Actueel
alle pijlers
Wat heb je je kind wel eens aangedaan?
woensdag 9 februari 2011 om 20:20
Ik weet het en velen met mij.... schreeuwen, schelden, een tik geven etc is not done om te doen bij je kind.
Maar ik weet ook en velen met mij dat je kind je soms tot het uiterste kan drijven.
Ik ben benieuwd of jullie wel eens iets hebben gedaan bij je kind waar je je achteraf heel erg voor schaamt. Of wat je niet snel zal vertellen aan anderen uit angst dat ze je een slechte moeder vinden of dat ze je hard zullen veroordelen voor dat gedrag.
Ik denk namelijk dat hier best een taboe op ligt
het topic is wat mij betreft dus niet bedoeld om elkaar te veroordelen
om met mezelf te beginnen, toen mijn oudste zoon een peuter was had hij echt fases waarin hij vreselijk dwars kon zijn. echt peutergedrag, schoppen, op de grond laten vallen, gillen. meestal negeerde ik het dat hielp het beste. maar toen kwam er nog een huilbaby en raakte mijn energie langzaam heel erg op. Ik heb hem toen tijdens zon bui een keer heel hard geduwd zodat hij op de grond viel en geschreeuwd dat hij G******* z'n kop moest houden.
wat vond ik dat achteraf erg zeg! Ik schaamde me en durfde het absoluut niet te vertellen, zelfs niet tegen m'n man. Straks zouden mensen nog denken dat ik m'n kind mishandelde!
maar wie weet wat voor verhalen boven tafel zouden komen als ik het wél had verteld (aan vriendinnen bijvoorbeeld)?
wie wil nog meer delen hier?
Maar ik weet ook en velen met mij dat je kind je soms tot het uiterste kan drijven.
Ik ben benieuwd of jullie wel eens iets hebben gedaan bij je kind waar je je achteraf heel erg voor schaamt. Of wat je niet snel zal vertellen aan anderen uit angst dat ze je een slechte moeder vinden of dat ze je hard zullen veroordelen voor dat gedrag.
Ik denk namelijk dat hier best een taboe op ligt
het topic is wat mij betreft dus niet bedoeld om elkaar te veroordelen
om met mezelf te beginnen, toen mijn oudste zoon een peuter was had hij echt fases waarin hij vreselijk dwars kon zijn. echt peutergedrag, schoppen, op de grond laten vallen, gillen. meestal negeerde ik het dat hielp het beste. maar toen kwam er nog een huilbaby en raakte mijn energie langzaam heel erg op. Ik heb hem toen tijdens zon bui een keer heel hard geduwd zodat hij op de grond viel en geschreeuwd dat hij G******* z'n kop moest houden.
wat vond ik dat achteraf erg zeg! Ik schaamde me en durfde het absoluut niet te vertellen, zelfs niet tegen m'n man. Straks zouden mensen nog denken dat ik m'n kind mishandelde!
maar wie weet wat voor verhalen boven tafel zouden komen als ik het wél had verteld (aan vriendinnen bijvoorbeeld)?
wie wil nog meer delen hier?
woensdag 9 februari 2011 om 21:24
quote:valentinamaria schreef op 09 februari 2011 @ 21:20:
die dreinende peuter die zich in de supermarkt dramatisch op de grond werpt en daarbij keihard blijft krijsen kan je ook moeilijk op de grond laten liggen in de hoop dat iemand anders hem/haar meeneemt.Nee maar van een tik tegen de billen wordt mijn dreinende peuter niet ineens een lief luisterend ventje...
die dreinende peuter die zich in de supermarkt dramatisch op de grond werpt en daarbij keihard blijft krijsen kan je ook moeilijk op de grond laten liggen in de hoop dat iemand anders hem/haar meeneemt.Nee maar van een tik tegen de billen wordt mijn dreinende peuter niet ineens een lief luisterend ventje...
woensdag 9 februari 2011 om 21:28
woensdag 9 februari 2011 om 21:29
quote:voornu schreef op 09 februari 2011 @ 21:23:
[...]
