
Wat heb je je kind wel eens aangedaan?
woensdag 9 februari 2011 om 20:20
Ik weet het en velen met mij.... schreeuwen, schelden, een tik geven etc is not done om te doen bij je kind.
Maar ik weet ook en velen met mij dat je kind je soms tot het uiterste kan drijven.
Ik ben benieuwd of jullie wel eens iets hebben gedaan bij je kind waar je je achteraf heel erg voor schaamt. Of wat je niet snel zal vertellen aan anderen uit angst dat ze je een slechte moeder vinden of dat ze je hard zullen veroordelen voor dat gedrag.
Ik denk namelijk dat hier best een taboe op ligt
het topic is wat mij betreft dus niet bedoeld om elkaar te veroordelen
om met mezelf te beginnen, toen mijn oudste zoon een peuter was had hij echt fases waarin hij vreselijk dwars kon zijn. echt peutergedrag, schoppen, op de grond laten vallen, gillen. meestal negeerde ik het dat hielp het beste. maar toen kwam er nog een huilbaby en raakte mijn energie langzaam heel erg op. Ik heb hem toen tijdens zon bui een keer heel hard geduwd zodat hij op de grond viel en geschreeuwd dat hij G******* z'n kop moest houden.
wat vond ik dat achteraf erg zeg! Ik schaamde me en durfde het absoluut niet te vertellen, zelfs niet tegen m'n man. Straks zouden mensen nog denken dat ik m'n kind mishandelde!
maar wie weet wat voor verhalen boven tafel zouden komen als ik het wél had verteld (aan vriendinnen bijvoorbeeld)?
wie wil nog meer delen hier?
Maar ik weet ook en velen met mij dat je kind je soms tot het uiterste kan drijven.
Ik ben benieuwd of jullie wel eens iets hebben gedaan bij je kind waar je je achteraf heel erg voor schaamt. Of wat je niet snel zal vertellen aan anderen uit angst dat ze je een slechte moeder vinden of dat ze je hard zullen veroordelen voor dat gedrag.
Ik denk namelijk dat hier best een taboe op ligt
het topic is wat mij betreft dus niet bedoeld om elkaar te veroordelen
om met mezelf te beginnen, toen mijn oudste zoon een peuter was had hij echt fases waarin hij vreselijk dwars kon zijn. echt peutergedrag, schoppen, op de grond laten vallen, gillen. meestal negeerde ik het dat hielp het beste. maar toen kwam er nog een huilbaby en raakte mijn energie langzaam heel erg op. Ik heb hem toen tijdens zon bui een keer heel hard geduwd zodat hij op de grond viel en geschreeuwd dat hij G******* z'n kop moest houden.
wat vond ik dat achteraf erg zeg! Ik schaamde me en durfde het absoluut niet te vertellen, zelfs niet tegen m'n man. Straks zouden mensen nog denken dat ik m'n kind mishandelde!
maar wie weet wat voor verhalen boven tafel zouden komen als ik het wél had verteld (aan vriendinnen bijvoorbeeld)?
wie wil nog meer delen hier?

woensdag 9 februari 2011 om 21:57
Pffff, mijn moeder heeft mij en mijn broers gewoon een tik gegeven hoor als we strontvervelend waren.
We zijn er niet slechter van geworden en we hebben nog steeds een hele goede band met haar
Mishandelen is zeer slecht natuurlijk, maar te soft zijn vind ik ook niet goed.
Als mijn kindje me steeds zou slaan in zo'n fase is zo'n pets terug een goede les.
We zijn er niet slechter van geworden en we hebben nog steeds een hele goede band met haar
Mishandelen is zeer slecht natuurlijk, maar te soft zijn vind ik ook niet goed.
Als mijn kindje me steeds zou slaan in zo'n fase is zo'n pets terug een goede les.
woensdag 9 februari 2011 om 22:07
quote:Troeta schreef op 09 februari 2011 @ 21:57:
Pffff, mijn moeder heeft mij en mijn broers gewoon een tik gegeven hoor als we strontvervelend waren.
