schreef op 01 oktober 2009 @ 12:12:

1. Kan je dit verder uitleggen? Vooral het voordeel ervan.



2. En waarom zou je je particulier willen 'bijverzekeren' voor een hogere uitkering? Stel ik krijg 1000 euro per maand no matter what, waarom zou ik dan een instantie gaan betalen zodat zij mij weer een soort uitkering kunnen geven wanneer ik die 1000 euro niet meer genoeg vind? Dat kan ik dan toch net zo goed zelf sparen...?



1. Wat moet er verder uitgelegd worden? Als elke Nederlander een basisloon krijgt, komt dat uit de 'Algemene Middelen'. Stel dat dit 1000 euro is. Dan krijgt het bedrijf een korting van 1000 euro per werknemer na invoering. Maar de 'Algemene Middelen' moeten weer worden aangevuld om dat basisloon te kunnen uitkeren. De bron kan zodanig worden gekozen dat de factor 'arbeid' wordt ontzien. Nu is dat niet mogelijk, omdat de omgekeerde koppeling in allerlei wetten is verankerd: Premies belasten het deel van de uitgaven van bedrijven dat men aan de factor 'arbeid' kwijt is, om dáár werklozen mee te ondersteunen. Dat is eigenlijk een vreemde koppeling, als je uitgaat van de maatschappelijke behoefte aan werk. Het stimuleert arbeidsloze groei en automatisering, met het ultieme beeld dat enkele zéér welgestelde landgenoten alle produktie door machines laat verrichten, om de loonkosten zo laag mogelijk te houden, en de rest werkloos thuis zit.

Voor het zover is, is het model al vele malen ingestort, want wie moet dan die produkten nog afnemen? Maar het religieuze vertrouwen in dit economische model is blind voor die realiteit.



De perversie zit 'm in het 'verstoppen' van de werkloosheid door een oceaan aan overbodige wetten en regels waardoor steeds meer mensen als ambtenaar aan het werk kunnen. Daar moeten we nu eens een keer mee ophouden. Maar het geld dat daardoor vrijkomt moeten we niet aan de werkgever/investeerder gunnen, maar aanwenden voor zinnige groei.



2. Sparen kan. Maar een verzekering spreidt de risico's. De keuze is aan de burger.

quote:Katherina schreef op 01 oktober 2009 @ 12:37:

Nee, Jaap. Op edeoligisch niveau zou ik dit een heel slechte zaak vinden. Je werkt voor je geld. En als dat niet gaat, een uitkering. Maar dat iedereen standaard geld krijgt van de overheid zonder er iets voor te doen.... Dat is toch een marxistiche gedachtgang?Wat jij wil. De bestaande regelingen zijn waanzinnig veel duurder dan mijn suggestie. Maar als jij om ideologische redenen daarvoor kiest, dan maakt dat niet uit.

quote:Katherina schreef op 01 oktober 2009 @ 17:18:

Uiteindelijk moet de arbeid altijd de niet-arbeid bekostigen.





O ja?



Stel je nou eens voor dat we erin slagen om robots te maken die robots ontwerpen en maken om alles waar wij behoefte aan hebben te fabriceren, verbouwen en distribueren. Welke arbeid gaat de 'niet-arbeid' dan bekostigen?

Als ik het goed heb was Pruisen het eerste land, waar in 1889 een pensioenregeling werd ingesteld door Bismarck. De pensoensgerechtigde leeftijd was 70, de gemiddelde levensverwachting van de man in Pruisen was 72.



Natuurlijk, dat waren andere tijden. Maar het geeft wel aan dat het pensioen oorspronkelijk bedoeld was voor een korte periode. Het aantal 70+ ers in Nederland is de laatste 100 jaar fors toegenomen. Het pensioen kost de maatschappij steeds meer geld.



Ik vind het niet erg om na mijn 65e door te blijven werken, mits de werkdruk niet te hoog ligt. Ik heb een leuk vakgebied, het is geen straf om in dat vak door te blijven werken.



Ik had ooit het idee om architect te worden en dat is typisch een 'oude mannen beroep'.



Ik las ook berichten over boeren die tot hoge leeftijd (part-time) meedraaien in het boerenbedrijf. Ik denk dat de echte uitdaging is om werken 'leuk' te maken voor mensen en om ervoor te zorgen dat ouderen op een goede manier worden betrokken in het arbeidsproces.



Veel oudere werknemers hebben veel werk- en levenservaring en daar wordt onvoldoende gebruik van gemaakt. (Natuurlijk is er ook een categorie oudere werknemers die het werken zat is en hun tijd uitzitten bij hun baas, doodzonde.)

quote:jaap schreef op 03 oktober 2009 @ 14:38:

[...]





O ja?



