Actueel
alle pijlers
Op kamers, makkelijk of onmogelijk?
woensdag 11 april 2007 om 12:24
Ik werd een beetje getriggerd door een aantal postings op een ander topic waarin werd gesteld dat het financieel onhaalbaar zou zijn om op jezelf te gaan wonen als student. Meisje in het verhaal heeft het niet naar haar zin bij de ouders, en wil dus weg.
Nu begrijp ik het niet zo. Natuurlijk is studeren niet goedkóóp, maar waar een wil is..toch? Ik ben van mening dat het goed is voor je ontwikkeling jezelf te onderhouden onafhankelijk van je ouders. Een soort proces naar volwassenheid. Ik bedoel, ééns moet je het toch eens zélf gaan doen.
Hier in Belgie betalen de ouders letterlijk voor alles, en ik verwonder me daarom. Tot je 26ste krijgen de ouders kindergeld (kinderbijslag dus) en je kunt je ouders via een proces dwíngen voor je te betalen. Ligt het nu aan mij, of werkt dat het proces naar volwassenheid enórm tegen?
Ook zie ik het om me heen, hier in Belgie, dat je gewoon als 22-jarige totaal geen vrijheid hebt aangezien je financieel afhankelijk bent van je pappie en mammie. Gewerkt wordt er alleen in de vakanties.
Belgie en NL zijn niet echt vergelijkbaar (hier is alles ook nog eens tien keer zo goedkoop), maar ik verbaas me over het feit dat het kennelijk niet zo goed mogelijk wordt geacht om in NL op jezelf te gaan wonen. Er is studiefinanciering, een eventuele aanvullende beurs, OV-jaarkaart, en natuurlijk de lening. Ligt het aan mij of zien jullie ook een tendens dat studenten steeds vaker gewoon thuis blijven wonen?
Nu begrijp ik het niet zo. Natuurlijk is studeren niet goedkóóp, maar waar een wil is..toch? Ik ben van mening dat het goed is voor je ontwikkeling jezelf te onderhouden onafhankelijk van je ouders. Een soort proces naar volwassenheid. Ik bedoel, ééns moet je het toch eens zélf gaan doen.
Hier in Belgie betalen de ouders letterlijk voor alles, en ik verwonder me daarom. Tot je 26ste krijgen de ouders kindergeld (kinderbijslag dus) en je kunt je ouders via een proces dwíngen voor je te betalen. Ligt het nu aan mij, of werkt dat het proces naar volwassenheid enórm tegen?
Ook zie ik het om me heen, hier in Belgie, dat je gewoon als 22-jarige totaal geen vrijheid hebt aangezien je financieel afhankelijk bent van je pappie en mammie. Gewerkt wordt er alleen in de vakanties.
Belgie en NL zijn niet echt vergelijkbaar (hier is alles ook nog eens tien keer zo goedkoop), maar ik verbaas me over het feit dat het kennelijk niet zo goed mogelijk wordt geacht om in NL op jezelf te gaan wonen. Er is studiefinanciering, een eventuele aanvullende beurs, OV-jaarkaart, en natuurlijk de lening. Ligt het aan mij of zien jullie ook een tendens dat studenten steeds vaker gewoon thuis blijven wonen?
donderdag 12 april 2007 om 11:49
Haha ja ik ben ook zo'n vervelende. Gelukkig is hier ene klueroneukert Yasmijn nóg irritanter. Daarom heb ik het zooo zorgvuldig en omslachtig omschreven:D Niemand tegen het hoofd stoten en zo...Probeer het zelf toch wel in te houden, kan me voorstellen dat mijn omgeving anders echt gek van me wordt: "damn, tentamen verknald" "ja, maar de arme kindertjes"... "verkouden" "ja, maar de arme kindertjes" etc.etc.
Jezus ik heb NL zó leren waarderen na veelvuldig reizen en in het buitenland wonen. Mensen die in NL zeiken over bureaucratie, moeten gewoon maar eventjes naar Belgie komen. Om over de rest van de wereld nog maar te zwijgen.
Relativeren is een mooi goed. Natuurlijk kan ik dat niet op alle fronten, ik heb ook plastische chirurgie laten verrichten en koop ook designerschonen. Maar toch, voor jezelf zorgen in smerige omstandigheden en er zélf uitkrabbelen, dat geeft zo'n ego-boost, geweldig. Eens! Egoboost en andere blik op sommige dingen. Zou die ervaringen ook niet willen missen.
