Eten
alle pijlers
Een gerecht weigeren in restaurant
zaterdag 12 maart 2016 om 13:41
Hoi allemaal!
Ik ben benieuwd naar jullie mening over het volgende;
Dochter is gisteravond met de familie van haar vriend uit eten geweest. Het was nogal een chique bedoening zeg maar. 6 gangen enzo. Vooraf was door de ouders het "feestmenu" bepaald. Bij de 3e gang kreeg iedereen dus levertjes. Nou gruwt mijn dochter van orgaanvlees... Zij heeft deze gang beleefd geweigerd. Tot groot ongenoegen van de vader van haar vriend. Die vond dat dus duidelijk niet kunnen en heeft dat ook laten merken. Dochter kwam dus een beetje verdrietig thuis.. Nou vind mijn man ook dat ze uit fatsoen gewoon een paar hapjes had moeten eten en de rest maar laten staan. Ik vind het zelf prima dat ze het geweigerd heeft. Wat vinden jullie?
Ik ben benieuwd naar jullie mening over het volgende;
Dochter is gisteravond met de familie van haar vriend uit eten geweest. Het was nogal een chique bedoening zeg maar. 6 gangen enzo. Vooraf was door de ouders het "feestmenu" bepaald. Bij de 3e gang kreeg iedereen dus levertjes. Nou gruwt mijn dochter van orgaanvlees... Zij heeft deze gang beleefd geweigerd. Tot groot ongenoegen van de vader van haar vriend. Die vond dat dus duidelijk niet kunnen en heeft dat ook laten merken. Dochter kwam dus een beetje verdrietig thuis.. Nou vind mijn man ook dat ze uit fatsoen gewoon een paar hapjes had moeten eten en de rest maar laten staan. Ik vind het zelf prima dat ze het geweigerd heeft. Wat vinden jullie?
maandag 14 maart 2016 om 13:52
quote:amarna schreef op 14 maart 2016 @ 13:40:
[...]
Ik dat geval ligt de fout toch bij de kok/ober? Die had toch moeten melden dat dat levertjes zijn?
Huh? Nee, er was een verrassingsmenu toch?
Dus dan weet je van tevoren niet wat je krijgt.
De borden worden uitgeserveerd en dan licht de bediening toe: 'Deze gang betreft eendenlever enz. Eet smakelijk.'
[...]
Ik dat geval ligt de fout toch bij de kok/ober? Die had toch moeten melden dat dat levertjes zijn?
Huh? Nee, er was een verrassingsmenu toch?
Dus dan weet je van tevoren niet wat je krijgt.
De borden worden uitgeserveerd en dan licht de bediening toe: 'Deze gang betreft eendenlever enz. Eet smakelijk.'
maandag 14 maart 2016 om 13:52
Eens met pejaka zo heurt het. Je gaat toch niet zeuren om het eten in het restaurant. Als je het niet lust eet je de garnering op. Als je klaar bent met eten leg je je mes en vork naast elkaar van rechtsonder naar linksboven op het bord. mes boven, vork onder. Dat allemaal zonder huffen en puffen en rare gezichten trekken.
maandag 14 maart 2016 om 13:53
quote:handigmetgeld schreef op 14 maart 2016 @ 13:48:
[...]
In veel gevallen heb je toch een menukaart? Dat is ook wel zo prettig, dan weet je vooraf ongeveer wat er komt, schep je geen extra aardappels bij als er daarna nog 4 gangen komen, kun je je wijnkeuze een beetje af laten hangen van wat er nog komt, enzovoorts.Daar gaat het hier toch niet over. Het gaat om een 6 gangen verrassingsmenu.
[...]