Stel je nou eens voor dat we erin slagen om robots te maken die robots ontwerpen en maken om alles waar wij behoefte aan hebben te fabriceren, verbouwen en distribueren. Welke arbeid gaat de 'niet-arbeid' dan bekostigen?



Deze reactie heeft een hoog jaren '60 gehalte.



In zo'n utopische of dystopische samenleving hoeft geen mens meer te werken (zoals in New Babylon van Constant Nieuwenhuijs) of de robots nemen het over en we worden menselijke batterijen, zoals in The Matrix.

quote:ColeTurner schreef op 03 oktober 2009 @ 21:27:

Deze reactie heeft een hoog jaren '60 gehalte.



In zo'n utopische of dystopische samenleving hoeft geen mens meer te werken (zoals in New Babylon van Constant Nieuwenhuijs) of de robots nemen het over en we worden menselijke batterijen, zoals in The Matrix.



Deze reactie heeft een hoog 'Wil er niet over nadenken' gehalte.



Het vreemde is dat de meeste mensen 'ergens' het ideaal koesteren de hele dag 'gewoon' wat voor zichzelf, en hun geliefden te kunnen doen, zonder ooit nog een slag te hoeven werken voor een 'baas'.

Dat suggereert toch dat er ergens een plafond zit aan wat we 'nodig' hebben. Althans: Op enig moment is een 'georganiseerde inspanning' niet langer vereist om ons geluk nog verder te doen toenemen. Of is een 'georganiseerde inspanning' daar zelfs strijdig mee. (Nog geheel los van de vraag of nóg meer consumptie wel gezond is voor het individu en de aarde, cq na ons komende generaties).



Hou dat even vast.



Een snel groeiend aantal mensen realiseert zich dat héél veel van de 'diensten' die gekoppeld zijn aan wet- en regelgeving vooral een vorm van werkverschaffing zijn. En voorzover ze de 'diensten' zelf niet direct zouden willen missen, zien ze wel dat de complexe wet- en regelgeving onnodig is.



In principe kunnen we dus enkele honderdduizenden ambtenaren, en lieden die door die ambtenaren aan het werk worden gehouden, 'morgen' ontslaan, waarbij de kwaliteit van ons leven eerder toe zou nemen, dan afnemen. Minder 'rompslomp' is alleen al een verademing.

Maar omdat deze medelanders nu ook al uit de 'staatsruif' eten, kun je ze naar huis sturen met behoud van salaris, zonder dat de belastingbetaler een cent méér kwijt is dan nu. Sterker nog: Zelfs in dát geval, is er nog sprake van een forse besparing.

Maar eerlijker is het om die lusten netjes over alle burgers te verdelen. Alleen ligt er een levensgrote adder op de loer: Bepaalde lieden zien die besparing wel, maar vinden dat zij er meer recht op hebben, dan de 'gemiddelde' burger.



Gaat het geld dat wordt uitgespaard echter naar een zeer selecte groep (met welk argument dan ook), dan zal er aan de 'vraag'-kant van de bestaande economie een probleem ontstaan. Terwijl het tevens duidelijk is dat je een inspanning voor het 'collectief' in de vorm van arbeid best mag belonen, en iemand die werkt voor een 'baas' dus niet met lege handen naar huis kunt sturen.



De kern van het probleem dat ik schets, is dat we in ons 'bedrijf', de BV Nederland, een enorm aantal lieden hebben werken die eigenlijk werk doen dat niet nodig is. We kunnen die lui ontslaan. Of we kunnen het allemaal een stukje rustiger aan gaan doen, en zonder dat iemand er op achteruit gaat, als we degenen die nu nutteloos werk verrichten een deel van het nuttige werk laten doen, en degenen die nu al nuttig werk verrichten, meer vrije tijd geven. (in de vorm van eerder met pensioen, minder werken, meer studeren; je bedenkt het maar). De loonsom voor de BV Nederland gaat dan niet omhoog.



In de praktijk kunnen we wellicht én minder werken, én de kosten voor de BV Nederland drukken, waardoor de bedrijven goedkoper uit zijn. Maar dan moeten we wel onze vastgeroeste denkbeelden eens laten varen. Ter 'linker', én ter 'rechter' zijde.

Dat het aantal ambtenaren omlaag kan en moet, en het aantal wetten en regels, daar ben ik het wel mee eens. Maar zo'n basisloon zie ik toch niet zo zitten



Je krijgt grote problemen met mensen die voldoende hebben aan het basisloon en geen poot meer uitsteken of zwart bijklussen. Die aanwas zorgt waarschijnlijk voor een sterke toenamen van het aantal niet-werkenden. Daarnaast moeten al die overbodige ambtenaren ook weer aan het werk. Veel mensen willen of kunnen nu geen deel van hun werk inleveren om dat door zo'n ambtenaar over te laten nemen omdat ze te veel vaste lasten hebben of het simpelweg geen geschikt werk is voor deeltijd.



