Gezondheid
alle pijlers
de ongemakken van de overgang
maandag 22 augustus 2016 om 13:44
Hallo allemaal,
Sinds een half jaar zo ongeveer ben ik begonnen met de pre menopauze zoals dat chique heet.
De menstruaties zijn veel heviger dan normaal en duren ook zeker 2 a 3 dagen langer.
Het verschijnsel pijn in alle ledematen alsof er overheen gewalst is heb ik ook.
De psychische kant vind ik veel erger.
Ben in een rollercoaster van emoties terecht gekomen waarin ik mezelf soms zo onredelijk vind reageren op situaties maar kan ze niet tegen gaan.
Ben een ontzettende twijfelaar geworden. Heb heel veel moeite met gezag gekregen en kan overal om huilen.
Mijn huisarts wil er voorlopig niets mee doen....het hoort bij je leeftijd en het wordt weer beter kreeg ik te horen.
Voel me sommige momenten ontzettend verdrietig en alleen en verlang dan ineens naar iemand naast me en andere momenten kan ik euforisch van de daken schreeuwen dat ik alles alleen kan en me daar prettig bij voel.
Zijn er misschien dames hier die er met mij over willen schrijven in een ongedwongen sfeer?
Het forum vrouw en overgang heb ik uiteraard bekeken maar dat is het niet voor mij.
Sinds een half jaar zo ongeveer ben ik begonnen met de pre menopauze zoals dat chique heet.
De menstruaties zijn veel heviger dan normaal en duren ook zeker 2 a 3 dagen langer.
Het verschijnsel pijn in alle ledematen alsof er overheen gewalst is heb ik ook.
De psychische kant vind ik veel erger.
Ben in een rollercoaster van emoties terecht gekomen waarin ik mezelf soms zo onredelijk vind reageren op situaties maar kan ze niet tegen gaan.
Ben een ontzettende twijfelaar geworden. Heb heel veel moeite met gezag gekregen en kan overal om huilen.
Mijn huisarts wil er voorlopig niets mee doen....het hoort bij je leeftijd en het wordt weer beter kreeg ik te horen.
Voel me sommige momenten ontzettend verdrietig en alleen en verlang dan ineens naar iemand naast me en andere momenten kan ik euforisch van de daken schreeuwen dat ik alles alleen kan en me daar prettig bij voel.
Zijn er misschien dames hier die er met mij over willen schrijven in een ongedwongen sfeer?
Het forum vrouw en overgang heb ik uiteraard bekeken maar dat is het niet voor mij.
zondag 31 januari 2021 om 18:31
Voor degenen die wel eens opvliegers hebben gehad, ik krijg ze alleen 's nachts, tenminste, dan krijg ik het warm. Het gaat niet met zweten gepaard overigens. En ik doe even het dekbed omhoog (en het raam staat open) en dan gaat het alweer. Zijn dit opvliegers? Ik word helaas nog wel ongesteld. Niet meer op regelmatige basis, en als ik het dan ben, dan vaak heftig en gemeen.
zondag 31 januari 2021 om 19:32
iones schreef: ↑31-01-2021 18:31Voor degenen die wel eens opvliegers hebben gehad, ik krijg ze alleen 's nachts, tenminste, dan krijg ik het warm. Het gaat niet met zweten gepaard overigens. En ik doe even het dekbed omhoog (en het raam staat open) en dan gaat het alweer. Zijn dit opvliegers? Ik word helaas nog wel ongesteld. Niet meer op regelmatige basis, en als ik het dan ben, dan vaak heftig en gemeen.
Ja dat zijn lichte opvliegers.
Francine Oomen noemt ze 'opwarmers'.
Ik heb al meer dan drie jaar geen menstruatie meer maar heb die opwarmers nog steeds als ik niet braaf mijn Agnus Castus-druppels slik.
nounou
zondag 31 januari 2021 om 19:39
Ik heb die "opwarmers" met wisselende tijden. Ik heb al jaren geen bloedingen meer.Maar in de nacht ben ik een keer of 4/5 licht wakker door de warmte, drink een slok water, draai me om en slaap verder. Gezond voor je ritme is het niet, dat krijgt niemand me aangepraat. En dan heb ik de luxe om langer te blijven liggen. Als ik nu nog om 6.30 op zou moeten, zou ik het geloof ik niet redden.Zazamaenade schreef: ↑31-01-2021 19:32Ja dat zijn lichte opvliegers.
