Actueel
alle pijlers
wel of geen straf gezinsvoogd?
maandag 12 november 2007 om 15:48
Ik ben het met je eens sam dat die teamleider gefaald heeft, maar de gezinsvoogd was de eerstverantwoordelijke, die heeft haar werk verzaakt, en dat mag nou eenmaal niet als je zo'n enorme verantwoordelijkheid hebt over een weerloos kind. Zij heeft eigen rechtertje gespeeld met de dood tot gevolg.
Dit is niet een dom ongeval, of een samenloop van omstandigheden, maar een bewuste actie.
maandag 12 november 2007 om 17:11
dat vind ik dus niet, maargoed daar kunnen we over van mening verschillen natuurlijk. ik weet dat ik alles moet verantwoorden en alles in overleg doe met team, teamleider en gedragswetenschapper. als gezinsvoogd mag je niet eens zelf beslissen over uit huisplaatsingen, dat is in deze dus ook niet gebeurd. de teamleider weet dus dat ze zonder kind is teruggekomen, haar team ook. dat is duidelijk een inschattingsfout geweest, maar niet alleen van haar.
ik vind dus ook echt dat er veel fouten zijn gemaakt in deze, ook door de gezinsvoogd, ook door het team en ook door de teamleider. als alleen de gezinsvoogd berecht zal worden, waarom dan in godesnaam al die overleggen?
ik ben het er wel mee eens dat als deze gezinsvoogd BEWUST informatie heeft achtergehouden, als zij bij wijze van ernaast heeft gezeten terwijl savanna mishandelt werd en dit bewust heeft achtergehouden bijvoorbeeld, dan vind ik haar schuldig en dan vind ik dat ze zich moet verantwoorden voor een rechter. net als lucia de b bijv. maar uit niets blijkt dat zij dit met opzet zo bedoelt heeft.
ik vind dus ook echt dat er veel fouten zijn gemaakt in deze, ook door de gezinsvoogd, ook door het team en ook door de teamleider. als alleen de gezinsvoogd berecht zal worden, waarom dan in godesnaam al die overleggen?
ik ben het er wel mee eens dat als deze gezinsvoogd BEWUST informatie heeft achtergehouden, als zij bij wijze van ernaast heeft gezeten terwijl savanna mishandelt werd en dit bewust heeft achtergehouden bijvoorbeeld, dan vind ik haar schuldig en dan vind ik dat ze zich moet verantwoorden voor een rechter. net als lucia de b bijv. maar uit niets blijkt dat zij dit met opzet zo bedoelt heeft.
![;-]](https://forum.viva.nl/smilies/79_wink.gif){kind=small}
maandag 12 november 2007 om 17:38
Waarom nogmaals. We postten op dat tijdstip gelijk. Je had het dus bij één posting kunnen houden. Ik ben echt wel intelligent genoeg om aan één uitleg voldoende te hebben.
Wie zegt/beweert/bewijst dat die teamleider dat oké vond?
Alleen kan ik nergens terughalen of en zo ja wat voor actie die teamleider daarop heeft ondernomen.
En volgens mij zat er weinig tijdsbestek tussen die gedwongen uithuisplaatsing die niet doorging en de dood van Savannah. Drie maanden of ben ik nu abuis? Maar het is inderdaad wel vreemd dat Savannah en eventueel de nieuwe baby Rowena niet alsnog uit huis zijn gehaald. Drie maanden is wat dat betreft lang genoeg om zoiets voor elkaar te krijgen, lijkt mij.
Het lijkt er op alsof de teamleider blind is afgegaan op de bevindingen van de gezinsvoogd. Aan de andere kant, als de gezinsvoogden al zo'n hoge caseload hebben, dan teamleiders helemaal want die coördineren een x aantal gezinsvoogden inclusief hun caseload. Als volgens sommigen gezinsvoogden niet aansprakelijk gesteld zouden moeten worden omdat ze helaas roeien met veel te zware riemen waarom teamleiders met nog zwaardere riemen dan wel?
Het is mij: shaHla 
(Iranian version)
(Iranian version)
maandag 12 november 2007 om 17:41
Nou, volgens mij mag een gezinsvoogd daar best een beslissing over nemen. Alleen moet dat wel ter goedkeuring teruggekoppeld worden. Je doet het nu voorkomen alsof een gezinsvoogd helemaal niks mag. Ze moet alleen wel overleggen. Het lijkt me toch echt behoorlijk stug dat als een gezinsvoogd aangeeft 'dit gaat echt niet goed zo, hier moet wat gebeuren' dat een teamleider en wie weet wie allemaal nog meer dan zeggen 'nee hoor, het is prima, lekker zo laten'.
Ik ben het wel met je eens dat het nogal vaag is wat de rollen van de anderen zijn geweest. Hebben ze het er inderdaad bij gelaten toen de gezinsvoogd het kind niet elders onderbracht maar het thuis liet? En daar lijkt het wel op omdat Savannah gewoon thuis is gebleven en niet alsnog later uit huis is gehaald. Hebben ze überhaupt gereageerd toen de gezinsvoogd het kind thuis liet en zo ja wát hebben ze ondernomen? In elk geval niet iets wat Savannah heeft gered. Maar dat zegt nog niet dat ze akkoord gingen met de niet-actie van de gezinsvoogd of dat ze helemaal niks hebben gedaan.
