Kinderen
alle pijlers
De geboorte van je eigen kind missen
maandag 11 oktober 2021 om 10:23
Dit is helaas bij mij gebeurd en ik baal hier zo ontzettend van.
Door een spoedkeizersnede code rood (beide in acuut levensgevaar) was er geen tijd voor ruggenprik en moest ik onder narcose. Pas 9 uur later ontmoette ik mijn dochter. En dit herinner ik mij niet meer want ik was compleet van de wereld door alle medicatie.
Ik ken ook helemaal niemand die zoiets heeft meegemaakt. De geboorte van je kinderen zou toch een van de bijzonderste momenten in je leven zijn en ik heb er gewoon niets van meegekregen.
Zijn er hier misschien dames die zich erin herkennen?
Door een spoedkeizersnede code rood (beide in acuut levensgevaar) was er geen tijd voor ruggenprik en moest ik onder narcose. Pas 9 uur later ontmoette ik mijn dochter. En dit herinner ik mij niet meer want ik was compleet van de wereld door alle medicatie.
Ik ken ook helemaal niemand die zoiets heeft meegemaakt. De geboorte van je kinderen zou toch een van de bijzonderste momenten in je leven zijn en ik heb er gewoon niets van meegekregen.
Zijn er hier misschien dames die zich erin herkennen?
dinsdag 12 oktober 2021 om 19:49
Ik heb niet alles gelezen; ik heb dit ook meegemaakt, hele grote spoed, narcose, wel iets korter voor ik m’n baby zag (uur of 3/4). Het is bijna vier jaar geleden. Ik heb me heel naar gevoeld, ook doordat er geen foto’s en zo waren. Ik heb tijdens huidige zwangerschap ook gesprek hierover gehad met trauma-psycholoog/ verloskundige, mijn partner ook. Dit heeft wel geholpen, meer gaan inzien dat het echt de rouw is om wat ik gemist heb en dat ik daarom/ daarover mag rouwen ook nog. Ondanks dat kind en ik gezond eruit zijn gekomen (dat zegt men vaak “maar gelukkig is je kind gezond”, dat is ook fijn, maar dat maakt niet dat het minder verdrietig is hoe het liep).
Veel sterkte en als je merkt dat je in trauma klachten blijft hangen; zoek hulp! Wacht niet vier jaar zoals ik deed.
Veel sterkte en als je merkt dat je in trauma klachten blijft hangen; zoek hulp! Wacht niet vier jaar zoals ik deed.
dinsdag 12 oktober 2021 om 19:53
En ik kan je aanraden echt met een geboortespecialist /trauma psycholoog (dus dubbele pet) in gesprek te gaan als je nog klachten hebt/ er iets mee wilt doen. Het boek “perfecte bevallingen bestaan niet” (ongelukkige titel) is ook heel helpend voor het proces vind ik, staan ook fijne oefeningen in om bijv de geboorte van je kind een soort van over te doen.
woensdag 13 oktober 2021 om 23:18
Ik zei altijd: als ik ooit moet bevallen, spuit me plat en ik hoor het daarna allemaal wel. Ik vind er niet zoveel moois aan maar heb dan ook geen kinderen (of dringende wens). Vooral het gedoe, de pijn en alle medische complicaties die een natuurlijke geboorte kan hebben lieten mij dit denken.
Ik zou dit wel proberen los te laten want je kunt er echt helemaal niets meer aan veranderen. Mijn nicht verloor een aantal liters bloed tijdens de bevalling. Die was bijna dood bij de eerste.
Ik zou dit wel proberen los te laten want je kunt er echt helemaal niets meer aan veranderen. Mijn nicht verloor een aantal liters bloed tijdens de bevalling. Die was bijna dood bij de eerste.
donderdag 14 oktober 2021 om 11:46
Dat is dus echt een lullige reactie na de verhalen die hier gedeeld zijn. Zowel je eerste als tweede alinea. Op geen enkele manier helpend en ik vind het niet respectvol. Fijn dat jij je wel lekker zou voelen bij het niet meemaken van de geboorte van je eigen kind!Jollie schreef: ↑13-10-2021 23:18Ik zei altijd: als ik ooit moet bevallen, spuit me plat en ik hoor het daarna allemaal wel. Ik vind er niet zoveel moois aan maar heb dan ook geen kinderen (of dringende wens). Vooral het gedoe, de pijn en alle medische complicaties die een natuurlijke geboorte kan hebben lieten mij dit denken.
Ik zou dit wel proberen los te laten want je kunt er echt helemaal niets meer aan veranderen. Mijn nicht verloor een aantal liters bloed tijdens de bevalling. Die was bijna dood bij de eerste.
