Eten
alle pijlers
Er bekaaid vanaf komen door je voedselallergie
maandag 2 november 2015 om 12:48
Na het lezen van het topic van de gastvrouw die nogal vastzat in recepten met kaas, ondanks het feit dat één van haar gasten geen melkproducten at, kwamen bij mij allerlei milde trauma's naar boven. Gezien de reacties was ik daarin niet de enige, dus daarom ben ik benieuwd:
wat is de meest stomme of juist grappige situatie waarin jij ooit terecht bent gekomen door jouw voedselallergie of dieet?
TO Trapt af:
Ik ben allergisch voor koemelk en ik was een jaar of twee geleden bij een diner waar de gastvrouw een aantal gerechten gemaakt had waarvan er maar twee van de zes of zeven gerechten geen melkproducten bevatten. Iedereen schept keurig een klein schepje van iedere schaal, maar ik schep uiteraard wat grotere scheppen uit de schalen waarvan ik wel mag eten, waarop degene schuin tegenover mij snedig zegt: "Ehm, laat je ook nog wat over, misschien zijn er wel meer mensen die daar een extra schep van willen?!" (Disclaimer: ik was niet asociaal de halve schaal op mijn bord aan het laden en er was nog meer dan genoeg over). Waarop ik vriendelijk uitleg dat ik allergisch ben voor melk en een groot deel van de gerechten niet mag eten en daarom wat extra van de melkvrije schalen opschep, waarop zij reageert met: "Dat is toch niet ons probleem? Ik zie niet in waarom wij allemaal minder moeten eten, alleen maar omdat jij geen melk mag."
Ik stond echt met mijn mond vol tanden. En het ergste was dat sommige andere tafelgenoten een beetje mee aan het knikken waren als uiting dat ze het helemaal met die uitspraak eens waren.
Gelukkig werd ik gered door de gastvrouw die werkelijkwaar furieus was dat je zoiets er uit gooit in een situatie waar meer dan genoeg (ander) eten is voor degenen die geen allergie hebben, maar sindsdien voel ik me toch bezwaard als ik extra opschep van melkvrije gerechten.
Nu jullie!
wat is de meest stomme of juist grappige situatie waarin jij ooit terecht bent gekomen door jouw voedselallergie of dieet?
TO Trapt af:
Ik ben allergisch voor koemelk en ik was een jaar of twee geleden bij een diner waar de gastvrouw een aantal gerechten gemaakt had waarvan er maar twee van de zes of zeven gerechten geen melkproducten bevatten. Iedereen schept keurig een klein schepje van iedere schaal, maar ik schep uiteraard wat grotere scheppen uit de schalen waarvan ik wel mag eten, waarop degene schuin tegenover mij snedig zegt: "Ehm, laat je ook nog wat over, misschien zijn er wel meer mensen die daar een extra schep van willen?!" (Disclaimer: ik was niet asociaal de halve schaal op mijn bord aan het laden en er was nog meer dan genoeg over). Waarop ik vriendelijk uitleg dat ik allergisch ben voor melk en een groot deel van de gerechten niet mag eten en daarom wat extra van de melkvrije schalen opschep, waarop zij reageert met: "Dat is toch niet ons probleem? Ik zie niet in waarom wij allemaal minder moeten eten, alleen maar omdat jij geen melk mag."
Ik stond echt met mijn mond vol tanden. En het ergste was dat sommige andere tafelgenoten een beetje mee aan het knikken waren als uiting dat ze het helemaal met die uitspraak eens waren.
Gelukkig werd ik gered door de gastvrouw die werkelijkwaar furieus was dat je zoiets er uit gooit in een situatie waar meer dan genoeg (ander) eten is voor degenen die geen allergie hebben, maar sindsdien voel ik me toch bezwaard als ik extra opschep van melkvrije gerechten.
Nu jullie!
donderdag 5 november 2015 om 13:40
quote:blueeyes*3 schreef op 03 november 2015 @ 22:53:
Verder filosoferend zou dat ook de verklaring kunnen zijn achter de glutenvrij-maar-ik-eet-wel-taart-mensen (lees: de mensen die glutenvrij eten zolang het hen uitkomt): ze hebben geen glutenvrij eten nodig, maar speciale aandacht.Onzin. Jij kunt niet in andermans lijf kijken en het is met veel mensen of of en niet en en . En de keuzes die ze dan maken zijn aan hun, niet aan jou.
Verder filosoferend zou dat ook de verklaring kunnen zijn achter de glutenvrij-maar-ik-eet-wel-taart-mensen (lees: de mensen die glutenvrij eten zolang het hen uitkomt): ze hebben geen glutenvrij eten nodig, maar speciale aandacht.Onzin. Jij kunt niet in andermans lijf kijken en het is met veel mensen of of en niet en en . En de keuzes die ze dan maken zijn aan hun, niet aan jou.
donderdag 5 november 2015 om 13:47
quote:Kritispurelaif schreef op 04 november 2015 @ 19:51:
[...]
Wat ik (jammer genoeg vaak) tegenkom in mijn omgeving zijn mensen met allergieën die alles wat ze wel mogen hebben wegsnaaien - terwijl er ruim voldoende eten is - alsof het alleen voor hun is gemaakt. Eh... nee dus. Ook voor jou, maar niet alleen voor jou. Eten deel je, want dat doe je samen. Ook als je niet alles mag hebben.
Misschien wat extreem, maar die mensen nodig ik niet meer uit om te komen eten. Ik vind ze namelijk te egoïstisch. Dan maak je te weinig hè.
En ja soms moet je "egoïstisch" zijn omdat je anders gewoon honger hebt.
Kerst op school. Pasta salade, lasagne, pannekoeken... tja. Dus ja toen iemand met knakworstjes kwam heb ik er een paar en niet 1 van de schaal gepakt. Eh de rest wil ook! Nou dan eet de rest de pannekoek etc maar op want die eet mijn zoon niet.
Misschien dus gewoon meer maken dan zo precies afgepast. En waarschijnlijk vinden die mensen die jij niet meer uitnodigt dat helemaal niet zo erg omdat ze toch altijd met honger naar huis gingen
[...]
Wat ik (jammer genoeg vaak) tegenkom in mijn omgeving zijn mensen met allergieën die alles wat ze wel mogen hebben wegsnaaien - terwijl er ruim voldoende eten is - alsof het alleen voor hun is gemaakt. Eh... nee dus. Ook voor jou, maar niet alleen voor jou. Eten deel je, want dat doe je samen. Ook als je niet alles mag hebben.
Misschien wat extreem, maar die mensen nodig ik niet meer uit om te komen eten. Ik vind ze namelijk te egoïstisch. Dan maak je te weinig hè.
En ja soms moet je "egoïstisch" zijn omdat je anders gewoon honger hebt.
Kerst op school. Pasta salade, lasagne, pannekoeken... tja. Dus ja toen iemand met knakworstjes kwam heb ik er een paar en niet 1 van de schaal gepakt. Eh de rest wil ook! Nou dan eet de rest de pannekoek etc maar op want die eet mijn zoon niet.
