Actueel
alle pijlers
Waarom willen mensen kinderen? Eerlijk zeggen svp!
dinsdag 13 februari 2007 om 21:02
Ik ben nogal rationeel ingesteld, dus toen ik bij kennissen op bezoek was heb ik hen eens gevraagd waarom ze een kind hadden gekregen. ;) Eerst een hele lange stilte waarbij ze mij aankeken alsof ik de domste vraag van de 20ste eeuw had gesteld, en toen het cliche-antwoord:"omdat ze zo leuk zijn". (Sindsdien heb ik die vraag nergens meer durven stellen...), daarom stel ik hem nu hier omdat de anonimiteit van dit forum misschien eerlijker antwoorden (minder politiek correct?) oplevert).
Ik denk dat er veel meer redenen zijn om kinderen te nemen, maar dat veel mensen dat niet durven of willen toegeven, zoals:
- d.m.v. kinderen hun relatie weer nieuw leven inblazen;
- angst voor eenzaamheid;
- sociale druk: al haar vriendinnen hebben ze, en zij nog niet...
- druk van (groot)-ouders: waar blijven gvd de kleinkinderen?
- om de verveling te verdrijven;
- om later door de kinderen verzorgd te kunnen worden;
- poging om de verliefdheid uit het begin van de relatie terug te krijgen;
- kinderen als statussymbool? Geen geld voor duur huis/auto, wel kind?
- verlangen naar iemand die onvoorwaardelijk van je houdt?
- Een kloon van jezelf willen: ik hoorde een nummer op de radio met tekst: "a boy that looks just like you, a girl that looks just like me" (weet titel van het nummer helaas niet);
- poging tot het bereiken van onsterfelijkheid? via genen "doorleven"
- al je liefde en aandacht ergens aan kwijt kunnen?
- behoefte aan het voelen van sterke emoties?
- of gewoon hyperactieve hormonen?
Ik heb de indruk dat menesen over de aanschaf van een wasmachine soms beter nadenken dan over het nemen van kinderen. Een huis kun je verkopen, hypotheek kun je aflossen, auto kun je wegdoen, leasecontract kun je afkopen, maar kinderen zijn definitief. Voor sommigen ondanks de verstrekkende gevolgen toch een impulsieve of emotionele beslissing?
Alvast bedankt voor jullie reacties!
Ik denk dat er veel meer redenen zijn om kinderen te nemen, maar dat veel mensen dat niet durven of willen toegeven, zoals:
- d.m.v. kinderen hun relatie weer nieuw leven inblazen;
- angst voor eenzaamheid;
- sociale druk: al haar vriendinnen hebben ze, en zij nog niet...
- druk van (groot)-ouders: waar blijven gvd de kleinkinderen?
- om de verveling te verdrijven;
- om later door de kinderen verzorgd te kunnen worden;
- poging om de verliefdheid uit het begin van de relatie terug te krijgen;
- kinderen als statussymbool? Geen geld voor duur huis/auto, wel kind?
- verlangen naar iemand die onvoorwaardelijk van je houdt?
- Een kloon van jezelf willen: ik hoorde een nummer op de radio met tekst: "a boy that looks just like you, a girl that looks just like me" (weet titel van het nummer helaas niet);
- poging tot het bereiken van onsterfelijkheid? via genen "doorleven"
- al je liefde en aandacht ergens aan kwijt kunnen?
- behoefte aan het voelen van sterke emoties?
- of gewoon hyperactieve hormonen?
Ik heb de indruk dat menesen over de aanschaf van een wasmachine soms beter nadenken dan over het nemen van kinderen. Een huis kun je verkopen, hypotheek kun je aflossen, auto kun je wegdoen, leasecontract kun je afkopen, maar kinderen zijn definitief. Voor sommigen ondanks de verstrekkende gevolgen toch een impulsieve of emotionele beslissing?
Alvast bedankt voor jullie reacties!
woensdag 7 maart 2007 om 11:19
Valesca, jij hebt het over natuurlijke selectie en dat de mens daar aan zit te morren. Maar denk jij dat de mensheid dit gaat winnen?
