Actueel
alle pijlers
Downtest voor alle zwangere vrouwen: de kamer debatteert
dinsdag 16 februari 2016 om 11:44
Een deel van de Tweede Kamer wil dat de NIPT-test, waarmee je kunt achterhalen of je ongeboren kind het syndroom van Down heeft, voor alle zwangere vrouwen toegankelijk wordt. De test is niet geheel onomstreden. De vrees bestaat dat er straks geen kind met Down meer is. Vandaag debatteert de Kamer met minister Schippers over het onderwerp: moet de NIPT-test standaard vergoed gaan worden? Momenteel valt het nog onder het eigen risico. Er is nog geen meerderheid, wel zijn er partijen die er positief tegenover staan.
Verder lezen kan hier: http://www.rtlnieuws.nl/n ... oor-alle-zwangere-vrouwen
Inmiddels is de discussie onder mij en mijn vriendinnen losgebarsten. Ik krijg hier een beetje het gevoel van dat we naar een samenleving gaan waarbij mensen met imperfecties niet (meer) gewenst zijn. Maar ik krijg dan als antwoord dat ik overdrijf en dat het doen van zo'n test niet per definitie betekent dat -mocht er sprake zijn van Down- het kind ook gelijk ongewenst is en daarmee geaborteerd wordt.
Wat vinden jullie?
Verder lezen kan hier: http://www.rtlnieuws.nl/n ... oor-alle-zwangere-vrouwen
Inmiddels is de discussie onder mij en mijn vriendinnen losgebarsten. Ik krijg hier een beetje het gevoel van dat we naar een samenleving gaan waarbij mensen met imperfecties niet (meer) gewenst zijn. Maar ik krijg dan als antwoord dat ik overdrijf en dat het doen van zo'n test niet per definitie betekent dat -mocht er sprake zijn van Down- het kind ook gelijk ongewenst is en daarmee geaborteerd wordt.
Wat vinden jullie?
donderdag 18 februari 2016 om 19:45
Ik ben zelf van mening dat de test toegankelijk zou moeten zijn voor alle zwangere vrouwen. Het afnemen van de test vormt geen gevaar voor het ongeboren kindje.
Daarnaast zou ik zelf voor abortus kiezen als uit de test zou blijken dat mijn kindje een ernstige afwijking zou hebben. Ik zou dit doen uit liefde. Waarom?
- Het hebben van een 'ziek' kindje legt enorm veel druk op iemand. Een kind met een afwijking zoals het syndroom van down zal zich nooit normaal kunnen ontwikkelen. Het zal altijd zorg nodig moeten hebben.
Uit mijn persoonlijke omgeving ken ik ik ook een voorbeeldsituatie. Ik heb een vriendin die nog thuis woont. Ze woont hier met haar ouders en een jonger broertje dat zwaar verstandelijk beperkt is. De jongen is behoorlijk groot en sterk maar mist de mentale capaciteiten of weloverwogen beslissingen te nemen of te kunnen communiceren. Wat bekent dit in de praktijk? De jongen kan soms behoorlijk agressief uit de hoek komen. Hij slaat zijn ouders of oudere zus (mijn vriendin dus). Daarnaast heeft hij seksuele gevoelens die hij op een bizarre manier doet uiten. Wat Orangetree al aangaf: aanrandingen hebben plaats gevonden. En dit was behoorlijk traumatiserend voor de betrokken meiden. Mijn vriendin kon daarom ook nooit vriendinnetjes mee nemen naar huis. Temeer omdat haar ouders alles goed doen praten wat de jongen doet 'want hij weet toch niet wat hij doet'.
Dus mijn vriendin woont dus in een huis waar: ze zomaar een klap kan krijgen van haar broertje, ze geen vrouwelijk bezoek mee naar toe kan nemen én schijnbaar heeft het broertje een hekel aan dieren want als hij er één ziet gaat hij er mee gooien. (de kat van het gezin is maar weggegeven).
Dus veel emotionele drama.
- Punt twee betreft de zakelijke en economische kant van het hebben van een kindje met een afwijking. Zoals hier al op pagina 1 werd beschreven laten ze op tv vaak de 'leuke' en 'gezellige' mensen met down zien. In werkelijkheid kan het overgrote deel absoluut niet voor zichzelf zorgen. De gradaties variëren van kasplantje tot meervoudige afhankelijkheid. Je zet als moeder uiteindelijk dus een persoon op de wereld die nooit zelfstandig kan overleven. Altijd moet er ondersteuning zijn bij het koken, het wassen, het strijken etc. Iemand met het syndroom van down is altijd en voor de rest van zijn of haar leven afhankelijk van ofwel de familie ofwel gespecialiseerde zorg.
Dat is én ontzettend duur en niemand weet dat de toekomst gaat brengen. Het is bijv. heel goed mogelijk dat er in de toekomst nóg meer bezuinigd gaat worden.
Dus stel ik ben zwanger en uit een test blijkt dat het kindje syndroom van down heeft. Ik besluit echter om het kind te houden. Het kind wordt geboren en al snel wordt duidelijk dat dit mensje voor de rest van zijn of haar leven afhankelijk zal zijn van anderen. Ikzelf heb het eeuwige leven niet dus op een gegeven moment zal mijn kind verzorgt moeten worden door professionals. Maar wat als er tegen die tijd zoveel bezuinigd is dat er nog maar 2 hulpverleners zijn voor 20+ cliënten? Dan zal mijn kindje de hele dag opgesloten worden of in een poepluier moeten gaan zitten.
Nee echt. Voor zowel het ongeboren kind maar ook de maatschappij kies ik voor abortus. Ik doe dat niet uit moord of boosheid maar uit LIEFDE.
Daarnaast zou ik zelf voor abortus kiezen als uit de test zou blijken dat mijn kindje een ernstige afwijking zou hebben. Ik zou dit doen uit liefde. Waarom?
- Het hebben van een 'ziek' kindje legt enorm veel druk op iemand. Een kind met een afwijking zoals het syndroom van down zal zich nooit normaal kunnen ontwikkelen. Het zal altijd zorg nodig moeten hebben.
