Actueel
alle pijlers
Wat veel mensen niet weten - orgaandonatie
donderdag 15 september 2016 om 22:37
Beste mensen,
Er zijn ontzettend veel mensen die niet weten wat een orgaandonatie nou eigenlijk precies inhoudt...
Vandaar dit topic, om mensen te informeren.
Veel mensen beseffen niet dat als je donor wordt, je meestal geen orgaan zult doneren als je al overleden bent. Want organen uit dode lichamen zijn onbruikbaar, omdat er al binnen een paar minuten beschadiging optreedt door zuurstofgebrek. Donororganen worden dus vrijwel altijd uit een levend lichaam gehaald. Alleen als ze je direct na je dood al naar een operatiekamer kunnen krijgen (bijvoorbeeld na een mislukte reanimatiepoging in het ziekenhuis) zijn organen uit een dood lichaam nog bruikbaar. Bij de meeste orgaandonaties is dit niet het geval. Daarbij overkomt het slachtoffer iets ernstigs (bijvoorbeeld een ongeluk) buiten het ziekenhuis en wordt het bewusteloze lichaam naar de spoed eisende hulp gebracht. Als er geen hersenactiviteit meer meetbaar is, kan de patiënt dan 'hersendood' verklaard worden. Er zijn ontzettend veel gevallen bekend dat mensen weer volledig zijn hersteld, als ze maar de tijd kregen.
Daarbij wordt de 'operatie' zonder narcose uitgevoerd wat kan leiden tot heftige reacties van het lichaam. En er kan ook geen afscheid meer genomen worden door nabestaanden. In ieder geval niet op de manier waarop de meesten dat voor ogen hebben.
http://www.metronieuws.nl ... -toegelicht-door-overheid
Er zijn ontzettend veel mensen die niet weten wat een orgaandonatie nou eigenlijk precies inhoudt...
Vandaar dit topic, om mensen te informeren.
Veel mensen beseffen niet dat als je donor wordt, je meestal geen orgaan zult doneren als je al overleden bent. Want organen uit dode lichamen zijn onbruikbaar, omdat er al binnen een paar minuten beschadiging optreedt door zuurstofgebrek. Donororganen worden dus vrijwel altijd uit een levend lichaam gehaald. Alleen als ze je direct na je dood al naar een operatiekamer kunnen krijgen (bijvoorbeeld na een mislukte reanimatiepoging in het ziekenhuis) zijn organen uit een dood lichaam nog bruikbaar. Bij de meeste orgaandonaties is dit niet het geval. Daarbij overkomt het slachtoffer iets ernstigs (bijvoorbeeld een ongeluk) buiten het ziekenhuis en wordt het bewusteloze lichaam naar de spoed eisende hulp gebracht. Als er geen hersenactiviteit meer meetbaar is, kan de patiënt dan 'hersendood' verklaard worden. Er zijn ontzettend veel gevallen bekend dat mensen weer volledig zijn hersteld, als ze maar de tijd kregen.
Daarbij wordt de 'operatie' zonder narcose uitgevoerd wat kan leiden tot heftige reacties van het lichaam. En er kan ook geen afscheid meer genomen worden door nabestaanden. In ieder geval niet op de manier waarop de meesten dat voor ogen hebben.
http://www.metronieuws.nl ... -toegelicht-door-overheid
zondag 11 december 2016 om 23:24
quote:barbaracartland schreef op 11 december 2016 @ 21:08:
Heel bijzonder dit allemaal.
Mensen willen leven, dat is toch niet zo bijzonder? Het is wel bijzonder dat andere mensen menen te bepalen dat mensen maar moeten accepteren dat het leven eindig is.
En toch moet iedereen dat vroeg of laat accepteren.
Ik vind het juist zo bijzonder dat mensen menen te moeten bepalen wat ik met mijn organen doe. Met mijn eigen organen potdomme! Het gaat toch zeker niemand een sikkepit aan wat ik met mijn organen doe?!
Heel bijzonder dit allemaal.
Mensen willen leven, dat is toch niet zo bijzonder? Het is wel bijzonder dat andere mensen menen te bepalen dat mensen maar moeten accepteren dat het leven eindig is.
En toch moet iedereen dat vroeg of laat accepteren.
Ik vind het juist zo bijzonder dat mensen menen te moeten bepalen wat ik met mijn organen doe. Met mijn eigen organen potdomme! Het gaat toch zeker niemand een sikkepit aan wat ik met mijn organen doe?!
zondag 11 december 2016 om 23:40
quote:Solomio schreef op 11 december 2016 @ 21:11:
[...]
Dit vind ik echt zo'n onbegrijpelijke redenering. Je moet van alles laten registreren: waar je woont, waar je werkt, waar je verzekerd bent, op welk rekeningnummer je je belastingteruggave wilt ontvangen, enz. enz. enz.
En dan ga je hier ineens iets registreren tegen je overtuiging in, alleen maar omdat je tegen die verplichte registratie bent?
Nee, ik begrijp daar niets van.