Ik denk ook dat veel buitenlanders het als een geweldig paradijs ervaren als ze hierheen kunnen komen en zomaar gratis een basisloon gaan ontvangen.



Misschien is het een idee voor een wereldoverheersendgeil staatshoofd, omdat na verloop van tijd de hele wereld bij jou woont.

quote:Sim69 schreef op 04 oktober 2009 @ 01:26:

Dat het aantal ambtenaren omlaag kan en moet, en het aantal wetten en regels, daar ben ik het wel mee eens. Maar zo'n basisloon zie ik toch niet zo zitten



Je krijgt grote problemen met mensen die voldoende hebben aan het basisloon en geen poot meer uitsteken of zwart bijklussen. Die aanwas zorgt waarschijnlijk voor een sterke toenamen van het aantal niet-werkenden. Daarnaast moeten al die overbodige ambtenaren ook weer aan het werk. Veel mensen willen of kunnen nu geen deel van hun werk inleveren om dat door zo'n ambtenaar over te laten nemen omdat ze te veel vaste lasten hebben of het simpelweg geen geschikt werk is voor deeltijd.



Ik denk ook dat veel buitenlanders het als een geweldig paradijs ervaren als ze hierheen kunnen komen en zomaar gratis een basisloon gaan ontvangen.



Misschien is het een idee voor een wereldoverheersendgeil staatshoofd, omdat na verloop van tijd de hele wereld bij jou woont.Het is toch iedere keer weer verbijsterend om te constateren dat mensen echt totaal niet lezen. En daarbij zo vastgelast zitten op hun vooroordelen, dat je ze alleen met een forse dosis springlading van hun plek krijgt.



Als we nu al die overbodige lui naar huis sturen, met behoud van hun huidige salaris, dan verandert er vrijwel niets. De files worden korter, of verdwijnen helemaal. Er komt kantoorruimte vrij. De lasten voor de overheid in de secundaire sfeer (papier, pennen, computers, reiskostenvergoeding en stookkosten bijvoorbeeld) worden minder. Maar jij blijft gewoon werken, net als je nu doet. En je betaalt nog even veel belasting als je nu doet. Alleen zit er een grote groep mensen thuis, zonder werk, maar met exact hetzelfde inkomen dat ze nu hebben.

Mijn idee is dan: Zet die laatste groep aan het werk. Dat gaat ten koste van het aantal uren/dagen dat jij nu mag werken. Dus jij bent wat meer vrij. Verder verandert er nog steeds niks.



Dan dat 'basisloon' en lieden die dan niet meer zouden willen werken. Ooit gehoord van de 'bijstand'? Dat is een bestaande uitkering voor iedereen die geen werk heeft. En als jij dat wil, kun je morgen ophouden met werken, en van de bijstand gaan leven. Je moet alleen net doen alsof je dat erg vindt. Het enige verschil met mijn 'basisloon' is eigenlijk dat ik zeg: geef iedereen een bijstandsuitkering.

In het huidige systeem is de kans dat lieden niet gaan werken, en van een uitkering (blijven) leven groter, door de verscheidenheid aan uitkeringen, van studiebeurs tot WAO. Elk met eigen toetsingscriteria, en hogere of lagere geldbedragen. De noodzaak om te 'toetsen' brengt een heel leger ambtenaren op de been, die er autonoom voor zorgen dat de totale kosten voor het systeem spectaculair stijgen in vergelijking tot mijn idee. Terwijl de kans op fraude juist eerder toeneemt. Maar dat wil jij dus graag?

Jij beschouwt het als een gesloten systeem en negeert de problemen die ik constateer.



Waarom beginnen we niet met de huidige groep die nu werkloos thuis zit aan het werk te zetten? Zou dat lukken? Zou dat dan wel lukken met je duizenden ambtenaren? Die hetzelfde loon kregen als eerst maar nu hoeven ze er niets voor te doen?



Het is bizar dat jij zelf gelooft in dit krankzinnige idee.

quote:Sim69 schreef op 04 oktober 2009 @ 10:33:

Jij beschouwt het als een gesloten systeem en negeert de problemen die ik constateer.



Waarom beginnen we niet met de huidige groep die nu werkloos thuis zit aan het werk te zetten? Zou dat lukken? Zou dat dan wel lukken met je duizenden ambtenaren? Die hetzelfde loon kregen als eerst maar nu hoeven ze er niets voor te doen?



