Eten
alle pijlers
Een gerecht weigeren in restaurant
zaterdag 12 maart 2016 om 13:41
Hoi allemaal!
Ik ben benieuwd naar jullie mening over het volgende;
Dochter is gisteravond met de familie van haar vriend uit eten geweest. Het was nogal een chique bedoening zeg maar. 6 gangen enzo. Vooraf was door de ouders het "feestmenu" bepaald. Bij de 3e gang kreeg iedereen dus levertjes. Nou gruwt mijn dochter van orgaanvlees... Zij heeft deze gang beleefd geweigerd. Tot groot ongenoegen van de vader van haar vriend. Die vond dat dus duidelijk niet kunnen en heeft dat ook laten merken. Dochter kwam dus een beetje verdrietig thuis.. Nou vind mijn man ook dat ze uit fatsoen gewoon een paar hapjes had moeten eten en de rest maar laten staan. Ik vind het zelf prima dat ze het geweigerd heeft. Wat vinden jullie?
Ik ben benieuwd naar jullie mening over het volgende;
Dochter is gisteravond met de familie van haar vriend uit eten geweest. Het was nogal een chique bedoening zeg maar. 6 gangen enzo. Vooraf was door de ouders het "feestmenu" bepaald. Bij de 3e gang kreeg iedereen dus levertjes. Nou gruwt mijn dochter van orgaanvlees... Zij heeft deze gang beleefd geweigerd. Tot groot ongenoegen van de vader van haar vriend. Die vond dat dus duidelijk niet kunnen en heeft dat ook laten merken. Dochter kwam dus een beetje verdrietig thuis.. Nou vind mijn man ook dat ze uit fatsoen gewoon een paar hapjes had moeten eten en de rest maar laten staan. Ik vind het zelf prima dat ze het geweigerd heeft. Wat vinden jullie?
woensdag 16 maart 2016 om 17:07
We dwalen af, broeders en zusters. Zoals in de woestijn de kwartels uit de hemel vielen, zo ploffen hier de argumenten links en rechts in het zand, naast hen die knielend het hoofd diep buigen ter meerdere ere van Hem die het gevogelte schonk. Knielend, biddend. Of het de volgende keer geplukte eend mag zijn.
woensdag 16 maart 2016 om 17:15
quote:simbalabimba schreef op 16 maart 2016 @ 15:32:
[...]
En weet de gever van dat stuk taart nu dat je zoon een graanintolerantie heeft?Maakt dat wat uit? Het gaat om wat je doet in bepaalde situaties. Als de dochter nog een keer mee mag dan kan ze van te voren zeggen dat ze liever geen paté heeft. Maar dan nog de vraag, waarom proef je niet even.
[...]
En weet de gever van dat stuk taart nu dat je zoon een graanintolerantie heeft?Maakt dat wat uit? Het gaat om wat je doet in bepaalde situaties. Als de dochter nog een keer mee mag dan kan ze van te voren zeggen dat ze liever geen paté heeft. Maar dan nog de vraag, waarom proef je niet even.
woensdag 16 maart 2016 om 17:23
quote:consuelabananahammok schreef op 16 maart 2016 @ 15:45:
[...]
Dit is een mooi voorbeeld dat er een grijs gebied is waar beleefd vooral een eigen mening is.
Ik heb er namelijk een hekel aan als kinderen/ volwassenen slechts de slagroom van een gebakje gaan eten, of twee happen nemen en de rest van het gebakje niet op eten.
Beleefd weigeren vind ik van meer fatsoen, want dan kan ik het onaangeraakte gebakje nog aan iemand anders kwijt. En bovendien iets aanbieden wat diegene wel lekker vindt.
Dus waarvan jij denkt dat je kind zich daardoor fatsoenlijk gedraagt,zou ik dat dus ongemanierd vinden.
Zou het kind niet kwalijk nemen , maar zou wel denken nou Nina je mag hem wel leren dat dit niet netjes om slechts een paar happen slagroom van een gebakje te eten waardoor ik de rest van een goed stuk taart in de prullenbak kan gooien. Maar nu schets je weer een thuissituatie en niet een buiten de deur met onbekenden situatie. Als er 20 man aan tafel zit en die krijgen allemaal een van te voren bepaald iets dan moet je niet moeilijk gaan zitten doen. En er is altijd wel iemand die helpt opeten.
Heb een keer carpaccio van hert gehad.Kok helemaal trots. Ga ik dan zonder het bord maar bekeken te hebben zeggen neem maar weer mee? Echt super onbeleefd. Het was mijn eigen "schuld" Maar ik vind sommige dingen van wild nu eenmaal wel lekker en om heel gespecificeerd een heel bestand te mailen met wat je wel en niet lust is echt niet volwassen. In je eentje of met twee kun je kiezen voor een ander restaurant, of a la card bestellen maar soms met een groep of bepaald restaurant kun je kiezen tussen vlees of vis en verder niet.
