Actueel
alle pijlers
ouderschap voor zwakbegaafden?
donderdag 22 januari 2015 om 07:53
50 kinderen per jaar sterven door toedoen van hun ouders die psychiatrische aandoeningen hebben maar n.a.v. het artikel ga ik er van uit dat deze aandoeningen voortkomen uit zwakbegaafdheid.
Ik ben voor gedwongen anticonceptie van zwakbegaafden. Hoewel ik het, net als de politiek, een griezelige stap vindt om mensen gedwongen medicatie, dan wel anticonceptie, toe te dienen,vind ik het belang van het ongeboren kind toch belangrijker.
Opvoeden en zorgen is al een hele klus als je een normaal verstandelijk vermogen heb en redeneren is daar toch een belangrijk onderdeel van en als je daar toe niet in staat bent krijgt een kind sowieso niet de startkansen die het verdient.
Wat ik wel moeilijk vind is wat dan met mensen die lijden aan borderline, schizofrenie, bipolair,chronische depressie. Ook ziektes die van invloed zijn op de thuissituatie en opvoeding van een kind. Je kan het niet overlaten aan de eigen verantwoordelijkheid want als mensen iets willen praten ze het voor zich zelf toch wel recht.
Maar ook kinderen van blinden, doven of invalide mensen lopen meer risico's.
Wanneer grijp je in in de autonomie die een mens heeft over zijn lichaam? Dat is toch een fundamenteel recht in mijn ogen maar moet een kind daar onder lijden? Wanneer kom je als samenleving op een hellend vlak terecht. Ik dacht dat ik er een makkelijk antwoord op had maar waar ligt die grens voor een kind op een goed leven als je dat vooraf zou kunnen bepalen?
Is er een eenduidig antwoord op?
Ik ben voor gedwongen anticonceptie van zwakbegaafden. Hoewel ik het, net als de politiek, een griezelige stap vindt om mensen gedwongen medicatie, dan wel anticonceptie, toe te dienen,vind ik het belang van het ongeboren kind toch belangrijker.
Opvoeden en zorgen is al een hele klus als je een normaal verstandelijk vermogen heb en redeneren is daar toch een belangrijk onderdeel van en als je daar toe niet in staat bent krijgt een kind sowieso niet de startkansen die het verdient.
Wat ik wel moeilijk vind is wat dan met mensen die lijden aan borderline, schizofrenie, bipolair,chronische depressie. Ook ziektes die van invloed zijn op de thuissituatie en opvoeding van een kind. Je kan het niet overlaten aan de eigen verantwoordelijkheid want als mensen iets willen praten ze het voor zich zelf toch wel recht.
Maar ook kinderen van blinden, doven of invalide mensen lopen meer risico's.
Wanneer grijp je in in de autonomie die een mens heeft over zijn lichaam? Dat is toch een fundamenteel recht in mijn ogen maar moet een kind daar onder lijden? Wanneer kom je als samenleving op een hellend vlak terecht. Ik dacht dat ik er een makkelijk antwoord op had maar waar ligt die grens voor een kind op een goed leven als je dat vooraf zou kunnen bepalen?
Is er een eenduidig antwoord op?
zaterdag 28 februari 2015 om 14:24
quote:dvb schreef op 28 februari 2015 @ 14:17:
ook al is er geen opname bij het feit dat er kinderen van rondlopen die aan automutilatie doen, bij een psycholoog/psychiater lopen, emdr volgen kan verminderen. Betekent dit dat dat voor jou meevalt om bv psychische hulp (buiten opname) te krijgen? Ik zou me verdrietig voelen als mijn kinderen bij een hulpverleningsinstantie lopen door mijn toedoen (gebrek aan stabiliteit, geestelijke zorg).Ik ook. Gelukkig is er daar bij mijn gezin geen sprake van.
ook al is er geen opname bij het feit dat er kinderen van rondlopen die aan automutilatie doen, bij een psycholoog/psychiater lopen, emdr volgen kan verminderen. Betekent dit dat dat voor jou meevalt om bv psychische hulp (buiten opname) te krijgen? Ik zou me verdrietig voelen als mijn kinderen bij een hulpverleningsinstantie lopen door mijn toedoen (gebrek aan stabiliteit, geestelijke zorg).Ik ook. Gelukkig is er daar bij mijn gezin geen sprake van.
zaterdag 28 februari 2015 om 14:31
quote:sateofmayo schreef op 28 februari 2015 @ 13:50:
Jaren geleden vond ik ook dat iedereen het recht had om kinderen te krijgen.
