Geld & Recht
alle pijlers
Zijn onze financien eerlijk geregeld? Verschil in vermogen.
zaterdag 10 september 2022 om 10:28
Ik heb even advies nodig van een onpartijdige partij. Disclaimer: ik weet dat ik het beste informatie kan inwinnen bij een financieel adviseur of notaris, maar dat wil ik niet achter de rug van mijn partner om doen. De situatie is als volgt:
Ik heb 10 jaar een relatie met de vader van mijn 2 jonge kinderen (peuter en baby). We hebben een koophuis, waarvan we in het begin naar rato van ons salaris de hypotheek afbetaalden. Partner heeft een goede opleiding gehad en vervolgens een baan gehad waar hij enorm veel verdiende (ik hou het een beetje vaag ivm herkenbaarheid). Hierdoor heeft partner na een aantal jaar onze volledige hypotheek af kunnen betalen.
Partner heeft z'n spaargeld slim belegd in vastgoed en van de rente kunnen we nu makkelijk leven. Hij is daarom gestopt met werken, zodat hij volop kan genieten van onze jonge kinderen. Tijdens de corona crisis ben ik mijn baan verloren. Ik had een creatief beroep, waarmee ik nooit enorm veel verdiende maar wel altijd een eerlijke bijdrage kon leveren aan ons huishouden. Omdat het eigenlijk heel goed beviel dat ik ook meer thuis was, hebben we gezamenlijk besloten dat we allebei voorlopig niet meer gaan werken. We vullen onze dagen nu dus met onze kinderen en andere familie, hobby's, dingen in en om het huis en vooral veel reizen. Heerlijk en ik ben iedere dag dankbaar hiervoor. Op termijn willen we vrijwilligerswerk gaan doen en misschien een b&b beginnen (meer als tijdverdrijf dan om nog meer geld te verdienen).
In ons samenlevingscontract staat opgenomen dat ons huis voor een klein percentage van mij is (het percentage wat ik heb afbetaald) en voor de rest van mijn partner. Daarnaast staat er in het contract dat mijn partner mij 250 euro per maand betaalt zolang ik niet werk en dus geen inkomen heb. Dit bedrag spaarde ik maandelijks voor mezelf toen ik nog een eigen inkomen had en dat zou ik dus anders mislopen. Dit bedrag is puur bedoelt voor mij om te beleggen zodat ik ook eigen vermogen opbouw en een spaarpotje heb mochten we bijvoorbeeld uit elkaar gaan. Ik heb trouwens ook een privé spaarrekening waar zo'n halve ton opstaat, dit heb ik gedurende mijn leven zelf gespaard van mijn salaris.
Ik dacht dat we dit zo goed hadden vastgelegd.. Maar ergens wringt er iets bij mij. Onze financiën zijn altijd strikt gescheiden geweest. Partner wil niet trouwen, omdat hij de toegevoegde waarde niet ziet en niet zit te wachten op het betalen van partneralimentatie mochten we ooit uit elkaar gaan. Hij vindt niet dat ik dan recht heb op het geld waar hij altijd zo hard voor gewerkt heeft en zuinig voor geleefd heeft. Verstandelijk snap ik dit, maar gevoelsmatig niet. Veel dagelijkse financiële keuzes maken we samen: budgetten, waar we wonen, vakanties etc en ik help hem met zijn vastgoedportfolio. We hebben samen veel bezichtigingen gedaan en als er bijvoorbeeld iets gerepareerd of schoongemaakt moet worden dan help ik ook mee. Begrijp me niet verkeerd, hij doet 98% van het werk en heeft ook een zwaardere mentale belasting, omdat het dus uiteindelijk zijn geld is. We hebben samen ook een plan gemaakt voor de toekomst zodat we zoveel mogelijk kunnen sparen en beleggen en we dus allebei niet meer hoeven te werken. Belangrijk om te weten is dat we echt geen miljoenen inkomsten hebben, maar net genoeg om bescheiden luxe van te leven. We wonen in een gewoon huis en rijden een gewone auto.