Ik heb mij nooit willen registreren omdat ik die keuze niet aan mij vind. Ik, ik leg niemand anders op wat hij/zij zou moeten.
Ik vind dat, als het om mijn organen gaat, het enorm van moment, aanwezigen en omstandigheden afhangt of mijn organen beschikbaar zijn voor donatie. Aangezien ik dan dood ben kan ik daar niet over oordelen. Vind ik.
En nu moet ik toch kiezen.
Om mijn nabestaanden te beschermen wordt het waarschijnlijk een nee.
[...]
Dit vind ik echt zo'n onbegrijpelijke redenering. Je moet van alles laten registreren: waar je woont, waar je werkt, waar je verzekerd bent, op welk rekeningnummer je je belastingteruggave wilt ontvangen, enz. enz. enz.
En dan ga je hier ineens iets registreren tegen je overtuiging in, alleen maar omdat je tegen die verplichte registratie bent?
Nee, ik begrijp daar niets van.
Ik heb mij nooit willen registreren omdat ik die keuze niet aan mij vind. Ik, ik leg niemand anders op wat hij/zij zou moeten.
Ik vind dat, als het om mijn organen gaat, het enorm van moment, aanwezigen en omstandigheden afhangt of mijn organen beschikbaar zijn voor donatie. Aangezien ik dan dood ben kan ik daar niet over oordelen. Vind ik.
En nu moet ik toch kiezen.
Om mijn nabestaanden te beschermen wordt het waarschijnlijk een nee.
Je hebt zo’n 26.000 dagen tussen níets en eeuwigheid, je kunt lachen, je kunt klagen, maar elke dag ben je voor eeuwig kwijt.
maandag 12 december 2016 om 05:40
quote:feow schreef op 11 december 2016 @ 23:40:
[...]
Ik heb mij nooit willen registreren omdat ik die keuze niet aan mij vind. Ik, ik leg niemand anders op wat hij/zij zou moeten.
Ik vind dat, als het om mijn organen gaat, het enorm van moment, aanwezigen en omstandigheden afhangt of mijn organen beschikbaar zijn voor donatie. Aangezien ik dan dood ben kan ik daar niet over oordelen. Vind ik.
En nu moet ik toch kiezen.
Om mijn nabestaanden te beschermen wordt het waarschijnlijk een nee.
Uiteindelijk gaat de beslissing toch via je nabestaanden.
Geen enkele arts zal zomaar je organen gaan uitnemen omdat jij geregistreerd staat als donor. Dat wordt toch eerst zorgvuldig overlegd met je nabestaanden.
Alleen, als jij hebt aangegeven wat je wilt (en dat kan dus een ja of een nee zijn) kan dat voor je nabestaanden wel helpen in hun beslissing.
[...]
Ik heb mij nooit willen registreren omdat ik die keuze niet aan mij vind. Ik, ik leg niemand anders op wat hij/zij zou moeten.
Ik vind dat, als het om mijn organen gaat, het enorm van moment, aanwezigen en omstandigheden afhangt of mijn organen beschikbaar zijn voor donatie. Aangezien ik dan dood ben kan ik daar niet over oordelen. Vind ik.
En nu moet ik toch kiezen.
Om mijn nabestaanden te beschermen wordt het waarschijnlijk een nee.
Uiteindelijk gaat de beslissing toch via je nabestaanden.
Geen enkele arts zal zomaar je organen gaan uitnemen omdat jij geregistreerd staat als donor. Dat wordt toch eerst zorgvuldig overlegd met je nabestaanden.
Alleen, als jij hebt aangegeven wat je wilt (en dat kan dus een ja of een nee zijn) kan dat voor je nabestaanden wel helpen in hun beslissing.
Onsterfelijk Verheven
maandag 12 december 2016 om 08:27
quote:MarindaH schreef op 11 december 2016 @ 23:24:
[...]
En toch moet iedereen dat vroeg of laat accepteren.
Ik vind het juist zo bijzonder dat mensen menen te moeten bepalen wat ik met mijn organen doe. Met mijn eigen organen potdomme! Het gaat toch zeker niemand een sikkepit aan wat ik met mijn organen doe?!
Al wil je ze in een gouden potje in de grond begraven, inderdaad. Ik zal de laatste zijn die beslissingen maakt over jouw lichaam.
Maar ik vind het bijzonder dat mensen vinden dat andere mensen moeten accepteren dat het leven eindig is, ook al ben je jong en heb je nog allerlei plannen of ben je oud en wil je nog lang niet weg. Dat stervende mensen hun sterven accepteren is een misvatting die ik graag bestrijd: je ziet het ook in die gruwelijke programma's die ik niet kijk over jonge stervende mensen, men verwacht een soort zenwijsheid van ze, omdat men toch wil dat jong sterven een soort betekenis voor een ander heeft. Maar mensen gaan niet dood ter andermans lering en vermaak. Jong sterven is gruwelijk, oneerlijk, pijnlijk, gemeen, onterecht en al wat meer zij.
[...]
En toch moet iedereen dat vroeg of laat accepteren.