Nu vind ik dat ieder kind het recht heeft op een goede, veilige en liefdevolle opvoeding. En dat kunnen heel veel ouders absoluut niet bieden.
Bij mij in de straat woont een stel, zijn beiden licht zwakbegaafd en zij is ook nog depressief, ze hebben 3 kinderen (12, 11 en 9). we hebben het gezin zien afglijden met alle hulp die nodig was/is.
Ik hoorde later dat voordat het stel kinderen kreeg ze al een aantal dieren hadden die ongelooflijk verwaarloosd waren. Honden kregen niets te vreten, mager en werden geslagen, werden uitgelaten als ze er zin in hadden. Ook nog konijnen die maar door fokten in de achtertuin.
En elke keer maar weer een nieuwe hond, als de ander niet beviel of ging bijten door de verwaarlozing.
Dat er toen niet ingegrepen werd snap ik echt niet.
De kinderen zijn sinds 2 jaar allen bij hun oma en opa, gelukkig goed verzorgd, wat ik gehoord heb.
Ik hoop dat ze er niets aan over houden, maar kan me bijna niet voorstellen.
Helaas is het vaak zo dat sommige mensen de hulp heel goed buiten de deur weten te houden. Als je niet eens voor een huisdier kan zorgen? Je kan het de ouders ook vaak niet kwalijk nemen, het ontbreekt hen aan een bepaald iq. Ik hou lezingen op hogere scholen en daarbij vertelde een student (stagiaire ambulante hulpverlening) dat ze bij een gezin komt waarbij de hond in beslag was genomen. ook hun 7 kinderen waren uit huis geplaatst. Nu is moeder zwanger van de 8e want "ik ga door met kinderen krijgen totdat het bij me mag blijven". Er is besloten om dit kind bij de ouders te houden omdat probleem enigszins te beperken. 8 kinderen die de dupe zijn. allemaal op diverse pleeggezin-adressen (uit elkaar gehaald wat voor een kind in deze situatie traumatisch is omdat alleen elkaar hebben en elkaar begrijpen in hun verdriet).
Een lotgenote was 15 en deed de hele administratie voor haar ouders. Ouders wisten goed de hulpverlening buiten de deur te houden. Als zij over de situatie sprak thuis volgende er een pak slaag en een koude douche. Dus zij hield haar mond. Pas toen ze 18 was en het huis uit was is ze hulp gaan zoeken. Ze zit nu 9 mnd in therapie, krijgt emdr, automutileert. Triest!
Jaren geleden vond ik ook dat iedereen het recht had om kinderen te krijgen.
Nu vind ik dat ieder kind het recht heeft op een goede, veilige en liefdevolle opvoeding. En dat kunnen heel veel ouders absoluut niet bieden.
Bij mij in de straat woont een stel, zijn beiden licht zwakbegaafd en zij is ook nog depressief, ze hebben 3 kinderen (12, 11 en 9). we hebben het gezin zien afglijden met alle hulp die nodig was/is.
Ik hoorde later dat voordat het stel kinderen kreeg ze al een aantal dieren hadden die ongelooflijk verwaarloosd waren. Honden kregen niets te vreten, mager en werden geslagen, werden uitgelaten als ze er zin in hadden. Ook nog konijnen die maar door fokten in de achtertuin.
En elke keer maar weer een nieuwe hond, als de ander niet beviel of ging bijten door de verwaarlozing.
Dat er toen niet ingegrepen werd snap ik echt niet.
De kinderen zijn sinds 2 jaar allen bij hun oma en opa, gelukkig goed verzorgd, wat ik gehoord heb.
Ik hoop dat ze er niets aan over houden, maar kan me bijna niet voorstellen.
Helaas is het vaak zo dat sommige mensen de hulp heel goed buiten de deur weten te houden. Als je niet eens voor een huisdier kan zorgen? Je kan het de ouders ook vaak niet kwalijk nemen, het ontbreekt hen aan een bepaald iq. Ik hou lezingen op hogere scholen en daarbij vertelde een student (stagiaire ambulante hulpverlening) dat ze bij een gezin komt waarbij de hond in beslag was genomen. ook hun 7 kinderen waren uit huis geplaatst. Nu is moeder zwanger van de 8e want "ik ga door met kinderen krijgen totdat het bij me mag blijven". Er is besloten om dit kind bij de ouders te houden omdat probleem enigszins te beperken. 8 kinderen die de dupe zijn. allemaal op diverse pleeggezin-adressen (uit elkaar gehaald wat voor een kind in deze situatie traumatisch is omdat alleen elkaar hebben en elkaar begrijpen in hun verdriet).
