Actueel
alle pijlers
Onacceptabele' ongelijkheid: opleiding ouders steeds bepalen
woensdag 13 april 2016 om 11:12
naar de volkskrant:
De ongelijkheid in het onderwijs neemt toe. Kinderen van hoogopgeleide ouders krijgen hogere schooladviezen, gaan naar betere scholen en halen uiteindelijk een hoger diploma dan even intelligente kinderen van laagopgeleiden. Dit constateert de Inspectie voor het Onderwijs.
Er waren altijd al verschillen, maar de kloof tussen kinderen van laagopgeleide ouders en hoogopgeleide ouders groeit, blijkt uit De staat van het onderwijs, het jaarlijkse onderwijsverslag dat de Onderwijsinspectie vandaag presenteert. 'Daar schrok ik van', schrijft inspecteur-generaal Monique Vogelzang in haar voorwoord. Het wordt 'steeds bepalender uit welk gezin je komt.'
Voorzitter Paul Rosenmöller van de VO-raad, de sectororganisatie voor het voortgezet onderwijs, vindt de groeiende ongelijkheid 'onacceptabel. 'Het met publiek geld gefinancierde onderwijs heeft de dure plicht om alle kinderen gelijke kansen te bieden.'
Minister Jet Bussemaker en staatssecretaris Sander Dekker (Onderwijs) noemen de ontwikkeling 'zorgelijk'. 'Talent en motivatie moeten uitgangspunt zijn bij je schoolkeuze, niet het inkomen of opleidingsniveau van je ouders.'
De groeiende ongelijkheid wordt onder meer veroorzaakt doordat de betrokkenheid van ouders verschilt, stelt de Onderwijsinspectie. Zo maken hoogopgeleide ouders een bewustere schoolkeuze voor hun kinderen en investeren ze eerder in bijlessen of examentraining. Ook krijgen hun kinderen vaker een medische indicatie, zoals dyslexie of adhd, waardoor ze recht hebben op extra aandacht of tijd.
Hogere verwachtingen, minder kansen
'Onacceptabele' ongelijkheid: opleiding ouders steeds bepalender voor schoolsucces
© ANP
Daarnaast spelen leerkrachten een rol, schrijft Vogelzang. 'Ze hebben vaak (onbewust) hogere verwachtingen van leerlingen met hoger opgeleide ouders en lagere van leerlingen met lager opgeleide ouders. Bij iedere overgang en ieder selectiemoment kan dat het verschil uitmaken tussen de kans krijgen of een kans missen. En omdat ons onderwijsstelsel zoveel overgangen en selectiemomenten kent, maakt dit bepaalde leerlingen extra kwetsbaar.'
Ook scholen dragen eraan bij dat kinderen van laagopgeleide ouders minder kansen krijgen. Zo neemt het aantal brede brugklassen (zoals havo/vwo) verder af, waardoor leerlingen op steeds jongere leeftijd ingedeeld worden op een bepaald niveau. Bovendien komen er steeds meer categorale scholen: scholen die alleen havo of alleen vwo aanbieden. Dat is allemaal in het nadeel van laatbloeiers, aldus de inspectie, en laatbloeiers zijn vaker kinderen van laagopgeleide ouders.
Dit draagt het risico in zich dat de sociale ongelijkheid en tweedeling in de samenleving groter wordt
Paul Rosenmöller
De VO-raad vindt dat scholen nog eens kritisch moeten kijken hoe hun onderwijs eruit ziet. Gemengde schooladviezen, bredere en langere brugperiodes en meer maatwerk zouden kunnen voorkomen dat kinderen al op jonge leeftijd in een fuik belanden waar zij niet meer uitkomen, stelt de sectororganisatie. Rosenmöller: 'Het onderwijs moet doen wat het kan om daadwerkelijk gelijke kansen te bieden.'
Daarnaast pleit de sectororganisatie ervoor om de overgang tussen basisschool en middelbare school nog eens goed onder de loep te nemen. Sinds vorig jaar is het advies van de school belangrijker dan de score op de eindtoets. 'Uit onderzoek weten we echter dat ongeveer de helft van de basisscholen druk van ouders ervaart bij het opstellen van het schooladvies', zegt Rosenmöller. 'Dit draagt het risico in zich dat de sociale ongelijkheid en tweedeling in de samenleving groter wordt. Dat moeten we koste wat kost voorkomen.'
Bussemaker en Dekker sluiten niet uit dat de procedure voor het schooladvies op de schop gaan, mocht bij een evaluatie binnenkort blijken dat de maatregel inderdaad ongewenste effecten heeft. Een van de mogelijke maatregelen: stel scholen verplicht om het schooladvies naar boven bij te stellen, als een leerling bijzonder goed scoort op de eindtoets. Nu mag een school het advies bijstellen, maar het hoeft niet.
Ik schrik hier eigenlijk wel van, dat het verschil weer aan het toe nemen is. In de jaren '90 was dit ook het geval, maar minder dan nu denk ik. En hoe zou je dit kunnen oplossen?
De ongelijkheid in het onderwijs neemt toe. Kinderen van hoogopgeleide ouders krijgen hogere schooladviezen, gaan naar betere scholen en halen uiteindelijk een hoger diploma dan even intelligente kinderen van laagopgeleiden. Dit constateert de Inspectie voor het Onderwijs.
Er waren altijd al verschillen, maar de kloof tussen kinderen van laagopgeleide ouders en hoogopgeleide ouders groeit, blijkt uit De staat van het onderwijs, het jaarlijkse onderwijsverslag dat de Onderwijsinspectie vandaag presenteert. 'Daar schrok ik van', schrijft inspecteur-generaal Monique Vogelzang in haar voorwoord. Het wordt 'steeds bepalender uit welk gezin je komt.'
Voorzitter Paul Rosenmöller van de VO-raad, de sectororganisatie voor het voortgezet onderwijs, vindt de groeiende ongelijkheid 'onacceptabel. 'Het met publiek geld gefinancierde onderwijs heeft de dure plicht om alle kinderen gelijke kansen te bieden.'
Minister Jet Bussemaker en staatssecretaris Sander Dekker (Onderwijs) noemen de ontwikkeling 'zorgelijk'. 'Talent en motivatie moeten uitgangspunt zijn bij je schoolkeuze, niet het inkomen of opleidingsniveau van je ouders.'
De groeiende ongelijkheid wordt onder meer veroorzaakt doordat de betrokkenheid van ouders verschilt, stelt de Onderwijsinspectie. Zo maken hoogopgeleide ouders een bewustere schoolkeuze voor hun kinderen en investeren ze eerder in bijlessen of examentraining. Ook krijgen hun kinderen vaker een medische indicatie, zoals dyslexie of adhd, waardoor ze recht hebben op extra aandacht of tijd.
Hogere verwachtingen, minder kansen
'Onacceptabele' ongelijkheid: opleiding ouders steeds bepalender voor schoolsucces
© ANP
Daarnaast spelen leerkrachten een rol, schrijft Vogelzang. 'Ze hebben vaak (onbewust) hogere verwachtingen van leerlingen met hoger opgeleide ouders en lagere van leerlingen met lager opgeleide ouders. Bij iedere overgang en ieder selectiemoment kan dat het verschil uitmaken tussen de kans krijgen of een kans missen. En omdat ons onderwijsstelsel zoveel overgangen en selectiemomenten kent, maakt dit bepaalde leerlingen extra kwetsbaar.'