Wat bij mij wringt, is dat mijn partner zijn financien goed voor elkaar heeft en ieder jaar meer vermogen opbouwt. Hij heeft zijn toekomst veilig gesteld. Maar als we uit elkaar zouden gaan, hou ik er niet veel aan over en kan ik weer onderaan beginnen. Omdat we niet getrouwd zijn, heb ik nergens recht op. Wat waarschijnlijk ook eerlijk is want hij heeft inderdaad keihard gewerkt hiervoor en ik heb op financieel gebied niet veel ingebracht. Dus zolang we samen blijven heb ik een prachtig leven, maar mocht hij me op een dag op straat zetten dan wordt het een ander verhaal. Ik merk dat dit als een soort donkere wolk boven mijn hoofd hangt en dat ik hierdoor een soort teamgevoel mis. Als ik dit met hem bespreek snapt hij het wel en probeert hij me gerust te stellen dat hij altijd zal zorgen voor bijvoorbeeld een dak boven mijn hoofd (en dat van z'n kinderen natuurlijk). Maar hij zegt ook dat ik niets te klagen heb, omdat ik nu een goed leven heb en als het niet bevalt kan ik ook gewoon een baan zoeken. Wat natuurlijk helemaal waar is, alleen hebben we dan niet meer zoveel vrijheid zoals nu.
Ik heb bedacht dat ik mijn spaargeld kan gebruiken om me in te kopen in zijn vastgoed investeringen. Ik zou dan op papier 2% eigenaar zijn. Is dit een goed idee?
Sorry, het is een lang verhaal geworden. Ik hoop hier wat eerlijke meningen te lezen. Heb ik het goed voor elkaar en ben ik een luxe prinses die zeurt of doe ik mezelf te kort en zit ik straks mogelijk met een probleem?
Ik heb 10 jaar een relatie met de vader van mijn 2 jonge kinderen (peuter en baby). We hebben een koophuis, waarvan we in het begin naar rato van ons salaris de hypotheek afbetaalden. Partner heeft een goede opleiding gehad en vervolgens een baan gehad waar hij enorm veel verdiende (ik hou het een beetje vaag ivm herkenbaarheid). Hierdoor heeft partner na een aantal jaar onze volledige hypotheek af kunnen betalen.
Partner heeft z'n spaargeld slim belegd in vastgoed en van de rente kunnen we nu makkelijk leven. Hij is daarom gestopt met werken, zodat hij volop kan genieten van onze jonge kinderen. Tijdens de corona crisis ben ik mijn baan verloren. Ik had een creatief beroep, waarmee ik nooit enorm veel verdiende maar wel altijd een eerlijke bijdrage kon leveren aan ons huishouden. Omdat het eigenlijk heel goed beviel dat ik ook meer thuis was, hebben we gezamenlijk besloten dat we allebei voorlopig niet meer gaan werken. We vullen onze dagen nu dus met onze kinderen en andere familie, hobby's, dingen in en om het huis en vooral veel reizen. Heerlijk en ik ben iedere dag dankbaar hiervoor. Op termijn willen we vrijwilligerswerk gaan doen en misschien een b&b beginnen (meer als tijdverdrijf dan om nog meer geld te verdienen).
In ons samenlevingscontract staat opgenomen dat ons huis voor een klein percentage van mij is (het percentage wat ik heb afbetaald) en voor de rest van mijn partner. Daarnaast staat er in het contract dat mijn partner mij 250 euro per maand betaalt zolang ik niet werk en dus geen inkomen heb. Dit bedrag spaarde ik maandelijks voor mezelf toen ik nog een eigen inkomen had en dat zou ik dus anders mislopen. Dit bedrag is puur bedoelt voor mij om te beleggen zodat ik ook eigen vermogen opbouw en een spaarpotje heb mochten we bijvoorbeeld uit elkaar gaan. Ik heb trouwens ook een privé spaarrekening waar zo'n halve ton opstaat, dit heb ik gedurende mijn leven zelf gespaard van mijn salaris.
Ik dacht dat we dit zo goed hadden vastgelegd.. Maar ergens wringt er iets bij mij. Onze financiën zijn altijd strikt gescheiden geweest. Partner wil niet trouwen, omdat hij de toegevoegde waarde niet ziet en niet zit te wachten op het betalen van partneralimentatie mochten we ooit uit elkaar gaan. Hij vindt niet dat ik dan recht heb op het geld waar hij altijd zo hard voor gewerkt heeft en zuinig voor geleefd heeft. Verstandelijk snap ik dit, maar gevoelsmatig niet. Veel dagelijkse financiële keuzes maken we samen: budgetten, waar we wonen, vakanties etc en ik help hem met zijn vastgoedportfolio. We hebben samen veel bezichtigingen gedaan en als er bijvoorbeeld iets gerepareerd of schoongemaakt moet worden dan help ik ook mee. Begrijp me niet verkeerd, hij doet 98% van het werk en heeft ook een zwaardere mentale belasting, omdat het dus uiteindelijk zijn geld is. We hebben samen ook een plan gemaakt voor de toekomst zodat we zoveel mogelijk kunnen sparen en beleggen en we dus allebei niet meer hoeven te werken. Belangrijk om te weten is dat we echt geen miljoenen inkomsten hebben, maar net genoeg om bescheiden luxe van te leven. We wonen in een gewoon huis en rijden een gewone auto.