Een lotgenote was 15 en deed de hele administratie voor haar ouders. Ouders wisten goed de hulpverlening buiten de deur te houden. Als zij over de situatie sprak thuis volgende er een pak slaag en een koude douche. Dus zij hield haar mond. Pas toen ze 18 was en het huis uit was is ze hulp gaan zoeken. Ze zit nu 9 mnd in therapie, krijgt emdr, automutileert. Triest!
zaterdag 28 februari 2015 om 14:38
quote:dvb schreef op 28 februari 2015 @ 14:34:
[...]
Jonge kinderen zeker?
Nee, pubers.
En daarbij, er is nooit sprake geweest van multiproblemproblematiek binnen mijn gezin. Ook niet toen ze jong waren. Jij schuift alles op 1 grote hoop, maar er is wel degelijk verschil tussen enkelvoudige en meervoudige problematiek.
Bij meervoudige problematiek is er een veel grotere belasting op het gezin, helemaal als de hulpverlening buiten de deur gehouden wordt.
Ik ben hoogopgeleid, ik werk, ik heb (geestelijk) gezonde kinderen die uitstekend functioneren en ik aanvaard hulp.De kans dat mijn kinderen later in de problemen komen door mijn stoornis is erg klein. Tenzij ik dat nare gen heb doorgegeven. Maar dan ligt het probleem weer niet aan de opvoeding en de gezinssituatie.
[...]
Jonge kinderen zeker?
Nee, pubers.
En daarbij, er is nooit sprake geweest van multiproblemproblematiek binnen mijn gezin. Ook niet toen ze jong waren. Jij schuift alles op 1 grote hoop, maar er is wel degelijk verschil tussen enkelvoudige en meervoudige problematiek.
Bij meervoudige problematiek is er een veel grotere belasting op het gezin, helemaal als de hulpverlening buiten de deur gehouden wordt.
Ik ben hoogopgeleid, ik werk, ik heb (geestelijk) gezonde kinderen die uitstekend functioneren en ik aanvaard hulp.De kans dat mijn kinderen later in de problemen komen door mijn stoornis is erg klein. Tenzij ik dat nare gen heb doorgegeven. Maar dan ligt het probleem weer niet aan de opvoeding en de gezinssituatie.
zaterdag 28 februari 2015 om 14:42
Tja ik kende iemand die een manisch depressieve moeder had. Het ging pas beter met de dochter toen ze op kamers ging, weg van het abnormale referentie kader. Daar was wel hulp, moeder werd soms op genomen en kwam dan weer thuis, maar dat meisje liep wel op eieren en nam ook veel huishoudelijke taken over als moeder neerslachtig was.
Echt ideaal is het niet.
Echt ideaal is het niet.
zaterdag 28 februari 2015 om 14:44
quote:Istar_ schreef op 28 februari 2015 @ 14:23:
[...]
Mijn stoornis is wel erfelijk, dus mijn kind is erfelijk belast.
Realiseer je je dat niet in lk gezin waarin sprake is van psychiatrische problematiek er ook sprake is van multiproblem problematiek?
Volgens mijn spv'er functioneert het gros met mijn stoornis gewoon normaal. Net als ik.
Maar waarom krijg je een kind als je psychotisch bent? Kan natuurlijk ook een ongelukje zijn, daar kan en wil ik niet over oordelen.
Als je weet dat het erfelijk is? dat gun je je eigen kind toch niet? Ik vind het echt vreselijk om te lezen! Je hebt hulp nodig van buitenaf (spv'er is sociaal psychiatrisch verpleegkundige toch?) als jij het helemaal goed zou doen (stabiel en geestelijk geen aandoening) dan heb je deze toch niet nodig?
Er reageerde op dit topic een vrouw die borderline en een kinderwens heeft maar keihard aan het werk is om de situatie voor haarzelf,haar omgeving en haar toekomstige kind zo stabiel mogelijk te hebben. Wilt eerst nog aan zichzelf werken, alvorens ze met haar vriend een kind gaat nemen. Dat vind ik zo getuigen van respect voor haar en vind ik retesterk..Zij denkt aan het belang van haar eventuele gezin.
ik ga deze discussue eindigen met je. Ik irriteer me aan je.
[...]
Mijn stoornis is wel erfelijk, dus mijn kind is erfelijk belast.
Realiseer je je dat niet in lk gezin waarin sprake is van psychiatrische problematiek er ook sprake is van multiproblem problematiek?
Volgens mijn spv'er functioneert het gros met mijn stoornis gewoon normaal. Net als ik.