Misschien dus gewoon meer maken dan zo precies afgepast. En waarschijnlijk vinden die mensen die jij niet meer uitnodigt dat helemaal niet zo erg omdat ze toch altijd met honger naar huis gingen
donderdag 5 november 2015 om 14:19
quote:Dahlia74 schreef op 05 november 2015 @ 10:57:
PDS vind ik ook een lastig iets, moet ik eerlijk zeggen. Dat komt denk ik omdat veel mensen het zeggen te hebben, als een soort interessant doenderij. Daarnaast is elke PDS patient anders, wat de een wel kan eten kan de ander niet eten. Dus ja, daardoor wordt het lastig om PDS altijd serieus te nemen. Mensen die open zijn over PDS worden neem ik serieuzer. Misschien slecht, maar ik vind PDS gewoon een moeilijk verhaal, juist dus omdat veel mensen het gebruiken als "ik heb ook wat". Of ik PDS serieus neem hangt ook erg van de persoon af. Sorry, PDS wordt in mijn ogen helaas door veel mensen "misbruikt", waardoor degene die het echt hebben niet altijd even serieus worden genomen.
Die reacties met betrekking champignons vind ik erg overtrokken. Als je het niet vooraf verteld weet niemand dat toch?Juist als iedere patiënt anders is kan je toch niet bepalen dat iemand het uit interessantdoenerij zegt? En waarom zou iemand open moeten zijn over darmproblemen? Het is geen smakelijk onderwerp en het is privé. Het gaat je niet aan. Het is ongemakkelijk om te praten over wat je op het toilet doet. Je gaat iemand toch ook niet uithoren over zweetvoeten? En zeker als iemand er met een opgetrokken wenkbrauw naar staat te luisteren omdat hij de aanname doet dat ze zich aanstellen is het niet echt prettig om over te praten. Wie ben jij nou weer om te bepalen wie er 'echte' klachten heeft.
PDS vind ik ook een lastig iets, moet ik eerlijk zeggen. Dat komt denk ik omdat veel mensen het zeggen te hebben, als een soort interessant doenderij. Daarnaast is elke PDS patient anders, wat de een wel kan eten kan de ander niet eten. Dus ja, daardoor wordt het lastig om PDS altijd serieus te nemen. Mensen die open zijn over PDS worden neem ik serieuzer. Misschien slecht, maar ik vind PDS gewoon een moeilijk verhaal, juist dus omdat veel mensen het gebruiken als "ik heb ook wat". Of ik PDS serieus neem hangt ook erg van de persoon af. Sorry, PDS wordt in mijn ogen helaas door veel mensen "misbruikt", waardoor degene die het echt hebben niet altijd even serieus worden genomen.
Die reacties met betrekking champignons vind ik erg overtrokken. Als je het niet vooraf verteld weet niemand dat toch?Juist als iedere patiënt anders is kan je toch niet bepalen dat iemand het uit interessantdoenerij zegt? En waarom zou iemand open moeten zijn over darmproblemen? Het is geen smakelijk onderwerp en het is privé. Het gaat je niet aan. Het is ongemakkelijk om te praten over wat je op het toilet doet. Je gaat iemand toch ook niet uithoren over zweetvoeten? En zeker als iemand er met een opgetrokken wenkbrauw naar staat te luisteren omdat hij de aanname doet dat ze zich aanstellen is het niet echt prettig om over te praten. Wie ben jij nou weer om te bepalen wie er 'echte' klachten heeft.
moonlight: Hoezo is een comfortabele slip aandoen ook een must tijdens een wandeling? En als het die avond nou op meer uitloopt?
donderdag 5 november 2015 om 14:24
quote:perzika schreef op 05 november 2015 @ 14:19:
[...]
Wie ben jij nou weer om te bepalen wie er 'echte' klachten heeft.
Nou heel veel mensen denken te weten wie er echte klachten heeft. Ik zie er niet ziek uit, dus tja dan kan ik ook niet ziek zijn natuurlijke he...
En veel opmerkingen worden denk ik met de beste bedoelingen gemaakt.
Dus dan laat ik het maar weer van me afglijden en glimlach lief.
[...]
Wie ben jij nou weer om te bepalen wie er 'echte' klachten heeft.
Nou heel veel mensen denken te weten wie er echte klachten heeft. Ik zie er niet ziek uit, dus tja dan kan ik ook niet ziek zijn natuurlijke he...
En veel opmerkingen worden denk ik met de beste bedoelingen gemaakt.
Dus dan laat ik het maar weer van me afglijden en glimlach lief.
donderdag 5 november 2015 om 14:24
quote:the-dowager schreef op 05 november 2015 @ 08:53:
[...]
Ah, maar meestal houdt de gastvrouw er rekening mee dat er inderdaad ruim voldoende allergievrij eten aanwezig is, maar geen rekening met de optie dat dat wellicht ook de meest populaire optie is. Dat is precies wat er in mijn OP (en in heel erg veel situaties, als je de reacties op dit topic doorleest) misgaat; in totaal is er meer dan genoeg voor iedereen, maar de allergievrije optie is maar genoeg om een deel van de monden te vullen .Maar dan is er dus NIET genoeg. Je gaat geen vieze hapjes serveren dus ook voor de "gewone" smaak zijn die dan lekker. Houd daar dan rekening mee. Zorg gewoon dat er voor iedereen genoeg is en niet alleen voor 1 a 2 personen.
[...]
Ah, maar meestal houdt de gastvrouw er rekening mee dat er inderdaad ruim voldoende allergievrij eten aanwezig is, maar geen rekening met de optie dat dat wellicht ook de meest populaire optie is. Dat is precies wat er in mijn OP (en in heel erg veel situaties, als je de reacties op dit topic doorleest) misgaat; in totaal is er meer dan genoeg voor iedereen, maar de allergievrije optie is maar genoeg om een deel van de monden te vullen .Maar dan is er dus NIET genoeg. Je gaat geen vieze hapjes serveren dus ook voor de "gewone" smaak zijn die dan lekker. Houd daar dan rekening mee. Zorg gewoon dat er voor iedereen genoeg is en niet alleen voor 1 a 2 personen.
donderdag 5 november 2015 om 14:28
quote:Kritispurelaif schreef op 05 november 2015 @ 12:34:
[...]
Niemand reserveert 15 broodjes. Klopt. Ik noem een voorbeeld waaruit blijkt dat er voldoende eten is. Voor iedereen. Toch zie ik het dan gebeuren dat iemand gaat lopen hamsteren onder het mom van allergie en bang te kort te komen.
Wat ik heb ervaren en waar ik me aan stoor is dat dit gebeurde bij meerdere hapjes/ meerdere rondes. Bij etentjes. Dat is alleen wat lastiger te omschrijven. Anders omschreven; Je hebt 10 gasten ( 1 met allergie) en 3 schalen met voorgerechten (2 daarvan mag iedereen). Op elke schaal liggen 4 dingen waarbij duidelijk is dat 1 persoon alleen van schaal 2 en 3 kan kiezen. Dan neemt 1 iemand 1 schaal en eet die leeg, en de 9 anderen mogen het met die 2 overgebleven schalen doen want die mogen alles eten. Dat is toch asociaal?
Daarna komt het hoofdgerecht, zelfde gedrag. Persoon allergie vreet zich vol en kijkt niet naar anderen die ook willen eten.
