Actueel
alle pijlers
Gender neutraal
donderdag 27 juli 2017 om 16:20
Ik heb wat vragen over het thema Gender neutraal.
Wat betreft die Gender neutrale WC's, kan ik dan niet meer kiezen voor een dames WC, zitten er dan overal dames en heren door elkaar?
En wordt er bij de Burgerlijke Stand ook geen gender genoteerd?
Dan weten ze toch nooit wie ze nou moeten oproepen voor de borstenbus of het uitstrijkje?
Wat betreft die Gender neutrale WC's, kan ik dan niet meer kiezen voor een dames WC, zitten er dan overal dames en heren door elkaar?
En wordt er bij de Burgerlijke Stand ook geen gender genoteerd?
Dan weten ze toch nooit wie ze nou moeten oproepen voor de borstenbus of het uitstrijkje?
maandag 25 september 2017 om 16:36
zeefietser1 schreef: ↑25-09-2017 00:40Moest ik ineens denken aan een fotoboek waarvan ik de naam noet meer weet van een fotograaf waarvan ik de naam ook niet weet. Op de foto's staab dan een koppel in hun eigen gender kleding. De foto ernaast zelfde koppel op zelfde plek maar dan de kleren omgeruild, wel naar passende maten trouwens. Wat blijkt alle vrouwen zien er dan nog steeds goed uit maar alle mannen een beetje mallig.
Voor wie zijn die gender neutrale dan wel unisex kleren dan. Voor de man/jongen om wat vrouwelijker te zijn of de vrouw/meisje om wat mannelijker te zijn.
Oh en voor kinderen zolang de pubertijd nog niet heeft ingezet zijn de lichamen min of meer gelijk natuurlijk. Pas onder invloed van hormonen komen die veranderingen die onderscheid maken tussen lichamen. Daarom ook dat als je al jong weet dat je als jongen liever een meisje wilt zijn, zet men je, in Nederland dan, aan de pubertijd blockers. En dan ben je dus nog niet bezig met een onomkeerbaar proces, wat hier eerder wel al soort van geopperd is.
Hoeveel zullen dat er ongeveer zijn? En word straks niet iets te snel geroepen 'ik ben van binnen ook een meisje' omdat de drempel gelukkig niet meer hoog is, en de aandacht groot.
Bruce Jenner liet zich ombouwen tot vrouw, met de naam Caitlyn Jenner, hij voelde zich jarenlang een vrouw van binnen, het heeft hem heeeeeel veel geld gekost. En nu is hij eenzamer dan ooit want hij is nu een vrouw maar hij houd nog steeds van vrouwen. Zijn huwelijk is gestrand. Hij/zij mist de aandacht voor de Olympisch kampioen die hij ooit was. Volgens naaste kring had hij vrij vlug spijt van de ingreep. Maar nu lijkt zij/hij gelukkig, maarrrrr Bruce zit nog steeds binnen in haar/hem zei ze tegen Ivo Niehe.
Rotoorlog, ik zeg NEE tegen deze OORLOG.
maandag 25 september 2017 om 16:39
Ja klopt, mijn vrouw vindt het meestal niet erg als ik een rok, panty draag maar de hakken wil ze er niet bij zien. Dan wordt het echt te vrouwelijk volgens haar.
fietsen varen vrouwelijk doen
maandag 25 september 2017 om 16:44
2 gender klinieken in Nederland, Amsterdam en Groningen en allebei hebben ze wachtlijsten. Hoeveel precies, de statistieken weet ik niet. Klopt wel dat er voor transgenders best wel eenzaamheid op de loer ligt.Fleurtje_5 schreef: ↑25-09-2017 16:36Hoeveel zullen dat er ongeveer zijn? En word straks niet iets te snel geroepen 'ik ben van binnen ook een meisje' omdat de drempel gelukkig niet meer hoog is, en de aandacht groot.
Bruce Jenner liet zich ombouwen tot vrouw, met de naam Caitlyn Jenner, hij voelde zich jarenlang een vrouw van binnen, het heeft hem heeeeeel veel geld gekost. En nu is hij eenzamer dan ooit want hij is nu een vrouw maar hij houd nog steeds van vrouwen. Zijn huwelijk is gestrand. Hij/zij mist de aandacht voor de Olympisch kampioen die hij ooit was. Volgens naaste kring had hij vrij vlug spijt van de ingreep. Maar nu lijkt zij/hij gelukkig, maarrrrr Bruce zit nog steeds binnen in haar/hem zei ze tegen Ivo Niehe.