Maar waarom krijg je een kind als je psychotisch bent? Kan natuurlijk ook een ongelukje zijn, daar kan en wil ik niet over oordelen.
Als je weet dat het erfelijk is? dat gun je je eigen kind toch niet? Ik vind het echt vreselijk om te lezen! Je hebt hulp nodig van buitenaf (spv'er is sociaal psychiatrisch verpleegkundige toch?) als jij het helemaal goed zou doen (stabiel en geestelijk geen aandoening) dan heb je deze toch niet nodig?
Er reageerde op dit topic een vrouw die borderline en een kinderwens heeft maar keihard aan het werk is om de situatie voor haarzelf,haar omgeving en haar toekomstige kind zo stabiel mogelijk te hebben. Wilt eerst nog aan zichzelf werken, alvorens ze met haar vriend een kind gaat nemen. Dat vind ik zo getuigen van respect voor haar en vind ik retesterk..Zij denkt aan het belang van haar eventuele gezin.
ik ga deze discussue eindigen met je. Ik irriteer me aan je.
zaterdag 28 februari 2015 om 14:46
quote:Istar_ schreef op 28 februari 2015 @ 14:38:
[...]
Nee, pubers.
En daarbij, er is nooit sprake geweest van multiproblemproblematiek binnen mijn gezin. Ook niet toen ze jong waren. Jij schuift alles op 1 grote hoop, maar er is wel degelijk verschil tussen enkelvoudige en meervoudige problematiek.
Bij meervoudige problematiek is er een veel grotere belasting op het gezin, helemaal als de hulpverlening buiten de deur gehouden wordt.
Ik ben hoogopgeleid, ik werk, ik heb (geestelijk) gezonde kinderen die uitstekend functioneren en ik aanvaard hulp.De kans dat mijn kinderen later in de problemen komen door mijn stoornis is erg klein. Tenzij ik dat nare gen heb doorgegeven. Maar dan ligt het probleem weer niet aan de opvoeding en de gezinssituatie.Vreemd... ik las in 1 van je reacties dat je een kleuter hebt...
[...]
Nee, pubers.
En daarbij, er is nooit sprake geweest van multiproblemproblematiek binnen mijn gezin. Ook niet toen ze jong waren. Jij schuift alles op 1 grote hoop, maar er is wel degelijk verschil tussen enkelvoudige en meervoudige problematiek.
Bij meervoudige problematiek is er een veel grotere belasting op het gezin, helemaal als de hulpverlening buiten de deur gehouden wordt.
Ik ben hoogopgeleid, ik werk, ik heb (geestelijk) gezonde kinderen die uitstekend functioneren en ik aanvaard hulp.De kans dat mijn kinderen later in de problemen komen door mijn stoornis is erg klein. Tenzij ik dat nare gen heb doorgegeven. Maar dan ligt het probleem weer niet aan de opvoeding en de gezinssituatie.Vreemd... ik las in 1 van je reacties dat je een kleuter hebt...
zaterdag 28 februari 2015 om 14:47
Natuurlijk is het niet ideaal. Het is keihard werken. Voor mij. En ik kan ook niet met zekerheid zeggen dat ik aan kinderen was begonnen als ik al had geweten dat ik deze stoornis had. Alleen al ivm de erfelijke component.
Mijn kinderen hoeven nooit mijn huishouden over te nemen. Ik denk dat mijn kinderen juist in een stabielere omgeving opgroeien dan menig klasgenoot waarbij de gescheiden ouders van partner naar partner fladderen.
Bij alles wat ik doe denk ik na over de eventuele gevolgen voor mijn kinderen. Toen er jonger was heeft er een tijdje een orthopedagoog meegekeken op mijn verzoek. Die zag geen enkele reden tot zorg of dingen die beter of anders konden.
Mijn kinderen zijn gewoon pubers, met de daarbij passende verwachtingen en verantwoordelijkheden en mijn ziekte is niet hun last.
Niet elke gek belast een ander met zijn gebrek hè.
Mijn kinderen hoeven nooit mijn huishouden over te nemen. Ik denk dat mijn kinderen juist in een stabielere omgeving opgroeien dan menig klasgenoot waarbij de gescheiden ouders van partner naar partner fladderen.
Bij alles wat ik doe denk ik na over de eventuele gevolgen voor mijn kinderen. Toen er jonger was heeft er een tijdje een orthopedagoog meegekeken op mijn verzoek. Die zag geen enkele reden tot zorg of dingen die beter of anders konden.
Mijn kinderen zijn gewoon pubers, met de daarbij passende verwachtingen en verantwoordelijkheden en mijn ziekte is niet hun last.
