Actueel
alle pijlers
Katwijkse dominee wil pak slaag voor 'zondig kind'
maandag 14 november 2011 om 11:01
Ouders moeten een 'zondig' kind slaan. Die boodschap verkondigt dominee A. Vlietstra van de Hersteld Hervormde Kerk in Katwijk, meldt het Leidsch Dagblad
Vlietstra baseert zich op teksten uit de zeventiende eeuw, die volgens hem ''beslist nog niet uit de tijd zijn''. Als een kind zondigt, is kastijding een noodzakelijk antwoord.
Als de ouders dat niet doen, gaan ze in tegen de wil van God, is zijn mening
Gekastijd
De dominee geeft zijn opdracht in de Hervormde Nieuwsbrief, nadat hij een Katwijks echtpaar feliciteert met de geboorte van hun vijfde kind. Het blijft voor hem niet bij een tik. Een ouder kind moet zwaarder lichamelijk worden bestraft als het zondigt. Halstarrige kinderen moeten zelfs ''scherp gekastijd" worden. ''Een zware misdaad en gruwel moet niet zacht worden bestraft."
Het Nederlands Jeugdinstituut, het Advies- en Meldpunt Kindermishandeling en de stichting Defence for Children beoordelen het advies volgens het Leidsch Dagblad als onacceptabel, schadelijk en strafbaar.
( Ik zet het maar bij actueel neer, omdat het net op radionieuws is geweest)
Graag jullie reactie hier op.
Info, uit nu.nl
Vlietstra baseert zich op teksten uit de zeventiende eeuw, die volgens hem ''beslist nog niet uit de tijd zijn''. Als een kind zondigt, is kastijding een noodzakelijk antwoord.
Als de ouders dat niet doen, gaan ze in tegen de wil van God, is zijn mening
Gekastijd
De dominee geeft zijn opdracht in de Hervormde Nieuwsbrief, nadat hij een Katwijks echtpaar feliciteert met de geboorte van hun vijfde kind. Het blijft voor hem niet bij een tik. Een ouder kind moet zwaarder lichamelijk worden bestraft als het zondigt. Halstarrige kinderen moeten zelfs ''scherp gekastijd" worden. ''Een zware misdaad en gruwel moet niet zacht worden bestraft."
Het Nederlands Jeugdinstituut, het Advies- en Meldpunt Kindermishandeling en de stichting Defence for Children beoordelen het advies volgens het Leidsch Dagblad als onacceptabel, schadelijk en strafbaar.
( Ik zet het maar bij actueel neer, omdat het net op radionieuws is geweest)
Graag jullie reactie hier op.
Info, uit nu.nl
dinsdag 15 november 2011 om 16:33
quote:jaap schreef op 15 november 2011 @ 15:49:
Gijs, je hoort dat veel, dat slaan duidt op onmacht, of frustratie. Maar vraag degenen die dat schrijven om die stelling te onderbouwen, en wég zijn ze!
:
Precies en weet je Jaap door al dat "gezeik" raken ouders
in de war en weten van gekkigheid niet meer hoe ze hun
kinderen moet opvoeden en hupsakee daar is weer een
duur buro met een pis-lul die ff verteld hoe je het moet doen.
Sorry dat ik pissig wordt, mijn opvoeding was glashelder
als ik een keer liep te vervelen en mijn moeder of vader
had 3x gewaarschuwd kreeg ik een klets rond de oren
en kon naar mijn kamer.
En ja ik kreeg ook wel eens een tik die eigenlijk voor mijn
zus bedoeld was en vise versa dus statistisch gezien kreeg
ieder er even veel.
We zijn alle 3 prima terecht gekomen en heb geen wrok
overgehouden tegen mijn ouders die het in mijn ogen
goed gedaan hebben.
Gijs, je hoort dat veel, dat slaan duidt op onmacht, of frustratie. Maar vraag degenen die dat schrijven om die stelling te onderbouwen, en wég zijn ze!
:
Precies en weet je Jaap door al dat "gezeik" raken ouders
in de war en weten van gekkigheid niet meer hoe ze hun
kinderen moet opvoeden en hupsakee daar is weer een
duur buro met een pis-lul die ff verteld hoe je het moet doen.
Sorry dat ik pissig wordt, mijn opvoeding was glashelder
als ik een keer liep te vervelen en mijn moeder of vader
had 3x gewaarschuwd kreeg ik een klets rond de oren
en kon naar mijn kamer.
En ja ik kreeg ook wel eens een tik die eigenlijk voor mijn
zus bedoeld was en vise versa dus statistisch gezien kreeg
ieder er even veel.
We zijn alle 3 prima terecht gekomen en heb geen wrok
overgehouden tegen mijn ouders die het in mijn ogen
goed gedaan hebben.
Voltaire: ik veracht u en uw mening, maar ik zal mijn leven geven om uw recht op die verachtelijke mening uit te mogen dragen.
dinsdag 15 november 2011 om 17:09
Gijs, ik ben nog een stukje ouder, denk ik. En in mijn jonge jaren was het niet ongewoon dat je als kind een 'heus' pak slaag kreeg. Over de knie, dus. Niks impulsiefs aan. Heel gecontroleerd en weloverwogen. Straf, dus.