Jezus ik heb NL zó leren waarderen na veelvuldig reizen en in het buitenland wonen. Mensen die in NL zeiken over bureaucratie, moeten gewoon maar eventjes naar Belgie komen. Om over de rest van de wereld nog maar te zwijgen.
Relativeren is een mooi goed. Natuurlijk kan ik dat niet op alle fronten, ik heb ook plastische chirurgie laten verrichten en koop ook designerschonen. Maar toch, voor jezelf zorgen in smerige omstandigheden en er zélf uitkrabbelen, dat geeft zo'n ego-boost, geweldig. Eens! Egoboost en andere blik op sommige dingen. Zou die ervaringen ook niet willen missen.
Dat zeg ik....
donderdag 12 april 2007 om 16:11
Dat studenten nog thuis blijven wonen kan ik nog inkomen. Daar kunnen redenen voor zijn. Maar afgestudeerden met baan en auto? Dat vind ik nog veel triester. Tijdje geleden nog een boek over uitgekomen. En sommige mensen komen nooit weg uit het ouderlijk nest (in het boek stonden echt vreselijke voorbeelden).
Ik ken helaas een aantal voorbeelden uit mijn eigen omgeving. Het grenst aan verwaarlozing. De taak van ouders zou moeten zijn om een kind zelfstandig te laten worden. En te zorgen dat kinderen de stap maken om in de maatschappij te functioneren. Door volwassen mensen thuis te laten wonen hou je ze dom en klein. Op een gegeven moment moet je ze gewoon de deur uit duwen (als ze echt niet willen). Maar een goede ouder zorgt dat zoiets niet nodig hoeft te zijn. Veel ouders kunnen hun kinderen niet loslaten en willen ze graag veilig thuis houden (ook wel zo gezellig). Het is immers ook erg sneu als kindlief nog steeds geen partner heeft. Dan wordt hij of zij vast erg eenzaam zo alleen op een flatje....
Door thuis te blijven wonen als je al midden 20 met baan bent laat je zien nog steeds niet volwassen te zijn. Je neemt immers geen verantwoordelijkheid voor je eigen leven. En bent niet in staat volledig op eigen benen te staan. Eigenlijk is er weinig veranderd sinds je op de middelbare school zat met een bijbaan. Af en toe koken en wel eens de was doen is niet hetzelfde als een eigen huishouden runnen.
Ik ken het wel van die sportclubs waar de vrijgezellen tot diep in de nacht aan de bar hangen. En al ver in de 20 of over de 30 of 40 en nog steeds onder moeder vleugels.
Ouders die het toestaan dat volwassen en werkende kinderen onbeperkt thuis blijven wonen beperken hun "kind" in zijn ontwikkeling. Soms moet je niet kiezen voor de makkelijke weg. Maar voor wat goed is voor je kind. Het opbouwen van een eigen leven is een belangrijke stap voor ieder mens. Een eigen huisje hoort daar gewoon bij (met of zonder partner!). In mijn omgeving heb ik gezien dat dit soort mensen op een gegeven moment buiten de vriendengroep komt te staan. Leeftijdsgenoten wonen alleen of gaan samenwonen en kopen een huis. Op de vriend zonder partner die nog steeds bij zijn ouders woont wordt wat neergekeken. Mensen veranderen ne komen in een nieuwe levensfase. Maar thuiswoners blijven steken en kunnen niet meekomen in de veranderingen. Vaak hangen ze in het weekend bij soortgenoten die ook thuis wonen en vrijgezel zijn.
Ik ken helaas een aantal voorbeelden uit mijn eigen omgeving. Het grenst aan verwaarlozing. De taak van ouders zou moeten zijn om een kind zelfstandig te laten worden. En te zorgen dat kinderen de stap maken om in de maatschappij te functioneren. Door volwassen mensen thuis te laten wonen hou je ze dom en klein. Op een gegeven moment moet je ze gewoon de deur uit duwen (als ze echt niet willen). Maar een goede ouder zorgt dat zoiets niet nodig hoeft te zijn. Veel ouders kunnen hun kinderen niet loslaten en willen ze graag veilig thuis houden (ook wel zo gezellig). Het is immers ook erg sneu als kindlief nog steeds geen partner heeft. Dan wordt hij of zij vast erg eenzaam zo alleen op een flatje....