En dát is dus echt een paar keer gebeurd (met andere aantallen maar dat doet er niet toe).
Sowieso is het irritant als mensen gaan hamsteren tijdens het eten, maar misschien valt het mij erger op bij mensen die een allergie hebben.Hoe je het ook wil draaien, het blijft een feit dat de gastvrouw té afgepast kookt. Als iedereen die ene schaal lekker vind dan maak je daar toch meer van? Of je maakt voor iedereen een apart bordje of je zorgt dat er voldoende ligt en niet zo één pp.
[...]
Niemand reserveert 15 broodjes. Klopt. Ik noem een voorbeeld waaruit blijkt dat er voldoende eten is. Voor iedereen. Toch zie ik het dan gebeuren dat iemand gaat lopen hamsteren onder het mom van allergie en bang te kort te komen.
Wat ik heb ervaren en waar ik me aan stoor is dat dit gebeurde bij meerdere hapjes/ meerdere rondes. Bij etentjes. Dat is alleen wat lastiger te omschrijven. Anders omschreven; Je hebt 10 gasten ( 1 met allergie) en 3 schalen met voorgerechten (2 daarvan mag iedereen). Op elke schaal liggen 4 dingen waarbij duidelijk is dat 1 persoon alleen van schaal 2 en 3 kan kiezen. Dan neemt 1 iemand 1 schaal en eet die leeg, en de 9 anderen mogen het met die 2 overgebleven schalen doen want die mogen alles eten. Dat is toch asociaal?
Daarna komt het hoofdgerecht, zelfde gedrag. Persoon allergie vreet zich vol en kijkt niet naar anderen die ook willen eten.
En dát is dus echt een paar keer gebeurd (met andere aantallen maar dat doet er niet toe).
Sowieso is het irritant als mensen gaan hamsteren tijdens het eten, maar misschien valt het mij erger op bij mensen die een allergie hebben.Hoe je het ook wil draaien, het blijft een feit dat de gastvrouw té afgepast kookt. Als iedereen die ene schaal lekker vind dan maak je daar toch meer van? Of je maakt voor iedereen een apart bordje of je zorgt dat er voldoende ligt en niet zo één pp.
donderdag 5 november 2015 om 14:39
quote:Kritispurelaif schreef op 05 november 2015 @ 13:16:
[...]
Daar heb ik nou nooit last van, behalve als iemand met een allergie zich op het eten stort.
Nee, maar mensen die bepaalde dingen niet kunnen eten hebben daar dus áltijd last van.
Niet echt leuk als je toevallig meerdere feestjes in een week hebt, dan sta je dus avond na avond te verrekken van de honger omdat je niet "asociaal" een heel bord tegelijk mag vullen, terwijl alle anderen dat wél doen, want die mogen gewoon alles.
[...]
Daar heb ik nou nooit last van, behalve als iemand met een allergie zich op het eten stort.
Nee, maar mensen die bepaalde dingen niet kunnen eten hebben daar dus áltijd last van.
Niet echt leuk als je toevallig meerdere feestjes in een week hebt, dan sta je dus avond na avond te verrekken van de honger omdat je niet "asociaal" een heel bord tegelijk mag vullen, terwijl alle anderen dat wél doen, want die mogen gewoon alles.
donderdag 5 november 2015 om 14:44
quote:the-dowager schreef op 05 november 2015 @ 08:53:
[...]
Ah, maar meestal houdt de gastvrouw er rekening mee dat er inderdaad ruim voldoende allergievrij eten aanwezig is, maar geen rekening met de optie dat dat wellicht ook de meest populaire optie is.
Maar dat is ook zoiets raars, iedereen loopt altijd te mauwen dat glutenvrij/veganistisch/weetikveel niet te vreten is, dat zouden zij NOOIT willen.
Nou, prima dan, en dan zorg je op een feestje dat daar dus niet zoveel van is, want alleen de glutenvrijen/lactose-intoleranten/weetikvelers gaan er van eten, en dan wil íedereen ineens dat, en dan kun je niet meer uitleggen dat dat in de eerste instantie voor die mensen gemaakt is, want die worden ziek van de rest
Zelf maak ik gewoon alles geschikt voor de persoon met de allergie als er iemand komt eten, meestal niet zoveel moeite, en als het goed genoeg is voor hem/haar dan kunnen we er allemaal wel van eten.
Maar ik heb qua eten een tolerante familie/vriendenkring denk ik, want dat levert nooit gezeik op, alleen buiten de deur eten, of van die "verplichte" feestjes zijn lastig.
[...]
Ah, maar meestal houdt de gastvrouw er rekening mee dat er inderdaad ruim voldoende allergievrij eten aanwezig is, maar geen rekening met de optie dat dat wellicht ook de meest populaire optie is.
Maar dat is ook zoiets raars, iedereen loopt altijd te mauwen dat glutenvrij/veganistisch/weetikveel niet te vreten is, dat zouden zij NOOIT willen.
Nou, prima dan, en dan zorg je op een feestje dat daar dus niet zoveel van is, want alleen de glutenvrijen/lactose-intoleranten/weetikvelers gaan er van eten, en dan wil íedereen ineens dat, en dan kun je niet meer uitleggen dat dat in de eerste instantie voor die mensen gemaakt is, want die worden ziek van de rest
Zelf maak ik gewoon alles geschikt voor de persoon met de allergie als er iemand komt eten, meestal niet zoveel moeite, en als het goed genoeg is voor hem/haar dan kunnen we er allemaal wel van eten.
Maar ik heb qua eten een tolerante familie/vriendenkring denk ik, want dat levert nooit gezeik op, alleen buiten de deur eten, of van die "verplichte" feestjes zijn lastig.
donderdag 5 november 2015 om 15:00
quote:paleviolet schreef op 05 november 2015 @ 14:44:
Maar dat is ook zoiets raars, iedereen loopt altijd te mauwen dat glutenvrij/veganistisch/weetikveel niet te vreten is, dat zouden zij NOOIT willen.
Nou, prima dan, en dan zorg je op een feestje dat daar dus niet zoveel van is, want alleen de glutenvrijen/lactose-intoleranten/weetikvelers gaan er van eten, en dan wil íedereen ineens dat, en dan kun je niet meer uitleggen dat dat in de eerste instantie voor die mensen gemaakt is, want die worden ziek van de rest Nou, inderdaad! Hoe vaak ik niet heb gehoord/gelezen: vegetarisch/veganistisch eten lussiknie. Maar als er dan vega hapjes zijn moet je ze bijna met je leven beschermen omdat iedereen die dan opeens wil.
Maar dat is ook zoiets raars, iedereen loopt altijd te mauwen dat glutenvrij/veganistisch/weetikveel niet te vreten is, dat zouden zij NOOIT willen.
Nou, prima dan, en dan zorg je op een feestje dat daar dus niet zoveel van is, want alleen de glutenvrijen/lactose-intoleranten/weetikvelers gaan er van eten, en dan wil íedereen ineens dat, en dan kun je niet meer uitleggen dat dat in de eerste instantie voor die mensen gemaakt is, want die worden ziek van de rest Nou, inderdaad! Hoe vaak ik niet heb gehoord/gelezen: vegetarisch/veganistisch eten lussiknie. Maar als er dan vega hapjes zijn moet je ze bijna met je leven beschermen omdat iedereen die dan opeens wil.
donderdag 5 november 2015 om 15:24
quote:cellista schreef op 05 november 2015 @ 08:54:
[...]