Ik vel geen oordeel over mensen die dáár een trauma aan over hebben gehouden, maar ik ben er daar niet een van. Een lolletje was het niet, maar eerlijk gezegd vond ik het minder erg dan in afzondering op je kamer zitten; niet buiten mogen spelen; geen ijsje krijgen als de ijscoman langskwam, terwijl dat anders de wekelijkse traktatie was waar je naar uitkeek, of wat andere ouders ook allemaal bedachten om hun kind te straffen. Het was glashelder, duurde niet lang, en daarna was de vrede getekend.
Kwam enige tijd geleden een verwijzing naar onderzoek in de VS tegen, waar ik in het 'Dr. Phil' topic ook al naar verwees, waaruit bleek dat kinderen die op die manier gestraft worden, in de VS (waar dat nog niet tegen de wet is), er pas problemen mee krijgen als ze de enige zijn die zo wordt afgerekend op ongewenst gedrag. En dat klonk heel plausibel.
Wat in deze zin ook opmerkelijk is, denk ik, is dat op sommige scholen in de VS lijfstraf nog bestaat. Daar waar scholen de leerlingen een keuze bieden, tussen enkele slagen met een slaghout op hun achterwerk, of nablijven (bijvoorbeeld), zou de lobbyist tegen slaag zeggen dat honderd procent van de leerlingen natuurlijk zou kiezen voor nablijven. Maar dat is dus niet waar. En dan hebben we het dus over een behóórlijk pijnlijk pak slaag, opgelegd door een relatieve vreemde, bij tieners.
Dat alles zegt dus niet dat alle kinderen er beter van worden als ze thuis geslagen zouden worden! Maar het trieste is, dat het kunstmatig geschapen taboe op de opvoedkundige tik, door de wettelijke sanctie, een voldongen feit schept. En, zoals ik al stelde, met beslist negatieve consequenties voor de kinderen!
Ik vel geen oordeel over mensen die dáár een trauma aan over hebben gehouden, maar ik ben er daar niet een van. Een lolletje was het niet, maar eerlijk gezegd vond ik het minder erg dan in afzondering op je kamer zitten; niet buiten mogen spelen; geen ijsje krijgen als de ijscoman langskwam, terwijl dat anders de wekelijkse traktatie was waar je naar uitkeek, of wat andere ouders ook allemaal bedachten om hun kind te straffen. Het was glashelder, duurde niet lang, en daarna was de vrede getekend.
Kwam enige tijd geleden een verwijzing naar onderzoek in de VS tegen, waar ik in het 'Dr. Phil' topic ook al naar verwees, waaruit bleek dat kinderen die op die manier gestraft worden, in de VS (waar dat nog niet tegen de wet is), er pas problemen mee krijgen als ze de enige zijn die zo wordt afgerekend op ongewenst gedrag. En dat klonk heel plausibel.
Wat in deze zin ook opmerkelijk is, denk ik, is dat op sommige scholen in de VS lijfstraf nog bestaat. Daar waar scholen de leerlingen een keuze bieden, tussen enkele slagen met een slaghout op hun achterwerk, of nablijven (bijvoorbeeld), zou de lobbyist tegen slaag zeggen dat honderd procent van de leerlingen natuurlijk zou kiezen voor nablijven. Maar dat is dus niet waar. En dan hebben we het dus over een behóórlijk pijnlijk pak slaag, opgelegd door een relatieve vreemde, bij tieners.
Dat alles zegt dus niet dat alle kinderen er beter van worden als ze thuis geslagen zouden worden! Maar het trieste is, dat het kunstmatig geschapen taboe op de opvoedkundige tik, door de wettelijke sanctie, een voldongen feit schept. En, zoals ik al stelde, met beslist negatieve consequenties voor de kinderen!
dinsdag 15 november 2011 om 19:49
Oh, ik wil dat best toegeven hoor. Geen kinderen hier, maar ik sloeg vroeger uit onmacht mijn ouders. Omdat ik met woorden niet kon/durfde uit te leggen wat me dwars zat. Omdat me dan de mond gesnoerd werd door mijn zeer mondige ouders die me wel even konden vertellen wat er fout was aan mijn gedachten.
En dan vonden ze het gek dat ik sloeg.
Mijn ouders hebben mij nooit geslagen trouwens. Ik vind slaan ook nooit een oplossing.
En dan vonden ze het gek dat ik sloeg.
Mijn ouders hebben mij nooit geslagen trouwens. Ik vind slaan ook nooit een oplossing.
dinsdag 15 november 2011 om 20:09
quote:Tomatensoep schreef op 15 november 2011 @ 19:51:
En wat ben ik blij dat ik niet geloof als ik dit topic lees. Brr, ik krijg er helemaal de kriebels van, wat een gezemel en vooral veel gedenk en geoordeel over anderen.Je hoeft niet te geloven om te zemelen, en denken of oordelen over anderen. Toch? En omgekeerd: Als je een gelovig mens bent, hoef je toch ook niet te zemelen, en denken of oordelen over anderen?
