Er bekaaid vanaf komen door je voedselallergie

02-11-2015 12:48 584 berichten
Na het lezen van het topic van de gastvrouw die nogal vastzat in recepten met kaas, ondanks het feit dat één van haar gasten geen melkproducten at, kwamen bij mij allerlei milde trauma's naar boven. Gezien de reacties was ik daarin niet de enige, dus daarom ben ik benieuwd:



wat is de meest stomme of juist grappige situatie waarin jij ooit terecht bent gekomen door jouw voedselallergie of dieet?



TO Trapt af:

Ik ben allergisch voor koemelk en ik was een jaar of twee geleden bij een diner waar de gastvrouw een aantal gerechten gemaakt had waarvan er maar twee van de zes of zeven gerechten geen melkproducten bevatten. Iedereen schept keurig een klein schepje van iedere schaal, maar ik schep uiteraard wat grotere scheppen uit de schalen waarvan ik wel mag eten, waarop degene schuin tegenover mij snedig zegt: "Ehm, laat je ook nog wat over, misschien zijn er wel meer mensen die daar een extra schep van willen?!" (Disclaimer: ik was niet asociaal de halve schaal op mijn bord aan het laden en er was nog meer dan genoeg over). Waarop ik vriendelijk uitleg dat ik allergisch ben voor melk en een groot deel van de gerechten niet mag eten en daarom wat extra van de melkvrije schalen opschep, waarop zij reageert met: "Dat is toch niet ons probleem? Ik zie niet in waarom wij allemaal minder moeten eten, alleen maar omdat jij geen melk mag."



Ik stond echt met mijn mond vol tanden. En het ergste was dat sommige andere tafelgenoten een beetje mee aan het knikken waren als uiting dat ze het helemaal met die uitspraak eens waren.

Gelukkig werd ik gered door de gastvrouw die werkelijkwaar furieus was dat je zoiets er uit gooit in een situatie waar meer dan genoeg (ander) eten is voor degenen die geen allergie hebben, maar sindsdien voel ik me toch bezwaard als ik extra opschep van melkvrije gerechten.



Nu jullie!
quote:Dollycat schreef op 05 november 2015 @ 17:55:

Ik heb laatst op een verjaardag weer wat gehad. De gastvrouw had speciaal voor mij apart iets gebakken voor bij de koffie. Hartstikke lief natuurlijk. De rest van het gezelschap had al gebak. De gastvrouw komt met het aparte baksel naar mij toe en geeft aan dat ik het veilig kan eten. Wordt er door iemand (die mij al heel lang kent en weet dat ik deze allergie al vanaf mijn geboorte heb) in de huiskamer hardop gezegd: "Oh, moet jij weer wat speciaals krijgen hoor. Dat vinden wij toch ook lekker!" Terwijl die persoon net een stuk appeltaart naar binnen heeft zitten werken die ik ook wel graag had gelust maar helaas nooit zal kunnen eten. Het ging op zo'n verontwaardigd toontje met een boos gezicht erbij, bah.



Iedereen keek ook meteen naar mij en hoe ik zou reageren. Ik had eigenlijk meteen een opmerking terug moeten maken, maar door eerdere ervaring dat dit nogal snel op ruzie uit kan lopen liet ik het maar. Doe ik volgende keer niet meer. Dat vind ik ook zo vervelend ervan, je krijgt zo vaak speciale aandacht van iedereen die erbij zit. Allerlei vragen en rare blikken, terwijl ik daar gewoon niet altijd zin in heb. Kon ik maar lekker alles eten denk ik dan. Dat is denk ik het verschil met mensen die dingen selectief niet eten juist vanwege die speciale aandacht. Ik wil dat dus totaal niet.Ik had gezegd dat ze het gebakje mocht hebben als ze zo graag wilde. Dan eet ik wel niets.
quote:Lizziewizzie schreef op 05 november 2015 @ 15:43:

