Actueel
alle pijlers
India eist gestolen adoptiekind terug
zaterdag 26 mei 2007 om 11:59
HILVERSUM (ANP) - Een Indiaas jongetje dat zes jaar geleden door een Nederlands echtpaar werd geadopteerd, moet terug naar zijn geboorteland. Indiase autoriteiten eisen dat het kind een DNA-test ondergaat en wordt herenigd met zijn biologische ouders.
Uit politieonderzoek in India zou blijken dat het kind niet vrijwillig ter adoptie is afgestaan, maar gestolen en verkocht aan een kindertehuis.
Dat meldt het tv-programma Netwerk dinsdagavond op basis van politierapporten en onderzoek in India. De Nederlandse adoptieouders ontvingen in februari een brief van de Indiase politie met het verzoek het kind terug te brengen.
Rapporten
Uit de rapporten die in het bezit zijn van Netwerk blijkt dat het jongetje in 1999 midden in de nacht uit zijn ouderlijk huis is verdwenen. In 2005 arresteerde de Indiase politie een bende kidnappers, die verklaarden onder anderen het jongetje te hebben gestolen en verkocht aan een kindertehuis. Via een bemiddelingsbureau is het kind ter adoptie aangeboden, met naar nu blijkt een valse afstandsverklaring en verzonnen familieachtergronden, aldus Netwerk.
Toen de biologische moeder hoorde dat haar kind nog in leven is, liet ze weten er alles aan te zullen doen het jongetje terug te krijgen. ,,Sommige mensen zeggen: jouw kind leeft onder goede omstandigheden daar, laat het daar toch. Maar ik wacht op mijn kind.'' Vorig jaar begon de moeder een rechtszaak in India om haar kind terug te krijgen. De rechter heeft nog geen definitieve uitspraak gedaan.
De adoptieouders hebben laten weten de situatie verschrikkelijk te vinden, ook voor de biologische ouders. Het is onduidelijk of ze het kind willen teruggeven aan de biologische ouders. Het Nederlandse paar doet een klemmend beroep op de media hen met rust te laten in het belang van het kind.
(bron: BNR nieuwsradio)
Uit politieonderzoek in India zou blijken dat het kind niet vrijwillig ter adoptie is afgestaan, maar gestolen en verkocht aan een kindertehuis.
Dat meldt het tv-programma Netwerk dinsdagavond op basis van politierapporten en onderzoek in India. De Nederlandse adoptieouders ontvingen in februari een brief van de Indiase politie met het verzoek het kind terug te brengen.
Rapporten
Uit de rapporten die in het bezit zijn van Netwerk blijkt dat het jongetje in 1999 midden in de nacht uit zijn ouderlijk huis is verdwenen. In 2005 arresteerde de Indiase politie een bende kidnappers, die verklaarden onder anderen het jongetje te hebben gestolen en verkocht aan een kindertehuis. Via een bemiddelingsbureau is het kind ter adoptie aangeboden, met naar nu blijkt een valse afstandsverklaring en verzonnen familieachtergronden, aldus Netwerk.
Toen de biologische moeder hoorde dat haar kind nog in leven is, liet ze weten er alles aan te zullen doen het jongetje terug te krijgen. ,,Sommige mensen zeggen: jouw kind leeft onder goede omstandigheden daar, laat het daar toch. Maar ik wacht op mijn kind.'' Vorig jaar begon de moeder een rechtszaak in India om haar kind terug te krijgen. De rechter heeft nog geen definitieve uitspraak gedaan.
De adoptieouders hebben laten weten de situatie verschrikkelijk te vinden, ook voor de biologische ouders. Het is onduidelijk of ze het kind willen teruggeven aan de biologische ouders. Het Nederlandse paar doet een klemmend beroep op de media hen met rust te laten in het belang van het kind.
(bron: BNR nieuwsradio)
Am Yisrael Chai!
zondag 27 mei 2007 om 13:18
Malta,
Het lijkt mij nog altijd dat de BIOLOGISCHE ouders degene moeten zijn die bepalen hoe dit traject zou moeten verlopen. Het is HUN kind. Misschien vinden zij het wel een veel betere oplossing als dat andere gezin heen en weer gaat reizen, dat kan toch net zo prima? Waarom zouden ouders wiens kind gestolen is vervolgens lijdzaam moeten toezien hoe ze buitenspel worden gezet? Hadden ze maar niet zo dom moeten zijn om hun kind te laten jatten, ofzo?