Het is bizar dat jij zelf gelooft in dit krankzinnige idee.Je constateert helemaal geen probleem. Je veronderstelt een probleem dat er niet is. Mijn systeem is juist open (en daardoor bestuurbaar), en jouw systeem is gesloten (en bijgevolg onbestuurbaar). Jouw systeem vertrouwt op 'marktwerking', zoals het eufemistisch wordt genoemd. Een systeem dat recentelijk nog heeft bewezen niet te werken. Maar het is wel goed voor de werkgelegenheid onder de 'voodoo-wetenschappers' die zich met economie, sociologie en aanverwante zaken bezighouden, en voortdurend met 'modellen' lopen te goochelen die de 'marktwerking' in beeld dienen te brengen.



De reden dat China explosief groeit, is omdat het de vrijheid van de ondernemer en de controle van de overheid op een andere manier vorm hebben gegeven. Met meer aandacht vor de 'BV China'. Terwijl wij, met oogkleppen op, doormodderen tot we failliet zijn.



Nog één keer: Als je al die ambtenaren de laan uitstuurt, mét behoud van salaris, verandert er niks. Jouw besteedbaar inkomen blijft gelijk aan wat die is. Dat van die ambtenaren ook. Kunnen we die aan het werk krijgen? Ja hoor: We geven die ambtenaren gewoon een deel van jouw werk. Dan kun jij wat meer tijd aan je kinderen, opa of oma, of het buurtwerk besteden. Of eens een goed boek lezen over dit soort maatschappelijke kwesties. Nog steeds zónder dat dit je inkomen verandert. Of het bedrijf waar je voor werkt extra geld kost. Dus wat is nou je bezwaar?

In mijn bovenstaande bijdragen vestig ik de aandacht op 'ambtenaren' die nutteloos werk verrichten. Werk waarvoor wij hen betalen, via belastingen en premies.



Maar het zijn niet alleen 'ambtenaren', uiteraard. Héél veel werk dat voor de overheid wordt verricht is in feite nutteloos. Van adviseurs, commissies, en beleidsorganen heeft 'iedereen' de buik vol. Maar zelfs dáár blijft het niet bij!

Neem alle 'NGO's. 'Non Governmental Organisations', die in de afgelopen decennia zijn uitgegroeid tot miljarden verslindende multinationals waar waanzinnig veel mensen werken. Betaald door overheden via subsidies. En via donaties van bedrijven die dergelijke kosten zien als 'goed voor het imago'. Je kunt geen kwaal of ergernis bedenken, of er is een Stichting voor. Met een bestuur. En adviescommissies. En een advertentiebudget.



We zouden het met z'n alleen zóveel beter kunnen hebben, als we eens wat meer op eigen benen leerden staan, en het geld dat gemoeid is met die onzin zouden 'vertalen' in meer vrije tijd.

Jaap: Lekker kort door de bocht om te denken dat (alle) ambtenaren nutteloos werk verrichten. Natuurlijk zouden we met minder regels toekunnen en zouden mensen en bedrijven zelf hun verantwoordelijkheid kunnen nemen.



Maar tot nu toe is gebleken dat dat niet zo is. Zie bijvoorbeeld de kredietcrisis. De verguisde overheid (o hemel) moet banken redden en kan dat alleen doen met geld van de belastingbetaler als er meer toezicht komt. En wie gaat dat toezicht houden, denk je.

Cole, je stelt mijn stellingname verkeerd voor, omdat ik niet zeg dat alle ambtenaren nutteloos werk verrichten. Ik hoef zelfs niet zo nodig in discussie over welke regels en wetten, en welke gesubsidieerde Stichtingen en NGO's overbodig zijn. Als jij er niet één wilt missen, dan zit je opgescheept met de status quo. Ik kom uit een tijd toen er nog héél wat minder wetten en regels waren (en de wetten en regels die er waren, werden nageleefd), en ik kan niet zeggen dat de kwaliteit van het leven, anders dan qua technische mogelijkheden, zoveel slechter was.



Waar ik op wijs, is dat we als maatschappij zwaar in onbalans zijn geraakt. Dingen die de overheid zou moeten borgen, hebben we uitbesteed. En dingen die de overheid naar zich toe heeft getrokken, had ze aan het particulier initiatief, en de keuze van de burger, over moeten laten.



Aangaande de bankencrisis heb ik mij al eerder uitgesproken tégen meer toezicht. Het is goedkoper, én beter, om één door de overheid bestuurde financiële instelling aan de burger aan te bieden, waar de burger terecht kan voor alle normale bankzaken tegen kostprijs, en mét overheidsgarantie. Een 'Postbank', dus. Wie inzet op meer rendement, of anderszins denkt voordeliger uit te zijn door gebruik te maken van instellingen die voortkomen uit het particulier initiatief, die moeten dat gewoon doen. Maar als de boel failliet gaat, dan is dat hun risico. Hoeven wij ons ook niet op te winden over de hoogte van bonussen bij die instellingen. Als de klanten van die banken ermee akkoord gaan dat hun geld éérst naar de directeuren en aandeelhouders van die banken gaat, voor zij er iets van terugzien, dan is dat maar zo.