Ook scholen dragen eraan bij dat kinderen van laagopgeleide ouders minder kansen krijgen. Zo neemt het aantal brede brugklassen (zoals havo/vwo) verder af, waardoor leerlingen op steeds jongere leeftijd ingedeeld worden op een bepaald niveau. Bovendien komen er steeds meer categorale scholen: scholen die alleen havo of alleen vwo aanbieden. Dat is allemaal in het nadeel van laatbloeiers, aldus de inspectie, en laatbloeiers zijn vaker kinderen van laagopgeleide ouders.
Dit draagt het risico in zich dat de sociale ongelijkheid en tweedeling in de samenleving groter wordt
Paul Rosenmöller
De VO-raad vindt dat scholen nog eens kritisch moeten kijken hoe hun onderwijs eruit ziet. Gemengde schooladviezen, bredere en langere brugperiodes en meer maatwerk zouden kunnen voorkomen dat kinderen al op jonge leeftijd in een fuik belanden waar zij niet meer uitkomen, stelt de sectororganisatie. Rosenmöller: 'Het onderwijs moet doen wat het kan om daadwerkelijk gelijke kansen te bieden.'
Daarnaast pleit de sectororganisatie ervoor om de overgang tussen basisschool en middelbare school nog eens goed onder de loep te nemen. Sinds vorig jaar is het advies van de school belangrijker dan de score op de eindtoets. 'Uit onderzoek weten we echter dat ongeveer de helft van de basisscholen druk van ouders ervaart bij het opstellen van het schooladvies', zegt Rosenmöller. 'Dit draagt het risico in zich dat de sociale ongelijkheid en tweedeling in de samenleving groter wordt. Dat moeten we koste wat kost voorkomen.'
Bussemaker en Dekker sluiten niet uit dat de procedure voor het schooladvies op de schop gaan, mocht bij een evaluatie binnenkort blijken dat de maatregel inderdaad ongewenste effecten heeft. Een van de mogelijke maatregelen: stel scholen verplicht om het schooladvies naar boven bij te stellen, als een leerling bijzonder goed scoort op de eindtoets. Nu mag een school het advies bijstellen, maar het hoeft niet.
Ik schrik hier eigenlijk wel van, dat het verschil weer aan het toe nemen is. In de jaren '90 was dit ook het geval, maar minder dan nu denk ik. En hoe zou je dit kunnen oplossen?
donderdag 14 april 2016 om 10:01
quote:lux. schreef op 14 april 2016 @ 09:16:
Ik vind het heel simplistisch gesteld om te zeggen dat kinderen die hulp nodig hebben met huiswerk niet slim genoeg zijn. Zeker puberkinderen. Zo vaak spelen daar autoriteitsproblemen, motivatieproblemen, faalangst, problemen in de thuissituatie, foute vrienden, experimenteren, grenzen opzoeken. Dat kan je toch niet allemaal over een kam scheren als 'niet slim genoeg'?
Ik maakte overigens graag huiswerk met mijn ouders, vriendinnen of zusje. Vond ik gezellig. Toen ik geneeskunde studeerde ging ik gewoon mijn moeder 'college' geven over het tentamenvak. Handig! Leerde ik het goed van.
Er is ook niemand die zegt dat kinderen die hulp nodig hebben met huiswerk niet slim genoeg zijn. Wel als ze bijna dagelijks geholpen moeten worden, waarschijnlijk op het verkeerde niveau zitten.
Slim zijn kun je op elke niveau. Kinderen die VMBO doen kunnen bijzonder slim zijn, kijk maar eens hoe goed ze later zijn in hun beroep.
Ik vind het heel simplistisch gesteld om te zeggen dat kinderen die hulp nodig hebben met huiswerk niet slim genoeg zijn. Zeker puberkinderen. Zo vaak spelen daar autoriteitsproblemen, motivatieproblemen, faalangst, problemen in de thuissituatie, foute vrienden, experimenteren, grenzen opzoeken. Dat kan je toch niet allemaal over een kam scheren als 'niet slim genoeg'?
Ik maakte overigens graag huiswerk met mijn ouders, vriendinnen of zusje. Vond ik gezellig. Toen ik geneeskunde studeerde ging ik gewoon mijn moeder 'college' geven over het tentamenvak. Handig! Leerde ik het goed van.
Er is ook niemand die zegt dat kinderen die hulp nodig hebben met huiswerk niet slim genoeg zijn. Wel als ze bijna dagelijks geholpen moeten worden, waarschijnlijk op het verkeerde niveau zitten.
Slim zijn kun je op elke niveau. Kinderen die VMBO doen kunnen bijzonder slim zijn, kijk maar eens hoe goed ze later zijn in hun beroep.
donderdag 14 april 2016 om 10:06
quote:viva1966 schreef op 13 april 2016 @ 13:41:
[...]
Nee, dat lijkt mij ook niet. De meeste scholen slaan zichzelf op de borst met de cijfers van het aantal leerlingen dat HAVO/VWO gaat doen.Maar het voortgezet onderwijs wel. Die kijken naar het slagingspercentage. En dus is het soms handiger voor een school om een kind te laten afstromen naar de havo, als op het vwo de kans te groot is dat hij zakt, terwijl hij juist op het vwo misschien meer gemotiveerd is en daar een kans verdient.
[...]
Nee, dat lijkt mij ook niet. De meeste scholen slaan zichzelf op de borst met de cijfers van het aantal leerlingen dat HAVO/VWO gaat doen.Maar het voortgezet onderwijs wel. Die kijken naar het slagingspercentage. En dus is het soms handiger voor een school om een kind te laten afstromen naar de havo, als op het vwo de kans te groot is dat hij zakt, terwijl hij juist op het vwo misschien meer gemotiveerd is en daar een kans verdient.
donderdag 14 april 2016 om 10:20
quote:mary57 schreef op 14 april 2016 @ 10:01:
[...]
Er is ook niemand die zegt dat kinderen die hulp nodig hebben met huiswerk niet slim genoeg zijn. Wel als ze bijna dagelijks geholpen moeten worden, waarschijnlijk op het verkeerde niveau zitten.
Slim zijn kun je op elke niveau. Kinderen die VMBO doen kunnen bijzonder slim zijn, kijk maar eens hoe goed ze later zijn in hun beroep.
Nogmaals, je kunt het niet zo simplificeren. Een kind dat met 1 of 2 vakken moeite heeft, maar met de overige vakken helemaal niet, kun je niet zomaar wegzetten als "op het verkeerde niveau". Zou je zo'n kind af laten stromen tot het juiste niveau van die twee vakken, zit het met de andere vakken weer op een (veel) te laag niveau, dus wederom verkeerd niveau. Wat ook weer een hoop problemen kan veroorzaken.
En dergelijke kinderen zijn echt geen uitzondering.
[...]
Er is ook niemand die zegt dat kinderen die hulp nodig hebben met huiswerk niet slim genoeg zijn. Wel als ze bijna dagelijks geholpen moeten worden, waarschijnlijk op het verkeerde niveau zitten.
Slim zijn kun je op elke niveau. Kinderen die VMBO doen kunnen bijzonder slim zijn, kijk maar eens hoe goed ze later zijn in hun beroep.
Nogmaals, je kunt het niet zo simplificeren. Een kind dat met 1 of 2 vakken moeite heeft, maar met de overige vakken helemaal niet, kun je niet zomaar wegzetten als "op het verkeerde niveau". Zou je zo'n kind af laten stromen tot het juiste niveau van die twee vakken, zit het met de andere vakken weer op een (veel) te laag niveau, dus wederom verkeerd niveau. Wat ook weer een hoop problemen kan veroorzaken.