In veel gevallen heb je toch een menukaart? Dat is ook wel zo prettig, dan weet je vooraf ongeveer wat er komt, schep je geen extra aardappels bij als er daarna nog 4 gangen komen, kun je je wijnkeuze een beetje af laten hangen van wat er nog komt, enzovoorts.Daar gaat het hier toch niet over. Het gaat om een 6 gangen verrassingsmenu.
maandag 14 maart 2016 om 13:54
quote:Ttass28 schreef op 14 maart 2016 @ 13:52:
Eens met pejaka zo heurt het. Je gaat toch niet zeuren om het eten in het restaurant. Als je het niet lust eet je de garnering op. Als je klaar bent met eten leg je je mes en vork naast elkaar van rechtsonder naar linksboven op het bord. mes boven, vork onder. Dat allemaal zonder huffen en puffen en rare gezichten trekken.
Het meisje is pas 17! Zonder levenservaring en nieuw in het gezelschap. Waarschijnlijk raakte ze helemaal in paniek toen bleek dat er van haar verwacht werd dat ze kippenlevertjes moest eten.
Als ik er bij had gezeten, had ik haar in bescherming genomen, i.p.v. commentaar op haar te hebben.
Eens met pejaka zo heurt het. Je gaat toch niet zeuren om het eten in het restaurant. Als je het niet lust eet je de garnering op. Als je klaar bent met eten leg je je mes en vork naast elkaar van rechtsonder naar linksboven op het bord. mes boven, vork onder. Dat allemaal zonder huffen en puffen en rare gezichten trekken.
Het meisje is pas 17! Zonder levenservaring en nieuw in het gezelschap. Waarschijnlijk raakte ze helemaal in paniek toen bleek dat er van haar verwacht werd dat ze kippenlevertjes moest eten.
Als ik er bij had gezeten, had ik haar in bescherming genomen, i.p.v. commentaar op haar te hebben.
maandag 14 maart 2016 om 13:56
quote:Star schreef op 14 maart 2016 @ 13:49:
[...]
Dat is geen fout. Heel normaal bij een verrassingsmenu dat er pas wordt verteld wat het is als iedereen een bord voor zijn neus heeft.
Ja precies. Dus hoe kan je dan weigeren? Dan onderbreek je dus de bediening door ondertussen te vragen 'Wat is het? Oh, lever? Nee dank je, dat sla ik even over'.
Het feit dat je dat vraagt tijdens het uitserveren, dat vind ik dus nogal apart.
[...]
Dat is geen fout. Heel normaal bij een verrassingsmenu dat er pas wordt verteld wat het is als iedereen een bord voor zijn neus heeft.
Ja precies. Dus hoe kan je dan weigeren? Dan onderbreek je dus de bediening door ondertussen te vragen 'Wat is het? Oh, lever? Nee dank je, dat sla ik even over'.
Het feit dat je dat vraagt tijdens het uitserveren, dat vind ik dus nogal apart.
maandag 14 maart 2016 om 13:56
quote:amarna schreef op 14 maart 2016 @ 13:54:
[...]
Het meisje is pas 17! Zonder levenservaring en nieuw in het gezelschap. Waarschijnlijk raakte ze helemaal in paniek toen bleek dat er van haar verwacht werd dat ze kippenlevertjes moest eten.
Als ik er bij had gezeten, had ik haar in bescherming genomen, i.p.v. commentaar op haar te hebben.Volgens mij gaat het allang niet meer specifiek over dit ene geval
[...]
Het meisje is pas 17! Zonder levenservaring en nieuw in het gezelschap. Waarschijnlijk raakte ze helemaal in paniek toen bleek dat er van haar verwacht werd dat ze kippenlevertjes moest eten.
Als ik er bij had gezeten, had ik haar in bescherming genomen, i.p.v. commentaar op haar te hebben.Volgens mij gaat het allang niet meer specifiek over dit ene geval
maandag 14 maart 2016 om 13:58
quote:Baudolino schreef op 14 maart 2016 @ 13:56:
[...]
Ja precies. Dus hoe kan je dan weigeren? Dan onderbreek je dus de bediening door ondertussen te vragen 'Wat is het? Oh, lever? Nee dank je, dat sla ik even over'.
Het feit dat je dat vraagt tijdens het uitserveren, dat vind ik dus nogal apart.Nogmaals,het meisje is pas 17. Nog niet zo mondain, assertief en door de wol geverfd als wij hier.
[...]
