Gezondheid
alle pijlers
Borstkanker, wie wil meekletsen?
zondag 1 oktober 2017 om 23:47
Pieps2016 schreef: ↑20-09-2017 21:21Nee het is mijn echte vader die is overleden. Had niet echt een band met hem, had hem zelfs al jaren niet meer gesproken.
Kreeg veel telefoontjes dat mensen hem al een aantal weken niet meer te pakken kregen. Ik had nog een sleutel van hem dus ben eens polshoogte gaan nemen. Jullie kunnen wel raden wat ik aantrof.
Heb toen maar 112 gebeld want ik wist het ook niet. Helemaal kut gewoon, dit verdiende hij ook weer niet maar ik kan er geen traan om laten.
Pieps, wat erg om dit mee te maken. Heel naar.
Gaat het een beetje met je?
dinsdag 17 oktober 2017 om 00:07
Hoi allemaal,
Ik was dit topic even kwijt. Gaat alles goed met iedereen hier?
Ik heb morgen mijn eerste 3 maanden controle. Had al eerder gemoeten maar door al het gedoe met mijn vader heb ik het verzet. Maak mij ernstige zorgen. Eergister heb ik flink in de tuin gewerkt, zwaar werk wat ik normaal niet doe en had wat spierpijn in mijn oksel. Dus ik ging voelen en 1 klier is groot, te groot. Centimeter of 3 a 4 denk ik. Een normale klier is tot en met 1,5 centimeter dus ik ben bang dat het weer mis is. Mijn andere klieren kan ik gelukkig niet voelen dus ik hoop dat ik gewoon een infectie ergens heb.
Ik was dit topic even kwijt. Gaat alles goed met iedereen hier?
Ik heb morgen mijn eerste 3 maanden controle. Had al eerder gemoeten maar door al het gedoe met mijn vader heb ik het verzet. Maak mij ernstige zorgen. Eergister heb ik flink in de tuin gewerkt, zwaar werk wat ik normaal niet doe en had wat spierpijn in mijn oksel. Dus ik ging voelen en 1 klier is groot, te groot. Centimeter of 3 a 4 denk ik. Een normale klier is tot en met 1,5 centimeter dus ik ben bang dat het weer mis is. Mijn andere klieren kan ik gelukkig niet voelen dus ik hoop dat ik gewoon een infectie ergens heb.
dinsdag 17 oktober 2017 om 10:44
dinsdag 17 oktober 2017 om 11:03
Nee, mijn ogen lijken niet samen te werken waardoor het voelt alsof ik op een boot zit. Gekke eraan is dat ik voornamelijk s ochtends last heb. In de loop vd middag wordt het beter en s avonds heb ik eigenlijk geen last. Als het uitzaaiingen zouden zijn, lijkt me dat je daar gedurende de hele dag last van hebt. Denk echt dat het aan een van mn medicijnen ligt (die ik trouwens niet echt nodig heb, dus dat is mooi).
dinsdag 17 oktober 2017 om 13:15
Goed nieuws! Ik heb niks gelukkig.
Klieren laten voelen en idd die onder mijn oksel was actief, gelijk Thorax foto laten maken waar ze geen lymfomen op zagen, bloedonderzoek was goed maar wel flink wat ontstekingswaarden. Heb nergens last van maar kon toch snel doorlopen naar de kaakchirurg die een overzichtsfoto heeft gemaakt en ik heb gewoon een flinke kaakontsteking en hij doet geen pijn omdat het vuil af kon vloeien dus nu antibiotica gehad en wat afspraken met de kaakchirurg. Maar daar kwam die grote klier dus vandaan. Ben enorm opgelucht en nu enorme hoofdpijn en uitgeput door de spanning dus ik ga even lekker naar bed.
Klieren laten voelen en idd die onder mijn oksel was actief, gelijk Thorax foto laten maken waar ze geen lymfomen op zagen, bloedonderzoek was goed maar wel flink wat ontstekingswaarden. Heb nergens last van maar kon toch snel doorlopen naar de kaakchirurg die een overzichtsfoto heeft gemaakt en ik heb gewoon een flinke kaakontsteking en hij doet geen pijn omdat het vuil af kon vloeien dus nu antibiotica gehad en wat afspraken met de kaakchirurg. Maar daar kwam die grote klier dus vandaan. Ben enorm opgelucht en nu enorme hoofdpijn en uitgeput door de spanning dus ik ga even lekker naar bed.
woensdag 18 oktober 2017 om 12:01
Jeetje Sugarbaby, dat klinkt als een naar verschijnsel! Hopelijk is het inderdaad gewoon een bijwerking van medicijnen waar je mee kunt stoppen. Het lijkt me een grote inbreuk op je kwaliteit van leven hebben. Vervelend hoor! 