Niet elke gek belast een ander met zijn gebrek hè.
zaterdag 28 februari 2015 om 14:50
quote:dvb schreef op 28 februari 2015 @ 14:44:
[...]
Maar waarom krijg je een kind als je psychotisch bent? Kan natuurlijk ook een ongelukje zijn, daar kan en wil ik niet over oordelen.
Als je weet dat het erfelijk is? dat gun je je eigen kind toch niet? Ik vind het echt vreselijk om te lezen! Je hebt hulp nodig van buitenaf (spv'er is sociaal psychiatrisch verpleegkundige toch?) als jij het helemaal goed zou doen (stabiel en geestelijk geen aandoening) dan heb je deze toch niet nodig?
Er reageerde op dit topic een vrouw die borderline en een kinderwens heeft maar keihard aan het werk is om de situatie voor haarzelf,haar omgeving en haar toekomstige kind zo stabiel mogelijk te hebben. Wilt eerst nog aan zichzelf werken, alvorens ze met haar vriend een kind gaat nemen. Dat vind ik zo getuigen van respect voor haar en vind ik retesterk..Zij denkt aan het belang van haar eventuele gezin.
ik ga deze discussue eindigen met je. Ik irriteer me aan je.
Deze ziekte openbaarde zich pas toen de kinderen er al waren. Ik kan ze moeilijk met terugwerkende kracht aborteren toch?
Een bipolaire stoornis wordt gewoon vaak veel te laat gesignaleerd.
Ik zie mijn spv'er 1x per 5 weken een half uurtje en daar functioneer ik uitstekend op. Als het was slechter gaat wat frequenter, juist om mijn kinderen niet te belasten!
[...]
Maar waarom krijg je een kind als je psychotisch bent? Kan natuurlijk ook een ongelukje zijn, daar kan en wil ik niet over oordelen.
Als je weet dat het erfelijk is? dat gun je je eigen kind toch niet? Ik vind het echt vreselijk om te lezen! Je hebt hulp nodig van buitenaf (spv'er is sociaal psychiatrisch verpleegkundige toch?) als jij het helemaal goed zou doen (stabiel en geestelijk geen aandoening) dan heb je deze toch niet nodig?
Er reageerde op dit topic een vrouw die borderline en een kinderwens heeft maar keihard aan het werk is om de situatie voor haarzelf,haar omgeving en haar toekomstige kind zo stabiel mogelijk te hebben. Wilt eerst nog aan zichzelf werken, alvorens ze met haar vriend een kind gaat nemen. Dat vind ik zo getuigen van respect voor haar en vind ik retesterk..Zij denkt aan het belang van haar eventuele gezin.
ik ga deze discussue eindigen met je. Ik irriteer me aan je.
Deze ziekte openbaarde zich pas toen de kinderen er al waren. Ik kan ze moeilijk met terugwerkende kracht aborteren toch?
Een bipolaire stoornis wordt gewoon vaak veel te laat gesignaleerd.
Ik zie mijn spv'er 1x per 5 weken een half uurtje en daar functioneer ik uitstekend op. Als het was slechter gaat wat frequenter, juist om mijn kinderen niet te belasten!
zaterdag 28 februari 2015 om 14:51
quote:dvb schreef op 28 februari 2015 @ 14:44:
[...]
Maar waarom krijg je een kind als je psychotisch bent? Kan natuurlijk ook een ongelukje zijn, daar kan en wil ik niet over oordelen.
Als je weet dat het erfelijk is? dat gun je je eigen kind toch niet? Ik vind het echt vreselijk om te lezen! Je hebt hulp nodig van buitenaf (spv'er is sociaal psychiatrisch verpleegkundige toch?) als jij het helemaal goed zou doen (stabiel en geestelijk geen aandoening) dan heb je deze toch niet nodig?
Er reageerde op dit topic een vrouw die borderline en een kinderwens heeft maar keihard aan het werk is om de situatie voor haarzelf,haar omgeving en haar toekomstige kind zo stabiel mogelijk te hebben. Wilt eerst nog aan zichzelf werken, alvorens ze met haar vriend een kind gaat nemen. Dat vind ik zo getuigen van respect voor haar en vind ik retesterk..Zij denkt aan het belang van haar eventuele gezin.
ik ga deze discussue eindigen met je. Ik irriteer me aan je. niet over willen oordelen? Iedere posting richting Istar hangt van veroordelingen aan elkaar. Ik snap best dat je een bepaalde filter hebt door je eigen ervaringen en de ervaringen van anderen, maar dat wil niet zeggen dat je die ervaringen een op een op anderen kunt overzetten
[...]