Uit mijn persoonlijke omgeving ken ik ik ook een voorbeeldsituatie. Ik heb een vriendin die nog thuis woont. Ze woont hier met haar ouders en een jonger broertje dat zwaar verstandelijk beperkt is. De jongen is behoorlijk groot en sterk maar mist de mentale capaciteiten of weloverwogen beslissingen te nemen of te kunnen communiceren. Wat bekent dit in de praktijk? De jongen kan soms behoorlijk agressief uit de hoek komen. Hij slaat zijn ouders of oudere zus (mijn vriendin dus). Daarnaast heeft hij seksuele gevoelens die hij op een bizarre manier doet uiten. Wat Orangetree al aangaf: aanrandingen hebben plaats gevonden. En dit was behoorlijk traumatiserend voor de betrokken meiden. Mijn vriendin kon daarom ook nooit vriendinnetjes mee nemen naar huis. Temeer omdat haar ouders alles goed doen praten wat de jongen doet 'want hij weet toch niet wat hij doet'.
Dus mijn vriendin woont dus in een huis waar: ze zomaar een klap kan krijgen van haar broertje, ze geen vrouwelijk bezoek mee naar toe kan nemen én schijnbaar heeft het broertje een hekel aan dieren want als hij er één ziet gaat hij er mee gooien. (de kat van het gezin is maar weggegeven).
Dus veel emotionele drama.
- Punt twee betreft de zakelijke en economische kant van het hebben van een kindje met een afwijking. Zoals hier al op pagina 1 werd beschreven laten ze op tv vaak de 'leuke' en 'gezellige' mensen met down zien. In werkelijkheid kan het overgrote deel absoluut niet voor zichzelf zorgen. De gradaties variëren van kasplantje tot meervoudige afhankelijkheid. Je zet als moeder uiteindelijk dus een persoon op de wereld die nooit zelfstandig kan overleven. Altijd moet er ondersteuning zijn bij het koken, het wassen, het strijken etc. Iemand met het syndroom van down is altijd en voor de rest van zijn of haar leven afhankelijk van ofwel de familie ofwel gespecialiseerde zorg.
Dat is én ontzettend duur en niemand weet dat de toekomst gaat brengen. Het is bijv. heel goed mogelijk dat er in de toekomst nóg meer bezuinigd gaat worden.
Dus stel ik ben zwanger en uit een test blijkt dat het kindje syndroom van down heeft. Ik besluit echter om het kind te houden. Het kind wordt geboren en al snel wordt duidelijk dat dit mensje voor de rest van zijn of haar leven afhankelijk zal zijn van anderen. Ikzelf heb het eeuwige leven niet dus op een gegeven moment zal mijn kind verzorgt moeten worden door professionals. Maar wat als er tegen die tijd zoveel bezuinigd is dat er nog maar 2 hulpverleners zijn voor 20+ cliënten? Dan zal mijn kindje de hele dag opgesloten worden of in een poepluier moeten gaan zitten.
Nee echt. Voor zowel het ongeboren kind maar ook de maatschappij kies ik voor abortus. Ik doe dat niet uit moord of boosheid maar uit LIEFDE.
donderdag 18 februari 2016 om 20:22
donderdag 18 februari 2016 om 20:55
Abortus is legaal in Nederland dus ook een handicap is een reden om abortus te mogen plegen. Je hebt immers geen reden nodig. Dat je het wil is genoeg.
Maar ik vind het onnodig om allerlei dure tests te gaan financieren om handicaps op te sporen. Het leven van een gehandicapte is evenveel waard als het leven van een niet gehandicapte.
Wie geen gehandicapt kind wil krijgen of daarop voorbereid wil zijn kan zelf deze tests betalen. Of een verzekering kan er voor kiezen om deze test wel op te nemen in een aanvullend pakket.
Afgezien van het financiele plaatje vind ik het ook geen goed signaal van de overheid omdat je hiermee in feite zegt dat down syndroom zo erg is dat je dit als ouder natuurlijk moet weten zodat je een beslissing kan nemen. Ik vind niet dat dit de taak van de overheid is. De overheid zou als houding moeten hebben dat elk kind welkom is en dat het verder aan de ouders is om prive hierover verdere beslissingen te nemen.
Maar ik vind het onnodig om allerlei dure tests te gaan financieren om handicaps op te sporen. Het leven van een gehandicapte is evenveel waard als het leven van een niet gehandicapte.
Wie geen gehandicapt kind wil krijgen of daarop voorbereid wil zijn kan zelf deze tests betalen. Of een verzekering kan er voor kiezen om deze test wel op te nemen in een aanvullend pakket.
Afgezien van het financiele plaatje vind ik het ook geen goed signaal van de overheid omdat je hiermee in feite zegt dat down syndroom zo erg is dat je dit als ouder natuurlijk moet weten zodat je een beslissing kan nemen. Ik vind niet dat dit de taak van de overheid is. De overheid zou als houding moeten hebben dat elk kind welkom is en dat het verder aan de ouders is om prive hierover verdere beslissingen te nemen.
donderdag 18 februari 2016 om 21:24
Dat is een heel redelijke redenering. Dat betekent ook dat alle echo's uit de vergoeding zouden moeten natuurlijk, omdat daarmee afwijkingen opgespoord worden. Dat betekent ook dat de babysterfte zal toenemen: aandoeningen die te minimaliseren zijn met tijdig ingrepen kunnen dodelijk verlopen als ze onbekend blijven. Kinderen van ouders met geld voor testen hebben een grotere kans op een relatief gezond leven dan kinderen van ouders zonder geld. Wat de economische verschillen uiteindelijk alleen maar doet toenemen. Maar het is een optie uiteraard.
donderdag 18 februari 2016 om 21:37
quote:Pantax schreef op 18 februari 2016 @ 21:24:
Dat is een heel redelijke redenering. Dat betekent ook dat alle echo's uit de vergoeding zouden moeten natuurlijk, omdat daarmee afwijkingen opgespoord worden. Dat betekent ook dat de babysterfte zal toenemen: aandoeningen die te minimaliseren zijn met tijdig ingrepen kunnen dodelijk verlopen als ze onbekend blijven. Kinderen van ouders met geld voor testen hebben een grotere kans op een relatief gezond leven dan kinderen van ouders zonder geld. Wat de economische verschillen uiteindelijk alleen maar doet toenemen. Maar het is een optie uiteraard.
Echo's waren ook tot in elk geval kort geleden ook nooit standaard. Als er geen medische noodzaak was dan kreeg je geen echo. Je kon wel zelf een echo laten doen als je bijvoorbeeld graag het geslacht wilde weten.