Het is mij: shaHla (Iranian version)
(Iranian version)
maandag 12 november 2007 om 17:47
Het lijkt er anders op dat ze bewust informatie heeft genegeerd. Heel veel mensen hebben toch aangegeven hoe het ervoor stond. Waarom heeft ze daar niks mee gedaan? Wat mij betreft heeft het OM dan ook gelijk om haar voor de rechter te zetten. Het zou alleen wel prettig zijn als het hele team onder de loep wordt gehouden. Misschien gebeurt het nog als bekend is wat er met de gezinsvoogd gaat gebeuren?
Het is mij: shaHla (Iranian version)
(Iranian version)
maandag 12 november 2007 om 17:48
Over opwinden gesproken. Het lijkt bijna of jij die teamleider bent
--------------------------------------------------------------------------------
mja sorry laat me soms wat meeslepen haha.
de teamleider heeft geen actie ondernomen, tenminste daar ga ik vanuit, want:
- savanna en de baby zijn niet uit huis geplaatst, ook niet alsnog of door een andere gezinsvoogd
- de gezinsvoogd is niet berispt, anders was dat in het proces wel naar voren gekomen
- de gezinsvoogd was nog gewoon gezinsvoogd op het moment dat savanna dood werd gevonden
en dat teamleiders een hondebaan hebben mag duidelijk zijn haha. alleen hoeven zij geen caseloads draaiende te houden, maar moeten zij wel betrokken zijn bij de belangrijke beslissingen. en er is niet elke dag sprake van spoed uithuisplaatsingen, vaker niet dan wel eigenlijk.
en voor de duidelijkheid: ik twijfel niet aan je intelligentie hoor
--------------------------------------------------------------------------------
mja sorry laat me soms wat meeslepen haha.
de teamleider heeft geen actie ondernomen, tenminste daar ga ik vanuit, want:
- savanna en de baby zijn niet uit huis geplaatst, ook niet alsnog of door een andere gezinsvoogd
- de gezinsvoogd is niet berispt, anders was dat in het proces wel naar voren gekomen
- de gezinsvoogd was nog gewoon gezinsvoogd op het moment dat savanna dood werd gevonden
en dat teamleiders een hondebaan hebben mag duidelijk zijn haha. alleen hoeven zij geen caseloads draaiende te houden, maar moeten zij wel betrokken zijn bij de belangrijke beslissingen. en er is niet elke dag sprake van spoed uithuisplaatsingen, vaker niet dan wel eigenlijk.
en voor de duidelijkheid: ik twijfel niet aan je intelligentie hoor
maandag 12 november 2007 om 17:55
ik ga er door de dood van savanna vanuit dat er niet is gereageerd door de teamleider en dat zij hierdoor dus instemde met de beslissing van de gezinsvoogd.
en het is echt waar shala, er wordt niet door de gezinsvoogd besloten tot een uithuis plaatsing. natuurlijk gaat iedereen er vanuit dat als de gezinsvoogd aangeeft dat er ingegrepen moet worden dat dat ook zo is. maar uit eigen ervaring is het vaak zo dat een uithuisplaatsing juist door anderen (team, teamleider, gedragswetenschapper) wordt geadviseerd en dat je als gezinsvoogd (juist omdat je bekend bent met een gezin en daar al een jaar of langer mee en in werkt) niet zo snel beslist tot een uithuisplaatsing. klinkt mss weer wat warrig, maar vaak zien juist "buitenstaanders" eerder dat er ingegrepen moet worden. en bij twijfel ga je niet alleen op pad om een knoop door te hakken maar doe je dat samen met een collega, nèt als bij een uithuisplaatsing. effe serieus: wie gaat er nou alleen op pad om een kind uithuis te halen?! dat is bij ons onbespreekbaar hoor!
en het is echt waar shala, er wordt niet door de gezinsvoogd besloten tot een uithuis plaatsing. natuurlijk gaat iedereen er vanuit dat als de gezinsvoogd aangeeft dat er ingegrepen moet worden dat dat ook zo is. maar uit eigen ervaring is het vaak zo dat een uithuisplaatsing juist door anderen (team, teamleider, gedragswetenschapper) wordt geadviseerd en dat je als gezinsvoogd (juist omdat je bekend bent met een gezin en daar al een jaar of langer mee en in werkt) niet zo snel beslist tot een uithuisplaatsing. klinkt mss weer wat warrig, maar vaak zien juist "buitenstaanders" eerder dat er ingegrepen moet worden. en bij twijfel ga je niet alleen op pad om een knoop door te hakken maar doe je dat samen met een collega, nèt als bij een uithuisplaatsing. effe serieus: wie gaat er nou alleen op pad om een kind uithuis te halen?! dat is bij ons onbespreekbaar hoor!