En wat ben ik blij dat ik niet geloof als ik dit topic lees. Brr, ik krijg er helemaal de kriebels van, wat een gezemel en vooral veel gedenk en geoordeel over anderen.Je hoeft niet te geloven om te zemelen, en denken of oordelen over anderen. Toch? En omgekeerd: Als je een gelovig mens bent, hoef je toch ook niet te zemelen, en denken of oordelen over anderen?
dinsdag 15 november 2011 om 20:36
quote:Tomatensoep schreef op 15 november 2011 @ 19:49:
Ik vind slaan ook nooit een oplossing.
Nou ja nooit?
Vind gepast geweld wel noodzakelijk, zie een ME commandant
niet gauw roepen "Jongens stop met slopen en ga naar huis
anders wordt ik verdrietig"
En met de kinderen, soms zegt een corrigerende tik meer
dan 1000 woorden.
Ik vind slaan ook nooit een oplossing.
Nou ja nooit?
Vind gepast geweld wel noodzakelijk, zie een ME commandant
niet gauw roepen "Jongens stop met slopen en ga naar huis
anders wordt ik verdrietig"
En met de kinderen, soms zegt een corrigerende tik meer
dan 1000 woorden.
Voltaire: ik veracht u en uw mening, maar ik zal mijn leven geven om uw recht op die verachtelijke mening uit te mogen dragen.
dinsdag 15 november 2011 om 20:59
Het is wel grappig, eigenlijk, dat er best veel mensen zijn die graag verklaren dat die dominee niet spoort. De man heeft echter geciteerd uit een zeventiende eeuws boekje dat hem kennelijk erg inspireert, in deze roerige tijden. Hij vermeld dat er ook bij, dat het citaat dat hij gebruikt verwijst naar 'De Pligten der ouders in Kinderen voor God op te voeden', van ene Jacobus Koelman. En na de gewraakte woorden, die zouden oproepen tot het slaan van kinderen, wat in strijd is met de wet, citeerde hij: "Laat in het kastijden altijd de teerheid van uw liefde zien en hoe onwillig u bent om hen te kastijden indien zij langs een lichtere weg verbeterd konden worden. Overtuigt hen dat u het doet om hun bestwil."
Nou ga ik er niet vanuit dat de Dominee niet wist dat het verboden is, in ons land, om een kind te 'kastijden'. Of dat hij meende dat het woord van Koelman verwees naar de mildere betekenissen van het woord. De tweede helft van het citaat vind ik wel aardig, omdat het zo treffend weergeeft waar 'm de schoen wringt in ons land, wat dit betreft.
Bijna iedereen die zich tegen 'kastijding' als straf uitspreekt ziet het louter als een impulsieve reactie. En dus niet zoals Koelman het beschrijft: Als een weloverwogen daad, die wordt 'opgebracht' door de ouder, uit liefde voor het kind. Een daad van opofferingsgezindheid, omdat het niet eenvoudig is je kind te straffen. (Los van de keuze van de straf zelf).
Dat legt de vinger op een wel érg zere plek, in onze samenleving, die doordrenkt is van het idee dat je kinderen altijd kunt overtuigen. En als dat niet meer kan, je ze gewoon moet 'nuken'! Politie er op af! Knieschot! Strafkamp! Deporteren! Eenzame opsluiting! Platspuiten! Van school verwijderen!
Nou ga ik er niet vanuit dat de Dominee niet wist dat het verboden is, in ons land, om een kind te 'kastijden'. Of dat hij meende dat het woord van Koelman verwees naar de mildere betekenissen van het woord. De tweede helft van het citaat vind ik wel aardig, omdat het zo treffend weergeeft waar 'm de schoen wringt in ons land, wat dit betreft.
Bijna iedereen die zich tegen 'kastijding' als straf uitspreekt ziet het louter als een impulsieve reactie. En dus niet zoals Koelman het beschrijft: Als een weloverwogen daad, die wordt 'opgebracht' door de ouder, uit liefde voor het kind. Een daad van opofferingsgezindheid, omdat het niet eenvoudig is je kind te straffen. (Los van de keuze van de straf zelf).
Dat legt de vinger op een wel érg zere plek, in onze samenleving, die doordrenkt is van het idee dat je kinderen altijd kunt overtuigen. En als dat niet meer kan, je ze gewoon moet 'nuken'! Politie er op af! Knieschot! Strafkamp! Deporteren! Eenzame opsluiting! Platspuiten! Van school verwijderen!
dinsdag 15 november 2011 om 21:25
dinsdag 15 november 2011 om 21:31
quote:Twinkle1001 schreef op 15 november 2011 @ 21:06:
Kinderen doelbewust pijn doen is nergens voor nodig.
.
En als het doel de opvoeding is? Dan is het toch ergens goed
voor.
Het heeft alles te maken met proporties, kijk een kind dat voor
de 10e keer ergens aan zit hoef je natuurlijk niet met een stuk
hout op de handjes te slaan maar een corrigerende tik kan
verhelderend werken.
Kinderen doelbewust pijn doen is nergens voor nodig.
.
En als het doel de opvoeding is? Dan is het toch ergens goed
voor.
Het heeft alles te maken met proporties, kijk een kind dat voor
de 10e keer ergens aan zit hoef je natuurlijk niet met een stuk
hout op de handjes te slaan maar een corrigerende tik kan
verhelderend werken.