Tests worden ook alleen maar gedaan in de risico groep. Het verschil met deze test is juist dat het standaard aan alle zwangere vrouwen aangeboden zal worden. De nipt test screent ook alleen voor trisomie afwijkingen (waaronder dus trisomie 21) dus uiteindelijk ook maar beperkt.
En uiteraard staat het elke verzekering vrij om hier op in te springen door een aanvullend pakket aan te bieden wat het wel deze test biedt. Het hoeft wat mij betreft alleen niet in de basis verzekering.
Dat is een heel redelijke redenering. Dat betekent ook dat alle echo's uit de vergoeding zouden moeten natuurlijk, omdat daarmee afwijkingen opgespoord worden. Dat betekent ook dat de babysterfte zal toenemen: aandoeningen die te minimaliseren zijn met tijdig ingrepen kunnen dodelijk verlopen als ze onbekend blijven. Kinderen van ouders met geld voor testen hebben een grotere kans op een relatief gezond leven dan kinderen van ouders zonder geld. Wat de economische verschillen uiteindelijk alleen maar doet toenemen. Maar het is een optie uiteraard.
Echo's waren ook tot in elk geval kort geleden ook nooit standaard. Als er geen medische noodzaak was dan kreeg je geen echo. Je kon wel zelf een echo laten doen als je bijvoorbeeld graag het geslacht wilde weten.
Tests worden ook alleen maar gedaan in de risico groep. Het verschil met deze test is juist dat het standaard aan alle zwangere vrouwen aangeboden zal worden. De nipt test screent ook alleen voor trisomie afwijkingen (waaronder dus trisomie 21) dus uiteindelijk ook maar beperkt.
En uiteraard staat het elke verzekering vrij om hier op in te springen door een aanvullend pakket aan te bieden wat het wel deze test biedt. Het hoeft wat mij betreft alleen niet in de basis verzekering.
donderdag 18 februari 2016 om 21:54
Weet je waar ik nou een beetje moe van word? Van dat gezeik van zoveel Nederlanders dat ze niet voor iets willen betalen als het hen niet betreft. Ik weet niet of het 'op de straat' ook zo erg gesteld is tegenwoordig, want ik woon al jaren niet meer in Nederland, maar het valt me gewoon op in de opmerkingen die mensen plaatsen onder krantenartikelen e.d.
Er was toch een PvdA'er die had voorgesteld om het ouderschapsverlof uit te breiden? Oi, een opmerkingen onder dat artikel! Want o wee dat je wat zou betalen voor iemand anders!
Ik vind het echt ernstig als je niet wilt dat de NIPT vergoed wordt omdat dan iedereen indirect een beetje zou moeten meebetalen. Egoisme ten top.
Er was toch een PvdA'er die had voorgesteld om het ouderschapsverlof uit te breiden? Oi, een opmerkingen onder dat artikel! Want o wee dat je wat zou betalen voor iemand anders!
Ik vind het echt ernstig als je niet wilt dat de NIPT vergoed wordt omdat dan iedereen indirect een beetje zou moeten meebetalen. Egoisme ten top.
donderdag 18 februari 2016 om 22:01
quote:LaNeerlandaise schreef op 18 februari 2016 @ 21:54:
Weet je waar ik nou een beetje moe van word? Van dat gezeik van zoveel Nederlanders dat ze niet voor iets willen betalen als het hen niet betreft. Ik weet niet of het 'op de straat' ook zo erg gesteld is tegenwoordig, want ik woon al jaren niet meer in Nederland, maar het valt me gewoon op in de opmerkingen die mensen plaatsen onder krantenartikelen e.d.
Er was toch een PvdA'er die had voorgesteld om het ouderschapsverlof uit te breiden? Oi, een opmerkingen onder dat artikel! Want o wee dat je wat zou betalen voor iemand anders!
Ik vind het echt ernstig als je niet wilt dat de NIPT vergoed wordt omdat dan iedereen indirect een beetje zou moeten meebetalen. Egoisme ten top.Het is niet zo zeer geld. Er zit wat idealisme achter. Door het vergoeden van de NIPT test zeg je als overheid in feite dat down syndroom heel erg is en dat je dit als ouder natuurlijk moet weten. De houding van de overheid zou neutraal moeten zijn. Zolang abortus legaal is kan je uiteraard ook vanwege down syndroom een kind aborteren. Echter als overheid hoef je nog niet perse mee te werken aan het opsporen hiervan. Dat is weer het andere uitereste. Trisomie 21 is prima verenigbaar met het leven (andere vormen van trisomie inderdaad een ander vehaal maar de discussie is erg geconcentreerd op T21) en er is dus geen enkele reden om als overheid dat te gaan vergoeden. Mensen kunnen prive hun eigen beslissingen nemen.
Weet je waar ik nou een beetje moe van word? Van dat gezeik van zoveel Nederlanders dat ze niet voor iets willen betalen als het hen niet betreft. Ik weet niet of het 'op de straat' ook zo erg gesteld is tegenwoordig, want ik woon al jaren niet meer in Nederland, maar het valt me gewoon op in de opmerkingen die mensen plaatsen onder krantenartikelen e.d.
Er was toch een PvdA'er die had voorgesteld om het ouderschapsverlof uit te breiden? Oi, een opmerkingen onder dat artikel! Want o wee dat je wat zou betalen voor iemand anders!
Ik vind het echt ernstig als je niet wilt dat de NIPT vergoed wordt omdat dan iedereen indirect een beetje zou moeten meebetalen. Egoisme ten top.Het is niet zo zeer geld. Er zit wat idealisme achter. Door het vergoeden van de NIPT test zeg je als overheid in feite dat down syndroom heel erg is en dat je dit als ouder natuurlijk moet weten. De houding van de overheid zou neutraal moeten zijn. Zolang abortus legaal is kan je uiteraard ook vanwege down syndroom een kind aborteren. Echter als overheid hoef je nog niet perse mee te werken aan het opsporen hiervan. Dat is weer het andere uitereste. Trisomie 21 is prima verenigbaar met het leven (andere vormen van trisomie inderdaad een ander vehaal maar de discussie is erg geconcentreerd op T21) en er is dus geen enkele reden om als overheid dat te gaan vergoeden. Mensen kunnen prive hun eigen beslissingen nemen.
donderdag 18 februari 2016 om 22:10
Maar de NIPT is niet alleen door Down!! maar ook voor 2 andere, levensbegreigende, syndromen.
De media moet echt ophouden met het de Down test te noemen want dat geeft alleen maar verwarring. En een kromme discussie.