Je hoeft mij echt niet uit te leggen hoe mensen die kinderen mishandelen (noem ik zo door de voorbeelden die jij geeft) kunnen denken, ik voel alleen niet de behoefte dat goed te praten.Ho, ik ook niet. Goedpraten, nooit! En degene die mijn kinderen durft te mishandelen, maakt van mij een potentiele moordenares. Maar mensen denken vaak dat alles zo simpel in elkaar zit, terwijl degenen die er middenin zitten dat niet zo zien. Voor mij ook onbegrijpelijk, maar dat neemt niet weg dat ik dit soort beredeneringen wel vaak tegenkom. Ik ben ook een beetje advocaat van de duivel hoor, ik roep hier dingen die ik van mensen zie en hoor, dat wil niet zeggen dat ik het wil goedpraten, maar dat wil wel aangeven dat het vaak complexer is dan het lijkt als je waarneming van de wereld anders is.
[...]
Je hoeft mij echt niet uit te leggen hoe mensen die kinderen mishandelen (noem ik zo door de voorbeelden die jij geeft) kunnen denken, ik voel alleen niet de behoefte dat goed te praten.Ho, ik ook niet. Goedpraten, nooit! En degene die mijn kinderen durft te mishandelen, maakt van mij een potentiele moordenares. Maar mensen denken vaak dat alles zo simpel in elkaar zit, terwijl degenen die er middenin zitten dat niet zo zien. Voor mij ook onbegrijpelijk, maar dat neemt niet weg dat ik dit soort beredeneringen wel vaak tegenkom. Ik ben ook een beetje advocaat van de duivel hoor, ik roep hier dingen die ik van mensen zie en hoor, dat wil niet zeggen dat ik het wil goedpraten, maar dat wil wel aangeven dat het vaak complexer is dan het lijkt als je waarneming van de wereld anders is.
woensdag 9 februari 2011 om 21:31
@Jorina
Ja, ik snap nu wat je bedoelt.
Als je het zo letterlijk leest, dan lees ik ook wat jij leest.
Ik denk dat ik meer het gevoel erachter oppikte (als ik zo vrij mag zijn om te bedenken hoe TO zich voelt...)
Want tussen de regels door lees ik eigenlijk een moeder die herkenning wil om er weer even tegen aan te kunnen.
Ja, ik snap nu wat je bedoelt.
Als je het zo letterlijk leest, dan lees ik ook wat jij leest.
Ik denk dat ik meer het gevoel erachter oppikte (als ik zo vrij mag zijn om te bedenken hoe TO zich voelt...)
Want tussen de regels door lees ik eigenlijk een moeder die herkenning wil om er weer even tegen aan te kunnen.
Who in the world do I think that I am... I suppose that depends on who I believe
woensdag 9 februari 2011 om 21:31
quote:moekie76 schreef op 09 februari 2011 @ 21:12:
[...]
We hadden over hulp zoeken en taboe-sfeer. Bij eenmalige incidenten waar je van geleerd hebt heb je minder last van het taboe en hoef je idd geen hulp te zoeken. Wanneer hulp zoeken en last hebben van zo'n taboe wel aan de orde is, heb je het niet over die eenmalige incidenten.Je wil het niet goed praten, maar dit is toch de omgekeerde wereld? Het moet niet gekker worden: "last hebben van het taboe". Als het niet zo'n schrijnend onderwerp was (kindermishandeling) zou ik erom lachen.
[...]
We hadden over hulp zoeken en taboe-sfeer. Bij eenmalige incidenten waar je van geleerd hebt heb je minder last van het taboe en hoef je idd geen hulp te zoeken. Wanneer hulp zoeken en last hebben van zo'n taboe wel aan de orde is, heb je het niet over die eenmalige incidenten.Je wil het niet goed praten, maar dit is toch de omgekeerde wereld? Het moet niet gekker worden: "last hebben van het taboe". Als het niet zo'n schrijnend onderwerp was (kindermishandeling) zou ik erom lachen.
woensdag 9 februari 2011 om 21:32
quote:valentinamaria schreef op 09 februari 2011 @ 21:28:
bij mijn dochter heeft het gewerkt. mijn zoon is makkelijk, mijn dochter protesteert al voor we de deur uit zijn, zeg maar. en kan dan voor iedereen de dag bederven. gelukkig gaat dat nu steeds beter, maar als mevrouw iets in haar hoofd heeft.....