Ik vind het juist zo bijzonder dat mensen menen te moeten bepalen wat ik met mijn organen doe. Met mijn eigen organen potdomme! Het gaat toch zeker niemand een sikkepit aan wat ik met mijn organen doe?!
Al wil je ze in een gouden potje in de grond begraven, inderdaad. Ik zal de laatste zijn die beslissingen maakt over jouw lichaam.
Maar ik vind het bijzonder dat mensen vinden dat andere mensen moeten accepteren dat het leven eindig is, ook al ben je jong en heb je nog allerlei plannen of ben je oud en wil je nog lang niet weg. Dat stervende mensen hun sterven accepteren is een misvatting die ik graag bestrijd: je ziet het ook in die gruwelijke programma's die ik niet kijk over jonge stervende mensen, men verwacht een soort zenwijsheid van ze, omdat men toch wil dat jong sterven een soort betekenis voor een ander heeft. Maar mensen gaan niet dood ter andermans lering en vermaak. Jong sterven is gruwelijk, oneerlijk, pijnlijk, gemeen, onterecht en al wat meer zij.
maandag 12 december 2016 om 08:33
quote:barbaracartland schreef op 12 december 2016 @ 08:27:
[...]
Al wil je ze in een gouden potje in de grond begraven, inderdaad. Ik zal de laatste zijn die beslissingen maakt over jouw lichaam.
Maar ik vind het bijzonder dat mensen vinden dat andere mensen moeten accepteren dat het leven eindig is, ook al ben je jong en heb je nog allerlei plannen of ben je oud en wil je nog lang niet weg. Dat stervende mensen hun sterven accepteren is een misvatting die ik graag bestrijd: je ziet het ook in die gruwelijke programma's die ik niet kijk over jonge stervende mensen, men verwacht een soort zenwijsheid van ze, omdat men toch wil dat jong sterven een soort betekenis voor een ander heeft. Maar mensen gaan niet dood ter andermans lering en vermaak. Jong sterven is gruwelijk, oneerlijk, pijnlijk, gemeen, onterecht en al wat meer zij.Zo mee eens!
[...]
Al wil je ze in een gouden potje in de grond begraven, inderdaad. Ik zal de laatste zijn die beslissingen maakt over jouw lichaam.
Maar ik vind het bijzonder dat mensen vinden dat andere mensen moeten accepteren dat het leven eindig is, ook al ben je jong en heb je nog allerlei plannen of ben je oud en wil je nog lang niet weg. Dat stervende mensen hun sterven accepteren is een misvatting die ik graag bestrijd: je ziet het ook in die gruwelijke programma's die ik niet kijk over jonge stervende mensen, men verwacht een soort zenwijsheid van ze, omdat men toch wil dat jong sterven een soort betekenis voor een ander heeft. Maar mensen gaan niet dood ter andermans lering en vermaak. Jong sterven is gruwelijk, oneerlijk, pijnlijk, gemeen, onterecht en al wat meer zij.Zo mee eens!
maandag 12 december 2016 om 10:26
quote:barbaracartland schreef op 12 december 2016 @ 08:27:
[...]
Al wil je ze in een gouden potje in de grond begraven, inderdaad. Ik zal de laatste zijn die beslissingen maakt over jouw lichaam.
Maar ik vind het bijzonder dat mensen vinden dat andere mensen moeten accepteren dat het leven eindig is, ook al ben je jong en heb je nog allerlei plannen of ben je oud en wil je nog lang niet weg. Dat stervende mensen hun sterven accepteren is een misvatting die ik graag bestrijd: je ziet het ook in die gruwelijke programma's die ik niet kijk over jonge stervende mensen, men verwacht een soort zenwijsheid van ze, omdat men toch wil dat jong sterven een soort betekenis voor een ander heeft. Maar mensen gaan niet dood ter andermans lering en vermaak. Jong sterven is gruwelijk, oneerlijk, pijnlijk, gemeen, onterecht en al wat meer zij.
Amen.
[...]
Al wil je ze in een gouden potje in de grond begraven, inderdaad. Ik zal de laatste zijn die beslissingen maakt over jouw lichaam.
Maar ik vind het bijzonder dat mensen vinden dat andere mensen moeten accepteren dat het leven eindig is, ook al ben je jong en heb je nog allerlei plannen of ben je oud en wil je nog lang niet weg. Dat stervende mensen hun sterven accepteren is een misvatting die ik graag bestrijd: je ziet het ook in die gruwelijke programma's die ik niet kijk over jonge stervende mensen, men verwacht een soort zenwijsheid van ze, omdat men toch wil dat jong sterven een soort betekenis voor een ander heeft. Maar mensen gaan niet dood ter andermans lering en vermaak. Jong sterven is gruwelijk, oneerlijk, pijnlijk, gemeen, onterecht en al wat meer zij.
Amen.
Onsterfelijk Verheven
maandag 12 december 2016 om 15:47
Hoop hebben op iets van een toekomst kan een verschil zijn van dag en nacht voor de kwaliteit van het leven. Stel je voor dat je een progressieve ziekte hebt. De toekomst bestaat dan alleen uit de zekerheid dat pijn, narigheid en de dood je wacht. Kun je je voorstellen wat dat betekent voor het heden? Hoe kun je nog 'genieten' als dat je vooruitzichten zijn?