Ik heb idd gewoon het bord neer laten zetten, beetje in de garnering geprikt en gevraagd of hier en daar iemand wilde proeven. Niemand heeft gemerkt dat ik het zelf niet lekker vond.
Mochten ik daar weer eens terecht komen in eenzelfde situatie weet ik dat ik "niets rauw graag" er bij moet zeggen, of voor de vis gaan
Normaal zitten daar dingen bij waar ik niet zo dol op ben maar dit keer was het vis voorafje erg lekker, zal je altijd zien.
Dat is het risico van een verrassingsmenu Als je daar echt niet van gediend bent gewoon niet meer mee gaan.
[...]
Dit is een mooi voorbeeld dat er een grijs gebied is waar beleefd vooral een eigen mening is.
Ik heb er namelijk een hekel aan als kinderen/ volwassenen slechts de slagroom van een gebakje gaan eten, of twee happen nemen en de rest van het gebakje niet op eten.
Beleefd weigeren vind ik van meer fatsoen, want dan kan ik het onaangeraakte gebakje nog aan iemand anders kwijt. En bovendien iets aanbieden wat diegene wel lekker vindt.
Dus waarvan jij denkt dat je kind zich daardoor fatsoenlijk gedraagt,zou ik dat dus ongemanierd vinden.
Zou het kind niet kwalijk nemen , maar zou wel denken nou Nina je mag hem wel leren dat dit niet netjes om slechts een paar happen slagroom van een gebakje te eten waardoor ik de rest van een goed stuk taart in de prullenbak kan gooien. Maar nu schets je weer een thuissituatie en niet een buiten de deur met onbekenden situatie. Als er 20 man aan tafel zit en die krijgen allemaal een van te voren bepaald iets dan moet je niet moeilijk gaan zitten doen. En er is altijd wel iemand die helpt opeten.
Heb een keer carpaccio van hert gehad.Kok helemaal trots. Ga ik dan zonder het bord maar bekeken te hebben zeggen neem maar weer mee? Echt super onbeleefd. Het was mijn eigen "schuld" Maar ik vind sommige dingen van wild nu eenmaal wel lekker en om heel gespecificeerd een heel bestand te mailen met wat je wel en niet lust is echt niet volwassen. In je eentje of met twee kun je kiezen voor een ander restaurant, of a la card bestellen maar soms met een groep of bepaald restaurant kun je kiezen tussen vlees of vis en verder niet.
Ik heb idd gewoon het bord neer laten zetten, beetje in de garnering geprikt en gevraagd of hier en daar iemand wilde proeven. Niemand heeft gemerkt dat ik het zelf niet lekker vond.
Mochten ik daar weer eens terecht komen in eenzelfde situatie weet ik dat ik "niets rauw graag" er bij moet zeggen, of voor de vis gaan
Normaal zitten daar dingen bij waar ik niet zo dol op ben maar dit keer was het vis voorafje erg lekker, zal je altijd zien.
Dat is het risico van een verrassingsmenu Als je daar echt niet van gediend bent gewoon niet meer mee gaan.
woensdag 16 maart 2016 om 17:29
quote:Glassnijdersuus schreef op 16 maart 2016 @ 15:10:
[...]
Het probleem is toch voor ons allen hier eigenlijk, dat we er niet bij waren.
We weten niet hoe het precies gegaan is.
Weet jij veel, of ik, net zo goed.
Maar als je toch niet weet hoe het werkt, ober komt, wil bord neer zetten, dochter ziet en ruikt lever, en zegt dan 'dat lust ik eigenlijk niet' en die ober neemt het bord gewoon weer mee.
Heeft zij dan het bord terug gestuurd?
Ik vind het eigenlijk al een beetje onbeschoft om in een restaurant te zeggen dat je iets niet lust, zeker vóór je het geproefd hebt.
Laat gewoon staan, of vraag of iemand anders het wil.
Maar eigenlijk snap ik niet dat je niet gewoon even proeft, zonder te proeven wéét je niet eens of je het lust, want het kan tenslotte best heel goed klaargemaakt zijn (daarom is het ook zo onbeleefd, je twijfelt aan de kwaliteiten van de kok door te weigeren)
[...]
Het probleem is toch voor ons allen hier eigenlijk, dat we er niet bij waren.
We weten niet hoe het precies gegaan is.
Weet jij veel, of ik, net zo goed.
Maar als je toch niet weet hoe het werkt, ober komt, wil bord neer zetten, dochter ziet en ruikt lever, en zegt dan 'dat lust ik eigenlijk niet' en die ober neemt het bord gewoon weer mee.
Heeft zij dan het bord terug gestuurd?
Ik vind het eigenlijk al een beetje onbeschoft om in een restaurant te zeggen dat je iets niet lust, zeker vóór je het geproefd hebt.
Laat gewoon staan, of vraag of iemand anders het wil.