En dergelijke kinderen zijn echt geen uitzondering.
donderdag 14 april 2016 om 10:36
quote:mary57 schreef op 14 april 2016 @ 10:01:
[...]
Er is ook niemand die zegt dat kinderen die hulp nodig hebben met huiswerk niet slim genoeg zijn. Wel als ze bijna dagelijks geholpen moeten worden, waarschijnlijk op het verkeerde niveau zitten.
Slim zijn kun je op elke niveau. Kinderen die VMBO doen kunnen bijzonder slim zijn, kijk maar eens hoe goed ze later zijn in hun beroep.Nou dat ben ik dus niet met je eens. Ik denk dat veel kinderen die het niet goed doen op school en veel hulp nodig hebben met huiswerk heel andere problemen hebben dan dat het niveau niet bij ze past.
[...]
Er is ook niemand die zegt dat kinderen die hulp nodig hebben met huiswerk niet slim genoeg zijn. Wel als ze bijna dagelijks geholpen moeten worden, waarschijnlijk op het verkeerde niveau zitten.
Slim zijn kun je op elke niveau. Kinderen die VMBO doen kunnen bijzonder slim zijn, kijk maar eens hoe goed ze later zijn in hun beroep.Nou dat ben ik dus niet met je eens. Ik denk dat veel kinderen die het niet goed doen op school en veel hulp nodig hebben met huiswerk heel andere problemen hebben dan dat het niveau niet bij ze past.
donderdag 14 april 2016 om 10:37
quote:LaFleurNoire schreef op 14 april 2016 @ 10:20:
[...]
Nogmaals, je kunt het niet zo simplificeren. Een kind dat met 1 of 2 vakken moeite heeft, maar met de overige vakken helemaal niet, kun je niet zomaar wegzetten als "op het verkeerde niveau". Zou je zo'n kind af laten stromen tot het juiste niveau van die twee vakken, zit het met de andere vakken weer op een (veel) te laag niveau, dus wederom verkeerd niveau. Wat ook weer een hoop problemen kan veroorzaken.
En dergelijke kinderen zijn echt geen uitzondering.En dat.
[...]
Nogmaals, je kunt het niet zo simplificeren. Een kind dat met 1 of 2 vakken moeite heeft, maar met de overige vakken helemaal niet, kun je niet zomaar wegzetten als "op het verkeerde niveau". Zou je zo'n kind af laten stromen tot het juiste niveau van die twee vakken, zit het met de andere vakken weer op een (veel) te laag niveau, dus wederom verkeerd niveau. Wat ook weer een hoop problemen kan veroorzaken.
En dergelijke kinderen zijn echt geen uitzondering.En dat.
donderdag 14 april 2016 om 10:37
quote:LaFleurNoire schreef op 14 april 2016 @ 10:20:
[...]
Nogmaals, je kunt het niet zo simplificeren. Een kind dat met 1 of 2 vakken moeite heeft, maar met de overige vakken helemaal niet, kun je niet zomaar wegzetten als "op het verkeerde niveau". Zou je zo'n kind af laten stromen tot het juiste niveau van die twee vakken, zit het met de andere vakken weer op een (veel) te laag niveau, dus wederom verkeerd niveau. Wat ook weer een hoop problemen kan veroorzaken.
En dergelijke kinderen zijn echt geen uitzondering.Daar heb je gelijk in, maar ik heb het dan meer over kinderen die door de ouders bij bijna alle vakken geholpen (moeten) worden. Dan denk ik dat het kind meer op het niveau zit wat de ouders graag zien, dan dat het kind aankan. En dit zal voor het kind ook problemen gaan geven op de vervolgopleiding. Zelfstandig kunnen werken is een eerste vereiste op HBO- en WO niveau. Als je dit niet gewend bent doordat je altijd hulp hebt gehad van je ouders, krijg je een heel moeilijk eerste jaar.
[...]
Nogmaals, je kunt het niet zo simplificeren. Een kind dat met 1 of 2 vakken moeite heeft, maar met de overige vakken helemaal niet, kun je niet zomaar wegzetten als "op het verkeerde niveau". Zou je zo'n kind af laten stromen tot het juiste niveau van die twee vakken, zit het met de andere vakken weer op een (veel) te laag niveau, dus wederom verkeerd niveau. Wat ook weer een hoop problemen kan veroorzaken.
En dergelijke kinderen zijn echt geen uitzondering.Daar heb je gelijk in, maar ik heb het dan meer over kinderen die door de ouders bij bijna alle vakken geholpen (moeten) worden. Dan denk ik dat het kind meer op het niveau zit wat de ouders graag zien, dan dat het kind aankan. En dit zal voor het kind ook problemen gaan geven op de vervolgopleiding. Zelfstandig kunnen werken is een eerste vereiste op HBO- en WO niveau. Als je dit niet gewend bent doordat je altijd hulp hebt gehad van je ouders, krijg je een heel moeilijk eerste jaar.
donderdag 14 april 2016 om 10:42
quote:lux. schreef op 14 april 2016 @ 10:36:
[...]
Nou dat ben ik dus niet met je eens. Ik denk dat kinderen die het niet goed doen op school en veel hulp nodig hebben met huiswerk heel andere problemen hebben dan dat het niveau niet bij ze past.
Er zijn veel kinderen die op die leeftijd niet ambitieus, gemakzuchtig of gewoon lui zijn en er met de pet naar gooien. Meestal zie je ze gedurende de schoolperiode steeds naar een lager niveau zakken, wat de ouders ook doen. Dan kun je elke dag samen hun huiswerk gaan doen, maar dat zal niet helpen.
En dit zijn vaak de kinderen die pas op latere leeftijd het licht zien en dan alsnog aan een vervolgopleiding gaan beginnen.
[...]
Nou dat ben ik dus niet met je eens. Ik denk dat kinderen die het niet goed doen op school en veel hulp nodig hebben met huiswerk heel andere problemen hebben dan dat het niveau niet bij ze past.
Er zijn veel kinderen die op die leeftijd niet ambitieus, gemakzuchtig of gewoon lui zijn en er met de pet naar gooien. Meestal zie je ze gedurende de schoolperiode steeds naar een lager niveau zakken, wat de ouders ook doen. Dan kun je elke dag samen hun huiswerk gaan doen, maar dat zal niet helpen.
En dit zijn vaak de kinderen die pas op latere leeftijd het licht zien en dan alsnog aan een vervolgopleiding gaan beginnen.
donderdag 14 april 2016 om 11:11
quote:mary57 schreef op 14 april 2016 @ 10:42:
[...]
Er zijn veel kinderen die op die leeftijd niet ambitieus, gemakzuchtig of gewoon lui zijn en er met de pet naar gooien. Meestal zie je ze gedurende de schoolperiode steeds naar een lager niveau zakken, wat de ouders ook doen. Dan kun je elke dag samen hun huiswerk gaan doen, maar dat zal niet helpen.
En dit zijn vaak de kinderen die pas op latere leeftijd het licht zien en dan alsnog aan een vervolgopleiding gaan beginnen.
Weet ik niet hoor. Ik heb een tijdje huiswerkbegeleiding gedaan en veel kinderen vonden het fijn. Vaak probleemsituaties thuis, waardoor ze de rust niet hadden, moeite met plannen en overzicht houden, of kinderen die gewoon een enorme desinteresse voor alles wat met school te maken had hadden. Die waren moeilijker te helpen maar zeker niet onmogelijk. Vaak hielp het om het te vertalen naar hun dagelijkse omgeving, zodat ze het nut van opdrachten gingen inzien.
