Het is de economie, domoor! (It's the economy, stupid!)

In 1992 won Bill Clinton de Amerikaanse presidentsverkiezingen van Bush sr door een focus op de economie.



Er is sindsdien veel veranderd. We zijn een 'kredietcrisis' rijker, die gepaard ging met wat ogenschijnlijk lichte hobbels op de weg, omdat de overheden de schulden van de banken overnamen.

Eén van de meest opvallende aspecten van die crisis, was dat 'de economen' hem niet aan zagen komen, generaliserend gesproken.



Degenen die die crisis wél aan zagen komen, staan over het algemeen niet te juichen bij de overdracht van de bankenschulden aan de overheden, waarbij met name de VS en Engeland zich dieper dan diep in 'het rood' staken. Forums met economie als thema, zoals Mejudice (economen in debat), en de economenblogs van NRC weren nu 'lezersbijdragen', hebben zichzelf opgeheven, het posten van bijdragen aan strikte 'peer review' regels gebonden, of zichzelf domweg opgeheven. Hoe groot is de kans dat de gevestigde economen de volgende klap opnieuw niet zien aankomen? Of komt er geen volgende klap?

De discussie over 'consuminderen' leidt af. George Soros, de 'linkse' multimiljardair, heeft het initiatief genomen voor 'Bretton Woods II', waar de belangrijkste 'partijen' de 'nieuwe economie' in de verf moeten zetten. Het artikel waarnaar ik link zal door sommigen wel worden afgedaan als 'antisemitische complotdenkerij', maar de referentie naar Soros' Joodse achtergrond is hier redelijk functioneel. Omdat het verwijst naar het verleden van de man, die rijk werd van het plunderen van Joodse bezittingen in 1944, volgens de lezing in het artikel, voortvloeiend uit het gewraakte interview. En dat dient dan om een beeld te schetsen van degeen die zich opwerpt om onze economie opnieuw in te richten.

Gijs, Kijk dit filmpje even. Er zijn mensen die in elk geval MENEN te kunnen beslissen hoeveel jij overhoudt nadat de rook is opgetrokken. En ik beloof je één ding: Hun 'nett worth' zal er niet ernstig onder geleden hebben. En omdat jij ook tevreden bent met 'consuminderen', wat ze je al twintig jaar prpberen door je strot te wringen, is iedereen straks gelukkig, toch? Eind goed, al goed!

De 'conspiracy'-blik van Cartalucci.

quote:fransoise schreef op 10 april 2011 @ 20:55:

Deze mensen MENEN dus toch een economie te kunnen shapen?



Dat kunnen wij toch het tegenovergestelde menen?



Ja, maar we organiseren dat niet. En we maken gebruik van wetten die in het leven zijn geroepen om hun inzichten en eigenbelang te dienen. Ook al MENEN wij dat die het gevolg zijn van democratische besluitvorming. Wie vervolgens een poging doet die besluitvorming te traceren, om de democratische grondslag aan te tonen, verdwaalt in 'complexiteit'. Waarna het nog slechts een kwestie van vertrouwen is. En dat vertrouwen, dat wordt zorgvuldig gemanaged.



Wat wij inmiddels kennen als de 'Tea Party' in de VS, is niet het speeltje van Sarah Palin, maar een verzameling Amerikanen die zich, gelijk de 'Founding Fathers', verzetten tegen de macht van wat nu dan 'Wall Street' heet, maar in die tijd de manipulaties van de markt was door 'de Engelse Koning', cq de financiële 'wizz kids' in het Engeland van die tijd. Menig Amerikaans president heeft het leven gelaten in de strijd tegen wat je 'het Grootkapitaal' zou mogen noemen. Hoe vreemd dat ook mag klinken, voor degenen die zijn opgegroeid met het idee dat de VS de exporteur is van het kapitalisme als dominante ideologie.



Hoewel sympathiek wellicht, vanuit een romantische visie, zie ik hen nog niet bij machte een coherent alternatief te bieden.

quote:Laura80 schreef op 11 april 2011 @ 10:35:

Hier is definitief geen touw meer aan vast te knopen. Mogelijk interessante topic, om zeep geholpen door onsamenhangend geklets, wazige complottheorieën en verwijzingen naar vage youtube-filmpjes.Was je wel geïnteresseerd dan?