Maar eigenlijk snap ik niet dat je niet gewoon even proeft, zonder te proeven wéét je niet eens of je het lust, want het kan tenslotte best heel goed klaargemaakt zijn (daarom is het ook zo onbeleefd, je twijfelt aan de kwaliteiten van de kok door te weigeren)
woensdag 16 maart 2016 om 18:03
Ik vind het eigenlijk een beetje onbeschoft om in een restaurant iemand iets voor te zetten wat hij niet eet, zeker voordat je gevraagd hebt of iemand ook iets niet wil eten.
Zoals ik al een paar keer zei: Stel dat het een jood is, verwacht je dan ook dat hij toch maar van het varken proeft?
Zoals ik al een paar keer zei: Stel dat het een jood is, verwacht je dan ook dat hij toch maar van het varken proeft?
Anarchie is leuk, maar je blijft van mijn kaas af
woensdag 16 maart 2016 om 18:08
quote:handigmetgeld schreef op 16 maart 2016 @ 18:03:
Ik vind het eigenlijk een beetje onbeschoft om in een restaurant iemand iets voor te zetten wat hij niet eet, zeker voordat je gevraagd hebt of iemand ook iets niet wil eten.
Zoals ik al een paar keer zei: Stel dat het een jood is, verwacht je dan ook dat hij toch maar van het varken proeft?
Onbeleefd als hij/zij het niet doet.
En religie is geen excuus voor onbeschoftheid natuurlijk.
Dus er mee spelen en de decoratie rucola verorberen, er zit niks anders op.
Ik vind het eigenlijk een beetje onbeschoft om in een restaurant iemand iets voor te zetten wat hij niet eet, zeker voordat je gevraagd hebt of iemand ook iets niet wil eten.
Zoals ik al een paar keer zei: Stel dat het een jood is, verwacht je dan ook dat hij toch maar van het varken proeft?
Onbeleefd als hij/zij het niet doet.
En religie is geen excuus voor onbeschoftheid natuurlijk.
Dus er mee spelen en de decoratie rucola verorberen, er zit niks anders op.
woensdag 16 maart 2016 om 18:11
quote:Eleonora-1 schreef op 16 maart 2016 @ 18:08:
[...]
Onbeleefd als hij/zij het niet doet.
En religie is geen excuus voor onbeschoftheid natuurlijk.
Dus er mee spelen en de decoratie rucola verorberen, er zit niks anders op.Aha dààrom nemen veel mensen latex handschoenen mee. Dan kun je er geloofstechnisch beleefd mee jongleren of goochelen.
[...]
Onbeleefd als hij/zij het niet doet.
En religie is geen excuus voor onbeschoftheid natuurlijk.
Dus er mee spelen en de decoratie rucola verorberen, er zit niks anders op.Aha dààrom nemen veel mensen latex handschoenen mee. Dan kun je er geloofstechnisch beleefd mee jongleren of goochelen.
woensdag 16 maart 2016 om 18:13
quote:handigmetgeld schreef op 16 maart 2016 @ 18:03:
Ik vind het eigenlijk een beetje onbeschoft om in een restaurant iemand iets voor te zetten wat hij niet eet, zeker voordat je gevraagd hebt of iemand ook iets niet wil eten.
Zoals ik al een paar keer zei: Stel dat het een jood is, verwacht je dan ook dat hij toch maar van het varken proeft?
Welnee, maar ik begreep eigenlijk niet dat de dochter van TO had doorgegeven van te voren dat ze geen orgaanvlees eet.
Als vegetariër doe ik dat altijd wel, en dan is het ook nooit een probleem.
Gewoon even nadenken over dat soort dingen, niet gelijk automatisch verwachten dat alles om jouw draait, dat is maar een kleine moeite lijkt mij.
Ik vind het eigenlijk een beetje onbeschoft om in een restaurant iemand iets voor te zetten wat hij niet eet, zeker voordat je gevraagd hebt of iemand ook iets niet wil eten.
Zoals ik al een paar keer zei: Stel dat het een jood is, verwacht je dan ook dat hij toch maar van het varken proeft?
Welnee, maar ik begreep eigenlijk niet dat de dochter van TO had doorgegeven van te voren dat ze geen orgaanvlees eet.
Als vegetariër doe ik dat altijd wel, en dan is het ook nooit een probleem.
Gewoon even nadenken over dat soort dingen, niet gelijk automatisch verwachten dat alles om jouw draait, dat is maar een kleine moeite lijkt mij.
woensdag 16 maart 2016 om 18:15
quote:Eleonora-1 schreef op 16 maart 2016 @ 18:04:
@ Paleviolet
Dan begrijp je dat toch lekker niet?
Gelukkig was jij er niet bij en is het jouw schoondochter en dus jouw probleem niet.
Bofferd.
Wat wil je zeggen lieverd?
Discussiëren over iets wat juist een probleem is van een ander lijkt mij juist het punt van een forum, dat doe je hier zelf ook tenslotte
@ Paleviolet
Dan begrijp je dat toch lekker niet?
Gelukkig was jij er niet bij en is het jouw schoondochter en dus jouw probleem niet.