Toch denk ik wel dat er iets hyperigs om voedselallergien hangt momenteel. Afgelopen kerst moest ik als ouder van een basisschool kind iets maken voor het diner. Dat moest al die jaren al varkensvleesvrij zijn (begrijpelijk) maar pas de laatste 2 jaar ook glutenvrij. Terwijl bij navraag toch echt bleek dat er geen een kind in de klas een gluten intolerantie had. De kinderen aten alleen met hun eigen klas. En voor zover ik wist zat er op de hele school geen een kind met een gluten intolerantie. Wel een met koemelk en een met pinda allergie, maar pindasaus maken was geen probleem.

Dus in deze context begrijp ik wel waar het onbegrip vandaan kan komen.



Waarom dat glutenvrij dan was kon ik niet echt ontdekken. Volgens de juf was dat nou eenmaal gezonder. Terwijl de gezonde dingen juist nooit opgingen.

Het hele concept stond me toch al tegen vanwege het vele eten dat ieder jaar weer overbleef en werd weggegooid. Maar ieder kind moest iets meenemen. Voor 30 kinderen. Gek he dat er dan iets overblijft ;)Glutenvrij is over het algemeen helemaal niet gezonder, brood en pasta en koekjes bevatten meer suiker of vet om de smaak betr te krijgen. Wat een onzin zeg!
Alle reacties Link kopieren
quote:Lizziewizzie schreef op 05 november 2015 @ 16:42:

[...]





Dat zei de juf echt. En bij andere ouders merkte ik ook tegenzin om glutenvrij te koken voor niemand. Dus het animo om iets eetbaars te maken was meteen gedaald (wel het borden bestek servetjes regelen meteen een run op het inschrijven ;)

En echt toen ik de eerste keer met 15 minipizza's op school kwam werd meteen door de juf gemopperd dat het er geen 30 waren en dus te weinig... En maar vreemd vinden dat er zoveel overblijft.Dat vind ik ook een beetje lullig eigenlijk. DIe pizzaatjes zijn best klein en eigenlijk vind iedereen die lekker. Beetje sneu dat de helft er dan geen krijgt.
Alle reacties Link kopieren
quote:Zharon09 schreef op 05 november 2015 @ 18:20:

Ik had vorig jaar trouwens ook op een verjaardag, dat mijn schoonmoeder een pompoensoep had gemaakt. Hier zaten alleen wel uien enzo in, waar ik niet tegen kan, dus had ze speciaal voor mij van een Turkse winkel een soort yoghurtvruchten spread voor op het stokbrood. Helaas kan ik ook niet echt tegen lactose, alleen durfde ik dat niet te zeggen en heb ik het wel gewoon gegeten. Je eet er op brood toch niet zo veel van en ik vond het wel heel erg lief van der. Zij maakt altijd wel met kerst enzo extra dingetjes die ik wel mag eten. Ze heeft dan bijvoorbeeld 2 soorten wraps, waarvan ik de ene soort wel mag. één keer is het niet goed gegaan, had de volgende dag enorm veel pijn omdat er knoflook in een gerecht zat. Bleek dat vriendlief het niet goed had doorgegeven waar ik niet tegen kan, dus ik help hem nu elke keer herinneren om het door te geven. Niet alles waar ik niet goed op reageer, maar wel de grootste boosdoeners. Voel me wel altijd in een kutpositie als ze dan iets heeft gemaakt wat ik wel mag maar niet lust Toen ik nog middenin een eliminatie dieet zat en niet alles mocht vroeg ik gewoon aan de desbetreffende gastvrouw wat er gegeten werd en maakt ik iets dat er op leek. Veel makkelijker dan met veel mensen aparte dingen te moeten maken , laten maken, door iemand die het toch net niet helemaal weet.
quote:12twister schreef op 02 november 2015 @ 14:54:

TE herkenbaar dit. Hebben de coeliaken onder ons ook last van de glutenvrije hype? Hier al 2 x gehad dat ik speltbrood kreeg in een restaurant 'want dat mag wel'. Nee, dat mag niet. 'De vorige kon het wel gewoon eten' en dan nog net niet met rollende ogen weghalen omdat ik dan de zeur zou zijn?



