Gezocht Thijs H., drie moorden in vier dagen.

08-05-2019 22:36 1894 berichten
Wat er aan de hand is weet ik niet, maar de politie gaf vanavond een opsporingsbericht vrij van een man van 27 die er 3 in 4 dagen heeft neergestoken.
Omgeving Den Haag en Brunssum, en daar schijnt hij regelmatig te zijn.
Bizar, al die zwaar gestoorden die de laatste tijd actief lijken.
Zou dat een gevolg zijn van bezuinigingen op GGZ gebied?
anoniem_114563 wijzigde dit bericht op 09-05-2019 08:33
Reden: Korrektie
1.92% gewijzigd
47084 schreef:
02-06-2019 09:14
De gevallen van personeel dat een relatie aangaat met een delinquent. Mag niet, gebeurt wel.
Maar, in ieder geval is dát een aannemelijke omstandigheid waarin een crimineel verleden zou kunnen worden gedeeld. Voor de rest heb ik er nog nóóit van gehoord. Wat op zich een goed ding is, want het is beroepsgeheim.
Alleen dat? Komt het in je op dat er ook mensen zijn die juist alleen maar werken met mensen met een crimineel verleden of zelfs een crimineel heden? Ook die mensen hebben hulpverlening. Er zitten een hoop grijstinten tussen een gewetenloze topcrimineel en een psychotische man die moord in een psychose. Ik spreek soms mensen die op hun 12e of 13e actief zijn geworden in de drugscriminaliteit. Als ik ze spreek zijn ze tussen de 25 en 60. Vaak omdat ze eruit zijn gestapt of proberen te stappen. Maar geloof me, ook mensen die onder invloed verschrikkelijke dingen hebben gedaan kunnen daar enorme last van ondervinden als ze afgekickt zijn. Dan bespreek je dat soms, zonder dat je het er over hebt of ze daar wel voor gepakt zijn. Want ik ben niet van de politie, daar zit mijn taak en mijn zorg niet. Meestal gaat het niet om moorden maar om mensen die afgeperst of gemarteld zijn bijvoorbeeld. Dan is echt niet mijn eerste vraag ‘heb jij dat zelf gedaan of was het iemand anders en ben je daar wel voor opgepakt?’. Daar gaat het namelijk helemaal niet om. Van alle mensen die ik spreek met strafblad weet ik één ding zeker: dat ze veel meer hebben uitgespookt dan op hun strafblad staat, want geen enkele boef wordt altijd gepakt. Dat zijn mijn zaken niet, en ik voel me er ook niet verantwoordelijk voor.

Sterker nog, ik spreek ook veel politie. Soms weet ik dat ze iemand zoeken (heus niet voor moord), zij weten dat ik weet waar diegene is, maar ze zullen het me niet vragen. En ik vertel het ze niet. We werken namelijk heel goed samen en weten precies wat we wel en niet kunnen bespreken met elkaar en wat de taken en verantwoordelijkheden van de ander zijn.

Als je in dat werkveld zit wordt je beeld van goed en slecht een stuk minder zwart wit. Veiligheid staat uiteraard voorop en als het nodig is verbreekt je je beroepsgeheim, absoluut. En ik wil geen dingen weten waar ik mee in gewetensnood kom en die hoor ik dus ook nooit.
simbalabimba schreef:
02-06-2019 09:22
Dat vind ik ook heel dubbel klinken.

En het maakt ook niks meer uit voor degenen die toch al dood zijn. 😬 Maakt ook niet uit voor de nabestaanden zeker.
Die kunnen altijd nog meedoen aan een stille tocht voor onopgeloste moorden.
Je ziet een iets andere context voor je dan er in wekelijkheid is. Echt, voor dit soort moorden wordt geen stille tocht gelopen, je kunt eerder een ‘fijn dat dat tuig elkaar uit de weg ruimt’ in de media verwachten.
Ranveig schreef:
02-06-2019 09:46
Je ziet een iets andere context voor je dan er in wekelijkheid is. Echt, voor dit soort moorden wordt geen stille tocht gelopen, je kunt eerder een ‘fijn dat dat tuig elkaar uit de weg ruimt’ in de media verwachten.
Je klinkt niet als een hulpverlener. Eerder als iemand met een hart van steen.