Ik ben (nog) arbeidsgeschikt maar geen werkgever wil me hebben en geen verzekeraar wil me verzekeren. Ik leef noodgedwongen van mijn spaargeld, terwijl ik dat eigenlijk nodig heb voor mijn uitvaart. Ik overleef maar ik weet eigenlijk niet goed waarom. Zodat ik lang genoeg leef om zieker te worden? De uitspraak dat ik mijn situatie maar te accepteren heb doet me veel verdriet en maakt me boos.
De eisen om op een donorlijst terecht te komen zijn streng en het ziet ernaar uit dat ik met mijn ziekte niet op die lijst ga komen. Mijn hoop is dat er a) een wondermiddel wordt uitgevonden en b) dat zoveel mensen zich registreren als donor dat er genoeg donororganen beschikbaar komen zodat de eisen wat minder streng hoeven te zijn. Niet eens zozeer omdat ik langer wil leven maar omdat ik in het heden zo verschrikkelijk hard een lichtpuntje nodig heb. Zodat er iets in de toekomst is waar ik naar kan verlangen.
Ik ben (nog) arbeidsgeschikt maar geen werkgever wil me hebben en geen verzekeraar wil me verzekeren. Ik leef noodgedwongen van mijn spaargeld, terwijl ik dat eigenlijk nodig heb voor mijn uitvaart. Ik overleef maar ik weet eigenlijk niet goed waarom. Zodat ik lang genoeg leef om zieker te worden? De uitspraak dat ik mijn situatie maar te accepteren heb doet me veel verdriet en maakt me boos.
De eisen om op een donorlijst terecht te komen zijn streng en het ziet ernaar uit dat ik met mijn ziekte niet op die lijst ga komen. Mijn hoop is dat er a) een wondermiddel wordt uitgevonden en b) dat zoveel mensen zich registreren als donor dat er genoeg donororganen beschikbaar komen zodat de eisen wat minder streng hoeven te zijn. Niet eens zozeer omdat ik langer wil leven maar omdat ik in het heden zo verschrikkelijk hard een lichtpuntje nodig heb. Zodat er iets in de toekomst is waar ik naar kan verlangen.
maandag 12 december 2016 om 19:44
quote:barbaracartland schreef op 12 december 2016 @ 08:27:
[...]
Al wil je ze in een gouden potje in de grond begraven, inderdaad. Ik zal de laatste zijn die beslissingen maakt over jouw lichaam.
Maar ik vind het bijzonder dat mensen vinden dat andere mensen moeten accepteren dat het leven eindig is, ook al ben je jong en heb je nog allerlei plannen of ben je oud en wil je nog lang niet weg. Dat stervende mensen hun sterven accepteren is een misvatting die ik graag bestrijd: je ziet het ook in die gruwelijke programma's die ik niet kijk over jonge stervende mensen, men verwacht een soort zenwijsheid van ze, omdat men toch wil dat jong sterven een soort betekenis voor een ander heeft. Maar mensen gaan niet dood ter andermans lering en vermaak. Jong sterven is gruwelijk, oneerlijk, pijnlijk, gemeen, onterecht en al wat meer zij.
Jong(er) sterven is gewoon onderdeel van de natuur. Het komt overal in de natuur voor. Dus waarom niet bij mensen. En door wie wordt je dat onrecht dan aangedaan, of wie wil je er verantwoordelijk voorstellen, of wie is er dan gemeen of onrechtvaardig tegen je? Moeder Natuur?
Natuurlijk doet het pijn als je van iemand in de bloei van zijn leven afscheid moet nemen. Maar niet alles is maakbaar. Of te repareren. Of op te lappen. Ook dat hoort bij het leven. Ik vind het juist heel raar dat er stelselmatig wordt gezegd dat iemand die jonger dan pakweg 80 jaar oud overlijdt, "te vroeg is overleden". Alsof er een soort "recht" bestaat minstens 80 te worden.
[...]
Al wil je ze in een gouden potje in de grond begraven, inderdaad. Ik zal de laatste zijn die beslissingen maakt over jouw lichaam.
Maar ik vind het bijzonder dat mensen vinden dat andere mensen moeten accepteren dat het leven eindig is, ook al ben je jong en heb je nog allerlei plannen of ben je oud en wil je nog lang niet weg. Dat stervende mensen hun sterven accepteren is een misvatting die ik graag bestrijd: je ziet het ook in die gruwelijke programma's die ik niet kijk over jonge stervende mensen, men verwacht een soort zenwijsheid van ze, omdat men toch wil dat jong sterven een soort betekenis voor een ander heeft. Maar mensen gaan niet dood ter andermans lering en vermaak. Jong sterven is gruwelijk, oneerlijk, pijnlijk, gemeen, onterecht en al wat meer zij.
