Eten
alle pijlers
Er bekaaid vanaf komen door je voedselallergie
maandag 2 november 2015 om 12:48
Na het lezen van het topic van de gastvrouw die nogal vastzat in recepten met kaas, ondanks het feit dat één van haar gasten geen melkproducten at, kwamen bij mij allerlei milde trauma's naar boven. Gezien de reacties was ik daarin niet de enige, dus daarom ben ik benieuwd:
wat is de meest stomme of juist grappige situatie waarin jij ooit terecht bent gekomen door jouw voedselallergie of dieet?
TO Trapt af:
Ik ben allergisch voor koemelk en ik was een jaar of twee geleden bij een diner waar de gastvrouw een aantal gerechten gemaakt had waarvan er maar twee van de zes of zeven gerechten geen melkproducten bevatten. Iedereen schept keurig een klein schepje van iedere schaal, maar ik schep uiteraard wat grotere scheppen uit de schalen waarvan ik wel mag eten, waarop degene schuin tegenover mij snedig zegt: "Ehm, laat je ook nog wat over, misschien zijn er wel meer mensen die daar een extra schep van willen?!" (Disclaimer: ik was niet asociaal de halve schaal op mijn bord aan het laden en er was nog meer dan genoeg over). Waarop ik vriendelijk uitleg dat ik allergisch ben voor melk en een groot deel van de gerechten niet mag eten en daarom wat extra van de melkvrije schalen opschep, waarop zij reageert met: "Dat is toch niet ons probleem? Ik zie niet in waarom wij allemaal minder moeten eten, alleen maar omdat jij geen melk mag."
Ik stond echt met mijn mond vol tanden. En het ergste was dat sommige andere tafelgenoten een beetje mee aan het knikken waren als uiting dat ze het helemaal met die uitspraak eens waren.
Gelukkig werd ik gered door de gastvrouw die werkelijkwaar furieus was dat je zoiets er uit gooit in een situatie waar meer dan genoeg (ander) eten is voor degenen die geen allergie hebben, maar sindsdien voel ik me toch bezwaard als ik extra opschep van melkvrije gerechten.
Nu jullie!
wat is de meest stomme of juist grappige situatie waarin jij ooit terecht bent gekomen door jouw voedselallergie of dieet?
TO Trapt af:
Ik ben allergisch voor koemelk en ik was een jaar of twee geleden bij een diner waar de gastvrouw een aantal gerechten gemaakt had waarvan er maar twee van de zes of zeven gerechten geen melkproducten bevatten. Iedereen schept keurig een klein schepje van iedere schaal, maar ik schep uiteraard wat grotere scheppen uit de schalen waarvan ik wel mag eten, waarop degene schuin tegenover mij snedig zegt: "Ehm, laat je ook nog wat over, misschien zijn er wel meer mensen die daar een extra schep van willen?!" (Disclaimer: ik was niet asociaal de halve schaal op mijn bord aan het laden en er was nog meer dan genoeg over). Waarop ik vriendelijk uitleg dat ik allergisch ben voor melk en een groot deel van de gerechten niet mag eten en daarom wat extra van de melkvrije schalen opschep, waarop zij reageert met: "Dat is toch niet ons probleem? Ik zie niet in waarom wij allemaal minder moeten eten, alleen maar omdat jij geen melk mag."
Ik stond echt met mijn mond vol tanden. En het ergste was dat sommige andere tafelgenoten een beetje mee aan het knikken waren als uiting dat ze het helemaal met die uitspraak eens waren.
Gelukkig werd ik gered door de gastvrouw die werkelijkwaar furieus was dat je zoiets er uit gooit in een situatie waar meer dan genoeg (ander) eten is voor degenen die geen allergie hebben, maar sindsdien voel ik me toch bezwaard als ik extra opschep van melkvrije gerechten.
Nu jullie!
vrijdag 6 november 2015 om 12:11
quote:nina1966 schreef op 06 november 2015 @ 10:39:
[...]
Dan krijg je toch scheve gezichten? En één klein kippepootje, één coctailworstje in deeg, één half gevuld eitje.. 30 hapjes in de juiste grootte is niet zo heel veel hoor. Of het moeten hele kleine kindjes zijn. En vaak word drinken, bordjes en bestek ed ook bij de lijst gezet dus zijn het geen 30 hapjes natuurlijk.
Misschien is dat ook een leermomentje voor de kinderen dat ze moeten delen? Past meteen mooi bij de kerstgedachte.
Onzin natuurlijk dat er overal 30 van moeten zijn. Hier was echt altijd veel te veel. En meer dan de helft werd weggegooid. Dan ga je toch niet eindeloos lopen miepen over dat er misschien een populair gerecht is dat niet ieder kind heeft kunnen nemen. Man dram niet zo, je lijkt precies op de schoolpleinmaffia.
Ik weet niet hoor, maar hier op de basisschool was Kerstmis echt een ongelooflijk vreetfestijn, met ieder jaar weer veel teveel eten. Borden en bestek en servetjes zijn hooguit 5 ouders. Dan heb je dus 25x30 hapjes als je de eis van de school inwilligt. Ik vermoed dat de meeste kinderen na 5 hapjes al vol zitten. Drinken werd hier geregeld door school.
Als ik thuis een grote groep eters heb dan heb ik ook niet van ieder gerecht genoeg voor iedereen (ik doe vaak buffet met zeker 5 soorten eten zoals soep, salade, flapjes, hartige taartjes enz). Dan hou ik toch veel teveel over? En toch hou ik altijd genoeg over om de volgende dag zelf van te eten. Ja er zal een schaal leeg zijn, op = op. Niemand gaat met honger naar huis bij mij. Kun je daar dan niet mee leven of zo?
We leven in zoveel overvloed dat ik er soms misselijk van wordt. En het is blijkbaar niet genoeg.
[...]
Dan krijg je toch scheve gezichten? En één klein kippepootje, één coctailworstje in deeg, één half gevuld eitje.. 30 hapjes in de juiste grootte is niet zo heel veel hoor. Of het moeten hele kleine kindjes zijn. En vaak word drinken, bordjes en bestek ed ook bij de lijst gezet dus zijn het geen 30 hapjes natuurlijk.
Misschien is dat ook een leermomentje voor de kinderen dat ze moeten delen? Past meteen mooi bij de kerstgedachte.
Onzin natuurlijk dat er overal 30 van moeten zijn. Hier was echt altijd veel te veel. En meer dan de helft werd weggegooid. Dan ga je toch niet eindeloos lopen miepen over dat er misschien een populair gerecht is dat niet ieder kind heeft kunnen nemen. Man dram niet zo, je lijkt precies op de schoolpleinmaffia.
Ik weet niet hoor, maar hier op de basisschool was Kerstmis echt een ongelooflijk vreetfestijn, met ieder jaar weer veel teveel eten. Borden en bestek en servetjes zijn hooguit 5 ouders. Dan heb je dus 25x30 hapjes als je de eis van de school inwilligt. Ik vermoed dat de meeste kinderen na 5 hapjes al vol zitten. Drinken werd hier geregeld door school.
Als ik thuis een grote groep eters heb dan heb ik ook niet van ieder gerecht genoeg voor iedereen (ik doe vaak buffet met zeker 5 soorten eten zoals soep, salade, flapjes, hartige taartjes enz). Dan hou ik toch veel teveel over? En toch hou ik altijd genoeg over om de volgende dag zelf van te eten. Ja er zal een schaal leeg zijn, op = op. Niemand gaat met honger naar huis bij mij. Kun je daar dan niet mee leven of zo?