Vooraf gereserveerd en overlegd over glutenvrij, was geen enkel probleem, hadden ze ervaring mee. Vervolgens een zenuwachtig meisje van de bediening aan je tafel: 'de kok wil even weten of zout glutenvrij is.'.





heel herkenbaar! Ik ben zelfs eens bij een compleet glutenvrij restaurant gaan eten en dat het nog bijna mis ging. We kwamen daar zonder te reserveren (wilden eerst naar een ander restaurant over de telefoon was glutenvrij helemaal prima en zou voor me geregeld worden. Komen we daar aan vragen ze of ik wel bloemkool mag?!? Terwijl ik het echt heel duidelijk had uitgelegd. Toen ze ook nog kwamen met de vraag of het voor de hype was of dat ik coeliakie had en dat ze in het tweede geval het me eigenlijk afraadt (waarom zei ze dan niet toen ik het er aan de telefoon het er over had??) wilde ik al niet meer en dus naar het gv restaurant.)

Gv restaurant was uitgestorven. Alleen wij 4 waren er en de eigenaar. De eigenaar was die avond kok en ober. Gelijk uitgelegd hoe of wat en dat we het zo'n heerlijk idee vonden een gv restaurant. Het ging een tijdje "goed". We zijn de 3 gangen doorgekomen, maar het was allemaal koud en eigenlijk nogal vies. Maar wel gv en veilig en we waren allemaal moe dus ok.

Toen gingen mijn ouders aan de koffie en ik bestelde mint thee. Ik kreeg er een koekje bij, maar dat was zo'n standaard voorverpakt koekje, dus ik had gelijk twijfels. Die heb je volgens mij niet glutenvrij. Dus gevraagd en nee daar zitten gluten in, maar een beetje is niet erg... Shit. en met die attitude is mijn hele eten gemaakt dat voorspelt niet veel goeds. En nee, het verbaasde niemand dat ik daar ook ziek van ben geworden. Heb later over dezelfde tent en dezelfde man nog veel ergere verhalen gehoord van anderen met coeliakie (dat ze daar gingen lunchen en dat achteraf bleek dat ze EXPRES een broodje met gluten hadden gekregen ondanks de uitleg!) dus ik ben er nog relatief goed vanaf gekomen, het had erger gekund. Maar daar loop ik met een boog omheen nu!
Nog een verhaal: Ik moest met spoed naar het ziekenhuis in verband met het vermoeden longembolie. Ik hoorde het pas in de middag dus was er pas rond 17.00. Ik moest opgenomen worden voor het geval dat. Bij het intake gesprek dus gelijk doorgegeven dat ik geen gluten mag want ik moest daar avondeten en ontbijten.

Goed onderzoek gehad en wachten op de uitslag als het eten komt. Lekker, ik had best trek! Ik vraag aan de verpleegster, is het echt glutenvrij. Ja, ja echt glutenvrij (op zo'n toon dat ik me teveel druk zou maken). Ik kijk erna en denk, nee ik geloof het niet (gepaneerde vis!). Dus nog een keer vragen: weet je het echt heel zeker? Vooruit ze zal eens kijken. Oeps! je ziet haar gezicht vertrekken en bord word gauw weggegrist. Niet glutenvrij. Ze gaat naar de kok en zal zorgen dat er voor mij iets nieuws gemaakt wordt.