Jong(er) sterven is gewoon onderdeel van de natuur. Het komt overal in de natuur voor. Dus waarom niet bij mensen. En door wie wordt je dat onrecht dan aangedaan, of wie wil je er verantwoordelijk voorstellen, of wie is er dan gemeen of onrechtvaardig tegen je? Moeder Natuur?
Natuurlijk doet het pijn als je van iemand in de bloei van zijn leven afscheid moet nemen. Maar niet alles is maakbaar. Of te repareren. Of op te lappen. Ook dat hoort bij het leven. Ik vind het juist heel raar dat er stelselmatig wordt gezegd dat iemand die jonger dan pakweg 80 jaar oud overlijdt, "te vroeg is overleden". Alsof er een soort "recht" bestaat minstens 80 te worden.
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!
maandag 12 december 2016 om 19:55
Als iets wel te repareren of op te lappen valt, met instemming van alle betrokken partijen, dan is iemand dus wél te vroeg overleden als het anders loopt.
En als er iets onrechtvaardig is dan is dat wel de natuur.
En als er iets onrechtvaardig is dan is dat wel de natuur.
Je hebt zo’n 26.000 dagen tussen níets en eeuwigheid, je kunt lachen, je kunt klagen, maar elke dag ben je voor eeuwig kwijt.
maandag 12 december 2016 om 20:07
quote:Jejoue schreef op 12 december 2016 @ 19:56:
Maar Pejeka, laat jij je dus nooit opereren, of een ab voorschrijven of een bloedtransfusie oid onder het motto; dood ga je toch.
Of is alleen orgaandonatie een ver-van-je-bed-show?Natuurlijk neem ik, als het kan een behandeling om mijn eigen lijf weer zo gezond mogelijk te laten worden. Maar in alle eerlijkheid, zou ik er wel even over moeten nadenken als die behandeling betekent dat het interieur van een ander mens in mijn lichaam wordt geplaatst. Vind het toch een soort Frankenstein-gebeuren.
Maar Pejeka, laat jij je dus nooit opereren, of een ab voorschrijven of een bloedtransfusie oid onder het motto; dood ga je toch.
Of is alleen orgaandonatie een ver-van-je-bed-show?Natuurlijk neem ik, als het kan een behandeling om mijn eigen lijf weer zo gezond mogelijk te laten worden. Maar in alle eerlijkheid, zou ik er wel even over moeten nadenken als die behandeling betekent dat het interieur van een ander mens in mijn lichaam wordt geplaatst. Vind het toch een soort Frankenstein-gebeuren.
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!
maandag 12 december 2016 om 20:10
quote:feow schreef op 12 december 2016 @ 19:55:
Als iets wel te repareren of op te lappen valt, met instemming van alle betrokken partijen, dan is iemand dus wél te vroeg overleden als het anders loopt.
En als er iets onrechtvaardig is dan is dat wel de natuur.De natuur is niet onrechtvaardig. De natuur werkt zonder aanzien des persoons. En de hele natuur is er al van oudsher op gericht om zwakke schepsels uit de voortplantingskring te verwijderen. Om ervoor te zorgen dat de soort zo sterk en gezond mogelijk blijft voortbestaan. Dat wij daar dan als mensen allerlei trucjes op gevonden hebben en daar van alles van vinden, maakt de natuur niet onrechtvaardig.
Als iets wel te repareren of op te lappen valt, met instemming van alle betrokken partijen, dan is iemand dus wél te vroeg overleden als het anders loopt.
En als er iets onrechtvaardig is dan is dat wel de natuur.De natuur is niet onrechtvaardig. De natuur werkt zonder aanzien des persoons. En de hele natuur is er al van oudsher op gericht om zwakke schepsels uit de voortplantingskring te verwijderen. Om ervoor te zorgen dat de soort zo sterk en gezond mogelijk blijft voortbestaan. Dat wij daar dan als mensen allerlei trucjes op gevonden hebben en daar van alles van vinden, maakt de natuur niet onrechtvaardig.
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!
maandag 12 december 2016 om 20:12
maandag 12 december 2016 om 20:12
quote:pejeka schreef op 12 december 2016 @ 20:07:
[...]
Natuurlijk neem ik, als het kan een behandeling om mijn eigen lijf weer zo gezond mogelijk te laten worden. Maar in alle eerlijkheid, zou ik er wel even over moeten nadenken als die behandeling betekent dat het interieur van een ander mens in mijn lichaam wordt geplaatst. Vind het toch een soort Frankenstein-gebeuren.Jij denkt dat mensen die een donororgaan nodig hebben dat niet doen/vinden/voelen?
[...]
Natuurlijk neem ik, als het kan een behandeling om mijn eigen lijf weer zo gezond mogelijk te laten worden. Maar in alle eerlijkheid, zou ik er wel even over moeten nadenken als die behandeling betekent dat het interieur van een ander mens in mijn lichaam wordt geplaatst. Vind het toch een soort Frankenstein-gebeuren.Jij denkt dat mensen die een donororgaan nodig hebben dat niet doen/vinden/voelen?
maandag 12 december 2016 om 20:20
quote:Beeldig schreef op 12 december 2016 @ 20:12:
[...]