Pieps, fijn dat het alleen maar een ontsteking is! Ik kan me je zenuwen goed voorstellen! Hier een paar dagen te lang niet kunnen sporten, met als gevolg meteen weer een dikke borst en meer pijn. Daar wilde ik ook al de dokter voor bellen, want zie je wel: de kanker was terug. Kon niet anders.
Maar als dat vocht een paar dagen extra heeft kunnen opbouwen, dan is het gewoon niet na één sportsessie weg. Dus het is maar goed dat ik even gewacht heb met bellen, want inmiddels heb ik er weer een paar bezoekjes aan de sportschool op zitten en is de pijn gewoon weer weg.
Pieps, fijn dat het alleen maar een ontsteking is! Ik kan me je zenuwen goed voorstellen! Hier een paar dagen te lang niet kunnen sporten, met als gevolg meteen weer een dikke borst en meer pijn. Daar wilde ik ook al de dokter voor bellen, want zie je wel: de kanker was terug. Kon niet anders.
Maar als dat vocht een paar dagen extra heeft kunnen opbouwen, dan is het gewoon niet na één sportsessie weg. Dus het is maar goed dat ik even gewacht heb met bellen, want inmiddels heb ik er weer een paar bezoekjes aan de sportschool op zitten en is de pijn gewoon weer weg.
Dat de diva's even hun device erbij melden is het devies.
donderdag 19 oktober 2017 om 12:01
Weet je al meer sugarbaby?
Beeldig stom he, elk klein dingetje en gelijk denken dat de kanker terug is. Eigenlijk wel heel logisch ook maar ik vraag mij toch af of deze zorgen voor altijd zullen blijven. Wil gewoon verder met mijn leven en niet bij alles in de stress zitten.
En een vriendinnetje van mij heeft borstkanker. Heeft ze vanmorgen gehoord. Pas 25 jaar, dacht altijd dat kanker iets was voor oude mensen. Nou niet dus.
Beeldig stom he, elk klein dingetje en gelijk denken dat de kanker terug is. Eigenlijk wel heel logisch ook maar ik vraag mij toch af of deze zorgen voor altijd zullen blijven. Wil gewoon verder met mijn leven en niet bij alles in de stress zitten.
En een vriendinnetje van mij heeft borstkanker. Heeft ze vanmorgen gehoord. Pas 25 jaar, dacht altijd dat kanker iets was voor oude mensen. Nou niet dus.
donderdag 19 oktober 2017 om 12:06
Beeldig, het gaat om Tavegyl in pilvorm. Ik voelde me lamlendig na het slikken van een van mijn pillen, dus ik heb een pilletje genomen en daar voelde ik me beter door. Eerste keer viel ik meteen in slaap, maar tweede keer bleef ik nog uren wakker. Had dus het idee dat ik minder sterk reageerde op de pilletjes, dan in het infuus. Niet dus. Sinds ik ben gestopt, heb ik helemaal geen
Last meer van mn ogen en hoofd.
Ik heb zo’n last van diarree door mn pillen. En ik geef nog over ook.
Blegh.
Last meer van mn ogen en hoofd.
Ik heb zo’n last van diarree door mn pillen. En ik geef nog over ook.
Blegh.
zaterdag 21 oktober 2017 om 20:39
Oh bah dat klinkt ook niet fijn, Sugarbaby. En dat zijn zeker geen pillen waar je mee kunt stoppen? 
Fijn dat je rare hoofdklachten kwamen door de tavegyl! Nu gebruik je die dus niet meer? Of is dat juist waarom je nu zo last van je ingewanden hebt, juist omdat je die tavegyl niet meer slikt?