Maar in dit geval kun je dus de Catlyn uit het amerikaanse systeem niet vergelijken met het NL systeem voor gender transformatie. Even kort door de bocht nu, NL systeem eerst een jaar lang aantonen dat je als vrouw leeft/gekleed bent/gaat en dan pas hormoontherapie, US systeem, heb je geld, hier heb je pillen en succes.
fietsen varen vrouwelijk doen
maandag 25 september 2017 om 20:02
Lachen zeg! Ook echt een goede inhoudelijk reactie.Fleurtje_5 schreef: ↑25-09-2017 00:07Oké, omdat het jouw smaak is, maar waarschijnlijk is het niet te koop in jouw maat.
Over denigrerend gesproken.
Ik ben uitgediscussieerd hier, zoals iemand een paar pagina's terug al opmerkte: alles is al lang 5x gezegd, ieders mening is duidelijk.
Edit: Fleurtje: niet op jouw gericht hoor, dat ik uitgepraat ben hier. Heb van jou goede posts gezien.
maandag 25 september 2017 om 20:14
Hier is meermaals door bepaalde voorstanders geschreven (of verweten) dat de ouders uitmaakten wat het kind draagt, want de ouders vinden dat een meisje meisjeskleren moet dragen, de ouders dit en de ouders dat. En jongentjes moesten dragen wat zij willen dragen of het nou een jurkje is of niet.
Dáárom schreef ik 'maar waarschijnlijk is het niet te koop in jouw maat'.
fleurtje_5 wijzigde dit bericht op 25-09-2017 20:17
8.14% gewijzigd
Rotoorlog, ik zeg NEE tegen deze OORLOG.
maandag 25 september 2017 om 20:15
aaaanne schreef: ↑25-09-2017 20:02Lachen zeg! Ook echt een goede inhoudelijk reactie.
Over denigrerend gesproken.
Ik ben uitgediscussieerd hier, zoals iemand een paar pagina's terug al opmerkte: alles is al lang 5x gezegd, ieders mening is duidelijk.
Edit: Fleurtje: niet op jouw gericht hoor, dat ik uitgepraat ben hier. Heb van jou goede posts gezien.
Dank je.
Rotoorlog, ik zeg NEE tegen deze OORLOG.
dinsdag 26 september 2017 om 09:57
Met het gevaar dat ik hier een beetje als mosterd na de maaltijd kom (de discussie lijkt inmiddels een beetje dood te bloeden) wil ik toch nog wel even mijn 5 cents worth hier kwijt.
Allereerst even mijn mening over de actie van de Hema. Op zich vind ik het ‘geen onderscheid meer maken tussen jongens- en meisjeskleding’ een goede actie. Alleen heb ik niet de illusie dat de Hema dit uit idealistische overwegingen doet, maar puur en alleen uit marketingoverwegingen. Het is dus niet zo dat ik nu ineens meer sympathie voor de Hema heb.
Ik heb hier gelezen dat er een probleem wordt gemaakt van iets dat helemaal geen probleem is. Immers, er is niemand die je verbiedt om iets uit een rek met jongenskleding te pakken voor je dochter. Of (al is dat al wel wat lastiger) om iets uit het rek met meisjeskleding te pakken voor je zoon. En inderdaad, als je helemaal alleen naar dit discussie-onderwerp kijkt, dan heb je gelijk. Maar ik denk dat het goed is om wat breder te kijken. Het gaat niet alleen om de kleding, maar ook om allerlei andere zaken. Speelgoed, beeldvorming in reclame, in films, het minachtende ‘je lijkt wel een meisje’ als een jongetje niet goed met de bal kan gooien, enzovoort enzovoort. Van kleins af aan zien kinderen dat de wereld wordt ingedeeld in ‘stoere jongens’ en ‘lieve meisjes’.
Ik heb twee kleindochters en een kleinzoon. De oudste kleindochter heeft ontzettend graag jurkjes aan. Maar dan geen roze jurkjes met ruches ed. En ze is dol op superhelden. Dus vindt ze het ook fijn om een spijkerbroek met t-shirt (met superheld daarop, uiteraard) te dragen. Ze kan nu zelf lezen, en hé, ze vindt het nu ineens vervelend dat ze dat superhelden t-shirt in de jongenshoek moet gaan kopen. “Mama, dat is voor jongens” zegt ze nu. Van mama mag ze het gerust kiezen hoor, dat is geen probleem. Maar in haar jonge koppie zit dus toch al die maatschappelijke druk, ergens voelt ze al dat ze zich niet jongensachtig mag gedragen. En dat voor een kind dat wordt opgevoed door ouders die juist een hekel hebben aan etiketjes plakken. Voor haar zal het echt fijn zijn als ze haar kleding kan uitzoeken in een ‘kids corner’, en ze dus niet langer het gevoel krijgt dat ze iets doet dat eigenlijk niet bij haar hoort.