In China werkt het dus zo. En daar geen bankencrisis. Alleen een aantal puissant rijke Chinezen die ineens niks meer hebben. Ik vind het echt pervers dat de Westerse belastingbetaler opdraait voor het systematische mismanagement bij banken en aanverwante financiële instellingen, en dat we alleen aan de zijlijn staan te prevelen dat we inspraak willen hebben in de hoogte van de bonussen. Die banken waren collectief failliet! Curator erin, en slopen die hap. Zo werkt het elders in de particuliere sector. Maar als je bankdirecteur bent, heb je de regering in je zak?

Voorbeeldje dan.



Er is behoefte aan uitbreiding van de snelweg A-4. Je zou zeggen: Overheid koopt de benodigde grond op, compenseert in alle redelijkheid mensen die de kwaliteit van hun woongenot in het gedrang zien komen, en begint te bouwen.

Maar dat is dus niet de praktijk. Want in de praktijk komen er allerlei zwaar gesubsidieerde Stichtingen in het geweer die de overheid dwars gaan zitten. Leuk voor de werkgelegenheid, bij de ambtenaren die deze Stichtingen van repliek moeten dienen, en de bestuurders van die Stichtingen die aan dit soort activiteiten hun bestaansrecht, en dus hun belegde boterham ontlenen, maar overigens kost het dus miljarden. Alleen al door de eindeloze files die daardoor dag-in, dag-uit de horizon en het milieu vervuilen.



Er kunnen best goede argumenten zijn om die A-4 niet uit te breiden. En als we al die betrokken Stichtingen en de ambtenaren die zij aan werk helpen zouden 'opheffen', zou die uitbreiding misschien niet eens nodig zijn. Of misschien is 'gratis openbaar vervoer' een betere/goedkopere optie? Maar al dat soort afwegingen horen thuis in de politiek. En dáár moet het debat gevoerd worden. Met inspraak, okay. Maar na een maand de post te hebben doorgewerkt, moet het wel duidelijk zijn welke bezwaren er leven, en of die gegrond zijn.



Er zijn echter onwaarschijnlijk veel van dit soort 'projecten', in allerlei delen van de samenleving, die om een politiek antwoord vragen, maar waar Stichtingen en ambtenaren defacto de koers bepalen. Dito met het 'AOW-debat'. De ene na de andere 'adviescommissie' staat al járen te beuken om die AOW-leeftijd te verhogen. Maar stuk voor stuk zijn die commissies behept met 'tunnel-vision'. Ze kijken naar de bestaande systematiek, constateren dat iedereen ouder wordt, en dat er 'dus' meer premie betaald dient te worden. Ze mógen niet eens naar het 'grote plaatje' kijken, en het héle 'huishoudboekje' in de steigers zetten.

Voor mij klinkt het basisloon als muziek in de oren, ik geloof niet dat dat er ooit komt, zou toch heerlijk zijn. Megaveel vrije tijd, geen stress, slijtage van lichaam enz.

Om mijn leventje te leiden zoals nu hoef ik dan nog maar een paar uurtjes te werken. Ik geef niet om een groot en duur huis, dure verre reizen dus kan met weinig geld toe.

Het basisloon vind ik dus zo gek niet.

@Jaap: Ons leven is de laatste 30 jaar een stuk gecompliceerder geworden, denk aan de globalisering en de voortschrijding van de technologie (o.a. internet).



Het zal inderdaad lastig worden om te bespreken welke regels nodig zijn en welke niet. Ik heb wel het idee dat voor alle aspecten van ons leven regels zijn, ook al sta je er niet bij stil.



Ongeveer alle producten die we kopen moeten aan een standaard voldoen. Denk aan hygiene-eisen voor restaurants, brandveiligheidseisen voor gebouwen, etc etc

quote:lammy schreef op 04 oktober 2009 @ 13:27:

Voor mij klinkt het basisloon als muziek in de oren, ik geloof niet dat dat er ooit komt, zou toch heerlijk zijn. Megaveel vrije tijd, geen stress, slijtage van lichaam enz.

Om mijn leventje te leiden zoals nu hoef ik dan nog maar een paar uurtjes te werken. Ik geef niet om een groot en duur huis, dure verre reizen dus kan met weinig geld toe.

Het basisloon vind ik dus zo gek niet.

quote:ColeTurner schreef op 04 oktober 2009 @ 13:41:

@Jaap: Ons leven is de laatste 30 jaar een stuk gecompliceerder geworden, denk aan de globalisering en de voortschrijding van de technologie (o.a. internet).