Ik zelf ben er van overtuigd dat de natuur zich niet laat overwinnen. De sterksten zullen uiteindelijk overwinnen. Maar of dat de mensen zijn die beiden werken, een hogere opleiding hebben of juist het tegenover gestelde dat maakt de natuur uit. Welke genen zijn het sterkst, waar ondervind de soort de minste ziekten, dit is waar natuurlijke selectie om draait. En die kan weleens anders uitvallen dan je verwacht, of juist niet. Kwestie van de diersoort Mens nog maar lang blijven volgen. Het is namelijk wel een langdurig proces.
Ik zelf ben er van overtuigd dat de natuur zich niet laat overwinnen. De sterksten zullen uiteindelijk overwinnen. Maar of dat de mensen zijn die beiden werken, een hogere opleiding hebben of juist het tegenover gestelde dat maakt de natuur uit. Welke genen zijn het sterkst, waar ondervind de soort de minste ziekten, dit is waar natuurlijke selectie om draait. En die kan weleens anders uitvallen dan je verwacht, of juist niet. Kwestie van de diersoort Mens nog maar lang blijven volgen. Het is namelijk wel een langdurig proces.
vrijdag 9 maart 2007 om 12:34
Dag lieve mensen.
Toen ik een jaar of 8/9 was vroeg ik mijn moeder waarom ze kinderen had genomen.
Ik vergeet nooit meer wat ze toen zij: "Kinderen neem je niet, die krijg je"
Kan iemand dit misschien uitleggen? Is er iemand die dit wél snapt? Want ik ben nu 23 en denk soms dat ik 'm snap...maar eerlijk gezegd betwijfel ik dat!
Krijg nu mooi de kans het even aan 'experts' te vragen!
Knuff,
GIL
Toen ik een jaar of 8/9 was vroeg ik mijn moeder waarom ze kinderen had genomen.
Ik vergeet nooit meer wat ze toen zij: "Kinderen neem je niet, die krijg je"
Kan iemand dit misschien uitleggen? Is er iemand die dit wél snapt? Want ik ben nu 23 en denk soms dat ik 'm snap...maar eerlijk gezegd betwijfel ik dat!
Krijg nu mooi de kans het even aan 'experts' te vragen!
Knuff,
GIL
vrijdag 9 maart 2007 om 19:16
omdat niet iedereen even makkelijk zwanger raakt. Niet iedereen dit in zijn leven kan meemaken. Het vaak als vanzelfsprekend wordt ervaren maar het dus niet zo is. Ik zie me kind als een zegen die ik heb gekregen van iets waar ik in geloof en het mijn taak is om dit mooie wezentje te begeleiden naar een mooi en stabiel wezen die goed in het leven staat. Dan is het mijn taak hem weer vrij te laten als hij daar aan toe is. Maar zal altijd op de achtergrond blijven en mocht het nodig zijn er voor hem zijn.
vrijdag 9 maart 2007 om 19:20
Spuit elf...
Goed heel eerlijk.
Ik heb een bloedhekel aan kinderen. Schijtende, schreeuwende, sadistische (vliegen vleugels uittrekken, wespen verbranden, mensen vernederen, etc) wezens die ik liever niet zie hoor of om mij heen heb.
Rookvrije restaurants, akkoord... gaarne ook een kinderloos alternatief.
Goed heel eerlijk.
Ik heb een bloedhekel aan kinderen. Schijtende, schreeuwende, sadistische (vliegen vleugels uittrekken, wespen verbranden, mensen vernederen, etc) wezens die ik liever niet zie hoor of om mij heen heb.
Rookvrije restaurants, akkoord... gaarne ook een kinderloos alternatief.
vrijdag 9 maart 2007 om 20:26
Hoi,
Ik wil kinderen omdat ik in een gezin wil leven. Sinds ik uit huis ben mis ik de gezelligheid van ons gezin om ons heen. Wij hadden een heel hecht, gezellig en druk gezin. Er was bijna altijd iemand om mee te praten, iemand die er is als je thuis komt, kortom je leven samen delen. Ik heb nu een dochter van 17 maanden en geniet er ontzettend veel van dat ik weer een gezin heb. Daar heb ik dus behoefte aan. Samen ontbijten, spelen enz.