Wat bij mij wringt, is dat mijn partner zijn financien goed voor elkaar heeft en ieder jaar meer vermogen opbouwt. Hij heeft zijn toekomst veilig gesteld. Maar als we uit elkaar zouden gaan, hou ik er niet veel aan over en kan ik weer onderaan beginnen. Omdat we niet getrouwd zijn, heb ik nergens recht op. Wat waarschijnlijk ook eerlijk is want hij heeft inderdaad keihard gewerkt hiervoor en ik heb op financieel gebied niet veel ingebracht. Dus zolang we samen blijven heb ik een prachtig leven, maar mocht hij me op een dag op straat zetten dan wordt het een ander verhaal. Ik merk dat dit als een soort donkere wolk boven mijn hoofd hangt en dat ik hierdoor een soort teamgevoel mis. Als ik dit met hem bespreek snapt hij het wel en probeert hij me gerust te stellen dat hij altijd zal zorgen voor bijvoorbeeld een dak boven mijn hoofd (en dat van z'n kinderen natuurlijk). Maar hij zegt ook dat ik niets te klagen heb, omdat ik nu een goed leven heb en als het niet bevalt kan ik ook gewoon een baan zoeken. Wat natuurlijk helemaal waar is, alleen hebben we dan niet meer zoveel vrijheid zoals nu.
Ik heb bedacht dat ik mijn spaargeld kan gebruiken om me in te kopen in zijn vastgoed investeringen. Ik zou dan op papier 2% eigenaar zijn. Is dit een goed idee?
Sorry, het is een lang verhaal geworden. Ik hoop hier wat eerlijke meningen te lezen. Heb ik het goed voor elkaar en ben ik een luxe prinses die zeurt of doe ik mezelf te kort en zit ik straks mogelijk met een probleem?
zondag 11 september 2022 om 13:14
Over je poll. Ik stem beiden:
1je hebt het goed voor elkaar
je vaste lasten,spaargeld en uitgaven betaald je vriend. Hij is betrokken bij de kids. Gul naar jou en is graag bij je. Jij hebt alle luxe om hiervan te genieten, studeren of werken waarbij je met je nettosalaris mag doen wat je wilt
Je zeurt: zie bovenstaande wat je hebt en kan hebben. Het geld van je vriend is verder niet van jou, dus nee daar heb je geen recht op en als jullie trouwen wel (gedeeltelijk)
Je bent niet erg zakelijk en zit mogelijk met een probleem
Dat klopt helemaal. Je hebt legio mogelijkheden om zakelijker te worden en problemen te voorkomen, in plaats daarvan vind je dat je nog meer geld van je vriend moet krijgen in andere situaties. Tenzij je anders beslist. Ik vroeg al eerder.
Wil je wel werken? Of wil je deze situatie zo houden+financiële zekerheid?
1je hebt het goed voor elkaar
je vaste lasten,spaargeld en uitgaven betaald je vriend. Hij is betrokken bij de kids. Gul naar jou en is graag bij je. Jij hebt alle luxe om hiervan te genieten, studeren of werken waarbij je met je nettosalaris mag doen wat je wilt
Je zeurt: zie bovenstaande wat je hebt en kan hebben. Het geld van je vriend is verder niet van jou, dus nee daar heb je geen recht op en als jullie trouwen wel (gedeeltelijk)
Je bent niet erg zakelijk en zit mogelijk met een probleem
Dat klopt helemaal. Je hebt legio mogelijkheden om zakelijker te worden en problemen te voorkomen, in plaats daarvan vind je dat je nog meer geld van je vriend moet krijgen in andere situaties. Tenzij je anders beslist. Ik vroeg al eerder.