En soms hadden we ook kinderen die het niveau niet aankonden hoor, maar bij de meeste kinderen die ik heb begeleid was dat het probleem niet.
[...]
Er zijn veel kinderen die op die leeftijd niet ambitieus, gemakzuchtig of gewoon lui zijn en er met de pet naar gooien. Meestal zie je ze gedurende de schoolperiode steeds naar een lager niveau zakken, wat de ouders ook doen. Dan kun je elke dag samen hun huiswerk gaan doen, maar dat zal niet helpen.
En dit zijn vaak de kinderen die pas op latere leeftijd het licht zien en dan alsnog aan een vervolgopleiding gaan beginnen.
Weet ik niet hoor. Ik heb een tijdje huiswerkbegeleiding gedaan en veel kinderen vonden het fijn. Vaak probleemsituaties thuis, waardoor ze de rust niet hadden, moeite met plannen en overzicht houden, of kinderen die gewoon een enorme desinteresse voor alles wat met school te maken had hadden. Die waren moeilijker te helpen maar zeker niet onmogelijk. Vaak hielp het om het te vertalen naar hun dagelijkse omgeving, zodat ze het nut van opdrachten gingen inzien.
En soms hadden we ook kinderen die het niveau niet aankonden hoor, maar bij de meeste kinderen die ik heb begeleid was dat het probleem niet.
donderdag 14 april 2016 om 12:23
quote:AnAppleADay schreef op 14 april 2016 @ 09:48:
De mannen in kwestie zijn ook allemaal in de 50.
Ik kan me voorstellen dat dat een aantal jaren terug wel het geval was.
In onze generatie (van lux. en mij dus) is het volgens mij echt veel minder relevant. Het is immers ook veel normaler dat alle 'sociale klassen' door elkaar zitten bij een studie.
Misschien kom je dit nog tegen als je bij de Rotary wilt oid maar niet bij een werkomgeving.Daar zou ik absoluut niet zo stellig over zijn. Ik weet niet hoeveel werkervaring jij hebt en in welke branche, maar na vijftien jaar werkervaring in een conservatieve branche kan ik je zeggen dat dit zeker nog een rol speelt.
De mannen in kwestie zijn ook allemaal in de 50.
Ik kan me voorstellen dat dat een aantal jaren terug wel het geval was.
In onze generatie (van lux. en mij dus) is het volgens mij echt veel minder relevant. Het is immers ook veel normaler dat alle 'sociale klassen' door elkaar zitten bij een studie.
Misschien kom je dit nog tegen als je bij de Rotary wilt oid maar niet bij een werkomgeving.Daar zou ik absoluut niet zo stellig over zijn. Ik weet niet hoeveel werkervaring jij hebt en in welke branche, maar na vijftien jaar werkervaring in een conservatieve branche kan ik je zeggen dat dit zeker nog een rol speelt.
donderdag 14 april 2016 om 12:57
quote:Pink-Ink schreef op 14 april 2016 @ 12:23:
[...]
Daar zou ik absoluut niet zo stellig over zijn. Ik weet niet hoeveel werkervaring jij hebt en in welke branche, maar na vijftien jaar werkervaring in een conservatieve branche kan ik je zeggen dat dit zeker nog een rol speelt.
Oh ja hoor. Mijn echtgenoot werkt in een branche die normaliter niet conservatief of elitair is, maar heeft vorig jaar een half jaar bij een bedrijf als inlener gezeten waar de bedrijfspolitiek op het old boys network gestoeld was. Golfen en uitgebreid duur lunchen op de golfbaan(je mocht alleen op uitnodiging van een ander lid daar komen) en bij het golfen was er een ingewikkelde hiërarchie wbt het winnen van het potje. En ondertussen werden er zaken gedaan.
Hij is wel niet zo heel hoog opgeleid, maar zijn ouders zijn wel elitair dus hij kan keurig met allerlei soorten bestek en glazen overweg en de spelletjes die gespeeld werden waren hem ook niet vreemd.
Maar het was niks voor hem, hij voelde er zich niet prettig bij.
[...]
Daar zou ik absoluut niet zo stellig over zijn. Ik weet niet hoeveel werkervaring jij hebt en in welke branche, maar na vijftien jaar werkervaring in een conservatieve branche kan ik je zeggen dat dit zeker nog een rol speelt.
Oh ja hoor. Mijn echtgenoot werkt in een branche die normaliter niet conservatief of elitair is, maar heeft vorig jaar een half jaar bij een bedrijf als inlener gezeten waar de bedrijfspolitiek op het old boys network gestoeld was. Golfen en uitgebreid duur lunchen op de golfbaan(je mocht alleen op uitnodiging van een ander lid daar komen) en bij het golfen was er een ingewikkelde hiërarchie wbt het winnen van het potje. En ondertussen werden er zaken gedaan.
Hij is wel niet zo heel hoog opgeleid, maar zijn ouders zijn wel elitair dus hij kan keurig met allerlei soorten bestek en glazen overweg en de spelletjes die gespeeld werden waren hem ook niet vreemd.
Maar het was niks voor hem, hij voelde er zich niet prettig bij.
donderdag 14 april 2016 om 12:58
quote:LaFleurNoire schreef op 14 april 2016 @ 10:20:
[...]
Nogmaals, je kunt het niet zo simplificeren. Een kind dat met 1 of 2 vakken moeite heeft, maar met de overige vakken helemaal niet, kun je niet zomaar wegzetten als "op het verkeerde niveau". Zou je zo'n kind af laten stromen tot het juiste niveau van die twee vakken, zit het met de andere vakken weer op een (veel) te laag niveau, dus wederom verkeerd niveau. Wat ook weer een hoop problemen kan veroorzaken.
En dergelijke kinderen zijn echt geen uitzondering.
Klopt. Ik heb er eentje bijvoorbeeld.
Gaat naar 3 gym met een gemiddeld cijfer van bijna een 9 ( maar dus net niet) Welke bestaat uit een rits negens( en niet lager ook!). En een vier en een vijf met hangen en wurgen (en bijles dus!)
Exact Is ze echt niet goed in. Wiskunde en natuurkunde zijn drama. Maar met bijles wel naar een 4 en 5 opgewaardeerd (ze gaat dus wel over, genoeg compensatie punten, maar vraag niet hoe- met een 4 vooralsnog op natuurkunde, daar word je echt niet blij van)
Zou zij afstromen, zou zij op ál haar andere vakken ( en dat zijn er nogal wat, ze staat zelfs een 10 op Engels!) ver en ver onder haar niveau zitten. Maar vooralsnog kan ze pas einde volgend jaar haar profiel kiezen (meteen natuurkunde lozen en wisk c erin!)
Afgelopen week gesprek op school. Afstromen is geen optie. Doorgaan met bijles wel! Kind is absoluut een gymnasiast. Dus honderd x zonde om dan van school te gaan. En: je kan niet overal in floreren.
Met bijles kan je je zwakheden wel opvijzelen, maar een einstein in je zwakheden zal je nooit worden. En dat hoeft ook niet. Mijn kind wil toch geen exacte studie doen.
Maar wél gewoon studeren en op deze school blijven. Als je met zoveel negens en een tien op je eindlijst afstroomt om 2 onvoldoendes van de 17 vakken, dan lijkt me dat nogal wrang.
[...]
Nogmaals, je kunt het niet zo simplificeren. Een kind dat met 1 of 2 vakken moeite heeft, maar met de overige vakken helemaal niet, kun je niet zomaar wegzetten als "op het verkeerde niveau". Zou je zo'n kind af laten stromen tot het juiste niveau van die twee vakken, zit het met de andere vakken weer op een (veel) te laag niveau, dus wederom verkeerd niveau. Wat ook weer een hoop problemen kan veroorzaken.
En dergelijke kinderen zijn echt geen uitzondering.
Klopt. Ik heb er eentje bijvoorbeeld.
Gaat naar 3 gym met een gemiddeld cijfer van bijna een 9 ( maar dus net niet) Welke bestaat uit een rits negens( en niet lager ook!). En een vier en een vijf met hangen en wurgen (en bijles dus!)
Exact Is ze echt niet goed in. Wiskunde en natuurkunde zijn drama. Maar met bijles wel naar een 4 en 5 opgewaardeerd (ze gaat dus wel over, genoeg compensatie punten, maar vraag niet hoe- met een 4 vooralsnog op natuurkunde, daar word je echt niet blij van)
Zou zij afstromen, zou zij op ál haar andere vakken ( en dat zijn er nogal wat, ze staat zelfs een 10 op Engels!) ver en ver onder haar niveau zitten. Maar vooralsnog kan ze pas einde volgend jaar haar profiel kiezen (meteen natuurkunde lozen en wisk c erin!)
Afgelopen week gesprek op school. Afstromen is geen optie. Doorgaan met bijles wel! Kind is absoluut een gymnasiast. Dus honderd x zonde om dan van school te gaan. En: je kan niet overal in floreren.
Met bijles kan je je zwakheden wel opvijzelen, maar een einstein in je zwakheden zal je nooit worden. En dat hoeft ook niet. Mijn kind wil toch geen exacte studie doen.
Maar wél gewoon studeren en op deze school blijven. Als je met zoveel negens en een tien op je eindlijst afstroomt om 2 onvoldoendes van de 17 vakken, dan lijkt me dat nogal wrang.
donderdag 14 april 2016 om 13:08
quote:Yggdrasil- schreef op 14 april 2016 @ 12:58:
[...]
Klopt. Ik heb er eentje bijvoorbeeld.
Gaat naar 3 gym met een gemiddeld cijfer van bijna een 9 ( maar dus net niet) Welke bestaat uit een rits negens( en niet lager ook!). En een vier en een vijf met hangen en wurgen (en bijles dus!)
Exact Is ze echt niet goed in. Wiskunde en natuurkunde zijn drama. Maar met bijles wel naar een 4 en 5 opgewaardeerd (ze gaat dus wel over, genoeg compensatie punten, maar vraag niet hoe- met een 4 vooralsnog op natuurkunde, daar word je echt niet blij van)
Zou zij afstromen, zou zij op ál haar andere vakken ( en dat zijn er nogal wat, ze staat zelfs een 10 op Engels!) ver en ver onder haar niveau zitten. Maar vooralsnog kan ze pas einde volgend jaar haar profiel kiezen (meteen natuurkunde lozen en wisk c erin!)
Afgelopen week gesprek op school. Afstromen is geen optie. Doorgaan met bijles wel! Kind is absoluut een gymnasiast. Dus honderd x zonde om dan van school te gaan. En: je kan niet overal in floreren.
Met bijles kan je je zwakheden wel opvijzelen, maar een einstein in je zwakheden zal je nooit worden. En dat hoeft ook niet. Mijn kind wil toch geen exacte studie doen.
Maar wél gewoon studeren en op deze school blijven. Als je met zoveel negens en een tien op je eindlijst afstroomt om 2 onvoldoendes van de 17 vakken, dan lijkt me dat nogal wrang.Maar daar zit het probleem dus. Jij kan zeggen ik zorg voor bijles, iemand met laagopgeleide of arme ouders krijgt die bijles niet, en stroomt dus af naar een lager niveau. Als je dit wilt oplossen zal je dus moeten zeggen dat we lessen op verschillende niveaus gaan aanbieden, en dat studies gaan zeggen: wij willen deze vakken op dit niveau met minimaal dit cijfers. Dat kan niet omdat scholen steeds kleiner moeten worden, en omdat mensen willen zeggen mijn kind is gymnast, en niet mijn kind doet deze vakken op vwo niveau en de rest op havo niveau.
[...]
Klopt. Ik heb er eentje bijvoorbeeld.
Gaat naar 3 gym met een gemiddeld cijfer van bijna een 9 ( maar dus net niet) Welke bestaat uit een rits negens( en niet lager ook!). En een vier en een vijf met hangen en wurgen (en bijles dus!)
Exact Is ze echt niet goed in. Wiskunde en natuurkunde zijn drama. Maar met bijles wel naar een 4 en 5 opgewaardeerd (ze gaat dus wel over, genoeg compensatie punten, maar vraag niet hoe- met een 4 vooralsnog op natuurkunde, daar word je echt niet blij van)
Zou zij afstromen, zou zij op ál haar andere vakken ( en dat zijn er nogal wat, ze staat zelfs een 10 op Engels!) ver en ver onder haar niveau zitten. Maar vooralsnog kan ze pas einde volgend jaar haar profiel kiezen (meteen natuurkunde lozen en wisk c erin!)
Afgelopen week gesprek op school. Afstromen is geen optie. Doorgaan met bijles wel! Kind is absoluut een gymnasiast. Dus honderd x zonde om dan van school te gaan. En: je kan niet overal in floreren.
Met bijles kan je je zwakheden wel opvijzelen, maar een einstein in je zwakheden zal je nooit worden. En dat hoeft ook niet. Mijn kind wil toch geen exacte studie doen.
Maar wél gewoon studeren en op deze school blijven. Als je met zoveel negens en een tien op je eindlijst afstroomt om 2 onvoldoendes van de 17 vakken, dan lijkt me dat nogal wrang.Maar daar zit het probleem dus. Jij kan zeggen ik zorg voor bijles, iemand met laagopgeleide of arme ouders krijgt die bijles niet, en stroomt dus af naar een lager niveau. Als je dit wilt oplossen zal je dus moeten zeggen dat we lessen op verschillende niveaus gaan aanbieden, en dat studies gaan zeggen: wij willen deze vakken op dit niveau met minimaal dit cijfers. Dat kan niet omdat scholen steeds kleiner moeten worden, en omdat mensen willen zeggen mijn kind is gymnast, en niet mijn kind doet deze vakken op vwo niveau en de rest op havo niveau.
donderdag 14 april 2016 om 13:11
Ik vind het een boeiende discussie. ik denk dat kinderen met hoogopgeleide ouders en eenzelfde iQ het inderdaad ook beter doen (IQ is maar een klein onderdeel van wat iemand uiteindelijk gaat waarmaken) en dat het daarom niet zo raar is dat daar ook een ander advies bijhoort. het lijkt me eerder een geval van meewegen van de context.
donderdag 14 april 2016 om 13:18
quote:Rincewind schreef op 14 april 2016 @ 13:08:
[...]
Maar daar zit het probleem dus. Jij kan zeggen ik zorg voor bijles, iemand met laagopgeleide of arme ouders krijgt die bijles niet, en stroomt dus af naar een lager niveau. .
Je kunt altijd iemand uit je klas vragen om samen met jou een proefwerk te leren. Je kunt zelfs een leraar vragen om jou nog iets extra uit te leggen.
Waarom zou het moeten afhangen van betaalde bijles? Zelf kun je ook van alles regelen hoor.
[...]
Maar daar zit het probleem dus. Jij kan zeggen ik zorg voor bijles, iemand met laagopgeleide of arme ouders krijgt die bijles niet, en stroomt dus af naar een lager niveau. .
Je kunt altijd iemand uit je klas vragen om samen met jou een proefwerk te leren. Je kunt zelfs een leraar vragen om jou nog iets extra uit te leggen.
Waarom zou het moeten afhangen van betaalde bijles? Zelf kun je ook van alles regelen hoor.
donderdag 14 april 2016 om 13:22
quote:Pink-Ink schreef op 14 april 2016 @ 12:23:
[...]
Daar zou ik absoluut niet zo stellig over zijn. Ik weet niet hoeveel werkervaring jij hebt en in welke branche, maar na vijftien jaar werkervaring in een conservatieve branche kan ik je zeggen dat dit zeker nog een rol speelt.
Ik zit inderdaad in een totaal niet conservatieve branche dus dat scheelt vast.
Maar ik zie het ook niet echt bij mijn vrienden in andere branches...
Zelfs bij vrienden op de Zuid-as hoor ik het niet.
[...]
Daar zou ik absoluut niet zo stellig over zijn. Ik weet niet hoeveel werkervaring jij hebt en in welke branche, maar na vijftien jaar werkervaring in een conservatieve branche kan ik je zeggen dat dit zeker nog een rol speelt.
Ik zit inderdaad in een totaal niet conservatieve branche dus dat scheelt vast.
Maar ik zie het ook niet echt bij mijn vrienden in andere branches...
Zelfs bij vrienden op de Zuid-as hoor ik het niet.
donderdag 14 april 2016 om 16:51
quote:lux. schreef op 14 april 2016 @ 09:33:
[...]
Echt? Jeetje ik herken dit helemaal niet. Misschien ben ik te hoogopgeleid opgegroeid en merk ik het niet, maar als iemand niet weet hoe het werkt met bestek (niet dat ik dat vaak tegenkom) dan kun je het toch gewoon aanwijzen als diegene erom vraagt of het lekker laten? Boeiend. Zo niet interessant of iemand de etiquette kent. Ik vind het een beetje stijfjes en ouderwets als mensen zich om dat soort dingen druk maken. Je merkt vanzelf wel dat biefstuk niet zo goed te snijden is met een vismes
Ik ben vroeger ook echt niet vaak wezen eten in restaurants waar je het bestek moest weten en ben volgens mij nog nooit op zo'n verkapte netwerkborrel geweest. Of ik heb zelf niet door dat ik te weinig etiquette mee heb gekregen natuurlijk
Maar ik hou sowieso niet van al die poespas. Moet je gaan doen of je geïnteresseerd bent in de suffe groepsreis van een of andere vage kennis van je schoonvader die politieke gebouwen in Washington DC ging bekijken ofzo. Gaap.
Ja echt. Ik ben 39. Met bestek eten lijkt idd geen punt, maar als vijftienjarige voelde ik me verschrikkelijk toen ik dat als enige niet bleek te kunnen tussen mijn klasgenoten die moesten lachen. Maar dat leer je snel. Het gaat om alle andere dingen.
Als veertienjarige hielp ik mijn ouders ipv andersom, bij het invullen van formulieren, lastige brieven, spellen, etc.
Ik heb het gebrek aan steun, betrokkenheid en begeleiding als gemis ervaren. Dan heb ik het niet over hulp bij huiswerk. Keuze voor middelbare school, keuzevakken, studie, wat past bij je, ik heb het allemaal alleen gedaan. Je komt echt tekort op het gebied van sociale regels, algemene en emotionele ontwikkeling, leren omgaan met lastige situaties. Dat werd pas echt goed duidelijk toen ik een relatie met mijn vriend kreeg. Die is totaal anders opgegroeid. Ineens had ik schoonouders die zich interesseerden voor mijn studie, die dingen begrepen. Waar een afwijkende mening gerespecteerd werd. Nu we kinderen hebben zie ik hoeveel invloed je omgeving dan heeft en dan zijn ze hier nog klein.
Ik ben de enige binnen mijn familie met WO opleidingsniveau. Dat waren geen leuke verjaardagsfeestjes voor mij. Begrijpen nog steeds niet dat ik het dialect niet spreek, concludeerden dat ik me daar te goed voor voelde.
[...]
Echt? Jeetje ik herken dit helemaal niet. Misschien ben ik te hoogopgeleid opgegroeid en merk ik het niet, maar als iemand niet weet hoe het werkt met bestek (niet dat ik dat vaak tegenkom) dan kun je het toch gewoon aanwijzen als diegene erom vraagt of het lekker laten? Boeiend. Zo niet interessant of iemand de etiquette kent. Ik vind het een beetje stijfjes en ouderwets als mensen zich om dat soort dingen druk maken. Je merkt vanzelf wel dat biefstuk niet zo goed te snijden is met een vismes
Ik ben vroeger ook echt niet vaak wezen eten in restaurants waar je het bestek moest weten en ben volgens mij nog nooit op zo'n verkapte netwerkborrel geweest. Of ik heb zelf niet door dat ik te weinig etiquette mee heb gekregen natuurlijk
Maar ik hou sowieso niet van al die poespas. Moet je gaan doen of je geïnteresseerd bent in de suffe groepsreis van een of andere vage kennis van je schoonvader die politieke gebouwen in Washington DC ging bekijken ofzo. Gaap.
Ja echt. Ik ben 39. Met bestek eten lijkt idd geen punt, maar als vijftienjarige voelde ik me verschrikkelijk toen ik dat als enige niet bleek te kunnen tussen mijn klasgenoten die moesten lachen. Maar dat leer je snel. Het gaat om alle andere dingen.
Als veertienjarige hielp ik mijn ouders ipv andersom, bij het invullen van formulieren, lastige brieven, spellen, etc.
Ik heb het gebrek aan steun, betrokkenheid en begeleiding als gemis ervaren. Dan heb ik het niet over hulp bij huiswerk. Keuze voor middelbare school, keuzevakken, studie, wat past bij je, ik heb het allemaal alleen gedaan. Je komt echt tekort op het gebied van sociale regels, algemene en emotionele ontwikkeling, leren omgaan met lastige situaties. Dat werd pas echt goed duidelijk toen ik een relatie met mijn vriend kreeg. Die is totaal anders opgegroeid. Ineens had ik schoonouders die zich interesseerden voor mijn studie, die dingen begrepen. Waar een afwijkende mening gerespecteerd werd. Nu we kinderen hebben zie ik hoeveel invloed je omgeving dan heeft en dan zijn ze hier nog klein.
Ik ben de enige binnen mijn familie met WO opleidingsniveau. Dat waren geen leuke verjaardagsfeestjes voor mij. Begrijpen nog steeds niet dat ik het dialect niet spreek, concludeerden dat ik me daar te goed voor voelde.
donderdag 14 april 2016 om 18:02
Interessante discussie. Ik heb veel dingen gelezen waar ik het mee eens ben (en enkele waar ik het totaal niet mee eens ben) maar wat ik nog een beetje mis is wat wel in het Volkskrant artikel aangehaald wordt: dit systeem is funest voor de laatbloeiers. De kinderen die op de basisschool en in de brugperiode misschien nog niet helemaal naar hun kunnen presteren, omdat ze misschien verlegen of stil zijn (`hij vraagt nooit iets toont geen initiatief`) of omdat ze door alle andere nieuwe indrukken en onder invloed van hormonen nog niet helemaal het belang van opleiding inzien. Dit zijn de kinderen waarbij begeleiding door school -en in steeds meerdere mate door de ouders- het verschil maakt.
Verder is het belang van opleiding steeds groter geworden. Vroeger kon je ergens beginnen en door hard werken en bijv. het volgen van cursussen binnen dat bedrijf doorgroeien. In de huidige flexibelere arbeidsmarkt is er vaak niet de tijd om in een medewerker te investeren, dus wordt er op voorhand al een hoger opleidingsniveau gevraagd.
Ieder kind is anders. Wij helpen oudste veel, niet zo zeer omdat hij het niet kan, maar omdat hij behoefte heeft aan de structuur die wij hem bieden en de denkbeeldige schop onder zijn soms wat luie achterste. Daarbij werken we wel naar steeds meer zelfstandigheid toe, want ik zie ons dit straks niet mee doen op het (denk ik) HBO. Lijkt me vooral ook niet goed voor hem.
Jongste daarentegen redt het prima alleen en geeft aan geen enkele hulp te willen. Ook prima, mits zijn cijfers goed blijven. Anders gaan we ons er wel mee bemoeien.
Want ja, wij vinden opleiding belangrijk, vooral omdat ze nog niet goed weten wat ze willen later.
Als een van hen zeker zou weten lasser (bijvoorbeeld) te willen worden en dat echt zijn passie zou zijn, dan is dat prima. Maar zolang ze allebei nog niet goed weten wat ze hierna willen gaan doen wil ik er in ieder geval voor zorgen dat ze straks kunnen gaan doen wat ze willen worden (mochten ze er ooit nog achter komen......), of dit nu hartchirurg is of timmerman.
Wij komen niet uit het Gooi, al evenmin uit Amsterdam Zuid (denk doodgewone Vinex wijk) maar ook hier is het volkomen normaal om voor enkele vakken (voor EUR 300+ per keer) examentraining te volgen. Huiswerkbegeleiding- en bijlesinstituten zitten vol en hanteren een wachtlijst. Het voelt toch een beetje alsof onderwijs steeds mee buiten school plaatsvindt en dat betekent dat kinderen met minder ondersteuning thuis eerder af zullen vallen en hoger onderwijs niet meer voor iedereen is weggelegd. Het afschaffen van de basisbeurs heeft hier nog verder aan bijgedragen, vrees ik. Geen goede ontwikkeling.
Verder is het belang van opleiding steeds groter geworden. Vroeger kon je ergens beginnen en door hard werken en bijv. het volgen van cursussen binnen dat bedrijf doorgroeien. In de huidige flexibelere arbeidsmarkt is er vaak niet de tijd om in een medewerker te investeren, dus wordt er op voorhand al een hoger opleidingsniveau gevraagd.
Ieder kind is anders. Wij helpen oudste veel, niet zo zeer omdat hij het niet kan, maar omdat hij behoefte heeft aan de structuur die wij hem bieden en de denkbeeldige schop onder zijn soms wat luie achterste. Daarbij werken we wel naar steeds meer zelfstandigheid toe, want ik zie ons dit straks niet mee doen op het (denk ik) HBO. Lijkt me vooral ook niet goed voor hem.
Jongste daarentegen redt het prima alleen en geeft aan geen enkele hulp te willen. Ook prima, mits zijn cijfers goed blijven. Anders gaan we ons er wel mee bemoeien.
Want ja, wij vinden opleiding belangrijk, vooral omdat ze nog niet goed weten wat ze willen later.
Als een van hen zeker zou weten lasser (bijvoorbeeld) te willen worden en dat echt zijn passie zou zijn, dan is dat prima. Maar zolang ze allebei nog niet goed weten wat ze hierna willen gaan doen wil ik er in ieder geval voor zorgen dat ze straks kunnen gaan doen wat ze willen worden (mochten ze er ooit nog achter komen......), of dit nu hartchirurg is of timmerman.
Wij komen niet uit het Gooi, al evenmin uit Amsterdam Zuid (denk doodgewone Vinex wijk) maar ook hier is het volkomen normaal om voor enkele vakken (voor EUR 300+ per keer) examentraining te volgen. Huiswerkbegeleiding- en bijlesinstituten zitten vol en hanteren een wachtlijst. Het voelt toch een beetje alsof onderwijs steeds mee buiten school plaatsvindt en dat betekent dat kinderen met minder ondersteuning thuis eerder af zullen vallen en hoger onderwijs niet meer voor iedereen is weggelegd. Het afschaffen van de basisbeurs heeft hier nog verder aan bijgedragen, vrees ik. Geen goede ontwikkeling.
donderdag 14 april 2016 om 19:24
Ik heb mijn zoontje net opgegeven voor de peuterspeelzaal en voor 5 uur per week kwam al een hele papierwinkel. We moesten invullen welke opleiding we zelf als ouders hebben genoten, en dan meteen je inkomens gegevens er achteraan om te bepalen hoeveel je moet betalen.
Misschien moeten we dit soort informatie gewoon collectief niet meer verstrekken, als dit het effect is.
Misschien moeten we dit soort informatie gewoon collectief niet meer verstrekken, als dit het effect is.
donderdag 14 april 2016 om 19:51
quote:Atia schreef op 14 april 2016 @ 19:24:
Ik heb mijn zoontje net opgegeven voor de peuterspeelzaal en voor 5 uur per week kwam al een hele papierwinkel. We moesten invullen welke opleiding we zelf als ouders hebben genoten, en dan meteen je inkomens gegevens er achteraan om te bepalen hoeveel je moet betalen.
Misschien moeten we dit soort informatie gewoon collectief niet meer verstrekken, als dit het effect is.
Dat gebeurde al toen ik kind was.
Wordt gevraagd ivm subsidies ed.
Ik heb mijn zoontje net opgegeven voor de peuterspeelzaal en voor 5 uur per week kwam al een hele papierwinkel. We moesten invullen welke opleiding we zelf als ouders hebben genoten, en dan meteen je inkomens gegevens er achteraan om te bepalen hoeveel je moet betalen.
Misschien moeten we dit soort informatie gewoon collectief niet meer verstrekken, als dit het effect is.
Dat gebeurde al toen ik kind was.
Wordt gevraagd ivm subsidies ed.
donderdag 14 april 2016 om 19:55
Ik sta er eigenlijk heel dubbel in. Op zich was mijn eerste gedachte: een kloof, dat is niet wenselijk. Hoe kunnen we deze tegengaan? Anderzijds, juist door het zo overduidelijk te stellen klinkt het alsof een VMBO-advies en -leerroute echt verschrikkelijk en beschamend is, terwijl een kind (ongeacht het opleidingsniveau van de ouders) daar ook gewoon heel trots op mag zijn.
Om te voorkomen dat een kind onterecht een te laag schooladvies zou krijgen zou men wellicht de toetsuitslagen ipv het advies van de leerkracht bindend moeten maken, maar daar zijn ze volgens mij juist net van teruggekomen.
Verder doe je er geloof ik heel weinig tegen. Zolang het voor een kind maar altijd mogelijk blijft om op een hoger niveau verder te gaan leren, indien hij of zij dat wil. Volgens mij kan dat gewoon nog.
Om te voorkomen dat een kind onterecht een te laag schooladvies zou krijgen zou men wellicht de toetsuitslagen ipv het advies van de leerkracht bindend moeten maken, maar daar zijn ze volgens mij juist net van teruggekomen.
Verder doe je er geloof ik heel weinig tegen. Zolang het voor een kind maar altijd mogelijk blijft om op een hoger niveau verder te gaan leren, indien hij of zij dat wil. Volgens mij kan dat gewoon nog.
donderdag 14 april 2016 om 20:13
quote:LaFleurNoire schreef op 13 april 2016 @ 17:05:
[...]
Als ik mijn kind op deze manier er door moet zien te slepen voor de meeste vakken zou ik dat inderdaad niet doen. Dan maar een niveau lager. Maar hij moet deze twee jaar nog door voordat hij een profiel kan kiezen wat hem wel ligt en wat aansluit op de studie die hij wil gaan doen, en waar hij zonder veel hulp gewoon doorheen kan komen. Maar als je wel het juiste niveau hebt, maar op 1 of 2 vakken lek gaat, wil ik met alle plezier daar moeite in steken als dat helpt.
Ik heb zelf bijvoorbeeld dyscaculie. In deze tijd had ik het laagste niveau vmbo niet eens gehaald want ik ben blijven steken op groep 5-niveau qua rekenen. Maar dankzij het pretpakket heb ik met twee vingers in mijn neus de havo gehaald en met het mbo heb ik ook geen moeite gehad.
Ik had op de MEAO vijf talen en bedrijfsadministratie in mijn examenpakket. Ruim geslaagd op 5 talen (38 punten) en bij bedrijfsadministratie een 4 voor de moeite omdat ik zo'n lief meisje was en anders geen diploma kreeg.
Ik ben prima terechtgekomen dankzij mijn typdiploma.
[...]
Als ik mijn kind op deze manier er door moet zien te slepen voor de meeste vakken zou ik dat inderdaad niet doen. Dan maar een niveau lager. Maar hij moet deze twee jaar nog door voordat hij een profiel kan kiezen wat hem wel ligt en wat aansluit op de studie die hij wil gaan doen, en waar hij zonder veel hulp gewoon doorheen kan komen. Maar als je wel het juiste niveau hebt, maar op 1 of 2 vakken lek gaat, wil ik met alle plezier daar moeite in steken als dat helpt.
Ik heb zelf bijvoorbeeld dyscaculie. In deze tijd had ik het laagste niveau vmbo niet eens gehaald want ik ben blijven steken op groep 5-niveau qua rekenen. Maar dankzij het pretpakket heb ik met twee vingers in mijn neus de havo gehaald en met het mbo heb ik ook geen moeite gehad.
Ik had op de MEAO vijf talen en bedrijfsadministratie in mijn examenpakket. Ruim geslaagd op 5 talen (38 punten) en bij bedrijfsadministratie een 4 voor de moeite omdat ik zo'n lief meisje was en anders geen diploma kreeg.
Ik ben prima terechtgekomen dankzij mijn typdiploma.
Betty White: "Once you go blackberry... Hmmmmmhmmmm"
donderdag 14 april 2016 om 20:17
quote:vlinder021 schreef op 14 april 2016 @ 16:51:
[...]
Ja echt. Ik ben 39. Met bestek eten lijkt idd geen punt, maar als vijftienjarige voelde ik me verschrikkelijk toen ik dat als enige niet bleek te kunnen tussen mijn klasgenoten die moesten lachen. Maar dat leer je snel. Het gaat om alle andere dingen.
Als veertienjarige hielp ik mijn ouders ipv andersom, bij het invullen van formulieren, lastige brieven, spellen, etc.
Ik heb het gebrek aan steun, betrokkenheid en begeleiding als gemis ervaren. Dan heb ik het niet over hulp bij huiswerk. Keuze voor middelbare school, keuzevakken, studie, wat past bij je, ik heb het allemaal alleen gedaan. Je komt echt tekort op het gebied van sociale regels, algemene en emotionele ontwikkeling, leren omgaan met lastige situaties. Dat werd pas echt goed duidelijk toen ik een relatie met mijn vriend kreeg. Die is totaal anders opgegroeid. Ineens had ik schoonouders die zich interesseerden voor mijn studie, die dingen begrepen. Waar een afwijkende mening gerespecteerd werd. Nu we kinderen hebben zie ik hoeveel invloed je omgeving dan heeft en dan zijn ze hier nog klein.
Ik ben de enige binnen mijn familie met WO opleidingsniveau. Dat waren geen leuke verjaardagsfeestjes voor mij. Begrijpen nog steeds niet dat ik het dialect niet spreek, concludeerden dat ik me daar te goed voor voelde.
Ah dat begrijp ik, dat lijkt me heel naar. Mijn ouders waren idd altijd heel betrokken. Als ik een 8 of hoger haalde werd dat gevierd, als het even niet ging op school stonden ze altijd voor me klaar. Dat was idd wel zo prettig.
Ik zat nog te denken: wat wss wel 'kenmerkend' is aan een intellectuelere opvoeding, is dat je mee wordt genomen naar musea en mijn vader oefende met ons bij wijze van 'spel' de hoofdsteden van landen in Europa en provincies in Nederland oefende op vakantie in de auto en het Griekse alfabet. Dat soort dingen geven je natuurlijk ook een enorme voorsprong.
[...]
Ja echt. Ik ben 39. Met bestek eten lijkt idd geen punt, maar als vijftienjarige voelde ik me verschrikkelijk toen ik dat als enige niet bleek te kunnen tussen mijn klasgenoten die moesten lachen. Maar dat leer je snel. Het gaat om alle andere dingen.
Als veertienjarige hielp ik mijn ouders ipv andersom, bij het invullen van formulieren, lastige brieven, spellen, etc.
Ik heb het gebrek aan steun, betrokkenheid en begeleiding als gemis ervaren. Dan heb ik het niet over hulp bij huiswerk. Keuze voor middelbare school, keuzevakken, studie, wat past bij je, ik heb het allemaal alleen gedaan. Je komt echt tekort op het gebied van sociale regels, algemene en emotionele ontwikkeling, leren omgaan met lastige situaties. Dat werd pas echt goed duidelijk toen ik een relatie met mijn vriend kreeg. Die is totaal anders opgegroeid. Ineens had ik schoonouders die zich interesseerden voor mijn studie, die dingen begrepen. Waar een afwijkende mening gerespecteerd werd. Nu we kinderen hebben zie ik hoeveel invloed je omgeving dan heeft en dan zijn ze hier nog klein.
Ik ben de enige binnen mijn familie met WO opleidingsniveau. Dat waren geen leuke verjaardagsfeestjes voor mij. Begrijpen nog steeds niet dat ik het dialect niet spreek, concludeerden dat ik me daar te goed voor voelde.
Ah dat begrijp ik, dat lijkt me heel naar. Mijn ouders waren idd altijd heel betrokken. Als ik een 8 of hoger haalde werd dat gevierd, als het even niet ging op school stonden ze altijd voor me klaar. Dat was idd wel zo prettig.
Ik zat nog te denken: wat wss wel 'kenmerkend' is aan een intellectuelere opvoeding, is dat je mee wordt genomen naar musea en mijn vader oefende met ons bij wijze van 'spel' de hoofdsteden van landen in Europa en provincies in Nederland oefende op vakantie in de auto en het Griekse alfabet. Dat soort dingen geven je natuurlijk ook een enorme voorsprong.