Groetjes
Ik wil kinderen omdat ik in een gezin wil leven. Sinds ik uit huis ben mis ik de gezelligheid van ons gezin om ons heen. Wij hadden een heel hecht, gezellig en druk gezin. Er was bijna altijd iemand om mee te praten, iemand die er is als je thuis komt, kortom je leven samen delen. Ik heb nu een dochter van 17 maanden en geniet er ontzettend veel van dat ik weer een gezin heb. Daar heb ik dus behoefte aan. Samen ontbijten, spelen enz.
Groetjes
vrijdag 9 maart 2007 om 20:53
quote:
Spuit elf...
Goed heel eerlijk.
Ik heb een bloedhekel aan kinderen. Schijtende, schreeuwende, sadistische (vliegen vleugels uittrekken, wespen verbranden, mensen vernederen, etc) wezens die ik liever niet zie hoor of om mij heen heb.
Rookvrije restaurants, akkoord... gaarne ook een kinderloos alternatief.
Daar hoef je niet persé kind voor te zijn hoor, genoeg volwassenen die deze eigenschappen ook hebben....in veeel ergere mate.
Spuit elf...
Goed heel eerlijk.
Ik heb een bloedhekel aan kinderen. Schijtende, schreeuwende, sadistische (vliegen vleugels uittrekken, wespen verbranden, mensen vernederen, etc) wezens die ik liever niet zie hoor of om mij heen heb.
Rookvrije restaurants, akkoord... gaarne ook een kinderloos alternatief.
Daar hoef je niet persé kind voor te zijn hoor, genoeg volwassenen die deze eigenschappen ook hebben....in veeel ergere mate.
vrijdag 9 maart 2007 om 22:31
quote:
Mensen denken uitvoerig na over de vorm van hun hypotheek en de keuze van hun vaatwasser, maar kinderen die krijgt men, "omdat de buurman ze ook heeft" en "anders komt niemand me bezoeken als ik in het bejaardenhuis" en "ik ben zo benieuwd hoe een kruizing van manlief en mij eruitziet" zit.
Er echt over na denken wat ze een kind wezenlijk te bieden hebben, wat een kind betekent voor de financieen de komende 20 jaar en de enorme tijdsinvestering die een kind kost zit er vaak niet bij!!
Ik heb heel vaak gedacht dat als voruwen een biologisch kind krijgen, ze ook de mogelijkheid verliezen om objectief naar kinderen te kijken.
Onderzoek heeft trouwens uitgewezen dat vrouwen die een kind hebben, het eerste jaar minder hun hersens gebruiken.....
Dussss???
Onderzoek heeft overigens ook uitgewezen dat het 't beste is om over 'kleine' beslissingen (welke stofzuiger ga ik kopen?) goed na te denken, prijzen te vergelijken etc. en over grote beslissingen (wil ik een kind?) juist niet, maar op je gevoel af te gaan.
Mensen denken uitvoerig na over de vorm van hun hypotheek en de keuze van hun vaatwasser, maar kinderen die krijgt men, "omdat de buurman ze ook heeft" en "anders komt niemand me bezoeken als ik in het bejaardenhuis" en "ik ben zo benieuwd hoe een kruizing van manlief en mij eruitziet" zit.
Er echt over na denken wat ze een kind wezenlijk te bieden hebben, wat een kind betekent voor de financieen de komende 20 jaar en de enorme tijdsinvestering die een kind kost zit er vaak niet bij!!
Ik heb heel vaak gedacht dat als voruwen een biologisch kind krijgen, ze ook de mogelijkheid verliezen om objectief naar kinderen te kijken.
Onderzoek heeft trouwens uitgewezen dat vrouwen die een kind hebben, het eerste jaar minder hun hersens gebruiken.....
Dussss???