Francine Oomen noemt ze 'opwarmers'.
Ik heb al meer dan drie jaar geen menstruatie meer maar heb die opwarmers nog steeds als ik niet braaf mijn Agnus Castus-druppels slik.
zondag 31 januari 2021 om 19:47
redhead70 schreef: ↑31-01-2021 19:39Ik heb die "opwarmers" met wisselende tijden. Ik heb al jaren geen bloedingen meer.Maar in de nacht ben ik een keer of 4/5 licht wakker door de warmte, drink een slok water, draai me om en slaap verder. Gezond voor je ritme is het niet, dat krijgt niemand me aangepraat. En dan heb ik de luxe om langer te blijven liggen. Als ik nu nog om 6.30 op zou moeten, zou ik het geloof ik niet redden.
Aan het begin van mijn overgang kreeg ik slaapproblemen, vooral door een jagend hart, maar moest ook vroeg op.
Dat was inderdaad bijna niet vol te houden qua uitputting.
Ben jij uit 1970? Dan was je er vroeg bij.
nounou
zondag 31 januari 2021 om 19:53
Ik heb die opwarmers ook. Het begint met mijn hoofd die begint te gloeien, soms trekt het weg naar beneden. Of ik voel het juist vanuit mijn middenrif naar boven trekken. Ik slaap ook erg slecht, maar niet zo zeer vanwege de opvliegers. Als ik wakker word, het maakt niet uit of het 1 uur 's nachts is of 4 uur, ik begin direct te doemdenken. Dan slaap ik niet meer. Het is allemaal kanker, dood en verderf. Dat vind ik nog het allerergste, ik kan helemaal niet meer tegen verhalen of beelden over ziekte en ellende. Vorig jaar is een vriend overleden aan kanker, ik en een paar andere vrienden hebben hem tot zijn dood verzorgd. Ik heb dat beeld van zijn laatste maanden nog steeds voor ogen, het laat me nooit meer los. En het houdt maar niet op, de een na de ander in het dorp is ziek of overlijdt. Ik weet dat dit een enge leeftijd is, en het jaagt me angst aan. Bij elk pijntje van mijn man of mijn moeder (of mezelf) draai ik al een beetje door. Vreselijk. Ik ben ook blij dat ik niet in de ochtend naar mijn werk hoef, maar pas in de middag. Dan lukt het soms nog om een uurtje te pakken.
zondag 31 januari 2021 om 20:10
Dat veel met de dood bezig zijn herken ik ook.RockOla schreef: ↑31-01-2021 19:53Ik heb die opwarmers ook. Het begint met mijn hoofd die begint te gloeien, soms trekt het weg naar beneden. Of ik voel het juist vanuit mijn middenrif naar boven trekken. Ik slaap ook erg slecht, maar niet zo zeer vanwege de opvliegers. Als ik wakker word, het maakt niet uit of het 1 uur 's nachts is of 4 uur, ik begin direct te doemdenken. Dan slaap ik niet meer. Het is allemaal kanker, dood en verderf. Dat vind ik nog het allerergste, ik kan helemaal niet meer tegen verhalen of beelden over ziekte en ellende. Vorig jaar is een vriend overleden aan kanker, ik en een paar andere vrienden hebben hem tot zijn dood verzorgd. Ik heb dat beeld van zijn laatste maanden nog steeds voor ogen, het laat me nooit meer los. En het houdt maar niet op, de een na de ander in het dorp is ziek of overlijdt. Ik weet dat dit een enge leeftijd is, en het jaagt me angst aan. Bij elk pijntje van mijn man of mijn moeder (of mezelf) draai ik al een beetje door. Vreselijk. Ik ben ook blij dat ik niet in de ochtend naar mijn werk hoef, maar pas in de middag. Dan lukt het soms nog om een uurtje te pakken.