Wil je wel werken? Of wil je deze situatie zo houden+financiële zekerheid?
zondag 11 september 2022 om 14:08
Bedankt voor alle nieuwe reacties. Ik merk dat ik me enigszins aangevallen voel dat ik word weggezet als golddigger. Ik heb altijd heel hard gewerkt voor mijn eigen geld, en ben tot aan corona altijd onafhankelijk geweest. Ik verdiende niet zoveel als mijn partner, maar toch genoeg om een hypotheek te krijgen en altijd 50% in alle vaste lasten bij te dragen in ons huishouden (zoals ik al schreef in mijn openingspost). Het was nooit mijn intentie om op zijn zak te teren, maar het liep zo en het beviel voor beide goed om maximaal tijd met de kinderen door te brengen. Mijn partner is zeer zakelijk, ik ben meer het gevoelige creatieve type en daarom was ik bang dat ik mezelf mogelijk in een financieel onhandige situatie had gebracht. En inderdaad, daar zijn jullie het roerend mee eens.
Ik typ zo nog meer, er komt even iets tussendoor.
Ik typ zo nog meer, er komt even iets tussendoor.
zondag 11 september 2022 om 14:23
Ik durf het zeker, maar ik vind het wel een heel moeilijk onderwerp om te bespreken. Ik vind het een vage scheidslijn tussen opkomen voor mezelf en geen misbruik van hem maken.
Ik vraag me af wat hij verwacht als ik ga werken qua inbreng. Verwacht hij dat ik de helft van m'n salaris inleg voor vaste lasten? Dat zou voor mij namelijk heel veel geld dan zijn en voor hem maar een schijntje. Maar al mijn salaris voor mezelf houden en dan nieuwe kleren van zijn salaris kopen voelt ook niet goed. Hoe denken jullie hierover?
zondag 11 september 2022 om 14:29
En even voor de duidelijkheid: het is niet dat ik niet wil werken. We hebben een financieel plan gemaakt en als dat allemaal gaat zoals bedacht HOEF ik voor het geld nooit meer te werken, mits we bij elkaar blijven. Maar natuurlijk wil ik wel een beetje een doel in mijn leven hebben. De eerste periode voelde het als een soort lange vakantie, maar ik denk voornamelijk in de winter dag de verveling toe zal gaan slaan.
Ik wil niet zomaar een baan aannemen, ik wil (zoals iemand hier al zei) me gaan oriënteren op een baan waarin ik goed kan verdienen zodat ik goed voor mezelf en de kinderen kan zorgen mocht het nodig zijn. Ik heb nu inderdaad de tijd en financiële middelen om een studie te gaan doen, helaas heb ik flauw idee wat ik wil. Maar dat is een ander vraagstuk, ik denk dat ik daar een topic over open op de werk en studie pijler.
Ik wil niet zomaar een baan aannemen, ik wil (zoals iemand hier al zei) me gaan oriënteren op een baan waarin ik goed kan verdienen zodat ik goed voor mezelf en de kinderen kan zorgen mocht het nodig zijn. Ik heb nu inderdaad de tijd en financiële middelen om een studie te gaan doen, helaas heb ik flauw idee wat ik wil. Maar dat is een ander vraagstuk, ik denk dat ik daar een topic over open op de werk en studie pijler.
zondag 11 september 2022 om 14:37
Godsamme zeg, first world problems. De meeste mensen zijn veel meer dan de helft kwijt aan vaste lasten én moeten van datzelfde salaris kleding betalen. Shocking he?Banaantje82 schreef: ↑11-09-2022 14:23
Ik vraag me af wat hij verwacht als ik ga werken qua inbreng. Verwacht hij dat ik de helft van m'n salaris inleg voor vaste lasten? Dat zou voor mij namelijk heel veel geld dan zijn en voor hem maar een schijntje. Maar al mijn salaris voor mezelf houden en dan nieuwe kleren van zijn salaris kopen voelt ook niet goed. Hoe denken jullie hierover?
Ga gewoon in gesprek, spreek jouw verwachtingen uit en laat hem die van hem uitspreken.
zondag 11 september 2022 om 14:53
Dit is heel grof gezegd maar wel een beetje zo. Het gaat niet alleen om geld, maar vooral hoe je je tijd indeelt en wat de verdeling is.Klusjesvrouw schreef: ↑11-09-2022 10:05Misschien scheldt hij je de schuld wel kwijt. Dan hoef je niet meer te werken TO. Maar dan verwacht hij wel van je dat je de kinderen opvoedt, het eten kookt, boodschappen doet, het huis schoonmaakt en seks gaat hebben wanneer hij wilt. En alles wat je wilt doen of kopen moet hij eerst goed keuren.
Je wordt door deze constructie een huisslaaf TO. En wat als je ouder wordt en hij wilt je inruilen voor een jonger model? Je hebt nu geen poot om op te staan.