Onderzoek heeft overigens ook uitgewezen dat het 't beste is om over 'kleine' beslissingen (welke stofzuiger ga ik kopen?) goed na te denken, prijzen te vergelijken etc. en over grote beslissingen (wil ik een kind?) juist niet, maar op je gevoel af te gaan.
zaterdag 10 maart 2007 om 10:09
quote:
Spuit elf...
Goed heel eerlijk.
Ik heb een bloedhekel aan kinderen. Schijtende, schreeuwende, sadistische (vliegen vleugels uittrekken, wespen verbranden, mensen vernederen, etc) wezens die ik liever niet zie hoor of om mij heen heb.
Rookvrije restaurants, akkoord... gaarne ook een kinderloos alternatief.
:o
En jij bent als 18-jarige door je moeder uitgepoept?
En zo niet, dan ben je vast erg gepest als kind (of je bent zelf zo'n kind geweest als in jou beschrijving natuurlijk..)
Spuit elf...
Goed heel eerlijk.
Ik heb een bloedhekel aan kinderen. Schijtende, schreeuwende, sadistische (vliegen vleugels uittrekken, wespen verbranden, mensen vernederen, etc) wezens die ik liever niet zie hoor of om mij heen heb.
Rookvrije restaurants, akkoord... gaarne ook een kinderloos alternatief.
:o
En jij bent als 18-jarige door je moeder uitgepoept?
En zo niet, dan ben je vast erg gepest als kind (of je bent zelf zo'n kind geweest als in jou beschrijving natuurlijk..)
zaterdag 10 maart 2007 om 10:48
Het is, naar mijn mening een gevoel. Somige mensen weten op al heel jonge leeftijd of ze kinderen willen of niet.
Ik wil het ook mijn hele leven al. Ik kan dat niet verklaren.
Mede hierdoor zit ik nu in een impasse in mijn relatie. Hij wil geen kinderen meer, ik wel. Wat doe je dan?? Hij is een superlieve, fantastische, geweldige man... En wij begrijpen elkaars beweegredenen.
Ik ben bijna 37, dus best een hele lastige leeftijd.
Moet ik gaan voor iets wat ik mijn hele leven al voel, hoe wazig dat ook mag klinken, of ga ik nu heel rationeel voor deze relatie. Stort ik mijzelf in het onzekere met misschien wel het risico dat ik straks helemaal niets heb?
Raar hè? Dat dat ik-wil-graag-een-kind-gevoel bij sommige vrouwen gewoon zo sterk aanwezig is, en bij andere vrouwen juist zo heel sterk niet aanwezig. Gelet op de reacties op dit topic...
Ik snap de vraag van de TO dan ook heel goed. En ik heb er ook het juste antwoord niet op. Had ik dat antwoord maar!!
Ik wil het ook mijn hele leven al. Ik kan dat niet verklaren.
Mede hierdoor zit ik nu in een impasse in mijn relatie. Hij wil geen kinderen meer, ik wel. Wat doe je dan?? Hij is een superlieve, fantastische, geweldige man... En wij begrijpen elkaars beweegredenen.
Ik ben bijna 37, dus best een hele lastige leeftijd.
Moet ik gaan voor iets wat ik mijn hele leven al voel, hoe wazig dat ook mag klinken, of ga ik nu heel rationeel voor deze relatie. Stort ik mijzelf in het onzekere met misschien wel het risico dat ik straks helemaal niets heb?
Raar hè? Dat dat ik-wil-graag-een-kind-gevoel bij sommige vrouwen gewoon zo sterk aanwezig is, en bij andere vrouwen juist zo heel sterk niet aanwezig. Gelet op de reacties op dit topic...
Ik snap de vraag van de TO dan ook heel goed. En ik heb er ook het juste antwoord niet op. Had ik dat antwoord maar!!
zaterdag 10 maart 2007 om 12:02
Een afkeer tegen kinderen, zieken en ouderen is de volgende evolutionaire stap in moderniseren. Wij (maatschappij) tolereren ze (kinderen, ouderen, zieken) vooralsnog - het is een noodzakelijk kwaad. Tegelijkertijd worden wij steeds beter in het minimaliseren van contacturen: kinderen in het kinderdagverblijf, ouderen in het bejaardentehuis.
zaterdag 10 maart 2007 om 17:07
quote:
Een afkeer tegen kinderen, zieken en ouderen is de volgende evolutionaire stap in moderniseren. Wij (maatschappij) tolereren ze (kinderen, ouderen, zieken) vooralsnog - het is een noodzakelijk kwaad. Tegelijkertijd worden wij steeds beter in het minimaliseren van contacturen: kinderen in het kinderdagverblijf, ouderen in het bejaardentehuis.