Ja precies. Dus hoe kan je dan weigeren? Dan onderbreek je dus de bediening door ondertussen te vragen 'Wat is het? Oh, lever? Nee dank je, dat sla ik even over'.
Het feit dat je dat vraagt tijdens het uitserveren, dat vind ik dus nogal apart.Nogmaals,het meisje is pas 17. Nog niet zo mondain, assertief en door de wol geverfd als wij hier.
maandag 14 maart 2016 om 14:00
quote:Baudolino schreef op 14 maart 2016 @ 13:56:
[...]
Ja precies. Dus hoe kan je dan weigeren? Dan onderbreek je dus de bediening door ondertussen te vragen 'Wat is het? Oh, lever? Nee dank je, dat sla ik even over'.
Het feit dat je dat vraagt tijdens het uitserveren, dat vind ik dus nogal apart.Ja dat is idd het hele punt. Dat je er een onnodig opvallend issue van maakt door het uitserveren te onderbreken en te zeggen: nee dank je (neem maar dat bord weer mee), als je hoort dat het levertjes zijn. Maar dat wil er hier bij de meerderheid dus niet in, dat dat niet zo beleefd is.
[...]
Ja precies. Dus hoe kan je dan weigeren? Dan onderbreek je dus de bediening door ondertussen te vragen 'Wat is het? Oh, lever? Nee dank je, dat sla ik even over'.
Het feit dat je dat vraagt tijdens het uitserveren, dat vind ik dus nogal apart.Ja dat is idd het hele punt. Dat je er een onnodig opvallend issue van maakt door het uitserveren te onderbreken en te zeggen: nee dank je (neem maar dat bord weer mee), als je hoort dat het levertjes zijn. Maar dat wil er hier bij de meerderheid dus niet in, dat dat niet zo beleefd is.
.
maandag 14 maart 2016 om 14:00
maandag 14 maart 2016 om 14:01
quote:amarna schreef op 14 maart 2016 @ 13:58:
[...]
Nogmaals,het meisje is pas 17. Nog niet zo mondain, assertief en door de wol geverfd als wij hier.
Daar heb je helemaal gelijk in hoor.
Maar toen ik 17 was had ik het ook niet gedurfd om tijdens het uitserveren te vragen wat het is.
Dat is eigenlijk best wel assertief toch?
[...]
Nogmaals,het meisje is pas 17. Nog niet zo mondain, assertief en door de wol geverfd als wij hier.
Daar heb je helemaal gelijk in hoor.
Maar toen ik 17 was had ik het ook niet gedurfd om tijdens het uitserveren te vragen wat het is.
Dat is eigenlijk best wel assertief toch?
maandag 14 maart 2016 om 14:03
quote:Baudolino schreef op 14 maart 2016 @ 14:01:
[...]
Daar heb je helemaal gelijk in hoor.
Maar toen ik 17 was had ik het ook niet gedurfd om tijdens het uitserveren te vragen wat het is.
Dat is eigenlijk best wel assertief toch?Ik denk niet dat ze dat gevraagd heeft, het zal wel verteld zijn tijdens het uitserveren. Maar eigenlijk doet dat er ook niet toe, hoe ze erachter is gekomen dat het levertjes waren. Het gaat om het weigeren van het bord.
[...]
Daar heb je helemaal gelijk in hoor.
Maar toen ik 17 was had ik het ook niet gedurfd om tijdens het uitserveren te vragen wat het is.
Dat is eigenlijk best wel assertief toch?Ik denk niet dat ze dat gevraagd heeft, het zal wel verteld zijn tijdens het uitserveren. Maar eigenlijk doet dat er ook niet toe, hoe ze erachter is gekomen dat het levertjes waren. Het gaat om het weigeren van het bord.
.
maandag 14 maart 2016 om 14:05
quote:impala schreef op 14 maart 2016 @ 14:00:
[...]
Ja dat is idd het hele punt. Dat je er een onnodig opvallend issue van maakt door het uitserveren te onderbreken en te zeggen: nee dank je (neem maar dat bord weer mee), als je hoort dat het levertjes zijn. Maar dat wil er hier bij de meerderheid dus niet in, dat dat niet zo beleefd is.