Die man klinkt helemaal niet naar of beroerd, maar je moet altijd in elke relatie wel duidelijk zijn in wat je zelf wenst. Anders ga je alleen maar mee in het verhaal van een ander.
Het klinkt heel redelijk om dan maar het huishouden te doen oid omdat tja wat breng je anders in.
Om dan dat alleen op het bordje van man te gooien, to heeft zo te lezen een mooie kans om goed gefaciliteerd iets te zoeken waar ze voldoening in kan vinden en goed voor zichzelf en haar gezin kan zorgen.
Ik gok zomaar dat die man dat alleen maar toejuicht.
zondag 11 september 2022 om 15:02
Veel schrijven dat het een luxepositie is waar TO in zit, maar ik vind het helemaal niet alleen maar benijdenswaardig. Het is ook gewoon een heel uitzonderlijke situatie waarin het bijna onmogelijk is om de zaken echt eerlijk te verdelen. Ik kan me echt voorstellen dat dit juist behoorlijk gecompliceerd is.
Overigens heb ik helemaal niet het idee dat haar man het zo toejuicht als ze gaat werken. Niet dat hij haar zal beletten, maar hij heeft wel heel duidelijk laten doorschemeren dat een groot deel van de lol van het thuiszitten er voor hem dan wel af is. Natuurlijk hoeft TO zich daar totaal niet door te laten weerhouden, maar ik kan me voorstellen dat ze dat toch wel in haar hoofd heeft zitten. En dan is dus ook de vraag hoe hij, als zijn plezier in het thuiszitten sowieso al gehalveerd is, de taakverdeling ziet als TO weer werkt, maar hij nog steeds het meeste geld binnenbrengt. Wordt hij huisman? Vindt hij dat zij dat buiten werktijd maar moet doen omdat hij al de (niet werkende) kostwinner is? Dan krijg je helemaal een rare situatie, lijkt mij.
Ik kan me echt wel indenken dat dit niet zo leuk is als het lijkt. Ja, als je de situatie zoals nu erin houdt en niet zoveel nadenkt over eventuele consequenties, maar wel als je er iets aan wil veranderen.
Overigens heb ik helemaal niet het idee dat haar man het zo toejuicht als ze gaat werken. Niet dat hij haar zal beletten, maar hij heeft wel heel duidelijk laten doorschemeren dat een groot deel van de lol van het thuiszitten er voor hem dan wel af is. Natuurlijk hoeft TO zich daar totaal niet door te laten weerhouden, maar ik kan me voorstellen dat ze dat toch wel in haar hoofd heeft zitten. En dan is dus ook de vraag hoe hij, als zijn plezier in het thuiszitten sowieso al gehalveerd is, de taakverdeling ziet als TO weer werkt, maar hij nog steeds het meeste geld binnenbrengt. Wordt hij huisman? Vindt hij dat zij dat buiten werktijd maar moet doen omdat hij al de (niet werkende) kostwinner is? Dan krijg je helemaal een rare situatie, lijkt mij.
Ik kan me echt wel indenken dat dit niet zo leuk is als het lijkt. Ja, als je de situatie zoals nu erin houdt en niet zoveel nadenkt over eventuele consequenties, maar wel als je er iets aan wil veranderen.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
zondag 11 september 2022 om 15:08
Ik denk dat we dan een schoonmaakster zouden inhuren. Dat heeft hij nu ook voorgesteld, maar dat wil ik niet omdat ik dat niet nodig vind. En sowieso doet hij al meer met de kinderen, dat is er een beetje ingeslopen na mijn tweede bevalling waarna ik een postnatale depressie kreeg en hij veel op zich moest nemen. Hij is echt de liefste en beste vader die ik me voor mijn kinderen kon wensen.
Hij zal het niet toejuichen als ik een "baantje" zou nemen (even heel lullig gezegd, weet niet zo goed hoe te omschrijven". Maar als ik aangeeft dat ik mezelf wil ontwikkelen en aan mijn cv wil werken zal hij dat wel toejuichen, gezien zijn ambitieuze instelling. Ik weet vrijwel zeker dat hij dan ook weer actief op zoek gaat naar (freelance) werk. Enkel als bezigheidstherapie en voor de sociale contacten.