Abortus en euthanasie doen in dit geval wonderen. Als het aan de anti-christelijk Viva volk ligt gaan wij met z'n allen een moeie toekomst tegemoed, zonder overlast veroorzakende kinderen en zonder kwijlende dementerende ouderen. Jippie!
Een afkeer tegen kinderen, zieken en ouderen is de volgende evolutionaire stap in moderniseren. Wij (maatschappij) tolereren ze (kinderen, ouderen, zieken) vooralsnog - het is een noodzakelijk kwaad. Tegelijkertijd worden wij steeds beter in het minimaliseren van contacturen: kinderen in het kinderdagverblijf, ouderen in het bejaardentehuis.
Abortus en euthanasie doen in dit geval wonderen. Als het aan de anti-christelijk Viva volk ligt gaan wij met z'n allen een moeie toekomst tegemoed, zonder overlast veroorzakende kinderen en zonder kwijlende dementerende ouderen. Jippie!
zondag 11 maart 2007 om 20:03
On topic:
- omdat ze vinden dat het normaal is: veel mensen zijn door hun ouders dusdanig opgevoed dat het krijgen van kinderen op zeker moment (danwel op zekere leeftijd) als "gewoon" wordt ervaren. Sterker nog: indien je een relatie hebt en je bent al enige tijd samen, dan krijg je op zeker moment de -hele irritante- vraag "Wanneer komen de kinderen?". Je pleegt dan bijna een halsmisdrijf als je zegt dat je ze niet wilt en bent dan al bijna een paria,
- omdat stellen die niet happy zijn hiermee hun relatie denken te kunnen redden danwel hun relatie nieuw leven in te kunnen blazen,
- omdat veel vrouwen leeftijdsoverwegingen ("Oh jee..ik moet nú kinderen; straks ben ik te oud") belangrijker vinden dan een goede en stabiele relatie en het krijgen van een kind laten prevaleren boven een stabiele relatie met hun partner.
Zoiets? En ja hoor..ik zit klaar voor jullie kritieken.
- omdat ze vinden dat het normaal is: veel mensen zijn door hun ouders dusdanig opgevoed dat het krijgen van kinderen op zeker moment (danwel op zekere leeftijd) als "gewoon" wordt ervaren. Sterker nog: indien je een relatie hebt en je bent al enige tijd samen, dan krijg je op zeker moment de -hele irritante- vraag "Wanneer komen de kinderen?". Je pleegt dan bijna een halsmisdrijf als je zegt dat je ze niet wilt en bent dan al bijna een paria,
- omdat stellen die niet happy zijn hiermee hun relatie denken te kunnen redden danwel hun relatie nieuw leven in te kunnen blazen,
- omdat veel vrouwen leeftijdsoverwegingen ("Oh jee..ik moet nú kinderen; straks ben ik te oud") belangrijker vinden dan een goede en stabiele relatie en het krijgen van een kind laten prevaleren boven een stabiele relatie met hun partner.
Zoiets? En ja hoor..ik zit klaar voor jullie kritieken.
zondag 11 maart 2007 om 20:34
Q-Q ik snap nooit zo goed waarom mensen die geen kinderen willen zich altijd zo in de verdediging laten drukken. Hoezo zou je je een paria voelen als je geen kinderen wilt? Ik denk dat er maar weinig mensen zijn die het erg vinden als iemand er voor kiest om geen kinderen te krijgen. Verbaasd, dat kan ik me nog voorstellen. Want ja, het grootste gedeelte van de wereldbevolking krijgt ze uiteindelijk wel en dat is dus 'normaal'. En ik vind het dus ook niet zo gek dat mensen dat zien als 'normaal' en het bewust niet krijgen van kinderen zien als een afwijkende keuze. Want dat is het eigenlijk ook. Niet dat er ook maar iets mis mee is, ieder zijn keus.