Bofferd.
Wat wil je zeggen lieverd?
Discussiëren over iets wat juist een probleem is van een ander lijkt mij juist het punt van een forum, dat doe je hier zelf ook tenslotte
woensdag 16 maart 2016 om 18:17
quote:paleviolet schreef op 16 maart 2016 @ 17:29:
[...]
Ik vind het eigenlijk al een beetje onbeschoft om in een restaurant te zeggen dat je iets niet lust, zeker vóór je het geproefd hebt.
Laat gewoon staan, of vraag of iemand anders het wil.
Maar eigenlijk snap ik niet dat je niet gewoon even proeft, zonder te proeven wéét je niet eens of je het lust, want het kan tenslotte best heel goed klaargemaakt zijn (daarom is het ook zo onbeleefd, je twijfelt aan de kwaliteiten van de kok door te weigeren)
Dat was een beetje mijn vraag denk ik. Wanneer is iets aanstelleritus of niet? Wanneer is iets 'iets niet lusten' of 'iets niet zo lekker vinden'. En in hoeverre mag je iets wel of niet aanstelleritus vinden.
Ik heb een nicht van 30 die bij alles zegt 'ieuw, dat lust ik niet'. En dan vraag ik: heb je het wel eens gegeten? En dan zegt zij uiteraard nee.
Ik kan dit aanstelleritus vinden, maar mogen mensen niet gewoon minder avontuurlijk zijn? Nieuwe dingen uitproberen ongemakkelijk vinden en er geen behoefte aan hebben?
Ik bedenk me nu overigens dat ik het bij haar aanstelleritus vind en irritant omdat ik ben opgegroeid in een tijd waar iedereen arm was en er enkel bestond 'wat de pot schaft'. Je had de luxe niet om keuzes te maken. We hebben die nu wel, en daar moet je eigenlijk van genieten zolang het kan. De 'bij-alles-niks-lusters' zullen in arme tijden ook wel bijdraaien, maar het is raar natuurlijk om in een tijd dat het goed gaat en we kunnen eten wat we willen te verwachten dat mensen zich toch gedragen of het een hongerwinter is.
[...]
Ik vind het eigenlijk al een beetje onbeschoft om in een restaurant te zeggen dat je iets niet lust, zeker vóór je het geproefd hebt.
Laat gewoon staan, of vraag of iemand anders het wil.
Maar eigenlijk snap ik niet dat je niet gewoon even proeft, zonder te proeven wéét je niet eens of je het lust, want het kan tenslotte best heel goed klaargemaakt zijn (daarom is het ook zo onbeleefd, je twijfelt aan de kwaliteiten van de kok door te weigeren)
Dat was een beetje mijn vraag denk ik. Wanneer is iets aanstelleritus of niet? Wanneer is iets 'iets niet lusten' of 'iets niet zo lekker vinden'. En in hoeverre mag je iets wel of niet aanstelleritus vinden.
Ik heb een nicht van 30 die bij alles zegt 'ieuw, dat lust ik niet'. En dan vraag ik: heb je het wel eens gegeten? En dan zegt zij uiteraard nee.
Ik kan dit aanstelleritus vinden, maar mogen mensen niet gewoon minder avontuurlijk zijn? Nieuwe dingen uitproberen ongemakkelijk vinden en er geen behoefte aan hebben?
Ik bedenk me nu overigens dat ik het bij haar aanstelleritus vind en irritant omdat ik ben opgegroeid in een tijd waar iedereen arm was en er enkel bestond 'wat de pot schaft'. Je had de luxe niet om keuzes te maken. We hebben die nu wel, en daar moet je eigenlijk van genieten zolang het kan. De 'bij-alles-niks-lusters' zullen in arme tijden ook wel bijdraaien, maar het is raar natuurlijk om in een tijd dat het goed gaat en we kunnen eten wat we willen te verwachten dat mensen zich toch gedragen of het een hongerwinter is.
woensdag 16 maart 2016 om 18:18
quote:nina1966 schreef op 16 maart 2016 @ 17:15:
[...]
Maakt dat wat uit? Het gaat om wat je doet in bepaalde situaties. Als de dochter nog een keer mee mag dan kan ze van te voren zeggen dat ze liever geen paté heeft. Maar dan nog de vraag, waarom proef je niet even.
Zou voor mij wel uitmaken. Zie het bericht dat iemand anders er over schreef. Als je zoon het zou zeggen, zou ik kijken of ik iets anders heb. Ook geen probleem dat je zoon de vruchtjes opeet, maar als ie dat zo lekker vindt, kan ie dat zo wel krijgen, zonder de cake.
Een volgende keer zou ik er rekening mee houden.
[...]
Maakt dat wat uit? Het gaat om wat je doet in bepaalde situaties. Als de dochter nog een keer mee mag dan kan ze van te voren zeggen dat ze liever geen paté heeft. Maar dan nog de vraag, waarom proef je niet even.