Jij denkt dat mensen die een donororgaan nodig hebben dat niet doen/vinden/voelen?Ik denk dat er genoeg zijn die het zo voelen. Maar daar ging het me even niet zozeer om. Waar het me wel om ging is dat we er tegenwoordig steeds meer moeite mee schijnen te hebben dat leven ook eindig kan zijn, want je hebt er een "recht" op dat er net zo lang geknutseld wordt tot je minstens 80 kan worden ofzo...
[...]
Jij denkt dat mensen die een donororgaan nodig hebben dat niet doen/vinden/voelen?Ik denk dat er genoeg zijn die het zo voelen. Maar daar ging het me even niet zozeer om. Waar het me wel om ging is dat we er tegenwoordig steeds meer moeite mee schijnen te hebben dat leven ook eindig kan zijn, want je hebt er een "recht" op dat er net zo lang geknutseld wordt tot je minstens 80 kan worden ofzo...
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!
maandag 12 december 2016 om 20:25
quote:pejeka schreef op 12 december 2016 @ 20:10:
[...]
De natuur is niet onrechtvaardig. De natuur werkt zonder aanzien des persoons. En de hele natuur is er al van oudsher op gericht om zwakke schepsels uit de voortplantingskring te verwijderen. Om ervoor te zorgen dat de soort zo sterk en gezond mogelijk blijft voortbestaan. Dat wij daar dan als mensen allerlei trucjes op gevonden hebben en daar van alles van vinden, maakt de natuur niet onrechtvaardig.
Is je voorstel dan die trucjes niet meer te gebruiken? Want ik zou dit nog een logisch standpunt vinden, wanneer je zelf ook afziet van elke vorm van medisch ingrijpen. Als het je alleen om orgaandonatie te doen is, begrijp ik je standpunt niet. Waarom dan wel bestraling of chemotherapie of antibiotica? Nog niet zo lang geleden gingen mensen nog regelmatig dood aan een longontsteking. Zo werkt de natuur.
Ik heb het woord 'recht' nooit in de mond genomen, overigens. Ik heb alleen verzocht om iets meer empathie en begrip.
[...]
De natuur is niet onrechtvaardig. De natuur werkt zonder aanzien des persoons. En de hele natuur is er al van oudsher op gericht om zwakke schepsels uit de voortplantingskring te verwijderen. Om ervoor te zorgen dat de soort zo sterk en gezond mogelijk blijft voortbestaan. Dat wij daar dan als mensen allerlei trucjes op gevonden hebben en daar van alles van vinden, maakt de natuur niet onrechtvaardig.
Is je voorstel dan die trucjes niet meer te gebruiken? Want ik zou dit nog een logisch standpunt vinden, wanneer je zelf ook afziet van elke vorm van medisch ingrijpen. Als het je alleen om orgaandonatie te doen is, begrijp ik je standpunt niet. Waarom dan wel bestraling of chemotherapie of antibiotica? Nog niet zo lang geleden gingen mensen nog regelmatig dood aan een longontsteking. Zo werkt de natuur.
Ik heb het woord 'recht' nooit in de mond genomen, overigens. Ik heb alleen verzocht om iets meer empathie en begrip.
maandag 12 december 2016 om 20:33
quote:pejeka schreef op 12 december 2016 @ 20:20:
[...]
Ik denk dat er genoeg zijn die het zo voelen. Maar daar ging het me even niet zozeer om. Waar het me wel om ging is dat we er tegenwoordig steeds meer moeite mee schijnen te hebben dat leven ook eindig kan zijn, want je hebt er een "recht" op dat er net zo lang geknutseld wordt tot je minstens 80 kan worden ofzo...
Dat recht heb je helemaal niet. Je hebt het geluk misschien. En bij zo'n ernstige ziekte als orgaanfalen moet je wel heel veel geluk hebben. Waarbij een groot deel van dat geluk bestaat bij de gratie van de technische mogelijkheden. Maar ook dan is er niemand die in die situatie zit die denkt dat een donororgaan met garantie komt.
Denken dat patiënten in zo'n situatie denken dat ze "recht" op leven hebben, geeft voor mij alleen maar aan dat je echt het flauwste benul niet hebt van wat zo'n situatie met je doet. Prijs jezelf er maar gelukkig mee. Maar stop met te blaten over een situatie die helemaal niet bestaat, anders dan in jouw hoofd.
[...]
Ik denk dat er genoeg zijn die het zo voelen. Maar daar ging het me even niet zozeer om. Waar het me wel om ging is dat we er tegenwoordig steeds meer moeite mee schijnen te hebben dat leven ook eindig kan zijn, want je hebt er een "recht" op dat er net zo lang geknutseld wordt tot je minstens 80 kan worden ofzo...
Dat recht heb je helemaal niet. Je hebt het geluk misschien. En bij zo'n ernstige ziekte als orgaanfalen moet je wel heel veel geluk hebben. Waarbij een groot deel van dat geluk bestaat bij de gratie van de technische mogelijkheden. Maar ook dan is er niemand die in die situatie zit die denkt dat een donororgaan met garantie komt.