We leven in zoveel overvloed dat ik er soms misselijk van wordt. En het is blijkbaar niet genoeg.
vrijdag 6 november 2015 om 12:29
Precies Lizziewizzie, waarom moet er voor elk kind van elk gerecht iets wezen
Leren delen en leren kiezen.
Trouwens toen mijn kinderen klein waren hadden we gewoon een kerstdiner dat de school kocht. Krentenbollen,kerstbrood, broodjes, aller soorten beleg en fruit
Maar er was toen ook nog niemand allergisch
Leren delen en leren kiezen.
Trouwens toen mijn kinderen klein waren hadden we gewoon een kerstdiner dat de school kocht. Krentenbollen,kerstbrood, broodjes, aller soorten beleg en fruit
Maar er was toen ook nog niemand allergisch
vrijdag 6 november 2015 om 12:29
quote:ikbenik schreef op 06 november 2015 @ 09:25:
[...]
Tja. Als je inschat dat het kind meer hecht aan dat pindasnoepje dan aan de zuurstof die het nu nog kan inademen....dan moet je dat snoepje natuurlijk gewoon stiekem TOCH geven.
Dat doet me denken aan iets wat, inmiddels al weer jaaaren geleden, bij mij op de crèche gebeurd is. Ik kwam thuis met buikpijn, diarree, zwellingen en nieuwe eczeemplekken, dus mijn moeder vermoedde meteen dat ik melk binnen had gekregen. Volgende dag gevraagd aan de crèche leidster, die doodleuk antwoordde: "We vonden het zo zielig dat Dowager daar altijd met haar eigen, vieze (want vroegâh, jongens, was sojamelk nog gewoon vies) bekertje soja-melk zat dat we even aan haar gevraagd hebben of ze niet liever gewone melk wilde drinken en dat wilde ze wel, dus hebben we haar gewoon melk gegeven."
Want ja, het is een supergoed idee om af te gaan op de wensen van een 2/3-jarige in plaats van een uitgebreide allergiebeschrijving van de ouders.
Maar dat is inmiddels flink wat jaren geleden, je zou zeggen dat ze tegenwoordig wel wat meer bekend zijn met het effect van allergieën...
[...]
Tja. Als je inschat dat het kind meer hecht aan dat pindasnoepje dan aan de zuurstof die het nu nog kan inademen....dan moet je dat snoepje natuurlijk gewoon stiekem TOCH geven.
Dat doet me denken aan iets wat, inmiddels al weer jaaaren geleden, bij mij op de crèche gebeurd is. Ik kwam thuis met buikpijn, diarree, zwellingen en nieuwe eczeemplekken, dus mijn moeder vermoedde meteen dat ik melk binnen had gekregen. Volgende dag gevraagd aan de crèche leidster, die doodleuk antwoordde: "We vonden het zo zielig dat Dowager daar altijd met haar eigen, vieze (want vroegâh, jongens, was sojamelk nog gewoon vies) bekertje soja-melk zat dat we even aan haar gevraagd hebben of ze niet liever gewone melk wilde drinken en dat wilde ze wel, dus hebben we haar gewoon melk gegeven."
Want ja, het is een supergoed idee om af te gaan op de wensen van een 2/3-jarige in plaats van een uitgebreide allergiebeschrijving van de ouders.
Maar dat is inmiddels flink wat jaren geleden, je zou zeggen dat ze tegenwoordig wel wat meer bekend zijn met het effect van allergieën...
vrijdag 6 november 2015 om 13:08
vrijdag 6 november 2015 om 13:38
quote:pearle schreef op 06 november 2015 @ 12:29:
Maar er was toen ook nog niemand allergisch
Alsof mensen er nu vrijwillig voor kiezen. Coeliakie is een auto-immuunziekte waar geen medicijnen voor bestaan. De enige behandeling is glutenvrij eten.
Heel grappig inderdaad...
Maar er was toen ook nog niemand allergisch
Alsof mensen er nu vrijwillig voor kiezen. Coeliakie is een auto-immuunziekte waar geen medicijnen voor bestaan. De enige behandeling is glutenvrij eten.
Heel grappig inderdaad...
ach.. ik doe ook maar wat..
vrijdag 6 november 2015 om 13:40
quote:the-dowager schreef op 06 november 2015 @ 12:29:
[...]
Dat doet me denken aan iets wat, inmiddels al weer jaaaren geleden, bij mij op de crèche gebeurd is. Ik kwam thuis met buikpijn, diarree, zwellingen en nieuwe eczeemplekken, dus mijn moeder vermoedde meteen dat ik melk binnen had gekregen. Volgende dag gevraagd aan de crèche leidster, die doodleuk antwoordde: "We vonden het zo zielig dat Dowager daar altijd met haar eigen, vieze (want vroegâh, jongens, was sojamelk nog gewoon vies) bekertje soja-melk zat dat we even aan haar gevraagd hebben of ze niet liever gewone melk wilde drinken en dat wilde ze wel, dus hebben we haar gewoon melk gegeven."
Want ja, het is een supergoed idee om af te gaan op de wensen van een 2/3-jarige in plaats van een uitgebreide allergiebeschrijving van de ouders.
Maar dat is inmiddels flink wat jaren geleden, je zou zeggen dat ze tegenwoordig wel wat meer bekend zijn met het effect van allergieën...
Ow wat erg. Zoiets heeft mijn neefje ook gehad op zijn school. Hij was allergisch voor aardappel (en nog meer dingen) Hadden ze hem toen hij 4 was toch patat gegeven, anders was het zo zielig. Kon hij ziek naar huis
.
Er was een jongetje bij dochter in de klas met diabetes. Dat begreep iedereen wel en met hem werd wel altijd rekening gehouden.
Dat ze niks van allergieën snappen merkte ik wel aan die geen gluten actie. Terwijl er wel kinderen met andere allergieën rondliepen maar die namen dus echt altijd zelf eten mee, want ja de school en de opvang kun je daarmee niet vertrouwen.
Zeker als de reacties ernstig zijn kun je beter geen risico nemen. Maar wat moet je als een juf aan een 3 jarige gaat overlaten of hij iets mag? Jemig he echt erg.
Ik heb zelf ook het idee dat men allergieën niet zo serieus neemt. Maar mensen hebben sowieso moeite om iemand te accepteren die iets heeft wat je niet kunt zien. Dan is het naar mijn ervaring al snel aanstelleritis. Ja die mensen die het om de aandacht doen zul je best hebben, maar mensen die iets hebben (wat dan ook) willen juist helemaal geen aandacht over het algemeen.
Liever niet, ik houd mijn gezondheidstoestand liever voor me, want al die oordelen ben ik zo spuugzat.
[...]
Dat doet me denken aan iets wat, inmiddels al weer jaaaren geleden, bij mij op de crèche gebeurd is. Ik kwam thuis met buikpijn, diarree, zwellingen en nieuwe eczeemplekken, dus mijn moeder vermoedde meteen dat ik melk binnen had gekregen. Volgende dag gevraagd aan de crèche leidster, die doodleuk antwoordde: "We vonden het zo zielig dat Dowager daar altijd met haar eigen, vieze (want vroegâh, jongens, was sojamelk nog gewoon vies) bekertje soja-melk zat dat we even aan haar gevraagd hebben of ze niet liever gewone melk wilde drinken en dat wilde ze wel, dus hebben we haar gewoon melk gegeven."