Door thuis te blijven wonen als je al midden 20 met baan bent laat je zien nog steeds niet volwassen te zijn. Je neemt immers geen verantwoordelijkheid voor je eigen leven. En bent niet in staat volledig op eigen benen te staan. Eigenlijk is er weinig veranderd sinds je op de middelbare school zat met een bijbaan. Af en toe koken en wel eens de was doen is niet hetzelfde als een eigen huishouden runnen.
Ik ken het wel van die sportclubs waar de vrijgezellen tot diep in de nacht aan de bar hangen. En al ver in de 20 of over de 30 of 40 en nog steeds onder moeder vleugels.
Ouders die het toestaan dat volwassen en werkende kinderen onbeperkt thuis blijven wonen beperken hun "kind" in zijn ontwikkeling. Soms moet je niet kiezen voor de makkelijke weg. Maar voor wat goed is voor je kind. Het opbouwen van een eigen leven is een belangrijke stap voor ieder mens. Een eigen huisje hoort daar gewoon bij (met of zonder partner!). In mijn omgeving heb ik gezien dat dit soort mensen op een gegeven moment buiten de vriendengroep komt te staan. Leeftijdsgenoten wonen alleen of gaan samenwonen en kopen een huis. Op de vriend zonder partner die nog steeds bij zijn ouders woont wordt wat neergekeken. Mensen veranderen ne komen in een nieuwe levensfase. Maar thuiswoners blijven steken en kunnen niet meekomen in de veranderingen. Vaak hangen ze in het weekend bij soortgenoten die ook thuis wonen en vrijgezel zijn.
donderdag 12 april 2007 om 16:38
Ik ken een man van veertig die nog thuis woont en die laatst op een feestje zat te verkondigen dat hij geen gescheiden vrouw met kinderen wilde. 'Want dan ga je je toch afvragen wat er mis is met zo'n vrouw.' :o Uhm, oké. En jij bent inderdaad een geweldige vangst. Die vrouwen zullen wel uitkijken, een groot kind in huis halen.
donderdag 12 april 2007 om 17:11
HAHAHA dat meeeen je niet???Wat waren de reacties daarop?? Man man wat hebben sommige mensen toch een bord voor hun kop@Websje: ik meost 100 euro kostgeld per maand aan mijn ouders betalenMaar zoals ik al zei: ik had een belachelijk salaris voor iemand die nog niet eens afgestudeerd was. Verdiende (schrik niet) bijna 3000 netto als het even meezat (werkte op oproepbasis). Daar heb ik veel geluk mee gehad.ik zou het ook met minder kunnensterker nog: ik doe het nu met minder, want zoals toen is het nooit meer geworden :D ik mis nog steeds dingen in mijn huis, zoals een mooi tapijt ofzo...en een leuk tuinsetje voor m'n tuin, maar het geld is nu toch ook wel bijna op ...dus ja...begin nu ook genoegen te nemen met minder :-)
donderdag 12 april 2007 om 17:25
donderdag 12 april 2007 om 17:33
Ik was 18 toen ik op mezelf ging wonen en ik vond het heerlijk.Het verbaast me dan ook ehct dat er nog mensen zijn die tot hin víjfentwintigste thuis blijven wonen. Hallo, vijfentwintig. Wordt het dan niet eens tijd om op jezelf te gaan wonen? Het argument van ''lekker makkelijk, de was wordt gedaan, het eten staat klaar en mama maakt mijn bed nog op'' snap ik dan ook niet.
Je wordt er zelfstandiger van, leert met geld om te gaan, maakt eigen keuzes die je misschien niet zou maken als je nog thuis zou wonen en staat op eigen benen.
Ik ken verschillende mensne van boven de 20 jaar die nog thuis wonen. En bij iedereen vraag ik me af waarom. Gezelliger? Ik heb het thuis altijd gezellig. Financieel makkelijk? Dan woon je maar op jezelf terwijl je het wat minder makkelijk hebt.
Ik kan niet zo goed tegen 'nestplakkers''. ( of hoe dat ook heet )
Je wordt er zelfstandiger van, leert met geld om te gaan, maakt eigen keuzes die je misschien niet zou maken als je nog thuis zou wonen en staat op eigen benen.
