Actueel
alle pijlers
Onacceptabele' ongelijkheid: opleiding ouders steeds bepalen
woensdag 13 april 2016 om 11:12
naar de volkskrant:
De ongelijkheid in het onderwijs neemt toe. Kinderen van hoogopgeleide ouders krijgen hogere schooladviezen, gaan naar betere scholen en halen uiteindelijk een hoger diploma dan even intelligente kinderen van laagopgeleiden. Dit constateert de Inspectie voor het Onderwijs.
Er waren altijd al verschillen, maar de kloof tussen kinderen van laagopgeleide ouders en hoogopgeleide ouders groeit, blijkt uit De staat van het onderwijs, het jaarlijkse onderwijsverslag dat de Onderwijsinspectie vandaag presenteert. 'Daar schrok ik van', schrijft inspecteur-generaal Monique Vogelzang in haar voorwoord. Het wordt 'steeds bepalender uit welk gezin je komt.'
Voorzitter Paul Rosenmöller van de VO-raad, de sectororganisatie voor het voortgezet onderwijs, vindt de groeiende ongelijkheid 'onacceptabel. 'Het met publiek geld gefinancierde onderwijs heeft de dure plicht om alle kinderen gelijke kansen te bieden.'
Minister Jet Bussemaker en staatssecretaris Sander Dekker (Onderwijs) noemen de ontwikkeling 'zorgelijk'. 'Talent en motivatie moeten uitgangspunt zijn bij je schoolkeuze, niet het inkomen of opleidingsniveau van je ouders.'
De groeiende ongelijkheid wordt onder meer veroorzaakt doordat de betrokkenheid van ouders verschilt, stelt de Onderwijsinspectie. Zo maken hoogopgeleide ouders een bewustere schoolkeuze voor hun kinderen en investeren ze eerder in bijlessen of examentraining. Ook krijgen hun kinderen vaker een medische indicatie, zoals dyslexie of adhd, waardoor ze recht hebben op extra aandacht of tijd.
Hogere verwachtingen, minder kansen
'Onacceptabele' ongelijkheid: opleiding ouders steeds bepalender voor schoolsucces
© ANP
Daarnaast spelen leerkrachten een rol, schrijft Vogelzang. 'Ze hebben vaak (onbewust) hogere verwachtingen van leerlingen met hoger opgeleide ouders en lagere van leerlingen met lager opgeleide ouders. Bij iedere overgang en ieder selectiemoment kan dat het verschil uitmaken tussen de kans krijgen of een kans missen. En omdat ons onderwijsstelsel zoveel overgangen en selectiemomenten kent, maakt dit bepaalde leerlingen extra kwetsbaar.'
Ook scholen dragen eraan bij dat kinderen van laagopgeleide ouders minder kansen krijgen. Zo neemt het aantal brede brugklassen (zoals havo/vwo) verder af, waardoor leerlingen op steeds jongere leeftijd ingedeeld worden op een bepaald niveau. Bovendien komen er steeds meer categorale scholen: scholen die alleen havo of alleen vwo aanbieden. Dat is allemaal in het nadeel van laatbloeiers, aldus de inspectie, en laatbloeiers zijn vaker kinderen van laagopgeleide ouders.
Dit draagt het risico in zich dat de sociale ongelijkheid en tweedeling in de samenleving groter wordt
Paul Rosenmöller
De VO-raad vindt dat scholen nog eens kritisch moeten kijken hoe hun onderwijs eruit ziet. Gemengde schooladviezen, bredere en langere brugperiodes en meer maatwerk zouden kunnen voorkomen dat kinderen al op jonge leeftijd in een fuik belanden waar zij niet meer uitkomen, stelt de sectororganisatie. Rosenmöller: 'Het onderwijs moet doen wat het kan om daadwerkelijk gelijke kansen te bieden.'
Daarnaast pleit de sectororganisatie ervoor om de overgang tussen basisschool en middelbare school nog eens goed onder de loep te nemen. Sinds vorig jaar is het advies van de school belangrijker dan de score op de eindtoets. 'Uit onderzoek weten we echter dat ongeveer de helft van de basisscholen druk van ouders ervaart bij het opstellen van het schooladvies', zegt Rosenmöller. 'Dit draagt het risico in zich dat de sociale ongelijkheid en tweedeling in de samenleving groter wordt. Dat moeten we koste wat kost voorkomen.'
Bussemaker en Dekker sluiten niet uit dat de procedure voor het schooladvies op de schop gaan, mocht bij een evaluatie binnenkort blijken dat de maatregel inderdaad ongewenste effecten heeft. Een van de mogelijke maatregelen: stel scholen verplicht om het schooladvies naar boven bij te stellen, als een leerling bijzonder goed scoort op de eindtoets. Nu mag een school het advies bijstellen, maar het hoeft niet.
Ik schrik hier eigenlijk wel van, dat het verschil weer aan het toe nemen is. In de jaren '90 was dit ook het geval, maar minder dan nu denk ik. En hoe zou je dit kunnen oplossen?
De ongelijkheid in het onderwijs neemt toe. Kinderen van hoogopgeleide ouders krijgen hogere schooladviezen, gaan naar betere scholen en halen uiteindelijk een hoger diploma dan even intelligente kinderen van laagopgeleiden. Dit constateert de Inspectie voor het Onderwijs.
Er waren altijd al verschillen, maar de kloof tussen kinderen van laagopgeleide ouders en hoogopgeleide ouders groeit, blijkt uit De staat van het onderwijs, het jaarlijkse onderwijsverslag dat de Onderwijsinspectie vandaag presenteert. 'Daar schrok ik van', schrijft inspecteur-generaal Monique Vogelzang in haar voorwoord. Het wordt 'steeds bepalender uit welk gezin je komt.'
Voorzitter Paul Rosenmöller van de VO-raad, de sectororganisatie voor het voortgezet onderwijs, vindt de groeiende ongelijkheid 'onacceptabel. 'Het met publiek geld gefinancierde onderwijs heeft de dure plicht om alle kinderen gelijke kansen te bieden.'
Minister Jet Bussemaker en staatssecretaris Sander Dekker (Onderwijs) noemen de ontwikkeling 'zorgelijk'. 'Talent en motivatie moeten uitgangspunt zijn bij je schoolkeuze, niet het inkomen of opleidingsniveau van je ouders.'
De groeiende ongelijkheid wordt onder meer veroorzaakt doordat de betrokkenheid van ouders verschilt, stelt de Onderwijsinspectie. Zo maken hoogopgeleide ouders een bewustere schoolkeuze voor hun kinderen en investeren ze eerder in bijlessen of examentraining. Ook krijgen hun kinderen vaker een medische indicatie, zoals dyslexie of adhd, waardoor ze recht hebben op extra aandacht of tijd.
Hogere verwachtingen, minder kansen
'Onacceptabele' ongelijkheid: opleiding ouders steeds bepalender voor schoolsucces
© ANP
Daarnaast spelen leerkrachten een rol, schrijft Vogelzang. 'Ze hebben vaak (onbewust) hogere verwachtingen van leerlingen met hoger opgeleide ouders en lagere van leerlingen met lager opgeleide ouders. Bij iedere overgang en ieder selectiemoment kan dat het verschil uitmaken tussen de kans krijgen of een kans missen. En omdat ons onderwijsstelsel zoveel overgangen en selectiemomenten kent, maakt dit bepaalde leerlingen extra kwetsbaar.'
Ook scholen dragen eraan bij dat kinderen van laagopgeleide ouders minder kansen krijgen. Zo neemt het aantal brede brugklassen (zoals havo/vwo) verder af, waardoor leerlingen op steeds jongere leeftijd ingedeeld worden op een bepaald niveau. Bovendien komen er steeds meer categorale scholen: scholen die alleen havo of alleen vwo aanbieden. Dat is allemaal in het nadeel van laatbloeiers, aldus de inspectie, en laatbloeiers zijn vaker kinderen van laagopgeleide ouders.
Dit draagt het risico in zich dat de sociale ongelijkheid en tweedeling in de samenleving groter wordt
Paul Rosenmöller
De VO-raad vindt dat scholen nog eens kritisch moeten kijken hoe hun onderwijs eruit ziet. Gemengde schooladviezen, bredere en langere brugperiodes en meer maatwerk zouden kunnen voorkomen dat kinderen al op jonge leeftijd in een fuik belanden waar zij niet meer uitkomen, stelt de sectororganisatie. Rosenmöller: 'Het onderwijs moet doen wat het kan om daadwerkelijk gelijke kansen te bieden.'
Daarnaast pleit de sectororganisatie ervoor om de overgang tussen basisschool en middelbare school nog eens goed onder de loep te nemen. Sinds vorig jaar is het advies van de school belangrijker dan de score op de eindtoets. 'Uit onderzoek weten we echter dat ongeveer de helft van de basisscholen druk van ouders ervaart bij het opstellen van het schooladvies', zegt Rosenmöller. 'Dit draagt het risico in zich dat de sociale ongelijkheid en tweedeling in de samenleving groter wordt. Dat moeten we koste wat kost voorkomen.'
Bussemaker en Dekker sluiten niet uit dat de procedure voor het schooladvies op de schop gaan, mocht bij een evaluatie binnenkort blijken dat de maatregel inderdaad ongewenste effecten heeft. Een van de mogelijke maatregelen: stel scholen verplicht om het schooladvies naar boven bij te stellen, als een leerling bijzonder goed scoort op de eindtoets. Nu mag een school het advies bijstellen, maar het hoeft niet.
Ik schrik hier eigenlijk wel van, dat het verschil weer aan het toe nemen is. In de jaren '90 was dit ook het geval, maar minder dan nu denk ik. En hoe zou je dit kunnen oplossen?
vrijdag 15 april 2016 om 11:29
quote:lux. schreef op 15 april 2016 @ 08:28:
[...]
Mwoah, hier is op de basisschool hoogbegaafdheid geconstateerd met IQ-testen en een psycholoog enzo (daar heeft m'n moeder me nooit wat van verteld, ik deed mee met een onderzoek dus het was een toevalsbevinding, ik had verder geen problemen dus ze wilde me niet met die kennis 'belasten'), maar heel m'n middelbare schooltijd was ik een behoorlijk uitgesproken alfa. Ik was echt niet goed in bètavakken. Na de middelbare school had ik de bètavakken nodig voor de studie die ik wilde doen en heb ik NG&NT ingehaald. Toen bleek ik opeens zelfs best goed in wiskunde, scheikunde en biologie (allemaal een 8 gehaald), maar niet zo goed in natuurkunde nog steeds (net een 5.5 bij elkaar geschraapt).
Maar echt m'n talent wordt het nooit. Ik voel me veel fijner met een taal leren, psychologie, sociologie, pedagogiek, maatschappijleer, filosofie, ik zal nooit écht goed zijn in biomedisch onderzoek en bètavakken (al kan ik het nu wel).
Maar mijn IQ is toch echt boven de 130. Ik heb - als 'hoogbegaafde' (ik voel me niet hoogbegaafd maar gewoon normaal) - geconcludeerd dat het voordeel aan hoogbegaafdheid is, dat je zo goed bent in leren dat je je minder sterke vakken ook gewoon kunt halen en daar redelijk hoog in kunt functioneren (al dan niet met wat extra hulp). Of dat nu de talen of de bètavakken zijn.En dat is precies wat ik bedoel te zeggen. Een hoog IQ betekent dat je over de hele breedte de materie kan behappen. Zo langzamerhand vullen mensen zelf in wat de criteria zijn voor een hoog IQ. Dat is ook de reden waarom studenten een universitaire studie niet halen of er veel te lang over doen.
[...]
Mwoah, hier is op de basisschool hoogbegaafdheid geconstateerd met IQ-testen en een psycholoog enzo (daar heeft m'n moeder me nooit wat van verteld, ik deed mee met een onderzoek dus het was een toevalsbevinding, ik had verder geen problemen dus ze wilde me niet met die kennis 'belasten'), maar heel m'n middelbare schooltijd was ik een behoorlijk uitgesproken alfa. Ik was echt niet goed in bètavakken. Na de middelbare school had ik de bètavakken nodig voor de studie die ik wilde doen en heb ik NG&NT ingehaald. Toen bleek ik opeens zelfs best goed in wiskunde, scheikunde en biologie (allemaal een 8 gehaald), maar niet zo goed in natuurkunde nog steeds (net een 5.5 bij elkaar geschraapt).
Maar echt m'n talent wordt het nooit. Ik voel me veel fijner met een taal leren, psychologie, sociologie, pedagogiek, maatschappijleer, filosofie, ik zal nooit écht goed zijn in biomedisch onderzoek en bètavakken (al kan ik het nu wel).
Maar mijn IQ is toch echt boven de 130. Ik heb - als 'hoogbegaafde' (ik voel me niet hoogbegaafd maar gewoon normaal) - geconcludeerd dat het voordeel aan hoogbegaafdheid is, dat je zo goed bent in leren dat je je minder sterke vakken ook gewoon kunt halen en daar redelijk hoog in kunt functioneren (al dan niet met wat extra hulp). Of dat nu de talen of de bètavakken zijn.En dat is precies wat ik bedoel te zeggen. Een hoog IQ betekent dat je over de hele breedte de materie kan behappen. Zo langzamerhand vullen mensen zelf in wat de criteria zijn voor een hoog IQ. Dat is ook de reden waarom studenten een universitaire studie niet halen of er veel te lang over doen.
vrijdag 15 april 2016 om 11:40
quote:Geronimo2 schreef op 15 april 2016 @ 11:29:
[...]
En dat is precies wat ik bedoel te zeggen. Een hoog IQ betekent dat je over de hele breedte de materie kan behappen. Zo langzamerhand vullen mensen zelf in wat de criteria zijn voor een hoog IQ. Dat is ook de reden waarom studenten een universitaire studie niet halen of er veel te lang over doen.Toch had ik bijles natuurkunde nodig om mijn examen te halen. En heb ook Heel Veel bijles wiskunde gehad voordat ik opeens het licht zag. Was wel ook hartstikke onzeker door een zeer eikelig exemplaar van een leraar, dat gebiedt de eerlijkheid me er wel bij te zetten, maar ik heb ook gewoon geen natuurlijk talent voor bèta, ondanks dat ik een hoog IQ heb. In eedere posts leek jij dat wel te suggereren.
[...]
En dat is precies wat ik bedoel te zeggen. Een hoog IQ betekent dat je over de hele breedte de materie kan behappen. Zo langzamerhand vullen mensen zelf in wat de criteria zijn voor een hoog IQ. Dat is ook de reden waarom studenten een universitaire studie niet halen of er veel te lang over doen.Toch had ik bijles natuurkunde nodig om mijn examen te halen. En heb ook Heel Veel bijles wiskunde gehad voordat ik opeens het licht zag. Was wel ook hartstikke onzeker door een zeer eikelig exemplaar van een leraar, dat gebiedt de eerlijkheid me er wel bij te zetten, maar ik heb ook gewoon geen natuurlijk talent voor bèta, ondanks dat ik een hoog IQ heb. In eedere posts leek jij dat wel te suggereren.
vrijdag 15 april 2016 om 11:50
Klopt, dat suggereerde Geronimo ook, sterker nog, het was een feit. "abstract kunnen denken maakt het verschilt tussen IQ van 100 en 120 en hoger. Het is niet dat ik het verzin, dat is gewoon een gegeven". "Een kind wat begaafd of hoogbegaafd is heeft geen begeleiding, bijles of overhoren nodig." En dat is dus niet wat er nu geschreven wordt.
Bovendien; wie zijn de mensen dan die die criteria zelf invullen? De hoogte van een IQ wordt vastgesteld door een daartoe bevoegd persoon, met een vaststaande test. Daar komt geen zelf invullen aan te pas. Als uit die test blijkt dat een persoon een IQ van 130 heeft, zou dat dus impliceren dat diegene dermate abstract kan denken dat er op geen enkel didactisch vlak problemen zouden kunnen ontstaan.
Maar zo werkt het nu eenmaal niet.
Bovendien; wie zijn de mensen dan die die criteria zelf invullen? De hoogte van een IQ wordt vastgesteld door een daartoe bevoegd persoon, met een vaststaande test. Daar komt geen zelf invullen aan te pas. Als uit die test blijkt dat een persoon een IQ van 130 heeft, zou dat dus impliceren dat diegene dermate abstract kan denken dat er op geen enkel didactisch vlak problemen zouden kunnen ontstaan.
Maar zo werkt het nu eenmaal niet.
vrijdag 15 april 2016 om 12:18
quote:Geronimo2 schreef op 15 april 2016 @ 11:29:
[...]
En dat is precies wat ik bedoel te zeggen. Een hoog IQ betekent dat je over de hele breedte de materie kan behappen. Zo langzamerhand vullen mensen zelf in wat de criteria zijn voor een hoog IQ. Dat is ook de reden waarom studenten een universitaire studie niet halen of er veel te lang over doen.
Ik heb 2x een intelligentietest moeten doen bij het ggz, vanwege mijn ADD. En beide keren kwam daar een hoog IQ uit en toch snap ik de ballen van natuurkunde en dat soort zaken.
Het is toch logisch dat je sterke en zwakke punten hebt? Ook met een hoog IQ.
[...]
En dat is precies wat ik bedoel te zeggen. Een hoog IQ betekent dat je over de hele breedte de materie kan behappen. Zo langzamerhand vullen mensen zelf in wat de criteria zijn voor een hoog IQ. Dat is ook de reden waarom studenten een universitaire studie niet halen of er veel te lang over doen.
Ik heb 2x een intelligentietest moeten doen bij het ggz, vanwege mijn ADD. En beide keren kwam daar een hoog IQ uit en toch snap ik de ballen van natuurkunde en dat soort zaken.
Het is toch logisch dat je sterke en zwakke punten hebt? Ook met een hoog IQ.
vrijdag 15 april 2016 om 13:18
Vergeet ook de invloed van leraren niet.
Als ik de leraar van Mavo-2 in de brugklas had gehad, dan had ik nooit Frans gekozen, écht niet.
Een stomme kerel die alleen maar kon zeiken over homo-discriminatie en hoe zielig hij was. Lesgeven was er niet bij.
Als ik de leraar van Mavo-2 in de brugklas had gehad, dan had ik nooit Frans gekozen, écht niet.
Een stomme kerel die alleen maar kon zeiken over homo-discriminatie en hoe zielig hij was. Lesgeven was er niet bij.
Betty White: "Once you go blackberry... Hmmmmmhmmmm"
zaterdag 16 april 2016 om 00:00
quote:JulienClerc schreef op 15 april 2016 @ 12:18:
[...]
Ik heb 2x een intelligentietest moeten doen bij het ggz, vanwege mijn ADD. En beide keren kwam daar een hoog IQ uit en toch snap ik de ballen van natuurkunde en dat soort zaken.
Het is toch logisch dat je sterke en zwakke punten hebt? Ook met een hoog IQ.Daar sluit ik me bij aan. Mijn zoontje is ook 'hoog begaafd' ik hou niet van die stempel trouwens, ik vind hem gewoon best wijs voor zijn leeftijd (hij is 8). En in sommige dingen is hij zeer zwak, heel normaal lijkt me, iedereen heeft zijn sterke en zwakke kanten.
[...]
Ik heb 2x een intelligentietest moeten doen bij het ggz, vanwege mijn ADD. En beide keren kwam daar een hoog IQ uit en toch snap ik de ballen van natuurkunde en dat soort zaken.
Het is toch logisch dat je sterke en zwakke punten hebt? Ook met een hoog IQ.Daar sluit ik me bij aan. Mijn zoontje is ook 'hoog begaafd' ik hou niet van die stempel trouwens, ik vind hem gewoon best wijs voor zijn leeftijd (hij is 8). En in sommige dingen is hij zeer zwak, heel normaal lijkt me, iedereen heeft zijn sterke en zwakke kanten.
zaterdag 16 april 2016 om 00:49
er is een groep in de nederlandse samenleving die het uitzonderlijk presteren op gebied van onderwijs en carriere. hiermee bedoel ik de tweede generatie chinezen (deze groep geboren tussen 1970-1985 waarbij de ouders vaak in de horeca werken en niet of nauwelijks nederlands spreken. Ze zijn vaak nauwelijks ingeburgerd in de nederlandse samenleving). Meestal hebben zij niet meer dan een middelbare schoolopleiding gevolgd al dan niet afgerond in hun moederland.
de tweede generatie chinezen werden tweetalig opgevoed en pas in de kleuterklas werd hun de eerste nederlandse woordjes geleerd.
Echter van deze groep heeft 75% een afgeronde Hbo of universitaire opleiding.
hoe kan dit? ik denk door de opvoeding. "om iets te bereiken moet je hard leren en hard werken" ,dat werd bij elke chinese jongere door hun ouders van jongs af aan geleerd. Het is niet erg om laag te starten bijvoorbeeld op de mavo, het gaat erom wat wil jezelf bereiken. ik ken vrienden die deden vwo maar stopte na hun middelbare school maar ik ken ook die met mavo begonnen en uiteindelijk een universitaire opleiding hebben afgerond.
de tweede generatie chinezen werden tweetalig opgevoed en pas in de kleuterklas werd hun de eerste nederlandse woordjes geleerd.
Echter van deze groep heeft 75% een afgeronde Hbo of universitaire opleiding.
hoe kan dit? ik denk door de opvoeding. "om iets te bereiken moet je hard leren en hard werken" ,dat werd bij elke chinese jongere door hun ouders van jongs af aan geleerd. Het is niet erg om laag te starten bijvoorbeeld op de mavo, het gaat erom wat wil jezelf bereiken. ik ken vrienden die deden vwo maar stopte na hun middelbare school maar ik ken ook die met mavo begonnen en uiteindelijk een universitaire opleiding hebben afgerond.
zondag 17 april 2016 om 10:25
quote:Ceylon schreef op 13 april 2016 @ 14:07:
[...]
Ik denk dat dat niet zozeer te maken heeft met het kind, maar met de ouders zelf.
Op de eerste plaats; als je als ouders niet verder bent gekomen dan huishoudschool, kun je je kind zelf niet helpen met wiskunde op VWO niveau.
Daarnaast heb je met diezelfde huishoudschool bepaald geen topinkomen, dus bijles regelen is dan ook niet vanzelfsprekend.
Verder; als de ouders niet heel erg intelligent zijn, worden er met spreken en schrijven fouten gemaakt die een kind overneemt. Ik zie dat bij een gezin waar mijn dochter over de vloer komt. Ze komen uit Afrika en de ouders zeiden destijds; praat nederlands want wij moeten dat ook leren. Daar is absoluut iets voor te zeggen, maar bepaalde fouten (ik heb de speelgoed opgeruimd) zitten erin en krijg je er haast niet meer uit. En hoe lullig dat ook mag zijn, je krijgt bepaald geen hoge dunk van de mensen (terwijl die moeder stewardess was en zes talen spreekt). Het Nederlands is prima voor bij de koffie, maar als je echt iets moet regelen is het erg moeilijk. Evengoed zit het ene kind op de havo en het andere op het vmbo, maar dat heeft dus wel meer met de cito te maken dan met de docenten.
Wat ik zelf wel zie is dat onze dochter een vergelijkbare intelligentie heeft als mijn man en ik. Ik kon destijds naar de havo. Jammer dat mijn moeder dat maar flauwekul vond en boodschappen doen was belangrijker dan wiskundehuiswerk. Ik heb het dan ook niet gered. Heb de mavo op mijn sloffen gedaan en kon gaan werken, want leren, dat kostte geld en ze had liever dat ik kostgeld betaalde.
Mijn man heeft ook de mavo gedaan, daarna een MBO opleiding en heeft zichzelf op kunnen werken. Financieel gezien is dat pure mazzel, menigeen moet het doen met de helft van zijn salaris. Maar de opleiding die hij heeft gedaan deed hij niet omdat hem dat nou zo leuk leek, maar omdat dat de beslissing was die zijn vader nam. Het was goed genoeg voor pa dus ook goed genoeg voor zoonlief. Zo werkte dat vroeger vaak. Mijn opa redeneerde exact hetzelfde; meisjes naar de huishoudschool en daarna werken in de huishouding, discussie gesloten. Opa en schoonvader zijn van dezelfde generatie.
Mijn man en ik hebben dus beide mavo gedaan. En onze dochter doet nu de havo. Maar ik trek en duw haar erdoor door te zeggen; school gaat voor alles. Hier geen tafeldekken als ze bezig is met wiskundevergelijkingen. Geen afruimen als er nog geleerd moet worden voor een toets. Geen kamer opruimen als er nog een werkstuk gemaakt moet worden. Uiteraard in weekenden en vakanties wel braaf meehelpen, maar wat mijn moeder deed, mij naar de winkel sturen voor een doos eieren omdat ze daar zelf geen zin in had terwijl ik nog voor twee uur aan wiskundehuiswerk had, nee, dat gebeurt hier dus absoluut niet.
Ik denk dat het ook niet juist is als een kind zo op zijn tenen moet lopen om die opleiding te behalen. Ik en de kinderen in mij klas hebben nooit bijles gehad. Mijn ouders hielpen mij ook niet met huiswerk. Begrepen ze namelijk niks van. Op mijn 18e was het tijd om te gaan werken maar ik zei dat mijn moeder dat kon vergeten en ben het hbo gaan doen en zelf betaald. Dat betekende dus naast fulltime studie nog zo'n 20-24 uur werken per week.
Ik denk dat kinderen gewoon een opleiding van hun niveau moeten doen. Zonder bijles, examentrainingen, rest van het gezin die op sokken moet lopen want oh kind is aan het leren. Anders vallen ze na de opleiding in het echte leven toch wel door de mand. Of dit nu op een vervolgopleiding is of in het baan. Er wordt dan zoveel meer van je verwacht dat je niet kan oplossen met bijles.
[...]
Ik denk dat dat niet zozeer te maken heeft met het kind, maar met de ouders zelf.
Op de eerste plaats; als je als ouders niet verder bent gekomen dan huishoudschool, kun je je kind zelf niet helpen met wiskunde op VWO niveau.
Daarnaast heb je met diezelfde huishoudschool bepaald geen topinkomen, dus bijles regelen is dan ook niet vanzelfsprekend.
Verder; als de ouders niet heel erg intelligent zijn, worden er met spreken en schrijven fouten gemaakt die een kind overneemt. Ik zie dat bij een gezin waar mijn dochter over de vloer komt. Ze komen uit Afrika en de ouders zeiden destijds; praat nederlands want wij moeten dat ook leren. Daar is absoluut iets voor te zeggen, maar bepaalde fouten (ik heb de speelgoed opgeruimd) zitten erin en krijg je er haast niet meer uit. En hoe lullig dat ook mag zijn, je krijgt bepaald geen hoge dunk van de mensen (terwijl die moeder stewardess was en zes talen spreekt). Het Nederlands is prima voor bij de koffie, maar als je echt iets moet regelen is het erg moeilijk. Evengoed zit het ene kind op de havo en het andere op het vmbo, maar dat heeft dus wel meer met de cito te maken dan met de docenten.
Wat ik zelf wel zie is dat onze dochter een vergelijkbare intelligentie heeft als mijn man en ik. Ik kon destijds naar de havo. Jammer dat mijn moeder dat maar flauwekul vond en boodschappen doen was belangrijker dan wiskundehuiswerk. Ik heb het dan ook niet gered. Heb de mavo op mijn sloffen gedaan en kon gaan werken, want leren, dat kostte geld en ze had liever dat ik kostgeld betaalde.
Mijn man heeft ook de mavo gedaan, daarna een MBO opleiding en heeft zichzelf op kunnen werken. Financieel gezien is dat pure mazzel, menigeen moet het doen met de helft van zijn salaris. Maar de opleiding die hij heeft gedaan deed hij niet omdat hem dat nou zo leuk leek, maar omdat dat de beslissing was die zijn vader nam. Het was goed genoeg voor pa dus ook goed genoeg voor zoonlief. Zo werkte dat vroeger vaak. Mijn opa redeneerde exact hetzelfde; meisjes naar de huishoudschool en daarna werken in de huishouding, discussie gesloten. Opa en schoonvader zijn van dezelfde generatie.
Mijn man en ik hebben dus beide mavo gedaan. En onze dochter doet nu de havo. Maar ik trek en duw haar erdoor door te zeggen; school gaat voor alles. Hier geen tafeldekken als ze bezig is met wiskundevergelijkingen. Geen afruimen als er nog geleerd moet worden voor een toets. Geen kamer opruimen als er nog een werkstuk gemaakt moet worden. Uiteraard in weekenden en vakanties wel braaf meehelpen, maar wat mijn moeder deed, mij naar de winkel sturen voor een doos eieren omdat ze daar zelf geen zin in had terwijl ik nog voor twee uur aan wiskundehuiswerk had, nee, dat gebeurt hier dus absoluut niet.
Ik denk dat het ook niet juist is als een kind zo op zijn tenen moet lopen om die opleiding te behalen. Ik en de kinderen in mij klas hebben nooit bijles gehad. Mijn ouders hielpen mij ook niet met huiswerk. Begrepen ze namelijk niks van. Op mijn 18e was het tijd om te gaan werken maar ik zei dat mijn moeder dat kon vergeten en ben het hbo gaan doen en zelf betaald. Dat betekende dus naast fulltime studie nog zo'n 20-24 uur werken per week.
Ik denk dat kinderen gewoon een opleiding van hun niveau moeten doen. Zonder bijles, examentrainingen, rest van het gezin die op sokken moet lopen want oh kind is aan het leren. Anders vallen ze na de opleiding in het echte leven toch wel door de mand. Of dit nu op een vervolgopleiding is of in het baan. Er wordt dan zoveel meer van je verwacht dat je niet kan oplossen met bijles.
zondag 17 april 2016 om 20:37
ouders bepalen in bepaalde mate (in)direct de schoolcarriere van hun kind. wij werden thuis altijd gepushed om hard te studeren. school is het allerbelangrijkste wat er is. mijn ouders hadden nooit hun middelbare school afgemaakt en hun nederlandse taal is van het niveau van groep 4.
de kinderen van mijn ouders hebben uiteindelijk allemaal universiteit of hbo afgerond. wij zijn geen uitzondering. ik ken tientallen vrienden die in dezelfde situatie zaten als ik. sommigen moesten naast hun school ook nog in de zaak van hun ouders werken.
de kinderen van mijn ouders hebben uiteindelijk allemaal universiteit of hbo afgerond. wij zijn geen uitzondering. ik ken tientallen vrienden die in dezelfde situatie zaten als ik. sommigen moesten naast hun school ook nog in de zaak van hun ouders werken.
maandag 18 april 2016 om 10:42
Hm, dyslexie komt overigens vaak voor bij hoogbegaafdheid. De combinatie met AD(H)D trouwens ook. Dat maakt, ongeacht de hoogte van het IQ, leren gewoon lastiger omdat de taal- en informatieverwerking anders gaat. Geen excuus, maar dit zijn wel leerlingen die wellicht wat behoefte hebben aan extra ondersteuning om hiermee om te gaan zodat ze verder kunnen. Dat heeft in mijn optiek niets te maken met 'als er zo veel bijles/examentraining gegeven moet worden is het niveau gewoon te hoog'.
Daar heb ik sowieso mijn twijfels over. Ik ben het er mee eens dat als een kind met intensieve ondersteuning een hoger niveau kan halen, de kans groot is dat het op het HBO of WO alsnog mis gaat.
Maar als leerlingen massaal behoefte hebben en gebruik maken van bijles en examentraining, komt dat dan omdat ze allemaal op een te hoog niveau leren of komt het omdat er iets heel erg mis gaat in het onderwijs momenteel? Met de onderwijsmethode, de klasgrootte, we waardering en ondersteuning en misschien ook de kwaliteit van de leerkrachten?
Vanuit mijn eigen ervaring neig ik naar het laatste. Leerkrachten die maanden ziek zijn, niet of nauwelijks vervangen worden, een vervanger die helemaal dat vak niet geeft en meer als toezichthouder functioneert. Mijn kinderen hebben gelukkig ook leerkrachten die wel de passie hebben om leerlingen kennis voor hun vak bij te brengen en dat merk je meteen, maar ook leerkrachten die in de toetsweek nog niet de helft van de hoofdstukken voor die toets klassikaal behandeld hadden. Ja, dan ga je daar een zondag voor zitten met je kind, of je regelt extra bijles voor dat vak.
En dat zal niet iedere ouder kunnen/willen/inzien, hetgeen betekent dat de leerlingen waarvan bij de ouders de kennis en de financiële middelen ontbreken, of waarvan de ouders opleiding domweg niet zo belangrijk vinden, minder kans hebben op een goede opleiding dan kinderen waarvan de ouders het wel doen. Dat is ook de aanleiding voor deze discussie.
Daar heb ik sowieso mijn twijfels over. Ik ben het er mee eens dat als een kind met intensieve ondersteuning een hoger niveau kan halen, de kans groot is dat het op het HBO of WO alsnog mis gaat.
Maar als leerlingen massaal behoefte hebben en gebruik maken van bijles en examentraining, komt dat dan omdat ze allemaal op een te hoog niveau leren of komt het omdat er iets heel erg mis gaat in het onderwijs momenteel? Met de onderwijsmethode, de klasgrootte, we waardering en ondersteuning en misschien ook de kwaliteit van de leerkrachten?
Vanuit mijn eigen ervaring neig ik naar het laatste. Leerkrachten die maanden ziek zijn, niet of nauwelijks vervangen worden, een vervanger die helemaal dat vak niet geeft en meer als toezichthouder functioneert. Mijn kinderen hebben gelukkig ook leerkrachten die wel de passie hebben om leerlingen kennis voor hun vak bij te brengen en dat merk je meteen, maar ook leerkrachten die in de toetsweek nog niet de helft van de hoofdstukken voor die toets klassikaal behandeld hadden. Ja, dan ga je daar een zondag voor zitten met je kind, of je regelt extra bijles voor dat vak.
En dat zal niet iedere ouder kunnen/willen/inzien, hetgeen betekent dat de leerlingen waarvan bij de ouders de kennis en de financiële middelen ontbreken, of waarvan de ouders opleiding domweg niet zo belangrijk vinden, minder kans hebben op een goede opleiding dan kinderen waarvan de ouders het wel doen. Dat is ook de aanleiding voor deze discussie.
maandag 18 april 2016 om 10:51
quote:Koontz schreef op 18 april 2016 @ 10:42: gaat.
Vanuit mijn eigen ervaring neig ik naar het laatste. Leerkrachten die maanden ziek zijn, niet of nauwelijks vervangen worden, een vervanger die helemaal dat vak niet geeft en meer als toezichthouder functioneert. Mijn kinderen hebben gelukkig ook leerkrachten die wel de passie hebben om leerlingen kennis voor hun vak bij te brengen en dat merk je meteen, maar ook leerkrachten die in de toetsweek nog niet de helft van de hoofdstukken voor die toets klassikaal behandeld hadden. Ja, dan ga je daar een zondag voor zitten met je kind, of je regelt extra bijles voor dat vak.Ik heb hier nog geen ervaring mee, aangezien mijn kinderen in de onderbouw van de basisschool zitten. Maar zijn dat dan de enige opties? Neem je als ouder dan niet contact op met de school of medezeggenschap om te melden dat er stof wordt getoetst die niet is aangeboden en om te vragen hoe dat wordt opgelost? Dat lijkt me zinniger dan als ouder die hiaten op te gaan vullen, voor zover je daar al toe in staat bent. Of werkt dat niet zo in het vo?
Vanuit mijn eigen ervaring neig ik naar het laatste. Leerkrachten die maanden ziek zijn, niet of nauwelijks vervangen worden, een vervanger die helemaal dat vak niet geeft en meer als toezichthouder functioneert. Mijn kinderen hebben gelukkig ook leerkrachten die wel de passie hebben om leerlingen kennis voor hun vak bij te brengen en dat merk je meteen, maar ook leerkrachten die in de toetsweek nog niet de helft van de hoofdstukken voor die toets klassikaal behandeld hadden. Ja, dan ga je daar een zondag voor zitten met je kind, of je regelt extra bijles voor dat vak.Ik heb hier nog geen ervaring mee, aangezien mijn kinderen in de onderbouw van de basisschool zitten. Maar zijn dat dan de enige opties? Neem je als ouder dan niet contact op met de school of medezeggenschap om te melden dat er stof wordt getoetst die niet is aangeboden en om te vragen hoe dat wordt opgelost? Dat lijkt me zinniger dan als ouder die hiaten op te gaan vullen, voor zover je daar al toe in staat bent. Of werkt dat niet zo in het vo?
maandag 18 april 2016 om 11:03
quote:Pink-Ink schreef op 18 april 2016 @ 10:51:
[...]
Ik heb hier nog geen ervaring mee, aangezien mijn kinderen in de onderbouw van de basisschool zitten. Maar zijn dat dan de enige opties? Neem je als ouder dan niet contact op met de school of medezeggenschap om te melden dat er stof wordt getoetst die niet is aangeboden en om te vragen hoe dat wordt opgelost? Dat lijkt me zinniger dan als ouder die hiaten op te gaan vullen, voor zover je daar al toe in staat bent. Of werkt dat niet zo in het vo?
Bij ons op het VO was dat gelukkig niet maar op mijn uni was dit schering en inslag, en daar werd veel over geklaagd. Pas toen ze door de NVAO op de vingers getikt zijn met de opmerking dat de toetsen van goede kwaliteit zijn maar de lessen te abominabel om de tentamens goed voor te kunnen bereiden is er wat veranderd
Ik ging echt puur voor de gezelligheid naar college
[...]
Ik heb hier nog geen ervaring mee, aangezien mijn kinderen in de onderbouw van de basisschool zitten. Maar zijn dat dan de enige opties? Neem je als ouder dan niet contact op met de school of medezeggenschap om te melden dat er stof wordt getoetst die niet is aangeboden en om te vragen hoe dat wordt opgelost? Dat lijkt me zinniger dan als ouder die hiaten op te gaan vullen, voor zover je daar al toe in staat bent. Of werkt dat niet zo in het vo?
Bij ons op het VO was dat gelukkig niet maar op mijn uni was dit schering en inslag, en daar werd veel over geklaagd. Pas toen ze door de NVAO op de vingers getikt zijn met de opmerking dat de toetsen van goede kwaliteit zijn maar de lessen te abominabel om de tentamens goed voor te kunnen bereiden is er wat veranderd
Ik ging echt puur voor de gezelligheid naar college
maandag 18 april 2016 om 11:07
quote:Koontz schreef op 18 april 2016 @ 10:42:
Vanuit mijn eigen ervaring neig ik naar het laatste. Leerkrachten die maanden ziek zijn, niet of nauwelijks vervangen worden, een vervanger die helemaal dat vak niet geeft en meer als toezichthouder functioneert. Mijn kinderen hebben gelukkig ook leerkrachten die wel de passie hebben om leerlingen kennis voor hun vak bij te brengen en dat merk je meteen, maar ook leerkrachten die in de toetsweek nog niet de helft van de hoofdstukken voor die toets klassikaal behandeld hadden. Ja, dan ga je daar een zondag voor zitten met je kind, of je regelt extra bijles voor dat vak.
Van de 31 uren op het lesrooster worden hier sinds januari 24 tot 28 uren les gegeven.....
Wij zijn blij dat we alle vakken zelf kunnen ondersteunen. Als NaSk echte scheikunde wordt schakelen we eventueel collega's in.
Vanuit mijn eigen ervaring neig ik naar het laatste. Leerkrachten die maanden ziek zijn, niet of nauwelijks vervangen worden, een vervanger die helemaal dat vak niet geeft en meer als toezichthouder functioneert. Mijn kinderen hebben gelukkig ook leerkrachten die wel de passie hebben om leerlingen kennis voor hun vak bij te brengen en dat merk je meteen, maar ook leerkrachten die in de toetsweek nog niet de helft van de hoofdstukken voor die toets klassikaal behandeld hadden. Ja, dan ga je daar een zondag voor zitten met je kind, of je regelt extra bijles voor dat vak.
Van de 31 uren op het lesrooster worden hier sinds januari 24 tot 28 uren les gegeven.....
Wij zijn blij dat we alle vakken zelf kunnen ondersteunen. Als NaSk echte scheikunde wordt schakelen we eventueel collega's in.
Betty White: "Once you go blackberry... Hmmmmmhmmmm"
maandag 18 april 2016 om 11:12
quote:Pink-Ink schreef op 18 april 2016 @ 10:51:
[...]
Ik heb hier nog geen ervaring mee, aangezien mijn kinderen in de onderbouw van de basisschool zitten. Maar zijn dat dan de enige opties? Neem je als ouder dan niet contact op met de school of medezeggenschap om te melden dat er stof wordt getoetst die niet is aangeboden en om te vragen hoe dat wordt opgelost? Dat lijkt me zinniger dan als ouder die hiaten op te gaan vullen, voor zover je daar al toe in staat bent. Of werkt dat niet zo in het vo?Ja zo werkt het. Als het een PTA werk betreft (onderdeel van het eindexamen, in de bovenbouw) dan moet er een wijziging komen in het PTA. En dat moet je schriftelijk mededelen als school.
[...]
Ik heb hier nog geen ervaring mee, aangezien mijn kinderen in de onderbouw van de basisschool zitten. Maar zijn dat dan de enige opties? Neem je als ouder dan niet contact op met de school of medezeggenschap om te melden dat er stof wordt getoetst die niet is aangeboden en om te vragen hoe dat wordt opgelost? Dat lijkt me zinniger dan als ouder die hiaten op te gaan vullen, voor zover je daar al toe in staat bent. Of werkt dat niet zo in het vo?Ja zo werkt het. Als het een PTA werk betreft (onderdeel van het eindexamen, in de bovenbouw) dan moet er een wijziging komen in het PTA. En dat moet je schriftelijk mededelen als school.
maandag 18 april 2016 om 11:15
Zo zou het moeten werken, ja. Maar helaas is dat niet het geval. Natuurlijk hebben we contact opgenomen met de school. We hebben gesprekken gevoerd met de mentor(en), de coördinatoren, de conrector. De school is soms ook aan handen en voeten gebonden, het is niet eenvoudig een slecht functionerende leerkracht te ontslaan (zelfs als ze soms ruiterlijk toegeven dat er heel grote problemen zijn met de bewuste leerkracht) en de mogelijkheid/het budget is er vaak niet een zieke leerkracht op korte termijn te vervangen. Dus proberen ze het op te lossen met 'lapwerk'. Een leerkracht biologie die invalt bij economie. Extra cursussen en ondersteuning door een coach voor de slecht functionerende leerkracht.
Op verzoek van de mentor hebben wij een ook brief geschreven naar de directeur. Bewuste mentors had van tientallen ouders dezelfde klachten gehoord en kwam ook binnen de organisatie niet verder. Hier hebben wij overigens geen enkele reactie op gehad en inmiddels begreep ik dat enkele andere ouders het zo zat zijn dat ze de onderwijsinspectie hebben ingeschakeld.
Nogmaals, je kunt het treffen hoor en onze kinderen hebben in de loop der jaren heel veel uitstekende, betrokken leerkrachten gehad. Maar met een paar slecht functionerende of grotendeels (door ziekte) afwezige leerkrachten, vooral in de bovenbouw waar ze vaak een aantal jaren dezelfde leerkrachten hebben, ontstaat er heel snel een kennisachterstand. Dat is ook voor school niet eenvoudig op te lossen, al denk ik persoonlijk soms wel dat de loyaliteit iets minder bij de zieke/slecht functionerende leerkrachten zou moeten liggen en iets meer bij de leerlingen die hier het slachtoffer van worden.
Op verzoek van de mentor hebben wij een ook brief geschreven naar de directeur. Bewuste mentors had van tientallen ouders dezelfde klachten gehoord en kwam ook binnen de organisatie niet verder. Hier hebben wij overigens geen enkele reactie op gehad en inmiddels begreep ik dat enkele andere ouders het zo zat zijn dat ze de onderwijsinspectie hebben ingeschakeld.
Nogmaals, je kunt het treffen hoor en onze kinderen hebben in de loop der jaren heel veel uitstekende, betrokken leerkrachten gehad. Maar met een paar slecht functionerende of grotendeels (door ziekte) afwezige leerkrachten, vooral in de bovenbouw waar ze vaak een aantal jaren dezelfde leerkrachten hebben, ontstaat er heel snel een kennisachterstand. Dat is ook voor school niet eenvoudig op te lossen, al denk ik persoonlijk soms wel dat de loyaliteit iets minder bij de zieke/slecht functionerende leerkrachten zou moeten liggen en iets meer bij de leerlingen die hier het slachtoffer van worden.
maandag 18 april 2016 om 11:29
quote:Koontz schreef op 18 april 2016 @ 11:15:
Zo zou het moeten werken, ja. Maar helaas is dat niet het geval. Natuurlijk hebben we contact opgenomen met de school. We hebben gesprekken gevoerd met de mentor(en), de coördinatoren, de conrector. De school is soms ook aan handen en voeten gebonden, het is niet eenvoudig een slecht functionerende leerkracht te ontslaan (zelfs als ze soms ruiterlijk toegeven dat er heel grote problemen zijn met de bewuste leerkracht) en de mogelijkheid/het budget is er vaak niet een zieke leerkracht op korte termijn te vervangen. Dus proberen ze het op te lossen met 'lapwerk'. Een leerkracht biologie die invalt bij economie. Extra cursussen en ondersteuning door een coach voor de slecht functionerende leerkracht.
Op verzoek van de mentor hebben wij een ook brief geschreven naar de directeur. Bewuste mentors had van tientallen ouders dezelfde klachten gehoord en kwam ook binnen de organisatie niet verder. Hier hebben wij overigens geen enkele reactie op gehad en inmiddels begreep ik dat enkele andere ouders het zo zat zijn dat ze de onderwijsinspectie hebben ingeschakeld.
Nogmaals, je kunt het treffen hoor en onze kinderen hebben in de loop der jaren heel veel uitstekende, betrokken leerkrachten gehad. Maar met een paar slecht functionerende of grotendeels (door ziekte) afwezige leerkrachten, vooral in de bovenbouw waar ze vaak een aantal jaren dezelfde leerkrachten hebben, ontstaat er heel snel een kennisachterstand. Dat is ook voor school niet eenvoudig op te lossen, al denk ik persoonlijk soms wel dat de loyaliteit iets minder bij de zieke/slecht functionerende leerkrachten zou moeten liggen en iets meer bij de leerlingen die hier het slachtoffer van worden.
Gelijk een brief naar de examencommissie. En dan een officiële klacht indienen. Cc naar de onderwijsstichting waaronder de school valt. Dit adviseer ik 'mijn' ouders. 'Mijn' mentorleerlingen hebben geen drol te maken met niet-functionerende figuren die ze arbeidsrechttechnisch niet snel genoeg kunnen lozen.
Overkoepelend bestuur heeft geld zat. Trekken ze daar maar een laatje open. Of schrappen ze 1 van de dure netwerkborrels met muzikale opluistering van duizenden euro's kostende muzikanten.
Zieke docenten kunnen vervangen worden geldtechnisch gezien. Maar vind maar eens een 'gek' voor een baan van 8 of 10 uur. En met de juiste bevoegdheid. Ik ben een 1e graads bevoegde docent. Moest ik alles overdoen, dan had ik nooit of te nimmer zoveel geld uitgegeven aan een opleiding die niet 'loont'.
Een niet-functionerende docent kun je niet zomaar vervangen met 0,0 budget. Dan betaal je en de niet-functionerende docent en de vervanger. Als je al een vervanger kunt vinden. Voor sommige vakken ben je wel 2 maanden bezig (en dan zit er ook nog zo'n duur interimbureau tussen omdat het een spoedje is).
Zo zou het moeten werken, ja. Maar helaas is dat niet het geval. Natuurlijk hebben we contact opgenomen met de school. We hebben gesprekken gevoerd met de mentor(en), de coördinatoren, de conrector. De school is soms ook aan handen en voeten gebonden, het is niet eenvoudig een slecht functionerende leerkracht te ontslaan (zelfs als ze soms ruiterlijk toegeven dat er heel grote problemen zijn met de bewuste leerkracht) en de mogelijkheid/het budget is er vaak niet een zieke leerkracht op korte termijn te vervangen. Dus proberen ze het op te lossen met 'lapwerk'. Een leerkracht biologie die invalt bij economie. Extra cursussen en ondersteuning door een coach voor de slecht functionerende leerkracht.
Op verzoek van de mentor hebben wij een ook brief geschreven naar de directeur. Bewuste mentors had van tientallen ouders dezelfde klachten gehoord en kwam ook binnen de organisatie niet verder. Hier hebben wij overigens geen enkele reactie op gehad en inmiddels begreep ik dat enkele andere ouders het zo zat zijn dat ze de onderwijsinspectie hebben ingeschakeld.
Nogmaals, je kunt het treffen hoor en onze kinderen hebben in de loop der jaren heel veel uitstekende, betrokken leerkrachten gehad. Maar met een paar slecht functionerende of grotendeels (door ziekte) afwezige leerkrachten, vooral in de bovenbouw waar ze vaak een aantal jaren dezelfde leerkrachten hebben, ontstaat er heel snel een kennisachterstand. Dat is ook voor school niet eenvoudig op te lossen, al denk ik persoonlijk soms wel dat de loyaliteit iets minder bij de zieke/slecht functionerende leerkrachten zou moeten liggen en iets meer bij de leerlingen die hier het slachtoffer van worden.
Gelijk een brief naar de examencommissie. En dan een officiële klacht indienen. Cc naar de onderwijsstichting waaronder de school valt. Dit adviseer ik 'mijn' ouders. 'Mijn' mentorleerlingen hebben geen drol te maken met niet-functionerende figuren die ze arbeidsrechttechnisch niet snel genoeg kunnen lozen.
Overkoepelend bestuur heeft geld zat. Trekken ze daar maar een laatje open. Of schrappen ze 1 van de dure netwerkborrels met muzikale opluistering van duizenden euro's kostende muzikanten.
Zieke docenten kunnen vervangen worden geldtechnisch gezien. Maar vind maar eens een 'gek' voor een baan van 8 of 10 uur. En met de juiste bevoegdheid. Ik ben een 1e graads bevoegde docent. Moest ik alles overdoen, dan had ik nooit of te nimmer zoveel geld uitgegeven aan een opleiding die niet 'loont'.
Een niet-functionerende docent kun je niet zomaar vervangen met 0,0 budget. Dan betaal je en de niet-functionerende docent en de vervanger. Als je al een vervanger kunt vinden. Voor sommige vakken ben je wel 2 maanden bezig (en dan zit er ook nog zo'n duur interimbureau tussen omdat het een spoedje is).