Want ja, het is een supergoed idee om af te gaan op de wensen van een 2/3-jarige in plaats van een uitgebreide allergiebeschrijving van de ouders.
Maar dat is inmiddels flink wat jaren geleden, je zou zeggen dat ze tegenwoordig wel wat meer bekend zijn met het effect van allergieën...
Ow wat erg. Zoiets heeft mijn neefje ook gehad op zijn school. Hij was allergisch voor aardappel (en nog meer dingen) Hadden ze hem toen hij 4 was toch patat gegeven, anders was het zo zielig. Kon hij ziek naar huis
. Er was een jongetje bij dochter in de klas met diabetes. Dat begreep iedereen wel en met hem werd wel altijd rekening gehouden.
Dat ze niks van allergieën snappen merkte ik wel aan die geen gluten actie. Terwijl er wel kinderen met andere allergieën rondliepen maar die namen dus echt altijd zelf eten mee, want ja de school en de opvang kun je daarmee niet vertrouwen.
Zeker als de reacties ernstig zijn kun je beter geen risico nemen. Maar wat moet je als een juf aan een 3 jarige gaat overlaten of hij iets mag? Jemig he echt erg.
Ik heb zelf ook het idee dat men allergieën niet zo serieus neemt. Maar mensen hebben sowieso moeite om iemand te accepteren die iets heeft wat je niet kunt zien. Dan is het naar mijn ervaring al snel aanstelleritis. Ja die mensen die het om de aandacht doen zul je best hebben, maar mensen die iets hebben (wat dan ook) willen juist helemaal geen aandacht over het algemeen.
Liever niet, ik houd mijn gezondheidstoestand liever voor me, want al die oordelen ben ik zo spuugzat.
vrijdag 6 november 2015 om 14:03
quote:Lizziewizzie schreef op 06 november 2015 @ 13:40:
[...]
Ow wat erg. Zoiets heeft mijn neefje ook gehad op zijn school. Hij was allergisch voor aardappel (en nog meer dingen) Hadden ze hem toen hij 4 was toch patat gegeven, anders was het zo zielig. Kon hij ziek naar huis.
Er was een jongetje bij dochter in de klas met diabetes. Dat begreep iedereen wel en met hem werd wel altijd rekening gehouden.
Dat ze niks van allergieën snappen merkte ik wel aan die geen gluten actie. Terwijl er wel kinderen met andere allergieën rondliepen maar die namen dus echt altijd zelf eten mee, want ja de school en de opvang kun je daarmee niet vertrouwen.
Zeker als de reacties ernstig zijn kun je beter geen risico nemen. Maar wat moet je als een juf aan een 3 jarige gaat overlaten of hij iets mag? Jemig he echt erg.
Ik heb zelf ook het idee dat men allergieën niet zo serieus neemt. Maar mensen hebben sowieso moeite om iemand te accepteren die iets heeft wat je niet kunt zien. Dan is het naar mijn ervaring al snel aanstelleritis. Ja die mensen die het om de aandacht doen zul je best hebben, maar mensen die iets hebben (wat dan ook) willen juist helemaal geen aandacht over het algemeen.
Liever niet, ik houd mijn gezondheidstoestand liever voor me, want al die oordelen ben ik zo spuugzat.Nou, inderdaad. Mensen hebben echt moeite iemand te accepteren die iets heeft wat je niet kunt zien. Ik snap dat totaal niet. Ik hou het ook altijd liever voor me, wil helemaal geen aandacht. Maar als ik dan dingen hoor als: 'Vroeger had nooit iemand ergens last van, nu lijkt het wel mode.' dan word ik boos. Ik had als kind al dezelfde allergie, alleen werd het niet gevonden door de huisarts. We zijn er nu veel sneller bij door internet, we zijn mondiger bij de huisarts, er is meer bekend over voedselallergie en er zijn meer onderzoeken beschikbaar. Dus ja, niet gek dat je het vroeger minder hoorde. Heeft echt niets met mode te maken. In die tijd kon je jaren doodziek met je maag- en darmklachten rondlopen zonder dat je huisarts verder keek dan zijn neus lang was.
[...]
Ow wat erg. Zoiets heeft mijn neefje ook gehad op zijn school. Hij was allergisch voor aardappel (en nog meer dingen) Hadden ze hem toen hij 4 was toch patat gegeven, anders was het zo zielig. Kon hij ziek naar huis
. Er was een jongetje bij dochter in de klas met diabetes. Dat begreep iedereen wel en met hem werd wel altijd rekening gehouden.
Dat ze niks van allergieën snappen merkte ik wel aan die geen gluten actie. Terwijl er wel kinderen met andere allergieën rondliepen maar die namen dus echt altijd zelf eten mee, want ja de school en de opvang kun je daarmee niet vertrouwen.
Zeker als de reacties ernstig zijn kun je beter geen risico nemen. Maar wat moet je als een juf aan een 3 jarige gaat overlaten of hij iets mag? Jemig he echt erg.
Ik heb zelf ook het idee dat men allergieën niet zo serieus neemt. Maar mensen hebben sowieso moeite om iemand te accepteren die iets heeft wat je niet kunt zien. Dan is het naar mijn ervaring al snel aanstelleritis. Ja die mensen die het om de aandacht doen zul je best hebben, maar mensen die iets hebben (wat dan ook) willen juist helemaal geen aandacht over het algemeen.
Liever niet, ik houd mijn gezondheidstoestand liever voor me, want al die oordelen ben ik zo spuugzat.Nou, inderdaad. Mensen hebben echt moeite iemand te accepteren die iets heeft wat je niet kunt zien. Ik snap dat totaal niet. Ik hou het ook altijd liever voor me, wil helemaal geen aandacht. Maar als ik dan dingen hoor als: 'Vroeger had nooit iemand ergens last van, nu lijkt het wel mode.' dan word ik boos. Ik had als kind al dezelfde allergie, alleen werd het niet gevonden door de huisarts. We zijn er nu veel sneller bij door internet, we zijn mondiger bij de huisarts, er is meer bekend over voedselallergie en er zijn meer onderzoeken beschikbaar. Dus ja, niet gek dat je het vroeger minder hoorde. Heeft echt niets met mode te maken. In die tijd kon je jaren doodziek met je maag- en darmklachten rondlopen zonder dat je huisarts verder keek dan zijn neus lang was.
vrijdag 6 november 2015 om 14:18
Ben blij met mijn omgeving als ik dit topic lees. Geen allergie, wel vegetarier, en daar wordt altijd goed rekening mee gehouden. Of er wordt iets anders gemaakt, of ik word meteen meegenomen naar de tafels om te laten zien wat ik wel en niet mag eten.
Zelf zeg ik nooit: "Ik ben vegetatier", als er om dieetwensen wordt gevraagd, maar ik benadruk altijd: "Ik eet geen vlees en vis", soms nog met toevoeging dat ik ook geen kip en schelp/schaaldieren eet, en ook geen producten waarin dit verwerkt is. 'Vegetarier' is voor genoeg mensen een onduidelijke term; als je alleen dat gebruikt is het niet raar als je soms een stukje vis op je bord treft.