Het zal inderdaad lastig worden om te bespreken welke regels nodig zijn en welke niet. Ik heb wel het idee dat voor alle aspecten van ons leven regels zijn, ook al sta je er niet bij stil.



Ongeveer alle producten die we kopen moeten aan een standaard voldoen. Denk aan hygiene-eisen voor restaurants, brandveiligheidseisen voor gebouwen, etc etc



In de basis is het eigenlijk erg simpel.



'X' produceert iets, wat 'Y' graag wil hebben. 'Y' zou dat kunnen ruilen tegen iets wat 'X' graag wil hebben. Zowel 'X' als 'Y' produceren iets waar vraag naar is.

Het wordt lastig als 'X' niet wil hebben wat 'Y' produceert. Of als 'X' wel deelneemt aan de productie van iets wat 'Y' wil hebben, maar het kant-en-klare product niet in handen krijgt. En dat is het moment waarop geld haar intrede doet.



Een aantal lieden produceert niks, maar biedt bepaalde diensten aan die begeerd worden door 'X' of 'Y'. Of waarvan de gemeenschap heeft gezegd dat we daar, als collectief, behoefte aan hebben. Voor die diensten moet uiteraard ook worden betaald.



Bij overheids-diensten is het zo dat die zich veelal niet 'vanzelf' verkopen. Er is niet echt een consumentenmarkt voor. De behoefte wordt geschapen door een 'publieks-vraag', via de politiek. Waarbij de politiek die 'vraag' vertaalt naar regelgeving. Waarna we er voor de eeuwigheid aan vast zitten. Temeer omdat je een ambtenaar niet 'zomaar' kunt ontslaan als er aan zijn/haar 'dienst' geen behoefte meer is.

Tegelijk maakt dit ook duidelijk dat er een vreemde symbiose is tussen 'vraag' en 'aanbod'. De ambtenaar heeft duidelijk behoefte aan het stimuleren van de 'vraag'. En in een land dat wordt beheerst door hysterische, op sensatie beluste media (vanwege de verkoopcijfers), is dat feitelijk niet zo vreselijk moeilijk.



Die 'overheids-diensten' werken dus per saldo kostenverhogend op de producten die normaal in de markt verkocht kunnen worden. Wij betalen er als burger voor via de belastingen. Directe, en indirecte belastingen. Belastingen die onze producten in de internationale markt minder aantrekkelijk maken, omdat ze daardoor duurder worden dan strikt noodzakelijk.



Dat laatste verhaal is bekend. 'Rechtse' politici houden niet op dat aspect te benadrukken, en pleiten onophoudelijk voor lagere belastingen. Maar...........

De ambtenaar, die zijn inkomen verwerft door 'diensten' aan te bieden waar mogelijk geen behoefte (meer) aan is, is ook consument. Dat is een aspect dat ter rechter zijde nog wel eens over het hoofd wordt gezien. Schrap de 'dienst' die hij aanbiedt, en daarmee zijn inkomen, en je schept een probleem aan de kant van de vraag naar de werkelijke producten, uit de échte economie.



Als er op zich niks mis is met de prijs van Nederlandse producten in de wereldeconomie, is het schrappen van overbodige 'overheidsdiensten' nog steeds een zegen, omdat we dan werknemers die reeds werden betaald uit de gemeenschapsgelden (als ambtenaar) een deel van de productie in de échte economie over kunnen laten nemen, en we allemaal wat meer vrije tijd kunnen krijgen, zonder dat de kostprijs van het Nederlandse product oploopt. Kunnen we de AOW-leeftijd dus op 65 houden, hoewel de gemiddelde leeftijd van de Nederlandse werknemer oploopt, bijvoorbeeld.



Het verhogen van de pensioengerechtigde leeftijd, in een tijd dat de werkloosheid toeneemt, heeft óók een voorspelbaar effect. Het zal de werkloosheid (onder schoolverlaters) nóg verder doen toenemen dan toch al het geval is. Hierdoor zal (binnen het raamwerk van onze huidige maatschappij) de 'vraag' naar bepaalde 'overheidsdiensten' toenemen. Elke werkloze schoolverlater heeft recht op een uitkering, die hem moet worden toegekend door een gekwalificeerd ambtenaar. Waarna een andere ambtenaar hem gaat begeleiden bij het zoeken van werk (dat er niet is). Met zijn frustraties over zijn uitzichtloze bestaan kan hij terecht bij uiteenlopende diensten voor 'maatschappelijk werk'. En de vraag naar 'projecten', onder leiding van een gekwalificeerde ambtenaar, om deze jongeren bezig te houden, zal groeien. Maar dit moet dan wel gecoördineerd worden door adviescommissies, en stuurgroepen, uiteraard!