Het lijkt mij nog altijd dat de BIOLOGISCHE ouders degene moeten zijn die bepalen hoe dit traject zou moeten verlopen. Het is HUN kind. Misschien vinden zij het wel een veel betere oplossing als dat andere gezin heen en weer gaat reizen, dat kan toch net zo prima? Waarom zouden ouders wiens kind gestolen is vervolgens lijdzaam moeten toezien hoe ze buitenspel worden gezet? Hadden ze maar niet zo dom moeten zijn om hun kind te laten jatten, ofzo?
Am Yisrael Chai!
zondag 27 mei 2007 om 13:19
Ietwat etnocentrisch. De ouders wíllen mogelijk niet eens naar het land komen waar ze geen zaak hadden als niemand hun kind daarheen had gevoerd. Alle regelingen die hier zijn voorgesteld - er is op geen enkele manier aangegeven hoe mensen uit India, of autoriteiten in India, deze zaak zouden willen aanpakken. Denk dat FV daar dichterbij zit dan degenen die hier betogen dat het belang van het kind voorop moet staan.
zondag 27 mei 2007 om 13:20
Daar heb ik niet overheen gelezen, maar volgens mij is het in deze discussie met name Fashionvictim die behoorlijk zwart-wit reageert met de stellingname dat het kind no matter what terug moet naar de ouders, en dat vind ik veel te kort door de bocht.
Fashionvictim, feit dat het de ouders en het kind is overkómen en er geen keuze in hebben gehad, maakt voor het hier en nu geen verschil, namelijk dat ze hun kind niet kennen en met name dat het kind hén niet kent. Stel nou dat ik op vakantie ga, een ongeluk krijg, mijn geheugen kwijtraak, daar in tien jaar tijd een ander leven opbouw en gelukkig ben, en vervolgens mijn geheugen weer terugkrijg. Wie zegt dat ik dan mijn oude leven weer moet of wil oppakken? Jouw comateuze voorbeeld vind ik trouwens kant noch wal raken, maar ik ga er vanuit dat je dat zelf ook wel ziet.
zondag 27 mei 2007 om 13:20
En wat als 'we' dit accepteren? Stel dat het jongetje wel in Nederland blijft, wat betekent dat dan voor de wereld? ''Mensen het is vreselijk dat uw kind is ontvoerd, maar ja, hij wordt nu opgevoed door 'nieuwe' ouders, dus wat zeuren jullie nou?''. Wat zeggen 'we' dan straks tegen ouders van andere kinderen die zijn ontvoerd en weer worden teruggevonden?
zondag 27 mei 2007 om 13:21
Echt? Ik vind 't juist en íjzersterke vergelijking. Zo eentje die ervoor zorgt dat je zegt 'ja, waar ben ik eigenijk in godsnaam mee bezig'. :D Van die zeldzame juweeltjes die op feestje opeens in de discussie gegooid worden en waarna iedereen denkt 'verrek, je hebt gelijk'. :D
Hoe dan ook, coma is vergelijkbaar aan de ontvoering in zoverre dat de ouders er zelf niets aan kunnen doen.
Daarnaast is het traumatisch voor een kind als het ineens de moeder verliest (die ligt immers in coma) en opgevoed wordt door een ander. Net zoals bij adoptie.
Dan zou niemand er over piekeren de ouders het recht te ontzeggen de zorg voor 't kind weer op zich te nemen na herstel.
zondag 27 mei 2007 om 13:22
Ik vind hem helemaal niet dom. Ik vind het pas dom om volledig te negeren dat dit kind niet is afgestaan voor adoptie en dat zijn ouders dus geen enkele intentie hadden om niet voor hem te zorgen. Alsof het hun schuld is dat mensen in Verweggistan andermans kinderen willen hebben, daar hebben zij toch geen flikker mee te maken? Dan gaan die mensen maar een kind halen van iemand die het wél wil afstaan.
Zo zou ik denken en ik denk vele ouders van gestolen kinderen met mij.
Am Yisrael Chai!
zondag 27 mei 2007 om 13:28
Zucht. Omdat het kind hier zijn leven heeft, al ruim zes jaar, bij ouders die het kent, al veel langer dan hij ooit zijn biologische ouders heeft gekend. Dat kind heeft ook rechten, niet alleen de biologische ouders hebben rechten. Ook (zelfs) de adoptie-ouders hebben rechten, voor de Nederlandse wet is het kind toch echt hun kind, tenzij de adoptie kan worden teruggedraaid door het feit dat er blijkbaar fouten zijn gemaakt. Maar daarbij zullen zeker de rechten van het kind worden meegewogen. Ik denk dat het kind meer gebaat is bij stabiliteit en continuïteit dan bij het heen en weer geslingerd worden tussen twee ouderparen. Ik ga er in ieder geval vanuit dat professionele instanties zich over deze zaak zullen buigen, en niet over een nacht ijs zullen gaan bij het nemen van een beslissing.