Vragen om te verduidelijken vind ik dus ook niet irritant, hoewel ik 1 keer toch wel mijn wenkbrauwen heb opgetrokken. We gingen eten met een groepje die ik al jaren kende, en waarmee ik al vaker verjaardagen/etentjes/etc had gevierd... en toen vroeg een vriendin van me: "Wil je wel naast me zitten als ik vlees eet?"
Zelf zeg ik nooit: "Ik ben vegetatier", als er om dieetwensen wordt gevraagd, maar ik benadruk altijd: "Ik eet geen vlees en vis", soms nog met toevoeging dat ik ook geen kip en schelp/schaaldieren eet, en ook geen producten waarin dit verwerkt is. 'Vegetarier' is voor genoeg mensen een onduidelijke term; als je alleen dat gebruikt is het niet raar als je soms een stukje vis op je bord treft.
Vragen om te verduidelijken vind ik dus ook niet irritant, hoewel ik 1 keer toch wel mijn wenkbrauwen heb opgetrokken. We gingen eten met een groepje die ik al jaren kende, en waarmee ik al vaker verjaardagen/etentjes/etc had gevierd... en toen vroeg een vriendin van me: "Wil je wel naast me zitten als ik vlees eet?"
Liever elitair dan een pauper!
vrijdag 6 november 2015 om 14:27
Precies, Dollycat. Ik heb tot na mijn dertigste men buikpijn en darmklachten rondgelopen. Bij mijn kind weten we vanaf babyleeftijd dat er problemen zijn met koemelk en lactose.
Hier was de crèche uiterst zorgvuldig juist, maar kreeg ze door een familielid yokidrink voorgezet. Want dat had ze aan mijn kleuter gevraagd en die wilde wel! Ja, duhuh. En daarna had ze darmkrampen en diarree.
Of oma die dacht dat één paaseitje wel kon. "Ja, ik waarschuw maar even dat jullie dat niet moeten geven, want toen ik het gaf werd ze vlak daarna helemaal grauw!" Ehhh... Volgens mij hadden we ook gezegd dat ze dat überhaupt niet mocht krijgen?
Hier was de crèche uiterst zorgvuldig juist, maar kreeg ze door een familielid yokidrink voorgezet. Want dat had ze aan mijn kleuter gevraagd en die wilde wel! Ja, duhuh. En daarna had ze darmkrampen en diarree.
Of oma die dacht dat één paaseitje wel kon. "Ja, ik waarschuw maar even dat jullie dat niet moeten geven, want toen ik het gaf werd ze vlak daarna helemaal grauw!" Ehhh... Volgens mij hadden we ook gezegd dat ze dat überhaupt niet mocht krijgen?
vrijdag 6 november 2015 om 14:38
quote:Dollycat schreef op 06 november 2015 @ 14:03:
[...]
Maar als ik dan dingen hoor als: 'Vroeger had nooit iemand ergens last van, nu lijkt het wel mode.' dan word ik boos.
Nou! Anders ik wel.
Hoe vaak ik het niet heb uitgelegd: nee, ook niet een klein stukje, nee ook geen ander merk pindakaas, nee het is ECHT niet zielig, HOU JE NU GEWOON AAN HET LIJSTJE LIEVE JUFFEN, een pinda allergie kan DODELIJK zijn. Het is te vergelijken met het binnenkrijgen van een zeer sterk gif voor een niet-allergisch kind. Moet je je even voorstellen hoe het zou klinken als je die vergelijking even doortrekt; hoe zo'n gesprekje bij de kinderopvang DAN zou lopen:
-"Dag juf, is alles vandaag goed gegaan met onze Kareltje?"
-" Haaaai! Nou, ik heb Kareltje vanmiddag toch maar een slokje W.C-eend laten drinken, hoor! Want de andere kinderen mochten dat ook, en ik zag hem ZO lief naar die fles kijken, en ik vroeg nog aan hem, Kareltje wil jij dan misschien ook niet liever een klein beetje W.C-eend, want de ranja die jouw mama heeft meegenomen voor jou ziet er minder lekker uit, en bovendien staat er zo'n vrolijke eend op de verpakking, dus, hoe erg kan het zijn, hè. .? Maar wel gek, want nu heeft hij ineens allemaal gekke blaren op zijn mond, hij is wat bleek en reageert nergens meer op. Maar mss moeten we dan de volgende keer Glorix aanbieden, kunnen we kijken of dat beter gaat..!"
[...]
Maar als ik dan dingen hoor als: 'Vroeger had nooit iemand ergens last van, nu lijkt het wel mode.' dan word ik boos.
Nou! Anders ik wel.
Hoe vaak ik het niet heb uitgelegd: nee, ook niet een klein stukje, nee ook geen ander merk pindakaas, nee het is ECHT niet zielig, HOU JE NU GEWOON AAN HET LIJSTJE LIEVE JUFFEN, een pinda allergie kan DODELIJK zijn. Het is te vergelijken met het binnenkrijgen van een zeer sterk gif voor een niet-allergisch kind. Moet je je even voorstellen hoe het zou klinken als je die vergelijking even doortrekt; hoe zo'n gesprekje bij de kinderopvang DAN zou lopen:
-"Dag juf, is alles vandaag goed gegaan met onze Kareltje?"
-" Haaaai! Nou, ik heb Kareltje vanmiddag toch maar een slokje W.C-eend laten drinken, hoor! Want de andere kinderen mochten dat ook, en ik zag hem ZO lief naar die fles kijken, en ik vroeg nog aan hem, Kareltje wil jij dan misschien ook niet liever een klein beetje W.C-eend, want de ranja die jouw mama heeft meegenomen voor jou ziet er minder lekker uit, en bovendien staat er zo'n vrolijke eend op de verpakking, dus, hoe erg kan het zijn, hè. .? Maar wel gek, want nu heeft hij ineens allemaal gekke blaren op zijn mond, hij is wat bleek en reageert nergens meer op. Maar mss moeten we dan de volgende keer Glorix aanbieden, kunnen we kijken of dat beter gaat..!"
vrijdag 6 november 2015 om 14:42
quote:Beeldig schreef op 06 november 2015 @ 14:27:
Precies, Dollycat. Ik heb tot na mijn dertigste men buikpijn en darmklachten rondgelopen. Bij mijn kind weten we vanaf babyleeftijd dat er problemen zijn met koemelk en lactose.
Hier was de crèche uiterst zorgvuldig juist, maar kreeg ze door een familielid yokidrink voorgezet. Want dat had ze aan mijn kleuter gevraagd en die wilde wel! Ja, duhuh. En daarna had ze darmkrampen en diarree.
Of oma die dacht dat één paaseitje wel kon. "Ja, ik waarschuw maar even dat jullie dat niet moeten geven, want toen ik het gaf werd ze vlak daarna helemaal grauw!" Ehhh... Volgens mij hadden we ook gezegd dat ze dat überhaupt niet mocht krijgen? Echt asociaal. Zeker op die kinderdagverblijven, daar horen ze gewoon kennis van en beleid voor te hebben. Zo moeilijk is het niet, om naast de pakken schoolmelk ook wat pakken sojamelk/rijstmelk/havermelk neer te zetten.
Precies, Dollycat. Ik heb tot na mijn dertigste men buikpijn en darmklachten rondgelopen. Bij mijn kind weten we vanaf babyleeftijd dat er problemen zijn met koemelk en lactose.