Denken dat patiënten in zo'n situatie denken dat ze "recht" op leven hebben, geeft voor mij alleen maar aan dat je echt het flauwste benul niet hebt van wat zo'n situatie met je doet. Prijs jezelf er maar gelukkig mee. Maar stop met te blaten over een situatie die helemaal niet bestaat, anders dan in jouw hoofd.
maandag 12 december 2016 om 20:34
quote:barbaracartland schreef op 12 december 2016 @ 20:25:
[...]
Is je voorstel dan die trucjes niet meer te gebruiken? Want ik zou dit nog een logisch standpunt vinden, wanneer je zelf ook afziet van elke vorm van medisch ingrijpen. Als het je alleen om orgaandonatie te doen is, begrijp ik je standpunt niet. Waarom dan wel bestraling of chemotherapie of antibiotica? Nog niet zo lang geleden gingen mensen nog regelmatig dood aan een longontsteking. Zo werkt de natuur.
Ik heb het woord 'recht' nooit in de mond genomen, overigens. Ik heb alleen verzocht om iets meer empathie en begrip.
Begrijp ik ook, maar mijn vraag is en blijft als iemand jong sterft en het wordt onrechtvaardig genoemd, wie je daar dan voor ter verantwoording moet roepen. Rechtvaardigheid impliceert een systeem waarin men volgens bepaalde regels een beroep kan doen op bepaalde voorzieningen, en zo werkt de natuur niet.
En ik heb er in de laatste jaren vaak over nagedacht, gedurende mijn chemo's en dergelijke. En ja, die heb ik ondergaan, en met alle hoop en vertrouwen, Maar ik denk dat mijn grens gewoon ligt bij wat er nog mogelijk is met mijn eigen lichaam. Kan daar nog aan gesleuteld worden, OK. Maar zodra het betekent dat ik één of meerdere organen van een ander zou moeten laten implanteren, denk ik dat ik er moeite mee zou hebben. Begrijp me goed, voor die keuze heb ik nooit gestaan, ik redeneer gewoon zoals ik het nu voel.
[...]
Is je voorstel dan die trucjes niet meer te gebruiken? Want ik zou dit nog een logisch standpunt vinden, wanneer je zelf ook afziet van elke vorm van medisch ingrijpen. Als het je alleen om orgaandonatie te doen is, begrijp ik je standpunt niet. Waarom dan wel bestraling of chemotherapie of antibiotica? Nog niet zo lang geleden gingen mensen nog regelmatig dood aan een longontsteking. Zo werkt de natuur.
Ik heb het woord 'recht' nooit in de mond genomen, overigens. Ik heb alleen verzocht om iets meer empathie en begrip.
Begrijp ik ook, maar mijn vraag is en blijft als iemand jong sterft en het wordt onrechtvaardig genoemd, wie je daar dan voor ter verantwoording moet roepen. Rechtvaardigheid impliceert een systeem waarin men volgens bepaalde regels een beroep kan doen op bepaalde voorzieningen, en zo werkt de natuur niet.
En ik heb er in de laatste jaren vaak over nagedacht, gedurende mijn chemo's en dergelijke. En ja, die heb ik ondergaan, en met alle hoop en vertrouwen, Maar ik denk dat mijn grens gewoon ligt bij wat er nog mogelijk is met mijn eigen lichaam. Kan daar nog aan gesleuteld worden, OK. Maar zodra het betekent dat ik één of meerdere organen van een ander zou moeten laten implanteren, denk ik dat ik er moeite mee zou hebben. Begrijp me goed, voor die keuze heb ik nooit gestaan, ik redeneer gewoon zoals ik het nu voel.
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!
maandag 12 december 2016 om 20:37
quote:pejeka schreef op 12 december 2016 @ 20:34:
[...]
En ik heb er in de laatste jaren vaak over nagedacht, gedurende mijn chemo's en dergelijke. En ja, die heb ik ondergaan, en met alle hoop en vertrouwen, Maar ik denk dat mijn grens gewoon ligt bij wat er nog mogelijk is met mijn eigen lichaam. Kan daar nog aan gesleuteld worden, OK. Maar zodra het betekent dat ik één of meerdere organen van een ander zou moeten laten implanteren, denk ik dat ik er moeite mee zou hebben. Begrijp me goed, voor die keuze heb ik nooit gestaan, ik redeneer gewoon zoals ik het nu voel.Zo redeneert iedereen voor wie het een ver-van-mijn-bed-show is. Niemand laat zomaar even het orgaan van een ander in z'n lichaam zetten. Doen ze gelukkig ook niet, je moet terminaal zijn voor ze die ingreep uitvoeren. En tegen de tijd dat je terminaal bent, dan is die grens echt wel verschoven. Ook bij jou.
[...]