En nu ga ik me met andere zaken bezig houden, een vrije zondag is te kostbaar om de hele dag achter de pc door te brengen.
zondag 27 mei 2007 om 13:30
.
Ik heb het gister ook al gezegd, ik vind het zo belangrijk dat het kind wordt opgevoed met de normen en waarden van de biologische ouders. Niet met die van de buurvrouw, achternicht, tante of in dit geval adoptieouders.
Je wilt je kind topch opvoeden op jóuw manier? Stel dat je het absoluut oneens bent met de opvoeding die de adoptieouiders geven, wat dan? Jammer dan?
zondag 27 mei 2007 om 13:36
Margaretha, dat was jij inderdaad van de Shellkindjes, en ik vind dat nog steeds geen goede vergelijking, omdat die kinderen dan wel van land naar land gaan, maar dat doen met hun eigen ouders (of die nu de biologische of de adoptie-ouders zijn). Waar ze ook zijn, de stabiele factor wordt gevormd door de ouders, die hen altijd weer op kunnen vangen en van wie ze altijd dezelfde normen en waarden leren. Dat stukje viel me op, that's all. Voor de rest ben ik, eigenlijk net als jij, voor het zoveel mogelijk met elkaar integreren van beide gezinnen, omdat ik denk dat dat in het belang van het kind is. Ik blijf erbij dat een kind geen eigendom is, of een hondje dat weggelopen is en later weer wordt terugbezorgd bij de rechtmatige eigenaar. Als ouder wil je toch ook dat je kind gelukkig is? En als je het nou ongelukkig maakt door het daar weg te halen waar het zich thuisvoelt? Het lijkt me echt dat je dan gaat proberen het kind niet iets áf te nemen, maar dat je iets toe wilt voegen aan het leven en aan het geluk van je kind, waarbij je je eigen geluk, wensen en egoïsme even op het tweede plan moet zetten.
En nu ben ik er echt vandoor.
En nu ben ik er echt vandoor.
zondag 27 mei 2007 om 13:37
Ik ben helemaal niet zwart-wit, ik vind het van een enorme arrogantie en van white supremacy getuigen om in elke mogelijke oplossing Nederland als uitgangspunt te nemen.
Ook ik heb al meermaals gezegd dat wat mij betreft elke oplossing die het belang van het dient kind mogelijk is en dat wat mij betreft de adoptie ouders een constante factor in het leven van het kind blijven. Maar het uitgangspunt zou wat mij betreft moeten zijn dat eerst wordt goedgemaakt wat zowel het kind als zijn ouders is aangedaan en dat erkend wordt dat dit kind geen Nederlands kind is, al heeft hij duizend Truusjes en Klaasjes als ouders.
Ik denk namelijk dat het zéker voor niet-westerse kinderen van enorm groot belang is dat duidelijk is wat hun roots zijn.
Am Yisrael Chai!
zondag 27 mei 2007 om 13:41
zondag 27 mei 2007 om 13:44
Die 5000 euro is niet om het kind te 'kopen' -
Het is een onkostenvergoeding zeg maar aan alle kosten die het weeshuis/ de regering voor het kind moesten maken. Als de adoptie eenmaal rond is worden deze kosten op de adoptieouders verhaald. Alle onkosten werken met terugwerkende kracht.
In een normale situatie met een goed contact (weeshuis) is er ook totaal geen sprake van WINST maken ten koste van de kinderen.
In India krijgen weeshuizen geen subsidie van de regering. Ze kunnen de kinderen alleen opvangen/ verzorgen met de opbrengsten die ze krijgen door adoptie. Er zijn maar een beperkt aantal kinderen die voor adoptie in aanmerking komen ... de anderen blijven en groeien op in het weeshuis.