En het gaat er dus om wanneer je hoort dat het levertjes zijn.
Als je het van te voren weet, dus bediening zegt 'beste dames en heren, de gang die er nu aankomt betreft levertjes'.
En je weigert dan, ok dat is niet helemaal mijn stijl, maar daar kan ik nog wel begrip voor op brengen.
Maar als je nog van niets weet en je onderbreekt de bediening om te vragen wat het is en je weigert dan.
Dat vind ik wel raar.
Zijn toch 2 verschillende dingen.
[...]
Ja dat is idd het hele punt. Dat je er een onnodig opvallend issue van maakt door het uitserveren te onderbreken en te zeggen: nee dank je (neem maar dat bord weer mee), als je hoort dat het levertjes zijn. Maar dat wil er hier bij de meerderheid dus niet in, dat dat niet zo beleefd is.
En het gaat er dus om wanneer je hoort dat het levertjes zijn.
Als je het van te voren weet, dus bediening zegt 'beste dames en heren, de gang die er nu aankomt betreft levertjes'.
En je weigert dan, ok dat is niet helemaal mijn stijl, maar daar kan ik nog wel begrip voor op brengen.
Maar als je nog van niets weet en je onderbreekt de bediening om te vragen wat het is en je weigert dan.
Dat vind ik wel raar.
Zijn toch 2 verschillende dingen.
maandag 14 maart 2016 om 14:07
quote:amarna schreef op 14 maart 2016 @ 13:54:
[...]
Het meisje is pas 17! Zonder levenservaring en nieuw in het gezelschap. Waarschijnlijk raakte ze helemaal in paniek toen bleek dat er van haar verwacht werd dat ze kippenlevertjes moest eten.
Als ik er bij had gezeten, had ik haar in bescherming genomen, i.p.v. commentaar op haar te hebben.Ik weet daar alles van en ook ik heb me aangepast en deed info op topic staat hier nog. Maar mijn vriend vertelde mij uit wat voor famillie hij kwam en ik zocht info. Niet me de ellebogen op tafel, rechtop zitten. Ik weet nu hoe ik mijn tafel (aristocratisch) moet dekken je vriend vertelt je wel uit wat voor famillie hij komt en wat daar verwacht van je wordt, dan zoek je info op en pas je je aan.
[...]
Het meisje is pas 17! Zonder levenservaring en nieuw in het gezelschap. Waarschijnlijk raakte ze helemaal in paniek toen bleek dat er van haar verwacht werd dat ze kippenlevertjes moest eten.
Als ik er bij had gezeten, had ik haar in bescherming genomen, i.p.v. commentaar op haar te hebben.Ik weet daar alles van en ook ik heb me aangepast en deed info op topic staat hier nog. Maar mijn vriend vertelde mij uit wat voor famillie hij kwam en ik zocht info. Niet me de ellebogen op tafel, rechtop zitten. Ik weet nu hoe ik mijn tafel (aristocratisch) moet dekken je vriend vertelt je wel uit wat voor famillie hij komt en wat daar verwacht van je wordt, dan zoek je info op en pas je je aan.
maandag 14 maart 2016 om 14:20
Sodeju, 14 pagina's over etiquette en wat 'hoort en niet hoort (of heurrrrrrt)'
Conclusie:
Het was schoonvader gesierd als ie er niks over gezegd heeft. Volgens mij iedereen wel mee eens.
De discussie gaat deels over of het beleefd was om het af te slaan of beleefd is om het aan te nemen en ofwel een hapje te proeven (na zoveel pagina's even gemist of dochter het niet lust of het niet eet omdat ze het niet kent), eten op te eten wat je wel lust/lekker vind en met de rest te schuiven? Is het in de situatie van dochter het beste geweest: vragen aan de serveerster/der of een ander gerecht beschikbaar is (vegatariër, vis oid), zo nee. Dan bord aannemen en het voorgaande. Het bord met eten gaan ze niks mee doen behalve aan de vuilnisbak geven. Wie weet had ze haar vriend of diegene aan de andere kant naast haar wel gelust. Dan was het hele gedoe voorkomen en had zich geen situatie voor gedaan waar dochter zich ongemakkelijk voelde of waar schoonvader (ik las ergens de afkorting SV en pieste in mijn broek van het lachen ) zich 'geroepen' voelde om er wat van te zeggen.