Jongste kleindochter (nichtje van oudste kleindochter) is heel anders. Zij is wat wij vaak ‘een echt meisje’ noemen. (Rare term, zijn er ook ‘onechte meisjes’? Maar vooruit, in deze discussie gebruik ik ‘m toch even om het verschil tussen die twee meiden duidelijk te maken.) Jongste kleindochter is vijf jaar en als zij kleding nodig heeft, dan loopt ze zelf al heel beslist naar de meisjeshoek. Hoe rozer, hoe liever. Prima, dat lieve kind voelt zich het fijnst in dat soort kleding, en dat mag. Dit soort kleding zal ze straks in de ‘kids corner’ ook heus nog wel vinden.
Ik vind het jammer dat niemand heeft gereageerd op de link die VrouwJagersma heeft geplaatst naar het interview met Robbert Dijkgraaf. Want daarin wordt verwoord wat naar mijn mening de kern van de hele discussie zou moeten zijn. Dus niet het op zich piepkleine ‘probleem’ dat er kleding met jongens- en met meisjeslabels bestaat. Maar wel het grote probleem dat de maatschappij zorgt voor een beeldvorming die kinderen al van jongs af aan heel subtiel een ‘stoere’ of ‘lieve’ hoek induwt. De labels van kinderkleding afhalen zal dat probleem niet oplossen. Maar het is wel een mooi en zeer welkom signaal, dat hopelijk ook op andere terreinen in de maatschappij opgevolgd zal worden.
Allereerst even mijn mening over de actie van de Hema. Op zich vind ik het ‘geen onderscheid meer maken tussen jongens- en meisjeskleding’ een goede actie. Alleen heb ik niet de illusie dat de Hema dit uit idealistische overwegingen doet, maar puur en alleen uit marketingoverwegingen. Het is dus niet zo dat ik nu ineens meer sympathie voor de Hema heb.
Ik heb hier gelezen dat er een probleem wordt gemaakt van iets dat helemaal geen probleem is. Immers, er is niemand die je verbiedt om iets uit een rek met jongenskleding te pakken voor je dochter. Of (al is dat al wel wat lastiger) om iets uit het rek met meisjeskleding te pakken voor je zoon. En inderdaad, als je helemaal alleen naar dit discussie-onderwerp kijkt, dan heb je gelijk. Maar ik denk dat het goed is om wat breder te kijken. Het gaat niet alleen om de kleding, maar ook om allerlei andere zaken. Speelgoed, beeldvorming in reclame, in films, het minachtende ‘je lijkt wel een meisje’ als een jongetje niet goed met de bal kan gooien, enzovoort enzovoort. Van kleins af aan zien kinderen dat de wereld wordt ingedeeld in ‘stoere jongens’ en ‘lieve meisjes’.
Ik heb twee kleindochters en een kleinzoon. De oudste kleindochter heeft ontzettend graag jurkjes aan. Maar dan geen roze jurkjes met ruches ed. En ze is dol op superhelden. Dus vindt ze het ook fijn om een spijkerbroek met t-shirt (met superheld daarop, uiteraard) te dragen. Ze kan nu zelf lezen, en hé, ze vindt het nu ineens vervelend dat ze dat superhelden t-shirt in de jongenshoek moet gaan kopen. “Mama, dat is voor jongens” zegt ze nu. Van mama mag ze het gerust kiezen hoor, dat is geen probleem. Maar in haar jonge koppie zit dus toch al die maatschappelijke druk, ergens voelt ze al dat ze zich niet jongensachtig mag gedragen. En dat voor een kind dat wordt opgevoed door ouders die juist een hekel hebben aan etiketjes plakken. Voor haar zal het echt fijn zijn als ze haar kleding kan uitzoeken in een ‘kids corner’, en ze dus niet langer het gevoel krijgt dat ze iets doet dat eigenlijk niet bij haar hoort.
Jongste kleindochter (nichtje van oudste kleindochter) is heel anders. Zij is wat wij vaak ‘een echt meisje’ noemen. (Rare term, zijn er ook ‘onechte meisjes’? Maar vooruit, in deze discussie gebruik ik ‘m toch even om het verschil tussen die twee meiden duidelijk te maken.) Jongste kleindochter is vijf jaar en als zij kleding nodig heeft, dan loopt ze zelf al heel beslist naar de meisjeshoek. Hoe rozer, hoe liever. Prima, dat lieve kind voelt zich het fijnst in dat soort kleding, en dat mag. Dit soort kleding zal ze straks in de ‘kids corner’ ook heus nog wel vinden.
Ik vind het jammer dat niemand heeft gereageerd op de link die VrouwJagersma heeft geplaatst naar het interview met Robbert Dijkgraaf. Want daarin wordt verwoord wat naar mijn mening de kern van de hele discussie zou moeten zijn. Dus niet het op zich piepkleine ‘probleem’ dat er kleding met jongens- en met meisjeslabels bestaat. Maar wel het grote probleem dat de maatschappij zorgt voor een beeldvorming die kinderen al van jongs af aan heel subtiel een ‘stoere’ of ‘lieve’ hoek induwt. De labels van kinderkleding afhalen zal dat probleem niet oplossen. Maar het is wel een mooi en zeer welkom signaal, dat hopelijk ook op andere terreinen in de maatschappij opgevolgd zal worden.
dinsdag 26 september 2017 om 10:09
Toch een reactie hierop.vrouwjagersma schreef: ↑24-09-2017 19:04Ja, hier kan ik niet tegenop.