Maar er zijn dus mensen (ja echt), die er voor kiezen om dat op een andere manier op te lossen.
Niet om te propageren dat ik het heel anders zou doen, en dat mijn manier de juiste is, maar er zijn meerdere wegen die naar Rome leiden (goh, ben wel van de spreekwoorden vandaag )
Jouw manier is een keuze, 1 die bij mij heel veel onbegrip oproept.
Het is niet zo dat bij sommige kinderen slaan nou eenmaal het enige is dat werkt.
bij mijn dochter heeft het gewerkt. mijn zoon is makkelijk, mijn dochter protesteert al voor we de deur uit zijn, zeg maar. en kan dan voor iedereen de dag bederven. gelukkig gaat dat nu steeds beter, maar als mevrouw iets in haar hoofd heeft.....
Maar er zijn dus mensen (ja echt), die er voor kiezen om dat op een andere manier op te lossen.
Niet om te propageren dat ik het heel anders zou doen, en dat mijn manier de juiste is, maar er zijn meerdere wegen die naar Rome leiden (goh, ben wel van de spreekwoorden vandaag )
Jouw manier is een keuze, 1 die bij mij heel veel onbegrip oproept.
Het is niet zo dat bij sommige kinderen slaan nou eenmaal het enige is dat werkt.
woensdag 9 februari 2011 om 21:33
wat ik me opeens afvraag. waarom zouden we eigenlijk geen begrip kunnen tonen?
Waarom zouden we niet kunnen zeggen: joh, dit was echt niet leuk voor je kind en je gedrag is niet goed. Maar ik snap wel waardoor het is gekomen. Ik heb begrip voor de situatie en de oorzaken die ervoor hebben gezorgd dat je te ver ging. Dus geen goed praten van het gedrag, maar wel begrip voor de oorzaken.
Is dat niet wat we eigenlijk willen?
Ik verwacht echt niet dat anderen zeggen: oh joh, geeft niks dat je je kind toen hardhandig aanpakte. maar ik zou het wel heel prettig vinden als anderen bijvoorbeeld zeggen: ja, zwaar he als je al maanden niet meer dan 6 uur slaapt, ja, ik herken die buien, pfff, soms voel ik me dan zo machteloos en boos, etc
Waarom zouden we niet kunnen zeggen: joh, dit was echt niet leuk voor je kind en je gedrag is niet goed. Maar ik snap wel waardoor het is gekomen. Ik heb begrip voor de situatie en de oorzaken die ervoor hebben gezorgd dat je te ver ging. Dus geen goed praten van het gedrag, maar wel begrip voor de oorzaken.
Is dat niet wat we eigenlijk willen?
Ik verwacht echt niet dat anderen zeggen: oh joh, geeft niks dat je je kind toen hardhandig aanpakte. maar ik zou het wel heel prettig vinden als anderen bijvoorbeeld zeggen: ja, zwaar he als je al maanden niet meer dan 6 uur slaapt, ja, ik herken die buien, pfff, soms voel ik me dan zo machteloos en boos, etc
woensdag 9 februari 2011 om 21:34
Toen mijn zoontje 3,5 was had hij een vervelende fase waarin hij mij vaak sloeg. Het was al een paar weken aan de gang en hij sloeg me zomaar tijdens het spelen weer. Ik was het helemaal zat en net toen ik hem daarop aan wilde spreken sloeg hij weer. Ik heb hem in zijn gezicht geslagen. Een soort reflex. Heel erg. Ik vergeet dat gezichtje nooit meer. Hoe hij naar me keek!