Pieps, jeetje wat een schrik voor die vriendin. Met 25 jaar borstkanker, dat is ook wel heel erg jong. Dat hoor je niet vaak (gelukkig maar). En die angst... mijn ervaring met mijn andere ziekte is dat die angst op den duur wel minder wordt. Als het allemaal wat minder vers is en als je wat vaker situaties meegemaakt hebt waarin je pijntjes heb die gewoon onschuldig blijken te zijn, dan schiet je bij een volgend pijntje ook wat minder in de stress. Maar ik ga er vanuit dat we er altijd alert op zullen blijven. Dat lijkt me niet meer dan normaal.
Fijn dat je rare hoofdklachten kwamen door de tavegyl! Nu gebruik je die dus niet meer? Of is dat juist waarom je nu zo last van je ingewanden hebt, juist omdat je die tavegyl niet meer slikt?
Pieps, jeetje wat een schrik voor die vriendin. Met 25 jaar borstkanker, dat is ook wel heel erg jong. Dat hoor je niet vaak (gelukkig maar). En die angst... mijn ervaring met mijn andere ziekte is dat die angst op den duur wel minder wordt. Als het allemaal wat minder vers is en als je wat vaker situaties meegemaakt hebt waarin je pijntjes heb die gewoon onschuldig blijken te zijn, dan schiet je bij een volgend pijntje ook wat minder in de stress. Maar ik ga er vanuit dat we er altijd alert op zullen blijven. Dat lijkt me niet meer dan normaal.
Dat de diva's even hun device erbij melden is het devies.
zaterdag 21 oktober 2017 om 22:26
zondag 22 oktober 2017 om 02:39
He bah sugarbaby
En Pieps, dat is wel heel jong inderdaad! Ik had het er pas in het ziekenhuis nog over met de verpleging (je hoort constant iedereen z'n geboortedatum opdreunen) dat ik nog steeds de jongste was. Toen zei ze dat het wel eens voorkwam bij echt jonge vrouwen maar niet zo vaak gelukkig. En dat dat altijd heel heftig was.
Bij mij hebben ze de medicatie iets aangepast. Ik slik nu in 2 weken de dosis die ik normaal in 3 weken neem, zodat mijn lichaam een week rust heeft. In de hoop dat mijn bloedplaatjes dit beter trekken. Volgens man ruik ik nu naar chemo
En Pieps, dat is wel heel jong inderdaad! Ik had het er pas in het ziekenhuis nog over met de verpleging (je hoort constant iedereen z'n geboortedatum opdreunen) dat ik nog steeds de jongste was. Toen zei ze dat het wel eens voorkwam bij echt jonge vrouwen maar niet zo vaak gelukkig. En dat dat altijd heel heftig was.
Bij mij hebben ze de medicatie iets aangepast. Ik slik nu in 2 weken de dosis die ik normaal in 3 weken neem, zodat mijn lichaam een week rust heeft. In de hoop dat mijn bloedplaatjes dit beter trekken. Volgens man ruik ik nu naar chemo
Het is beter om een kaars aan te steken dan de duisternis te vervloeken
dinsdag 24 oktober 2017 om 15:40
Ik was een tijdje niet hier, want druk bezig mijn leven weer op te pakken. Op advies van de bedrijfsarts begonnen met 12 uur werken per week. Ik zit nu al weer op 20, volgende week 24. Ging allemaal goed, zelfs al een paar dagen van 6 uur gewerkt, probleemloos.
En dan wordt je simpel verkouden en lig je 3 dagen op bed te slapen. Uiteraard bronchitis er achter aan, is vrij standaard procedure voor mij. Die bronchitis is na 2 weken niet over. Toch maar even naar de huisarts; linkerlong was al mooi schoon weer, maar de bestraalde long toch een beginnende longontsteking. Gelukkig was ik tijdens het bestralen honderd keer gewaarschuwd voor een steriele longontsteking en dat artsen dat over het hoofd zien enz. Dus ik was er mooi op tijd bij.
Maar ik ben er zo zat van... Ik heb weer allerlei leuke projecten op kunnen pakken, maar heb er ook moeten afwijzen, omdat ik nog te weinig energie heb. En dan nu weer een week thuis. Houdt het ooit op?