Maar goed. Ik las vandaag een column van Robbert Dijkgraaf waarin hij schrijft dat 75% van alle meisjes in groep 4 al denkt dat ze niet goed in wiskunde zijn en dat in het wetenschappelijk werkveld nog altijd vooroordelen over geniale mannen en hardwerkende vrouwen overheersen. https://www.nrc.nl/nieuws/2017/09/22/we ... 6-a1574455
Uit deze column blijkt dat het veel en veel verder gaat dan alleen roze prinsessejurkjes voor meisjes en camouflagebroeken voor jongens.
Hoe komt het toch dat meisjes al heel vroeg denken dat ze niet goed in wiskunde blijken te zijn?
Dat móet toch een gevoed idee zijn?
Uit dezelfde hoek als de speelgoedfolder met een meisje met een speelgoedstrijkplank/stofzuiger met de aanbeveling "net als moeder" ?
Die toegedachte rolpatronen krijg je echt niet weg door de actie van de Hema. Of door het versturen van geboortekaartjes met "we hebben een kind". Niets mis met "vrouwelijke" meisjes en "stoere" jongens, maar omgekeerd ook niet.
dinsdag 26 september 2017 om 12:35
Ik voel me mijn hele leven al een beetje vreemd, omdat ik mezelf niet herken in alle beelden die je overal ziet over vrouwen. Al die typische dingen die volgens de maatschappij (televisie, bladen, reclames, algemene opinie) passen bij vrouw-zijn herken ik niet.
Deels heb ik me proberen aan te passen, deels kan ik niet anders dan mijn eigen ding te doen. Ik ben nu dik in de dertig en nog altijd worstel ik met mijn identiteit en in hoeverre ik mezelf kan en mag zijn. Nu ik moeder ben is er weer een hele identiteit vanuit de buitenwereld bijgekomen, waar ik me niet erg in kan vinden. Hoe anderen verwachten dat je bent als moeder, past niet bij mij. Het beeld dat anderen opervlakkig van mij hebben, sluit denk ik slecht aan bij de realiteit.
Ondanks dat ik mij niet kan vinden in het stereotype beeld dat heerst van de vrouw, zou ik toch ook niet zeggen dat ik mij mannelijk voel, of liever een man zou willen zijn. Ik voel mij eigenlijk geen van beide. Ik kan zelf heel weinig met het onderscheid, omdat ik me gewoon mezelf voel en mijn persoonlijkheid uit meer bestaat dan de typische genderaspecten. Dit zie ik ook bij anderen. De persoonlijkheden van mensen zijn veel rijker geschakeerd, dan het onderscheid in die twee hokjes impliceert. Ik ben ook bi-seksueel, omdat ik niet snap waarom je alleen op een man of op een vrouw zou kunnen vallen, ipv op een totaal mens.
Mij stoort het wanneer het onderscheid keer op keer benadrukt wordt en mensen je bepaalde kenmerken toekennen op basis van je geslacht, of het feit dat je moeder bent. Ik ben het zat om ergens ingedrukt te worden waar ik niet inpas. Ik wil gewoon mezelf kunnen zijn en gewaardeerd om wie ik ben met alles wat daar bijhoort, of dat nu traditioneel in het hokje vrouw of man past. Ik denk echt dat je tijdens de vorming van mensen hen een bepaalde vrijheid ontneemt om zelf hun identiteit te ontwikkelen, wanneer je hen ergens in probeert te passen waar ze zich niet in herkennen. Daarom hoop ik heel erg dat dit minder zal worden de komende jaren, omdat steeds meer zullen inzien dat het voor heel veel mensen (dus niet alleen voor een kleine groep) beperkend werkt.
Deels heb ik me proberen aan te passen, deels kan ik niet anders dan mijn eigen ding te doen. Ik ben nu dik in de dertig en nog altijd worstel ik met mijn identiteit en in hoeverre ik mezelf kan en mag zijn. Nu ik moeder ben is er weer een hele identiteit vanuit de buitenwereld bijgekomen, waar ik me niet erg in kan vinden. Hoe anderen verwachten dat je bent als moeder, past niet bij mij. Het beeld dat anderen opervlakkig van mij hebben, sluit denk ik slecht aan bij de realiteit.
Ondanks dat ik mij niet kan vinden in het stereotype beeld dat heerst van de vrouw, zou ik toch ook niet zeggen dat ik mij mannelijk voel, of liever een man zou willen zijn. Ik voel mij eigenlijk geen van beide. Ik kan zelf heel weinig met het onderscheid, omdat ik me gewoon mezelf voel en mijn persoonlijkheid uit meer bestaat dan de typische genderaspecten. Dit zie ik ook bij anderen. De persoonlijkheden van mensen zijn veel rijker geschakeerd, dan het onderscheid in die twee hokjes impliceert. Ik ben ook bi-seksueel, omdat ik niet snap waarom je alleen op een man of op een vrouw zou kunnen vallen, ipv op een totaal mens.
Mij stoort het wanneer het onderscheid keer op keer benadrukt wordt en mensen je bepaalde kenmerken toekennen op basis van je geslacht, of het feit dat je moeder bent. Ik ben het zat om ergens ingedrukt te worden waar ik niet inpas. Ik wil gewoon mezelf kunnen zijn en gewaardeerd om wie ik ben met alles wat daar bijhoort, of dat nu traditioneel in het hokje vrouw of man past. Ik denk echt dat je tijdens de vorming van mensen hen een bepaalde vrijheid ontneemt om zelf hun identiteit te ontwikkelen, wanneer je hen ergens in probeert te passen waar ze zich niet in herkennen. Daarom hoop ik heel erg dat dit minder zal worden de komende jaren, omdat steeds meer zullen inzien dat het voor heel veel mensen (dus niet alleen voor een kleine groep) beperkend werkt.
dinsdag 26 september 2017 om 12:39
Sweetchili,SweetChili schreef: ↑26-09-2017 12:35Ik voel me mijn hele leven al een beetje vreemd, omdat ik mezelf niet herken in alle beelden die je overal ziet over vrouwen. Al die typische dingen die volgens de maatschappij (televisie, bladen, reclames, algemene opinie) passen bij vrouw-zijn herken ik niet.
Deels heb ik me proberen aan te passen, deels kan ik niet anders dan mijn eigen ding te doen. Ik ben nu dik in de dertig en nog altijd worstel ik met mijn identiteit en in hoeverre ik mezelf kan en mag zijn. Nu ik moeder ben is er weer een hele identiteit vanuit de buitenwereld bijgekomen, waar ik me niet erg in kan vinden. Hoe anderen verwachten dat je bent als moeder, past niet bij mij. Het beeld dat anderen opervlakkig van mij hebben, sluit denk ik slecht aan bij de realiteit.
Ondanks dat ik mij niet kan vinden in het stereotype beeld dat heerst van de vrouw, zou ik toch ook niet zeggen dat ik mij mannelijk voel, of liever een man zou willen zijn. Ik voel mij eigenlijk geen van beide. Ik kan zelf heel weinig met het onderscheid, omdat ik me gewoon mezelf voel en mijn persoonlijkheid uit meer bestaat dan de typische genderaspecten. Dit zie ik ook bij anderen. De persoonlijkheden van mensen zijn veel rijker geschakeerd, dan het onderscheid in die twee hokjes impliceert. Ik ben ook bi-seksueel, omdat ik niet snap waarom je alleen op een man of op een vrouw zou kunnen vallen, ipv op een totaal mens.
Mij stoort het wanneer het onderscheid keer op keer benadrukt wordt en mensen je bepaalde kenmerken toekennen op basis van je geslacht, of het feit dat je moeder bent. Ik ben het zat om ergens ingedrukt te worden waar ik niet inpas. Ik wil gewoon mezelf kunnen zijn en gewaardeerd om wie ik ben met alles wat daar bijhoort, of dat nu traditioneel in het hokje vrouw of man past. Ik denk echt dat je tijdens de vorming van mensen hen een bepaalde vrijheid ontneemt om zelf hun identiteit te ontwikkelen, wanneer je hen ergens in probeert te passen waar ze zich niet in herkennen. Daarom hoop ik heel erg dat dit minder zal worden de komende jaren, omdat steeds meer zullen inzien dat het voor heel veel mensen (dus niet alleen voor een kleine groep) beperkend werkt.
Hoe zie je dit process voor je?
Wat moet daar voor gebeuren?
dinsdag 26 september 2017 om 13:33
Een eerste stap zou kunnen zijn dat mensen gaan erkennen dat er meerdere gedragingen passen bij vrouwelijkheid of mannelijkheid. Dat een man zijn emoties mag laten zien en dan geen doetje of homo wordt genoemd, maar nog net zozeer een man is als iedere andere man. Dat een vrouw voor zichzelf mag opkomen en het voortouw mag nemen, zonder dat ze een haaibaai of een bitch genoemd wordt, of mannelijk.
Ik vind het lastig hoe je dit zou kunnen bereiken. Als er steeds meer mensen zich gaan gedragen zoals ze zijn, dan zul je meer variatie gaan zien en dus meer goede voorbeelden van hoe het ook kan. Door het zelf voor te leven aan je kinderen en anderen kun je misschien een klein verschil maken.