Maar hoe reageren de andere gasten dan? Want daar had ik dan wel weer iets van gezegd, wat ontzettend flauw en gemeen zeg!Nou niet. M'n vriend zei later: "oja, dat was me ook opgevallen ja". Maar dat was het dan ook. Dat wordt dan gesust met: "heeft X vast niet meegekregen" of "heeft X vast niet goed gehoord/begrepen". Maar X doet het er elke keer weer om. Dat is wel frustrerend ja, dat X ook steeds 'beschermd' wordt en dat ik niet meteen zo negatief moet denken.
[...]
Maar hoe reageren de andere gasten dan? Want daar had ik dan wel weer iets van gezegd, wat ontzettend flauw en gemeen zeg!Nou niet. M'n vriend zei later: "oja, dat was me ook opgevallen ja". Maar dat was het dan ook. Dat wordt dan gesust met: "heeft X vast niet meegekregen" of "heeft X vast niet goed gehoord/begrepen". Maar X doet het er elke keer weer om. Dat is wel frustrerend ja, dat X ook steeds 'beschermd' wordt en dat ik niet meteen zo negatief moet denken.
donderdag 5 november 2015 om 15:43
Toch denk ik wel dat er iets hyperigs om voedselallergien hangt momenteel. Afgelopen kerst moest ik als ouder van een basisschool kind iets maken voor het diner. Dat moest al die jaren al varkensvleesvrij zijn (begrijpelijk) maar pas de laatste 2 jaar ook glutenvrij. Terwijl bij navraag toch echt bleek dat er geen een kind in de klas een gluten intolerantie had. De kinderen aten alleen met hun eigen klas. En voor zover ik wist zat er op de hele school geen een kind met een gluten intolerantie. Wel een met koemelk en een met pinda allergie, maar pindasaus maken was geen probleem.
Dus in deze context begrijp ik wel waar het onbegrip vandaan kan komen.
Waarom dat glutenvrij dan was kon ik niet echt ontdekken. Volgens de juf was dat nou eenmaal gezonder. Terwijl de gezonde dingen juist nooit opgingen.
Het hele concept stond me toch al tegen vanwege het vele eten dat ieder jaar weer overbleef en werd weggegooid. Maar ieder kind moest iets meenemen. Voor 30 kinderen. Gek he dat er dan iets overblijft
Dus in deze context begrijp ik wel waar het onbegrip vandaan kan komen.
Waarom dat glutenvrij dan was kon ik niet echt ontdekken. Volgens de juf was dat nou eenmaal gezonder. Terwijl de gezonde dingen juist nooit opgingen.
Het hele concept stond me toch al tegen vanwege het vele eten dat ieder jaar weer overbleef en werd weggegooid. Maar ieder kind moest iets meenemen. Voor 30 kinderen. Gek he dat er dan iets overblijft
donderdag 5 november 2015 om 16:02
quote:lisbeth schreef op 03 november 2015 @ 09:29:
Mijn oudste heeft coeliakie. We waren een keer bij een binnenspeeltuin. We hadden zelfs een jaarabonnement daar even ter info. In ieder geval oudste zal 6 zijn geweest. Het enige wat ze daar kon en mocht eten waren de frieten. Nu vind ik dat voor een keer als lunch niet zo erg maar niet iedere keer. Dus ik had een gv broodje bij me. Nu was de regel dat je daar binnen op het terras geen zelf meegebracht eten mocht eten. Ik had voor mij en jongste een tosti gekocht en oudste at naast ons haar broodje. Komt een medewerker naar ons toe dat het niet toegestaan is zelf meegebracht eten te eten. Ik uitgelegd dat ik het begrijp maar dat ze een glutenintolerantie heeft en dat ze geen brood van hun kan eten. OOh oke, prima meisje loopt weer weg, komt ze 3 minuten later weer terug. De persoon in dienst had aangegeven dat het echt niet kon en dat ze dan maar frieten moest eten. Ik loop wel even met je mee zeg ik tegen haar. Wij naar de verantwoordelijke. Ik nog eens alles uitgelegd. Nee zei ze, kind moest maar of buiten gaan zitten (midden december en het sneeuwde of frieten eten). Ze is 6 zei ik, ja maar ze kon het niet maken tegenover andere mensen zei ze. Ooh zei ik willen die andere mensen dan ook alle andere nadelen overnemen van de intolerantie van dochter.
Ik heb woest mijn man opgebeld. Wacht maar zei die. Die heeft de telefoon gepakt, heeft de binnenspeeltuin gebeld, gevraagd naar de eigenaar, is vreselijk uitgevallen, gedreigd met krant en social media. Hoe ze het durfden een kind van 6 te dwingen buiten te eten.
3 minuten later kwamen ze naar ons toe met hun excuses en dat oudste haar broodje mocht opeten.
Het was op een bepaald ogenblik echt een principe kwestie voor me, een beetje flexibiliteit moet mogelijk zijn en een intolerantie is al moeilijk genoeg.Jeetje, wat bizar!! Gelukkig hebben wij dit nog nooit meegemaakt. Altijd als ik aangeef zelf eten meegebracht te hebben, wordt er begripvol gereageerd. Jouw man heeft super gereageerd en is terecht zo boos geworden. Poeh, ik word er zelfs gewoon een beetje boos van.
Mijn oudste heeft coeliakie. We waren een keer bij een binnenspeeltuin. We hadden zelfs een jaarabonnement daar even ter info. In ieder geval oudste zal 6 zijn geweest. Het enige wat ze daar kon en mocht eten waren de frieten. Nu vind ik dat voor een keer als lunch niet zo erg maar niet iedere keer. Dus ik had een gv broodje bij me. Nu was de regel dat je daar binnen op het terras geen zelf meegebracht eten mocht eten. Ik had voor mij en jongste een tosti gekocht en oudste at naast ons haar broodje. Komt een medewerker naar ons toe dat het niet toegestaan is zelf meegebracht eten te eten. Ik uitgelegd dat ik het begrijp maar dat ze een glutenintolerantie heeft en dat ze geen brood van hun kan eten. OOh oke, prima meisje loopt weer weg, komt ze 3 minuten later weer terug. De persoon in dienst had aangegeven dat het echt niet kon en dat ze dan maar frieten moest eten. Ik loop wel even met je mee zeg ik tegen haar. Wij naar de verantwoordelijke. Ik nog eens alles uitgelegd. Nee zei ze, kind moest maar of buiten gaan zitten (midden december en het sneeuwde of frieten eten). Ze is 6 zei ik, ja maar ze kon het niet maken tegenover andere mensen zei ze. Ooh zei ik willen die andere mensen dan ook alle andere nadelen overnemen van de intolerantie van dochter.
Ik heb woest mijn man opgebeld. Wacht maar zei die. Die heeft de telefoon gepakt, heeft de binnenspeeltuin gebeld, gevraagd naar de eigenaar, is vreselijk uitgevallen, gedreigd met krant en social media. Hoe ze het durfden een kind van 6 te dwingen buiten te eten.