Uiteindelijk redelijk lekker gegeten (het blijft ziekenhuis eten) en geen last gehad achteraf. Maar kantje boord, zelfs in het ziekenhuis.
Alle reacties Link kopieren
Wat een afschuwelijk verhaal over het glutenvrije restaurant, rennie_girl. Dat kan echt niet. Bestaat die tent nog? Hoe is zoiets mogelijk.
moonlight: Hoezo is een comfortabele slip aandoen ook een must tijdens een wandeling? En als het die avond nou op meer uitloopt?
Ook redelijk vaak in het begin van die opmerkingen gehad (verrassend veel van restaurants!) Ja een beetje maakt echt niet uit hoor. je moet jezelf ook af en toe wat gunnen. Lekker een keer smokkelen.



Uhm... ik gun het mezelf wel hoor, maar het kan gewoon NIET. Some lijken mensen dat gewoon echt niet te snappen.



Ik zeg nu als ik het moet uitleggen ook expres: Ik moet om een medische reden glutenvrij eten, ik heb coeliakie. Door het medische eraan te hangen wordt het veel sneller geaccepteerd lijkt het.



Bij feestjes en dergelijke regel ik zelf dat ik hapjes heb en dat die voor mij in een aparte schaal komen waar geen ander aan mag komen.

Alhoewel mijn oma die bijna 90 is wel altijd voor mij wat regelt (daar hoef ik zelf niet zoveel mee te nemen). Ze scheidt het van te voren van de rest in een aparte bak. Ze heeft echt heel goed in de smiezen wat ik wel en niet mag. Bij haar in de buurt komt ook de Bofrost langs en die hebben ook glutenvrij. Als ik langskom ga ik altijd de deur uit met een heel voedselpakket.

Love mijn omaatjes

(de tweede is alleen heel erg dement en weet soms zelfs mijn naam niet en die kan ook geen eten organiseren dus daar is het sowieso anders)
quote:perzika schreef op 05 november 2015 @ 21:43:

Wat een afschuwelijk verhaal over het glutenvrije restaurant, rennie_girl. Dat kan echt niet. Bestaat die tent nog? Hoe is zoiets mogelijk.Helaas wel. Snap eigenlijk niet hoe want het is altijd uitgestorven.
Oh ja, nog een: Mijn tante. Lief mens maar erg gevoelig voor hippe dingen. Zo ook glutenvrij. Ze heeft een zelfverklaarde glutenallergie (daar gaat het al mis). Ik was eigenlijk in eerste instantie heel blij daarmee (niet dat ze ergens allergisch voor is, maar dat ik een soort bondgenoot heb die ook geen gluten mag).

Maar bleek al snel dat ik iets te enthousiast was. Ze is het type dat de hele maaltijd moeilijk doet en een groot stuk taart na neemt met nog een koekje bij de koffie. Ze was dan ook erg verbijsterd dat ik dat niet deed. We hadden tenslotte hetzelfde en zij kon dat ook!

Afgelopen nieuw jaar. We vieren dat altijd met elkaar. Ik een heel pakket mee gv en ook voor de rest niet gv. Ik vind glutenvrije oliebollen werkelijk zo ranzig, dus ik had lekker glutenvrij appelflappen gemaakt. Ook voor tante, want vooruit, ook zij geen gluten. Ik had meer dan genoeg mee.

Tante heeft echter de hele dag gewoon gluten gegeten... Maar ondertussen dan wel volhouden dat ze ze niet kan hebben.



Ik neem haar "glutenallergie" dus maar met een korreltje zout. Verder is ze namelijk wel heel leuk. Alleen zo tegen haar afgeschilderd lijk ik dan obsessief met mijn eten bezig en super streng. Terwijl zij dus gewoon maar wat aanmoddert. Die tak van de familie vergeet ook altijd dat ik coeliakie heb en dat het eigenlijk al 2 jaar slecht gaat (ik genees niet zoals hoort, maar krijg alleen maar meer en meer klachten ondanks dieet en geen fouten).
Alle reacties Link kopieren
quote:rennie_girl schreef op 05 november 2015 @ 21:44:

Ook redelijk vaak in het begin van die opmerkingen gehad (verrassend veel van restaurants!) Ja een beetje maakt echt niet uit hoor. je moet jezelf ook af en toe wat gunnen. Lekker een keer smokkelen.