Vergunninghouder Wereldkinderen heeft een ander contact in India met ongeveer dezelfde kosten t.b.v. het weeshuis en procedurekosten.
zondag 27 mei 2007 om 13:46
zondag 27 mei 2007 om 13:53
For what it's worth: ik vind absoluut dat de biologische ouders en het kind in de mogelijkheid moeten worden gesteld om een band op te bouwen, elkaar te leren kennen en ik vind het belangrijk dat het kind zijn roots leert kennen. Wat dat betreft vind ik dat de ouders mee moeten werken aan een DNA-test. Maar dan wel met de toezegging dat wat de uitslag ook mag zijn, de terugkeer naar Nederland door het kind niet afhankelijk mag zijn van die test, en dat de ouders en het kind gewaarborgd wordt dat ze niet worden gearresteerd en een vrije terugtocht naar Nederland krijgen, om op een later tijdstip alle mogelijke opties om de biologische ouders en het kind een band op te kunnen laten bouwen op een rijtje te zetten, samen met Indiase instanties. Maar als de ouders de kans lopen te worden gearresteerd zodra ze een voet over de grens zetten, kan ik me best voorstellen dat ze geen trek hebben in zo'n test. Dan wordt het kind in feite teruggestolen, en dat is net zo min wettelijk, eerlijk of hoe je het wilt noemen. Dan zeg ik: moet het nou zó? Kan die test echt niet elders worden afgenomen, ergens op neutraal terrein of zo?
Ik vind het vooral zo zielig voor het kind zelf, dat heeft nergens om gevraagd en is nu de inzet van getouwtrek tussen ouders en autoriteiten. En niemand weet wat het kind wil of voelt.
Ik vind het vooral zo zielig voor het kind zelf, dat heeft nergens om gevraagd en is nu de inzet van getouwtrek tussen ouders en autoriteiten. En niemand weet wat het kind wil of voelt.
zondag 27 mei 2007 om 13:54
Zo arrogant van westerlingen om te denken dat een niet-westers land per definite minder kansen toebedeelt aan haar inwoners. Kom zeg, dan heefthet jochie geen i-Pod, maar wie weet een enorm leuke sociale familie.
Verder zou ik niet weten wat het beste is. Gedeeld ouderschap zit er niet in he? Het joch is ook veel te jong om te beseffen en te beslissen, dus ook daar heb je vrij weinig aan. De biologische ouders kennen het kind veel korten dan de adoptiefouders, maar is dat een graadmeter? Puur wettelijk gezien zou het kind toch terugmoeten naar de biologische ouders? Kun je iets kopen wat niet eens het 'bezit' was van degene die het verkocht?
zondag 27 mei 2007 om 13:55
Oh, we halen de rassenkwestie erbij. wat een belachelijke redenatie zeg. Ik ga uit van nederland in alle mogelijke oplossingen, omdat dat kind in nederland woont , zich nederlands voelt, en de nederlandse nationaliteit heeft, en hier is opgegroeid, niet omdat ik het nederlandse ras boven een ander ras plaats, zoals jij hier omschrijft met je white supremacy.
Voor beide ouders is het vreselijk en zal er tijd moeten worden goedgemaakt, maar in godsnaam laat dat vanuit zijn eigen veilige omgeving gebeuren en niet in een land dat hij niet kent, de taal niet machtig is, en al zijn veiligheden kwijt is.
zondag 27 mei 2007 om 14:02
Dat had in '97 al moeten gebeuren. Die expert uit de reportage, weet zijn naam niet meer, zat toen in het programma rondom tien (was het geloof ik) en zei toen al dat het raar was dat Meiling een vergunning had gekregen. Ze draaiden op vrijwilligers en dat zou niet moeten.
Het is mij: shaHla 
(Iranian version)
(Iranian version)
zondag 27 mei 2007 om 14:08
In de reportage verklaart een mevrouw van de Indiase autoriteiten dat de procedure volgens Indiase wetgeving 2000 dollar mag kosten, en dat die 2000 dollar bestaat uit alle onkosten en juridische kosten en bemiddelingskosten. Er blijft dus ergens 8000 dollar aan de strijkstok hangen. Wacht, zou dat soms die "atrocious financial gain" zijn waar men in de aanklacht tegen de kidnappers en het kindertehuis over sprak?
Am Yisrael Chai!
zondag 27 mei 2007 om 14:12
Ik ga er sowieso niet vanuit dat het kind zich Nederlands voelt, en als je een willekeurig onderzoek over adoptiekinderen leest zul je daarin lezen dat het gros van de adoptiekinderen, zeker zij die geadopteerd zijn door iemand met een andere etniciteit, zich vooral een "adoptiekind" voelt. En dat ontworteling, identiteitscrises, hechtingsproblematiek en identificatieproblemen in die groep schering en inslag zijn.
Am Yisrael Chai!