3 minuten later kwamen ze naar ons toe met hun excuses en dat oudste haar broodje mocht opeten.
Het was op een bepaald ogenblik echt een principe kwestie voor me, een beetje flexibiliteit moet mogelijk zijn en een intolerantie is al moeilijk genoeg.Jeetje, wat bizar!! Gelukkig hebben wij dit nog nooit meegemaakt. Altijd als ik aangeef zelf eten meegebracht te hebben, wordt er begripvol gereageerd. Jouw man heeft super gereageerd en is terecht zo boos geworden. Poeh, ik word er zelfs gewoon een beetje boos van.
donderdag 5 november 2015 om 16:07
quote:Lizziewizzie schreef op 05 november 2015 @ 15:43:
Waarom dat glutenvrij dan was kon ik niet echt ontdekken. Volgens de juf was dat nou eenmaal gezonder. Terwijl de gezonde dingen juist nooit opgingen.
Het hele concept stond me toch al tegen vanwege het vele eten dat ieder jaar weer overbleef en werd weggegooid. Maar ieder kind moest iets meenemen. Voor 30 kinderen. Gek he dat er dan iets overblijft
Gezonder? Wat een onzin.
Ik ga niet glutenvrij koken terwijl er niemand is waarvoor dat nodig is.
Voor dat kerstbuffet op school kook ik btw ook afgepast, omdat er anders veel te veel overblijft.
Waarom dat glutenvrij dan was kon ik niet echt ontdekken. Volgens de juf was dat nou eenmaal gezonder. Terwijl de gezonde dingen juist nooit opgingen.
Het hele concept stond me toch al tegen vanwege het vele eten dat ieder jaar weer overbleef en werd weggegooid. Maar ieder kind moest iets meenemen. Voor 30 kinderen. Gek he dat er dan iets overblijft
Gezonder? Wat een onzin.
Ik ga niet glutenvrij koken terwijl er niemand is waarvoor dat nodig is.
Voor dat kerstbuffet op school kook ik btw ook afgepast, omdat er anders veel te veel overblijft.
donderdag 5 november 2015 om 16:09
quote:zugzwang schreef op 05 november 2015 @ 15:24:
[...]
Nou niet. M'n vriend zei later: "oja, dat was me ook opgevallen ja". Maar dat was het dan ook. Dat wordt dan gesust met: "heeft X vast niet meegekregen" of "heeft X vast niet goed gehoord/begrepen". Maar X doet het er elke keer weer om. Dat is wel frustrerend ja, dat X ook steeds 'beschermd' wordt en dat ik niet meteen zo negatief moet denken.Volgende keer nadrukkelijk de aandacht vragen óók van persoon X en dan zeggen dat jij vanwege je allergie hapje Y gaat eten en dat het dus niet, herhaal niet, de bedoeling is dat hij dat doet. Vragen of hij dat begrijpt en of hij het kan herhalen. Dan moet het toch duidelijk zijn?
[...]
Nou niet. M'n vriend zei later: "oja, dat was me ook opgevallen ja". Maar dat was het dan ook. Dat wordt dan gesust met: "heeft X vast niet meegekregen" of "heeft X vast niet goed gehoord/begrepen". Maar X doet het er elke keer weer om. Dat is wel frustrerend ja, dat X ook steeds 'beschermd' wordt en dat ik niet meteen zo negatief moet denken.Volgende keer nadrukkelijk de aandacht vragen óók van persoon X en dan zeggen dat jij vanwege je allergie hapje Y gaat eten en dat het dus niet, herhaal niet, de bedoeling is dat hij dat doet. Vragen of hij dat begrijpt en of hij het kan herhalen. Dan moet het toch duidelijk zijn?
donderdag 5 november 2015 om 16:17
quote:paleviolet schreef op 05 november 2015 @ 14:39:
[...]
Nee, maar mensen die bepaalde dingen niet kunnen eten hebben daar dus áltijd last van.
Niet echt leuk als je toevallig meerdere feestjes in een week hebt, dan sta je dus avond na avond te verrekken van de honger omdat je niet "asociaal" een heel bord tegelijk mag vullen, terwijl alle anderen dat wél doen, want die mogen gewoon alles.
Daarom zorg ik er eigenlijk altijd wel voor dat ik een back up plan heb: heb altijd wel iets te eten mee voor het geval dat, voor voor en/of na die tijd. Omdat het - zeker bij grotere buffetten - meer wel dan niet voorkomt dat ik niet kan mee eten. Ondanks dat het netjes doorgegeven wordt aan de cateraar (en ja, het is triest dat het vaker fout gaat dan goed bij bedrijven die professioneel met eten bezig zijn). Of ik zorg ervoor dat ik van tevoren goed gegeten heb en dus niet hongerig ten tonele verschijn. Werkt voor mij beter dan me stikhongerig (daar word ik nl. heul chagrijnig van) te irriteren aan de cateraar die het weer eens niet voor elkaar heeft.
Wat ik dan wel weer ongemakkelijk vind is de vraag 'waar krijg je dan last van?'. De ene keer obstipatie, de andere keer haal ik het toilet soms (net) niet als ik terug rij naar huis. Naast allerlei andere klachten. Wil je dat serieus bespreken tijdens het taarthappen?
[...]
Nee, maar mensen die bepaalde dingen niet kunnen eten hebben daar dus áltijd last van.
Niet echt leuk als je toevallig meerdere feestjes in een week hebt, dan sta je dus avond na avond te verrekken van de honger omdat je niet "asociaal" een heel bord tegelijk mag vullen, terwijl alle anderen dat wél doen, want die mogen gewoon alles.
Daarom zorg ik er eigenlijk altijd wel voor dat ik een back up plan heb: heb altijd wel iets te eten mee voor het geval dat, voor voor en/of na die tijd. Omdat het - zeker bij grotere buffetten - meer wel dan niet voorkomt dat ik niet kan mee eten. Ondanks dat het netjes doorgegeven wordt aan de cateraar (en ja, het is triest dat het vaker fout gaat dan goed bij bedrijven die professioneel met eten bezig zijn). Of ik zorg ervoor dat ik van tevoren goed gegeten heb en dus niet hongerig ten tonele verschijn. Werkt voor mij beter dan me stikhongerig (daar word ik nl. heul chagrijnig van) te irriteren aan de cateraar die het weer eens niet voor elkaar heeft.
Wat ik dan wel weer ongemakkelijk vind is de vraag 'waar krijg je dan last van?'. De ene keer obstipatie, de andere keer haal ik het toilet soms (net) niet als ik terug rij naar huis. Naast allerlei andere klachten. Wil je dat serieus bespreken tijdens het taarthappen?
donderdag 5 november 2015 om 16:39
quote:12twister schreef op 05 november 2015 @ 16:17:
[...]
Wat ik dan wel weer ongemakkelijk vind is de vraag 'waar krijg je dan last van?'. De ene keer obstipatie, de andere keer haal ik het toilet soms (net) niet als ik terug rij naar huis. Naast allerlei andere klachten. Wil je dat serieus bespreken tijdens het taarthappen?
Ja herkenning. En als je er dan wel op aanvraag over uitweidt dan wordt er vies gekeken en of je dat niet tijdens het eten wil vertellen.