We zijn er niet slechter van geworden en we hebben nog steeds een hele goede band met haar
Mishandelen is zeer slecht natuurlijk, maar te soft zijn vind ik ook niet goed.
Als mijn kindje me steeds zou slaan in zo'n fase is zo'n pets terug een goede les.Ok ik ben onderweg naar bed. Laatste reactie dan want ik moet toch wel erg lachen hierom. Goeie voorbeeldfunctie: jij mag niet slaan...pets! Geef je verder geen tegenstrijdige signalen af hoor. Zo heb ik mn man toch echt snel afgeleerd om hard te gaan gillen tegen de kinderen: heee!!! niet zo schreeuwen!!!!
Pffff, mijn moeder heeft mij en mijn broers gewoon een tik gegeven hoor als we strontvervelend waren.
We zijn er niet slechter van geworden en we hebben nog steeds een hele goede band met haar
Mishandelen is zeer slecht natuurlijk, maar te soft zijn vind ik ook niet goed.
Als mijn kindje me steeds zou slaan in zo'n fase is zo'n pets terug een goede les.Ok ik ben onderweg naar bed. Laatste reactie dan want ik moet toch wel erg lachen hierom. Goeie voorbeeldfunctie: jij mag niet slaan...pets! Geef je verder geen tegenstrijdige signalen af hoor. Zo heb ik mn man toch echt snel afgeleerd om hard te gaan gillen tegen de kinderen: heee!!! niet zo schreeuwen!!!!
woensdag 9 februari 2011 om 22:09
quote:valentinamaria schreef op 09 februari 2011 @ 22:06:
een kind van 2 in een drukke stad buiten de winkel zetten lijkt mij dan weer geen goed plan. dreigen werkt echt niet bij dochterlief, die gelooft niks zonder het zelf onderzocht te hebben.
Ik had ze maar even neergezet en stond zelf om een hoekje hoor. Enne alleen dreigen helpt bij ons ook niet, 1x je dreigement uitvoeren helpt vaak heel veel voor de volgende stuk of tien keer dreigen
Ok nu echt naar bed, morgen werken...
een kind van 2 in een drukke stad buiten de winkel zetten lijkt mij dan weer geen goed plan. dreigen werkt echt niet bij dochterlief, die gelooft niks zonder het zelf onderzocht te hebben.
Ik had ze maar even neergezet en stond zelf om een hoekje hoor. Enne alleen dreigen helpt bij ons ook niet, 1x je dreigement uitvoeren helpt vaak heel veel voor de volgende stuk of tien keer dreigen
Ok nu echt naar bed, morgen werken...
woensdag 9 februari 2011 om 22:09
quote:valentinamaria schreef op 09 februari 2011 @ 22:08:
het zoontje van een kennis beet geregeld andere kinderen. op het consultatiebureau werd geadviseerd dat ze hem de volgende keer zelf moest bijten.Ik wil helemaal niet zeggen dat ik het allemaal goed doe hoor, maar ik vind dit echt een heel raar advies. Hoe kun je een kind nou leren iets niet te doen als je het zelf ook doet?
het zoontje van een kennis beet geregeld andere kinderen. op het consultatiebureau werd geadviseerd dat ze hem de volgende keer zelf moest bijten.Ik wil helemaal niet zeggen dat ik het allemaal goed doe hoor, maar ik vind dit echt een heel raar advies. Hoe kun je een kind nou leren iets niet te doen als je het zelf ook doet?
woensdag 9 februari 2011 om 22:10
woensdag 9 februari 2011 om 22:13
quote:Nova78 schreef op 09 februari 2011 @ 22:09:
[...]
Ik wil helemaal niet zeggen dat ik het allemaal goed doe hoor, maar ik vind dit echt een heel raar advies. Hoe kun je een kind nou leren iets niet te doen als je het zelf ook doet?