Ik heb totaal geen suïcidale gedachten maar ik ben heel erg bezig met bang zijn dat ik dood ga en dat mensen om mij geen doodgaan.
Er vallen ook meer mensen weg dan vroeger (logisch) maar het houdt me heel erg bezig.
zondag 31 januari 2021 om 20:18
Ja precies dit.minnimouse schreef: ↑31-01-2021 20:10Dat veel met de dood bezig zijn herken ik ook.
Ik heb totaal geen suïcidale gedachten maar ik ben heel erg bezig met bang zijn dat ik dood ga en dat mensen om mij geen doodgaan.
Er vallen ook meer mensen weg dan vroeger (logisch) maar het houdt me heel erg bezig.
zondag 31 januari 2021 om 22:01
Ik merk dat ik minder kan hebben dan vroeger. Voorheen was ik altijd de spreekwoordelijke rots in de branding. Nu merk ik dat ik alle zeilen bij moet zetten om dat te kunnen en dat ik daar lichamelijke klachten door krijg. Mensen merken het niet erg aan me, maar het kost me veel moeite om te zijn zoals ik was.
zondag 31 januari 2021 om 22:26
zondag 31 januari 2021 om 22:29
Ik had op een gegeven moment dat ik 's nachts niet kon slapen omdat mijn hart zo raar zat te kloppen, het ritme klopte niet en ik lag daardoor eigenlijk in bed te stuiteren. Ik dacht eerst, het zal de overgang wel zijn, maar ben toch maar eens naar de huisarts gegaan, die heeft even geluisterd en zei, ja dat ritme is niet helemaal in orde. Heb ik een dagje met een holster rondgelopen om het hartritme te bepalen en die is naar de cardioloog gestuurd, en ik heb inderdaad een hartritme-stoornis. Gelukkig kan het niet heel erg kwaad. Het woord "overgang" is niet gevallen bij de huisarts.
Dus als je hart raar loopt te doen, denk niet, het is de overgang, maar ga toch maar naar de huisarts.
Ook bij andere klachten trouwens.
Dus als je hart raar loopt te doen, denk niet, het is de overgang, maar ga toch maar naar de huisarts.
Ook bij andere klachten trouwens.
zondag 31 januari 2021 om 22:37
@Aviv, schrijf je dit ook als reactie op mij?
Ik ontdekte al vrij snel dat mijn hart gevoeliger op stress reageerde dan voor de overgang, maar dat het ook kalmeert wanneer ik ontspan. Gelukkig kan ik dat vrij gemakkelijk op het moment dat ik me daarop concentreer.
Met rare hartritmes was ik wel naar de huisarts gegaan.
Ik ontdekte al vrij snel dat mijn hart gevoeliger op stress reageerde dan voor de overgang, maar dat het ook kalmeert wanneer ik ontspan. Gelukkig kan ik dat vrij gemakkelijk op het moment dat ik me daarop concentreer.
Met rare hartritmes was ik wel naar de huisarts gegaan.
nounou
maandag 1 februari 2021 om 08:51
Ik heb een paar jaar geleden wel echt rare hartkloppingen gehad, vooral op bed. Ik kon ook niet op mijn linkerkant liggen, dan werd het erger. Nu af en toe nog een roffel, maar niet zo erg. Het schijnt wel echt iets te zijn wat bij de overgang hoort, maar het kan nooit kwaad om bij twijfel toch even bij de huisarts aan de bel te trekken.
maandag 1 februari 2021 om 09:30
Ha meiden. Ik zat net zelf te balen en ging eens zoeken op het forum wat jullie allemaal merken 
Ik ben gisteren ineens na 8 maanden toch weer ongesteld geworden. Althans ik dénk dat het 8 maanden was, toen stond er een stip in mijn agenda. Heb het niet netjes bijgehouden maar mei vorig jaar zou best kunnen. Manlief ging vanmorgen vroeg heel lief tampons en enorm verband voor me halen en zei lief "welke ook alweer het is zo lang geleden'..... Grrrrrrrrrr compleet abattoir dus weer. Dacht dat het over was. Ben erg benieuwd of ik nou volgende maand ook weer ongesteld word.