Hier was de crèche uiterst zorgvuldig juist, maar kreeg ze door een familielid yokidrink voorgezet. Want dat had ze aan mijn kleuter gevraagd en die wilde wel! Ja, duhuh. En daarna had ze darmkrampen en diarree.
Of oma die dacht dat één paaseitje wel kon. "Ja, ik waarschuw maar even dat jullie dat niet moeten geven, want toen ik het gaf werd ze vlak daarna helemaal grauw!" Ehhh... Volgens mij hadden we ook gezegd dat ze dat überhaupt niet mocht krijgen? Echt asociaal. Zeker op die kinderdagverblijven, daar horen ze gewoon kennis van en beleid voor te hebben. Zo moeilijk is het niet, om naast de pakken schoolmelk ook wat pakken sojamelk/rijstmelk/havermelk neer te zetten.
vrijdag 6 november 2015 om 15:04
quote:mienbillekesjeuken schreef op 06 november 2015 @ 14:42:
[...]
Echt asociaal. Zeker op die kinderdagverblijven, daar horen ze gewoon kennis van en beleid voor te hebben. Zo moeilijk is het niet, om naast de pakken schoolmelk ook wat pakken sojamelk/rijstmelk/havermelk neer te zetten.
Op zich kan ik me ook echt wel voorstellen dat er een cultuurtje ontstaat van "Ach zo'n vaart zal het niet lopen", er zitten vaak verschillende dieetwensen in een groep. De helft 'mag' geen varkensvlees vanuit religieuze overwegingen, dan heb je een groep die een voedsel intolerantie hebben, de groep die wel allergisch zijn maar dan bijvoorbeeld een prikkelend gevoel krijgen in de mond na het eten van fruit, maar waarbij het geen RAMP is als ze het toch binnenkrijgen. En dan heb je de ouders die VINDEN dat een kind iets niet mag omdat het gezonder is om voor een ander product te gaan. ('Ze mag geen chocolade want dat vinden we slecht, maar dan mag ze wel gedroogde abrikoosjes'. Of: 'Roos is vegetarisch, behalve voor boterhamworst.')
Ik denk dat er vanuit een soort moeheid mbt alle verschillende wensen, de ernstige voedsel allergieën (gluten, anafylactische allergieën ) ook mentaal onder categorie 'gezeur' gaan vallen. Met mogelijk ernstige gevolgen.
[...]
Echt asociaal. Zeker op die kinderdagverblijven, daar horen ze gewoon kennis van en beleid voor te hebben. Zo moeilijk is het niet, om naast de pakken schoolmelk ook wat pakken sojamelk/rijstmelk/havermelk neer te zetten.
Op zich kan ik me ook echt wel voorstellen dat er een cultuurtje ontstaat van "Ach zo'n vaart zal het niet lopen", er zitten vaak verschillende dieetwensen in een groep. De helft 'mag' geen varkensvlees vanuit religieuze overwegingen, dan heb je een groep die een voedsel intolerantie hebben, de groep die wel allergisch zijn maar dan bijvoorbeeld een prikkelend gevoel krijgen in de mond na het eten van fruit, maar waarbij het geen RAMP is als ze het toch binnenkrijgen. En dan heb je de ouders die VINDEN dat een kind iets niet mag omdat het gezonder is om voor een ander product te gaan. ('Ze mag geen chocolade want dat vinden we slecht, maar dan mag ze wel gedroogde abrikoosjes'. Of: 'Roos is vegetarisch, behalve voor boterhamworst.')
Ik denk dat er vanuit een soort moeheid mbt alle verschillende wensen, de ernstige voedsel allergieën (gluten, anafylactische allergieën ) ook mentaal onder categorie 'gezeur' gaan vallen. Met mogelijk ernstige gevolgen.
vrijdag 6 november 2015 om 15:15
quote:ikbenik schreef op 06 november 2015 @ 15:04:
[...]
Ik denk dat er vanuit een soort moeheid mbt alle verschillende wensen, de ernstige voedsel allergieën (gluten, anafylactische allergieën ) ook mentaal onder categorie 'gezeur' gaan vallen. Met mogelijk ernstige gevolgen.
Dat denk ik ook ja. Probeer de echte er maar eens uit te vissen.
Dat er tegenwoordig meer mensen iets hebben is lijkt me redelijk logisch. Er is steeds meer wetenschappelijk onderzocht en bewezen. Wellicht lokt dat uit dat sommige mensen daar interessant mee willen doen.
Ik ken in mijn omgeving ook mensen (of hun kinderen)die iets hebben waar ik een beetje mijn twijfels bij heb. Best erg want ik weet dat heel veel mensen mij een aansteller vinden en dus twijfels hebben bij mij.
Blijft altijd moeilijk om niet te oordelen.
[...]
Ik denk dat er vanuit een soort moeheid mbt alle verschillende wensen, de ernstige voedsel allergieën (gluten, anafylactische allergieën ) ook mentaal onder categorie 'gezeur' gaan vallen. Met mogelijk ernstige gevolgen.
Dat denk ik ook ja. Probeer de echte er maar eens uit te vissen.
Dat er tegenwoordig meer mensen iets hebben is lijkt me redelijk logisch. Er is steeds meer wetenschappelijk onderzocht en bewezen. Wellicht lokt dat uit dat sommige mensen daar interessant mee willen doen.
Ik ken in mijn omgeving ook mensen (of hun kinderen)die iets hebben waar ik een beetje mijn twijfels bij heb. Best erg want ik weet dat heel veel mensen mij een aansteller vinden en dus twijfels hebben bij mij.
Blijft altijd moeilijk om niet te oordelen.
vrijdag 6 november 2015 om 15:25
quote:nina1966 schreef op 06 november 2015 @ 10:39:
[...]
Dan krijg je toch scheve gezichten? En één klein kippepootje, één coctailworstje in deeg, één half gevuld eitje.. 30 hapjes in de juiste grootte is niet zo heel veel hoor. Of het moeten hele kleine kindjes zijn. En vaak word drinken, bordjes en bestek ed ook bij de lijst gezet dus zijn het geen 30 hapjes natuurlijk.
Als er ook 30 kinderen zijn, is 30 wel veel. Ook voor volwassenen trouwens.
Niks mis met kiezen wat je echt het lekkerste vindt, of delen, die pizzaatjes kun je voor kinderen best halveren, dan hebben ze nog genoeg. Herinner me ineens een collega die mopperde dat hij niets aan 1 paasei (van de personeelsvereniging) had, want hij had 2 kinderen. Dat ei samen opeten kon blijkbaar niet
[...]
Dan krijg je toch scheve gezichten? En één klein kippepootje, één coctailworstje in deeg, één half gevuld eitje.. 30 hapjes in de juiste grootte is niet zo heel veel hoor. Of het moeten hele kleine kindjes zijn. En vaak word drinken, bordjes en bestek ed ook bij de lijst gezet dus zijn het geen 30 hapjes natuurlijk.
Als er ook 30 kinderen zijn, is 30 wel veel. Ook voor volwassenen trouwens.
Niks mis met kiezen wat je echt het lekkerste vindt, of delen, die pizzaatjes kun je voor kinderen best halveren, dan hebben ze nog genoeg. Herinner me ineens een collega die mopperde dat hij niets aan 1 paasei (van de personeelsvereniging) had, want hij had 2 kinderen. Dat ei samen opeten kon blijkbaar niet
De waarheid is dat iedereen zomaar wat probeert
vrijdag 6 november 2015 om 16:36
quote:nina1966 schreef op 05 november 2015 @ 13:47:
[...]