En ik heb er in de laatste jaren vaak over nagedacht, gedurende mijn chemo's en dergelijke. En ja, die heb ik ondergaan, en met alle hoop en vertrouwen, Maar ik denk dat mijn grens gewoon ligt bij wat er nog mogelijk is met mijn eigen lichaam. Kan daar nog aan gesleuteld worden, OK. Maar zodra het betekent dat ik één of meerdere organen van een ander zou moeten laten implanteren, denk ik dat ik er moeite mee zou hebben. Begrijp me goed, voor die keuze heb ik nooit gestaan, ik redeneer gewoon zoals ik het nu voel.Zo redeneert iedereen voor wie het een ver-van-mijn-bed-show is. Niemand laat zomaar even het orgaan van een ander in z'n lichaam zetten. Doen ze gelukkig ook niet, je moet terminaal zijn voor ze die ingreep uitvoeren. En tegen de tijd dat je terminaal bent, dan is die grens echt wel verschoven. Ook bij jou.
maandag 12 december 2016 om 20:52
quote:Beeldig schreef op 12 december 2016 @ 20:37:
[...]
Zo redeneert iedereen voor wie het een ver-van-mijn-bed-show is. Niemand laat zomaar even het orgaan van een ander in z'n lichaam zetten. Doen ze gelukkig ook niet, je moet terminaal zijn voor ze die ingreep uitvoeren. En tegen de tijd dat je terminaal bent, dan is die grens echt wel verschoven. Ook bij jou.Zou kunnen. Weet ik niet. Maar ik ben niet bang voor de dood, misschien scheelt dat. Heb de dood in de ogen moeten zien en had er vrede mee, had het zo geweest. Niet dat ik graag dood WIL, maar het is voor mij ook geen taboe.
[...]
Zo redeneert iedereen voor wie het een ver-van-mijn-bed-show is. Niemand laat zomaar even het orgaan van een ander in z'n lichaam zetten. Doen ze gelukkig ook niet, je moet terminaal zijn voor ze die ingreep uitvoeren. En tegen de tijd dat je terminaal bent, dan is die grens echt wel verschoven. Ook bij jou.Zou kunnen. Weet ik niet. Maar ik ben niet bang voor de dood, misschien scheelt dat. Heb de dood in de ogen moeten zien en had er vrede mee, had het zo geweest. Niet dat ik graag dood WIL, maar het is voor mij ook geen taboe.
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!
maandag 12 december 2016 om 20:58
Ik ben ook niet bang voor de dood en ik had me er ook bij neergelegd. Maar ik hoefde niet dood en dan doe je toch wat je aangeboden wordt om niet te hoeven sterven. Net zoals jij dat ook gedaan hebt. Als je al met een half been in je graf staat door orgaanfalen, dan is dat nog wat sterker. In de eindfase kun je simpelweg niets meer dan het loslaten of ondergaan wat je aangeboden wordt. Je bent letterlijk nog maar een paar procentpunten verwijderd van de dood in dat geval. In die fase ben je meer dood dan levend.
maandag 12 december 2016 om 21:16
quote:pejeka schreef op 12 december 2016 @ 19:44:
[...]
Jong(er) sterven is gewoon onderdeel van de natuur. Het komt overal in de natuur voor. Dus waarom niet bij mensen. En door wie wordt je dat onrecht dan aangedaan, of wie wil je er verantwoordelijk voorstellen, of wie is er dan gemeen of onrechtvaardig tegen je? Moeder Natuur?
Natuurlijk doet het pijn als je van iemand in de bloei van zijn leven afscheid moet nemen. Maar niet alles is maakbaar. Of te repareren. Of op te lappen. Ook dat hoort bij het leven. Ik vind het juist heel raar dat er stelselmatig wordt gezegd dat iemand die jonger dan pakweg 80 jaar oud overlijdt, "te vroeg is overleden". Alsof er een soort "recht" bestaat minstens 80 te worden.
Dit valt wat mij betreft totaal buiten het onderwerp van dit topic.
Ik ben het deels met je eens hoor, dat we wat minder zouden moeten uitgaan van de maakbaarheid van het leven, maar daar gaat het in dit topic helemaal niet over.
[...]
Jong(er) sterven is gewoon onderdeel van de natuur. Het komt overal in de natuur voor. Dus waarom niet bij mensen. En door wie wordt je dat onrecht dan aangedaan, of wie wil je er verantwoordelijk voorstellen, of wie is er dan gemeen of onrechtvaardig tegen je? Moeder Natuur?
Natuurlijk doet het pijn als je van iemand in de bloei van zijn leven afscheid moet nemen. Maar niet alles is maakbaar. Of te repareren. Of op te lappen. Ook dat hoort bij het leven. Ik vind het juist heel raar dat er stelselmatig wordt gezegd dat iemand die jonger dan pakweg 80 jaar oud overlijdt, "te vroeg is overleden". Alsof er een soort "recht" bestaat minstens 80 te worden.
Dit valt wat mij betreft totaal buiten het onderwerp van dit topic.
Ik ben het deels met je eens hoor, dat we wat minder zouden moeten uitgaan van de maakbaarheid van het leven, maar daar gaat het in dit topic helemaal niet over.
Onsterfelijk Verheven