Ik heb hem nooit meer (was ook eerste keer) geslagen.
(hij was overigens meteen van zijn slaanfase af..
Ik heb hem nooit meer (was ook eerste keer) geslagen.
(hij was overigens meteen van zijn slaanfase af..
woensdag 9 februari 2011 om 21:35
quote:voornu schreef op 09 februari 2011 @ 21:31:
[...]
Je wil het niet goed praten, maar dit is toch de omgekeerde wereld? Het moet niet gekker worden: "last hebben van het taboe". Als het niet zo'n schrijnend onderwerp was (kindermishandeling) zou ik erom lachen.
Ja dat bedenk ik zelf ook niet. Ik zie het gebeuren, ik zal niet zeggen dagelijks, maar wel wekelijks. Mensen durven er niet voor uit te komen, dan kun je zeggen als je echt van je kind houdt dan doe je er alles voor en zoek je hulp. dat zeg ik ook, mijn kinderen zijn mn leven en ik ga voor ze door het vuur. Maar ik maak het echt mee dat mensen uit de grond van hun hart menen uit liefde voor hun kind en uit schaamte niet de stap tot hulp zoeken wel willen, maar niet kunnen nemen.
Shocking, absoluut, waarheid, ja helaas....
[...]
Je wil het niet goed praten, maar dit is toch de omgekeerde wereld? Het moet niet gekker worden: "last hebben van het taboe". Als het niet zo'n schrijnend onderwerp was (kindermishandeling) zou ik erom lachen.
Ja dat bedenk ik zelf ook niet. Ik zie het gebeuren, ik zal niet zeggen dagelijks, maar wel wekelijks. Mensen durven er niet voor uit te komen, dan kun je zeggen als je echt van je kind houdt dan doe je er alles voor en zoek je hulp. dat zeg ik ook, mijn kinderen zijn mn leven en ik ga voor ze door het vuur. Maar ik maak het echt mee dat mensen uit de grond van hun hart menen uit liefde voor hun kind en uit schaamte niet de stap tot hulp zoeken wel willen, maar niet kunnen nemen.
Shocking, absoluut, waarheid, ja helaas....
woensdag 9 februari 2011 om 21:35
Sorry Valentina, maar ook de zgn pedagogische tik vind ik verwerpelijk. Je maakt mij niet wijs dat het de enige optie is om je kind te laten luisteren (als dat al werkt). Zo begon het bij mij thuis ook. Ik haat mijn moeder erom en ik weet nog hoe hulpeloos ik me als kleuter voelde.
Het ging daarna bij mij nog verder dan die tik, maar zo begon het dus wel.
Het ging daarna bij mij nog verder dan die tik, maar zo begon het dus wel.
woensdag 9 februari 2011 om 21:37
quote:Spininhoek schreef op 09 februari 2011 @ 21:31:
@Jorina
Ja, ik snap nu wat je bedoelt.
Als je het zo letterlijk leest, dan lees ik ook wat jij leest.
Ik denk dat ik meer het gevoel erachter oppikte (als ik zo vrij mag zijn om te bedenken hoe TO zich voelt...)
Want tussen de regels door lees ik eigenlijk een moeder die herkenning wil om er weer even tegen aan te kunnen.
Ik kan me niet zo goed verplaatsen in TO, vandaar dat ik de tekst gewoon letterlijk neem, zoals hij er staat.
Nogmaals, ik ben geen heilige, ook mij zal vast wel eens iets gebeuren waarbij ik achteraf denk; 'K*t, ik verloor mijn geduld, daar moet ik wat aan doen'. Dan ben ik zelf iemand die wil kijken waarom ik deed wat ik deed, en hoe ik het kan voorkomen in de toekomst. Niet iemand die medestanders zoekt die me vertellen dat het hun ook wel eens is overkomen. Daarmee zou ik het voor mezelf goed praten, terwijl ik me juist, denk ik, heel schuldig zou voelen.
Maar dat zal voor iedereen anders zijn, ik gaf gewoon mijn perspectief, en jij het jouwe
@Jorina
Ja, ik snap nu wat je bedoelt.