Verder kan nu iedereen de combinatietest doen. NIPT is simpelweg een betere versie.
Tenslotte wordt de 20 weken echo (ook een test voor eventuele afwijkingen) ook aan iedereen aangeboden, niet alleen aan risicogroepen.
De media moet echt ophouden met het de Down test te noemen want dat geeft alleen maar verwarring. En een kromme discussie.
Verder kan nu iedereen de combinatietest doen. NIPT is simpelweg een betere versie.
Tenslotte wordt de 20 weken echo (ook een test voor eventuele afwijkingen) ook aan iedereen aangeboden, niet alleen aan risicogroepen.
donderdag 18 februari 2016 om 22:14
donderdag 18 februari 2016 om 22:19
donderdag 18 februari 2016 om 22:38
Ik ben moeder van een kind met het syndroom van Down én ik ben gelovig (streng gelovig zoals dat hier gezien wordt ). Ik ben anti-abortus, en ben dat altijd al geweest. Een vruchtje is voor mij een kindje in wording, en geen klompje cellen. Dat even ter achtergrondinfo.
Ik ben vóór de NIPT-test an sich: het is goed om de optie te hebben om na te gaan of een kind een handicap heeft of niet, alleen al om daardoor te kiezen voor een ziekenhuisbevalling, je erop voor te bereiden etc. Bij een eventuele volgende zwangerschap zou ik ook graag de NIPT-test krijgen, om o.a. deze redenen.
Wat mij het meest verbaast en beangstigd, is dat mensen op basis van de uitslag van deze test besluiten om abortus te plegen. Het argument wat daarvoor gebruikt wordt is vooral: 'ik kies voor abortus, want ik/mijn gezin/mijn omgeving kan dit niet aan, wil dit niet, is financieel niet haalbaar enz.'. Tot op zekere hoogte kan ik deze argumenten begrijpen. Toch kiezen deze zelfde mensen er wel voor om het kindje te houden als de NIPT-test goed is. Zijn deze ouders zich ervan bewust dat ze alsnog een kind kunnen krijgen dat een afwijking heeft die niet op te sporen valt, maar misschien wel minstens zo'n zware last met zich meebrengt als een kind met het syndroom van Down? Hoe verantwoorden ze dat voor zichzelf? 'Dat zien we dan wel', 'dat is nu eenmaal niet op te sporen, en het syndroom van Down wel'? Ik vind het pijnlijk dat kinderen met Down geaborteerd worden, puur omdat het nu eenmaal zo is dat deze afwijking toevallig wel op te sporen is.
Ook hoor ik van andere moeders dat de voorlichting n.a.v. een negatieve NIPT-test regelmatig ernstig tekort schiet en dat velen de ervaring hebben dat men er automatisch al vanuit gaat dat er abortus gepleegd gaat worden. Dat ouders zich moesten verdedigen voor hun keus om het kind te houden. Ook na de geboorte speelt dat, zoals al genoemd in dit topic. Ik moet zeggen dat ik deze ervaring niet heb (sowieso wisten wij niet van tevoren dat ons kindje het syndroom van Down heeft), maar dit hoor ik wel regelmatig van andere moeders.
Ik ben vóór de NIPT-test an sich: het is goed om de optie te hebben om na te gaan of een kind een handicap heeft of niet, alleen al om daardoor te kiezen voor een ziekenhuisbevalling, je erop voor te bereiden etc. Bij een eventuele volgende zwangerschap zou ik ook graag de NIPT-test krijgen, om o.a. deze redenen.
Wat mij het meest verbaast en beangstigd, is dat mensen op basis van de uitslag van deze test besluiten om abortus te plegen. Het argument wat daarvoor gebruikt wordt is vooral: 'ik kies voor abortus, want ik/mijn gezin/mijn omgeving kan dit niet aan, wil dit niet, is financieel niet haalbaar enz.'. Tot op zekere hoogte kan ik deze argumenten begrijpen. Toch kiezen deze zelfde mensen er wel voor om het kindje te houden als de NIPT-test goed is. Zijn deze ouders zich ervan bewust dat ze alsnog een kind kunnen krijgen dat een afwijking heeft die niet op te sporen valt, maar misschien wel minstens zo'n zware last met zich meebrengt als een kind met het syndroom van Down? Hoe verantwoorden ze dat voor zichzelf? 'Dat zien we dan wel', 'dat is nu eenmaal niet op te sporen, en het syndroom van Down wel'? Ik vind het pijnlijk dat kinderen met Down geaborteerd worden, puur omdat het nu eenmaal zo is dat deze afwijking toevallig wel op te sporen is.
Ook hoor ik van andere moeders dat de voorlichting n.a.v. een negatieve NIPT-test regelmatig ernstig tekort schiet en dat velen de ervaring hebben dat men er automatisch al vanuit gaat dat er abortus gepleegd gaat worden. Dat ouders zich moesten verdedigen voor hun keus om het kind te houden. Ook na de geboorte speelt dat, zoals al genoemd in dit topic. Ik moet zeggen dat ik deze ervaring niet heb (sowieso wisten wij niet van tevoren dat ons kindje het syndroom van Down heeft), maar dit hoor ik wel regelmatig van andere moeders.
donderdag 18 februari 2016 om 22:48
quote:flatverkopen schreef op 18 februari 2016 @ 22:38:
Wat mij het meest verbaast en beangstigd, is dat mensen op basis van de uitslag van deze test besluiten om abortus te plegen. Het argument wat daarvoor gebruikt wordt is vooral: 'ik kies voor abortus, want ik/mijn gezin/mijn omgeving kan dit niet aan, wil dit niet, is financieel niet haalbaar enz.'. Tot op zekere hoogte kan ik deze argumenten begrijpen. Toch kiezen deze zelfde mensen er wel voor om het kindje te houden als de NIPT-test goed is. Zijn deze ouders zich ervan bewust dat ze alsnog een kind kunnen krijgen dat een afwijking heeft die niet op te sporen valt, maar misschien wel minstens zo'n zware last met zich meebrengt als een kind met het syndroom van Down? Hoe verantwoorden ze dat voor zichzelf?