Uhm... ik gun het mezelf wel hoor, maar het kan gewoon NIET. Some lijken mensen dat gewoon echt niet te snappen.



Absurd hè? Dat kreeg ik ook vaak te horen. Toen was het kaliumgehalte in mijn bloed met mijn strenge dieet al zo hoog dat er afwijkingen op mijn hartfilmpje te zien waren. En dan zulke opmerkingen krijgen.
Alle reacties Link kopieren
quote:nina1966 schreef op 05 november 2015 @ 20:55:

[...]



Toen ik nog middenin een eliminatie dieet zat en niet alles mocht vroeg ik gewoon aan de desbetreffende gastvrouw wat er gegeten werd en maakt ik iets dat er op leek. Veel makkelijker dan met veel mensen aparte dingen te moeten maken , laten maken, door iemand die het toch net niet helemaal weet.Dit is ook mijn strategie. Het is geen doen anders.
Positief verhaal dan ook nog maar: Van de zomer met de auto naar Toscane gegaan. Tussendoor gestopt bij een mooi hotel in Zuid-Tirol. Echt van een grote keten, maar die eigenaar van die keten heeft ook coeliakie. Echt wat een droom. De koks bakten elke ochtend in een aparte schone veilige keuken brood en koekjes en gebak. S middags was er een tea bar waar ook weer gv voorzien was. S'avonds bij het diner vers gebakken gv soepstengels en alle gerechten waren oorspronkelijk gv. Als je niet gv was kreeg je een aangepast gerecht. Alle glutenvrije borden waren gemarkeerd met een streep van saus. En bij het dessert kreeg je het gv dessert op een glazen bord, de niet gv was wit.

Een avond was er ook een dessert buffet. ALLES GLUTENVRIJ :O Echt alles. Omdat ze dar dus precies begrepen wat voor mensen met gluten wel of niet kan. En geen armoedig buffetje met 5 yoghurtjes, nee echt wel 30 verschillende luxe dessert van soesjes tot creme brullen tot taart tot koek. Echt ik wil daar volgend jaar gewoon de hele vakantie heen. was echt perfect!
Nog een minder verhaal ook (ze komen nu allemaal weer ineens opborrelen). Op de terug weg hadden we een ander hotel, was ook geadverteerd als dat het verstand zou hebben van glutenvrij.

Bleek een beetje een typisch hotel. ZO'n hotel waaraan dan de naam van een vage dokter verbonden is. Ik vond het een beetje het type hotel waar vrouwen van zakenmannen alleen heen gingen om te herstellen van de plastische chirurgie of om eens lekker te flirten met de kelner. Beetje typisch dus.

Ondanks alle mooie beloftes op de website bleek het elke avond een buffet te zijn. En gluten en glutenvrij door elkaar. Als je zag hoe de mensen daar opschepten.... Niet veilig. Brood ging overal door en langs en de kruimels konden het eten bijna niet ontwijken. Toen ik aangaf dat het niet veilig was voor mij mocht ik dan van de kaart bestellen. Ik bestelde vooraf een salade. Heel gesprek gehad over glutenvrij en het buffet. Je kon er niet omheen dat ik geen gluten mocht. Kreeg ik de salade met croutons. Ok, nee. Die dus teruggestuurd. Ik bang (ik spreek geen woord duits) dat ze gewoon die croutons eraf mikken en het terug zouden geven. Niemand begreep nou echt wat mijn probleem was met die gluten en ik heb alle obers gesproken. Ik zat er na een hele lange dag in de auto echt helemaal doorheen en kon eigenlijk wel janken. De rest was al lang klaar met eten en we zaten nu al 1,5 uur te proberen voor mij eten te krijgen. Uiteindelijk de hoofdkok aan tafel die met ons kwam praten. Yes! Hij wist wat gluten waren en wat er nou mis was met mijn salade (had die met croutons nog altijd voor me). Hij ging de salade opnieuw maken en zou persoonlijk mijn andere gerechten maken. Zucht. Yes, het komt goed!