Zwijgen over moord blijft ongehoord was nota bene het thema van de eerste stilte tocht voor slachtoffers van onopgeloste moorden, gisteren in Almere.

https://www.ad.nl/binnenland/jij-hebt-e ... ~a25146ca/
Ranveig schreef:
02-06-2019 09:44
Alleen dat? Komt het in je op dat er ook mensen zijn die juist alleen maar werken met mensen met een crimineel verleden of zelfs een crimineel heden? Ook die mensen hebben hulpverlening. Er zitten een hoop grijstinten tussen een gewetenloze topcrimineel en een psychotische man die moord in een psychose. Ik spreek soms mensen die op hun 12e of 13e actief zijn geworden in de drugscriminaliteit. Als ik ze spreek zijn ze tussen de 25 en 60. Vaak omdat ze eruit zijn gestapt of proberen te stappen. Maar geloof me, ook mensen die onder invloed verschrikkelijke dingen hebben gedaan kunnen daar enorme last van ondervinden als ze afgekickt zijn. Dan bespreek je dat soms, zonder dat je het er over hebt of ze daar wel voor gepakt zijn. Want ik ben niet van de politie, daar zit mijn taak en mijn zorg niet. Meestal gaat het niet om moorden maar om mensen die afgeperst of gemarteld zijn bijvoorbeeld. Dan is echt niet mijn eerste vraag ‘heb jij dat zelf gedaan of was het iemand anders en ben je daar wel voor opgepakt?’. Daar gaat het namelijk helemaal niet om. Van alle mensen die ik spreek met strafblad weet ik één ding zeker: dat ze veel meer hebben uitgespookt dan op hun strafblad staat, want geen enkele boef wordt altijd gepakt. Dat zijn mijn zaken niet, en ik voel me er ook niet verantwoordelijk voor.

Sterker nog, ik spreek ook veel politie. Soms weet ik dat ze iemand zoeken (heus niet voor moord), zij weten dat ik weet waar diegene is, maar ze zullen het me niet vragen. En ik vertel het ze niet. We werken namelijk heel goed samen en weten precies wat we wel en niet kunnen bespreken met elkaar en wat de taken en verantwoordelijkheden van de ander zijn.