Toch nog niet naar bed... ik ga zo echt!
Mare, ik snap het wel. (Het zou niet mijn manier zijn), maar ik snap het wel. Kind voelt dan toch dat t pijn doet?
En pijn is niet leuk, dat wil hij niet nog een keer. En dus zal hij niet meer bijten, want hij is er van geschrokken.
En hij zal niet meer bijten, omdat hij zelf niet gebeten wil worden, niet omdat hij begrijpt dat hij er een ander kindje mee pijn doet.
En of dat de juiste manier is?
[...]
Ik wil helemaal niet zeggen dat ik het allemaal goed doe hoor, maar ik vind dit echt een heel raar advies. Hoe kun je een kind nou leren iets niet te doen als je het zelf ook doet?
Toch nog niet naar bed... ik ga zo echt!
Mare, ik snap het wel. (Het zou niet mijn manier zijn), maar ik snap het wel. Kind voelt dan toch dat t pijn doet?
En pijn is niet leuk, dat wil hij niet nog een keer. En dus zal hij niet meer bijten, want hij is er van geschrokken.
En hij zal niet meer bijten, omdat hij zelf niet gebeten wil worden, niet omdat hij begrijpt dat hij er een ander kindje mee pijn doet.
En of dat de juiste manier is?
Who in the world do I think that I am... I suppose that depends on who I believe
woensdag 9 februari 2011 om 22:13
quote:Troeta schreef op 09 februari 2011 @ 21:57:
Pffff, mijn moeder heeft mij en mijn broers gewoon een tik gegeven hoor als we strontvervelend waren.
We zijn er niet slechter van geworden en we hebben nog steeds een hele goede band met haar
Mishandelen is zeer slecht natuurlijk, maar te soft zijn vind ik ook niet goed.
Als mijn kindje me steeds zou slaan in zo'n fase is zo'n pets terug een goede les.
Ik zeg ook niet dat kinderen er perse slechter van worden, maar ik persoonlijk vind een tik wel echt iets van "vroeger".
En ben je perse te soft als je niet corrigeert met een tik? Ik vind het een teken van machteloosheid als je wél corrigeert met een tik. Persoonlijk vind ik dat soft.
Pffff, mijn moeder heeft mij en mijn broers gewoon een tik gegeven hoor als we strontvervelend waren.
We zijn er niet slechter van geworden en we hebben nog steeds een hele goede band met haar
Mishandelen is zeer slecht natuurlijk, maar te soft zijn vind ik ook niet goed.
Als mijn kindje me steeds zou slaan in zo'n fase is zo'n pets terug een goede les.
Ik zeg ook niet dat kinderen er perse slechter van worden, maar ik persoonlijk vind een tik wel echt iets van "vroeger".
En ben je perse te soft als je niet corrigeert met een tik? Ik vind het een teken van machteloosheid als je wél corrigeert met een tik. Persoonlijk vind ik dat soft.
woensdag 9 februari 2011 om 22:13

woensdag 9 februari 2011 om 22:14
woensdag 9 februari 2011 om 22:15
quote:Spininhoek schreef op 09 februari 2011 @ 22:13:
[...]
Toch nog niet naar bed... ik ga zo echt!
Mare, ik snap het wel. (Het zou niet mijn manier zijn), maar ik snap het wel. Kind voelt dan toch dat t pijn doet?
En pijn is niet leuk, dat wil hij niet nog een keer. En dus zal hij niet meer bijten, want hij is er van geschrokken.
En hij zal niet meer bijten, omdat hij zelf niet gebeten wil worden, niet omdat hij begrijpt dat hij er een ander kindje mee pijn doet.
En of dat de juiste manier is?Het is ook heel moeilijk om hierover te discusseren omdat ik in mijn achterhoofd hou dat iedere welwillende ouder datgene doet waarvan hij denkt dat hij het beste is voor zijn kind. De één vind dus terugbijten de juiste manier, de ander niet. Maar we hebben allemaal hetzelfde doel.