Als je het zo letterlijk leest, dan lees ik ook wat jij leest.
Ik denk dat ik meer het gevoel erachter oppikte (als ik zo vrij mag zijn om te bedenken hoe TO zich voelt...)
Want tussen de regels door lees ik eigenlijk een moeder die herkenning wil om er weer even tegen aan te kunnen.
Ik kan me niet zo goed verplaatsen in TO, vandaar dat ik de tekst gewoon letterlijk neem, zoals hij er staat.
Nogmaals, ik ben geen heilige, ook mij zal vast wel eens iets gebeuren waarbij ik achteraf denk; 'K*t, ik verloor mijn geduld, daar moet ik wat aan doen'. Dan ben ik zelf iemand die wil kijken waarom ik deed wat ik deed, en hoe ik het kan voorkomen in de toekomst. Niet iemand die medestanders zoekt die me vertellen dat het hun ook wel eens is overkomen. Daarmee zou ik het voor mezelf goed praten, terwijl ik me juist, denk ik, heel schuldig zou voelen.
Maar dat zal voor iedereen anders zijn, ik gaf gewoon mijn perspectief, en jij het jouwe
woensdag 9 februari 2011 om 21:40
quote:pomodori schreef op 09 februari 2011 @ 21:34:
Toen mijn zoontje 3,5 was had hij een vervelende fase waarin hij mij vaak sloeg. Het was al een paar weken aan de gang en hij sloeg me zomaar tijdens het spelen weer. Ik was het helemaal zat en net toen ik hem daarop aan wilde spreken sloeg hij weer. Ik heb hem in zijn gezicht geslagen. Een soort reflex. Heel erg. Ik vergeet dat gezichtje nooit meer. Hoe hij naar me keek!
Ik heb hem nooit meer (was ook eerste keer) geslagen.
(hij was overigens meteen van zijn slaanfase af..
Ik had er ook zo eentje.
Heb ook een paar keer het gevoel gehad om hem een tik terug te geven. Alleen al het gevoel hem te willen slaan, maakte me bang voor mezelf, want ik wil mijn kind niet slaan.
Het heeft weken geduurd, maar ik heb steeds zijn handen gepakt en gezegd, 'Niet Slaan!, Ik Wil Niet Dat Je Me Slaat!' Duidelijke klemtonen. En opeens was het over. Ik ben blij dat ik mezelf kon bedwingen terug te petsen. Maar ik begrijp je reflex heel goed.
Toen mijn zoontje 3,5 was had hij een vervelende fase waarin hij mij vaak sloeg. Het was al een paar weken aan de gang en hij sloeg me zomaar tijdens het spelen weer. Ik was het helemaal zat en net toen ik hem daarop aan wilde spreken sloeg hij weer. Ik heb hem in zijn gezicht geslagen. Een soort reflex. Heel erg. Ik vergeet dat gezichtje nooit meer. Hoe hij naar me keek!
Ik heb hem nooit meer (was ook eerste keer) geslagen.
(hij was overigens meteen van zijn slaanfase af..
Ik had er ook zo eentje.
Heb ook een paar keer het gevoel gehad om hem een tik terug te geven. Alleen al het gevoel hem te willen slaan, maakte me bang voor mezelf, want ik wil mijn kind niet slaan.
Het heeft weken geduurd, maar ik heb steeds zijn handen gepakt en gezegd, 'Niet Slaan!, Ik Wil Niet Dat Je Me Slaat!' Duidelijke klemtonen. En opeens was het over. Ik ben blij dat ik mezelf kon bedwingen terug te petsen. Maar ik begrijp je reflex heel goed.
Who in the world do I think that I am... I suppose that depends on who I believe
woensdag 9 februari 2011 om 21:41
quote:_Carrera_ schreef op 09 februari 2011 @ 21:35:
Sorry Valentina, maar ook de zgn pedagogische tik vind ik verwerpelijk. Je maakt mij niet wijs dat het de enige optie is om je kind te laten luisteren (als dat al werkt). Zo begon het bij mij thuis ook. Ik haat mijn moeder erom en ik weet nog hoe hulpeloos ik me als kleuter voelde.