Voltaire: ik veracht u en uw mening, maar ik zal mijn leven geven om uw recht op die verachtelijke mening uit te mogen dragen.
dinsdag 15 november 2011 om 21:47
quote:hollebollegijs schreef op 15 november 2011 @ 21:31:
En als het doel de opvoeding is? Dan is het toch ergens goed
voor.
Het heeft alles te maken met proporties, kijk een kind dat voor
de 10e keer ergens aan zit hoef je natuurlijk niet met een stuk
hout op de handjes te slaan maar een corrigerende tik kan
verhelderend werken.
En dat doen sommige ouders dan ook.
Maar voor mij heiligt het doel niet de middelen. Ik ben tegen het doelbewust fysiek pijnigen van kinderen. Hoe 'licht' ook.
Een kind dat voor de zoveelste keer ergens aan zit, zal heus wel een keer leren dat dat niet mag of kan, maar uiteindelijk dringt het pas écht door als het er de leeftijd voor heeft. Zoals dat voor veel dingen geldt. Tot die tijd heeft het eigenlijk meer zin andere maatregelen te nemen, die voorkomen dat jij of anderen zich ergeren aan je kind. Als het kind uiteindelijk geleerd heeft niet meteen overal aan te zitten komt het dan door al die tikken of doordat het de leeftijd bereikt heeft waarop het kwartje vallen kan? Maar goed, opvoeden zal iedereen op z'n eigen manier doen. Maar dat kan dus ook prima zonder (licht) fysiek geweld toe te passen.
En als het doel de opvoeding is? Dan is het toch ergens goed
voor.
Het heeft alles te maken met proporties, kijk een kind dat voor
de 10e keer ergens aan zit hoef je natuurlijk niet met een stuk
hout op de handjes te slaan maar een corrigerende tik kan
verhelderend werken.
En dat doen sommige ouders dan ook.
Maar voor mij heiligt het doel niet de middelen. Ik ben tegen het doelbewust fysiek pijnigen van kinderen. Hoe 'licht' ook.
Een kind dat voor de zoveelste keer ergens aan zit, zal heus wel een keer leren dat dat niet mag of kan, maar uiteindelijk dringt het pas écht door als het er de leeftijd voor heeft. Zoals dat voor veel dingen geldt. Tot die tijd heeft het eigenlijk meer zin andere maatregelen te nemen, die voorkomen dat jij of anderen zich ergeren aan je kind. Als het kind uiteindelijk geleerd heeft niet meteen overal aan te zitten komt het dan door al die tikken of doordat het de leeftijd bereikt heeft waarop het kwartje vallen kan? Maar goed, opvoeden zal iedereen op z'n eigen manier doen. Maar dat kan dus ook prima zonder (licht) fysiek geweld toe te passen.
dinsdag 15 november 2011 om 21:51
quote:Twinkle1001 schreef op 15 november 2011 @ 21:47:
[...]
Maar dat kan dus ook prima zonder (licht) fysiek geweld te gebruiken.
Dan zal ik het wel verkeerd doen, deel af en toe een tik uit
en heb er geen problemen mee.
[...]
Maar dat kan dus ook prima zonder (licht) fysiek geweld te gebruiken.
Dan zal ik het wel verkeerd doen, deel af en toe een tik uit
en heb er geen problemen mee.
Voltaire: ik veracht u en uw mening, maar ik zal mijn leven geven om uw recht op die verachtelijke mening uit te mogen dragen.
dinsdag 15 november 2011 om 21:52
'Pijn doen' is een onwaarschijnlijk breed begrip. Je doet je kinderen ook 'pijn' door te gaan scheiden. Door naar de fles of de drugs te grijpen. Door geen 'boe' of 'bah' tegen ze te zeggen. Door hen op hun emoties te chanteren. Door gemaakte beloften niet na te komen. Door te zeggen dat je ze 'even' niet meer wilt zien. Door hen verbaal, of anderszins te kleineren.
Alle welbewuste sancties op ongewenst gedrag doen 'pijn', op de één of andere manier.
Wat ernstiger is, dat zijn de gevolgen van de sancties die niet worden gekozen door de ouder, of leerkracht. Maar die 'groeien' en ontsporen. Die nietemin door nogal wat pedagogen worden omarmd, omdat ze 'natuurlijk' zijn. Dat je op enig moment zó'n teringhekel krijgt aan je eigen kind, dat je het compleet negeert. Of dat je zelf een 'emotional breakdown' krijgt, en dat zo'n 'reinigende' werking zou hebben.
Alle welbewuste sancties op ongewenst gedrag doen 'pijn', op de één of andere manier.
Wat ernstiger is, dat zijn de gevolgen van de sancties die niet worden gekozen door de ouder, of leerkracht. Maar die 'groeien' en ontsporen. Die nietemin door nogal wat pedagogen worden omarmd, omdat ze 'natuurlijk' zijn. Dat je op enig moment zó'n teringhekel krijgt aan je eigen kind, dat je het compleet negeert. Of dat je zelf een 'emotional breakdown' krijgt, en dat zo'n 'reinigende' werking zou hebben.
dinsdag 15 november 2011 om 21:59
quote:hollebollegijs schreef op 15 november 2011 @ 21:51:
Dan zal ik het wel verkeerd doen, deel af en toe een tik uit
en heb er geen problemen mee.Voor jou voelt 't niet verkeerd. Dat kan natuurlijk, er zijn genoeg ouders die dit zo doen en voor wie 't prima voelt. Maar ik heb 't zelf nooit gedaan en doe 't nog niet, voor mij voelt 't niet okee.