Als je in dat werkveld zit wordt je beeld van goed en slecht een stuk minder zwart wit. Veiligheid staat uiteraard voorop en als het nodig is verbreekt je je beroepsgeheim, absoluut. En ik wil geen dingen weten waar ik mee in gewetensnood kom en die hoor ik dus ook nooit.
Kan best zo zijn, maar realiseer je je wel dat er massa’s mensen zijn die in het “slachtveld” van jouw zielepieten uit jouw grijsgebied zitten, en ten gevolge daarvan jouw mening n i e t delen. Ik draai nu ook maar naar de onprettige vorm, vanwege jouw manier van belerend toespreken. Het heeft me niet van mening doen veranderen: de bewoners van de grote psychiatrische instellingen veroorzaken te veel overlast en belasten de leefomgeving van mensen die in de omgeving van zo’n kliniek wonen. Daar moet iets aan gedaan worden.
Oh maar deze wonen gewoon los in een woonwijk hoor. Kan je buurman zijn. Niks geen instelling
Ranveig schreef:
02-06-2019 10:19
Oh maar deze wonen gewoon los in een woonwijk hoor. Kan je buurman zijn. Niks geen instelling
Ook dat tel ik tot overlast bezorgen door patiënten van de instelling. Hier koopt de instelling de goedkope sociale huurwoningen op en zet er patiënten in. En daar gebeuren inderdaad rare dingen. Drugs, prostitutie, brandstichting. Dan mag zo’n ambulante behandelaar elke dag even langsfietsen, en de rest van de overlast is voor de buurt.
Met vreselijke gevolgen soms. Dat is dan weer zo’n beoordelingsfout...
Ranveig schreef:
02-06-2019 09:44
Alleen dat? Komt het in je op dat er ook mensen zijn die juist alleen maar werken met mensen met een crimineel verleden of zelfs een crimineel heden? Ook die mensen hebben hulpverlening. Er zitten een hoop grijstinten tussen een gewetenloze topcrimineel en een psychotische man die moord in een psychose. Ik spreek soms mensen die op hun 12e of 13e actief zijn geworden in de drugscriminaliteit. Als ik ze spreek zijn ze tussen de 25 en 60. Vaak omdat ze eruit zijn gestapt of proberen te stappen. Maar geloof me, ook mensen die onder invloed verschrikkelijke dingen hebben gedaan kunnen daar enorme last van ondervinden als ze afgekickt zijn. Dan bespreek je dat soms, zonder dat je het er over hebt of ze daar wel voor gepakt zijn. Want ik ben niet van de politie, daar zit mijn taak en mijn zorg niet. Meestal gaat het niet om moorden maar om mensen die afgeperst of gemarteld zijn bijvoorbeeld. Dan is echt niet mijn eerste vraag ‘heb jij dat zelf gedaan of was het iemand anders en ben je daar wel voor opgepakt?’. Daar gaat het namelijk helemaal niet om. Van alle mensen die ik spreek met strafblad weet ik één ding zeker: dat ze veel meer hebben uitgespookt dan op hun strafblad staat, want geen enkele boef wordt altijd gepakt. Dat zijn mijn zaken niet, en ik voel me er ook niet verantwoordelijk voor.

Sterker nog, ik spreek ook veel politie. Soms weet ik dat ze iemand zoeken (heus niet voor moord), zij weten dat ik weet waar diegene is, maar ze zullen het me niet vragen. En ik vertel het ze niet. We werken namelijk heel goed samen en weten precies wat we wel en niet kunnen bespreken met elkaar en wat de taken en verantwoordelijkheden van de ander zijn.

Als je in dat werkveld zit wordt je beeld van goed en slecht een stuk minder zwart wit. Veiligheid staat uiteraard voorop en als het nodig is verbreekt je je beroepsgeheim, absoluut. En ik wil geen dingen weten waar ik mee in gewetensnood kom en die hoor ik dus ook nooit.
Maar in je eerdere post zeg je dat mensen aan jou moorden opbiechten waarvan je weet dat ze er niet voor veroordeeld zijn.

Ik vind het best wel schokkend dat je daar geen gewetensnood van krijgt. Ook in het drugsmilieu zijn moorden nou ook weer niet zo dagelijkse kost dat daar niet op gerechercheerd wordt. En me dunkt dat ook nabestaanden van bijvoorbeeld slachtoffers van de mocromaffia graag antwoorden willen over de dood van hun zoon, broer, vader, man.
Alle reacties Link kopieren
De media werden al even genoemd: ook daarin beschermen journalisten soms (vaak?) hun bronnen, omdat iedereen op z'n klompen kan aanvoelen dat ze anders nooit meer 'geheime' tips krijgen.

Is dat net zo'n groot probleem?
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Laatst las ik een boek over een drugsgebruikster die in Rotterdam getippeld heeft, psychische problematiek ontwikkelde, zo nu en dan ambulante hulpverlening had, en achteraf haar verhaal in boekvorm uitbracht.
De gevallen van ernstig geweld en dood waren geen heldere duidelijke belevingen meer, maar een soort roezen. Donkere negatieve roezen.
Ze vertelde dat dan aan één politieman die ze vertrouwde, en die haar uiteindelijk ook meerdere malen in een afkickcentrum liet plaatsen. De hulpverlening uit de psychiatrie was in haar geval onderdak en eten, een veilige plaats, structuur, en het van de drugs af proberen te komen. De focus lag op wat vóór haar lag, niet op wat áchter haar lag.
Alle reacties Link kopieren
ikBedoelHetGoed schreef:
02-06-2019 10:02
Je klinkt niet als een hulpverlener. Eerder als iemand met een hart van steen.