Maar mensen zijn nou eenmaal altijd verbaasd als je ergens voor kiest waar niet de meerderheid voor kiest. Als je jong kinderen krijgt, of juist boven de 36, of alleenstaand kinderen krijgt, of juist helemaal niet, als je ze adopteerd, als je ze krijgt van een donor, als je al jaren een relatie hebt en je krijgt ze dan 'pas' of als je elkaar nog maar net kent, als je er maar 1 wilt, of juist 4, als je ze snel achter elkaar krijgt of juist als er teveel tijd tussen zit, mensen hebben altijd wel ergens commentaar op en eigenlijk kan iedereen zich dus wel een paria voelen. Heeft niet zoveel zin.
Maar mensen zijn nou eenmaal altijd verbaasd als je ergens voor kiest waar niet de meerderheid voor kiest. Als je jong kinderen krijgt, of juist boven de 36, of alleenstaand kinderen krijgt, of juist helemaal niet, als je ze adopteerd, als je ze krijgt van een donor, als je al jaren een relatie hebt en je krijgt ze dan 'pas' of als je elkaar nog maar net kent, als je er maar 1 wilt, of juist 4, als je ze snel achter elkaar krijgt of juist als er teveel tijd tussen zit, mensen hebben altijd wel ergens commentaar op en eigenlijk kan iedereen zich dus wel een paria voelen. Heeft niet zoveel zin.
zondag 11 maart 2007 om 20:51
Je snijdt op zich een aardig punt aan als je stelt dat mensen doen wat de meerderheid der mensheid normaal vindt. Dat wil uiteraard niet zeggen, dat mensen met een afwijkende mening dom (of wat dies meer zij) zijn. Toch heb ik in mijn omgeving -en daarbuiten- menigmaal ervaren dat mensen die geen kinderen willen maar vreemd zijn. Jouw mening mag dan zijn, dat dit een geaccepteerd fenomeen is; ik denk daar anders over om bovengenoemde redenen.
zondag 11 maart 2007 om 21:03
Het is maar net wat je jezelf ervan aantrekt. Ik kreeg en krijg vaak commentaar omdat ik een kind kreeg op mijn 22e en op mijn 21e trouwde. Dat 'hoort' ook niet, en dat is zeker niet normaal volgens de meesten, helemaal omdat ik nog studeer. Ik kreeg op mijn 16e een relatie met mijn man, dat is ook niet 'normaal' volgens velen. Tja, ik ben er blij mee en zou niet anders willen. En wat is normaal tegenwoordig?
Dan ben je alleen normaal als je studeert, eerst een tijdje rondscharrelt met verschillende mensen, je te pletter feest, een tijdje reist, dan na je 25e een relatie krijgt, beetje carriere maakt, gaat samenwonen, huisje koopt, trouwt op je 30e, op je 33e je eerste kind krijgt en in totaal precies 1,6 kind en een goldenretriever neemt?
Volgens mij voldoe je dan redelijk aan het beeld van wat tegenwoordig 'normaal' gevonden wordt, en eigenlijk wijkt iedereen daar wel vanaf, en krijgt dus iedereen ook wel ergens commentaar op.
Dan ben je alleen normaal als je studeert, eerst een tijdje rondscharrelt met verschillende mensen, je te pletter feest, een tijdje reist, dan na je 25e een relatie krijgt, beetje carriere maakt, gaat samenwonen, huisje koopt, trouwt op je 30e, op je 33e je eerste kind krijgt en in totaal precies 1,6 kind en een goldenretriever neemt?
Volgens mij voldoe je dan redelijk aan het beeld van wat tegenwoordig 'normaal' gevonden wordt, en eigenlijk wijkt iedereen daar wel vanaf, en krijgt dus iedereen ook wel ergens commentaar op.
zondag 11 maart 2007 om 21:05
quote:
Je snijdt op zich een aardig punt aan als je stelt dat mensen doen wat de meerderheid der mensheid normaal vindt.