Dan zal ik het wel verkeerd doen, deel af en toe een tik uit
en heb er geen problemen mee.Voor jou voelt 't niet verkeerd. Dat kan natuurlijk, er zijn genoeg ouders die dit zo doen en voor wie 't prima voelt. Maar ik heb 't zelf nooit gedaan en doe 't nog niet, voor mij voelt 't niet okee.
dinsdag 15 november 2011 om 22:20
quote:Twinkle1001 schreef op 15 november 2011 @ 21:59:
Voor jou voelt 't niet verkeerd. Dat kan natuurlijk, er zijn genoeg ouders die dit zo doen en voor wie 't prima voelt. Maar ik heb 't zelf nooit gedaan en doe 't nog niet, voor mij voelt 't niet okee.Dat kan natuurlijk. En dan is het ook maar beter dat je het niet eens probeert.
Voor jou voelt 't niet verkeerd. Dat kan natuurlijk, er zijn genoeg ouders die dit zo doen en voor wie 't prima voelt. Maar ik heb 't zelf nooit gedaan en doe 't nog niet, voor mij voelt 't niet okee.Dat kan natuurlijk. En dan is het ook maar beter dat je het niet eens probeert.
woensdag 16 november 2011 om 01:24
quote:jaap schreef op 15 november 2011 @ 22:20:
Dat kan natuurlijk. En dan is het ook maar beter dat je het niet eens probeert.
(Hmja, ik had 't tegen iemand anders, maar goed.)
Juist heer jaap. Dat is precies mijn punt inderdaad.
En nu je je er toch mee bemoeit: het slaan van kinderen, als strafmaatregel, kunnen we, zo blijkt ook nu weer, toch wel een van je stokpaardjes noemen.
Getuige je bovenstaande 'antwoord', plus jouw vele fel begeesterde pro-slaan betogen van de afgelopen jaren, vind ik het curieus en kwalijk dat jij jezelf blijkbaar tot kinderpijnig expert bij uitstek rekent.
Dat moeders het doelbewust fysiek pijnigen van kinderen -als 'strafmaatregel'- op het Viva vrouwenforum ('voor vrouwen met een mening') van een wat oudere heer op zekere leeftijd zouden moeten 'leren' danwel 'leren (her)waarderen' stuit me tegen de borst en komt op mij persoonlijk bijzonder onfris over.
Aangezien jij je meteen alweer opdringt in een gesprekje tussen mij en een andere forummoeder zeg ik: fijne discussie verder. Dagdag.
Dat kan natuurlijk. En dan is het ook maar beter dat je het niet eens probeert.
(Hmja, ik had 't tegen iemand anders, maar goed.)
Juist heer jaap. Dat is precies mijn punt inderdaad.
En nu je je er toch mee bemoeit: het slaan van kinderen, als strafmaatregel, kunnen we, zo blijkt ook nu weer, toch wel een van je stokpaardjes noemen.
Getuige je bovenstaande 'antwoord', plus jouw vele fel begeesterde pro-slaan betogen van de afgelopen jaren, vind ik het curieus en kwalijk dat jij jezelf blijkbaar tot kinderpijnig expert bij uitstek rekent.
Dat moeders het doelbewust fysiek pijnigen van kinderen -als 'strafmaatregel'- op het Viva vrouwenforum ('voor vrouwen met een mening') van een wat oudere heer op zekere leeftijd zouden moeten 'leren' danwel 'leren (her)waarderen' stuit me tegen de borst en komt op mij persoonlijk bijzonder onfris over.
Aangezien jij je meteen alweer opdringt in een gesprekje tussen mij en een andere forummoeder zeg ik: fijne discussie verder. Dagdag.
woensdag 16 november 2011 om 10:21
Twinkle, ik heb dit thema niet tot 'nieuws' gebombardeerd. Ik ben die dominee niet. En ik heb de OP niet geschreven die er hier een topic van maakt. Dito met het 'Dr. Phil' topic. Maar ik heb wel een mening. En die is dat de niet aflatende ijver van mensen zoals jij, om anderen hun wil door de strot te duwen, extreem ongewenste gevolgen heeft voor kinderen, en volwassenen. Die steeds weer terugkerende tendens om argumenten van mensen te negeren, en te vertrouwen op het bespelen van sentimenten en emoties, is geen opsteker voor het niveau van de besluitvorming in ons land.
Inderdaad ben ik er NIET op uit om mensen te overtuigen dat ze vooral hun kinderen zouden moeten slaan, of zelfs maar MOETEN straffen. Waar ik een probleem mee heb, is dat eeuwige 'gebemoei'. Als jij jouw huis in wilt richten als een bunker, waarin een blind paard geen schade kan doen, omdat je dan je kinderen niet hoeft te leren dat ze van de televisie af moeten blijven, is dat JOUW keuze. Ik denk dat het niet goed is voor jouw kinderen, maar ik WIL er niet eens iets over te zeggen hebben.