Dan maak je te weinig hè.
En ja soms moet je "egoïstisch" zijn omdat je anders gewoon honger hebt.
Kerst op school. Pasta salade, lasagne, pannekoeken... tja. Dus ja toen iemand met knakworstjes kwam heb ik er een paar en niet 1 van de schaal gepakt. Eh de rest wil ook! Nou dan eet de rest de pannekoek etc maar op want die eet mijn zoon niet.
Misschien dus gewoon meer maken dan zo precies afgepast. En waarschijnlijk vinden die mensen die jij niet meer uitnodigt dat helemaal niet zo erg omdat ze toch altijd met honger naar huis gingen
Ik maak niet te weinig. Dat is waarom ik me zo stoor. Dat mensen lopen te graaien terwijl er echt voor iedereen ruim voldoende én ruim voldoende keuze is. Vaak geef ik zelfs eten mee, ook aan degene met allergie, of voorkeuren... iedereen kon dus op zelfs de terugweg naar huis verder snaaien, maar ja, vol is vol.
Als er te weinig is dan snap ik dat graaien wel, maar wat mij opvalt is dat die mensen dus echt graaien uit gewoonte.
[...]
Dan maak je te weinig hè.
En ja soms moet je "egoïstisch" zijn omdat je anders gewoon honger hebt.
Kerst op school. Pasta salade, lasagne, pannekoeken... tja. Dus ja toen iemand met knakworstjes kwam heb ik er een paar en niet 1 van de schaal gepakt. Eh de rest wil ook! Nou dan eet de rest de pannekoek etc maar op want die eet mijn zoon niet.
Misschien dus gewoon meer maken dan zo precies afgepast. En waarschijnlijk vinden die mensen die jij niet meer uitnodigt dat helemaal niet zo erg omdat ze toch altijd met honger naar huis gingen
Ik maak niet te weinig. Dat is waarom ik me zo stoor. Dat mensen lopen te graaien terwijl er echt voor iedereen ruim voldoende én ruim voldoende keuze is. Vaak geef ik zelfs eten mee, ook aan degene met allergie, of voorkeuren... iedereen kon dus op zelfs de terugweg naar huis verder snaaien, maar ja, vol is vol.
Als er te weinig is dan snap ik dat graaien wel, maar wat mij opvalt is dat die mensen dus echt graaien uit gewoonte.
Ik werd wakker en ineens was iedereen allergisch, vooral voor ware balans.
vrijdag 6 november 2015 om 16:48
quote:Kritispurelaif schreef op 06 november 2015 @ 16:36:
[...]
Ik maak niet te weinig. Dat is waarom ik me zo stoor. Dat mensen lopen te graaien terwijl er echt voor iedereen ruim voldoende én ruim voldoende keuze is. Vaak geef ik zelfs eten mee, ook aan degene met allergie, of voorkeuren... iedereen kon dus op zelfs de terugweg naar huis verder snaaien, maar ja, vol is vol.
Als er te weinig is dan snap ik dat graaien wel, maar wat mij opvalt is dat die mensen dus echt graaien uit gewoonte.
Als je alleen gezamenlijke bakjes hebt zou ik ook graaien. Met schaamte, maar uit noodzaak. Als je gast een allergie heeft die gevoelig is voor kruisbesmetting snap ik het dus ook helemaal. Die moet alles wat hij/zij die avond moet eten "redden" uit de gezamenlijke bakjes voor anderen er uit pakken en het besmet wordt met bakjes die niet mogen of door ongewassen handen. Ik zou dan dus ook een beetje van alles wat ik mag pakken en daar doe ik dan de hele avond van.
ALs je moet letten op kruisbesmetting dan zijn gezamenlijke bakjes gewoon niet chill, tenzij alles veilig is (ook al zit er niet bij elkaar in hetzelfde bakje, maar als iemand dan uit een fout bakje pakt en daarna uit de goede...Dan kan je met je allergie ook niet meer uit het goede bakje eten)
Geen idee of dat in je voorbeeld het geval is hoor, maar niet altijd is snaaien lullig bedoeld.
[...]
Ik maak niet te weinig. Dat is waarom ik me zo stoor. Dat mensen lopen te graaien terwijl er echt voor iedereen ruim voldoende én ruim voldoende keuze is. Vaak geef ik zelfs eten mee, ook aan degene met allergie, of voorkeuren... iedereen kon dus op zelfs de terugweg naar huis verder snaaien, maar ja, vol is vol.
Als er te weinig is dan snap ik dat graaien wel, maar wat mij opvalt is dat die mensen dus echt graaien uit gewoonte.
Als je alleen gezamenlijke bakjes hebt zou ik ook graaien. Met schaamte, maar uit noodzaak. Als je gast een allergie heeft die gevoelig is voor kruisbesmetting snap ik het dus ook helemaal. Die moet alles wat hij/zij die avond moet eten "redden" uit de gezamenlijke bakjes voor anderen er uit pakken en het besmet wordt met bakjes die niet mogen of door ongewassen handen. Ik zou dan dus ook een beetje van alles wat ik mag pakken en daar doe ik dan de hele avond van.
ALs je moet letten op kruisbesmetting dan zijn gezamenlijke bakjes gewoon niet chill, tenzij alles veilig is (ook al zit er niet bij elkaar in hetzelfde bakje, maar als iemand dan uit een fout bakje pakt en daarna uit de goede...Dan kan je met je allergie ook niet meer uit het goede bakje eten)
Geen idee of dat in je voorbeeld het geval is hoor, maar niet altijd is snaaien lullig bedoeld.
vrijdag 6 november 2015 om 17:06
Ik bedenk me ineens dat op de peuterspeelzaal van mijn oudste ook een kindje rondliep met heftige pinda-allergie. Verzoek (of eigenlijk eis!) van de organisatie was ook om helemaal niks met pinda mee te geven aan de rest van de kinderen, ook niet die uit een andere groep. Dit omdat ze natuurlijk wel met hetzelfde speelgoed spelen en ze geen kans wilden lopen op een doodzieke peuter. Dat vond ik echt erg netjes! Pindavrije peuterspeelzaal:)
vrijdag 6 november 2015 om 17:30
quote:rennie_girl schreef op 06 november 2015 @ 16:48:
[...]
Als je alleen gezamenlijke bakjes hebt zou ik ook graaien. Met schaamte, maar uit noodzaak. Als je gast een allergie heeft die gevoelig is voor kruisbesmetting snap ik het dus ook helemaal. Die moet alles wat hij/zij die avond moet eten "redden" uit de gezamenlijke bakjes voor anderen er uit pakken en het besmet wordt met bakjes die niet mogen of door ongewassen handen. Ik zou dan dus ook een beetje van alles wat ik mag pakken en daar doe ik dan de hele avond van.
ALs je moet letten op kruisbesmetting dan zijn gezamenlijke bakjes gewoon niet chill, tenzij alles veilig is (ook al zit er niet bij elkaar in hetzelfde bakje, maar als iemand dan uit een fout bakje pakt en daarna uit de goede...Dan kan je met je allergie ook niet meer uit het goede bakje eten)
Geen idee of dat in je voorbeeld het geval is hoor, maar niet altijd is snaaien lullig bedoeld.Nee, kruisbesmetting blijkt geen probleem te zijn in deze gevallen. Als dat wel het geval was zou ik het begrijpen, en al vanaf de bereiding (ruim voldoende) voedsel apart houden, maar dat hoefde allemaal niet.