Dat mannelijke en vrouwelijke personages in films en series nu beter worden uitgewerkt, vind ik wel een goed teken. We maken kleine stapjes, maar zo'n proces duurt denk ik heel lang.
Het gros van de mensen vindt nog steeds dat een vrouw nu eenmaal zo is en een man zo. Die ingebakken denkbeelden verander je niet even, die zitten heel sterk verankerd in onze cultuur en geschiedenis.
Ik vind het lastig hoe je dit zou kunnen bereiken. Als er steeds meer mensen zich gaan gedragen zoals ze zijn, dan zul je meer variatie gaan zien en dus meer goede voorbeelden van hoe het ook kan. Door het zelf voor te leven aan je kinderen en anderen kun je misschien een klein verschil maken.
Dat mannelijke en vrouwelijke personages in films en series nu beter worden uitgewerkt, vind ik wel een goed teken. We maken kleine stapjes, maar zo'n proces duurt denk ik heel lang.
Het gros van de mensen vindt nog steeds dat een vrouw nu eenmaal zo is en een man zo. Die ingebakken denkbeelden verander je niet even, die zitten heel sterk verankerd in onze cultuur en geschiedenis.
dinsdag 26 september 2017 om 23:15
Ik ben het hier helemaal mee eens. Ik ben zelf altijd best wel zelfverzekerd geweest in mijn eigen identiteit, dus ik herken je verhaal in dat opzicht niet uit eigen beleveing. Maar ik zie het heel erg bij mijn kinderen en de kinderen in hun omgeving. Hoe vaak er opmerkingen gemaakt worden dat jongens zo druk zijn, of dat meisjes tenminste rustig binnen spelen. Als je dat zegt waar een 3 jarig kind bij is, dan denkt dat kind dus dat het hoort dat jongens druk doen en dat meisjes rustig zijn. En omdat ze nog zo beinvloedbaar zijn op die leeftijd gaan ze zich daar naar gedragen, en de ouders passen ook hun gedragingen naar de kinderen aan. Dat gezeur om kleding van meisjes meer geaccepteerd wordt dan van jongens bijvoorbeeld, 'omdat dat nu eenmaal belangrijk is voor meisjes.' het zijn de ouders die deze vooroordelen onbewust opleggen en versterken. En het is best lastig om je kinderen daar op zo'n jonge leeftijd al tegen te wapenen en beschermen.SweetChili schreef: ↑26-09-2017 13:33Een eerste stap zou kunnen zijn dat mensen gaan erkennen dat er meerdere gedragingen passen bij vrouwelijkheid of mannelijkheid. Dat een man zijn emoties mag laten zien en dan geen doetje of homo wordt genoemd, maar nog net zozeer een man is als iedere andere man. Dat een vrouw voor zichzelf mag opkomen en het voortouw mag nemen, zonder dat ze een haaibaai of een bitch genoemd wordt, of mannelijk.
Ik vind het lastig hoe je dit zou kunnen bereiken. Als er steeds meer mensen zich gaan gedragen zoals ze zijn, dan zul je meer variatie gaan zien en dus meer goede voorbeelden van hoe het ook kan. Door het zelf voor te leven aan je kinderen en anderen kun je misschien een klein verschil maken.
Dat mannelijke en vrouwelijke personages in films en series nu beter worden uitgewerkt, vind ik wel een goed teken. We maken kleine stapjes, maar zo'n proces duurt denk ik heel lang.
Het gros van de mensen vindt nog steeds dat een vrouw nu eenmaal zo is en een man zo. Die ingebakken denkbeelden verander je niet even, die zitten heel sterk verankerd in onze cultuur en geschiedenis.
woensdag 27 september 2017 om 08:01
SweetChili en tiramisuusje, ik ben het helemaal met jullie eens.
Jammer dat je denkt dat het nutteloos is om over dit soort onderwerpen te praten. Ik denk juist dat het heel goed is om hierover te praten. Omdat dit toch bijdraagt aan een bewustwordingsproces, en dus ook bijdraagt aan geleidelijke veranderingen. Je zou dit kunnen vergelijken met andere maatschappelijke onderwerpen die in het (recente) verleden veel aandacht hebben gehad, en die dankzij die aandacht wel degelijk tot veranderingen hebben geleid. Bijvoorbeeld de acceptatie van homoseksualiteit, gelijke beloning voor vrouwen en mannen, roken in het bijzijn van kinderen..... Allemaal discussies die in eerste instantie (door sommige mensen) als 'nutteloos' werden gezien, maar die toch zeker zeer nuttig zijn gebleken.