Maar waarom krijg je een kind als je psychotisch bent? Kan natuurlijk ook een ongelukje zijn, daar kan en wil ik niet over oordelen.
Als je weet dat het erfelijk is? dat gun je je eigen kind toch niet? Ik vind het echt vreselijk om te lezen! Je hebt hulp nodig van buitenaf (spv'er is sociaal psychiatrisch verpleegkundige toch?) als jij het helemaal goed zou doen (stabiel en geestelijk geen aandoening) dan heb je deze toch niet nodig?
Er reageerde op dit topic een vrouw die borderline en een kinderwens heeft maar keihard aan het werk is om de situatie voor haarzelf,haar omgeving en haar toekomstige kind zo stabiel mogelijk te hebben. Wilt eerst nog aan zichzelf werken, alvorens ze met haar vriend een kind gaat nemen. Dat vind ik zo getuigen van respect voor haar en vind ik retesterk..Zij denkt aan het belang van haar eventuele gezin.
ik ga deze discussue eindigen met je. Ik irriteer me aan je. niet over willen oordelen? Iedere posting richting Istar hangt van veroordelingen aan elkaar. Ik snap best dat je een bepaalde filter hebt door je eigen ervaringen en de ervaringen van anderen, maar dat wil niet zeggen dat je die ervaringen een op een op anderen kunt overzetten
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best
zaterdag 28 februari 2015 om 14:52
quote:Istar_ schreef op 28 februari 2015 @ 14:38:
[...]
Nee, pubers.
En daarbij, er is nooit sprake geweest van multiproblemproblematiek binnen mijn gezin. Ook niet toen ze jong waren. Jij schuift alles op 1 grote hoop, maar er is wel degelijk verschil tussen enkelvoudige en meervoudige problematiek.
Bij meervoudige problematiek is er een veel grotere belasting op het gezin, helemaal als de hulpverlening buiten de deur gehouden wordt.
Ik ben hoogopgeleid, ik werk, ik heb (geestelijk) gezonde kinderen die uitstekend functioneren en ik aanvaard hulp.De kans dat mijn kinderen later in de problemen komen door mijn stoornis is erg klein. Tenzij ik dat nare gen heb doorgegeven. Maar dan ligt het probleem weer niet aan de opvoeding en de gezinssituatie.Ik gooi dingen niet op 1 hoop. Ik gaf net een vb aan van een vrouw die bps heeft en onwijs met haar toekomst bezig is. Heel verstandig. Mij zal je niet horen over haar..dus ik gooi niet alles op een hoop..Mijn mening is: kan je niet voor jezelf zorgen (geestelijk en lichamelijk) dan vind ik verplichte anti conceptie een goede stap. Je bent psychotisch. Ben je psychotisch geweest en begin je aan kinderen heb ik daar niks tegen. Dat is het verschil.
[...]
Nee, pubers.
En daarbij, er is nooit sprake geweest van multiproblemproblematiek binnen mijn gezin. Ook niet toen ze jong waren. Jij schuift alles op 1 grote hoop, maar er is wel degelijk verschil tussen enkelvoudige en meervoudige problematiek.
Bij meervoudige problematiek is er een veel grotere belasting op het gezin, helemaal als de hulpverlening buiten de deur gehouden wordt.
Ik ben hoogopgeleid, ik werk, ik heb (geestelijk) gezonde kinderen die uitstekend functioneren en ik aanvaard hulp.De kans dat mijn kinderen later in de problemen komen door mijn stoornis is erg klein. Tenzij ik dat nare gen heb doorgegeven. Maar dan ligt het probleem weer niet aan de opvoeding en de gezinssituatie.Ik gooi dingen niet op 1 hoop. Ik gaf net een vb aan van een vrouw die bps heeft en onwijs met haar toekomst bezig is. Heel verstandig. Mij zal je niet horen over haar..dus ik gooi niet alles op een hoop..Mijn mening is: kan je niet voor jezelf zorgen (geestelijk en lichamelijk) dan vind ik verplichte anti conceptie een goede stap. Je bent psychotisch. Ben je psychotisch geweest en begin je aan kinderen heb ik daar niks tegen. Dat is het verschil.
zaterdag 28 februari 2015 om 14:53
Waar irriteer je je aan, dat je geen gelijk krijgt?
Ik ben hier heel open en eerlijk over hoe het bij mij gaat en jij draagt alleen maar voorbeelden aan waarbij sprake is van meervoudige problematiek.