Ik eet vaak ook van tevoren als ik niet weet wat te verwachten. Overigens weet ik bij mij niet zo goed hoe ik moet aangeven wat ik niet kan eten, want ik weet het zelf niet eens goed. Soms denk ik prima bezig te zijn en ben ik ineens aan de diarree. Een dagboek bijhouden heeft me daar niet veel opheldering in gegeven. Te vet en zoet lijkt vooral een trigger. Brood (gluten?) leek ook een poosje een oorzaak, want laten staan leek verbetering op te leveren, maar nu ik het weer wel eet merk ik geen verschil. Dus ik krijg ook een punthoofd van mezelf.
Dus met buiten de deur eten doe ik nooit moeilijk. Alleen vind ik het lastig als men mij ongezellig vindt als ik iets niet neem, en dan vooral taart.
[...]
Wat ik dan wel weer ongemakkelijk vind is de vraag 'waar krijg je dan last van?'. De ene keer obstipatie, de andere keer haal ik het toilet soms (net) niet als ik terug rij naar huis. Naast allerlei andere klachten. Wil je dat serieus bespreken tijdens het taarthappen?
Ja herkenning. En als je er dan wel op aanvraag over uitweidt dan wordt er vies gekeken en of je dat niet tijdens het eten wil vertellen
.Ik eet vaak ook van tevoren als ik niet weet wat te verwachten. Overigens weet ik bij mij niet zo goed hoe ik moet aangeven wat ik niet kan eten, want ik weet het zelf niet eens goed. Soms denk ik prima bezig te zijn en ben ik ineens aan de diarree. Een dagboek bijhouden heeft me daar niet veel opheldering in gegeven. Te vet en zoet lijkt vooral een trigger. Brood (gluten?) leek ook een poosje een oorzaak, want laten staan leek verbetering op te leveren, maar nu ik het weer wel eet merk ik geen verschil. Dus ik krijg ook een punthoofd van mezelf.
Dus met buiten de deur eten doe ik nooit moeilijk. Alleen vind ik het lastig als men mij ongezellig vindt als ik iets niet neem, en dan vooral taart.
donderdag 5 november 2015 om 16:40
quote:oki07 schreef op 05 november 2015 @ 07:52:
[...]
Dat wist ik ook niet. Nou ken ik ook niemand met die allergie in mijn omgeving, maar het lijkt mij wel iets om van te voren te vertellen aan mensen bij wie je gaat eten. Ik zou het heel vervelend vinden als ik per ongeluk dingen zou halen waarvan ik denk dat ze kunnen en dan blijkt dat dat niet zo is. Sta je dan met je goede bedoelingen en nog erger, dadelijk wordt iemand ziek.
De meeste mensen weten inmiddels wat hij wel/niet mag en er is altijd wel iets wat hij wel kan eten. Verwarrend ook omdat hij bijv. Wel boterkoek kan eten, maar in bepaalde bolognesechips of nibb its zit dan weer weipoeder en daar reageert 'ie wel weer op. Laatst bij zijn ouders, goulashsoep uit blik. Kreeg hij achteraf ook jeuk terwijl er nauwelijks melk/melkproducten in zit.. Gelukkig gaat'ie er niet dood aan, denk ik dan!
Weipoeder is trouwens iets wat overblijft na het maken van kaas zo leer je weleens wat.
[...]
Dat wist ik ook niet. Nou ken ik ook niemand met die allergie in mijn omgeving, maar het lijkt mij wel iets om van te voren te vertellen aan mensen bij wie je gaat eten. Ik zou het heel vervelend vinden als ik per ongeluk dingen zou halen waarvan ik denk dat ze kunnen en dan blijkt dat dat niet zo is. Sta je dan met je goede bedoelingen en nog erger, dadelijk wordt iemand ziek.
De meeste mensen weten inmiddels wat hij wel/niet mag en er is altijd wel iets wat hij wel kan eten. Verwarrend ook omdat hij bijv. Wel boterkoek kan eten, maar in bepaalde bolognesechips of nibb its zit dan weer weipoeder en daar reageert 'ie wel weer op. Laatst bij zijn ouders, goulashsoep uit blik. Kreeg hij achteraf ook jeuk terwijl er nauwelijks melk/melkproducten in zit.. Gelukkig gaat'ie er niet dood aan, denk ik dan!
Weipoeder is trouwens iets wat overblijft na het maken van kaas zo leer je weleens wat.
donderdag 5 november 2015 om 16:42
quote:Starshine schreef op 05 november 2015 @ 16:07:
[...]
Gezonder? Wat een onzin.
Ik ga niet glutenvrij koken terwijl er niemand is waarvoor dat nodig is.
Voor dat kerstbuffet op school kook ik btw ook afgepast, omdat er anders veel te veel overblijft.
Dat zei de juf echt. En bij andere ouders merkte ik ook tegenzin om glutenvrij te koken voor niemand. Dus het animo om iets eetbaars te maken was meteen gedaald (wel het borden bestek servetjes regelen meteen een run op het inschrijven
En echt toen ik de eerste keer met 15 minipizza's op school kwam werd meteen door de juf gemopperd dat het er geen 30 waren en dus te weinig... En maar vreemd vinden dat er zoveel overblijft.
[...]
Gezonder? Wat een onzin.
Ik ga niet glutenvrij koken terwijl er niemand is waarvoor dat nodig is.
Voor dat kerstbuffet op school kook ik btw ook afgepast, omdat er anders veel te veel overblijft.
Dat zei de juf echt. En bij andere ouders merkte ik ook tegenzin om glutenvrij te koken voor niemand. Dus het animo om iets eetbaars te maken was meteen gedaald (wel het borden bestek servetjes regelen meteen een run op het inschrijven
En echt toen ik de eerste keer met 15 minipizza's op school kwam werd meteen door de juf gemopperd dat het er geen 30 waren en dus te weinig... En maar vreemd vinden dat er zoveel overblijft.
donderdag 5 november 2015 om 16:56
ohja....alsof die kinderen allemaal van alle hapjes wat nemen..dat kunnen ze nooit op.
Meestal maak ik gewoon hele kleine hapjes (mini-appelflapjes ofzo), dan gaat het meestal wel op. Een mini-hapje snaai je makkelijker mee dan een grote appelflap.
Laatste keer had ik (op verzoek van kind zelf) worteltaart gemaakt. Jammer genoeg lieten de meesten zich afschrikken door de naam, want het is echt heel lekker. Maar goed, ik heb het gewoon weer meegenomen en zelf opgegeten
Meestal maak ik gewoon hele kleine hapjes (mini-appelflapjes ofzo), dan gaat het meestal wel op. Een mini-hapje snaai je makkelijker mee dan een grote appelflap.