Natuurlijk krijg je die toegedachte rolpatronen niet weg alleen maar door de actie van de Hema. Daar is veel meer voor nodig. Het is een geleidelijk proces. "Vroeger" zat in een autoreclame voor een gezinsauto altijd de vader achter het stuur, en de moeder braaf ernaast. Tegenwoordig zie je ook autoreclames met vrouwen achter het stuur. Gewoon een klein voorbeeld van een maatschappelijke verandering. Eén enkele verandering zal geen invloed hebben, maar geleidelijk aan steeds meer van dit soort kleine veranderingen hebben wel degelijk invloed.
Jammer dat je denkt dat het nutteloos is om over dit soort onderwerpen te praten. Ik denk juist dat het heel goed is om hierover te praten. Omdat dit toch bijdraagt aan een bewustwordingsproces, en dus ook bijdraagt aan geleidelijke veranderingen. Je zou dit kunnen vergelijken met andere maatschappelijke onderwerpen die in het (recente) verleden veel aandacht hebben gehad, en die dankzij die aandacht wel degelijk tot veranderingen hebben geleid. Bijvoorbeeld de acceptatie van homoseksualiteit, gelijke beloning voor vrouwen en mannen, roken in het bijzijn van kinderen..... Allemaal discussies die in eerste instantie (door sommige mensen) als 'nutteloos' werden gezien, maar die toch zeker zeer nuttig zijn gebleken.
amarna schreef: ↑26-09-2017 10:09Toch een reactie hierop.
Uit deze column blijkt dat het veel en veel verder gaat dan alleen roze prinsessejurkjes voor meisjes en camouflagebroeken voor jongens.
Hoe komt het toch dat meisjes al heel vroeg denken dat ze niet goed in wiskunde blijken te zijn?
Dat móet toch een gevoed idee zijn?
Uit dezelfde hoek als de speelgoedfolder met een meisje met een speelgoedstrijkplank/stofzuiger met de aanbeveling "net als moeder" ?
Die toegedachte rolpatronen krijg je echt niet weg door de actie van de Hema. Of door het versturen van geboortekaartjes met "we hebben een kind". Niets mis met "vrouwelijke" meisjes en "stoere" jongens, maar omgekeerd ook niet.
Natuurlijk krijg je die toegedachte rolpatronen niet weg alleen maar door de actie van de Hema. Daar is veel meer voor nodig. Het is een geleidelijk proces. "Vroeger" zat in een autoreclame voor een gezinsauto altijd de vader achter het stuur, en de moeder braaf ernaast. Tegenwoordig zie je ook autoreclames met vrouwen achter het stuur. Gewoon een klein voorbeeld van een maatschappelijke verandering. Eén enkele verandering zal geen invloed hebben, maar geleidelijk aan steeds meer van dit soort kleine veranderingen hebben wel degelijk invloed.
anoniem_231559 wijzigde dit bericht op 27-09-2017 08:03
Reden: typfout
Reden: typfout
0.11% gewijzigd
woensdag 27 september 2017 om 08:06
Ik snap dat niet zo goed dat sommige vallen over de mannen of vrouwen rollen. Je doet toch lekker wat je zelf wilt. Ik stoor mij totaal niet aan reclames waarbij een man bv achter t stuur zit en een vrouw ernaast. (Niet persoonlijk bedoelt) of dat een meisje van de gamma of kwamtum een prinsessen kamer moet en jongens een dinosaurus kamer. Alsof t verboden zou zijn als je t andersom zou doen. Waar maak je je druk om. En tot slot je koopt waar je zelf wilt en niemand die jou dat verbied. Wat je aantrekt of hoe jij leeft.
woensdag 27 september 2017 om 09:06
anoniem23081410 schreef: ↑27-09-2017 08:06Ik snap dat niet zo goed dat sommige vallen over de mannen of vrouwen rollen. Je doet toch lekker wat je zelf wilt. Ik stoor mij totaal niet aan reclames waarbij een man bv achter t stuur zit en een vrouw ernaast. (Niet persoonlijk bedoelt) of dat een meisje van de gamma of kwamtum een prinsessen kamer moet en jongens een dinosaurus kamer. Alsof t verboden zou zijn als je t andersom zou doen. Waar maak je je druk om. En tot slot je koopt waar je zelf wilt en niemand die jou dat verbied. Wat je aantrekt of hoe jij leeft.