Hij zal het niet toejuichen als ik een "baantje" zou nemen (even heel lullig gezegd, weet niet zo goed hoe te omschrijven". Maar als ik aangeeft dat ik mezelf wil ontwikkelen en aan mijn cv wil werken zal hij dat wel toejuichen, gezien zijn ambitieuze instelling. Ik weet vrijwel zeker dat hij dan ook weer actief op zoek gaat naar (freelance) werk. Enkel als bezigheidstherapie en voor de sociale contacten.
zondag 11 september 2022 om 15:43
Hoe het te omschrijven? Nou, gewoon: een baan. Dat is het toch? Ook als het geen 40 uur is, ook als je er niet zoveel mee verdient als hij, mag je het gewoon een baan noemen.
En als hij dan ook weer gaat werken dan is dat aan hem, een keus die losstaat van jouw keus om te gaan werken. Als je het als één geheel gaat zien dan ga jij je straks verantwoordelijk voelen voor het feit dat er dan een eind komt aan zijn droomleven van vrij zijn en gaan en staan waar je wil.
En als hij dan ook weer gaat werken dan is dat aan hem, een keus die losstaat van jouw keus om te gaan werken. Als je het als één geheel gaat zien dan ga jij je straks verantwoordelijk voelen voor het feit dat er dan een eind komt aan zijn droomleven van vrij zijn en gaan en staan waar je wil.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
zondag 11 september 2022 om 15:58
Misschien te hard. Maar ik heb genoeg vrouwen gezien die wilde scheiden, maar dat simpelweg niet konden omdat er geen geld voor was. Ik denk ook niet dat die man een kwaaie is. Maar wat als TO geen zin in het huishouden krijgt of seks. Dan denk ik dat het argument dat jij maakt dat ze wel iets moet bijbrengen door haar man gezegd zou worden. Ik zou mij erg gevangen voelen. En zeker dat ze geld van die man krijgt als een soort van zakgeld. TO je bent een vrouw geen kleine meid.Surebaby schreef: ↑11-09-2022 14:53Dit is heel grof gezegd maar wel een beetje zo. Het gaat niet alleen om geld, maar vooral hoe je je tijd indeelt en wat de verdeling is.
Die man klinkt helemaal niet naar of beroerd, maar je moet altijd in elke relatie wel duidelijk zijn in wat je zelf wenst. Anders ga je alleen maar mee in het verhaal van een ander.
Het klinkt heel redelijk om dan maar het huishouden te doen oid omdat tja wat breng je anders in.
Om dan dat alleen op het bordje van man te gooien, to heeft zo te lezen een mooie kans om goed gefaciliteerd iets te zoeken waar ze voldoening in kan vinden en goed voor zichzelf en haar gezin kan zorgen.
Ik gok zomaar dat die man dat alleen maar toejuicht.
zondag 11 september 2022 om 16:01
Het is gewoon een hele gevaarlijke constructie. TO kan zich verplicht voelen om bepaalde dingen te doen die ze niet wil omdat haar vriend dat wilt. Daarnaast is ze ook niet getrouwd. Dit maakt haar toekomst erg onzeker. Ik heb altijd van huis uit meegekregen dat je nooit afhankelijk moet worden van een man. Afhankelijkheid is de eerste stap van misbruik.bumblebijtje schreef: ↑11-09-2022 12:36De wereldvreemdheid van sommige reacties hier
Kerel heeft het mooi voor elkaar, zorgt er voor dat hij noch TO eigenlijk nog moeten werken, maar op de één of andere manier is hij voor sommige hier nog steeds de slechte... TO is letterlijk de enige in deze die ook maar enige actie moet gaan ondernemen en die haar eigen leven maar eens wat in handen moet gaan nemen, of zich erbij neer moet leggen dat ze nu in luxe baadt, maar dat ze dat niet aan zichzelf te danken heeft en dat ze dat dus kwijt kan geraken als de relatie stopt.
zondag 11 september 2022 om 16:47
Niet meer dan bij een partnerschap of samenlevingscontract. Uit elkaar gaan is hoogstens moeilijker als iemand dwars zit en duurder.CatherineTheGreat schreef: ↑11-09-2022 09:39Toegevoegde waarde is van trouwen is dat je het voor jezelf en de wereld bewust voor kiest en erkent dat je een team bent en dat je verantwoordelijk voor elkaar bent.
Dat is, denk ik, wat er bij jou wringt: je mist zijn beslissing 'voor de lange termijn'.
Hij betaalt je wat en jouw leven maar dat is alleen maar zolang hij ook van jou geniet.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
zondag 11 september 2022 om 16:48
Vrije tijd is niet hetzelfde als vrijheid (van keuzes)Turtlerain schreef: ↑11-09-2022 12:49Jij bent waarschijnlijk financieel onafhankelijk, dus heb je vrijheid. Dat is van onschatbare waarde.