Om op je vragen antwoord te geven: ja, natuurlijk ben ik me ervan bewust dat er naast Down nog tig andere aandoeningen, syndromen, handicaps en afwijkingen zijn die dezelfde impact als Down kunnen hebben, of juist meer impact kunnen hebben. Ik ben me er ook van bewust dat een kind ook later in het leven iets kan oplopen of ontwikkelen. Eigenlijk ben ik me er volcontinu van bewust dat het eigenlijk verdomd veel geluk hebben is als je kind überhaupt ongeschonden de volwassenheid haalt. Misschien zelfs wel te bewust.
Waarom dan toch een kind krijgen met een goede NIPT test en met een slechte NIPT test niet? Simpel, omdat ik als ik me aan die angst of dat bewustzijn zou overgeven, ik nooit kinderen gekregen zou hebben. Ik neem dus gewoon op hoop van zegen en met mijn ogen figuurlijk stijf dicht geknepen maar de sprong in het diepe en hoop dat alle dingen waar ik me van bewust ben alleen bij andere mensen gebeuren, en niet bij mij.
Het grote verschil met een slechte NIPT uitslag is dus niets anders dan dat ik daarmee mezelf niet voor de gek kan houden of mijn kop in het zand kan steken, maar zeker weet dat ik bij die pechvogels hoor. En dat wil ik niet. Ik sta er zo in: als dergelijke rampspoed me zou overkomen, dan zal ik daar heus mee leren dealen, ik zal wel moeten immers. En dan zal ik er ook heus het beste van maken, voor zover ik dat kan. Maar ik ga het niet opzoeken.
Wat mij het meest verbaast en beangstigd, is dat mensen op basis van de uitslag van deze test besluiten om abortus te plegen. Het argument wat daarvoor gebruikt wordt is vooral: 'ik kies voor abortus, want ik/mijn gezin/mijn omgeving kan dit niet aan, wil dit niet, is financieel niet haalbaar enz.'. Tot op zekere hoogte kan ik deze argumenten begrijpen. Toch kiezen deze zelfde mensen er wel voor om het kindje te houden als de NIPT-test goed is. Zijn deze ouders zich ervan bewust dat ze alsnog een kind kunnen krijgen dat een afwijking heeft die niet op te sporen valt, maar misschien wel minstens zo'n zware last met zich meebrengt als een kind met het syndroom van Down? Hoe verantwoorden ze dat voor zichzelf?
Om op je vragen antwoord te geven: ja, natuurlijk ben ik me ervan bewust dat er naast Down nog tig andere aandoeningen, syndromen, handicaps en afwijkingen zijn die dezelfde impact als Down kunnen hebben, of juist meer impact kunnen hebben. Ik ben me er ook van bewust dat een kind ook later in het leven iets kan oplopen of ontwikkelen. Eigenlijk ben ik me er volcontinu van bewust dat het eigenlijk verdomd veel geluk hebben is als je kind überhaupt ongeschonden de volwassenheid haalt. Misschien zelfs wel te bewust.
Waarom dan toch een kind krijgen met een goede NIPT test en met een slechte NIPT test niet? Simpel, omdat ik als ik me aan die angst of dat bewustzijn zou overgeven, ik nooit kinderen gekregen zou hebben. Ik neem dus gewoon op hoop van zegen en met mijn ogen figuurlijk stijf dicht geknepen maar de sprong in het diepe en hoop dat alle dingen waar ik me van bewust ben alleen bij andere mensen gebeuren, en niet bij mij.
Het grote verschil met een slechte NIPT uitslag is dus niets anders dan dat ik daarmee mezelf niet voor de gek kan houden of mijn kop in het zand kan steken, maar zeker weet dat ik bij die pechvogels hoor. En dat wil ik niet. Ik sta er zo in: als dergelijke rampspoed me zou overkomen, dan zal ik daar heus mee leren dealen, ik zal wel moeten immers. En dan zal ik er ook heus het beste van maken, voor zover ik dat kan. Maar ik ga het niet opzoeken.
Am Yisrael Chai!
donderdag 18 februari 2016 om 22:52
Het lastige (voor mij) is, dat ik het verstandelijk beredenerend kan begrijpen, maar dat al mijn gevoelens NEE, DIT MAG/KAN NIET schreeuwen. Dat was ook zo geweest als ik geen kind met Down had gehad hoor, vanwege mijn anti-abortus standpunt, maar dat ik wel 'zo'n kind' heb maakt het dubbel zo lastig.
donderdag 18 februari 2016 om 22:55
quote:flatverkopen schreef op 18 februari 2016 @ 22:52:
Het lastige (voor mij) is, dat ik het verstandelijk beredenerend kan begrijpen, maar dat al mijn gevoelens NEE, DIT MAG/KAN NIET schreeuwen. Dat was ook zo geweest als ik geen kind met Down had gehad hoor, vanwege mijn anti-abortus standpunt, maar dat ik wel 'zo'n kind' heb maakt het dubbel zo lastig.
Ik ben ook anti-abortus, en ook redelijk gelovig. En toch heb ik nooit getwijfeld aan of ik een kind met een aandoening geboren zou laten worden.
Waarmee ik overigens niet wil zeggen dat dergelijke kinderen niet geboren zouden mogen worden of zoiets. Of vind dat iedereen die mening moet zijn toegedaan. Ik vind dat alleen voor mezelf de enige legitieme reden om een zwangerschap af te breken.
Het lastige (voor mij) is, dat ik het verstandelijk beredenerend kan begrijpen, maar dat al mijn gevoelens NEE, DIT MAG/KAN NIET schreeuwen. Dat was ook zo geweest als ik geen kind met Down had gehad hoor, vanwege mijn anti-abortus standpunt, maar dat ik wel 'zo'n kind' heb maakt het dubbel zo lastig.
Ik ben ook anti-abortus, en ook redelijk gelovig. En toch heb ik nooit getwijfeld aan of ik een kind met een aandoening geboren zou laten worden.
Waarmee ik overigens niet wil zeggen dat dergelijke kinderen niet geboren zouden mogen worden of zoiets. Of vind dat iedereen die mening moet zijn toegedaan. Ik vind dat alleen voor mezelf de enige legitieme reden om een zwangerschap af te breken.
Am Yisrael Chai!
vrijdag 19 februari 2016 om 00:00
quote:Flashy schreef op 18 februari 2016 @ 20:22:
[...]
Kun je dan een kind wel betalen? Ik denk dat als iemand nu een test wil die gewoon in Belgie laat doen.Ik heb het niet over mezelf. Als iemand nu een test laat doen kan diegene inderdaad 'gewoon' naar België, maar vergeet niet dat dit niet voor iedereen mogelijk is. Ik bedoel alleen te zeggen dat het voor veel mensen wel een smak geld is. Met als risico dat de syndromen die getest worden mogelijk straks voornamelijk bij de lage sociaal-economische gezinnen voorkomen. Terwijl het juist voor die gezinnen (financieel) heel heftig is om een kind met een syndroom te krijgen en alle kosten die daarbij komen. Daarom ben ik ervoor dat iedereen de test gewoon gratis mag doen.
[...]
Kun je dan een kind wel betalen? Ik denk dat als iemand nu een test wil die gewoon in Belgie laat doen.Ik heb het niet over mezelf. Als iemand nu een test laat doen kan diegene inderdaad 'gewoon' naar België, maar vergeet niet dat dit niet voor iedereen mogelijk is. Ik bedoel alleen te zeggen dat het voor veel mensen wel een smak geld is. Met als risico dat de syndromen die getest worden mogelijk straks voornamelijk bij de lage sociaal-economische gezinnen voorkomen. Terwijl het juist voor die gezinnen (financieel) heel heftig is om een kind met een syndroom te krijgen en alle kosten die daarbij komen. Daarom ben ik ervoor dat iedereen de test gewoon gratis mag doen.
vrijdag 19 februari 2016 om 00:28
quote:flatverkopen schreef op 18 februari 2016 @ 22:52:
Het lastige (voor mij) is, dat ik het verstandelijk beredenerend kan begrijpen, maar dat al mijn gevoelens NEE, DIT MAG/KAN NIET schreeuwen. Dat was ook zo geweest als ik geen kind met Down had gehad hoor, vanwege mijn anti-abortus standpunt, maar dat ik wel 'zo'n kind' heb maakt het dubbel zo lastig.
Maar ben je dan ook tegen de combinatietest? Want de NIPT is niks anders dan de combinatietest, alleen dan met een veel betere voorspellende waarde. Ik snap echt deze hele discussie niet, die test wordt ook al tig jaar gewoon gedaan en vergoed. Er is nu alleen een technisch beter alternatief, en dan wordt het ineens een ethische kwestie? Tot vrij kort geleden mochten artsen in Nederland het niet eens aanbieden, en moest je zelf op zoek naar een lab in Belgie. Dat vind ik een belachelijke situatie, en volstrekt onwenselijk. Zelf (een gedeelte) betalen kan ik mee leven, maar het zou wel gewoon mogelijk moeten zijn in Nederland bij je eigen ziekenhuis.
Overigens zegt dat helemaal niet dat ik tegen het laten komen van een kindje met Down ben. Ik denk dat ik het zelf niet zou willen (maar ook dat je dat pas echt weet als je in die situatie hebt gezeten), maar ik kan me ook heel goed voorstellen dat dat voor iemand anders anders ligt. Ik vind mensen met Down of een andere handicap absoluut niet minderwaardig, en ze hebben net zo veel recht om er te zijn. Alleen als ik de keuze heb, maak ik voor mezelf de keuze om dat niet te willen. Wetende dat er altijd een kans is dat je geen keuze meer hebt, omdat je kind iets mankeert dat niet uit de test komt of later iets krijgt.
Want tegenover de moeder die het gevoel krijgen dat hun kind er niet meer mag zijn en het juist als een geschenk ervaren, ken ik ook ouders met een kind met Down die zelf heel duidelijk aangeven dat als ze het van tevoren geweten hadden, ze het niet doorgezet hadden. Ook al houden ze nu vreselijk veel van hun kind en weten ze exact wat het wel en niet inhoudt.
Het lastige (voor mij) is, dat ik het verstandelijk beredenerend kan begrijpen, maar dat al mijn gevoelens NEE, DIT MAG/KAN NIET schreeuwen. Dat was ook zo geweest als ik geen kind met Down had gehad hoor, vanwege mijn anti-abortus standpunt, maar dat ik wel 'zo'n kind' heb maakt het dubbel zo lastig.
Maar ben je dan ook tegen de combinatietest? Want de NIPT is niks anders dan de combinatietest, alleen dan met een veel betere voorspellende waarde. Ik snap echt deze hele discussie niet, die test wordt ook al tig jaar gewoon gedaan en vergoed. Er is nu alleen een technisch beter alternatief, en dan wordt het ineens een ethische kwestie? Tot vrij kort geleden mochten artsen in Nederland het niet eens aanbieden, en moest je zelf op zoek naar een lab in Belgie. Dat vind ik een belachelijke situatie, en volstrekt onwenselijk. Zelf (een gedeelte) betalen kan ik mee leven, maar het zou wel gewoon mogelijk moeten zijn in Nederland bij je eigen ziekenhuis.
Overigens zegt dat helemaal niet dat ik tegen het laten komen van een kindje met Down ben. Ik denk dat ik het zelf niet zou willen (maar ook dat je dat pas echt weet als je in die situatie hebt gezeten), maar ik kan me ook heel goed voorstellen dat dat voor iemand anders anders ligt. Ik vind mensen met Down of een andere handicap absoluut niet minderwaardig, en ze hebben net zo veel recht om er te zijn. Alleen als ik de keuze heb, maak ik voor mezelf de keuze om dat niet te willen. Wetende dat er altijd een kans is dat je geen keuze meer hebt, omdat je kind iets mankeert dat niet uit de test komt of later iets krijgt.
Want tegenover de moeder die het gevoel krijgen dat hun kind er niet meer mag zijn en het juist als een geschenk ervaren, ken ik ook ouders met een kind met Down die zelf heel duidelijk aangeven dat als ze het van tevoren geweten hadden, ze het niet doorgezet hadden. Ook al houden ze nu vreselijk veel van hun kind en weten ze exact wat het wel en niet inhoudt.
vrijdag 19 februari 2016 om 05:46
Nog maar even duidelijk:
- op basis van een slechte uitslag alleen van de NIPT wordt NIET geaborteerd. Na een slechte uitslag van de NIPT wordt er verwacht dat er een vruchtwaterpunctie wordt uitgevoerd.
Het voordeel van de NIPT is dat er geen combinatietest wordt hoeft worden gedaan. De combinatietest is geheel overbodig. Op basis van mijn eigen ervaringen: bij miijn eerste kind had ik een kans gemiddelde kans van 1:21000 op een kind met ernstige afeijking of op Down. Ik was toen 26. Bij mijn tweede zakte die kans naar 1:10000 want toen was ik 'al' 28. En bij mijn derde had ik opeens een kans van 1:90 want kk was de 30 al gepasseerd en het kindje had een nekplooi van 2,3 mm. Weet je wat voor gevoel dat geeft? Ik dacht dat mijn wereld compleet instortte. Ik ben toen naar Gendia gegaan, heb 690 euro betaald en uiteindelijk was er totaal niks aan de hand.
De NIPT test is GEEN kansberekening!! Er wordt heel doelbewust het foetale DNA uit hey bloed van de moeder gefilterd en geanalyseerd! Hoe kun je dan zeggen dat de "NIPT net zoiets is als de combinatietest? Bij de combinatietest worden gewoon war getalletjes uit de computer gespuugd!
- op basis van een slechte uitslag alleen van de NIPT wordt NIET geaborteerd. Na een slechte uitslag van de NIPT wordt er verwacht dat er een vruchtwaterpunctie wordt uitgevoerd.
Het voordeel van de NIPT is dat er geen combinatietest wordt hoeft worden gedaan. De combinatietest is geheel overbodig. Op basis van mijn eigen ervaringen: bij miijn eerste kind had ik een kans gemiddelde kans van 1:21000 op een kind met ernstige afeijking of op Down. Ik was toen 26. Bij mijn tweede zakte die kans naar 1:10000 want toen was ik 'al' 28. En bij mijn derde had ik opeens een kans van 1:90 want kk was de 30 al gepasseerd en het kindje had een nekplooi van 2,3 mm. Weet je wat voor gevoel dat geeft? Ik dacht dat mijn wereld compleet instortte. Ik ben toen naar Gendia gegaan, heb 690 euro betaald en uiteindelijk was er totaal niks aan de hand.
De NIPT test is GEEN kansberekening!! Er wordt heel doelbewust het foetale DNA uit hey bloed van de moeder gefilterd en geanalyseerd! Hoe kun je dan zeggen dat de "NIPT net zoiets is als de combinatietest? Bij de combinatietest worden gewoon war getalletjes uit de computer gespuugd!
vrijdag 19 februari 2016 om 05:53
quote:Valia_1 schreef op 18 februari 2016 @ 22:01:
[...]
Het is niet zo zeer geld. Er zit wat idealisme achter. Door het vergoeden van de NIPT test zeg je als overheid in feite dat down syndroom heel erg is en dat je dit als ouder natuurlijk moet weten. De houding van de overheid zou neutraal moeten zijn. Zolang abortus legaal is kan je uiteraard ook vanwege down syndroom een kind aborteren. Echter als overheid hoef je nog niet perse mee te werken aan het opsporen hiervan. Dat is weer het andere uitereste. Trisomie 21 is prima verenigbaar met het leven (andere vormen van trisomie inderdaad een ander vehaal maar de discussie is erg geconcentreerd op T21) en er is dus geen enkele reden om als overheid dat te gaan vergoeden. Mensen kunnen prive hun eigen beslissingen nemen.
Dus dan ook maar stoppen met de 20-weken-echo? Daarbij wordt ook gekeken naar relatief kleinere afwijkingen als een klompvoetje, hazenlip... Daarmee suggereert de overheid toch niet dat we die kindjes maar massaal moeten gaan aborteren? Datzelfde geldt voor Down. Er wordt gekeken naar allerlei ernstige en minder ernstige afwijkingen; niet om de beslissing te maken de zwangerschap te beëindigen, maar om het ongeboren kind vóór, tijdens en na de geboorte de best mogelijke zorg te kunnen bieden. Mochten de ouders de zwangerschap willen beëindigen dan kan dat (zoals dat ook zonder reden kan met ons abortusbeleid!) maar dat lijkt me geenszins het hogere doel van deze controles en tests.
Daarnaast testen zowel de NIPT als de combinatietest óók op trisomie 13 en 18, die in veel gevallen niet met het keven verenigbaar zijn. Stel dat de NIPT niet op Down maar alleen op trisomie 13 en 18 zou testen, zou je dan wel voor brede invoer zijn?
Ik ben het met je eens dat de discussie teveel focust op Down.
[...]
Het is niet zo zeer geld. Er zit wat idealisme achter. Door het vergoeden van de NIPT test zeg je als overheid in feite dat down syndroom heel erg is en dat je dit als ouder natuurlijk moet weten. De houding van de overheid zou neutraal moeten zijn. Zolang abortus legaal is kan je uiteraard ook vanwege down syndroom een kind aborteren. Echter als overheid hoef je nog niet perse mee te werken aan het opsporen hiervan. Dat is weer het andere uitereste. Trisomie 21 is prima verenigbaar met het leven (andere vormen van trisomie inderdaad een ander vehaal maar de discussie is erg geconcentreerd op T21) en er is dus geen enkele reden om als overheid dat te gaan vergoeden. Mensen kunnen prive hun eigen beslissingen nemen.
Dus dan ook maar stoppen met de 20-weken-echo? Daarbij wordt ook gekeken naar relatief kleinere afwijkingen als een klompvoetje, hazenlip... Daarmee suggereert de overheid toch niet dat we die kindjes maar massaal moeten gaan aborteren? Datzelfde geldt voor Down. Er wordt gekeken naar allerlei ernstige en minder ernstige afwijkingen; niet om de beslissing te maken de zwangerschap te beëindigen, maar om het ongeboren kind vóór, tijdens en na de geboorte de best mogelijke zorg te kunnen bieden. Mochten de ouders de zwangerschap willen beëindigen dan kan dat (zoals dat ook zonder reden kan met ons abortusbeleid!) maar dat lijkt me geenszins het hogere doel van deze controles en tests.
Daarnaast testen zowel de NIPT als de combinatietest óók op trisomie 13 en 18, die in veel gevallen niet met het keven verenigbaar zijn. Stel dat de NIPT niet op Down maar alleen op trisomie 13 en 18 zou testen, zou je dan wel voor brede invoer zijn?
Ik ben het met je eens dat de discussie teveel focust op Down.
vrijdag 19 februari 2016 om 06:20
quote:Valia_1 schreef op 18 februari 2016 @ 21:37:
[...]
Echo's waren ook tot in elk geval kort geleden ook nooit standaard. Als er geen medische noodzaak was dan kreeg je geen echo. Je kon wel zelf een echo laten doen als je bijvoorbeeld graag het geslacht wilde weten.
Tests worden ook alleen maar gedaan in de risico groep. Het verschil met deze test is juist dat het standaard aan alle zwangere vrouwen aangeboden zal worden. De nipt test screent ook alleen voor trisomie afwijkingen (waaronder dus trisomie 21) dus uiteindelijk ook maar beperkt.
En uiteraard staat het elke verzekering vrij om hier op in te springen door een aanvullend pakket aan te bieden wat het wel deze test biedt. Het hoeft wat mij betreft alleen niet in de basis verzekering.Zoals ik al zei: het is een optie. Maar het betekent dat er veel kindjes onnodig zullen lijden dan wel zullen overlijden, omdat aandoeningen behandeld hadden kunnen worden als er op tijd ingegrepen was. Vooral kinderen van mensen uit de lagere sociale klasse die zich geen aanvullende verzekering of dure testen kunnen veroorloven. Wat mij betreft geen wenselijke situatie en zéker geen wenselijker situatie dan de huidige.
[...]
Echo's waren ook tot in elk geval kort geleden ook nooit standaard. Als er geen medische noodzaak was dan kreeg je geen echo. Je kon wel zelf een echo laten doen als je bijvoorbeeld graag het geslacht wilde weten.
Tests worden ook alleen maar gedaan in de risico groep. Het verschil met deze test is juist dat het standaard aan alle zwangere vrouwen aangeboden zal worden. De nipt test screent ook alleen voor trisomie afwijkingen (waaronder dus trisomie 21) dus uiteindelijk ook maar beperkt.
En uiteraard staat het elke verzekering vrij om hier op in te springen door een aanvullend pakket aan te bieden wat het wel deze test biedt. Het hoeft wat mij betreft alleen niet in de basis verzekering.Zoals ik al zei: het is een optie. Maar het betekent dat er veel kindjes onnodig zullen lijden dan wel zullen overlijden, omdat aandoeningen behandeld hadden kunnen worden als er op tijd ingegrepen was. Vooral kinderen van mensen uit de lagere sociale klasse die zich geen aanvullende verzekering of dure testen kunnen veroorloven. Wat mij betreft geen wenselijke situatie en zéker geen wenselijker situatie dan de huidige.
vrijdag 19 februari 2016 om 07:43
quote:liubi schreef op 19 februari 2016 @ 05:46:
Nog maar even duidelijk:
- op basis van een slechte uitslag alleen van de NIPT wordt NIET geaborteerd. Na een slechte uitslag van de NIPT wordt er verwacht dat er een vruchtwaterpunctie wordt uitgevoerd.
Het voordeel van de NIPT is dat er geen combinatietest wordt hoeft worden gedaan. De combinatietest is geheel overbodig. Op basis van mijn eigen ervaringen: bij miijn eerste kind had ik een kans gemiddelde kans van 1:21000 op een kind met ernstige afeijking of op Down. Ik was toen 26. Bij mijn tweede zakte die kans naar 1:10000 want toen was ik 'al' 28. En bij mijn derde had ik opeens een kans van 1:90 want kk was de 30 al gepasseerd en het kindje had een nekplooi van 2,3 mm. Weet je wat voor gevoel dat geeft? Ik dacht dat mijn wereld compleet instortte. Ik ben toen naar Gendia gegaan, heb 690 euro betaald en uiteindelijk was er totaal niks aan de hand.
De NIPT test is GEEN kansberekening!! Er wordt heel doelbewust het foetale DNA uit hey bloed van de moeder gefilterd en geanalyseerd! Hoe kun je dan zeggen dat de "NIPT net zoiets is als de combinatietest? Bij de combinatietest worden gewoon war getalletjes uit de computer gespuugd!Het eerste begrijp ik niet. In je laatste alinea beschrijf je dat NIPT echt het foetale DNA test. Waarom zou er dan na een slechte NIPT nog een vruchtwaterpunctie nodig zijn? De NIPT is 98% betrouwbaar. En een vruchtwaterpunctie ook. NIPT kan dus zowel combinatietest als vruchtwaterpunctie vervangen.
Nog maar even duidelijk:
- op basis van een slechte uitslag alleen van de NIPT wordt NIET geaborteerd. Na een slechte uitslag van de NIPT wordt er verwacht dat er een vruchtwaterpunctie wordt uitgevoerd.
Het voordeel van de NIPT is dat er geen combinatietest wordt hoeft worden gedaan. De combinatietest is geheel overbodig. Op basis van mijn eigen ervaringen: bij miijn eerste kind had ik een kans gemiddelde kans van 1:21000 op een kind met ernstige afeijking of op Down. Ik was toen 26. Bij mijn tweede zakte die kans naar 1:10000 want toen was ik 'al' 28. En bij mijn derde had ik opeens een kans van 1:90 want kk was de 30 al gepasseerd en het kindje had een nekplooi van 2,3 mm. Weet je wat voor gevoel dat geeft? Ik dacht dat mijn wereld compleet instortte. Ik ben toen naar Gendia gegaan, heb 690 euro betaald en uiteindelijk was er totaal niks aan de hand.
De NIPT test is GEEN kansberekening!! Er wordt heel doelbewust het foetale DNA uit hey bloed van de moeder gefilterd en geanalyseerd! Hoe kun je dan zeggen dat de "NIPT net zoiets is als de combinatietest? Bij de combinatietest worden gewoon war getalletjes uit de computer gespuugd!Het eerste begrijp ik niet. In je laatste alinea beschrijf je dat NIPT echt het foetale DNA test. Waarom zou er dan na een slechte NIPT nog een vruchtwaterpunctie nodig zijn? De NIPT is 98% betrouwbaar. En een vruchtwaterpunctie ook. NIPT kan dus zowel combinatietest als vruchtwaterpunctie vervangen.
vrijdag 19 februari 2016 om 07:56
Ik vind dat de optie beschikbaar moet zijn. Had er best zelf voor willen betalen. Nadat mijn eerste kind overleden is aan het einde van mijn zwangerschap, wilde ik graag weten of mijn kind levensvatbaar zou zijn. Het ging mij niet zozeer om het syndroom van down, maar om te twee andere chromosomale afwijkingen, waarbij het kindje zou komen te overlijden. Liever dat ik dat zo vroeg mogelijk had geweten, dan pas later in de zwangerschap (zeer zeker gezien mijn verleden). In de media wordt wel heel eenzijdig gesuggereerd dat het vooral om Down syndroom gaat.