Het ging daarna bij mij nog verder dan die tik, maar zo begon het dus wel.
Dit heb ik helaas wel van dichtbij (goeie vriendin) gezien. Ongemekrt steeds vaker de tik, die toch steeds vaker net wat harder werd, die steeds vaker gepaard ging met schreeuwen...
Mijn man is wel met de bekende pedagogische tik opgevoed (bij hem bleef het daar wel bij), mijn moeder heeft me nooit geslagen en nooit naar me geschreeuwd, dat waren haar twee basisregels bij het opvoeden, zij was daar echt superprincipieel in. Ik heb er meerdere discussies met mijn man over gehad, maar zelfs als de kinderen zelf slaan of schreeuwen vind ik niet dat je 'kwaad met kwaad moet bestraffen'.
Sorry Valentina, maar ook de zgn pedagogische tik vind ik verwerpelijk. Je maakt mij niet wijs dat het de enige optie is om je kind te laten luisteren (als dat al werkt). Zo begon het bij mij thuis ook. Ik haat mijn moeder erom en ik weet nog hoe hulpeloos ik me als kleuter voelde.
Het ging daarna bij mij nog verder dan die tik, maar zo begon het dus wel.
Dit heb ik helaas wel van dichtbij (goeie vriendin) gezien. Ongemekrt steeds vaker de tik, die toch steeds vaker net wat harder werd, die steeds vaker gepaard ging met schreeuwen...
Mijn man is wel met de bekende pedagogische tik opgevoed (bij hem bleef het daar wel bij), mijn moeder heeft me nooit geslagen en nooit naar me geschreeuwd, dat waren haar twee basisregels bij het opvoeden, zij was daar echt superprincipieel in. Ik heb er meerdere discussies met mijn man over gehad, maar zelfs als de kinderen zelf slaan of schreeuwen vind ik niet dat je 'kwaad met kwaad moet bestraffen'.
woensdag 9 februari 2011 om 21:41
Ik ben nu 42 jaar moeder.
Van 3 meiden.
De keren dat ik ze een klap heb gegeven, (alledrie te samen ) zijn te tellen op de vingers van 1 hand.
Maar kinderen zijn ook niet van papier hoor.
Ik kom zelf uit een gezin, waar je blij was, als je die week geen klap had gehad.
Ik heb er niets aan overgehouden.
Van 3 meiden.
De keren dat ik ze een klap heb gegeven, (alledrie te samen ) zijn te tellen op de vingers van 1 hand.
Maar kinderen zijn ook niet van papier hoor.
Ik kom zelf uit een gezin, waar je blij was, als je die week geen klap had gehad.
Ik heb er niets aan overgehouden.
Ontbijt: Een Smoothie banaan Lunch: Een cracker/avocado en guinoa salade Diner:57 pizza broodjes,13 donuts,2 bakken gefrituurde kipkluif, 9 Rosé
woensdag 9 februari 2011 om 21:44
quote:Jorina schreef op 09 februari 2011 @ 21:37:
[...]
Ik kan me niet zo goed verplaatsen in TO, vandaar dat ik de tekst gewoon letterlijk neem, zoals hij er staat.
Nogmaals, ik ben geen heilige, ook mij zal vast wel eens iets gebeuren waarbij ik achteraf denk; 'K*t, ik verloor mijn geduld, daar moet ik wat aan doen'. Dan ben ik zelf iemand die wil kijken waarom ik deed wat ik deed, en hoe ik het kan voorkomen in de toekomst. Niet iemand die medestanders zoekt die me vertellen dat het hun ook wel eens is overkomen. Daarmee zou ik het voor mezelf goed praten, terwijl ik me juist, denk ik, heel schuldig zou voelen.
Maar dat zal voor iedereen anders zijn, ik gaf gewoon mijn perspectief, en jij het jouwe
Dat klopt. Ieder zijn eigen perspectief
Maar ik ben het wel met je eens. Ik zou ook graag van mezelf willen weten hoe het komt, hoe ik het kan voorkomen in de toekomst. Maar daarnaast heb ik graag herkenningsverhalen
[...]
Ik kan me niet zo goed verplaatsen in TO, vandaar dat ik de tekst gewoon letterlijk neem, zoals hij er staat.
Nogmaals, ik ben geen heilige, ook mij zal vast wel eens iets gebeuren waarbij ik achteraf denk; 'K*t, ik verloor mijn geduld, daar moet ik wat aan doen'. Dan ben ik zelf iemand die wil kijken waarom ik deed wat ik deed, en hoe ik het kan voorkomen in de toekomst. Niet iemand die medestanders zoekt die me vertellen dat het hun ook wel eens is overkomen. Daarmee zou ik het voor mezelf goed praten, terwijl ik me juist, denk ik, heel schuldig zou voelen.
Maar dat zal voor iedereen anders zijn, ik gaf gewoon mijn perspectief, en jij het jouwe
Dat klopt. Ieder zijn eigen perspectief
Maar ik ben het wel met je eens. Ik zou ook graag van mezelf willen weten hoe het komt, hoe ik het kan voorkomen in de toekomst. Maar daarnaast heb ik graag herkenningsverhalen
Who in the world do I think that I am... I suppose that depends on who I believe
woensdag 9 februari 2011 om 21:44
@jorina, het is absoluut niet bedoeld om over te komen of het normaal is om je kind een tik te geven of iets anders!
het is ook niet mijn bedoeling om begrip te kweken om zo te kunnen zeggen; zie je het is niet erg want bij anderen gebeuren deze dingen ook
maar het was wel mijn bedoeling om begrip te kweken voor het feit dat het gebeurt, dat er oorzaken zijn waardoor het zover komt en dat daar een heleboel gevoelens bij komen kijken.
zoiets wat royanna schrijft
het is ook niet mijn bedoeling om begrip te kweken om zo te kunnen zeggen; zie je het is niet erg want bij anderen gebeuren deze dingen ook
maar het was wel mijn bedoeling om begrip te kweken voor het feit dat het gebeurt, dat er oorzaken zijn waardoor het zover komt en dat daar een heleboel gevoelens bij komen kijken.
zoiets wat royanna schrijft
woensdag 9 februari 2011 om 21:46
quote:valentinamaria schreef op 09 februari 2011 @ 21:36:
tja, als mensen hun doordrammende peuter door bijv praten zich normaal kunnen laten gedragen vind ik dat knap.
als ik 20 keer nee hoor, en ze blijft bezig, waarschuw ik haar dat ze een tik voor de billen krijgt.Praten of door ze te confronteren met de consequenties van hun gedrag. Mijn peuterzoon gaat ook wel eens tegendraads doen in de winkel bijv. Ik waarschuw dan, en nog een keer. Komt hij dan niet, haal ik hem op en mag hij thuis op de gang.
tja, als mensen hun doordrammende peuter door bijv praten zich normaal kunnen laten gedragen vind ik dat knap.
als ik 20 keer nee hoor, en ze blijft bezig, waarschuw ik haar dat ze een tik voor de billen krijgt.Praten of door ze te confronteren met de consequenties van hun gedrag. Mijn peuterzoon gaat ook wel eens tegendraads doen in de winkel bijv. Ik waarschuw dan, en nog een keer. Komt hij dan niet, haal ik hem op en mag hij thuis op de gang.
woensdag 9 februari 2011 om 21:47
quote:valentinamaria schreef op 09 februari 2011 @ 21:36:
tja, als mensen hun doordrammende peuter door bijv praten zich normaal kunnen laten gedragen vind ik dat knap.
als ik 20 keer nee hoor, en ze blijft bezig, waarschuw ik haar dat ze een tik voor de billen krijgt.Oh ik ben niet heilig hoor, ik heb een genoeg chantagemiddelen: bij lief zijn mogen ze zelf vlak voor we naar de kassa gaan een toetje uitzoeken. Eierkoek tgeven ijdens het winkelen helpt ook. Als deze niet helpen, is de waarschwuing geen verhaaltje voor het slapen gaan een goeie en ik heb ze maar 1x buiten de winkel hoeven te zetten en zelf terug te zijn gelopen (en om een hoekje even blijven kijken en weer teruggelopen hoor), dat hiermee dreigen ook vaak werkt
tja, als mensen hun doordrammende peuter door bijv praten zich normaal kunnen laten gedragen vind ik dat knap.
als ik 20 keer nee hoor, en ze blijft bezig, waarschuw ik haar dat ze een tik voor de billen krijgt.Oh ik ben niet heilig hoor, ik heb een genoeg chantagemiddelen: bij lief zijn mogen ze zelf vlak voor we naar de kassa gaan een toetje uitzoeken. Eierkoek tgeven ijdens het winkelen helpt ook. Als deze niet helpen, is de waarschwuing geen verhaaltje voor het slapen gaan een goeie en ik heb ze maar 1x buiten de winkel hoeven te zetten en zelf terug te zijn gelopen (en om een hoekje even blijven kijken en weer teruggelopen hoor), dat hiermee dreigen ook vaak werkt
woensdag 9 februari 2011 om 21:49
quote:valentinamaria schreef op 09 februari 2011 @ 21:13:
als mijn kids echt niet luisteren, gevaarlijke dingen doen of doordrammen helpt bij hun die tik voor de billen echt.Ik vind persoonlijk een tik voor de billen een teken van onmacht van de ouder. En hoe kun je je kind leren dat hij je niet mag slaan als jij het wel bij hem doet? Ik ben geen perfecte ouder, maar ben (gelukkig) nog nooit zo boos/machteloos geweest dat ik een tik voor de billen nodig vond. Hetzelfde geldt overigens ook voor een tik over de vingers. Zie ook echt het nut niet van in.
als mijn kids echt niet luisteren, gevaarlijke dingen doen of doordrammen helpt bij hun die tik voor de billen echt.Ik vind persoonlijk een tik voor de billen een teken van onmacht van de ouder. En hoe kun je je kind leren dat hij je niet mag slaan als jij het wel bij hem doet? Ik ben geen perfecte ouder, maar ben (gelukkig) nog nooit zo boos/machteloos geweest dat ik een tik voor de billen nodig vond. Hetzelfde geldt overigens ook voor een tik over de vingers. Zie ook echt het nut niet van in.
woensdag 9 februari 2011 om 21:51
quote:moekie76 schreef op 09 februari 2011 @ 21:47:
[...]
Oh ik ben niet heilig hoor, ik heb een genoeg chantagemiddelen: bij lief zijn mogen ze zelf vlak voor we naar de kassa gaan een toetje uitzoeken. Eierkoek tgeven ijdens het winkelen helpt ook. Als deze niet helpen, is de waarschwuing geen verhaaltje voor het slapen gaan een goeie en ik heb ze maar 1x buiten de winkel hoeven te zetten en zelf terug te zijn gelopen (en om een hoekje even blijven kijken en weer teruggelopen hoor), dat hiermee dreigen ook vaak werkt
Hetzelfde wat ik doe, confronteren met de consequenties.
Helpt bij ons goed.
[...]
Oh ik ben niet heilig hoor, ik heb een genoeg chantagemiddelen: bij lief zijn mogen ze zelf vlak voor we naar de kassa gaan een toetje uitzoeken. Eierkoek tgeven ijdens het winkelen helpt ook. Als deze niet helpen, is de waarschwuing geen verhaaltje voor het slapen gaan een goeie en ik heb ze maar 1x buiten de winkel hoeven te zetten en zelf terug te zijn gelopen (en om een hoekje even blijven kijken en weer teruggelopen hoor), dat hiermee dreigen ook vaak werkt
Hetzelfde wat ik doe, confronteren met de consequenties.
Helpt bij ons goed.