[...]
Als je alleen gezamenlijke bakjes hebt zou ik ook graaien. Met schaamte, maar uit noodzaak. Als je gast een allergie heeft die gevoelig is voor kruisbesmetting snap ik het dus ook helemaal. Die moet alles wat hij/zij die avond moet eten "redden" uit de gezamenlijke bakjes voor anderen er uit pakken en het besmet wordt met bakjes die niet mogen of door ongewassen handen. Ik zou dan dus ook een beetje van alles wat ik mag pakken en daar doe ik dan de hele avond van.
ALs je moet letten op kruisbesmetting dan zijn gezamenlijke bakjes gewoon niet chill, tenzij alles veilig is (ook al zit er niet bij elkaar in hetzelfde bakje, maar als iemand dan uit een fout bakje pakt en daarna uit de goede...Dan kan je met je allergie ook niet meer uit het goede bakje eten)
Geen idee of dat in je voorbeeld het geval is hoor, maar niet altijd is snaaien lullig bedoeld.Nee, kruisbesmetting blijkt geen probleem te zijn in deze gevallen. Als dat wel het geval was zou ik het begrijpen, en al vanaf de bereiding (ruim voldoende) voedsel apart houden, maar dat hoefde allemaal niet.
Ik werd wakker en ineens was iedereen allergisch, vooral voor ware balans.
vrijdag 6 november 2015 om 17:33
quote:cellista schreef op 06 november 2015 @ 17:06:
Ik bedenk me ineens dat op de peuterspeelzaal van mijn oudste ook een kindje rondliep met heftige pinda-allergie. Verzoek (of eigenlijk eis!) van de organisatie was ook om helemaal niks met pinda mee te geven aan de rest van de kinderen, ook niet die uit een andere groep. Dit omdat ze natuurlijk wel met hetzelfde speelgoed spelen en ze geen kans wilden lopen op een doodzieke peuter. Dat vond ik echt erg netjes! Pindavrije peuterspeelzaal:)Wauw..! Enerzijds wel een mooi initiatief. Betrokken. Anderzijds vind ik dat dan ook wel weer een ander uiterste; dat niemand in het hele dagverblijf pindakaas zou mogen, ook niet op andere groepen. Wij gaven ook een eigen boter mee, (hoewel in boter geen allergenen zaten) omdat de 20 andere kinderen van dat verblijf 'zelfstandig leerden eten' en dus met hun mesjes in de stroop, pindakaas en boter hakten, restjes 'teveel' werden terug in de boterkuip gesmeerd. Dat zag er echt ranzig uit. De leiding at dan ook zelf niet mee.
Ik bedenk me ineens dat op de peuterspeelzaal van mijn oudste ook een kindje rondliep met heftige pinda-allergie. Verzoek (of eigenlijk eis!) van de organisatie was ook om helemaal niks met pinda mee te geven aan de rest van de kinderen, ook niet die uit een andere groep. Dit omdat ze natuurlijk wel met hetzelfde speelgoed spelen en ze geen kans wilden lopen op een doodzieke peuter. Dat vond ik echt erg netjes! Pindavrije peuterspeelzaal:)Wauw..! Enerzijds wel een mooi initiatief. Betrokken. Anderzijds vind ik dat dan ook wel weer een ander uiterste; dat niemand in het hele dagverblijf pindakaas zou mogen, ook niet op andere groepen. Wij gaven ook een eigen boter mee, (hoewel in boter geen allergenen zaten) omdat de 20 andere kinderen van dat verblijf 'zelfstandig leerden eten' en dus met hun mesjes in de stroop, pindakaas en boter hakten, restjes 'teveel' werden terug in de boterkuip gesmeerd. Dat zag er echt ranzig uit. De leiding at dan ook zelf niet mee.
vrijdag 6 november 2015 om 17:56
Werk op kdv maar restjes mogen absoluut niet terug gesmeerd worden! Ggd eis zelfs. Maar goed snap wel dat t gebeurt. Hier wel aparte boter voor ee kids.
Hier werden de ouders op de hoogte gesteld dat ik er werkte met pinda kaas allergie ('om het even tastbaar' te maken) en dan nog kids s ochtends brengen met broodje pindakaas in de handen, jaaa want jantje heeft niet goed gegeten. Oke kan je jantje even bij de andere groep afleveren aub.. En dan raar opkijken..
Hier werden de ouders op de hoogte gesteld dat ik er werkte met pinda kaas allergie ('om het even tastbaar' te maken) en dan nog kids s ochtends brengen met broodje pindakaas in de handen, jaaa want jantje heeft niet goed gegeten. Oke kan je jantje even bij de andere groep afleveren aub.. En dan raar opkijken..
vrijdag 6 november 2015 om 18:10
quote:Kalliope schreef op 06 november 2015 @ 14:18:
Ben blij met mijn omgeving als ik dit topic lees. Geen allergie, wel vegetarier, en daar wordt altijd goed rekening mee gehouden. Of er wordt iets anders gemaakt, of ik word meteen meegenomen naar de tafels om te laten zien wat ik wel en niet mag eten.
Zelf zeg ik nooit: "Ik ben vegetatier", als er om dieetwensen wordt gevraagd, maar ik benadruk altijd: "Ik eet geen vlees en vis", soms nog met toevoeging dat ik ook geen kip en schelp/schaaldieren eet, en ook geen producten waarin dit verwerkt is. 'Vegetarier' is voor genoeg mensen een onduidelijke term; als je alleen dat gebruikt is het niet raar als je soms een stukje vis op je bord treft.
Vragen om te verduidelijken vind ik dus ook niet irritant, hoewel ik 1 keer toch wel mijn wenkbrauwen heb opgetrokken. We gingen eten met een groepje die ik al jaren kende, en waarmee ik al vaker verjaardagen/etentjes/etc had gevierd... en toen vroeg een vriendin van me: "Wil je wel naast me zitten als ik vlees eet?" Zo raar is die vraag toch niet? Jij bent misschien wel ruimdenkend en vind het prima dat ze vlees eet als ze naast je zit maar er zijn ook vegetariërs en veganisten die misselijk worden van de geur van vlees. Die zouden het niet vol houden om een maaltijd naast iemand te zitten die vlees eet.
Pluim voor een veganistisch café waar ik laatst kwam. Je mag er je eigen eten opeten en dat is al heel fijn. Er was een vrouw die een broodje met vlees op wilde eten. Een behoorlijk sterk ruikend broodje van een Döner zaak. Mevrouw is vriendelijk uitgelegd dat het een veganistisch café is. Ze mag best haar eigen eten opeten ze mag er alleen geen vlees eten. Dat ging er bij mevrouw maar moeilijk in. Uiteindelijk is ze onder enige dwang naar buiten begeleid en toen het broodje op was is ze weer naar binnen gegaan.
Ben blij met mijn omgeving als ik dit topic lees. Geen allergie, wel vegetarier, en daar wordt altijd goed rekening mee gehouden. Of er wordt iets anders gemaakt, of ik word meteen meegenomen naar de tafels om te laten zien wat ik wel en niet mag eten.