Ik automutileer al tien jaar niet meer, mijn kinderen hebben nog nooit een beschadiging gezien.
Als ik last heb van (rand)psychoses werk ik zelfs gewoon nog. Ik kan er prima mee functionerend. Ik ren niet naakt gillend en schuimbekkend door de stad dat de aliens me komen halen. Zoals je misschien wel weet zijn er wel degelijk verschillende vormen van psychose in verschillende gradaties.
Ik slik medicatie om de boel zo stabiel mogelijk te houden, juist voor mijn kinderen, want de bijwerkingen zijn niet mals.
Ik ben hier heel open en eerlijk over hoe het bij mij gaat en jij draagt alleen maar voorbeelden aan waarbij sprake is van meervoudige problematiek.
Ik automutileer al tien jaar niet meer, mijn kinderen hebben nog nooit een beschadiging gezien.
Als ik last heb van (rand)psychoses werk ik zelfs gewoon nog. Ik kan er prima mee functionerend. Ik ren niet naakt gillend en schuimbekkend door de stad dat de aliens me komen halen. Zoals je misschien wel weet zijn er wel degelijk verschillende vormen van psychose in verschillende gradaties.
Ik slik medicatie om de boel zo stabiel mogelijk te houden, juist voor mijn kinderen, want de bijwerkingen zijn niet mals.
zaterdag 28 februari 2015 om 14:54
quote:Istar_ schreef op 28 februari 2015 @ 14:50:
[...]
Deze ziekte openbaarde zich pas toen de kinderen er al waren. Ik kan ze moeilijk met terugwerkende kracht aborteren toch?
Een bipolaire stoornis wordt gewoon vaak veel te laat gesignaleerd.
Ik zie mijn spv'er 1x per 5 weken een half uurtje en daar functioneer ik uitstekend op. Als het was slechter gaat wat frequenter, juist om mijn kinderen niet te belasten!Jammer dat je dat nu zegt.
[...]
Deze ziekte openbaarde zich pas toen de kinderen er al waren. Ik kan ze moeilijk met terugwerkende kracht aborteren toch?
Een bipolaire stoornis wordt gewoon vaak veel te laat gesignaleerd.
Ik zie mijn spv'er 1x per 5 weken een half uurtje en daar functioneer ik uitstekend op. Als het was slechter gaat wat frequenter, juist om mijn kinderen niet te belasten!Jammer dat je dat nu zegt.
zaterdag 28 februari 2015 om 14:54
quote:dvb schreef op 28 februari 2015 @ 14:52:
[...]
Ik gooi dingen niet op 1 hoop. Ik gaf net een vb aan van een vrouw die bps heeft en onwijs met haar toekomst bezig is. Heel verstandig. Mij zal je niet horen over haar..dus ik gooi niet alles op een hoop..Mijn mening is: kan je niet voor jezelf zorgen (geestelijk en lichamelijk) dan vind ik verplichte anti conceptie een goede stap. Je bent psychotisch. Ben je psychotisch geweest en begin je aan kinderen heb ik daar niks tegen. Dat is het verschil.
Ik ben helemaal niet psychotisch. Ik ben op het moment zelfs heel erg stabiel.
Hulp vragen is ook voor jezelf zorgen hè? Iedereen heeft hulp nodig, niemand redt het helemaal alleen in het leven.
Ik begrijp dat jij ontzettend beschadigd uit je jeugd bent gekomen. Maar niet bij iedereen gaat het zoals het bij jou thuis is gegaan.
[...]
Ik gooi dingen niet op 1 hoop. Ik gaf net een vb aan van een vrouw die bps heeft en onwijs met haar toekomst bezig is. Heel verstandig. Mij zal je niet horen over haar..dus ik gooi niet alles op een hoop..Mijn mening is: kan je niet voor jezelf zorgen (geestelijk en lichamelijk) dan vind ik verplichte anti conceptie een goede stap. Je bent psychotisch. Ben je psychotisch geweest en begin je aan kinderen heb ik daar niks tegen. Dat is het verschil.
Ik ben helemaal niet psychotisch. Ik ben op het moment zelfs heel erg stabiel.
Hulp vragen is ook voor jezelf zorgen hè? Iedereen heeft hulp nodig, niemand redt het helemaal alleen in het leven.
Ik begrijp dat jij ontzettend beschadigd uit je jeugd bent gekomen. Maar niet bij iedereen gaat het zoals het bij jou thuis is gegaan.
zaterdag 28 februari 2015 om 14:57
quote:Istar_ schreef op 28 februari 2015 @ 14:53:
Waar irriteer je je aan, dat je geen gelijk krijgt?