maandag 12 november 2007 om 18:14
Ik heb zelf een uithuisplaatsing meegemaakt, zoals ik eerder aangaf. Op eigen initiatief heb ik mijn contactpersoon daarover gecontacteerd. Zij is gaan overleggen. Het kwam op mij echt niet over alsof zij daarin geen enkele zeggenschap had. In mijn beleving is het zo dat ze meebeslist. Als ze niks kan, mag e.d. wat is haar rol dan nog. Gereduceerd tot bijna nul en dat lijkt me niet het geval. Ik voel me dus zeker geen buitenstaander op dit vlak. Ik heb al jaren op eigen initiatief met Jeugdzorg te maken. Twee dingen zijn mij daarbij opgevallen. De snelle wisseling van contactpersonen en dat je op den duur vergeten wordt zodra je kind uit huis is. Zo van, zie zo dat is geregeld, het gaat aardig, de groeten. Terwijl toch in het begin duidelijk aan mij is gezegd dat het de bedoeling was om twee maal per jaar een evaluatiegesprek te hebben. Dat is allemaal niet zo goed uit de verf gekomen. En dat is allemaal nog niet zo erg omdat deze case niet alarmerend is maar dat ze blijkbaar aan de lopende band fouten maken en dat bij zaken die wél alarmerend zijn, geeft mij toch de indruk dat er heel veel moet veranderen bij Jeugdzorg. Daarom is het goed dat het OM nu ingegrepen heeft. Natuurlijk is dat schrikken voor de betreffende gezinsvoogd en misschien ook wel voor anderen. Aan de andere kant, het gaat toch om de kinderen. Voor hen is het toch een zeer goede zaak als Jeugdzorg op de schop wordt genomen?
Het is mij: shaHla (Iranian version)
(Iranian version)
maandag 12 november 2007 om 19:02
oh shala, ik bedoelde met buitenstaander de teamleider, team en gedragswetenschapper. omdat zij een inschatting moeten maken nav de informatie die de gezinsvoogd hen geeft.
ik ben het met je eens dat het hele jeugdzorg apparaat op de schop moet, zeker zelfs! ik kan boeken schrijven over de kwaliteit van de jeugdzorg, eigenlijk schandalig. echt waar. ook vind ik nog steeds dat ik door een hoge caseload en werkdruk niet de gezinsvoogd kan zijn die ik zou willen zijn. maar ik heb dus het idee dat deze gezinsvoogd nu als voorbeeld moet dienen voor wat er allemaal mis is in de jeugdzorg.
en vervelend dat je zelf op een vervelende manier met jeugdzorg in aanraking bent gekomen. dat gun je niemand.
ik ben het met je eens dat het hele jeugdzorg apparaat op de schop moet, zeker zelfs! ik kan boeken schrijven over de kwaliteit van de jeugdzorg, eigenlijk schandalig. echt waar. ook vind ik nog steeds dat ik door een hoge caseload en werkdruk niet de gezinsvoogd kan zijn die ik zou willen zijn. maar ik heb dus het idee dat deze gezinsvoogd nu als voorbeeld moet dienen voor wat er allemaal mis is in de jeugdzorg.
en vervelend dat je zelf op een vervelende manier met jeugdzorg in aanraking bent gekomen. dat gun je niemand.
maandag 12 november 2007 om 19:08
en ik wil het zeker niet doen voorkomen dat de gezinsvoogd een nietzeggend persoontje is in het geheel. zij is het begin van een ketting, een deel van een geheel en alles valt of staat met de informatie die zij doorgeeft. maar alle belangrijke informatie wordt besproken met iedereen. je moet immers belangrijke beslissingen nemen en gelukkig hoeft dat niet alleen!
de meeste uithuisplaatsingen gebeuren gelukkig nog vrijwillig, met medewerking van de ouders.
de meeste uithuisplaatsingen gebeuren gelukkig nog vrijwillig, met medewerking van de ouders.
maandag 12 november 2007 om 20:09
ik kan alleen maar de 16de afwachten. Ik denk wel dat er een hoop teweeg is gebracht en nog steeds zal er een hoop veranderen.
Ik merk de veranderingen nu al; er wordt gesproken over een tuchtraad, collega's plaatsen kinderen eerder uit huis en er heerst toch wat angst. Mensen zijn nu vooral bezig om zichzelf continu in te dekken, elk telefoontje nauwkeurig te noteren, elk contact en elke beslissing te verantwoorden (goede zaak natuurlijk, maar het gaat soms erg ver, waardoor contacten met de gezinnen daar weer onder lijden....) Kan je wel zeggen: als je je werk goed doet, hoef je toch nergens bang voor te zijn? Maar zo werkt het gewoon niet. Ik heb het al vaker gezegd, we zijn allemaal mensen. En we voelen de terechtstelling van deze gezinsvoogd alsof we allemaal háár hadden kunnen zijn. Zo voelt het gewoon, ook al zeggen verstand en feiten andere dingen.