Laatste keer had ik (op verzoek van kind zelf) worteltaart gemaakt. Jammer genoeg lieten de meesten zich afschrikken door de naam, want het is echt heel lekker. Maar goed, ik heb het gewoon weer meegenomen en zelf opgegeten
donderdag 5 november 2015 om 17:55
Ik heb laatst op een verjaardag weer wat gehad. De gastvrouw had speciaal voor mij apart iets gebakken voor bij de koffie. Hartstikke lief natuurlijk. De rest van het gezelschap had al gebak. De gastvrouw komt met het aparte baksel naar mij toe en geeft aan dat ik het veilig kan eten. Wordt er door iemand (die mij al heel lang kent en weet dat ik deze allergie al vanaf mijn geboorte heb) in de huiskamer hardop gezegd: "Oh, moet jij weer wat speciaals krijgen hoor. Dat vinden wij toch ook lekker!" Terwijl die persoon net een stuk appeltaart naar binnen heeft zitten werken die ik ook wel graag had gelust maar helaas nooit zal kunnen eten. Het ging op zo'n verontwaardigd toontje met een boos gezicht erbij, bah.
Iedereen keek ook meteen naar mij en hoe ik zou reageren. Ik had eigenlijk meteen een opmerking terug moeten maken, maar door eerdere ervaring dat dit nogal snel op ruzie uit kan lopen liet ik het maar. Doe ik volgende keer niet meer. Dat vind ik ook zo vervelend ervan, je krijgt zo vaak speciale aandacht van iedereen die erbij zit. Allerlei vragen en rare blikken, terwijl ik daar gewoon niet altijd zin in heb. Kon ik maar lekker alles eten denk ik dan. Dat is denk ik het verschil met mensen die dingen selectief niet eten juist vanwege die speciale aandacht. Ik wil dat dus totaal niet.
Iedereen keek ook meteen naar mij en hoe ik zou reageren. Ik had eigenlijk meteen een opmerking terug moeten maken, maar door eerdere ervaring dat dit nogal snel op ruzie uit kan lopen liet ik het maar. Doe ik volgende keer niet meer. Dat vind ik ook zo vervelend ervan, je krijgt zo vaak speciale aandacht van iedereen die erbij zit. Allerlei vragen en rare blikken, terwijl ik daar gewoon niet altijd zin in heb. Kon ik maar lekker alles eten denk ik dan. Dat is denk ik het verschil met mensen die dingen selectief niet eten juist vanwege die speciale aandacht. Ik wil dat dus totaal niet.
donderdag 5 november 2015 om 18:16
quote:Dollycat schreef op 05 november 2015 @ 17:55:
Ik heb laatst op een verjaardag weer wat gehad. De gastvrouw had speciaal voor mij apart iets gebakken voor bij de koffie. Hartstikke lief natuurlijk. De rest van het gezelschap had al gebak. De gastvrouw komt met het aparte baksel naar mij toe en geeft aan dat ik het veilig kan eten. Wordt er door iemand (die mij al heel lang kent en weet dat ik deze allergie al vanaf mijn geboorte heb) in de huiskamer hardop gezegd: "Oh, moet jij weer wat speciaals krijgen hoor. Dat vinden wij toch ook lekker!" Terwijl die persoon net een stuk appeltaart naar binnen heeft zitten werken die ik ook wel graag had gelust maar helaas nooit zal kunnen eten. Het ging op zo'n verontwaardigd toontje met een boos gezicht erbij, bah.
Iedereen keek ook meteen naar mij en hoe ik zou reageren. Ik had eigenlijk meteen een opmerking terug moeten maken, maar door eerdere ervaring dat dit nogal snel op ruzie uit kan lopen liet ik het maar. Doe ik volgende keer niet meer. Dat vind ik ook zo vervelend ervan, je krijgt zo vaak speciale aandacht van iedereen die erbij zit. Allerlei vragen en rare blikken, terwijl ik daar gewoon niet altijd zin in heb. Kon ik maar lekker alles eten denk ik dan. Dat is denk ik het verschil met mensen die dingen selectief niet eten juist vanwege die speciale aandacht. Ik wil dat dus totaal niet.Wauw, dat vind ik echt heel erg... Ik heb er niet eens woorden voor, zo'n kutopmerking is dat. Totaal geen begrip.
Ik heb laatst op een verjaardag weer wat gehad. De gastvrouw had speciaal voor mij apart iets gebakken voor bij de koffie. Hartstikke lief natuurlijk. De rest van het gezelschap had al gebak. De gastvrouw komt met het aparte baksel naar mij toe en geeft aan dat ik het veilig kan eten. Wordt er door iemand (die mij al heel lang kent en weet dat ik deze allergie al vanaf mijn geboorte heb) in de huiskamer hardop gezegd: "Oh, moet jij weer wat speciaals krijgen hoor. Dat vinden wij toch ook lekker!" Terwijl die persoon net een stuk appeltaart naar binnen heeft zitten werken die ik ook wel graag had gelust maar helaas nooit zal kunnen eten. Het ging op zo'n verontwaardigd toontje met een boos gezicht erbij, bah.
Iedereen keek ook meteen naar mij en hoe ik zou reageren. Ik had eigenlijk meteen een opmerking terug moeten maken, maar door eerdere ervaring dat dit nogal snel op ruzie uit kan lopen liet ik het maar. Doe ik volgende keer niet meer. Dat vind ik ook zo vervelend ervan, je krijgt zo vaak speciale aandacht van iedereen die erbij zit. Allerlei vragen en rare blikken, terwijl ik daar gewoon niet altijd zin in heb. Kon ik maar lekker alles eten denk ik dan. Dat is denk ik het verschil met mensen die dingen selectief niet eten juist vanwege die speciale aandacht. Ik wil dat dus totaal niet.Wauw, dat vind ik echt heel erg... Ik heb er niet eens woorden voor, zo'n kutopmerking is dat. Totaal geen begrip.
donderdag 5 november 2015 om 18:20
Ik had vorig jaar trouwens ook op een verjaardag, dat mijn schoonmoeder een pompoensoep had gemaakt. Hier zaten alleen wel uien enzo in, waar ik niet tegen kan, dus had ze speciaal voor mij van een Turkse winkel een soort yoghurtvruchten spread voor op het stokbrood. Helaas kan ik ook niet echt tegen lactose, alleen durfde ik dat niet te zeggen en heb ik het wel gewoon gegeten. Je eet er op brood toch niet zo veel van en ik vond het wel heel erg lief van der. Zij maakt altijd wel met kerst enzo extra dingetjes die ik wel mag eten. Ze heeft dan bijvoorbeeld 2 soorten wraps, waarvan ik de ene soort wel mag. één keer is het niet goed gegaan, had de volgende dag enorm veel pijn omdat er knoflook in een gerecht zat. Bleek dat vriendlief het niet goed had doorgegeven waar ik niet tegen kan, dus ik help hem nu elke keer herinneren om het door te geven. Niet alles waar ik niet goed op reageer, maar wel de grootste boosdoeners. Voel me wel altijd in een kutpositie als ze dan iets heeft gemaakt wat ik wel mag maar niet lust
donderdag 5 november 2015 om 18:22
quote:Starshine schreef op 05 november 2015 @ 16:56:
ohja....alsof die kinderen allemaal van alle hapjes wat nemen..dat kunnen ze nooit op.
Meestal maak ik gewoon hele kleine hapjes (mini-appelflapjes ofzo), dan gaat het meestal wel op. Een mini-hapje snaai je makkelijker mee dan een grote appelflap.