En dat ging het ook. Die avond. We waren daar 4 avonden en elke avond was het het zelfde liedje. Waarom kon ik niet van het buffet... Waarom dan toch die eerste gang weer met gluten... elke keer.

Uiteindelijk achteraf (omdat we toen we weggingen hebben geklaagd over het gezeik) wel korting gekregen(1 avond mijn eten niet betalen), maar dat is dan ook alles. had 100x liever gehad dat het meteen goed was gegaan.

Enige pluspunt aan het hotel: heel lekker toetje. Aardbeien carpaccio met mint balsamico en basilicum mint ijs. Yummy!
Oh ik heb nog een andersomversie.

Ik heb iemand in mijn omgeving die zoekende is naar waar ze zo'n last van krijgt. Dus dan eet ze een paar weken melkvrij, dan glutenvrij, dan ui-vrij, knoflook-vrij etc. Niemand kan het onthouden want het wisselt al een paar jaar wat ze niet eet. Maar het gaat steeds beter, elke keer heeft ze weer een nieuw product waarvan ze weet of ze het wel of niet kan eten. Gluten bleken gelukkig niet het probleem, maar verder is de lijst met 'niet' gestaag gegroeid. En ze voelt zich beter.

Ze houdt zich ook niet altijd aan het dieet, ik begrijp dat het zoiets is als dat haar darmen minder kunnen hebben in perioden met stress etc, dus als ze zich om allerlei redenen niet goed voelt moet ze er vooral niet te veel bij hebben en op andere momenten kan er weer meer.

Affijn, laatst stond ze op 'streng', ze kwam eten en ik vroeg naar de lijst wat ik niet mocht gebruiken. Het is niet ingewikkeld, geen kruisbesmetting etc, gewoon heel veel dingen niet, kwestie van goed ingredienten lezen en liefst onbewerkt inkopen en dan dus een aantal dingen niet. Dus ik doe mijn best op een lekker maal zonder een aantal ingredienten. Hoor ik later dat ze nog een aantal dingen niet at, maar dat vond ze te veel om rekening mee te houden, dan voelde ze zich bezwaard. Dus zat ze nog met een knoop in de darmen. Ik vond het echt balen, ik wil het graag iedereen naar de zin maken en overal rekening mee houden, maar als ik niet de complete lijst krijg kan ik er ook niks aan doen. Niet leuk als je er moeite voor hebt gedaan creatief te koken, terwijl het dan nog niet het gewenste effect heeft. Ik had best met nog meer dingen rekening kunnen houden, als ik ze had geweten.



Ik lees het hier in sommige posts soms ook, dat mensen hun mond wel houden. Ik zou echt balen als gastvrouw, als ik niet de kans krijg het goed te doen.



Ook wordt er wel eens aangenomen dat iedereen weet hoe het werkt. De eerste persoon met glutenallergie met wie ik ging koken heeft mij echt uit moeten leggen hoe dat werkte met kruisbesmetting. Prima, nu kan ik het ook. Het is niet ingewikkeld om te begrijpen, maar als iemand niet uitlegt dat die gebeurd, dan weet je dat niet. Ook dingen als weipoeder, lactosevrij (niet genoeg voor melkallergie), sporen van (of juist niet), het beste is om het uit te leggen in plaats van te hopen dat anderen dat ook allemaal wel snappen.