Natuurlijk zijn we allemaal verantwoordelijk voor ons werk en wat we daarin doen. Maar zo wordt het niet tegen ons verkondigd. Wij zijn verantwoordelijk ja, maar eindverantwoordelijk is onze teamleider, of onze gedragsdeskundige. Zij geven toestemming voor ingrijpende beslissingen (door de gezinsvoogd aangedragen) zij controleren ons werk, zij grijpen in als we dingen verzuimen te doen. Zij zeggen ook tegen ons dat zij eindverantwoordelijk zijn. Prima als dat in de praktijk anders blijkt te zijn, maar wees daarover dan eerlijk tegenover je werknemers. En laat ze inderdaad niet om de twee weken bij je komen om al je zaken te bespreken. En zeg dan ook dat ze geen toestemming meer nodig hebben voor ingrijpende beslissingen. En omdat de verantwoordelijkheid dan meteen een stuk groter wordt, mogen we dat dan ook terug vinden op ons salaris strookje
Maar zonder flauwekul, ik vind het allemaal best hoor, maar draag dat dan als instelling uit. Zeg niet: je hebt een belangrijke verantwoordelijke taak, maar ik/wij zijn eindverantwoordelijk. Maar zeg dan: jij bent verantwoordelijk dus dat betekent dat als het ergens enorm mis gaat, jij hiervoor gestraft gaat worden. Weten we allemaal waar we aan toe zijn. En kunnen we tenminste menteen verder solliciteren.
Ik merk de veranderingen nu al; er wordt gesproken over een tuchtraad, collega's plaatsen kinderen eerder uit huis en er heerst toch wat angst. Mensen zijn nu vooral bezig om zichzelf continu in te dekken, elk telefoontje nauwkeurig te noteren, elk contact en elke beslissing te verantwoorden (goede zaak natuurlijk, maar het gaat soms erg ver, waardoor contacten met de gezinnen daar weer onder lijden....) Kan je wel zeggen: als je je werk goed doet, hoef je toch nergens bang voor te zijn? Maar zo werkt het gewoon niet. Ik heb het al vaker gezegd, we zijn allemaal mensen. En we voelen de terechtstelling van deze gezinsvoogd alsof we allemaal háár hadden kunnen zijn. Zo voelt het gewoon, ook al zeggen verstand en feiten andere dingen.
Natuurlijk zijn we allemaal verantwoordelijk voor ons werk en wat we daarin doen. Maar zo wordt het niet tegen ons verkondigd. Wij zijn verantwoordelijk ja, maar eindverantwoordelijk is onze teamleider, of onze gedragsdeskundige. Zij geven toestemming voor ingrijpende beslissingen (door de gezinsvoogd aangedragen) zij controleren ons werk, zij grijpen in als we dingen verzuimen te doen. Zij zeggen ook tegen ons dat zij eindverantwoordelijk zijn. Prima als dat in de praktijk anders blijkt te zijn, maar wees daarover dan eerlijk tegenover je werknemers. En laat ze inderdaad niet om de twee weken bij je komen om al je zaken te bespreken. En zeg dan ook dat ze geen toestemming meer nodig hebben voor ingrijpende beslissingen. En omdat de verantwoordelijkheid dan meteen een stuk groter wordt, mogen we dat dan ook terug vinden op ons salaris strookje
Maar zonder flauwekul, ik vind het allemaal best hoor, maar draag dat dan als instelling uit. Zeg niet: je hebt een belangrijke verantwoordelijke taak, maar ik/wij zijn eindverantwoordelijk. Maar zeg dan: jij bent verantwoordelijk dus dat betekent dat als het ergens enorm mis gaat, jij hiervoor gestraft gaat worden. Weten we allemaal waar we aan toe zijn. En kunnen we tenminste menteen verder solliciteren.
maandag 12 november 2007 om 21:54
maandag 12 november 2007 om 21:57
In mijn geval was er pas sprake van een uithuisplaatsing toen ik er zelf over begon. Dat was mijn beslissing maar daar had ik hen voor nodig en zij zijn er in meegegaan. Daarom vind ik het eigenlijk ook heel raar dat de gezinsvoogd van Savannah niks met die fax van de moeder heeft gedaan. Ze had toen in actie moeten komen en het niet bij een niet verdiend compliment moeten laten. Bij mij werd er namelijk wél adequaat gereageerd terwijl bij mij de situatie absoluut niet van een hoedanigheid was als in het geval van Savannah.
Het is mij: shaHla (Iranian version)
(Iranian version)
maandag 12 november 2007 om 22:07
:
ik kan alleen maar de 16de afwachten. Ik denk wel dat er een hoop teweeg is gebracht en nog steeds zal er een hoop veranderen.
Ik merk de veranderingen nu al; er wordt gesproken over een tuchtraad, collega's plaatsen kinderen eerder uit huis en er heerst toch wat angst. Mensen zijn nu vooral bezig om zichzelf continu in te dekken, elk telefoontje nauwkeurig te noteren, elk contact en elke beslissing te verantwoorden (goede zaak natuurlijk, maar het gaat soms erg ver, waardoor contacten met de gezinnen daar weer onder lijden....) Kan je wel zeggen: als je je werk goed doet, hoef je toch nergens bang voor te zijn? Maar zo werkt het gewoon niet. Ik heb het al vaker gezegd, we zijn allemaal mensen. En we voelen de terechtstelling van deze gezinsvoogd alsof we allemaal háár hadden kunnen zijn. Zo voelt het gewoon, ook al zeggen verstand en feiten andere dingen.
Natuurlijk zijn we allemaal verantwoordelijk voor ons werk en wat we daarin doen. Maar zo wordt het niet tegen ons verkondigd. Wij zijn verantwoordelijk ja, maar eindverantwoordelijk is onze teamleider, of onze gedragsdeskundige. Zij geven toestemming voor ingrijpende beslissingen (door de gezinsvoogd aangedragen) zij controleren ons werk, zij grijpen in als we dingen verzuimen te doen. Zij zeggen ook tegen ons dat zij eindverantwoordelijk zijn. Prima als dat in de praktijk anders blijkt te zijn, maar wees daarover dan eerlijk tegenover je werknemers. En laat ze inderdaad niet om de twee weken bij je komen om al je zaken te bespreken. En zeg dan ook dat ze geen toestemming meer nodig hebben voor ingrijpende beslissingen. En omdat de verantwoordelijkheid dan meteen een stuk groter wordt, mogen we dat dan ook terug vinden op ons salaris strookje
Maar zonder flauwekul, ik vind het allemaal best hoor, maar draag dat dan als instelling uit. Zeg niet: je hebt een belangrijke verantwoordelijke taak, maar ik/wij zijn eindverantwoordelijk. Maar zeg dan: jij bent verantwoordelijk dus dat betekent dat als het ergens enorm mis gaat, jij hiervoor gestraft gaat worden. Weten we allemaal waar we aan toe zijn. En kunnen we tenminste menteen verder solliciteren.
Vreemde conclusie trek jij, zeg. Dus als jij ergens verantwoordelijk voor kúnt worden gehouden wil jij er niet werken maar solliciteer je liever naar een baan waar je nooit ergens verantwoordelijk voor gehouden kunt worden? Dacht je dat je onschendbaar was? Dat het niet uitmaakt wat je wel of niet in je beroep doet en wat de conclusie van die niet of wel acties kan zijn als je met kwetsbare kinderen in een moeilijke situatie werkt?
Ik vind het ook vreemd dat men blijkbaar nu pas alles goed aan het noteren is. Telefoontjes die zijn gepleegd etc etc. Dat had toch allang zo moeten zijn?
Tuurlijk werkt het wel zo dat als jij je werk goed doet je niet bang hoeft te zijn. Hoezo werkt dat zo niet?
De terechtstelling van de gezinsvoogd? Beetje overdreven gesteld. Zeer waarschijnlijk krijgt ze enkel een werkstraf. Nou nou, dat is wel heel erg, not. Er is een kind dood hoor waar zij wellicht had kunnen voorkomen. Mag daar a.u.b. een consequentie tegenover staan. En ja, jullie hadden allemaal haar kunnen zijn. Áls jullie het net zo hadden aangepakt als haar, áls jullie net als haar al die dingen niet hadden gedaan die zij wel had moeten doen. Áls een kind onder jullie hoede ook was overleden. Zolang dat niet zo is, heb je geen ruk te vrezen. Die angst die jullie noemen, is niet meer dan een 'wakker geschud' gevoel en dat is juist een goede zaak. Zijn jullie tenminste weer allemaal alert, wat je ook moet zijn als je zulk werk doet.
Het is mij: shaHla (Iranian version)
(Iranian version)
dinsdag 13 november 2007 om 01:31
Margriet, ik ben het wel eens met Shahla. Als je fouten maakt, ben je verantwoordelijk. Het aanstellen van een tuchtraad voor de jeugdzorg juich ik toe, de mogelijkheid om persoonlijk aansprakelijk gesteld te kunnen worden, maakt me niet bang. Ik doe mijn werk naar eer en geweten en kan dat, als het moet, ook aantonen. Voor een tuchtraad of voor de rechtbank.
En ja, ook ik ga een keer een fout maken. Maar dan hoop ik wel met een hele goede reden te kunnen komen. Waarom zou jij ontslag aanbieden, als je over je werk ter verantwoording kan worden geroepen? Het lijkt me een enorme verbetering van de jeugdzorg.
Wat betreft verantwoordelijkheid:
Als dit zaken betreft waarin je teamleider/team eindverantwoordelijk is, ben je samen verantwoordelijk in de volgende gevallen:
- Je teamleider en team horen naar jou signalen te luisteren, doet hij/ze dat niet, dan kun jij naar een andere teamleider gaan, maar je team maakt een misser.
- Je teamleider/team geeft jou aanwijzingen of opdrachten, die jij niet of gedeeltelijk niet uitvoert door andere inzichten. Dan hoort je teamleider/team daar op terug te komen waarom het niet is uitgevoerd zoals afgesproken. (En maak je als GV dus een misser, door je team niet te informeren dat je iets anders gaat doen dan afgesproken.)
Als gezinsvoogd ga je zelf in de fout en bent dus persoonlijk verantwoordelijk, onafhankelijk van je team, als je :
- Je je team niet volledig informeert over je eigen observaties.
- Je niet of nauwelijks gaat kijken hoe het met je pupil gaat.
- Je informatie van buitenaf niet serieus genoeg neemt omdat jou eigen observaties anders zijn. En je je team niet informeert over die andere observaties omdat je ze zelf als onbelangrijk, niet ernstig genoeg, hebt ingeschat.
Je team is medeverantwoordelijk, helemaal mee eens. Maar je team is afhankelijk van de informatie die jij geeft, die jij verzamelt. En als die info niet compleet is, is je team niet medeverantwoordelijk. Voor je teamleider geldt hetzelfde; hij/zij is alleen eindverantwoordelijk als hij ook alle info heeft gekregen en daarvoor heeft getekend.
Een teamleider tekent een rapport of verzoek. Op basis van dat rapport worden beslissingen, akties genomen. Tekent hij iets wat hij niet heeft gelezen, jammer voor de teamleider maar dan gaat hij (mede) voor de bijl als het mis gaat.
Ik vraag me serieus af, waar dit in het geval Savanna mis is gegaan. Heeft de gezinsvoogd niet genoeg info gegeven aan het team? Of heeft het team niet genoeg gekeken naar de opgedragen/geadviseerde akties van de gezinsvoogd?
In dit geval lijkt het er op, dat de gezinsvoogd om een uithuisplaatsing heeft verzocht (want uit zichzelf komt een teamleider daar niet mee) en die is getekend. Waarom heeft ze er niets mee gedaan, is dat in (mondeling) overleg met het team gedaan?
Pas als je daar een antwoord op hebt, weet je of de gezinsvoogd alleen, of ook het team/ de teamleider, aansprakelijk zijn.
Margriet en Sam, ik kan begrijpen dat jullie je vak verdedigen, terecht. Jullie doen je werk onder hele zware druk en de werkdruk is hoog. Maar je hebt ook de verantwoordelijkheid om, als je je werk door de druk niet meer goed kan doen, dat te melden bij je teamleider, en je teamleider moet dat melden verder naar boven. Leg het neer op een hoger niveau, in plaats van je achteraf achter procedures te verschuilen als je je werk niet goed hebt (kunnen) doen.
Door zelf aan te geven dat je met deze caseload je pupillen niet meer kan monitoren, ben je ethisch bezig. Niet door meer pupillen aan te nemen dan je aan kunt.
En als laatste; je doet het imago van de jeugdzorg geen goed, als je niet oprecht kritisch kan kijken naar het functioneren daarvan, en een collega/team/organisatie verdedigt, die dit nog niet bewezen verdiend heeft.
En ja, ook ik ga een keer een fout maken. Maar dan hoop ik wel met een hele goede reden te kunnen komen. Waarom zou jij ontslag aanbieden, als je over je werk ter verantwoording kan worden geroepen? Het lijkt me een enorme verbetering van de jeugdzorg.
Wat betreft verantwoordelijkheid:
Als dit zaken betreft waarin je teamleider/team eindverantwoordelijk is, ben je samen verantwoordelijk in de volgende gevallen:
- Je teamleider en team horen naar jou signalen te luisteren, doet hij/ze dat niet, dan kun jij naar een andere teamleider gaan, maar je team maakt een misser.
- Je teamleider/team geeft jou aanwijzingen of opdrachten, die jij niet of gedeeltelijk niet uitvoert door andere inzichten. Dan hoort je teamleider/team daar op terug te komen waarom het niet is uitgevoerd zoals afgesproken. (En maak je als GV dus een misser, door je team niet te informeren dat je iets anders gaat doen dan afgesproken.)
Als gezinsvoogd ga je zelf in de fout en bent dus persoonlijk verantwoordelijk, onafhankelijk van je team, als je :
- Je je team niet volledig informeert over je eigen observaties.
- Je niet of nauwelijks gaat kijken hoe het met je pupil gaat.
- Je informatie van buitenaf niet serieus genoeg neemt omdat jou eigen observaties anders zijn. En je je team niet informeert over die andere observaties omdat je ze zelf als onbelangrijk, niet ernstig genoeg, hebt ingeschat.
Je team is medeverantwoordelijk, helemaal mee eens. Maar je team is afhankelijk van de informatie die jij geeft, die jij verzamelt. En als die info niet compleet is, is je team niet medeverantwoordelijk. Voor je teamleider geldt hetzelfde; hij/zij is alleen eindverantwoordelijk als hij ook alle info heeft gekregen en daarvoor heeft getekend.
Een teamleider tekent een rapport of verzoek. Op basis van dat rapport worden beslissingen, akties genomen. Tekent hij iets wat hij niet heeft gelezen, jammer voor de teamleider maar dan gaat hij (mede) voor de bijl als het mis gaat.
Ik vraag me serieus af, waar dit in het geval Savanna mis is gegaan. Heeft de gezinsvoogd niet genoeg info gegeven aan het team? Of heeft het team niet genoeg gekeken naar de opgedragen/geadviseerde akties van de gezinsvoogd?
In dit geval lijkt het er op, dat de gezinsvoogd om een uithuisplaatsing heeft verzocht (want uit zichzelf komt een teamleider daar niet mee) en die is getekend. Waarom heeft ze er niets mee gedaan, is dat in (mondeling) overleg met het team gedaan?
Pas als je daar een antwoord op hebt, weet je of de gezinsvoogd alleen, of ook het team/ de teamleider, aansprakelijk zijn.
Margriet en Sam, ik kan begrijpen dat jullie je vak verdedigen, terecht. Jullie doen je werk onder hele zware druk en de werkdruk is hoog. Maar je hebt ook de verantwoordelijkheid om, als je je werk door de druk niet meer goed kan doen, dat te melden bij je teamleider, en je teamleider moet dat melden verder naar boven. Leg het neer op een hoger niveau, in plaats van je achteraf achter procedures te verschuilen als je je werk niet goed hebt (kunnen) doen.
Door zelf aan te geven dat je met deze caseload je pupillen niet meer kan monitoren, ben je ethisch bezig. Niet door meer pupillen aan te nemen dan je aan kunt.
En als laatste; je doet het imago van de jeugdzorg geen goed, als je niet oprecht kritisch kan kijken naar het functioneren daarvan, en een collega/team/organisatie verdedigt, die dit nog niet bewezen verdiend heeft.
oh that purrrrrrrrrfect feeling
dinsdag 13 november 2007 om 21:37
Ja, ik ben het wel met jullie eens hoor, ook over die verantwoordelijkheid. ik bedoelde alleen maar te zeggen dat het naar ons toe (binnen onze instelling) dus heel anders verwoord is. maar goed, misschien begrijpen we elkaar gewoon verkeerd.
wat betreft werkdruk poezewoes, bij ons werkt het zo dat je op een gegeven moment zegt: stop, ik kan niet meer. maar helaas staan er nog tientallen zaken op de stapel en die zullen toch echt opgepakt moeten worden...dus je krijgt er toch nog 1 of 2 zaken bij. Tja, dan kan je hoog en laag springen, maar de teamleider zit ook met z'n handen in het haar. Er is gewoon een enorme groei en de gezinsvoogden zijn niet aan te slepen. En terecht of niet, dat zal na de 16de denk ik nog moeilijker worden.
En Shahla, het is altijd al zo geweest dat je alles goed moest noteren, maar mensen zijn er nu bijna spastisch mee bezig. Wij kregen te horen (of het waar is of niet, dat maakt even niet uit) dat één van de redenen waarom de GV van S. wordt aangepakt omdat ze haar contacten niet goed genoeg noteerde waardoor ze geen 'bewijzen' meer had. Dat heeft haar advocaat ook gezegd en nogmaals benadrukt dat het zó belangrijk is om elk telefoontje te noteren. Prima, dat was zowiezo al de bedoeling, maar daarom is die druk wel hoger, zeker als je bedenkt dat je op een dag tussen je afspraken door, je soms 20 tot 30 telefoontjes krijgt....
wat betreft werkdruk poezewoes, bij ons werkt het zo dat je op een gegeven moment zegt: stop, ik kan niet meer. maar helaas staan er nog tientallen zaken op de stapel en die zullen toch echt opgepakt moeten worden...dus je krijgt er toch nog 1 of 2 zaken bij. Tja, dan kan je hoog en laag springen, maar de teamleider zit ook met z'n handen in het haar. Er is gewoon een enorme groei en de gezinsvoogden zijn niet aan te slepen. En terecht of niet, dat zal na de 16de denk ik nog moeilijker worden.
En Shahla, het is altijd al zo geweest dat je alles goed moest noteren, maar mensen zijn er nu bijna spastisch mee bezig. Wij kregen te horen (of het waar is of niet, dat maakt even niet uit) dat één van de redenen waarom de GV van S. wordt aangepakt omdat ze haar contacten niet goed genoeg noteerde waardoor ze geen 'bewijzen' meer had. Dat heeft haar advocaat ook gezegd en nogmaals benadrukt dat het zó belangrijk is om elk telefoontje te noteren. Prima, dat was zowiezo al de bedoeling, maar daarom is die druk wel hoger, zeker als je bedenkt dat je op een dag tussen je afspraken door, je soms 20 tot 30 telefoontjes krijgt....
dinsdag 13 november 2007 om 22:28
Dat mag Tila, mits de client daar toestemming voor geeft en heel goed vast ligt en duidelijk is gemaakt waarvoor de opname gebruikt mag worden.
Het geniet echter niet de voorkeur. Mensen die weten dat een gesprek wordt opgenomen, zijn veel minder open, ook als ze niks te verbergen hebben.
Een oplossing zou zijn om gesprekken zonder band te doen, maar aan het einde een samenvatting en de afspraken op band in te spreken, in bijzijn van de gesprekspartner. Het wort echter (nog) niet veel gedaan.
Het geniet echter niet de voorkeur. Mensen die weten dat een gesprek wordt opgenomen, zijn veel minder open, ook als ze niks te verbergen hebben.
Een oplossing zou zijn om gesprekken zonder band te doen, maar aan het einde een samenvatting en de afspraken op band in te spreken, in bijzijn van de gesprekspartner. Het wort echter (nog) niet veel gedaan.
oh that purrrrrrrrrfect feeling
vrijdag 16 november 2007 om 14:38
Vrijspraak voor gezinsvoogd Savanna
Uitgegeven: 16 november 2007 14:16
Laatst gewijzigd: 16 november 2007 14:23
DEN HAAG - De gezinsvoogd van de overleden peuter Savannna is vrijgesproken. De rechtbank in Den Haag achtte de vrouw vrijdag niet schuldig aan het toebrengen van zwaar lichamelijk letsel door schuld.
Het Openbaar Ministerie (OM) had een voorwaardelijke taakstraf van 150 uur geëist.
Savanna overleed in september 2004 na langdurig verwaarloosd en mishandeld te zijn door haar moeder en stiefvader. Het gezin van de driejarige peuter stond onder toezicht van de staat.
De gezinsvoogd had volgens het OM kunnen voorzien dat de geesteszieke moeder weer over de schreef zou gaan.
Bron: nu.nl
Uitgegeven: 16 november 2007 14:16
Laatst gewijzigd: 16 november 2007 14:23
DEN HAAG - De gezinsvoogd van de overleden peuter Savannna is vrijgesproken. De rechtbank in Den Haag achtte de vrouw vrijdag niet schuldig aan het toebrengen van zwaar lichamelijk letsel door schuld.
Het Openbaar Ministerie (OM) had een voorwaardelijke taakstraf van 150 uur geëist.
Savanna overleed in september 2004 na langdurig verwaarloosd en mishandeld te zijn door haar moeder en stiefvader. Het gezin van de driejarige peuter stond onder toezicht van de staat.
De gezinsvoogd had volgens het OM kunnen voorzien dat de geesteszieke moeder weer over de schreef zou gaan.
Bron: nu.nl
vrijdag 16 november 2007 om 18:00
Gezinsvoogd vrij gesproken.
Ik (en vele collega's van mij) zijn er erg blij mee.
Voor mij betekent het dat ik heel goed besef welke verantwoordelijkheid er bij mijn positie ligt. En dat ik altijd zal moeten waken om geen fouten te maken, om geen verkeerde beslissingen te nemen.
Het betekent voor mij echter ook dat niet alleen ik, maar meer mensen verantwoordelijk zijn voor het welzijn van een kind. En dat er inderdaad nooit verband gelegd mag worden tussen een hulpverlener van een kind en een moord op datzelfde kind, gepleegd door iemand anders.
Ik (en vele collega's van mij) zijn er erg blij mee.
Voor mij betekent het dat ik heel goed besef welke verantwoordelijkheid er bij mijn positie ligt. En dat ik altijd zal moeten waken om geen fouten te maken, om geen verkeerde beslissingen te nemen.
Het betekent voor mij echter ook dat niet alleen ik, maar meer mensen verantwoordelijk zijn voor het welzijn van een kind. En dat er inderdaad nooit verband gelegd mag worden tussen een hulpverlener van een kind en een moord op datzelfde kind, gepleegd door iemand anders.
vrijdag 16 november 2007 om 21:24
Desalniettemin ben ik blij voor de gezinsvoogd dat ze is vrijgesproken. Blijkbaar viel haar wel wat te verwijten (zie de opmerkingen van de rechter), maar geen dood door schuld of mishandeling door schuld. In mijn optiek valt haar denk ik te verwijten dat ze door haar vele jaren ervaring, haar eigen observaties serieuzer nam dan observaties van anderen. Dat vind ik kortzichtig en ook een stuk professionele arrogantie. Verlies nooit uit het oog dat je in de loop der jaren aan beroepsdeformatie gaat lijden, en dat zelfs een stagiaire daarom soms dingen op kan merken, waar jij als prof met al je jaren ervaring, aan voorbij gaat.
oh that purrrrrrrrrfect feeling
vrijdag 16 november 2007 om 22:36
Het verbaast me dat het hier zo stil blijft. Er zijn zo veel reacties hier geplaatst, van forummers die oprecht heel begaan zijn met de zorg voor kinderen. Forummers die fel discussie voerden over deze kwestie.
En nu er dan eindelijk een uitspraak is, zie je niemand meer hier. Niet de mensen die kritiek hadden maar ook niet de mensen die onvoorwaardelijk achter de gezinsvoogd stonden.
Behalve dan Margriet, en Poez.
Ik had eigenlijk verwacht dat de discussie, met deze nieuwe ontwikkeling, weer verder zou gaan.
En nu er dan eindelijk een uitspraak is, zie je niemand meer hier. Niet de mensen die kritiek hadden maar ook niet de mensen die onvoorwaardelijk achter de gezinsvoogd stonden.
Behalve dan Margriet, en Poez.
Ik had eigenlijk verwacht dat de discussie, met deze nieuwe ontwikkeling, weer verder zou gaan.
oh that purrrrrrrrrfect feeling
zaterdag 17 november 2007 om 00:04