Zwijgen over moord blijft ongehoord was nota bene het thema van de eerste stilte tocht voor slachtoffers van onopgeloste moorden, gisteren in Almere.

https://www.ad.nl/binnenland/jij-hebt-e ... ~a25146ca/
Jij hebt duidelijk geen enkele post van Kia en Ranveig begrepen hè.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
SuperflySister schreef:
02-06-2019 10:40
Maar in je eerdere post zeg je dat mensen aan jou moorden opbiechten waarvan je weet dat ze er niet voor veroordeeld zijn.

Ik vind het best wel schokkend dat je daar geen gewetensnood van krijgt. Ook in het drugsmilieu zijn moorden nou ook weer niet zo dagelijkse kost dat daar niet op gerechercheerd wordt. En me dunkt dat ook nabestaanden van bijvoorbeeld slachtoffers van de mocromaffia graag antwoorden willen over de dood van hun zoon, broer, vader, man.
Ik heb net dat ‘moorden opbiechten’ al genuanceerd. En prima dat je dat schokkend vindt, dat geeft helemaal niks.
ikBedoelHetGoed schreef:
02-06-2019 10:02
Je klinkt niet als een hulpverlener. Eerder als iemand met een hart van steen.

Zwijgen over moord blijft ongehoord was nota bene het thema van de eerste stilte tocht voor slachtoffers van onopgeloste moorden, gisteren in Almere.

https://www.ad.nl/binnenland/jij-hebt-e ... ~a25146ca/
Hart van steen? Bijzondere conclusie.
Ranveig schreef:
02-06-2019 10:47
Ik heb net dat ‘moorden opbiechten’ al genuanceerd. En prima dat je dat schokkend vindt, dat geeft helemaal niks.
Worden er nu wel of niet onopgeloste moorden aan je opgebiecht? Want eerst zeg je van wel, en als je ernaar gevraagd wordt "nuanceer" je en blijkt het niet zo te zijn.
Solomio schreef:
02-06-2019 10:45
De media werden al even genoemd: ook daarin beschermen journalisten soms (vaak?) hun bronnen, omdat iedereen op z'n klompen kan aanvoelen dat ze anders nooit meer 'geheime' tips krijgen.

Is dat net zo'n groot probleem?
De advocatuur. Die bieden via buitenlandse connecties de leidinggevende rechercheurs uit onderzoeken zware criminaliteit dan een baan aan. Gewoon de beste politiemannen wegkopen, zodat onderzoeken stagneren.... Dat kan alleen maar met hele rijke opdrachtgevers....
En zo’n misdaadverslaggever en voor de kijkcijfers of krantenoplages bezig is met criminaliteit en wél mag gebruiken wat de politie niét mag gebruiken.... Hoewel daar best wel informatie gedeeld wordt. Iedere rechercheur kent daders van moorden die niet veroordeeld konden worden omdat het bewijs onvoldoende was....
SuperflySister schreef:
02-06-2019 10:50
Worden er nu wel of niet onopgeloste moorden aan je opgebiecht? Want eerst zeg je van wel, en als je ernaar gevraagd wordt "nuanceer" je en blijkt het niet zo te zijn.
Als je even terugleest wordt het je vast duidelijk.
Ranveig schreef:
02-06-2019 10:55
Als je even terugleest wordt het je vast duidelijk.
Nee, daarom vraag ik het.
Volgens mij is het opbiechten van een onopgeloste moord trouwens nu net zo'n geval waar het beroepsgeheim juist verbroken moet worden.

Als morgen de moordenaar van Madeleine McCann bij zijn shrink vertelt hoe hij Maddie misbruikt en vermoord heeft en waar hij haar gelaten heeft, dan is dat volgens mij reden om het beroepsgeheim te breken.