Wat is jullie ervaring met de menstruatie nu? Hoe lang zit of zat er tussen?
Ik ben gisteren ineens na 8 maanden toch weer ongesteld geworden. Althans ik dénk dat het 8 maanden was, toen stond er een stip in mijn agenda. Heb het niet netjes bijgehouden maar mei vorig jaar zou best kunnen. Manlief ging vanmorgen vroeg heel lief tampons en enorm verband voor me halen en zei lief "welke ook alweer het is zo lang geleden'..... Grrrrrrrrrr compleet abattoir dus weer. Dacht dat het over was. Ben erg benieuwd of ik nou volgende maand ook weer ongesteld word.Wat is jullie ervaring met de menstruatie nu? Hoe lang zit of zat er tussen?
maandag 1 februari 2021 om 09:48
dikkerdjedap schreef: ↑01-02-2021 09:30Ha meiden. Ik zat net zelf te balen en ging eens zoeken op het forum wat jullie allemaal merken
Wat is jullie ervaring met de menstruatie nu? Hoe lang zit of zat er tussen?
Hier het omgekeerde momenteel. Na september drie maanden niet ongesteld geweest en toen twee dagen hele lichte druppels, kon het met een inlegkruisje wel af. Meer kwam er niet. Is nu alweer meer dan een maand geleden. Maar ik heb nog een giga-voorraad tampons. Ga ik die ooit allemaal opmaken, vroeg ik me laatst nog af.
Ben 'nog maar' 45 trouwens. Vind het wel vroeg om nu al niet meer ongesteld te worden.
Such fun!1
maandag 1 februari 2021 om 09:57
dikkerdjedap schreef: ↑01-02-2021 09:30Ha meiden. Ik zat net zelf te balen en ging eens zoeken op het forum wat jullie allemaal merken
Wat is jullie ervaring met de menstruatie nu? Hoe lang zit of zat er tussen?
Wat balen!
Mijn laatste keer was 6 maanden geleden en ik hou mijn vingers nog steeds gekruist...
The impossible just takes a little longer.
maandag 1 februari 2021 om 10:15
@ avena: ja hahaha ik was ook erg verrast. Ik Had en even enorme gevoelige borsten en de laatste dagen voelde ik ook mijn buik een beetje. Maar ik had er niet echt over nagedacht..... Toch dus nog een keer nu en heftig ook. Gelukkig heb ik nog zo'n onderlegger van de hond na een operatie en daar zit ik dus op voor de zekerheid.
@ marinda: ja, zeker vroeg! Mijn moeder doet altijd alsof ik heeeeeeel afwijkend ben met mijn 53. Dat vindt ze zooo vroeg. Zij kreeg namelijk op haar 57e borstkanker en was toen totaal niet in de overgang. Mijn zus met 56 ook niet dus ik ben dan zogenaamd vroeg.....
@ marinda: ja, zeker vroeg! Mijn moeder doet altijd alsof ik heeeeeeel afwijkend ben met mijn 53. Dat vindt ze zooo vroeg. Zij kreeg namelijk op haar 57e borstkanker en was toen totaal niet in de overgang. Mijn zus met 56 ook niet dus ik ben dan zogenaamd vroeg.....
maandag 1 februari 2021 om 10:18
Nou, het gebeurde me in afgelopen kerstvakantie dus het is nog vrij vers en als ik het woord "hart" zie, wil ik erop reageren. Verder heb ik regelmatig overal en nergens gelezen dat hartkloppingen bij de overgang horen. Maar voordat iemand met een probleem het negeert onder het motto "het zal wel bij de overgang horen", maar het probleem staat los daarvan, kan toch geen kwaad om er even op te wijzen dat het een overgangsprobleem kan zijn, maar ook iets anders.Zazamaenade schreef: ↑31-01-2021 22:37@Aviv, schrijf je dit ook als reactie op mij?
Ik ontdekte al vrij snel dat mijn hart gevoeliger op stress reageerde dan voor de overgang, maar dat het ook kalmeert wanneer ik ontspan. Gelukkig kan ik dat vrij gemakkelijk op het moment dat ik me daarop concentreer.
Met rare hartritmes was ik wel naar de huisarts gegaan.
maandag 1 februari 2021 om 10:21
Ja, dit ongeveer. Als je hart meer dan 10% van de tijd rare roffels geeft is het tijd voor een bezoek aan een cardioloog. Bij mij zat het eronder, dus ik kon het nog met de huisarts in overleg met de cardioloog af.RockOla schreef: ↑01-02-2021 08:51Ik heb een paar jaar geleden wel echt rare hartkloppingen gehad, vooral op bed. Ik kon ook niet op mijn linkerkant liggen, dan werd het erger. Nu af en toe nog een roffel, maar niet zo erg. Het schijnt wel echt iets te zijn wat bij de overgang hoort, maar het kan nooit kwaad om bij twijfel toch even bij de huisarts aan de bel te trekken.
maandag 1 februari 2021 om 13:04
dikkerdjedap schreef: ↑01-02-2021 09:30Ha meiden. Ik zat net zelf te balen en ging eens zoeken op het forum wat jullie allemaal merken
Wat is jullie ervaring met de menstruatie nu? Hoe lang zit of zat er tussen?
Bij mij zat er op het laatst een keer ruim 10 maanden tussen, en daarna ben ik nog een paar keer halfslachtig ongesteld geweest, met tussenperiodes van een paar weken, of twee maanden, en toen stopte het.
nounou
maandag 1 februari 2021 om 13:07
aviv_13 schreef: ↑01-02-2021 10:18Nou, het gebeurde me in afgelopen kerstvakantie dus het is nog vrij vers en als ik het woord "hart" zie, wil ik erop reageren. Verder heb ik regelmatig overal en nergens gelezen dat hartkloppingen bij de overgang horen. Maar voordat iemand met een probleem het negeert onder het motto "het zal wel bij de overgang horen", maar het probleem staat los daarvan, kan toch geen kwaad om er even op te wijzen dat het een overgangsprobleem kan zijn, maar ook iets anders.
Het is wel verstandig wat je schrijft, cardiologen dringen er ook nogal op aan omdat hartklachten bij vrouwen schijnbaar zo vaak gemist worden.
Dat zal ook wel met een misplaatste 'flinkheid' te maken hebben, misschien?
nounou
maandag 1 februari 2021 om 13:16
Inderdaad, menstruatie bleef weg met 43 jaar, daarna nog een keer een bloeding gehad op vakantie notabene, zo'n 2 jaar later en sinds dien niets meer. Maar wel al een hele tijd opvliegers. Overdag valt mee. Af en toe wat warm, 's nacht vind ik vooral lastig in verband met onderbroken slaap.Zazamaenade schreef: ↑31-01-2021 19:47Aan het begin van mijn overgang kreeg ik slaapproblemen, vooral door een jagend hart, maar moest ook vroeg op.
Dat was inderdaad bijna niet vol te houden qua uitputting.
Ben jij uit 1970? Dan was je er vroeg bij.
maandag 1 februari 2021 om 13:33
Misplaatste flinkheid zal zeker meespelen! Dat hebben vrouwen wel vaker...Zazamaenade schreef: ↑01-02-2021 13:07Het is wel verstandig wat je schrijft, cardiologen dringen er ook nogal op aan omdat hartklachten bij vrouwen schijnbaar zo vaak gemist worden.
Dat zal ook wel met een misplaatste 'flinkheid' te maken hebben, misschien?
Mijn moeder belde me lang geleden eens 's avonds op met "Tja, met mij gaat het niet zo lekker..." en somt vervolgens alles op wat bij een hartinfarct hoort. Ik zeg, mam, je moet 112 bellen, of op z'n minst de huisarts, want dit klink niet goed. Maar wat deed ze? De volgende dag wandelt ze doodgemoedereerd samen met mijn vader (ze hadden geen auto, maar belden ook geen taxi ofzo...) naar het inloopspreekuur van de huisarts, zo'n 2 km verderop om daar vervolgens met ambulance met zwaailicht naar het ziekenhuis vervoerd te worden.
Ik had zelf 112 moeten bellen toen.
Ze heeft het toen wel overleefd, maar eigenlijk te flink dus.