[...]
Toch nog niet naar bed... ik ga zo echt!
Mare, ik snap het wel. (Het zou niet mijn manier zijn), maar ik snap het wel. Kind voelt dan toch dat t pijn doet?
En pijn is niet leuk, dat wil hij niet nog een keer. En dus zal hij niet meer bijten, want hij is er van geschrokken.
En hij zal niet meer bijten, omdat hij zelf niet gebeten wil worden, niet omdat hij begrijpt dat hij er een ander kindje mee pijn doet.
En of dat de juiste manier is?Het is ook heel moeilijk om hierover te discusseren omdat ik in mijn achterhoofd hou dat iedere welwillende ouder datgene doet waarvan hij denkt dat hij het beste is voor zijn kind. De één vind dus terugbijten de juiste manier, de ander niet. Maar we hebben allemaal hetzelfde doel.
woensdag 9 februari 2011 om 22:15
quote:Nova78 schreef op 09 februari 2011 @ 22:09:
[...]
Ik wil helemaal niet zeggen dat ik het allemaal goed doe hoor, maar ik vind dit echt een heel raar advies. Hoe kun je een kind nou leren iets niet te doen als je het zelf ook doet?Zodat ze zelf voelen wat ze de ander aandoen? Want daar hebben ze natuurlijk geen enkel idee van... Zoiets?
[...]
Ik wil helemaal niet zeggen dat ik het allemaal goed doe hoor, maar ik vind dit echt een heel raar advies. Hoe kun je een kind nou leren iets niet te doen als je het zelf ook doet?Zodat ze zelf voelen wat ze de ander aandoen? Want daar hebben ze natuurlijk geen enkel idee van... Zoiets?
woensdag 9 februari 2011 om 22:16
Ik vind het ook een naar topic, ben vroeger zelf mishandeld.
Ik ben naar mijn 5 jarige dochter nog nooit mijn geduld verloren, en heb haar nog nooit uitgescholden, nooit geschreeuwd, geen tik, niets van dat al.
Dat is zeer zeer bewust, als ik enigszins het idee had dat ik mijn geduld in een situatie niet onder controle zou kunnen hebben had ik nooit aan kinderen begonnen met mijn verleden.
Ik ben naar mijn 5 jarige dochter nog nooit mijn geduld verloren, en heb haar nog nooit uitgescholden, nooit geschreeuwd, geen tik, niets van dat al.
Dat is zeer zeer bewust, als ik enigszins het idee had dat ik mijn geduld in een situatie niet onder controle zou kunnen hebben had ik nooit aan kinderen begonnen met mijn verleden.
woensdag 9 februari 2011 om 22:19
mijn oudste is pas 2, dus mijn mama zijn is nog niet zo lang.
Toen ik hoog zwanger was van mijn jongste (nr 2) had ik een ontzettend kort lontje en vroeg nr 1 mega veel aandacht. Aandacht waar ik de energie en kracht niet voor had. Hysterisch kon hij worden als ik niet snel genoeg een dvd`tje verwisselde.. echt moedeloos werd ik er van.
Op het moment dat ik echt dacht en nu trek ik het niet meer belde ik schoonmoeder en die kwam zoonlief dan halen om even mee te nemen.. even weg of alleen maar naar haar huis. En hemel wat voelde ik me daar al schuldig over. Schuldig omdat ik het niet kon. én zwanger zijn én voor mijn zoontje zorgen..
Schoonmoeder zei: je moet je niet schuldig voelen, je moet je juist trots voelen. Je voelt het aan en zorgt dat je voordat het uit de hand loopt de situatie voor beide even verbeterd..tja.. dat is misschien ook zo..
Nu dochterlief er is heb ik weer meer energie en lukt het weer allemaal..