Voor jou klopt dat dikgedrukte tekst wel. Helaas klopt dat niet voor iedereen. Ik denk dat je onderschat wat voor een invloed maatschappelijke druk op de vorming van een kind heeft.
anoniem_231559 wijzigde dit bericht op 27-09-2017 09:06
Reden: typfout
Reden: typfout
0.06% gewijzigd
woensdag 27 september 2017 om 09:17
Daar heb je misschien wel gelijk in. Ik zie wel om mij heen dat iedereen maar moet voldoen aan een bepaald beeld. En daar doen tv programma s en media heel erg in mee. Neem zo n programma als next top model. Of opbotsen tegen elkaar op instagram of fb. Daar maak ik mij wel zorgen om. Dat als je niet dun en mooi (meestal totaal onder de Make up ) bent je niet meetelt. Het is misschien off-topic maar ik denk dat ze daar ook wel eens wat aandacht aan mogen besteden. Daarom hoop ik dat er meerdere zijn zoals ik die gewoon lekker doen wat ze willen en de media eens flink wordt aangepakt.VecchiaDonna schreef: ↑27-09-2017 09:06Voor jou klopt dat dikgedrukte tekst wel. Helaas klopt dat niet voor iedereen. Ik denk dat je onderschat wat voor een invloed maatschappelijke druk op de vorming van een kind heeft.
woensdag 27 september 2017 om 13:04
Ik denk dat heel veel mensen wel doen wat ze willen en dat daar best ruimte voor is in Nederland. Ik doe mijn hele leven al dingen die mensen apart vinden voor een vrouw, krijg daar standaard opmerkingen over, maar het is niet dat het mij wordt verboden gelukkig.
Toch vind ik het jammer dat het niet meer gangbaar is, dat mensen gewoon allerlei voorkeuren en interesses kunnen hebben, zonder dat dit iets te maken heeft met man/vrouw zijn.
Die opmerkingen benadrukken steeds dat ik anders ben en afwijk van de norm. Als kind heeft dit veel invloed op hoe je jezelf ziet en ontwikkelt. Je wil er toch bijhoren en gezien en geaccepteerd worden ipv voortdurend kritiek te krijgen op de dingen die je doet. Als volwassene ken je jezelf beter en heb je geleerd om schijt te hebben aan wat andere vinden, maar dat kost wel meer moeite dan wanneer je in het stereotype beeld past en mensen zich op gepaste manier naar je gedragen omdat het beeld dat ze van je hebben aansluit bij je werkelijke identiteit.
Ik heb zelfs een tijdje gedacht dat ik liever was geboren als man, maar daar ben ik toch van terug gekomen. Ik voel mij vrouw en ben ook vrouwelijk in mijn voorkomen en voel me daar prettig bij. Alleen alle beelden en ideeën die bestaan over vrouwelijkheid passen niet bij mij, maar dat ligt meer aan die beperkte beelden dan aan mij. Ik zou wilmen dat vrouwelijkheid een ruimer begrip was, dan hoe het nu wordt voorgesteld. Net als dat mannelijkheid ook een ruimer begrip zou moeten zijn.
Nu passen heel veel mensen niet in de hokjes. Ik denk ook dat daar de werkelijke discussie over gaat. Het is maar een kleine groep die echt man wil zijn of vrouw en als het andere geslacht is geboren. Maar het is een grote groep die zich niet kan vinden in de kunstmatige tweedeling die zo vaak wordt gemaakt in de samenleving en zich niet kan vinden in de ideeën die over hun gender bestaan.
Toch vind ik het jammer dat het niet meer gangbaar is, dat mensen gewoon allerlei voorkeuren en interesses kunnen hebben, zonder dat dit iets te maken heeft met man/vrouw zijn.
Die opmerkingen benadrukken steeds dat ik anders ben en afwijk van de norm. Als kind heeft dit veel invloed op hoe je jezelf ziet en ontwikkelt. Je wil er toch bijhoren en gezien en geaccepteerd worden ipv voortdurend kritiek te krijgen op de dingen die je doet. Als volwassene ken je jezelf beter en heb je geleerd om schijt te hebben aan wat andere vinden, maar dat kost wel meer moeite dan wanneer je in het stereotype beeld past en mensen zich op gepaste manier naar je gedragen omdat het beeld dat ze van je hebben aansluit bij je werkelijke identiteit.
Ik heb zelfs een tijdje gedacht dat ik liever was geboren als man, maar daar ben ik toch van terug gekomen. Ik voel mij vrouw en ben ook vrouwelijk in mijn voorkomen en voel me daar prettig bij. Alleen alle beelden en ideeën die bestaan over vrouwelijkheid passen niet bij mij, maar dat ligt meer aan die beperkte beelden dan aan mij. Ik zou wilmen dat vrouwelijkheid een ruimer begrip was, dan hoe het nu wordt voorgesteld. Net als dat mannelijkheid ook een ruimer begrip zou moeten zijn.
Nu passen heel veel mensen niet in de hokjes. Ik denk ook dat daar de werkelijke discussie over gaat. Het is maar een kleine groep die echt man wil zijn of vrouw en als het andere geslacht is geboren. Maar het is een grote groep die zich niet kan vinden in de kunstmatige tweedeling die zo vaak wordt gemaakt in de samenleving en zich niet kan vinden in de ideeën die over hun gender bestaan.