Zelf zeg ik nooit: "Ik ben vegetatier", als er om dieetwensen wordt gevraagd, maar ik benadruk altijd: "Ik eet geen vlees en vis", soms nog met toevoeging dat ik ook geen kip en schelp/schaaldieren eet, en ook geen producten waarin dit verwerkt is. 'Vegetarier' is voor genoeg mensen een onduidelijke term; als je alleen dat gebruikt is het niet raar als je soms een stukje vis op je bord treft.
Vragen om te verduidelijken vind ik dus ook niet irritant, hoewel ik 1 keer toch wel mijn wenkbrauwen heb opgetrokken. We gingen eten met een groepje die ik al jaren kende, en waarmee ik al vaker verjaardagen/etentjes/etc had gevierd... en toen vroeg een vriendin van me: "Wil je wel naast me zitten als ik vlees eet?" Zo raar is die vraag toch niet? Jij bent misschien wel ruimdenkend en vind het prima dat ze vlees eet als ze naast je zit maar er zijn ook vegetariërs en veganisten die misselijk worden van de geur van vlees. Die zouden het niet vol houden om een maaltijd naast iemand te zitten die vlees eet.
Pluim voor een veganistisch café waar ik laatst kwam. Je mag er je eigen eten opeten en dat is al heel fijn. Er was een vrouw die een broodje met vlees op wilde eten. Een behoorlijk sterk ruikend broodje van een Döner zaak. Mevrouw is vriendelijk uitgelegd dat het een veganistisch café is. Ze mag best haar eigen eten opeten ze mag er alleen geen vlees eten. Dat ging er bij mevrouw maar moeilijk in. Uiteindelijk is ze onder enige dwang naar buiten begeleid en toen het broodje op was is ze weer naar binnen gegaan.
vrijdag 6 november 2015 om 18:38
quote:blije-bij schreef op 06 november 2015 @ 18:10:
[...]
Zo raar is die vraag toch niet? Jij bent misschien wel ruimdenkend en vind het prima dat ze vlees eet als ze naast je zit maar er zijn ook vegetariërs en veganisten die misselijk worden van de geur van vlees. Die zouden het niet vol houden om een maaltijd naast iemand te zitten die vlees eet.
Pluim voor een veganistisch café waar ik laatst kwam. Je mag er je eigen eten opeten en dat is al heel fijn. Er was een vrouw die een broodje met vlees op wilde eten. Een behoorlijk sterk ruikend broodje van een Döner zaak. Mevrouw is vriendelijk uitgelegd dat het een veganistisch café is. Ze mag best haar eigen eten opeten ze mag er alleen geen vlees eten. Dat ging er bij mevrouw maar moeilijk in. Uiteindelijk is ze onder enige dwang naar buiten begeleid en toen het broodje op was is ze weer naar binnen gegaan.Tuurlijk is het raar om aan iemand die je al jaren kent en waarmee je al zo vaak samen gegeten hebt opeens uit het niets te vragen of je wel naast haar kan zitten.
[...]
Zo raar is die vraag toch niet? Jij bent misschien wel ruimdenkend en vind het prima dat ze vlees eet als ze naast je zit maar er zijn ook vegetariërs en veganisten die misselijk worden van de geur van vlees. Die zouden het niet vol houden om een maaltijd naast iemand te zitten die vlees eet.
Pluim voor een veganistisch café waar ik laatst kwam. Je mag er je eigen eten opeten en dat is al heel fijn. Er was een vrouw die een broodje met vlees op wilde eten. Een behoorlijk sterk ruikend broodje van een Döner zaak. Mevrouw is vriendelijk uitgelegd dat het een veganistisch café is. Ze mag best haar eigen eten opeten ze mag er alleen geen vlees eten. Dat ging er bij mevrouw maar moeilijk in. Uiteindelijk is ze onder enige dwang naar buiten begeleid en toen het broodje op was is ze weer naar binnen gegaan.Tuurlijk is het raar om aan iemand die je al jaren kent en waarmee je al zo vaak samen gegeten hebt opeens uit het niets te vragen of je wel naast haar kan zitten.
Liever elitair dan een pauper!
vrijdag 6 november 2015 om 20:55
quote:Lizziewizzie schreef op 06 november 2015 @ 15:15:
[...]
Dat denk ik ook ja. Probeer de echte er maar eens uit te vissen.
Dat er tegenwoordig meer mensen iets hebben is lijkt me redelijk logisch. Er is steeds meer wetenschappelijk onderzocht en bewezen. Wellicht lokt dat uit dat sommige mensen daar interessant mee willen doen.
Ik ken in mijn omgeving ook mensen (of hun kinderen)die iets hebben waar ik een beetje mijn twijfels bij heb. Best erg want ik weet dat heel veel mensen mij een aansteller vinden en dus twijfels hebben bij mij.
Blijft altijd moeilijk om niet te oordelen.
Ja, dit ook. We waren in het zk voor een koemelktest voor kind. We wisten al dat ze echt allergie had, maar ka wilde dit verifieren (en kijken of het lactose intollerantie of melkallergie was). Ok, dan krijg je dus een paar druppels melk, dan iets meer, dan een halve mililiter etc. Ik was daar samen met een vader die zeker wist dat zijn kind koemelkallergie had, want bijvoorbeeld met pasen, na een feestje, had het oudste kind de jongste stiekem toch een paaseitje gegeven die was die avond helemaal druk. (Ik dacht: joh, na een feestje zijn alle kinderen druk). Hij was daar omdat de verzekering de Pepti dieet-opvolgmelk niet meer wilde vergoeden zonder aantoonbaar bewijs (als je kind 1 1/2 is geef je het toch ondertussen sojamelk, tarwemelk of iets dergelijks?).
Later waren we bij de arts die meldde over ons kind: ze heeft duidelijk gereageerd op de melk. Ja, dat wisten we al. Nou, zegt de arts, dat zien we zelden
[...]
Dat denk ik ook ja. Probeer de echte er maar eens uit te vissen.
Dat er tegenwoordig meer mensen iets hebben is lijkt me redelijk logisch. Er is steeds meer wetenschappelijk onderzocht en bewezen. Wellicht lokt dat uit dat sommige mensen daar interessant mee willen doen.
Ik ken in mijn omgeving ook mensen (of hun kinderen)die iets hebben waar ik een beetje mijn twijfels bij heb. Best erg want ik weet dat heel veel mensen mij een aansteller vinden en dus twijfels hebben bij mij.
Blijft altijd moeilijk om niet te oordelen.
Ja, dit ook. We waren in het zk voor een koemelktest voor kind. We wisten al dat ze echt allergie had, maar ka wilde dit verifieren (en kijken of het lactose intollerantie of melkallergie was). Ok, dan krijg je dus een paar druppels melk, dan iets meer, dan een halve mililiter etc. Ik was daar samen met een vader die zeker wist dat zijn kind koemelkallergie had, want bijvoorbeeld met pasen, na een feestje, had het oudste kind de jongste stiekem toch een paaseitje gegeven die was die avond helemaal druk. (Ik dacht: joh, na een feestje zijn alle kinderen druk). Hij was daar omdat de verzekering de Pepti dieet-opvolgmelk niet meer wilde vergoeden zonder aantoonbaar bewijs (als je kind 1 1/2 is geef je het toch ondertussen sojamelk, tarwemelk of iets dergelijks?).
Later waren we bij de arts die meldde over ons kind: ze heeft duidelijk gereageerd op de melk. Ja, dat wisten we al. Nou, zegt de arts, dat zien we zelden