Toen ik hoog zwanger was van mijn jongste (nr 2) had ik een ontzettend kort lontje en vroeg nr 1 mega veel aandacht. Aandacht waar ik de energie en kracht niet voor had. Hysterisch kon hij worden als ik niet snel genoeg een dvd`tje verwisselde.. echt moedeloos werd ik er van.
Op het moment dat ik echt dacht en nu trek ik het niet meer belde ik schoonmoeder en die kwam zoonlief dan halen om even mee te nemen.. even weg of alleen maar naar haar huis. En hemel wat voelde ik me daar al schuldig over. Schuldig omdat ik het niet kon. én zwanger zijn én voor mijn zoontje zorgen..
Schoonmoeder zei: je moet je niet schuldig voelen, je moet je juist trots voelen. Je voelt het aan en zorgt dat je voordat het uit de hand loopt de situatie voor beide even verbeterd..tja.. dat is misschien ook zo..
Nu dochterlief er is heb ik weer meer energie en lukt het weer allemaal..
Sometimes I question my sanity, but the unicorn and gummy bears tell me I’m fine!

woensdag 9 februari 2011 om 22:22
quote:isabon schreef op 09 februari 2011 @ 22:16:
Ik vind het ook een naar topic, ben vroeger zelf mishandeld.
Ik ben naar mijn 5 jarige dochter nog nooit mijn geduld verloren, en heb haar nog nooit uitgescholden, nooit geschreeuwd, geen tik, niets van dat al.
Dat is zeer zeer bewust, als ik enigszins het idee had dat ik mijn geduld in een situatie niet onder controle zou kunnen hebben had ik nooit aan kinderen begonnen met mijn verleden. en
Ik vind het ook een naar topic, ben vroeger zelf mishandeld.
Ik ben naar mijn 5 jarige dochter nog nooit mijn geduld verloren, en heb haar nog nooit uitgescholden, nooit geschreeuwd, geen tik, niets van dat al.
Dat is zeer zeer bewust, als ik enigszins het idee had dat ik mijn geduld in een situatie niet onder controle zou kunnen hebben had ik nooit aan kinderen begonnen met mijn verleden. en
woensdag 9 februari 2011 om 22:23
Oudste is nu ook in een sla fase... en iedere keer als hij me een klap geeft zeg ik hem: Niet mama slaan.., en iedere keer dat hij het dan weer doet zeg ik: Ok, als jij mama slaat dan moet je maar even op de trap zitten.. ga maar.
Dan staat hij op, loopt naar de gang, doet de deur open en weer dicht achter zichzelf en gaat op de gang zitten.
Ik ga er bijna altijd direct achteraan en ga dan bij hem op mijn hurken waarop hij dan zegt:
Sojji mama en geeft me dan een kusje...
( en dan smelt ik.. softie dat ik er ben)
Dan staat hij op, loopt naar de gang, doet de deur open en weer dicht achter zichzelf en gaat op de gang zitten.
Ik ga er bijna altijd direct achteraan en ga dan bij hem op mijn hurken waarop hij dan zegt:
Sojji mama en geeft me dan een kusje...
( en dan smelt ik.. softie dat ik er ben)
Sometimes I question my sanity, but the unicorn and gummy bears tell me I’m fine!
woensdag 9 februari 2011 om 22:27
ik heb een periode gehad dat ik mijn zoontje regelmatig een tik voor z'n kont gaf. Pure onmacht van mijn kant, en iedere keer dat het gebeurde schaamde ik me rot. Ik heb hem in een reflex, toen hij mij sloeg, in zijn gezicht geslagen. Hij was toen 3. Ook weleens aan z'n arm naar de gang gesleurd. Ook regelmatig tegen hem geschreeuwd. Wanneer ik het nu opschrijf kan ik weer huilen. Heb een heel pittig kind. Geen excuus, maar ik wist niet hoe ik met hem om moest gaan. Wanneer ik er weer aan terugdenk (wat regelmatig gebeurt) schaam ik me diep.