Minstens de helft van de mensen die ik vertel dat dochter een melk(eiwit)allergie heeft vraagt na een tijdje nadenken: mag ze dan wel kaas? En eerlijk gezegd heb ik dat zelf ook aan de dietist gevraagd toen we het hoorden. Want van ei veranderd het eiwit wel bij het bewerken. En bij melk gebeurd dit dus niet als je er kaas van maakt. Moet je maar net weten.
Oh ja! Nog een leuke: Dat je zegt een glutenvrij dieet te moeten volgen om beter te worden en vervolgens de reactie krijgt: Oh, maar jij hoeft toch helemaal niet af te vallen?

Of dat ze juist denken dat het een magisch afval dieet is en spontaan mee gaan doen. Wel gezellig, niet de enige zijn die moeilijk hoeft te doen. Maar een keer een snee gv brood en het gros haakt af haha.
quote:Starshine schreef op 03 november 2015 @ 11:15:

[...]



Iemand die echt overgevoelig voor gluten is krijgt er last van dus die zal zeker geen saucijzenbroodje nemen. Dit is gewoon weer zo'n gevalletje 'ik eet glutenvrij want ik heb gehoord dat sommige mensen er gevoelig voor zijn en dus is het vast heel gezond als ik gluten dan ook maar schrap.' En dat vegetarisme.....tja..Idd ik wordt er soms echt schijtmoe van erger me dood aan gevallen ze verpesten het voor de mensen die echt last van hebben. Ik ben zelf allergisch voor rauwe tomaten en cayenne peper en dat roept zelfs soms rare vragen op. de leukste: eet je dan wel tomaten ketchup en vaak als ik ergens eet waar het eten pittig kan zijn vraag ik ook altijd of ze pepers/sambal weg willen laten, kreeg ik meteen : maar je bent toch Surinaams hoezo eet je dan geen peper?
Alle reacties Link kopieren
Mijn (toen nog 2 jarig) kind was met spoed naar ziekenhuis gebracht vanuit de crèche omdat het ineens gigantisch begon op te zwellen na het eten van pindakaas. Een heftige anafalactische reactie. Dat kan fataal zijn; dus grote Paniek natuurlijk.

Liep uiteindelijk goed af gelukkig.



Bij wijze van 'nazorg' had de teamleider vd crèche blijkbaar de taak gekregen om ons in de avond nog even te bellen en te informeren hoe het nu was. Op zich heel correct. Maar het was echt ongelooflijk wat zij binnen dit telefoontje van 3 minuten aan een onzinnige opmerkingen wist uit te kramen

De topper vond ik wel:

-" Misschien heeft het wel aan het MERK pindakaas gelegen..! Dat we de volgende keer beter Calvé kunnen geven. Misschien toch handig om dit eens uit te proberen!"



Eh...Ja mevrouw, bedankt voor de tip. Want het beste dat je kunt doen met een kind van 2 dat met gillende sirenes naar het ziekenhuis moet, na het eten van PINDA'S is .......het overstappen van merk. Bij Calvé doen ze VAST geen pinda's in hun pindakaas. Toch?
Alle reacties Link kopieren
Een vraag die mij ook wel eens gesteld is over een kind met een koemelkallergie, (door een collega nog wel )

(en NEE, dit is GEEN grapje!) :



-"en banaan? Een banaan mag wel, hè? Daar zit toch geen melk in?"



quote:nijntje021 schreef op 05 november 2015 @ 23:38:

[...]

Ik ben zelf allergisch voor rauwe tomaten en cayenne peper en dat roept zelfs soms rare vragen op. de leukste: eet je dan wel tomaten ketchup



Wat valt er nou precies te facepalmen?



Pagina na pagina zeggen mensen met voedselallergie: "Vraag het alsjeblieft als je het niet zeker weet!"

Nou, dan weet je nu waarom sommige mensen het niet vragen: omdat je een facepalm kunt krijgen. Tjonge, iemand zal nog eens proberen zich in te leven of proberen te begrijpen hoe jouw allergie werkt.