Als onze werkloze jongere dan uiteindelijk tóch uit de band springt, is er weer behoefte aan meer politie en aanverwante Justitiële instellingen.

En doorwerkende grijsaard ook nog eens duurder en vaker ziek is dan een jongere, is het netto effect op de producten uit de échte economie dat die véél duurder worden.



Maar de premies voor de AOW hoeven niet omhoog...........

quote:Ikbenanoniem schreef op 01 oktober 2009 @ 10:30:

Ik vind het redelijk schandalig dat de generatie babyboom maximaal profiteert van diverse regelingen en deze nu afbouwt voor de komende generaties. Ik zie persoonlijk geen heil in doorwerken tot mijn 67-ste. Leuk hoor, zo'n gemiddelde hogere levensverwachting, maar mijn vader is 64 geworden en mijn moeder 69. Ik heb niet zulke hele positieve gedachten over mijn levensverwachting daardoor.



Dat vind ik nou ook precies, hoeveel mensen halen nou echt die AOW, mijn vader was dood op zijn 60ste, dus wat hij betaald heeft is dan toch over? En kom me niet met het verhaal dat er maar 2 werkenden zijn voor een hele hoop AOw'ers, want zo werkt de AOW hier helemaal niet, en dat het geld minder waard is als wat jezelf betaald hebt.....daar is toch de overheid de schuld van!

quote:jaap schreef op 04 oktober 2009 @ 16:59:

[...]





In de basis is het eigenlijk erg simpel.

In de basis wel ja



'X' produceert iets, wat 'Y' graag wil hebben. 'Y' zou dat kunnen ruilen tegen iets wat 'X' graag wil hebben. Zowel 'X' als 'Y' produceren iets waar vraag naar is.

Het wordt lastig als 'X' niet wil hebben wat 'Y' produceert. Of als 'X' wel deelneemt aan de productie van iets wat 'Y' wil hebben, maar het kant-en-klare product niet in handen krijgt. En dat is het moment waarop geld haar intrede doet.

En dat moment is al even geleden, het monetair stelsel heeft zich de laatste 2500 jaar verder ontwikkelt tot een zodanig complex systeem, dat er nog maar weinig mensen zijn die het nog snappen. Dan heb ik het over banken die niet meer snappen wat voor producten ze kopen en verkopen.



Een aantal lieden produceert niks, maar biedt bepaalde diensten aan die begeerd worden door 'X' of 'Y'. Of waarvan de gemeenschap heeft gezegd dat we daar, als collectief, behoefte aan hebben. Voor die diensten moet uiteraard ook worden betaald.



Bij overheids-diensten is het zo dat die zich veelal niet 'vanzelf' verkopen. Er is niet echt een consumentenmarkt voor. De behoefte wordt geschapen door een 'publieks-vraag', via de politiek. Waarbij de politiek die 'vraag' vertaalt naar regelgeving. Waarna we er voor de eeuwigheid aan vast zitten. Temeer omdat je een ambtenaar niet 'zomaar' kunt ontslaan als er aan zijn/haar 'dienst' geen behoefte meer is.



Jaap, gewoon een kwestie van de ambtenaar een zak met geld geven, maar ja dat is politiek niet haalbaar.



Tegelijk maakt dit ook duidelijk dat er een vreemde symbiose is tussen 'vraag' en 'aanbod'. De ambtenaar heeft duidelijk behoefte aan het stimuleren van de 'vraag'. En in een land dat wordt beheerst door hysterische, op sensatie beluste media (vanwege de verkoopcijfers), is dat feitelijk niet zo vreselijk moeilijk.



Jaap, dat ben ik met je oneens. Het is de politiek die regels maakt en niet de ambtenaren, het is de politiek die na het ontploffen van een vuurwerkwerkfabriek in een woonwijk het nodig vind om de regels voor veiligheid aan te scherpen (zijn ze nu helemaal gek geworden!) en niet de ambtenaar. Het is de politiek die beslist of er regels worden geschrapt of vereenvoudigd in combinatie met het schrappen van banen. Maar dat is moeilijk, zie ook mijn eerdere opmerking.



Die 'overheids-diensten' werken dus per saldo kostenverhogend op de producten die normaal in de markt verkocht kunnen worden. Wij betalen er als burger voor via de belastingen. Directe, en indirecte belastingen. Belastingen die onze producten in de internationale markt minder aantrekkelijk maken, omdat ze daardoor duurder worden dan strikt noodzakelijk.



Dat laatste verhaal is bekend. 'Rechtse' politici houden niet op dat aspect te benadrukken, en pleiten onophoudelijk voor lagere belastingen. Maar...........