Inderdaad ben ik er NIET op uit om mensen te overtuigen dat ze vooral hun kinderen zouden moeten slaan, of zelfs maar MOETEN straffen. Waar ik een probleem mee heb, is dat eeuwige 'gebemoei'. Als jij jouw huis in wilt richten als een bunker, waarin een blind paard geen schade kan doen, omdat je dan je kinderen niet hoeft te leren dat ze van de televisie af moeten blijven, is dat JOUW keuze. Ik denk dat het niet goed is voor jouw kinderen, maar ik WIL er niet eens iets over te zeggen hebben.
woensdag 16 november 2011 om 11:34
quote:jaap schreef op 16 november 2011 @ 10:21:
En die is dat de niet aflatende ijver van mensen zoals jij, om anderen hun wil door de strot te duwen, extreem ongewenste gevolgen heeft voor kinderen, en volwassenen.
Je verdraait en projecteert weer eens en insinueert er weer eens een eind op los.
Welgeteld heb ik hier 4 postinkjes staan en ook aan het Dr. Phil topic heb ik niet meegedaan. Ook andere topics die over het slaan van kinderen gaan hou ik me verre van. Mede door jouw dominante aanwezigheid in dit soort topics, i.c.m. jouw vreemde obsessie met lijfstraffen voor kinderen. Mijn maag draait zich daarvan om.
Als we het hebben over 'niet aflatende ijver om anderen een wil door de strot te duwen' is dat natuurlijk alleen maar en volledig op jouzelf van toepassing. Maar ga je gang, hoewel ik niet hoop dat er ook maar één moeder op het Vivaforum door dhr. Jaap's felle pleidooien voor het doelbewust pijnigen van kinderen op een idee gebracht wordt. Ik ben hier alweer weg.
En die is dat de niet aflatende ijver van mensen zoals jij, om anderen hun wil door de strot te duwen, extreem ongewenste gevolgen heeft voor kinderen, en volwassenen.
Je verdraait en projecteert weer eens en insinueert er weer eens een eind op los.
Welgeteld heb ik hier 4 postinkjes staan en ook aan het Dr. Phil topic heb ik niet meegedaan. Ook andere topics die over het slaan van kinderen gaan hou ik me verre van. Mede door jouw dominante aanwezigheid in dit soort topics, i.c.m. jouw vreemde obsessie met lijfstraffen voor kinderen. Mijn maag draait zich daarvan om.
Als we het hebben over 'niet aflatende ijver om anderen een wil door de strot te duwen' is dat natuurlijk alleen maar en volledig op jouzelf van toepassing. Maar ga je gang, hoewel ik niet hoop dat er ook maar één moeder op het Vivaforum door dhr. Jaap's felle pleidooien voor het doelbewust pijnigen van kinderen op een idee gebracht wordt. Ik ben hier alweer weg.
woensdag 16 november 2011 om 16:10
Twinkle, lezen is voor jou een gigantisch probleem, kennelijk. En dat begint nu echt tragische vormen aan te nemen. Je houdt maar niet op mij standpunten toe te dichten die ik helemaal niet verkondig, waarbij je je meent te moeten verdedigen tegen aantijgingen waarin ik mij evenmin herken, en die door 'extrapolatie', via voor mij ondoorgrondelijke wegen, tot stand lijken te komen. Ik ken niemand die zó intens, en zó hard 'verbaal' mept als jij.
Het probleem bij dit onderwerp is als volgt: Met enige regelmaat verschijnen er artikelen in het nieuws waarin wordt beweerd dat het slaan van kinderen slecht is voor het kind. Of iemand die (kennelijk) zegt dat dat onzin is, wordt in de krant aan de schandpaal genageld. En wat ik mis, is het 'tegengeluid', dat er wel is, maar systematisch wordt onderdrukt met middelen die niet anders te omschrijven zijn dan 'stemmingmakerij' en 'censuur'. Ik gun iedereen zijn mening. Maar op het moment dat er een taboe in de maak is, met alle afschuwelijke, aan 'heksenverbranding' herinnerende massapsychotische elementen, dan heb je aan mij een kwaaie. En, zoals je terecht constateert, een taaie.
Mijn échte standpunt daarom nog een keer, speciaal voor jou:
Ouders die hun kinderen liefhebben, en zichzelf desnoods wegcijferen om ervoor te zorgen dat hun kind gelukkig wordt, zullen grote weerzin hebben tegen het opleggen van straf. Zelfs als dat moet, in het belang van het kind.
Welke straf?
Daar hoor je mij niet over. Dat moet iedere ouder maar voor zichzelf uitmaken. Waarbij ik best bereid ben om de mogelijke opties eens tegen het licht te houden, en erover te discussiëren met geïnteresseerden. En inderdaad neem ik dan het standpunt in dat slaag als straf niet louter slecht is. Al is het onmiskenbaar zo dat het slecht uit kan pakken. Als het onoordeelkundig wordt ingezet; of als het kind in kwestie het als mishandeling ervaart. Wat iets anders is dan wat juristen voor zichzelf daarover op papier hebben gezet, en vervolgens aan ons bij wet hebben opgelegd. Waarbij ik er steeds op wijs, dat er tal van onderzoeken zijn, die zonneklaar maken dat bepaalde acties van ouders (of het uitblijven daarvan), door het kind ook als mishandeling worden ervaren, hoewel de wet daarover zwijgt. Dat, kortom, deze materie alleen voor gelovigen, met een eigen dogma, 'helder' is. En tot die gelovigen reken ik jou net zo goed, als degene die meent met slaag alles op te kunnen lossen. Ben ik zo duidelijk genoeg?