Niet dat je dochter het verkeerd deed, want ik geloof erop dat je dochter het goed bedoelde en niemand voor het hoofd wilde stoten, maar misschien aan haar meegeven dat ze zelf moet proberen in te schatten wat wenselijk is in de situatie (en haar eigen gevoel ed is een belangrijk element). Denk dat als ze het aangenomen had, geschoven had, dat schoonvader ook niet wat ervan gezegd heeft en zij niet met een rotgevoel van die schoonvader was thuis gekomen.
Verder even wat anders.
quote:Mietrot schreef op 13 maart 2016 @ 00:05:
Ten eerste eet 80 à 90 % van de mensen geen orgaanvlees.
Ik vind het dus al klinkklare onzin om zoiets op 't menu te zetten in een restaurant.
......Het hangt ervan af waar je de 80/90% steekproef van neemt. Nederlanders of over de hele wereld gezien. Orgaanvlees (eigenlijk het hele dier op eten) is in veel landen (China is een hele bekende) heel normaal en mensen vinden het zelfs heel smakelijk. In de Kantonese restaurants in NL (in de Aziatische landen staan er volgens mij nog meer) staan veel orgaanvleesgerechten op de kaart.
Conclusie:
Het was schoonvader gesierd als ie er niks over gezegd heeft. Volgens mij iedereen wel mee eens.
De discussie gaat deels over of het beleefd was om het af te slaan of beleefd is om het aan te nemen en ofwel een hapje te proeven (na zoveel pagina's even gemist of dochter het niet lust of het niet eet omdat ze het niet kent), eten op te eten wat je wel lust/lekker vind en met de rest te schuiven? Is het in de situatie van dochter het beste geweest: vragen aan de serveerster/der of een ander gerecht beschikbaar is (vegatariër, vis oid), zo nee. Dan bord aannemen en het voorgaande. Het bord met eten gaan ze niks mee doen behalve aan de vuilnisbak geven. Wie weet had ze haar vriend of diegene aan de andere kant naast haar wel gelust. Dan was het hele gedoe voorkomen en had zich geen situatie voor gedaan waar dochter zich ongemakkelijk voelde of waar schoonvader (ik las ergens de afkorting SV en pieste in mijn broek van het lachen ) zich 'geroepen' voelde om er wat van te zeggen.
Niet dat je dochter het verkeerd deed, want ik geloof erop dat je dochter het goed bedoelde en niemand voor het hoofd wilde stoten, maar misschien aan haar meegeven dat ze zelf moet proberen in te schatten wat wenselijk is in de situatie (en haar eigen gevoel ed is een belangrijk element). Denk dat als ze het aangenomen had, geschoven had, dat schoonvader ook niet wat ervan gezegd heeft en zij niet met een rotgevoel van die schoonvader was thuis gekomen.
Verder even wat anders.
quote:Mietrot schreef op 13 maart 2016 @ 00:05:
Ten eerste eet 80 à 90 % van de mensen geen orgaanvlees.
Ik vind het dus al klinkklare onzin om zoiets op 't menu te zetten in een restaurant.
......Het hangt ervan af waar je de 80/90% steekproef van neemt. Nederlanders of over de hele wereld gezien. Orgaanvlees (eigenlijk het hele dier op eten) is in veel landen (China is een hele bekende) heel normaal en mensen vinden het zelfs heel smakelijk. In de Kantonese restaurants in NL (in de Aziatische landen staan er volgens mij nog meer) staan veel orgaanvleesgerechten op de kaart.
maandag 14 maart 2016 om 14:29
Ik vind btw de discussie een beetje een non-discussie, omdat volgens mij voor beide:aannemen, evt wel of niet proeven en aan iemand anders geven of schuiven OF beleefd de gang weigeren allemaal prima is. Ik vind het belangrijker dat dochter oog heeft voor de situatie of ze haar best gedaan heeft om de situatie in te kunnen schatten en op basis daarvan de keuze gemaakt heeft wat ze het beste kan doen.