En dan wordt je simpel verkouden en lig je 3 dagen op bed te slapen. Uiteraard bronchitis er achter aan, is vrij standaard procedure voor mij. Die bronchitis is na 2 weken niet over. Toch maar even naar de huisarts; linkerlong was al mooi schoon weer, maar de bestraalde long toch een beginnende longontsteking. Gelukkig was ik tijdens het bestralen honderd keer gewaarschuwd voor een steriele longontsteking en dat artsen dat over het hoofd zien enz. Dus ik was er mooi op tijd bij.
Maar ik ben er zo zat van... Ik heb weer allerlei leuke projecten op kunnen pakken, maar heb er ook moeten afwijzen, omdat ik nog te weinig energie heb. En dan nu weer een week thuis. Houdt het ooit op?
woensdag 25 oktober 2017 om 21:50
Hè jakkes, Hugh-Jazz
Ik heb geen idee hoe lang het duurt voordat je lichaam weer een beetje normaal gaat doen. Maar ik denk dat je er rekening mee moet houden dat je hier nog wel even last van zal houden, dat alles er meteen hard inhakt. Ik snap dat je door wil en het achter je wil laten, maar het is geen verkoudheidje hè, wat je gehad hebt. Zo'n zware ziekte-periode hakt er nu eenmaal in bij een mens. Mijn ervaring is dat als je ertegen vecht, tegen die na-weeën, dat je er uiteindelijk veel meer last van hebt dan wanneer je gewoon accepteert dat dit erbij hoort. Een van mijn eerste gedachtes na de diagnose was "shit, dit kost me een jaar". In mijn geval leef ik al in reservetijd, dus dat is ook nog eens dure tijd dan. Maar goed, een jaar dus. En als ik kijk waar ik nu sta, negen maanden na mijn diagnose, dan denk ik dat ik blij mag zijn als het inderdaad maar een jaar kost. Het traject was zwaarder dan ik had verwacht en het herstel gaat minder snel dan ik had gehoopt.
Wat in mijn geval niet helpt, is dat ik na de hele tijd gedacht te hebben "tanden op elkaar en dóór" en "mij zal die rotkanker er niet onder kirjgen!", nu gewoon tegen de grens oploop. Tanden op elkaar, die fase heb ik achter de rug en nu voel ik hoe moe ik ben. En dan hakt elk kouwtje er in inderdaad. En als je bij zo'n kouwtje niet meteen rust pakt, dan hakt het er driedubbeldik in. Die ervaring heb ik gelukkig al (dat is dan weer de winst van mijn voorgeschiedenis), dus ik weet dat ik in deze vermoeide periode gewoon even mijn gemak moet houden. Even pas op de plaats, even mijn lichaam de kans geven om hiervan te herstellen en weer te ontspannen.
Overigens zie ik bij mijn gezin dezelfde behoefte, dus wij hebben de luiste (herfst)vakantie óóit. We doen niets en zelfs dat doen we rustig aan. Totale sudderlapperij hier.
Ik heb geen idee hoe lang het duurt voordat je lichaam weer een beetje normaal gaat doen. Maar ik denk dat je er rekening mee moet houden dat je hier nog wel even last van zal houden, dat alles er meteen hard inhakt. Ik snap dat je door wil en het achter je wil laten, maar het is geen verkoudheidje hè, wat je gehad hebt. Zo'n zware ziekte-periode hakt er nu eenmaal in bij een mens. Mijn ervaring is dat als je ertegen vecht, tegen die na-weeën, dat je er uiteindelijk veel meer last van hebt dan wanneer je gewoon accepteert dat dit erbij hoort. Een van mijn eerste gedachtes na de diagnose was "shit, dit kost me een jaar". In mijn geval leef ik al in reservetijd, dus dat is ook nog eens dure tijd dan. Maar goed, een jaar dus. En als ik kijk waar ik nu sta, negen maanden na mijn diagnose, dan denk ik dat ik blij mag zijn als het inderdaad maar een jaar kost. Het traject was zwaarder dan ik had verwacht en het herstel gaat minder snel dan ik had gehoopt.