Het probleem bij dit onderwerp is als volgt: Met enige regelmaat verschijnen er artikelen in het nieuws waarin wordt beweerd dat het slaan van kinderen slecht is voor het kind. Of iemand die (kennelijk) zegt dat dat onzin is, wordt in de krant aan de schandpaal genageld. En wat ik mis, is het 'tegengeluid', dat er wel is, maar systematisch wordt onderdrukt met middelen die niet anders te omschrijven zijn dan 'stemmingmakerij' en 'censuur'. Ik gun iedereen zijn mening. Maar op het moment dat er een taboe in de maak is, met alle afschuwelijke, aan 'heksenverbranding' herinnerende massapsychotische elementen, dan heb je aan mij een kwaaie. En, zoals je terecht constateert, een taaie.
Mijn échte standpunt daarom nog een keer, speciaal voor jou:
Ouders die hun kinderen liefhebben, en zichzelf desnoods wegcijferen om ervoor te zorgen dat hun kind gelukkig wordt, zullen grote weerzin hebben tegen het opleggen van straf. Zelfs als dat moet, in het belang van het kind.
Welke straf?
Daar hoor je mij niet over. Dat moet iedere ouder maar voor zichzelf uitmaken. Waarbij ik best bereid ben om de mogelijke opties eens tegen het licht te houden, en erover te discussiëren met geïnteresseerden. En inderdaad neem ik dan het standpunt in dat slaag als straf niet louter slecht is. Al is het onmiskenbaar zo dat het slecht uit kan pakken. Als het onoordeelkundig wordt ingezet; of als het kind in kwestie het als mishandeling ervaart. Wat iets anders is dan wat juristen voor zichzelf daarover op papier hebben gezet, en vervolgens aan ons bij wet hebben opgelegd. Waarbij ik er steeds op wijs, dat er tal van onderzoeken zijn, die zonneklaar maken dat bepaalde acties van ouders (of het uitblijven daarvan), door het kind ook als mishandeling worden ervaren, hoewel de wet daarover zwijgt. Dat, kortom, deze materie alleen voor gelovigen, met een eigen dogma, 'helder' is. En tot die gelovigen reken ik jou net zo goed, als degene die meent met slaag alles op te kunnen lossen. Ben ik zo duidelijk genoeg?
woensdag 16 november 2011 om 19:26
Ik snap het niet, slaan!
Ik ben zelf moeder van 3 kids en door mijn ouders nooit geslagen. Ze hebben me gecorrigeerd door praten en straf als op een stoel zitten voor zoveel minuten. Net zoals bij supernanny. (en dat werkte echt, want ik was geen braaf meisje. Stilzitten was een ramp!!)
Ik heb mijn oudste kind wel eens een weloverwogen tik op de billen gegeven. Omdat ie stout was en omdat ik vond dat dat kon. Het is heel makkelijk, het hielp.....voor eventjes dan. Maar de weg was gebaand, het werd steeds makkelijker voor mij om even een corrigerend tikje uit te delen. Op zeker moment, ik vergeet het nooit, was ie oervervelend en heb ik hem een enorme klap op zijn blote kont gegeven, de luier was af. De vingersafdrukken stonden op zijn billen.....
Het verdriet op het smoeltje.
Ik heb gejankt...dat wil je niet weten.
Het was puur onmacht. Ik was onmachtig omdat niets hielp en slaan hielp (ook) niet meer. Dacht ik.
Mijn man kwam thuis en zag mijn verdriet, maar zag ook de vingerafdrukken op billetjes zoon. Hij was kwaad op mij. Mijn man is zelf ook altijd geslagen door zijn ouders en vond dit vreselijk.
Ik heb daarna nooit meer mijn oudste en de 2 die daarna kwamen geslagen.
Ik heb het voorbeeld van mijn ouders gevolgd, straffen door praten en als dat niet help op de stoel/trap/in de gang. En zie daar..dat helpt prima.
Ik heb 3 leuke kids. Echt geen brave broeders, superondeugend af en toe, maar met liefde grootgebracht en ik geloof absoluut niet (meer) in slaan.
Mijn kinderen slaan elkaar en ons ook niet en ik geloof oprecht dat de wereld een stukje beter is als mensen hun handen thuis houden.
Dus het betoog van jaap, ach....zo dacht ik vroeger ook wel. Ben op erop terug gekomen. Door op mijn bek te gaan.
Ik ben zelf moeder van 3 kids en door mijn ouders nooit geslagen. Ze hebben me gecorrigeerd door praten en straf als op een stoel zitten voor zoveel minuten. Net zoals bij supernanny. (en dat werkte echt, want ik was geen braaf meisje. Stilzitten was een ramp!!)