Laatste keer had ik (op verzoek van kind zelf) worteltaart gemaakt. Jammer genoeg lieten de meesten zich afschrikken door de naam, want het is echt heel lekker. Maar goed, ik heb het gewoon weer meegenomen en zelf opgegeten Volgende keer noem je hem: Piet piraattaart of iets van die strekking, dan is hij wel lekker
ohja....alsof die kinderen allemaal van alle hapjes wat nemen..dat kunnen ze nooit op.
Meestal maak ik gewoon hele kleine hapjes (mini-appelflapjes ofzo), dan gaat het meestal wel op. Een mini-hapje snaai je makkelijker mee dan een grote appelflap.
Laatste keer had ik (op verzoek van kind zelf) worteltaart gemaakt. Jammer genoeg lieten de meesten zich afschrikken door de naam, want het is echt heel lekker. Maar goed, ik heb het gewoon weer meegenomen en zelf opgegeten Volgende keer noem je hem: Piet piraattaart of iets van die strekking, dan is hij wel lekker
De waarheid is dat iedereen zomaar wat probeert
donderdag 5 november 2015 om 19:59
quote:paleviolet schreef op 05 november 2015 @ 14:44:
[...]
Maar dat is ook zoiets raars, iedereen loopt altijd te mauwen dat glutenvrij/veganistisch/weetikveel niet te vreten is, dat zouden zij NOOIT willen.
Nou, prima dan, en dan zorg je op een feestje dat daar dus niet zoveel van is, want alleen de glutenvrijen/lactose-intoleranten/weetikvelers gaan er van eten, en dan wil íedereen ineens dat, en dan kun je niet meer uitleggen dat dat in de eerste instantie voor die mensen gemaakt is, want die worden ziek van de rest
Zelf maak ik gewoon alles geschikt voor de persoon met de allergie als er iemand komt eten, meestal niet zoveel moeite, en als het goed genoeg is voor hem/haar dan kunnen we er allemaal wel van eten.
Tja, het gras is altijd groener aan de overkant, hè..?
Maar zo doe ik het inderdaad ook; diëet of allergie? Ál het eten daar op aangepast. Niemand buitengesloten, geen scheve ogen, geen kruisbesmettingen; iedereen blij.
En moeilijker is het absoluut niet, ik vind het vaak wel prettig; geeft tenminste een beetje richting van wat je kan maken.
[...]
Maar dat is ook zoiets raars, iedereen loopt altijd te mauwen dat glutenvrij/veganistisch/weetikveel niet te vreten is, dat zouden zij NOOIT willen.
Nou, prima dan, en dan zorg je op een feestje dat daar dus niet zoveel van is, want alleen de glutenvrijen/lactose-intoleranten/weetikvelers gaan er van eten, en dan wil íedereen ineens dat, en dan kun je niet meer uitleggen dat dat in de eerste instantie voor die mensen gemaakt is, want die worden ziek van de rest
Zelf maak ik gewoon alles geschikt voor de persoon met de allergie als er iemand komt eten, meestal niet zoveel moeite, en als het goed genoeg is voor hem/haar dan kunnen we er allemaal wel van eten.
Tja, het gras is altijd groener aan de overkant, hè..?
Maar zo doe ik het inderdaad ook; diëet of allergie? Ál het eten daar op aangepast. Niemand buitengesloten, geen scheve ogen, geen kruisbesmettingen; iedereen blij.
En moeilijker is het absoluut niet, ik vind het vaak wel prettig; geeft tenminste een beetje richting van wat je kan maken.
donderdag 5 november 2015 om 20:14
quote:Zharon09 schreef op 05 november 2015 @ 18:20:
Ik had vorig jaar trouwens ook op een verjaardag, dat mijn schoonmoeder een pompoensoep had gemaakt. Hier zaten alleen wel uien enzo in, waar ik niet tegen kan, dus had ze speciaal voor mij van een Turkse winkel een soort yoghurtvruchten spread voor op het stokbrood. Helaas kan ik ook niet echt tegen lactose, alleen durfde ik dat niet te zeggen en heb ik het wel gewoon gegeten. Je eet er op brood toch niet zo veel van en ik vond het wel heel erg lief van der. Zij maakt altijd wel met kerst enzo extra dingetjes die ik wel mag eten. Ze heeft dan bijvoorbeeld 2 soorten wraps, waarvan ik de ene soort wel mag. één keer is het niet goed gegaan, had de volgende dag enorm veel pijn omdat er knoflook in een gerecht zat. Bleek dat vriendlief het niet goed had doorgegeven waar ik niet tegen kan, dus ik help hem nu elke keer herinneren om het door te geven. Niet alles waar ik niet goed op reageer, maar wel de grootste boosdoeners. Voel me wel altijd in een kutpositie als ze dan iets heeft gemaakt wat ik wel mag maar niet lust
Ik voel me dan ook altijd rot. Dan heeft iemand zoveel moeite gedaan en durf ik niet te zeggen dat ik dat eigenlijk niet zo lekker vind. Komt niet vaak voor, want ik lust gelukkig veel, maar toch.
Ik vind het om die reden dan ook niet prettig om te eten in een restaurant waar je echt specifiek van tevoren door moet geven dat je een allergie hebt. Er wordt dan speciaal iets voor je gemaakt, maar ik vind het gewoon heel fijn om te eten wat ik lekker vind van de kaart. Ik zoek dan ook steeds vaker restaurants waar er een allergenenkaart is zodat ik gewoon kan bestellen wat ik lekker vind.
Ik had vorig jaar trouwens ook op een verjaardag, dat mijn schoonmoeder een pompoensoep had gemaakt. Hier zaten alleen wel uien enzo in, waar ik niet tegen kan, dus had ze speciaal voor mij van een Turkse winkel een soort yoghurtvruchten spread voor op het stokbrood. Helaas kan ik ook niet echt tegen lactose, alleen durfde ik dat niet te zeggen en heb ik het wel gewoon gegeten. Je eet er op brood toch niet zo veel van en ik vond het wel heel erg lief van der. Zij maakt altijd wel met kerst enzo extra dingetjes die ik wel mag eten. Ze heeft dan bijvoorbeeld 2 soorten wraps, waarvan ik de ene soort wel mag. één keer is het niet goed gegaan, had de volgende dag enorm veel pijn omdat er knoflook in een gerecht zat. Bleek dat vriendlief het niet goed had doorgegeven waar ik niet tegen kan, dus ik help hem nu elke keer herinneren om het door te geven. Niet alles waar ik niet goed op reageer, maar wel de grootste boosdoeners. Voel me wel altijd in een kutpositie als ze dan iets heeft gemaakt wat ik wel mag maar niet lust
Ik voel me dan ook altijd rot. Dan heeft iemand zoveel moeite gedaan en durf ik niet te zeggen dat ik dat eigenlijk niet zo lekker vind. Komt niet vaak voor, want ik lust gelukkig veel, maar toch.
Ik vind het om die reden dan ook niet prettig om te eten in een restaurant waar je echt specifiek van tevoren door moet geven dat je een allergie hebt. Er wordt dan speciaal iets voor je gemaakt, maar ik vind het gewoon heel fijn om te eten wat ik lekker vind van de kaart. Ik zoek dan ook steeds vaker restaurants waar er een allergenenkaart is zodat ik gewoon kan bestellen wat ik lekker vind.