Het is een beetje gelijk-halen topic geworden terwijl het inmiddels duidelijk is dat voor beide wat te zeggen is toch?
En schoonvader had er niks van moeten zeggen, en of dat etiquette is of niet. Iemand mogelijk een rot gevoel geven is sowieso onprettig.
Het is een beetje gelijk-halen topic geworden terwijl het inmiddels duidelijk is dat voor beide wat te zeggen is toch?
En schoonvader had er niks van moeten zeggen, en of dat etiquette is of niet. Iemand mogelijk een rot gevoel geven is sowieso onprettig.
maandag 14 maart 2016 om 14:41
maandag 14 maart 2016 om 14:42
Ik kom uit de 'hoogste kringen'.
Een gerechtje overslaan is uiteraard geaccepteerd, eigenlijk ongeacht de setting. Maar zéker in familiair verband, bij minderjarigen en op beleefde toon.
Wat niet kan, is daar een echt punt van maken, dat is echt not-done.
Niet aan tafel, niet achteraf en ook niet via derden naar de "weigeraar".
Koks en gastheren die door zoiets tot op het bot beledigd zouden zijn, dat bestaat gewoon niet. Dat getuigt van nul klasse.
Etiquette draait om de praktijk, niet om boekjes. Het is het elkaar geruisloos naar de zin maken en het begrip hebben voor elkaar. En hoofd- van bijzaken kunnen scheiden.
Dat laatste is in deze essentieel. Een heerlijk en gezellig diner met dierbaren- wat een weelde! Ongeacht wie wat opeet, rondschuift of beleefd weigert. Het eten is ondergeschikt en niet leidend.
Dat kind heeft het uitstekend gedaan.
Een gerechtje overslaan is uiteraard geaccepteerd, eigenlijk ongeacht de setting. Maar zéker in familiair verband, bij minderjarigen en op beleefde toon.
Wat niet kan, is daar een echt punt van maken, dat is echt not-done.
Niet aan tafel, niet achteraf en ook niet via derden naar de "weigeraar".
Koks en gastheren die door zoiets tot op het bot beledigd zouden zijn, dat bestaat gewoon niet. Dat getuigt van nul klasse.
Etiquette draait om de praktijk, niet om boekjes. Het is het elkaar geruisloos naar de zin maken en het begrip hebben voor elkaar. En hoofd- van bijzaken kunnen scheiden.
Dat laatste is in deze essentieel. Een heerlijk en gezellig diner met dierbaren- wat een weelde! Ongeacht wie wat opeet, rondschuift of beleefd weigert. Het eten is ondergeschikt en niet leidend.
Dat kind heeft het uitstekend gedaan.
maandag 14 maart 2016 om 14:43
quote:Glassnijdersuus schreef op 13 maart 2016 @ 10:55:
Het is zo jammer dat deze schoonvader niet de kans heeft genomen om uit te leggen hoe het dan, volgens hem, wel moet.
Maar er gelijk een opmerking over plaatst die niet alleen op dat moment heel ongepast is, en mensen in verlegenheid brengt, maar ook suggereert dat de ouders haar niet goed hebben opgevoed.
Dat zijn van die gemiste kansen vind ik.
Niet iedereen, en zeker niet als je 17 bent, is zich zo bewust van 'hoe het heurt'
Dat heeft niet (altijd) met opvoeding te maken.
Al doende leert men, en pas als je vingers even lang zijn ben je klaar met leren.
En jezelf boven een ander stellen, je superieur opstellen, omdat jou kennis verder rijkt dan de kennis van een ander, is alles behalve goede etiquette.
Lelijke woorden gebruiken ook.
Ook al verpak je ze in een duur papiertje.
En dit ook. Persoonlijk had ik het prettig gevonden als schoonvader dit gedaan had: hij vertellen hoe hij vind dat het hoort en dan kunnen ze gedachten over wisselen. Misschien heeft schoonvader wat van geleerd, misschien dochter en in het beste geval beide Niet op het moment zelf btw, maar thuis na het eten of een ander keertje.
Schiet mij opeens te binnen. Een goede tip voor dochter is dat ze misschien de volgende keer vraagt wat verwacht wordt van haar van dit soort gelegenheden (bv kleding, houding, gedrag, eet-etiquette). Dan weet ze waar ze aan begint en kan veel van de zaken voorkomen worden en is iedereen hopelijk tevreden.
Het is zo jammer dat deze schoonvader niet de kans heeft genomen om uit te leggen hoe het dan, volgens hem, wel moet.
Maar er gelijk een opmerking over plaatst die niet alleen op dat moment heel ongepast is, en mensen in verlegenheid brengt, maar ook suggereert dat de ouders haar niet goed hebben opgevoed.
Dat zijn van die gemiste kansen vind ik.
Niet iedereen, en zeker niet als je 17 bent, is zich zo bewust van 'hoe het heurt'
Dat heeft niet (altijd) met opvoeding te maken.
Al doende leert men, en pas als je vingers even lang zijn ben je klaar met leren.
En jezelf boven een ander stellen, je superieur opstellen, omdat jou kennis verder rijkt dan de kennis van een ander, is alles behalve goede etiquette.
Lelijke woorden gebruiken ook.
Ook al verpak je ze in een duur papiertje.
En dit ook. Persoonlijk had ik het prettig gevonden als schoonvader dit gedaan had: hij vertellen hoe hij vind dat het hoort en dan kunnen ze gedachten over wisselen. Misschien heeft schoonvader wat van geleerd, misschien dochter en in het beste geval beide Niet op het moment zelf btw, maar thuis na het eten of een ander keertje.
Schiet mij opeens te binnen. Een goede tip voor dochter is dat ze misschien de volgende keer vraagt wat verwacht wordt van haar van dit soort gelegenheden (bv kleding, houding, gedrag, eet-etiquette). Dan weet ze waar ze aan begint en kan veel van de zaken voorkomen worden en is iedereen hopelijk tevreden.
maandag 14 maart 2016 om 14:45
quote:Lovestar schreef op 14 maart 2016 @ 14:20:
Sodeju, 14 pagina's over etiquette en wat 'hoort en niet hoort (of heurrrrrrt)'
Conclusie:
Het was schoonvader gesierd als ie er niks over gezegd heeft. Volgens mij iedereen wel mee eens.
De discussie gaat deels over of het beleefd was om het af te slaan of beleefd is om het aan te nemen en ofwel een hapje te proeven (na zoveel pagina's even gemist of dochter het niet lust of het niet eet omdat ze het niet kent), eten op te eten wat je wel lust/lekker vind en met de rest te schuiven? Is het in de situatie van dochter het beste geweest: vragen aan de serveerster/der of een ander gerecht beschikbaar is (vegatariër, vis oid), zo nee. Dan bord aannemen en het voorgaande. Het bord met eten gaan ze niks mee doen behalve aan de vuilnisbak geven. Wie weet had ze haar vriend of diegene aan de andere kant naast haar wel gelust. Dan was het hele gedoe voorkomen en had zich geen situatie voor gedaan waar dochter zich ongemakkelijk voelde of waar schoonvader (ik las ergens de afkorting SV en pieste in mijn broek van het lachen ) zich 'geroepen' voelde om er wat van te zeggen.
Niet dat je dochter het verkeerd deed, want ik geloof erop dat je dochter het goed bedoelde en niemand voor het hoofd wilde stoten, maar misschien aan haar meegeven dat ze zelf moet proberen in te schatten wat wenselijk is in de situatie (en haar eigen gevoel ed is een belangrijk element). Denk dat als ze het aangenomen had, geschoven had, dat schoonvader ook niet wat ervan gezegd heeft en zij niet met een rotgevoel van die schoonvader was thuis gekomen.
Verder even wat anders.
[...]
Het hangt ervan af waar je de 80/90% steekproef van neemt. Nederlanders of over de hele wereld gezien. Orgaanvlees (eigenlijk het hele dier op eten) is in veel landen (China is een hele bekende) heel normaal en mensen vinden het zelfs heel smakelijk. In de Kantonese restaurants in NL (in de Aziatische landen staan er volgens mij nog meer) staan veel orgaanvleesgerechten op de kaart.Zelfs eendenzwemvliezen in oestersaus en kippenpootjes met de nageltjes er nog aan. Als ik dat voor mijn neus krijg word ik wel spontaan de boer die niet eet wat ie niet kent. Ik eet vrijwel alles maar dit dus niet.
Sodeju, 14 pagina's over etiquette en wat 'hoort en niet hoort (of heurrrrrrt)'
Conclusie:
Het was schoonvader gesierd als ie er niks over gezegd heeft. Volgens mij iedereen wel mee eens.
De discussie gaat deels over of het beleefd was om het af te slaan of beleefd is om het aan te nemen en ofwel een hapje te proeven (na zoveel pagina's even gemist of dochter het niet lust of het niet eet omdat ze het niet kent), eten op te eten wat je wel lust/lekker vind en met de rest te schuiven? Is het in de situatie van dochter het beste geweest: vragen aan de serveerster/der of een ander gerecht beschikbaar is (vegatariër, vis oid), zo nee. Dan bord aannemen en het voorgaande. Het bord met eten gaan ze niks mee doen behalve aan de vuilnisbak geven. Wie weet had ze haar vriend of diegene aan de andere kant naast haar wel gelust. Dan was het hele gedoe voorkomen en had zich geen situatie voor gedaan waar dochter zich ongemakkelijk voelde of waar schoonvader (ik las ergens de afkorting SV en pieste in mijn broek van het lachen ) zich 'geroepen' voelde om er wat van te zeggen.
Niet dat je dochter het verkeerd deed, want ik geloof erop dat je dochter het goed bedoelde en niemand voor het hoofd wilde stoten, maar misschien aan haar meegeven dat ze zelf moet proberen in te schatten wat wenselijk is in de situatie (en haar eigen gevoel ed is een belangrijk element). Denk dat als ze het aangenomen had, geschoven had, dat schoonvader ook niet wat ervan gezegd heeft en zij niet met een rotgevoel van die schoonvader was thuis gekomen.
Verder even wat anders.
[...]
Het hangt ervan af waar je de 80/90% steekproef van neemt. Nederlanders of over de hele wereld gezien. Orgaanvlees (eigenlijk het hele dier op eten) is in veel landen (China is een hele bekende) heel normaal en mensen vinden het zelfs heel smakelijk. In de Kantonese restaurants in NL (in de Aziatische landen staan er volgens mij nog meer) staan veel orgaanvleesgerechten op de kaart.Zelfs eendenzwemvliezen in oestersaus en kippenpootjes met de nageltjes er nog aan. Als ik dat voor mijn neus krijg word ik wel spontaan de boer die niet eet wat ie niet kent. Ik eet vrijwel alles maar dit dus niet.
verba volant, scripta manent.
maandag 14 maart 2016 om 14:52
quote:Nonny schreef op 14 maart 2016 @ 14:41:
Ik denk dat mijn dochter de volgende 2 lessen heeft geleerd: 1:bij een volgend verrassingsetentje zal ze van te voren aangeven geen orgaanvlees te eten. Dit wil ze denk ik nooit meer meemaken...en 2: ze heeft een hork als as schoonvader.
dank jullie wel allemaal voor de reacties!Misschien dat je je dochter lesje tafeletiquette kan leren.
Ik denk dat mijn dochter de volgende 2 lessen heeft geleerd: 1:bij een volgend verrassingsetentje zal ze van te voren aangeven geen orgaanvlees te eten. Dit wil ze denk ik nooit meer meemaken...en 2: ze heeft een hork als as schoonvader.
dank jullie wel allemaal voor de reacties!Misschien dat je je dochter lesje tafeletiquette kan leren.