John Perkins, de schrijver van het boek 'Confessions of an Economic Hitman', laat HIER zijn licht schijnen over de problemen met de Amerikaanse economie, tegen de achtergrond van wat 'conspiracy theorist', Generaal en President Eisenhouwer 'The Military Industrial Complex' noemde.

quote:Laura80 schreef op 11 april 2011 @ 10:58:

Jaap, heb je ook een eigen opinie of mening ergens over?Waarom ben je geïnteresseerd in mijn 'mening'? Wat verwacht je daar precies van? Bedoel je een ideologisch getint verwachtingspatroon? Of blijk van één of andere fobie die mijn wereldbeeld drijft? Ik vrees dat je dan tegen de verkeerde boom staat te blaffen. Ik tracht door de bomen het bos te zien.

Zelfs barstjes in het 'peer-dominated' economenfront.

quote:fransoise schreef op 11 april 2011 @ 16:38:

Maar, dus en.... Dit zag mijn neus ook nog wel aankomen toen alles en iedereen geprivatiseert werd en de wereld economie "echt" globaal ging.....



Hoe kunnen ze daar nou verbaast over zijn? Het is toch een logisch gevolg van?



de economie gaat slowly de dure westerse landen naar de afgrond slepen....Maar dat is een kwestie van vraag en aanbod.De 'Washington Consensus', de veruit dominante stroming binnen de discipline die zich 'economie' noemt, zagen in het wegvloeien van 'manufactoring' banen geen bedreiging voor de Westerse economieën. De redenering was dat het ongeschoolde werk weliswaar wegvloeide, maar dat de landen die dat werk absorbeerden niet om de 'diensten' heen konden van de Westerse landen. Deels betrof dat dan de voortrajecten, vóór de productiefase. Maar, ook al werd dat nooit echt met zoveel woorden gezegd, men vertrouwde vooral op de mogelijkheden om de winsten die werden gemaakt in die productielanden, blijvend af te kunnen romen ten behoeve van 'bedrijven' die zich hadden toegelegd op de 'financiële dienstverlening'. 'Bretton Woods II' is de ultieme poging om de Chinezen, de Russen, de Indiërs, de Brazilianen en sommige Afrikaanse landen terug te krijgen in hun hok. Ik ben geen uitgesproken fan van Mary Claire Kendall, maar DIT ziet zij volgens mij wel goed.

quote:fransoise schreef op 11 april 2011 @ 17:20:

Ik heb anders keurig op je posts gereageerd.Het is wel voorstelbaar dat mensen die nadrukkelijk, of achteloos, via de kranten en televisieprogramma's die ze volgen, een heel ander beeld voorgeschoteld hebben gekregen van wat financiële instellingen doen, en hoe de overheid die bedrijven, en hun doelstellingen, faciliteert, het niet begrijpen. Wie het nieuws in Nederland volgt, krijgt de indruk dat er weinig aan de hand is. De enige keuze die gevraagd lijkt te worden, is dus met betrekking tot de hoogte van bonussen voor bankiers. Het dringt maar tot érg weinig mensen door dat ongeveer negentig procent van onze welvaart gebakken lucht is. Omdat banken tot iets van negentig procent méér uit mochten lenen dan ze als eigen vermogen in de boeken hadden staan. En dat gaat goed, zolang er vertrouwen is. Maar dat vertrouwen kwijnt weg voor de zon. De VS houdt de Dollar nog slechts overeind door 'fake-transacties': Zogenaamde 'marktpartijen' kopen nieuw obligaties (staatsschuld) op, waarna die 'marktpartijen' (banken en handelaren) binnen enkele dagen die verse schuldpapieren aan de FED 'verkopen' tegen vers geperste dollars. In Zimbabwe lukt dat niet. Maar in de VS wel, omdat niemand met autoriteit (belang) nog wil roepen dat de Keizer geen Kleren aan heeft. En degenen die het wél roepen, de Telegraaf, CNN of de BBC en dergelijke niet halen. Maar áls de zaak gaat glijden, glijdt-ie goed!

Laura, misschien dat het jou zou sieren als je wat minder 'op de man' zou reageren. En, waar je iets niet begrijpt, 'gewoon' om opheldering zou vragen, inplaats van generaliserend de forummer als een volslagen idioot weg te zetten.