Ik ben hier heel open en eerlijk over hoe het bij mij gaat en jij draagt alleen maar voorbeelden aan waarbij sprake is van meervoudige problematiek.
Ik automutileer al tien jaar niet meer, mijn kinderen hebben nog nooit een beschadiging gezien.
Als ik last heb van (rand)psychoses werk ik zelfs gewoon nog. Ik kan er prima mee functionerend. Ik ren niet naakt gillend en schuimbekkend door de stad dat de aliens me komen halen. Zoals je misschien wel weet zijn er wel degelijk verschillende vormen van psychose in verschillende gradaties.
Ik slik medicatie om de boel zo stabiel mogelijk te houden, juist voor mijn kinderen, want de bijwerkingen zijn niet mals.
Nergens zeg ik iets over jouw automutilatie.Je zei in het begin dat je dat niet meer deed.
Waarom ik de discussie wil eindigen? omdat ik ptss heb en niet zoveel behoefte heb dat dat mijn weekend gaat belemmeren. Dus ik stel mijn grens. Over oordelen gesproken.
Waar irriteer je je aan, dat je geen gelijk krijgt?
Ik ben hier heel open en eerlijk over hoe het bij mij gaat en jij draagt alleen maar voorbeelden aan waarbij sprake is van meervoudige problematiek.
Ik automutileer al tien jaar niet meer, mijn kinderen hebben nog nooit een beschadiging gezien.
Als ik last heb van (rand)psychoses werk ik zelfs gewoon nog. Ik kan er prima mee functionerend. Ik ren niet naakt gillend en schuimbekkend door de stad dat de aliens me komen halen. Zoals je misschien wel weet zijn er wel degelijk verschillende vormen van psychose in verschillende gradaties.
Ik slik medicatie om de boel zo stabiel mogelijk te houden, juist voor mijn kinderen, want de bijwerkingen zijn niet mals.
Nergens zeg ik iets over jouw automutilatie.Je zei in het begin dat je dat niet meer deed.
Waarom ik de discussie wil eindigen? omdat ik ptss heb en niet zoveel behoefte heb dat dat mijn weekend gaat belemmeren. Dus ik stel mijn grens. Over oordelen gesproken.
zaterdag 28 februari 2015 om 15:00
zaterdag 28 februari 2015 om 15:02
quote:Istar_ schreef op 28 februari 2015 @ 14:54:
[...]
Ik ben helemaal niet psychotisch. Ik ben op het moment zelfs heel erg stabiel.
Hulp vragen is ook voor jezelf zorgen hè? Iedereen heeft hulp nodig, niemand redt het helemaal alleen in het leven.
Ik begrijp dat jij ontzettend beschadigd uit je jeugd bent gekomen. Maar niet bij iedereen gaat het zoals het bij jou thuis is gegaan.Lees je eerste reactie. Daar zeg je duidelijk dat je het bent
[...]
Ik ben helemaal niet psychotisch. Ik ben op het moment zelfs heel erg stabiel.
Hulp vragen is ook voor jezelf zorgen hè? Iedereen heeft hulp nodig, niemand redt het helemaal alleen in het leven.
Ik begrijp dat jij ontzettend beschadigd uit je jeugd bent gekomen. Maar niet bij iedereen gaat het zoals het bij jou thuis is gegaan.Lees je eerste reactie. Daar zeg je duidelijk dat je het bent
zaterdag 28 februari 2015 om 15:02
quote:dvb schreef op 28 februari 2015 @ 15:00:
[...]
Dat je psychotisch werd na je kinderen. Je eerste reactie komt nu vreemd over. Daar zei je dat je geautomutileerd HEBT, en nu psychotisch bent. Wat bij mij overkwam als dat je al lang zware psychische problemen had.
Ik heb ook al lang een zware psychiatrische stoornis. Zo'n jaar of 12 nu denk ik.
Ik kan er alleen uitstekend mee leven, ook al is het hard werken. En in die 12 jaar heb ik idd psychotische episodes gehad die met medicatie prima te controleren zijn.
[...]
Dat je psychotisch werd na je kinderen. Je eerste reactie komt nu vreemd over. Daar zei je dat je geautomutileerd HEBT, en nu psychotisch bent. Wat bij mij overkwam als dat je al lang zware psychische problemen had.
Ik heb ook al lang een zware psychiatrische stoornis. Zo'n jaar of 12 nu denk ik.
Ik kan er alleen uitstekend mee leven, ook al is het hard werken. En in die 12 jaar heb ik idd psychotische episodes gehad die met medicatie prima te controleren zijn.