Zou voor mij wel uitmaken. Zie het bericht dat iemand anders er over schreef. Als je zoon het zou zeggen, zou ik kijken of ik iets anders heb. Ook geen probleem dat je zoon de vruchtjes opeet, maar als ie dat zo lekker vindt, kan ie dat zo wel krijgen, zonder de cake.
Een volgende keer zou ik er rekening mee houden.
“Intelligentie zonder vriendelijkheid is een zeer gevaarlijk wapen”. (Francoise Sagan)
"De moord die niet mocht worden opgelost". (Maaike Vaatstra)
"De moord die niet mocht worden opgelost". (Maaike Vaatstra)
woensdag 16 maart 2016 om 18:19
quote:paleviolet schreef op 16 maart 2016 @ 18:15:
[...]
Wat wil je zeggen lieverd?
Discussiëren over iets wat juist een probleem is van een ander lijkt mij juist het punt van een forum, dat doe je hier zelf ook tenslotte
Het probleem is al láng opgelost schat.
En oa jij zaagt maar door met schwere wörter als 'onbeschoft' terwijl het over een geschrokken tiener gaat.
Komt zo naar over.
Vind je niet?
[...]
Wat wil je zeggen lieverd?
Discussiëren over iets wat juist een probleem is van een ander lijkt mij juist het punt van een forum, dat doe je hier zelf ook tenslotte
Het probleem is al láng opgelost schat.
En oa jij zaagt maar door met schwere wörter als 'onbeschoft' terwijl het over een geschrokken tiener gaat.
Komt zo naar over.
Vind je niet?
woensdag 16 maart 2016 om 18:25
quote:Prettybeat schreef op 16 maart 2016 @ 18:17:
[...]
Dat was een beetje mijn vraag denk ik. Wanneer is iets aanstelleritus of niet? Wanneer is iets 'iets niet lusten' of 'iets niet zo lekker vinden'. En in hoeverre mag je iets wel of niet aanstelleritus vinden.
Ik heb een nicht van 30 die bij alles zegt 'ieuw, dat lust ik niet'. En dan vraag ik: heb je het wel eens gegeten? En dan zegt zij uiteraard nee.
Ik kan dit aanstelleritus vinden, maar mogen mensen niet gewoon minder avontuurlijk zijn? Nieuwe dingen uitproberen ongemakkelijk vinden en er geen behoefte aan hebben?
Ik bedenk me nu overigens dat ik het bij haar aanstelleritus vind en irritant omdat ik ben opgegroeid in een tijd waar iedereen arm was en er enkel bestond 'wat de pot schaft'. Je had de luxe niet om keuzes te maken. We hebben die nu wel, en daar moet je eigenlijk van genieten zolang het kan. De 'bij-alles-niks-lusters' zullen in arme tijden ook wel bijdraaien, maar het is raar natuurlijk om in een tijd dat het goed gaat en we kunnen eten wat we willen te verwachten dat mensen zich toch gedragen of het een hongerwinter is.
Het kan mij eigenlijk niet eens zo heel veel schelen dat ze die lever niet wilde eten.
Ik vind eigenlijk dat als het op je bord ligt, dan proef je even, maar ik zou er geen halszaak van maken als iemand dat niet wil.
Maar het is eigenlijk de combinatie hier: gelijk roepen dat het vies is (zelfs al heeft ze dat niet letterlijk gezegd, dan was het de ober toch wel duidelijk dat ze het zo vies vond dat ze zelfs niet wilde proeven) en niet even proberen om het wat eleganter op te lossen.
Ik heb ook wel eens iets onopvallend doorgeschoven naar een ander, ik eet geen vlees, en iemand anders is juist blij met de spekjes die per ongeluk in mijn sla terecht zijn gekomen.
Het gewoon laten liggen en ondertussen de andere dingen die op je bord liggen opeten kan ook, of brood, als dat op tafel stond.
Of ze had in een iets eerder stadium laten weten dat ze geen orgaanvlees eet, dat had ook gekund.
Ze heeft eigenlijk van alle opties de meest onbeleefde gekozen, zoals ik het zie.
[...]
Dat was een beetje mijn vraag denk ik. Wanneer is iets aanstelleritus of niet? Wanneer is iets 'iets niet lusten' of 'iets niet zo lekker vinden'. En in hoeverre mag je iets wel of niet aanstelleritus vinden.
Ik heb een nicht van 30 die bij alles zegt 'ieuw, dat lust ik niet'. En dan vraag ik: heb je het wel eens gegeten? En dan zegt zij uiteraard nee.
Ik kan dit aanstelleritus vinden, maar mogen mensen niet gewoon minder avontuurlijk zijn? Nieuwe dingen uitproberen ongemakkelijk vinden en er geen behoefte aan hebben?
Ik bedenk me nu overigens dat ik het bij haar aanstelleritus vind en irritant omdat ik ben opgegroeid in een tijd waar iedereen arm was en er enkel bestond 'wat de pot schaft'. Je had de luxe niet om keuzes te maken. We hebben die nu wel, en daar moet je eigenlijk van genieten zolang het kan. De 'bij-alles-niks-lusters' zullen in arme tijden ook wel bijdraaien, maar het is raar natuurlijk om in een tijd dat het goed gaat en we kunnen eten wat we willen te verwachten dat mensen zich toch gedragen of het een hongerwinter is.
Het kan mij eigenlijk niet eens zo heel veel schelen dat ze die lever niet wilde eten.
Ik vind eigenlijk dat als het op je bord ligt, dan proef je even, maar ik zou er geen halszaak van maken als iemand dat niet wil.
Maar het is eigenlijk de combinatie hier: gelijk roepen dat het vies is (zelfs al heeft ze dat niet letterlijk gezegd, dan was het de ober toch wel duidelijk dat ze het zo vies vond dat ze zelfs niet wilde proeven) en niet even proberen om het wat eleganter op te lossen.
Ik heb ook wel eens iets onopvallend doorgeschoven naar een ander, ik eet geen vlees, en iemand anders is juist blij met de spekjes die per ongeluk in mijn sla terecht zijn gekomen.
Het gewoon laten liggen en ondertussen de andere dingen die op je bord liggen opeten kan ook, of brood, als dat op tafel stond.
Of ze had in een iets eerder stadium laten weten dat ze geen orgaanvlees eet, dat had ook gekund.
Ze heeft eigenlijk van alle opties de meest onbeleefde gekozen, zoals ik het zie.
woensdag 16 maart 2016 om 18:29
quote:Eleonora-1 schreef op 16 maart 2016 @ 18:19:
[...]
Het probleem is al láng opgelost schat.
En oa jij zaagt maar door met schwere wörter als 'onbeschoft' terwijl het over een geschrokken tiener gaat.
Komt zo naar over.
Vind je niet?
Och, je gaat zelf net zo hard door.
Die arme geschrokken tiener lijkt mij eigenlijk helemaal geen mak schaapje, ze heeft genoeg lef om een bord onaangeroerd terug te sturen.
Tja, prima als je eigengereid wilt zijn, maar accepteer dan ook dat daar van anderen reacties op kunnen komen.
Zo werkt het overal, lijkt mij.
[...]
Het probleem is al láng opgelost schat.
En oa jij zaagt maar door met schwere wörter als 'onbeschoft' terwijl het over een geschrokken tiener gaat.
Komt zo naar over.
Vind je niet?
Och, je gaat zelf net zo hard door.
Die arme geschrokken tiener lijkt mij eigenlijk helemaal geen mak schaapje, ze heeft genoeg lef om een bord onaangeroerd terug te sturen.
Tja, prima als je eigengereid wilt zijn, maar accepteer dan ook dat daar van anderen reacties op kunnen komen.
Zo werkt het overal, lijkt mij.
woensdag 16 maart 2016 om 18:30
quote:paleviolet schreef op 16 maart 2016 @ 18:13:
[...]
Welnee, maar ik begreep eigenlijk niet dat de dochter van TO had doorgegeven van te voren dat ze geen orgaanvlees eet.
Als vegetariër doe ik dat altijd wel, en dan is het ook nooit een probleem.
Gewoon even nadenken over dat soort dingen, niet gelijk automatisch verwachten dat alles om jouw draait, dat is maar een kleine moeite lijkt mij.
Ik heb mijn mening hier al over uitgelegd:
handigmetgeld in "Een gerecht weigeren in restaurant"
handigmetgeld in "Een gerecht weigeren in restaurant"
Het is de taak van de gastheer om ervoor te zorgen dat gasten zich niet ongemakkelijk gaan voelen. Zeker als je schoondochters van 17 jaar onder je hoede hebt.
[...]
Welnee, maar ik begreep eigenlijk niet dat de dochter van TO had doorgegeven van te voren dat ze geen orgaanvlees eet.
Als vegetariër doe ik dat altijd wel, en dan is het ook nooit een probleem.
Gewoon even nadenken over dat soort dingen, niet gelijk automatisch verwachten dat alles om jouw draait, dat is maar een kleine moeite lijkt mij.
Ik heb mijn mening hier al over uitgelegd:
handigmetgeld in "Een gerecht weigeren in restaurant"
handigmetgeld in "Een gerecht weigeren in restaurant"
Het is de taak van de gastheer om ervoor te zorgen dat gasten zich niet ongemakkelijk gaan voelen. Zeker als je schoondochters van 17 jaar onder je hoede hebt.
Anarchie is leuk, maar je blijft van mijn kaas af
woensdag 16 maart 2016 om 18:31
Ik ken eigenlijk geen vegetariërs die salade eten waar spek op gelegen heeft.
Of die om de soepballen heen eten. Uit beleefdheid. Dan gaat die beleefdheid wel erg ver.
Persoonlijk vind ik dat logisch. Geen dierlijke producten eten is een serieus principe.
Je wil geen spekvet op je sla en dat nuttigen want dan kun je net zo goed het spek opeten.
Ook dan zou ik het logisch vinden als zo'n dis wordt geweigerd.
Maar goed, dat zal dan wel weer onbeschoft zijn.
Of die om de soepballen heen eten. Uit beleefdheid. Dan gaat die beleefdheid wel erg ver.
Persoonlijk vind ik dat logisch. Geen dierlijke producten eten is een serieus principe.
Je wil geen spekvet op je sla en dat nuttigen want dan kun je net zo goed het spek opeten.
Ook dan zou ik het logisch vinden als zo'n dis wordt geweigerd.
Maar goed, dat zal dan wel weer onbeschoft zijn.
woensdag 16 maart 2016 om 18:35
quote:paleviolet schreef op 16 maart 2016 @ 18:29:
[...]
Och, je gaat zelf net zo hard door.
Die arme geschrokken tiener lijkt mij eigenlijk helemaal geen mak schaapje, ze heeft genoeg lef om een bord onaangeroerd terug te sturen.
Tja, prima als je eigengereid wilt zijn, maar accepteer dan ook dat daar van anderen reacties op kunnen komen.
Zo werkt het overal, lijkt mij.
Och, dat valt mee hoor.
Nogmaals, de kwestie aan sich is al lang uitgeplozen en besproken.
Het is nu alleen nog maar prijsschieten en wie min of meer beschaafd het hardst kan oordelen. Daar spreek ik deze en gene op aan inderdaad.
Over het 'het IS onbeleefd' ja of nee was al vele, véle pagina's terug duidelijkheid.
Beleefd weigeren mag gewoon volgens geldende etiquetteregels.
[...]
Och, je gaat zelf net zo hard door.
Die arme geschrokken tiener lijkt mij eigenlijk helemaal geen mak schaapje, ze heeft genoeg lef om een bord onaangeroerd terug te sturen.
Tja, prima als je eigengereid wilt zijn, maar accepteer dan ook dat daar van anderen reacties op kunnen komen.
Zo werkt het overal, lijkt mij.
Och, dat valt mee hoor.
Nogmaals, de kwestie aan sich is al lang uitgeplozen en besproken.
Het is nu alleen nog maar prijsschieten en wie min of meer beschaafd het hardst kan oordelen. Daar spreek ik deze en gene op aan inderdaad.
Over het 'het IS onbeleefd' ja of nee was al vele, véle pagina's terug duidelijkheid.
Beleefd weigeren mag gewoon volgens geldende etiquetteregels.
woensdag 16 maart 2016 om 18:37
quote:paleviolet schreef op 16 maart 2016 @ 18:13:
[...]
Welnee, maar ik begreep eigenlijk niet dat de dochter van TO had doorgegeven van te voren dat ze geen orgaanvlees eet.
Als vegetariër doe ik dat altijd wel, en dan is het ook nooit een probleem.
Gewoon even nadenken over dat soort dingen, niet gelijk automatisch verwachten dat alles om jouw draait, dat is maar een kleine moeite lijkt mij.
Orgaanvlees is niet zo algemeen als vlees of vis.
Ik zou er daarom niet aan te denken te melden dat ik geen orgaanvlees lust, simpelweg omdat ik niet verwacht dat dat geserveerd gaat worden.
[...]
Welnee, maar ik begreep eigenlijk niet dat de dochter van TO had doorgegeven van te voren dat ze geen orgaanvlees eet.
Als vegetariër doe ik dat altijd wel, en dan is het ook nooit een probleem.
Gewoon even nadenken over dat soort dingen, niet gelijk automatisch verwachten dat alles om jouw draait, dat is maar een kleine moeite lijkt mij.
Orgaanvlees is niet zo algemeen als vlees of vis.
Ik zou er daarom niet aan te denken te melden dat ik geen orgaanvlees lust, simpelweg omdat ik niet verwacht dat dat geserveerd gaat worden.
woensdag 16 maart 2016 om 18:41
quote:Eleonora-1 schreef op 16 maart 2016 @ 18:35:
[...]
Och, dat valt mee hoor.
Nogmaals, de kwestie aan sich is al lang uitgeplozen en besproken.
Het is nu alleen nog maar prijsschieten en wie min of meer beschaafd het hardst kan oordelen. Daar spreek ik deze en gene op aan inderdaad.
Over het 'het IS onbeleefd' ja of nee was al vele, véle pagina's terug duidelijkheid.
Beleefd weigeren mag gewoon volgens geldende etiquetteregels.
Ik vind het eigenlijk niet zo van belang of het mag van de etiquette mag of niet, er is ook nog iets als gewoon huis tuin en keukenfatsoen, snappen dat als iemand zo lief is om je uit te nodigen, dat je dan niet het verwende nest gaat zitten uithangen.
Eigenlijk vind ik een beetje meedenken met je omgeving, aanvoelen wat wel en niet gewenst is veel belangrijker dan die geschreven regeltjes.
En ja, natuurlijk mocht ze weigeren, ze had ook in een paarse boa op tafel mogen dansen.
Maar de vraag was: is dat beleefd?
Nee, eigenlijk niet.
En belangrijker: het was vooral heel erg onaardig.
En dus kreeg ze een opmerking terug.
Niet zo leuk van haar schoonvader, dat geef ik toe, maar eigenlijk ook wel weer een beetje te begrijpen.
[...]
Och, dat valt mee hoor.
Nogmaals, de kwestie aan sich is al lang uitgeplozen en besproken.
Het is nu alleen nog maar prijsschieten en wie min of meer beschaafd het hardst kan oordelen. Daar spreek ik deze en gene op aan inderdaad.
Over het 'het IS onbeleefd' ja of nee was al vele, véle pagina's terug duidelijkheid.
Beleefd weigeren mag gewoon volgens geldende etiquetteregels.
Ik vind het eigenlijk niet zo van belang of het mag van de etiquette mag of niet, er is ook nog iets als gewoon huis tuin en keukenfatsoen, snappen dat als iemand zo lief is om je uit te nodigen, dat je dan niet het verwende nest gaat zitten uithangen.
Eigenlijk vind ik een beetje meedenken met je omgeving, aanvoelen wat wel en niet gewenst is veel belangrijker dan die geschreven regeltjes.
En ja, natuurlijk mocht ze weigeren, ze had ook in een paarse boa op tafel mogen dansen.
Maar de vraag was: is dat beleefd?
Nee, eigenlijk niet.
En belangrijker: het was vooral heel erg onaardig.
En dus kreeg ze een opmerking terug.
Niet zo leuk van haar schoonvader, dat geef ik toe, maar eigenlijk ook wel weer een beetje te begrijpen.
woensdag 16 maart 2016 om 18:45
Nou nee, dus niet te begrijpen want er vanuit gaan dat iedereen alles eet is een voorbeeld van slecht gastheerschap.
Dus zo logisch is het juist niet.
Een goede gastvrouw/heer zorgt dat iedere deelnemer aan een diner op zijn/haar gemak is en niet voor onaangename verrassingen komt te staan, en het anders elegant op te lossen.
Dát is beleefdheid.
Dus zo logisch is het juist niet.
Een goede gastvrouw/heer zorgt dat iedere deelnemer aan een diner op zijn/haar gemak is en niet voor onaangename verrassingen komt te staan, en het anders elegant op te lossen.
Dát is beleefdheid.
woensdag 16 maart 2016 om 18:51
quote:Eleonora-1 schreef op 16 maart 2016 @ 18:45:
Nou nee, dus niet te begrijpen want er vanuit gaan dat iedereen alles eet is een voorbeeld van slecht gastheerschap.
Dus zo logisch is het juist niet.
Een goede gastvrouw/heer zorgt dat iedere deelnemer aan een diner op zijn/haar gemak is en niet voor onaangename verrassingen komt te staan, en het anders elegant op te lossen.
Dát is beleefdheid.
Ze hoefde het toch niet te eten?
Ze had het ook anders kunnen oplossen, in plaats van de aandacht op zichzelf te vestigen, en het probleem bij een ander neer te leggen.
Moet ook zeggen dat als ik in de schoenen van schoonvader stond, ik het honderd keer sympathieker zou hebben gevonden als het kind nadat de ober weg was zou hebben gezegt: "is hou eigenlijk niet zo erg van lever, wat doe ik nu?"
Waarschijnlijk was er dan helemaal geen probleem geweest, schoonvader zou het hebben opgegeten, of hebben gezegd dat ze het maar moest laten liggen.
Zo publiekelijk een bord terugsturen komt toch een beetje over als stennis schoppen.
Ik denk dat dat ook is wat er misging.
Nou nee, dus niet te begrijpen want er vanuit gaan dat iedereen alles eet is een voorbeeld van slecht gastheerschap.
Dus zo logisch is het juist niet.
Een goede gastvrouw/heer zorgt dat iedere deelnemer aan een diner op zijn/haar gemak is en niet voor onaangename verrassingen komt te staan, en het anders elegant op te lossen.
Dát is beleefdheid.
Ze hoefde het toch niet te eten?
Ze had het ook anders kunnen oplossen, in plaats van de aandacht op zichzelf te vestigen, en het probleem bij een ander neer te leggen.
Moet ook zeggen dat als ik in de schoenen van schoonvader stond, ik het honderd keer sympathieker zou hebben gevonden als het kind nadat de ober weg was zou hebben gezegt: "is hou eigenlijk niet zo erg van lever, wat doe ik nu?"
Waarschijnlijk was er dan helemaal geen probleem geweest, schoonvader zou het hebben opgegeten, of hebben gezegd dat ze het maar moest laten liggen.
Zo publiekelijk een bord terugsturen komt toch een beetje over als stennis schoppen.
Ik denk dat dat ook is wat er misging.