Of als Joran bij zijn reclasseringsambtenaar vertelt waar Natalee is.
Alle reacties Link kopieren
SuperflySister schreef:
02-06-2019 11:00
Volgens mij is het opbiechten van een onopgeloste moord trouwens nu net zo'n geval waar het beroepsgeheim juist verbroken moet worden.

Als morgen de moordenaar van Madeleine McCann bij zijn shrink vertelt hoe hij Maddie misbruikt en vermoord heeft en waar hij haar gelaten heeft, dan is dat volgens mij reden om het beroepsgeheim te breken.

Of als Joran bij zijn reclasseringsambtenaar vertelt waar Natalee is.
Volgens mij zijn dat nou juist bij uitstek situaties waarin het beroepsgeheim juist niet verbroken mag worden.
Maar dat zal ook wel per land verschillen.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Alle reacties Link kopieren
SuperflySister schreef:
02-06-2019 10:57
Nee, daarom vraag ik het.
Ze heeft het toch best duidelijk uitgelegd.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Ik lees net een stuk in de Volkskrant dat geweld in de psychiatrie vaak onbestraft blijft: uit angst voor represailles. Is hier nog niet vermeld.
Alle reacties Link kopieren
47084 schreef:
02-06-2019 11:26
Ik lees net een stuk in de Volkskrant dat geweld in de psychiatrie vaak onbestraft blijft: uit angst voor represailles. Is hier nog niet vermeld.
En wat heeft dat met Thijs H te maken?
Jij haalt er echt van alles bij wat best een punt is, maar duidelijk niet met deze zaak te maken heeft.

Even Googlen leert mij dat dit in 2017 (ook al?) in de Volkskrant stond.
Doel je daarop? Of staat het er vandaag weer in?

En wat wil je daar dan mee zeggen? Mij lijkt het dan vooral van belang dat dit beter geregeld wordt.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Solomio schreef:
02-06-2019 11:23
Volgens mij zijn dat nou juist bij uitstek situaties waarin het beroepsgeheim juist niet verbroken mag worden.
Maar dat zal ook wel per land verschillen.
Dus Joran beschermen is een groot goed. En van Maddie laten we de ouders ook voor altijd in het duister tasten.
Joran zit trouwens al vast. En die verzint toch vanalles.
Solomio schreef:
02-06-2019 11:23
Volgens mij zijn dat nou juist bij uitstek situaties waarin het beroepsgeheim juist niet verbroken mag worden.
Maar dat zal ook wel per land verschillen.
ik heb het nagezocht en volgens deze publicatie https://www.politieacademie.nl/kennisen ... /79619.pdf zou het volgens mij juist wel mogen.

Op basis van deze criteria:
Alles is in het werk gesteld om toestemming tot doorbreking van het geheim te krijgen;
het niet doorbreken van het geheim levert voor een ander ernstige schade op;
de zwijgplichtige verkeert in gewetensnood door het handhaven van de zwijgplicht;
er is geen andere weg dan doorbreking van het geheim om het probleem op te lossen;
het moet vrijwel zeker zijn dat door de geheimdoorbreking de schade aan de ander kan worden voorkomen of beperkt;
het geheim wordt zo min mogelijk geschonden”

neem ik aan dat de shrink van de moordenaar van Maddie McCann kan en mag bepalen dat de financiële schade voor de maatschappij en de emotionele schade voor haar ouders zwaarder weegt dan het geheim van zijn patiënt.
Niq schreef:
02-06-2019 11:35
Dus Joran beschermen is een groot goed. En van Maddie laten we de ouders ook voor altijd in het duister tasten.
Nee, volgens mij is het aan de hulpverlener zelf om die afweging te maken. En natuurlijk zouden de Vivaforummers gewoon gezellig op het Vivaforum gaan zitten keuvelen ipv de ouders van Maddie of Natalee uit hun lijden te verlossen, maar ik denk dat die afweging in the real world eerder anders zou uitvallen.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven