Entertainment
alle pijlers
Waarom werken vrouwen niet? (NPO3)
vrijdag 13 november 2020 om 10:55
Ik heb het idee dat de verschillen ook zitten in nivo van werk.
Bij de stellen die ik ken met banen op hbo+/wo-nivo (merendeel van onze vrienden) is het niet vanzelfsprekend dat de vrouw na het krijgen van kinderen ineens de helft van haar baan opgeeft, maar is de verdeling vaak beiden 32 uur.
Gaat het om stellen met banen op hbo-/mbo-nivo, dan zie ik veel meer de ongelijke rolverdeling en ouderwetse denkbeelden. Die houden zelf de ongelijkheid in stand. En daar is het nadeel voor rouwen veel groter, omdat het salaris over het algemeen sowieso lager is.
Bij de stellen die ik ken met banen op hbo+/wo-nivo (merendeel van onze vrienden) is het niet vanzelfsprekend dat de vrouw na het krijgen van kinderen ineens de helft van haar baan opgeeft, maar is de verdeling vaak beiden 32 uur.
Gaat het om stellen met banen op hbo-/mbo-nivo, dan zie ik veel meer de ongelijke rolverdeling en ouderwetse denkbeelden. Die houden zelf de ongelijkheid in stand. En daar is het nadeel voor rouwen veel groter, omdat het salaris over het algemeen sowieso lager is.
vrijdag 13 november 2020 om 11:46
Zoals iemand hier al schreef, is de term 'financieel onafhankelijk' in dit verband "... wordt door het emancipatiebeleid omschreven als voldoende financiële armslag hebben om jezelf en je eventuele kinderen te kunnen onderhouden...."
Het verbaast mij altijd dat iedereen er zo in mee gaat dat dit een soort doel op zich zou moeten zijn.
Als je gewoon zegt dat je samen een 'financieel economische eenheid' vormt, dan is er toch helemaal niets aan de hand?
Ik heb het al eerder geschreven: dat economisch zelfstandig zijn. komt pas aan de orde wanneer de financieel economische eenheid niet langer bestaat, bijvoorbeeld na een scheiding.
Als je (zoals veel van de huidige zestigers de in de jaren 1960-1970 zijn geboren) vanaf je 18e fulltime werkt en van je 27e tot je 31e fulltime thuis bent en daarna weer van 32 t/m 66 jaar werkt, dan heb je aan het einde van de rit gewoon 44 jaar fulltime gewerkt.
En die 5 jaren dat je, binnen de financieel-economische eenheid van je gezin, niet hebt gewerkt heeft zelfs nauwelijks invloed op je pensioenopbouw.
Dat laatste (pensioen) kan weer wél een probleem worden -met name tussen generaties- als mensen (mannen én vrouwen) structureel minder gaan werken tijdens hun loopbaan; als je langer studeert en van je 26e tot en met je 68e jaar maar 24 uur per week werkt, dan bouw je per definitie maar rond de 60 % pensioen op t.o.v. de huidige zestiger die nooit de keuze had om parttime te werken. Maar dat zal nog flink scheve ogen gaan geven in de toekomst...
Ik zie dat hele zogenaamde "financieel afhankelijk van je man" zijn meer als de keuze van twee mensen m.b.t. de verdeling van inkomsten c.q. taken binnen de door hun zelf gekozen en zelf aangegane financieel-economische eenheid, toch echt als iets heel anders dan financieel afhankelijk zijn van derden c.q. 'het systeem'.
Als er voldoende geld binnen komt in een huishouden om alle kosten te betalen, dan bén je toch helemaal niet afhankelijk? Je hebt dan -al dan niet tijdelijk- gewoon zelf/samen gekozen voor een bepaalde constructie/vorm/taakverdeling.
Afhankelijk ben je pas wanneer je, als alleenstaande of als koppel/gezin / huishouden, niet in je primaire levensonderhoud kan voorzien.
Het verbaast mij altijd dat iedereen er zo in mee gaat dat dit een soort doel op zich zou moeten zijn.
Als je gewoon zegt dat je samen een 'financieel economische eenheid' vormt, dan is er toch helemaal niets aan de hand?
Ik heb het al eerder geschreven: dat economisch zelfstandig zijn. komt pas aan de orde wanneer de financieel economische eenheid niet langer bestaat, bijvoorbeeld na een scheiding.
Als je (zoals veel van de huidige zestigers de in de jaren 1960-1970 zijn geboren) vanaf je 18e fulltime werkt en van je 27e tot je 31e fulltime thuis bent en daarna weer van 32 t/m 66 jaar werkt, dan heb je aan het einde van de rit gewoon 44 jaar fulltime gewerkt.
En die 5 jaren dat je, binnen de financieel-economische eenheid van je gezin, niet hebt gewerkt heeft zelfs nauwelijks invloed op je pensioenopbouw.
Dat laatste (pensioen) kan weer wél een probleem worden -met name tussen generaties- als mensen (mannen én vrouwen) structureel minder gaan werken tijdens hun loopbaan; als je langer studeert en van je 26e tot en met je 68e jaar maar 24 uur per week werkt, dan bouw je per definitie maar rond de 60 % pensioen op t.o.v. de huidige zestiger die nooit de keuze had om parttime te werken. Maar dat zal nog flink scheve ogen gaan geven in de toekomst...
Ik zie dat hele zogenaamde "financieel afhankelijk van je man" zijn meer als de keuze van twee mensen m.b.t. de verdeling van inkomsten c.q. taken binnen de door hun zelf gekozen en zelf aangegane financieel-economische eenheid, toch echt als iets heel anders dan financieel afhankelijk zijn van derden c.q. 'het systeem'.
Als er voldoende geld binnen komt in een huishouden om alle kosten te betalen, dan bén je toch helemaal niet afhankelijk? Je hebt dan -al dan niet tijdelijk- gewoon zelf/samen gekozen voor een bepaalde constructie/vorm/taakverdeling.
Afhankelijk ben je pas wanneer je, als alleenstaande of als koppel/gezin / huishouden, niet in je primaire levensonderhoud kan voorzien.
vrijdag 13 november 2020 om 12:39
Dat bedoel ik dus ook. Het stoort me_Branwen_ schreef: ↑13-11-2020 08:56Ik heb de uitzending niet gezien, maar wat mij stoort aan deze discussie (in het algemeen, niet hier in dit topic) is dat er doorgaans wordt uitgegaan van dat als je parttime werkt, je per definitie financieel afhankelijk zou zijn, want een laag / lager inkomen en afhankelijk van toeslagen e.d. Ik werk parttime (32 uur), heb gewoon een prima salaris en ben onafhankelijk. Dat rare hokjesdenken over parttime werkenden moeten we eens vanaf.
vrijdag 13 november 2020 om 12:46
Ik snap dat het je stoort als je zelf niet in dat hokje past, maar het neemt niet weg dat het massale parttimen wel economische zelfstandigheid in de weg zit.
In mijn bubbel ook veel goedverdiendede parttimers met flexibele uren, maar dat is (helaas) niet de norm.
vrijdag 13 november 2020 om 12:51
Met een wo/hbo parttime baan van 30h ben je natuurlijk ook niet representatief voor een grote groep dames die 3 middagen in de week achter de kassa bij de gamma zitten denk ik ?
Los daarvan zal ook de levensstijl van de wo/hbo-dame wel enigszins moeten veranderen als het salaris van de fulltime partner wegvalt. Dan ben je nog steeds financieel zelfstandig dat wel.
Los daarvan zal ook de levensstijl van de wo/hbo-dame wel enigszins moeten veranderen als het salaris van de fulltime partner wegvalt. Dan ben je nog steeds financieel zelfstandig dat wel.
Even if you are on the right track, you will get run over if you just sit there.â€
vrijdag 13 november 2020 om 12:54
Ik moet wel zeggen dat het mij echt opvalt hoeveel vrouwen (ook hoger opgeleid) van tussen de 25-35 hun hele carrière in de grabbelton lijken te gooien voor kinderen. Of die toch een mooi hbo / wo papiertje hadden, en dan opeens parttime bij een kinderopvang in een of ander nietszeggend dorp belanden. Dan denk ik echt : jeetje, een beetje meer pit en ambitie mag wel hoor.
vrijdag 13 november 2020 om 12:58
Twee vriendinnen van mij met goede parttime banen zijn gescheiden. Beiden terug naar 40 uur en omdat ze in Amsterdam wonen ook terug naar een klein appartement. Beiden superblij dat ze in de buurt kunnen blijven wonen. Maar zelfstandigheid is voor mannen en vrouwen tegenwoordig vaak moeilijk, zeker in stedelijk gebied.belgali schreef: ↑13-11-2020 12:51Met een wo/hbo parttime baan van 30h ben je natuurlijk ook niet representatief voor een grote groep dames die 3 middagen in de week achter de kassa bij de gamma zitten denk ik ?
Los daarvan zal ook de levensstijl van de wo/hbo-dame wel enigszins moeten veranderen als het salaris van de fulltime partner wegvalt. Dan ben je nog steeds financieel zelfstandig dat wel.
vrijdag 13 november 2020 om 14:27
In mijn omgeving vindt een aardige geboortegolf plaats de laatste jaren en ik ken geen enkele vrouw die gestopt is met werken. Er is er 1 van 4 naar 3 dagen gegaan maar de rest is na het verlof 4 dagen gaan of blijven werken. Het valt mij dus niet op.. Daarmee wil ik niet zeggen dat het niet gebeurt hoor. Zal ook heel erg aan eenieders 'bubbel' liggen.Ritmodelanoche schreef: ↑13-11-2020 12:54Ik moet wel zeggen dat het mij echt opvalt hoeveel vrouwen (ook hoger opgeleid) van tussen de 25-35 hun hele carrière in de grabbelton lijken te gooien voor kinderen. Of die toch een mooi hbo / wo papiertje hadden, en dan opeens parttime bij een kinderopvang in een of ander nietszeggend dorp belanden. Dan denk ik echt : jeetje, een beetje meer pit en ambitie mag wel hoor.
vrijdag 13 november 2020 om 14:33
Lente19251003 schreef: ↑13-11-2020 07:11Ik had hier de keuze, financieel onafhankelijk zijn en dus fulltime werken. Dat betekende dan wel dat mijn zoon met meerdere diagnoses die niet naar een bso/kdv of gastouder kon en waar geen familie kon oppassen, ergens anders gedumpt moest worden (aan een boompje in het bos?) of misschien wel opgenomen in een inrichting. Want dan kon ik zo lekker financieel onafhankelijk zijn. Want recht op pgb of andere ondersteuning hebben we dan weer niet.
Of we kozen ervoor dat ik veel minder ging werken zodat ik wel voor onze zoon kon zorgen. Man bleef fulltime werken want hij verdiende ongeveer 4x zoveel als ik. Dus bij deze keuze konden we én financieel prettig leven, én iemand kon op een goede manier voor onze zoon zorgen. Als iemand dit dom vindt, dan vind ik die persoon een geluksvogel dat hij/zij blijkbaar niet in deze situatie heeft gezeten.
Sorry maar ik vind het altijd zo’n kul-argument ‘mijn man verdient veel meer dus hij bleef fulltime werken en ik stopte/ging veel minder werken’
Het gaat toch niet alleen om geld maar toch ook om je gehele ontwikkeling etc? Dus eerlijk zou zijn beide een dag minder werken bijv.
Maar goed ik zou überhaupt geen kinderen nemen met een man die weigert minder te gaan werken daarna.
vrijdag 13 november 2020 om 14:40
En wat als die vrouwen daar gelukkig mee zijn? Wie ben jij dan om daar over te oordelen?Ritmodelanoche schreef: ↑13-11-2020 12:54Ik moet wel zeggen dat het mij echt opvalt hoeveel vrouwen (ook hoger opgeleid) van tussen de 25-35 hun hele carrière in de grabbelton lijken te gooien voor kinderen. Of die toch een mooi hbo / wo papiertje hadden, en dan opeens parttime bij een kinderopvang in een of ander nietszeggend dorp belanden. Dan denk ik echt : jeetje, een beetje meer pit en ambitie mag wel hoor.
vrijdag 13 november 2020 om 14:43
Anna2208 schreef: ↑13-11-2020 10:03Ook dit heb ik niet beweerd en denk ik ook niet. Er worden ook heel wat keuzes onbewust gemaakt. Maar er wordt hier op basis van welke keuze gemaakt wordt (parttime werken voor vrouwen, fulltime voor mannen) door sommigen al vanuit gegaan dat het geen 'eigen' beslissing kan zijn. Dat is gewoon onzin, alsof je enkel vrij kan beslissen als je tegen de norm in gaat (klinkt al meteen niet zo vrij meer als er maar 1 optie is)
Er worden dus heel wat keuzes onbewust gemaakt, behalve blijkbaar de keus voor parttime werken.
Als mannen besluiten om maar minimaal voor hun kinderen te zorgen en daar hun vrouw mee op te zadelen, is dat dan een van die 'heel wat onbewuste keuzes'? En vrouwen die parttime werken, die maken die keuze bewust, want stellen dat dat geen bewuste keus is, is denigrerend? Maar het is niet denigrerend om te stellen dat mannen onbewust maar weinig voor hun kinderen zorgen?
Ik denk dat er maar heel weinig vrije keuzes zijn. Een vrouw kan enkel vrij kiezen als de consequenties van een keus voor haar en haar partner hetzelfde zijn. Als de keuze voor fulltime werken voor vrouwen een hogere totale werklast betekent dan diezelfde keus voor mannen, is de keus niet vrij. Dan is de keus er een tussen het belang van zorg voor de kinderen, het belang van zorg voor financiële zelfstandigheid en het belang van zelfzorg om overbelasting te voorkomen. En ergens in die driehoek delft er iets het onderspit. De keus is niet òf er iets het onderspit delft. De keus is wát er het onderspit delft. En daarmee is het geen vrije keus.
anoniem_639c119608cab wijzigde dit bericht op 13-11-2020 14:43
1.09% gewijzigd
vrijdag 13 november 2020 om 14:43
Lafae schreef: ↑13-11-2020 09:55Dat hoef je niet te impliceren, dat blijkt uit onderzoek. Het merendeel van de mannen zorgt beduidend minder voor hun kinderen dan vrouwen. Aangezien alles een bewuste keus is, betekent dat dat mannen daar bewust voor kiezen. Ze willen dus niet voor hun kinderen zorgen. Mensen die ervoor kiezen zeer beperkt voor hun kinderen te zorgen zijn in mijn optiek, en in de optiek van jeugdzorg, slechte ouders. Alle mannen die dus zeer beperkt voor hun kinderen zorgen, zijn dus slechte ouders.
Het is net zo goed een bewuste keus van een vrouw om wel of niet met zo’n man in zee te gaan en kinderen te krijgen.
Ik zou dat bijvoorbeeld nooit doen.
vrijdag 13 november 2020 om 14:45
Ritmodelanoche schreef: ↑13-11-2020 12:54Ik moet wel zeggen dat het mij echt opvalt hoeveel vrouwen (ook hoger opgeleid) van tussen de 25-35 hun hele carrière in de grabbelton lijken te gooien voor kinderen. Of die toch een mooi hbo / wo papiertje hadden, en dan opeens parttime bij een kinderopvang in een of ander nietszeggend dorp belanden. Dan denk ik echt : jeetje, een beetje meer pit en ambitie mag wel hoor.
Nou inderdaad.
vrijdag 13 november 2020 om 14:52
Metallover schreef: ↑13-11-2020 14:43Het is net zo goed een bewuste keus van een vrouw om wel of niet met zo’n man in zee te gaan en kinderen te krijgen.
Ik zou dat bijvoorbeeld nooit doen.
Dat sluit dan toch zo'n 80% van de mannen uit. Als het niet meer is. En het lullige is dat deze groep mannen het doorgaans vooraf niet zegt en een deel het vooraf niet eens wíl. Maar het gebeurt toch. En dàt is het probleem. Ergens tijdens het verlof nemen genderspecifieke taken een enorme vlucht, zonder dat beide partijen zich er bewust van zijn. De beslissingen die daaruit voortvloeien hebben verreikende consequenties, van financiele onzelfstandigheid tot een minimale rol in het leven van de kinderen. En dat is allemaal even betreurenswaardig.
vrijdag 13 november 2020 om 14:53
Wat heeft het wonen in een dorp er mee te maken?Ritmodelanoche schreef: ↑13-11-2020 12:54Ik moet wel zeggen dat het mij echt opvalt hoeveel vrouwen (ook hoger opgeleid) van tussen de 25-35 hun hele carrière in de grabbelton lijken te gooien voor kinderen. Of die toch een mooi hbo / wo papiertje hadden, en dan opeens parttime bij een kinderopvang in een of ander nietszeggend dorp belanden. Dan denk ik echt : jeetje, een beetje meer pit en ambitie mag wel hoor.
argh!
vrijdag 13 november 2020 om 14:56
Ja, die zie ik ook wel. Ja want de kinderen...Ritmodelanoche schreef: ↑13-11-2020 12:54Ik moet wel zeggen dat het mij echt opvalt hoeveel vrouwen (ook hoger opgeleid) van tussen de 25-35 hun hele carrière in de grabbelton lijken te gooien voor kinderen. Of die toch een mooi hbo / wo papiertje hadden, en dan opeens parttime bij een kinderopvang in een of ander nietszeggend dorp belanden. Dan denk ik echt : jeetje, een beetje meer pit en ambitie mag wel hoor.
En dan tegen mij lopen zeuren waarom ik zo ambitieus ben.
vrijdag 13 november 2020 om 14:59
Ja? Wat is er in godsnaam mis met werken bij het kinderdagverblijf? Het moet dus ook nog een baan met aanzien zijn? Oke, ik schrijf het op.Ritmodelanoche schreef: ↑13-11-2020 12:54Ik moet wel zeggen dat het mij echt opvalt hoeveel vrouwen (ook hoger opgeleid) van tussen de 25-35 hun hele carrière in de grabbelton lijken te gooien voor kinderen. Of die toch een mooi hbo / wo papiertje hadden, en dan opeens parttime bij een kinderopvang in een of ander nietszeggend dorp belanden. Dan denk ik echt : jeetje, een beetje meer pit en ambitie mag wel hoor.
vrijdag 13 november 2020 om 15:00
Ik vraag het me af hoor, zijn er wel echte gesprekken gevoerd?Lafae schreef: ↑13-11-2020 14:52Dat sluit dan toch zo'n 80% van de mannen uit. Als het niet meer is. En het lullige is dat deze groep mannen het doorgaans vooraf niet zegt en een deel het vooraf niet eens wíl. Maar het gebeurt toch. En dàt is het probleem. Ergens tijdens het verlof nemen genderspecifieke taken een enorme vlucht, zonder dat beide partijen zich er bewust van zijn. De beslissingen die daaruit voortvloeien hebben verreikende consequenties, van financiele onzelfstandigheid tot een minimale rol in het leven van de kinderen. En dat is allemaal even betreurenswaardig.
Heeft zij niet stiekum gedacht: als de beeb er is, draait hij wel bij?
Om Einstein te quoten:
Men Marry Women with the Hope They Will Never Change. Women Marry Men with the Hope They Will Change
Vrouwen hopen toch vaak, dat hun man wel bijdraait. Of dat hij hun hints wel snapt etc.
Uitspreken, wat je wensen en eisen zijn, is voor veel mensen echt heel eng.
vrijdag 13 november 2020 om 15:00
Jij leeft in een heel andere kring dan ik, merk ik.Lafae schreef: ↑13-11-2020 14:52Dat sluit dan toch zo'n 80% van de mannen uit. Als het niet meer is. En het lullige is dat deze groep mannen het doorgaans vooraf niet zegt en een deel het vooraf niet eens wíl. Maar het gebeurt toch. En dàt is het probleem. Ergens tijdens het verlof nemen genderspecifieke taken een enorme vlucht, zonder dat beide partijen zich er bewust van zijn. De beslissingen die daaruit voortvloeien hebben verreikende consequenties, van financiele onzelfstandigheid tot een minimale rol in het leven van de kinderen. En dat is allemaal even betreurenswaardig.
Ik vind mijn kring fijner, met meer gelijkwaardige relaties, mannen die niet ineens anders doen dan wat ze beloofden en vrouwen die beseffen dat ze gelijkwaardig zijn aan hun partner en die zich niet schikken in hun blijkbaar bijna onontkoombaar lot van de eeuwig eindverantwoordelijke verzorger/huishoudster/regelaar.
vrijdag 13 november 2020 om 15:03
Zo lang je als moeder voor de kinderen moet zorgen én het huishouden regelen én een goede partner/zus/ dochter/vriendin moet zijn, zie ik niet in hoe je daar ook nog > 32 uur bij kunt werken en niet burn-out raken. Ik kan het niet. En wil het ook niet. Nu heb ik wel het 'geluk' dat ik financieel onafhankelijk kan zijn met 3 dagen werken. Maar dat financieel onafhankelijke is niet bewust.
vrijdag 13 november 2020 om 15:03
lilalinda schreef: ↑13-11-2020 15:00Ik vraag het me af hoor, zijn er wel echte gesprekken gevoerd?
Heeft zij niet stiekum gedacht: als de beeb er is, draait hij wel bij?
Om Einstein te quoten:
Men Marry Women with the Hope They Will Never Change. Women Marry Men with the Hope They Will Change
Vrouwen hopen toch vaak, dat hun man wel bijdraait. Of dat hij hun hints wel snapt etc.
Uitspreken, wat je wensen en eisen zijn, is voor veel mensen echt heel eng.
Ik vind dit altijd zo'n omdraaiing van het probleem. Van vrouwen mag je dus verwachten dat ze na de geboorte van een kind voor het kind zorgen, maar met mannen moet dat eerst besproken worden, omdat ze het anders niet snappen? Daar moeten echte gesprekken mee gevoerd worden, daar moeten wensen en eisen aan gesteld worden, anders snappen ze niet dat zo'n baby zonder zorg gewoon dood gaat? Mannen zijn dus daadwerkelijk debiel?