Ik heb toen hulp gezocht bij het consultatiebureau. Via hun licht pedagogische hulpverlening gekregen. Van daaruit kennis gemaakt met de opvoedmethode triple p. Dat was een jaar geleden. Het heeft ons heel erg geholpen. Ik sla m'n kind niet meer. Soms verhef ik mijn stem nog wel. Dat wil ik ook nog afleren.
Ik hoop maar dat mijn kind er geen schade van gehad heeft. Hij is gelukkig wel gek op mij. Hij is net 4.
Misschien dat ik dit berichtje nog wel wis, want het is iets waar ik me erg voor schaam dat het gebeurd is in het verleden. Ik ben wel blij dat ik het lef had om hulp te vragen. Dat is namelijk erg moeilijk omdat je het idee hebt dat je de enige bent.
Ik heb toen hulp gezocht bij het consultatiebureau. Via hun licht pedagogische hulpverlening gekregen. Van daaruit kennis gemaakt met de opvoedmethode triple p. Dat was een jaar geleden. Het heeft ons heel erg geholpen. Ik sla m'n kind niet meer. Soms verhef ik mijn stem nog wel. Dat wil ik ook nog afleren.
Ik hoop maar dat mijn kind er geen schade van gehad heeft. Hij is gelukkig wel gek op mij. Hij is net 4.
Misschien dat ik dit berichtje nog wel wis, want het is iets waar ik me erg voor schaam dat het gebeurd is in het verleden. Ik ben wel blij dat ik het lef had om hulp te vragen. Dat is namelijk erg moeilijk omdat je het idee hebt dat je de enige bent.
woensdag 9 februari 2011 om 22:29
quote:biol schreef op 09 februari 2011 @ 22:23:
Oudste is nu ook in een sla fase... en iedere keer als hij me een klap geeft zeg ik hem: Niet mama slaan.., en iedere keer dat hij het dan weer doet zeg ik: Ok, als jij mama slaat dan moet je maar even op de trap zitten.. ga maar.
Dan staat hij op, loopt naar de gang, doet de deur open en weer dicht achter zichzelf en gaat op de gang zitten.
Ik ga er bijna altijd direct achteraan en ga dan bij hem op mijn hurken waarop hij dan zegt:
Sojji mama en geeft me dan een kusje...
( en dan smelt ik.. softie dat ik er ben)
Oudste is nu ook in een sla fase... en iedere keer als hij me een klap geeft zeg ik hem: Niet mama slaan.., en iedere keer dat hij het dan weer doet zeg ik: Ok, als jij mama slaat dan moet je maar even op de trap zitten.. ga maar.
Dan staat hij op, loopt naar de gang, doet de deur open en weer dicht achter zichzelf en gaat op de gang zitten.
Ik ga er bijna altijd direct achteraan en ga dan bij hem op mijn hurken waarop hij dan zegt:
Sojji mama en geeft me dan een kusje...
( en dan smelt ik.. softie dat ik er ben)
woensdag 9 februari 2011 om 22:43
Ik verlies echt weleens m'n geduld. Tot een jaar geleden bijna nooit, maar nu ze 7 jaar is en meer en meer haar eigen wil en identiteit ontwikkelt, heb ik de meest onmogelijke discussies en drijft ze me af en toe tot waanzin. Ik krijg na het lezen van dit topic bijna het gevoel dat ik hulp moet zoeken.
En nee, ik sla haar niet. Nooit gedaan in de zin van een rationeel uitgedeelde straf. Maar ik zal niet ontkennen dat ik een keer verkeerde reactie heb gehad. Na de zoveelste ongecontroleerde klap/stoot/bots in m'n gezicht, heb ik echt wel eens terug "geslagen" (lees: een slaande beweging die dan eindigt op haar knie of been, en echt niet hard).