Ik bedoel de redenering van TO dat ze geen vrijheid (lees vrije tijd) meer heeft op het moment dat ze gaat werken.
Als je te duur wil leven, heb je geenvrije tijd. Dat zijn keuzes
TO leeft in een constructie die ze zelf niet betalen kan, en heeft zichzelf alle vrijheid ontnomen
zondag 11 september 2022 om 16:55
Ik vind dit ook eerder een nachtmerrie dan een sprookjeSusan schreef: ↑11-09-2022 15:02Veel schrijven dat het een luxepositie is waar TO in zit, maar ik vind het helemaal niet alleen maar benijdenswaardig. Het is ook gewoon een heel uitzonderlijke situatie waarin het bijna onmogelijk is om de zaken echt eerlijk te verdelen. Ik kan me echt voorstellen dat dit juist behoorlijk gecompliceerd is.
Heb graag de hoofdrol in mijn leven, geen bijrol in dat van een ander
lila-linda wijzigde dit bericht op 11-09-2022 18:10
0.20% gewijzigd
zondag 11 september 2022 om 17:05
Dat is jouw projectie, geen gegeven.Klusjesvrouw schreef: ↑11-09-2022 16:01Het is gewoon een hele gevaarlijke constructie. TO kan zich verplicht voelen om bepaalde dingen te doen die ze niet wil omdat haar vriend dat wilt. Daarnaast is ze ook niet getrouwd. Dit maakt haar toekomst erg onzeker. Ik heb altijd van huis uit meegekregen dat je nooit afhankelijk moet worden van een man. Afhankelijkheid is de eerste stap van misbruik.
Maar verder is het aan TO om iets aan haar situatie te doen, niet aan haar partner. Ze kan nu genieten van een luxe die ze niet aan zichzelf te danken heeft, dat ze die luxe dan gebruikt om haar positie te verbeteren (iets waar zo te lezen die partner alleen maar ondersteunend in zou zijn), ipv zich af te vragen of ze eigenlijk geen deel van haar partner zou moeten gaan opeisen. Dat laatste zou voor die partner immers wel een signaal kunnen zijn dat ze eigenlijk liever niet wil afgeven.
zondag 11 september 2022 om 18:00
Bijzonder dat er nu van gemaakt wordt dat hij niet wil dat zij gaat werken omdat hij zich dan zou vervelen.
In de OP zegt TO al dat hij zegt dat ze prima een baan kan zoeken. Het lijkt me voor hem zelf ook geen verkeerd idee, een vaste bezigheid buiten het gezin.
TO, 50% bijdragen aan de vaste lasten lijkt me niet echt eerlijk in jullie situatie. Veel stellen met een gezin kiezen voor een naar rato regeling. In jouw geval zou ik het ook niet onlogisch vinden als hij alle vaste lasten betaald en jij voor jezelf de persoonlijke uitgaven en de rest sparen/investeren.
In de OP zegt TO al dat hij zegt dat ze prima een baan kan zoeken. Het lijkt me voor hem zelf ook geen verkeerd idee, een vaste bezigheid buiten het gezin.
TO, 50% bijdragen aan de vaste lasten lijkt me niet echt eerlijk in jullie situatie. Veel stellen met een gezin kiezen voor een naar rato regeling. In jouw geval zou ik het ook niet onlogisch vinden als hij alle vaste lasten betaald en jij voor jezelf de persoonlijke uitgaven en de rest sparen/investeren.
anoniem_64fd9f1a16274 wijzigde dit bericht op 11-09-2022 18:06
Reden: Niet goed gelezen.
Reden: Niet goed gelezen.
15.53% gewijzigd
zondag 11 september 2022 om 18:02
5 ton op de bank noem ik niet 'geen bezittingen'.DingDong schreef: ↑11-09-2022 09:58TO, je man heeft het allemaal voor zichzelf perfect geregeld. Jij bent zijn gezelschapsdame voor 250 euro per maand (zakgeld?) met kost en inwoning en jij hebt helemaal niks.