Ik heb mijn oudste kind wel eens een weloverwogen tik op de billen gegeven. Omdat ie stout was en omdat ik vond dat dat kon. Het is heel makkelijk, het hielp.....voor eventjes dan. Maar de weg was gebaand, het werd steeds makkelijker voor mij om even een corrigerend tikje uit te delen. Op zeker moment, ik vergeet het nooit, was ie oervervelend en heb ik hem een enorme klap op zijn blote kont gegeven, de luier was af. De vingersafdrukken stonden op zijn billen.....
Het verdriet op het smoeltje.
Ik heb gejankt...dat wil je niet weten.
Het was puur onmacht. Ik was onmachtig omdat niets hielp en slaan hielp (ook) niet meer. Dacht ik.
Mijn man kwam thuis en zag mijn verdriet, maar zag ook de vingerafdrukken op billetjes zoon. Hij was kwaad op mij. Mijn man is zelf ook altijd geslagen door zijn ouders en vond dit vreselijk.
Ik heb daarna nooit meer mijn oudste en de 2 die daarna kwamen geslagen.
Ik heb het voorbeeld van mijn ouders gevolgd, straffen door praten en als dat niet help op de stoel/trap/in de gang. En zie daar..dat helpt prima.
Ik heb 3 leuke kids. Echt geen brave broeders, superondeugend af en toe, maar met liefde grootgebracht en ik geloof absoluut niet (meer) in slaan.
Mijn kinderen slaan elkaar en ons ook niet en ik geloof oprecht dat de wereld een stukje beter is als mensen hun handen thuis houden.
Dus het betoog van jaap, ach....zo dacht ik vroeger ook wel. Ben op erop terug gekomen. Door op mijn bek te gaan.
donderdag 17 november 2011 om 08:57
Met mijn laatste bijdrage hoop ik de discussie een iets andere wending te geven. Niet de vraag welke straf nou het beste is zou in het maatschappelijke debat op de voorgrond moeten staan, maar wanneer straf passend is.
Wie zich verzet tegen 'praten' door middel van straf, vindt mij aan haar zijde. Straf, en welke men ook kiest, of hoe men het ook noemt, is pas aan de orde als het kind beseft dat iets niet mag, begrijpt wat de achtergrond is van die regel, en een keuze had om het wel of niet te doen. Vandaar dat ik geen brood zie in het straffen van kinderen op zeer jonge leeftijd. Een baby die huilt moet je niet straffen, maar koesteren, en onderzoeken wat de reden zou kunnen zijn. Een kind dat loopt te klieren om op die manier aandacht te krijgen, kan gelijk hebben. Of niet. Uitleggen dat het onredelijk is wat het kind verlangt moet dan beslist vooraf gaan aan straf. En straf moet dan ook beslist niet de indruk wekken dat de ouder 'uithaalt'!
Het is interessant om op te merken, dat kinderen in mijn jeugd enerzijds minder 'wijs' waren, in de zin dat ze al heel jong precies wisten wat hun rechten waren. Maar dat ze, gemiddeld genomen, wel veel jonger zelfstandig waren. Vaak wordt er dan op gewezen dat de samenleving tegenwoordig onvergelijkbaar veel complexer is, maar dat is meer omdat wij het complexer maken voor het kind. In andere landen, ook West-Europese, geïndustrialiseerde landen, is het beeld meer zoals het in mijn jeugd was. Onveranderlijk kenmerken die landen zich dan tevens door minder overheidsbemoeienis met de opvoeding thuis, maar zijn de regels op scholen een stuk strikter, en schrikken onderwijzers en docenten niet terug voor sancties als de regels worden overtreden.
Wie zich verzet tegen 'praten' door middel van straf, vindt mij aan haar zijde. Straf, en welke men ook kiest, of hoe men het ook noemt, is pas aan de orde als het kind beseft dat iets niet mag, begrijpt wat de achtergrond is van die regel, en een keuze had om het wel of niet te doen. Vandaar dat ik geen brood zie in het straffen van kinderen op zeer jonge leeftijd. Een baby die huilt moet je niet straffen, maar koesteren, en onderzoeken wat de reden zou kunnen zijn. Een kind dat loopt te klieren om op die manier aandacht te krijgen, kan gelijk hebben. Of niet. Uitleggen dat het onredelijk is wat het kind verlangt moet dan beslist vooraf gaan aan straf. En straf moet dan ook beslist niet de indruk wekken dat de ouder 'uithaalt'!
Het is interessant om op te merken, dat kinderen in mijn jeugd enerzijds minder 'wijs' waren, in de zin dat ze al heel jong precies wisten wat hun rechten waren. Maar dat ze, gemiddeld genomen, wel veel jonger zelfstandig waren. Vaak wordt er dan op gewezen dat de samenleving tegenwoordig onvergelijkbaar veel complexer is, maar dat is meer omdat wij het complexer maken voor het kind. In andere landen, ook West-Europese, geïndustrialiseerde landen, is het beeld meer zoals het in mijn jeugd was. Onveranderlijk kenmerken die landen zich dan tevens door minder overheidsbemoeienis met de opvoeding thuis, maar zijn de regels op scholen een stuk strikter, en schrikken onderwijzers en docenten niet terug voor sancties als de regels worden overtreden.