De ambtenaar, die zijn inkomen verwerft door 'diensten' aan te bieden waar mogelijk geen behoefte (meer) aan is, is ook consument. Dat is een aspect dat ter rechter zijde nog wel eens over het hoofd wordt gezien. Schrap de 'dienst' die hij aanbiedt, en daarmee zijn inkomen, en je schept een probleem aan de kant van de vraag naar de werkelijke producten, uit de échte economie.



Jaap, dat is al gaande. Er zijn veel ambtenarenbanen geschrapt, maar de (politieke) vraag aan sommige diensten blijft. Diezelfdee ambtenaar komt terug, maar nu als freelance adviseur met een duurder pak en duurder salaris. Kijk da's marktwerking!

Ik krijg na vorig bericht spontaan zin om naar 'Yes, Minister' te gaan kijken.

Jaap er is alleen een heel groot verschil tussen het basisloon en de bijstand.

Zoals jij zegt (en god wat hoop ik dat dit snel waargemaakt kan worden) heeft iedereen recht op het basisloon.

Bijstand krijg je niet als je een verdienende partner hebt.

Of begrijp ik je verkeerd.

Ik heb altijd gezegd, gelijk loon voor iedereen. Heb je niet doorgeleerd dan heb je klotewerk zoals ik nu. Maar heb je goed kunnen leren dan heb je kans op leuk werk en dat is toch al een hele beloning.

@lammy: waarom zoek je geen leuk(er) werk dan? Zo te lezen wil je straks het basisloon opstrijken en thuis gaan zitten.



@jaap: en daarmee is het eerste schaap over de dam. Zometeen strijkt iedereen basisloon op, zonder dat er nog iemand werkt. En dan gaan ze weer meer gastarbeiders uitnodigen en... aaargh!

@ Cole



Jij schrijft:



"Jaap, dat ben ik met je oneens. Het is de politiek die regels maakt en niet de ambtenaren, het is de politiek die na het ontploffen van een vuurwerkwerkfabriek in een woonwijk het nodig vind om de regels voor veiligheid aan te scherpen (zijn ze nu helemaal gek geworden!) en niet de ambtenaar. Het is de politiek die beslist of er regels worden geschrapt of vereenvoudigd in combinatie met het schrappen van banen. Maar dat is moeilijk, zie ook mijn eerdere opmerking."



Eigenlijk maakt het mij persoonlijk niets uit. Als jij voor elk wissewasje een wet wilt, om herhaling te voorkomen, en de 'maakbare samenleving' tot in de puntjes te regelen, dan ga je je gang maar. Het resultaat is (ultimo) een perfect georganiseerde Heilstaat waarvoor het geld ontbreekt. Ik ben zelf 'Darwinistischer', om het zo maar uit te drukken: Als jij vergeet op te letten, of je kinderen op te voeden, dan is de kans groot dat dat een 'kostbare' vergissing is. Wordt de 'overhead' mij te veel, dan zoek ik mijn heil elders.

quote:lammy schreef op 04 oktober 2009 @ 19:34:

Jaap er is alleen een heel groot verschil tussen het basisloon en de bijstand.

Zoals jij zegt (en god wat hoop ik dat dit snel waargemaakt kan worden) heeft iedereen recht op het basisloon.

Bijstand krijg je niet als je een verdienende partner hebt.

Of begrijp ik je verkeerd.

Ik heb altijd gezegd, gelijk loon voor iedereen. Heb je niet doorgeleerd dan heb je klotewerk zoals ik nu. Maar heb je goed kunnen leren dan heb je kans op leuk werk en dat is toch al een hele beloning.



Er zijn een heleboel 'uitsluitingsclausules'. Mijn zoon hobbelt van uitzendbaan naar uitzendbaan, maar heeft wel een koopwoning. Hij krijgt geen ondersteuning uit de bijstand. Moet hij eerst zijn koopwoning maar verkopen.

Verkoopt hij zijn huidige huis, dan lijdt hij verlies op de verkoop, waardoor hij met een schuld blijft zitten die gesaneerd moet worden. En een kamer huren kost méér dan de rente over zijn lopende hypotheek. Hij heeft nu minder geld nodig om in leven te blijven dan ná het voorgestelde 'traject', maar ja............. Regels zijn regels natuurlijk.

Dit motiveert mij niet tot een pleidooi voor het basisloon, overigens. Ik pleit al langer voor het basisloon, om eerder genoemde redenen. Het is goedkoper, en komt beter tegemoet aan de wens van burger, overheid en bedrijfsleven om te weten waar men aan toe is. Maar het idee dat 'basisloon' leidt tot misbruik zit zó Godvergeten diep, dat er geen beginnen aan is mensen de ogen te openen. Men betaalt grif tientallen miljarden aan allerlei dubieuze ambtenaren die het 'beoordelen' en 'controleren' verzorgen, dan één eurocent teveel te betalen aan een mogelijke 'uitvreter'.