Voor de kredietcrisis waarschuwde ik hier, en op andere forums, voor het naderende onheil. En toen kreeg ik identieke commentaren naar mijn hoofd geslingerd.

Nadat die kredietcrisis een feit was, zochten mijn critici naar argumenten in de details om te 'bewijzen' dat ik niet 'alziend' was. Alsof ik dat ooit heb beweerd. Ik zag Tristan ook niet aankomen, maar had wel het gevoel dat de lakse houding van het OM en de politiek, na een gigantische wapenvondst vorig jaar, een 'accident-waiting-to-happen' was.



Wat ik nu 'zie', is dat er een catastrofe dreigt voor 'het Westen' als economisch en politiek zwaartepunt in een geglobaliseerde wereld. En dat dit wordt veroorzaakt door onachtzaamheid en lethargie bij het opruimen van de bende, nadat 'Wall Street' defacto door het ijs was gegaan.



De kredietcrisis was niets meer, maar ook niet minder, dan de onthulling dat 'Westerse' banken decennia lang 'balletje-balletje' hebben gespeeld. Onvoorstelbaar veel kapitaal bleek domweg niet gedekt door feitelijke bezittingen, hoewel het wel als zodanig in de boeken stond.

Van activa werden het schulden, en onder die schuldenlast dreigde het totale kapitalistische systeem te bezwijken. Om de dag te redden namen de overheden die schulden over. Eigenlijk werden de burgers van de getroffen landen eigenaren van de financiële instellingen die op die wijze moesten worden gered. Maar omdat dat feitelijk betekende dat in alle Westerse landen de overheid zou beslissen over alle geldstromen, en het kapitalisme daarmee morsdood en begraven zou zijn, koos men er voor de burger alleen op te zadelen met de schulden, en de banken een verse start te laten maken. Met nieuw geld, dat eveneens van de burger werd 'geleend'.



Het gevolg van deze hele exercitie MOEST wel zijn dat die burger, opgezadeld met fenomenale schulden, zwaar moest gaan dokken. De belastingdruk in die landen moest dus spectaculair omhoog, terwijl tegelijkertijd de overheidsuitgaven radicaal omlaag moesten. Met dank aan 'Wall Street', dus.



Dit was echter politiek onverkoopbaar. Dus werd er gezocht naar een mogelijkheid om kool en geit te sparen.



Hoe kom je uit onder een krankzinnige schuldenberg? Als particulier.



Twee manieren: Het winnen van de Staatsloterij, cq de bank beroven; of jezelf failliet laten verklaren, en opnieuw beginnen. Beetje beter je best doen om meer te verdienen, helpt dan niet meer.



Waar 'het Westen' op heeft aangestuurd, is het 'beroven van de bank'. Cq, een dusdanige greep te realiseren op de natuurlijke rijkdommen en belangrijkste afzetmarkten, met militaire middelen waar dat niet goedschiks ging, dat ze iedereen in de wereld hun wil op konden leggen.



Sterker nog: Er zijn sterke aanwijzingen dat de 'kredietcrisis' voor leidende personen binnen het gezelschap, dat wij hebben leren kennen als 'neocons', helemaal niet als een verrassing kwam. Rumsfeld heeft bijvoorbeeld zijn opperbevelhebber destijds (Wesley Clark), voorgehouden dat de VS een beperkte 'window of opportunity' had om alle macht in de wereld definitief naar zich toe te trekken. Voordat een nieuwe grootmacht de plek van de Sovjet-Unie in zou nemen.

In dat scenario past dan het beeld van Obama als een gevangene van voldongen feiten. Alsnog faillisement aanvragen, en gunstige condities overeenkomen, was politieke zelfmoord. Dus mocht hij het plan van de neo-cons uitvoeren. En dat gaat niet goed, op het moment.

Voor degenen die denken dat ik zit te fantaseren als ik zeg dat er in de VS een duidelijk streven was naar wereldoverheersing als leidend principe, waaraan (korte termijn) economische belangen ondergeschikt dienden te zijn:



Project for the New American Century



we need to accept responsibility for America's unique role in preserving and extending an international order friendly to our security, our prosperity, and our principles.