Ik ken verschillende mensne van boven de 20 jaar die nog thuis wonen. En bij iedereen vraag ik me af waarom. Gezelliger? Ik heb het thuis altijd gezellig. Financieel makkelijk? Dan woon je maar op jezelf terwijl je het wat minder makkelijk hebt.
Ik kan niet zo goed tegen 'nestplakkers''. ( of hoe dat ook heet )
donderdag 12 april 2007 om 17:38
donderdag 12 april 2007 om 17:39
quote: shining reageerde
Ik kan niet zo goed tegen 'nestplakkers''. ( of hoe dat ook heet )
:D Heb zo'n beeld van een 40jarige vrijgezel die zich als een peuter vasthoudt aan mama's been.
@Piekerpoes: klinkt idd als een heel goed salaris! Vind het dan op zich ook heel weinig om te betalen, maar neem aan dat je ouders ook wilden dat je spaarde voor je inrichting?
Ik kan niet zo goed tegen 'nestplakkers''. ( of hoe dat ook heet )
:D Heb zo'n beeld van een 40jarige vrijgezel die zich als een peuter vasthoudt aan mama's been.
@Piekerpoes: klinkt idd als een heel goed salaris! Vind het dan op zich ook heel weinig om te betalen, maar neem aan dat je ouders ook wilden dat je spaarde voor je inrichting?
Dat zeg ik....
donderdag 12 april 2007 om 17:44
Eens met Persephone. Ook ik denk dat het heel goed is om eens te leren om met minder geld om te gaan. Waarom altijd A merken als je het eigenlijk niet kunt betalen? Dan maar een B merk dat misschien wat minder lekker is, maar wat je wel kunt betalen. Thuis stond je misschien nog drie kwartier onder de douche, als je de rekening zelf moet betalen hou je het misschien bij een kwartier. Lampen laten branden overal in huis? Dacht het niet, ook daar let je op. Dan maar een jaar geen vakantie. Jammer dan.
Ik denk echt dat het goed is om eens te zien wat alles kost. Ook ik heb tweedehandsmeubels, sommige nieuw, koop niet altijd Amerken, let op mijn geld, maar kan er wél goed mee omgaan. Liever zo dan omkomen in het geld en nog thuis wonen.
Ik denk echt dat het goed is om eens te zien wat alles kost. Ook ik heb tweedehandsmeubels, sommige nieuw, koop niet altijd Amerken, let op mijn geld, maar kan er wél goed mee omgaan. Liever zo dan omkomen in het geld en nog thuis wonen.
donderdag 12 april 2007 om 17:54
:DNee, shining: juist zeer begerenswaardig 
Kunt er hopelijk vanuit gaan dat hij na 40 jaar bij mama weet dat die wc-bril omhoog moet.
Zijn dit trouwens alleen mannen? Ken zelf namelijk wel vrouwen die tijdens hun studie thuis zijn blijven wonen en idd misschien nog een jaartje langer, maar geen gevallen van 35 die nog thuis wonen.
Kunt er hopelijk vanuit gaan dat hij na 40 jaar bij mama weet dat die wc-bril omhoog moet.Zijn dit trouwens alleen mannen? Ken zelf namelijk wel vrouwen die tijdens hun studie thuis zijn blijven wonen en idd misschien nog een jaartje langer, maar geen gevallen van 35 die nog thuis wonen.
Dat zeg ik....
donderdag 12 april 2007 om 17:59
Websje, volgens mij zijn het meer mannen. ( mijn gevoel).
Bij dit type man zie ik altijd een sul voor me. Geruit overhemd, grote bril met jampotglazen, broek op hoog water, witte sportschoenen met tweetysokken, een stropdas met donald duck en zijn haar in een ''nette'' scheiding. Hij denkt met mama mee wat voor kerstdiner ze nu weer moet maken en wast op zaterdag de auto van papa. Hij heeft een tv mét videorecorder op zijn slaapkamer, dat dan weer wel, want dat is hip!
Ver voor de verjaardagen van papa en mama zit de sul al te bedenken wat voor kadootje hij moet kopen, waar hij natuurlijk ook voor moet sparen.
Eens per week, op zaterdagavond, ná tien uur mag hij een biertje drinken. Hooguit twee.
Oké, ik generaliseer een ietsjepietsje, maar wat knap ik op dit soort mensen af. Ook vrouwen trouwens.
Bij dit type man zie ik altijd een sul voor me. Geruit overhemd, grote bril met jampotglazen, broek op hoog water, witte sportschoenen met tweetysokken, een stropdas met donald duck en zijn haar in een ''nette'' scheiding. Hij denkt met mama mee wat voor kerstdiner ze nu weer moet maken en wast op zaterdag de auto van papa. Hij heeft een tv mét videorecorder op zijn slaapkamer, dat dan weer wel, want dat is hip!
Ver voor de verjaardagen van papa en mama zit de sul al te bedenken wat voor kadootje hij moet kopen, waar hij natuurlijk ook voor moet sparen.
Eens per week, op zaterdagavond, ná tien uur mag hij een biertje drinken. Hooguit twee.
Oké, ik generaliseer een ietsjepietsje, maar wat knap ik op dit soort mensen af. Ook vrouwen trouwens.
donderdag 12 april 2007 om 17:59
Ik ken er wel eentje. Al weet ik niet precies hoe oud ze is, schat achterin de twintig. Ze woont met haar dochtertje bij haar vader. Maar daar zit een heel verhaal aanvast... Ex, opleiding, et cetera. Haar vader (mijn buurman) heeft wel gezegd dat ze eruit moet zodra ze klaar is met haar opleiding en een baan heeft gevonden. "Het is gezellig, maar ze moet toch op eigen benen kunnen staan."
donderdag 12 april 2007 om 18:02
donderdag 12 april 2007 om 18:11
Dat gevoel heb ik dus ook. Kan het me van zo'n moeder met kind wel weer voorstellen (TIJDELIJK).
Een paar jaar geleden werkte ik in de thuiszorg iedere dag een half uur bij een oude vrouw. Haar zoon van in de 40 woonde bij haar in haar bejaardenflat (:o). Dat arme vrouwtje wist gelukkig zeker dat het met hem wel goed zou komen. Hij kwam van zijn vakanties in Azie altijd terug met foto's van de lieve vriendinnetjes die hij daar had opgedaan :D
Een paar jaar geleden werkte ik in de thuiszorg iedere dag een half uur bij een oude vrouw. Haar zoon van in de 40 woonde bij haar in haar bejaardenflat (:o). Dat arme vrouwtje wist gelukkig zeker dat het met hem wel goed zou komen. Hij kwam van zijn vakanties in Azie altijd terug met foto's van de lieve vriendinnetjes die hij daar had opgedaan :D
Dat zeg ik....
donderdag 12 april 2007 om 22:42
Het klopt inderdaad dat vrouwen veel eerder uit huis gaan dan mannen. En daar zitten echt enkele jaren verschil in (vrouw gemiddeld 18-19 man pas bij 21-23). Misschien komt dat ook wel door het verschil in opvoeding?
Op het werk van mijn vriend zitten ook een paar nestplakkers. Dat zijn echt kansloze types waarvan het onwaarschijnlijk is dat ze ooit nog aan de vrouw komen. In het weekend komen ze met soortgelijke vrienden bij elkaar en drinken echt heel erg veel. Volgens mij heeft het overgrote deel zelfs nog nooit een vrouw van dichtbij gezien :-) Ze zijn vaak heel onzeker en hebben geen idee hoe je met vrouwen om moet gaan. Alle netsplakkers die ik ken zijn 1, mannen 2. vrijgezel en hebben nog nooit een serieuze relatie gehad 3. hangen veel in de kroeg/sportclub etc 4, hebben voornamelijk soortgelijke vrienden en 5 hebben moeders die nog steeds aan het zorgen zijn (ik hoorde van een man van 35 die nog iedere ochten wordt wakker gemaakt door zijn moeder om naar het werk te gaan! ) Alleen maar afknappers dus.
Nog veel erger: vriend ging ooit mee om iets op te halen bij een collega voor in de tuin. Collega woont samen met zijn broers nog steeds bij moeders. Collega doet zijn schoenen aan waarop moeder zegt "X(39jr) doe eens een andere broek en schoenen aan anders worden deze vies! Waarop collega X braaf naar boven loopt voor andere schoenen... Kwam niet meer bij van het lachen toen ik het verhaal hoorde.
Zelf denk ik dat vrouwen veel zelfstandiger zijn dan mannen. Die gaan ook het huis uit als ze nog geen partner hebben.
Op het werk van mijn vriend zitten ook een paar nestplakkers. Dat zijn echt kansloze types waarvan het onwaarschijnlijk is dat ze ooit nog aan de vrouw komen. In het weekend komen ze met soortgelijke vrienden bij elkaar en drinken echt heel erg veel. Volgens mij heeft het overgrote deel zelfs nog nooit een vrouw van dichtbij gezien :-) Ze zijn vaak heel onzeker en hebben geen idee hoe je met vrouwen om moet gaan. Alle netsplakkers die ik ken zijn 1, mannen 2. vrijgezel en hebben nog nooit een serieuze relatie gehad 3. hangen veel in de kroeg/sportclub etc 4, hebben voornamelijk soortgelijke vrienden en 5 hebben moeders die nog steeds aan het zorgen zijn (ik hoorde van een man van 35 die nog iedere ochten wordt wakker gemaakt door zijn moeder om naar het werk te gaan! ) Alleen maar afknappers dus.
Nog veel erger: vriend ging ooit mee om iets op te halen bij een collega voor in de tuin. Collega woont samen met zijn broers nog steeds bij moeders. Collega doet zijn schoenen aan waarop moeder zegt "X(39jr) doe eens een andere broek en schoenen aan anders worden deze vies! Waarop collega X braaf naar boven loopt voor andere schoenen... Kwam niet meer bij van het lachen toen ik het verhaal hoorde.
Zelf denk ik dat vrouwen veel zelfstandiger zijn dan mannen. Die gaan ook het huis uit als ze nog geen partner hebben.
vrijdag 13 april 2007 om 14:13
Oke... Ik beken... Ik heb dus aardig wat van die nestplakkende collega's. En ik heb er eentje zo lang mee gepest dat ie een huis ging zoeken... :$
Die was nog steeds niet aan de vrouw en had zijn zinnen op mij gezet. (Net aan het begin van mijn relatie met... degene met wie hij veel moest samenwerken op werk...) Heb hem zo lang verteld dat 1. niet geïnteresseerd was in kerels die nog bij paps en mams woonde en 2. als hij een huis had we nog een keer uit mochten gaan.
Helaas helaas... Het mag niet van mijn vriend! :D (Die overigens nooit problemen heeft als ik een keertje met een vriend iets onderneem. Behalve bij hem dus)
Had wel het gevoel dat ik iets goeds gedaan had toen ie eindelijk vertrok...
Bij de collega die nu tegenover me zit wil het niet zo werken allemaal... Broer van 27 is net uit huis vertrokken en nu heeft ie een veel grotere kamer. Wel makkelijk vind ie zelf. En op jezelf wonen is veel te duur.
En hij heeft al een vriendinnetje dus die tactiek kan ik al niet meer gebruiken...
Evil, evil me... :P
Die was nog steeds niet aan de vrouw en had zijn zinnen op mij gezet. (Net aan het begin van mijn relatie met... degene met wie hij veel moest samenwerken op werk...) Heb hem zo lang verteld dat 1. niet geïnteresseerd was in kerels die nog bij paps en mams woonde en 2. als hij een huis had we nog een keer uit mochten gaan.
Helaas helaas... Het mag niet van mijn vriend! :D (Die overigens nooit problemen heeft als ik een keertje met een vriend iets onderneem. Behalve bij hem dus)
Had wel het gevoel dat ik iets goeds gedaan had toen ie eindelijk vertrok...
Bij de collega die nu tegenover me zit wil het niet zo werken allemaal... Broer van 27 is net uit huis vertrokken en nu heeft ie een veel grotere kamer. Wel makkelijk vind ie zelf. En op jezelf wonen is veel te duur.
En hij heeft al een vriendinnetje dus die tactiek kan ik al niet meer gebruiken...
Evil, evil me... :P
vrijdag 13 april 2007 om 14:24
Toen ik net (in mijn eentje) een huis had gekocht kwam mijn moeder toevallig de ouders van mijn ex tegen. Hun reactie op het kopen van mijn huis: Aaaahhh... Wat zielig!
Mijn moeder boos: Ze is helemaal niet zielig! Ze heeft een supermooi huis en is hartstikke blij!
En zo was het ook... Pfff.... Zielig als je alleen woont. Ik had het er heerlijk! Dat is volgens mij de grootste onzinreden om bij je ouders te blijven wonen als je al bent afgestudeerd/ werkt...