Gelukkig liggen de banen voor het oprapen. Solliciteer en ga lekker 4 dagen werken met de boodschap naar man:" Ik vind het fijn dat jij je schaapjes op het droge hebt maar door jouw financiële constructie heb ik geen bezittingen, nu niet en in de toekomst ook niet". "Door deze constructie heb je een flink stuk van mijn zelfrespect afgepakt en ben ik niets meer dan je gezelschapsdame zonder enige zekerheden dus ik ga nu zorgen dat ik voor mezelf een betere positie creëer zowel financieel als in waardigheid". "Natuurlijk hebben we dan minder de vrijheid om te doen wat we willen maar ik wil ook de vrijheid hebben om niet aan je vast te zitten omdat ik nu financieel afhankelijk van je ben"
Hij zal het niet leuk vinden, het feit dat jij van hem afhankelijk bent geeft hem namelijk de rust dat je toch niet bij hem weg kan want je hebt niets. Hij kan dus zorgen dat het één en ander op papier komt te staan of je gaat werken en hij wordt lekker huisman.
zondag 11 september 2022 om 18:11
Dat wordt er niet van gemaakt, dat is wat zij vertelt. Dat hij eenzaam was toen ze nog werkte en dat ze zelf denkt dat als zij weer gaat werken, hij ook snel weer zal werken, al is het dan als bezigheidstherapie. Dat zijn haar woorden. Dat komt op mij niet over alsof hij zou staan te springen als zij weer gaat werken, je kunt er niet omheen dat aan het leventje dat ze nu hebben dan een eind komt. En ook dat de verdeling zoals die nu is opnieuw bekeken zal moeten worden.Rosalind* schreef: ↑11-09-2022 18:00Bijzonder dat er nu van gemaakt wordt dat hij niet wil dat zij gaat werken omdat hij zich dan zou vervelen.
In de OP zegt TO al dat hij zegt dat ze prima een baan kan zoeken. Het lijkt me voor hem zelf ook geen verkeerd idee, een vaste bezigheid buiten het gezin.
TO, 50% bijdragen aan de vaste lasten lijkt me niet echt eerlijk in jullie situatie. Veel stellen met een gezin kiezen voor een naar rato regeling. In jouw geval zou ik het ook niet onlogisch vinden als hij alle vaste lasten betaald en jij voor jezelf de persoonlijke uitgaven en de rest sparen/investeren.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
zondag 11 september 2022 om 18:12
Ik weet niet wat hij verwacht, jij kent hem beter dan wij. Ik zou zeggen: stop met de maandelijkse toelage van 250 en koop kleding van je eigen verdiende geld. In mijn eigen situatie betalen man en ik vaste lasten naar rato van inkomen maar dat ligt in jouw situatie wat ingewikkelderBanaantje82 schreef: ↑11-09-2022 14:23Ik durf het zeker, maar ik vind het wel een heel moeilijk onderwerp om te bespreken. Ik vind het een vage scheidslijn tussen opkomen voor mezelf en geen misbruik van hem maken.
Ik vraag me af wat hij verwacht als ik ga werken qua inbreng. Verwacht hij dat ik de helft van m'n salaris inleg voor vaste lasten? Dat zou voor mij namelijk heel veel geld dan zijn en voor hem maar een schijntje. Maar al mijn salaris voor mezelf houden en dan nieuwe kleren van zijn salaris kopen voelt ook niet goed. Hoe denken jullie hierover?
zondag 11 september 2022 om 18:15
Ik heb niet alles gelezen maar stel dat hij het uitmaakt, hij werkt niet en is full time thuis en jij zal full time moeten werken want je krijgt geen alimentatie.
Dan kun je geen co ouderschap hebben, je krijgt de kinderen dan 1 weekend in de 14 dagen.
Ik zou in ieder geval proberen om een baan te vinden waarbij je in 20 uur genoeg zou verdienen om in geval van uit elkaar gaan je broek op te houden zodat als de nood aan de man komt je in ieder geval co ouderschap kunt hebben.
Dan kun je geen co ouderschap hebben, je krijgt de kinderen dan 1 weekend in de 14 dagen.
Ik zou in ieder geval proberen om een baan te vinden waarbij je in 20 uur genoeg zou verdienen om in geval van uit elkaar gaan je broek op te houden zodat als de nood aan de man komt je in ieder geval co ouderschap kunt hebben.
zondag 11 september 2022 om 18:15
Jup, mee eens. TS ik krijg steeds het gevoel dat jij je ondergeschikt voelt aan je partner.Lila-Linda schreef: ↑11-09-2022 16:55Ik vind dit ook eerder een nachtmerrie dan een sprookje
Heb graag de hoofdrol in mijn leven, geen bijrol in dat van een ander
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in