Ik heb ook weleens tegen haar geschreeuwd. Ook sporadisch... maar het gebeurt. De situaties om 8.20 uur. Als ze koppig en boos is en met haar armen over elkaar midden in de kamer staat te mokken omdat ze haar haar niet wil kammen, en dan rondjes om de tafel gaan rennen als ik met de borstel haar kant op kom... Aaargh, maar goed, dat kan ik echt nog wel hebben, maar als het dan zo'n zeldzame ochtend is dat ze ook nog tandpasta op haar schone kleding smeert, haar jas niet aan wil doen, weigert haar eigen tas te dragen en om 8.27 uur (eindelijk) met jas aan en tas om roept dat ze eigenlijk nog moet plassen.. Nou sorry, maar dan komt echt het stoom uit m'n oren (Ik heb het daarvoor namelijk al 523 keer gevraagd!).
Ik zie m'n vriendinnen hun kinderen ook weleens stevig aan hun arm meesleuren als ze niet luisteren of tegen ze schreeuwen.
Dus voor het lezen van dit topic, dacht ik eigenlijk dat ik een vrij normale moeder ben, met haar goede en minder goede kanten.
En nee, ik sla haar niet. Nooit gedaan in de zin van een rationeel uitgedeelde straf. Maar ik zal niet ontkennen dat ik een keer verkeerde reactie heb gehad. Na de zoveelste ongecontroleerde klap/stoot/bots in m'n gezicht, heb ik echt wel eens terug "geslagen" (lees: een slaande beweging die dan eindigt op haar knie of been, en echt niet hard).
Ik heb ook weleens tegen haar geschreeuwd. Ook sporadisch... maar het gebeurt. De situaties om 8.20 uur. Als ze koppig en boos is en met haar armen over elkaar midden in de kamer staat te mokken omdat ze haar haar niet wil kammen, en dan rondjes om de tafel gaan rennen als ik met de borstel haar kant op kom... Aaargh, maar goed, dat kan ik echt nog wel hebben, maar als het dan zo'n zeldzame ochtend is dat ze ook nog tandpasta op haar schone kleding smeert, haar jas niet aan wil doen, weigert haar eigen tas te dragen en om 8.27 uur (eindelijk) met jas aan en tas om roept dat ze eigenlijk nog moet plassen.. Nou sorry, maar dan komt echt het stoom uit m'n oren (Ik heb het daarvoor namelijk al 523 keer gevraagd!).
Ik zie m'n vriendinnen hun kinderen ook weleens stevig aan hun arm meesleuren als ze niet luisteren of tegen ze schreeuwen.
Dus voor het lezen van dit topic, dacht ik eigenlijk dat ik een vrij normale moeder ben, met haar goede en minder goede kanten.
woensdag 9 februari 2011 om 23:23
jammer dat het bekende beschuldigende vingertje hier al weer boven wordt gehaald, Ik denk dat TO en de andere moeders die hier meeschrijven alleen op zoek zijn naar wat herkenning, en dat ze echt niet dagelijks hun kind afranselen of aan de haren meesleuren.
Het is menselijk om op sommige momenten je gedud te verliezen denk ik, en even menselijk om je erover te schamen,
Het is menselijk om op sommige momenten je gedud te verliezen denk ik, en even menselijk om je erover te schamen,

woensdag 9 februari 2011 om 23:23
quote:Zaza_zebra schreef op 09 februari 2011 @ 22:57:
Krokusje, ik heb zo'n respect voor je dat je het ingezien hebt en er hulp bij geregeld hebt!!!
Nee, het is niet goed wat er gebeurde, maar je hebt er heel hard aan gewerkt om het te veranderen. Petje af. Hier ben ik het trouwens helemaal mee eens!
Krokusje, ik heb zo'n respect voor je dat je het ingezien hebt en er hulp bij geregeld hebt!!!
Nee, het is niet goed wat er gebeurde, maar je hebt er heel hard aan gewerkt om het te veranderen. Petje af. Hier ben ik het trouwens helemaal mee eens!