Jij draait om wat ik zeg, of je bedoelt het tegenovergestelde. Ik bedoel juist dat de meerderheid van de mensen iets doet en dat dat als normaal wordt gezien. En niet dat mensen iets doen omdát dat als normaal wordt gezien Ik kan me niet voorstellen dat mensen trouwen en kinderen krijgen 'omdat het hoort' dat moet je toch minstens ergens zelf willen.
Je snijdt op zich een aardig punt aan als je stelt dat mensen doen wat de meerderheid der mensheid normaal vindt.
Jij draait om wat ik zeg, of je bedoelt het tegenovergestelde. Ik bedoel juist dat de meerderheid van de mensen iets doet en dat dat als normaal wordt gezien. En niet dat mensen iets doen omdát dat als normaal wordt gezien Ik kan me niet voorstellen dat mensen trouwen en kinderen krijgen 'omdat het hoort' dat moet je toch minstens ergens zelf willen.
zondag 11 maart 2007 om 21:11
zondag 11 maart 2007 om 21:23
quote:
quote: Q-Q reageerde
Je snijdt op zich een aardig punt aan als je stelt dat mensen doen wat de meerderheid der mensheid normaal vindt.
Jij draait om wat ik zeg, of je bedoelt het tegenovergestelde. Ik bedoel juist dat de meerderheid van de mensen iets doet en dat dat als normaal wordt gezien. En niet dat mensen iets doen omdát dat als normaal wordt gezien kuddediergedrag dus. Ik kan me niet voorstellen dat mensen trouwen en kinderen krijgen 'omdat het hoort' dat moet je toch minstens ergens zelf willen.Ik word altijd wat moedeloos van dit soort discussies. Neem je ze wel: prima, neem je ze niet: ook goed. Who cares? Misschien wordt het tijd voor een topic als "neem je wel of geen huisdier en waarom?" ofzoiets.....
quote: Q-Q reageerde
Je snijdt op zich een aardig punt aan als je stelt dat mensen doen wat de meerderheid der mensheid normaal vindt.
Jij draait om wat ik zeg, of je bedoelt het tegenovergestelde. Ik bedoel juist dat de meerderheid van de mensen iets doet en dat dat als normaal wordt gezien. En niet dat mensen iets doen omdát dat als normaal wordt gezien kuddediergedrag dus. Ik kan me niet voorstellen dat mensen trouwen en kinderen krijgen 'omdat het hoort' dat moet je toch minstens ergens zelf willen.Ik word altijd wat moedeloos van dit soort discussies. Neem je ze wel: prima, neem je ze niet: ook goed. Who cares? Misschien wordt het tijd voor een topic als "neem je wel of geen huisdier en waarom?" ofzoiets.....
zondag 11 maart 2007 om 22:21
je doet toch de dingen zoals, samenwonen, trouwen, kids etc omdat je ze zelf wilt, teminste ik wel. Het zal me toch een worst zijn wat anderen van me denken als ik anders leef dan het "normale". En wat is normaal tegenwoordig, niets is toch normaal. Het zal mij toch helemaal niets uitmaken en ik kijk helemaal niets anders tegen mensen aan die of met een partner samenleeft bv van het zelfde geslacht of wat dan ook.
zondag 18 maart 2007 om 20:12
Dat je kinderen wilt, oké. Waarom dan geen pleeg- of adoptiekinderen? Dat is iets wat ik niet begrijp. Er zijn tehuizen vol kinderen die graag in liefdevol gezin zouden willen opgroeien. Waarom moet een kind dan persé uit jou komen?
Jezelf willen zien in een ander ofzo. Treurig vind ik het. Als iemand in mijn omgeving vertelt zwanger te zijn kan ik amper een soort van positieve reactie geven. De wereld is over-overvol en dat fokt maar door!
Jezelf willen zien in een ander ofzo. Treurig vind ik het. Als iemand in mijn omgeving vertelt zwanger te zijn kan ik amper een soort van positieve reactie geven. De wereld is over-overvol en dat fokt maar door!