Wat in mijn geval niet helpt, is dat ik na de hele tijd gedacht te hebben "tanden op elkaar en dóór" en "mij zal die rotkanker er niet onder kirjgen!", nu gewoon tegen de grens oploop. Tanden op elkaar, die fase heb ik achter de rug en nu voel ik hoe moe ik ben. En dan hakt elk kouwtje er in inderdaad. En als je bij zo'n kouwtje niet meteen rust pakt, dan hakt het er driedubbeldik in. Die ervaring heb ik gelukkig al (dat is dan weer de winst van mijn voorgeschiedenis), dus ik weet dat ik in deze vermoeide periode gewoon even mijn gemak moet houden. Even pas op de plaats, even mijn lichaam de kans geven om hiervan te herstellen en weer te ontspannen.
Overigens zie ik bij mijn gezin dezelfde behoefte, dus wij hebben de luiste (herfst)vakantie óóit. We doen niets en zelfs dat doen we rustig aan. Totale sudderlapperij hier.
Dat de diva's even hun device erbij melden is het devies.
maandag 30 oktober 2017 om 10:48
Ik ben vanochtend begonnen aan kuur #2 en twee uur na de eerste pil nog geen misselijkheid te bekennen. Ik hoop zo dat het wegblijft! Ik word echt extreem slaperig van de misselijkheidspillen en ze niet hoeven nemen zal zo veel schelen qua leukheid van het leven! Ik neem mn pillen nu via een ander schema, hopelijk helpt dat.
Hugh-Jazz, ik denk dat het per persoon heel erg verschilt. Ik heb er zelf niet zo veel last van, maar ik ken ook mensen die jaren na de chemo nog steeds om de haverklap moe zijn. Zorgen dat je conditie zo goed mogelijk is en vooral rust nemen indien nodig zijn de enige dingen die je volgens mij kan doen. Wel vervelend hoor. Zogauw je klaar bent wil je ook zsm weer "normaal" zijn.
Hugh-Jazz, ik denk dat het per persoon heel erg verschilt. Ik heb er zelf niet zo veel last van, maar ik ken ook mensen die jaren na de chemo nog steeds om de haverklap moe zijn. Zorgen dat je conditie zo goed mogelijk is en vooral rust nemen indien nodig zijn de enige dingen die je volgens mij kan doen. Wel vervelend hoor. Zogauw je klaar bent wil je ook zsm weer "normaal" zijn.
woensdag 1 november 2017 om 13:06
Sugarbaby, ben je nog misselijk geworden?
Herkenbaar verhaal Beeldig... Ik heb helaas geen geduld meer om ziek en moe te zijn. Het gaat wel met sprongen vooruit trouwens. Ik werk nu 24 uur, dat was me een maand geleden nog niet gelukt. Sinds deze week een thuiswerklaptop gekregen, dat scheelt toch bijna 3 uur reistijd per dag en dat is echt heel prettig.
Medicijnen hebben goed geholpen, longen weer mooi schoon. Wel veel pijn aan fibrose/ bindweefsel. Ook aan de achterkant, schouderblad. Van al dat hoesten denk ik. Vorige week toch afspraak met oncoloog dus aangegeven dat ik graag fysio wil. Vanaf volgende week naar de oedeemtherapeut. Blij mee!
En ik krijg een andere oncoloog; deze stopt er mee. Daar ben ik echt heel blij mee! Ik wilde juist om een andere vragen. Rare, warrige man. Ik heb een vermoeden dat hij vroegtijdig dement wordt. Zo raar zijn zijn antwoorden.
Herkenbaar verhaal Beeldig... Ik heb helaas geen geduld meer om ziek en moe te zijn. Het gaat wel met sprongen vooruit trouwens. Ik werk nu 24 uur, dat was me een maand geleden nog niet gelukt. Sinds deze week een thuiswerklaptop gekregen, dat scheelt toch bijna 3 uur reistijd per dag en dat is echt heel prettig.
Medicijnen hebben goed geholpen, longen weer mooi schoon. Wel veel pijn aan fibrose/ bindweefsel. Ook aan de achterkant, schouderblad. Van al dat hoesten denk ik. Vorige week toch afspraak met oncoloog dus aangegeven dat ik graag fysio wil. Vanaf volgende week naar de oedeemtherapeut. Blij mee!
En ik krijg een andere oncoloog; deze stopt er mee. Daar ben ik echt heel blij mee! Ik wilde juist om een andere vragen. Rare, warrige man. Ik heb een vermoeden dat hij vroegtijdig dement wordt. Zo raar zijn zijn antwoorden.