Kortom: we hebben in dit topic dus mensen die glutenallergie hebben maar wel eens een KitKat kunnen eten, mensen die dood gaan van een pinda, mensen die geen cafeïne willen hebben maar wel chocola kunnen eten, mensen die geen melk en geen kaas kunnen eten, mensen die geen melk maar wél kaas kunnen eten, en mensen die denken dat een ander debiel is als-ie het niet allemaal exact kan volgen.
Alle reacties Link kopieren
...en blijkbaar mensen die zeer overgevoelig reageren op een topic over allergieën !
Alle reacties Link kopieren
quote:ikbenik schreef op 06 november 2015 @ 00:11:

Een vraag die mij ook wel eens gesteld is over een kind met een koemelkallergie, (door een collega nog wel )

(en NEE, dit is GEEN grapje!) :



-"en banaan? Een banaan mag wel, hè? Daar zit toch geen melk in?"



Ik heb zelf ook eens gevraagd of iemand met een zuivel allergie wel kokosmelk mocht. Soms wil je liever een domme muts zijn dan iemand het ziekenhuis in helpen...
Silence is golden. Duct tape is silver.
quote:nijntje021 schreef op 05 november 2015 @ 23:38:

[...]





Idd ik wordt er soms echt schijtmoe van erger me dood aan gevallen ze verpesten het voor de mensen die echt last van hebben. Ik ben zelf allergisch voor rauwe tomaten en cayenne peper en dat roept zelfs soms rare vragen op. de leukste: eet je dan wel tomaten ketchup en vaak als ik ergens eet waar het eten pittig kan zijn vraag ik ook altijd of ze pepers/sambal weg willen laten, kreeg ik meteen : maar je bent toch Surinaams hoezo eet je dan geen peper? Ik voel me nu heel dom, maar is de tomaat in ketchup rauw? Nu je het als voorbeeld geeft ben ik er over aan het nadenken en toch wel benieuwd. Ik gok van wel en dat je die dan ook niet kan eten?
quote:Ginevra schreef op 06 november 2015 @ 00:23:

[...]





Wat valt er nou precies te facepalmen?



Pagina na pagina zeggen mensen met voedselallergie: "Vraag het alsjeblieft als je het niet zeker weet!"

Nou, dan weet je nu waarom sommige mensen het niet vragen: omdat je een facepalm kunt krijgen. Tjonge, iemand zal nog eens proberen zich in te leven of proberen te begrijpen hoe jouw allergie werkt.



Kortom: we hebben in dit topic dus mensen die glutenallergie hebben maar wel eens een KitKat kunnen eten, mensen die dood gaan van een pinda, mensen die geen cafeïne willen hebben maar wel chocola kunnen eten, mensen die geen melk en geen kaas kunnen eten, mensen die geen melk maar wél kaas kunnen eten, en mensen die denken dat een ander debiel is als-ie het niet allemaal exact kan volgen.



Precies, zeg het nou gewoon, dan kan ik er rekening mee houden. Veronderstel niet dat anderen alles begrijpen van jouw specifieke situatie en klaag als je het niet wil uitleggen dan achteraf niet dat het eten niet goed was. En wees blij dat mensen het vragen, in plaats van je toch iets voor te schotelen waarvan ze dachten dat het wel zou mogen.
Ik neem zelf geen risico's. Ik heb een kind met zeer veel allergieen waarvan sommige dodelijk. En hoewel de meeste mensen kruisbesmetting wel begrijpen loop ik het risico gewoon niet.

Ik neem dus altijd en overal mijn zoon's eten mee. Ook naar restaurants.

In mijn ervaring is bijna iedereen heel begripvol.

Mijn arme zwager heeft een keer niet zijn handen gewassen na het eten en daarna met mijn zoontje gespeeld. Toen moesten we dus met gillende spoed naar het ziekenhuis en hebben de rest van de kerst in het ziekenhuis door gebracht. Mijn familie is nu zelfs nog voorzichtiger dan ikzelf.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven