Kinderen
alle pijlers
Mijn eenzame zoon
donderdag 18 maart 2021 om 21:54
Lieve dames,
Ik lees al erg lang mee, maar heb nog nooit zelf een topic gestart. Maar nu kan ik toch echt wel wat goed advies gebruiken...
Even kort wat voorgeschiedenis: Ik ben midden 40 en ben nu ruim 20 jaar samen met mijn partner. Beiden een goede baan en we wonen in een fijn huis. Samen hebben we 2 kinderen gekregen, een zoon en een dochter. Helaas is onze dochter kort na haar geboorte overleden en konden we daarna geen kinderen meer krijgen. Dat was wel even pittig, maar als gezin hebben we het een plekje kunnen geven. We namens ons voor om er met z'n drieën iets moois van te maken.
Toch loopt het nu al een tijdje moeizaam. Er zijn namelijk veel zorgen om onze zoon, die inmiddels een puber is in de middenbouw van de middelbare school. Onze zoon ontwikkelt zich al vanaf zijn geboorte erg traag. Al op de kleuterschool viel dat op en na wat tests bleek dat hij zeer moeilijk lerend was en een laag IQ had. Op dat moment was dat naar, maar voor ons geen grote ramp. Hij was een blij mannetje, lief en gezellig en nadat hij overgeplaatst was naar het speciaal basisonderwijs ontwikkelde hij zich op zijn eigen manier redelijk. Wij vonden het vooral belangrijk dat hij gelukkig was, wat hij ook zou gaan doen in het leven.
Maar de laatste jaren gaat het niet goed. Onze zoon heeft het lijf van een puber, maar mentaal is het nog steeds een kind. Nog altijd heeft hij vooral belangstelling voor kinderfilms, heeft hij een plank vol Playmobil en Spidermanspullen en kijkt hij nog steeds naar K3. Interesse voor serieuzere zaken heeft hij niet, hobby's of interesses evenmin. Alleen scouting vindt hij leuk om te doen, maar dat is maar een paar uur per week.
Op zich hoeft dit alles geen probleem te zijn, maar dat wordt het wel omdat hij geen aansluiting meer vindt bij zijn leeftijdsgenoten. Hij heeft nooit veel echte vrienden gehad, maar sprak wel regelmatig met andere kinderen af. Maar deze kinderen zijn inmiddels allemaal afgehaakt en er is al een tijd niemand meer over. Waar andere kinderen appen, online met elkaar optrekken of afspreken zit mijn zoon alleen thuis filmpjes te kijken op zijn telefoon. Als ik er met hem over praat, dan zegt hij dat hij zich alleen voelt en graag vrienden wil. En hij probeert ook nog steeds af te spreken met kinderen die hij aardig vindt. Maar hij wordt steeds afgewezen, ook door de kinderen uit zijn speciale onderwijsklas.
Het gevolg van de situatie is dat hij alleen maar bij ons op de bank zit en met ons wil spelen. Want er is ook geen broer of zus in huis om mee op te trekken. En dat zorgt thuis ook voor spanning. Mijn man kan het echt niet handelen, die grote puber met zijn kinderliedjes op de bank. Hij sluit zich steeds vaker af en reageert niet of kortaf. Ikzelf probeer de moed erin te houden, dingen met zoon samen te doen en hem te helpen. Want het is zo'n lieverd. Maar ik moet ook nog (thuis) werken, een huishouden draaiend houden en zorgen voor mijn zieke moeder. En ook ik word niet vrolijk van filmpjes van verklede volwassen Spidermannen en K3. Maar andere dingen boeien hem gewoon echt niet.
De laatste tijd groeit het ons boven het hoofd. We willen hem zo graag helpen, gelukkig zien. Maar we weten niet meer hoe. Er is al zoveel geprobeerd: sociale vaardigheidstrainingen, stichting MEE, een coach, scouting, verschillende sporten. Maar het lijkt alsof er voor hem eigenlijk niets mogelijk is. Om het hard te zeggen: hij is niet beperkt genoeg voor intensievere begeleiding, maar kan ook niet in het reguliere leven mee komen. Het frustreert, heel erg.
En dus ben ik op zoek naar tips, ervaringen, oplossingen of een hart onder de riem. Is er iemand die even wil meedenken met mij?
Liefs,
Abmis
Ik lees al erg lang mee, maar heb nog nooit zelf een topic gestart. Maar nu kan ik toch echt wel wat goed advies gebruiken...
Even kort wat voorgeschiedenis: Ik ben midden 40 en ben nu ruim 20 jaar samen met mijn partner. Beiden een goede baan en we wonen in een fijn huis. Samen hebben we 2 kinderen gekregen, een zoon en een dochter. Helaas is onze dochter kort na haar geboorte overleden en konden we daarna geen kinderen meer krijgen. Dat was wel even pittig, maar als gezin hebben we het een plekje kunnen geven. We namens ons voor om er met z'n drieën iets moois van te maken.
Toch loopt het nu al een tijdje moeizaam. Er zijn namelijk veel zorgen om onze zoon, die inmiddels een puber is in de middenbouw van de middelbare school. Onze zoon ontwikkelt zich al vanaf zijn geboorte erg traag. Al op de kleuterschool viel dat op en na wat tests bleek dat hij zeer moeilijk lerend was en een laag IQ had. Op dat moment was dat naar, maar voor ons geen grote ramp. Hij was een blij mannetje, lief en gezellig en nadat hij overgeplaatst was naar het speciaal basisonderwijs ontwikkelde hij zich op zijn eigen manier redelijk. Wij vonden het vooral belangrijk dat hij gelukkig was, wat hij ook zou gaan doen in het leven.
Maar de laatste jaren gaat het niet goed. Onze zoon heeft het lijf van een puber, maar mentaal is het nog steeds een kind. Nog altijd heeft hij vooral belangstelling voor kinderfilms, heeft hij een plank vol Playmobil en Spidermanspullen en kijkt hij nog steeds naar K3. Interesse voor serieuzere zaken heeft hij niet, hobby's of interesses evenmin. Alleen scouting vindt hij leuk om te doen, maar dat is maar een paar uur per week.
Op zich hoeft dit alles geen probleem te zijn, maar dat wordt het wel omdat hij geen aansluiting meer vindt bij zijn leeftijdsgenoten. Hij heeft nooit veel echte vrienden gehad, maar sprak wel regelmatig met andere kinderen af. Maar deze kinderen zijn inmiddels allemaal afgehaakt en er is al een tijd niemand meer over. Waar andere kinderen appen, online met elkaar optrekken of afspreken zit mijn zoon alleen thuis filmpjes te kijken op zijn telefoon. Als ik er met hem over praat, dan zegt hij dat hij zich alleen voelt en graag vrienden wil. En hij probeert ook nog steeds af te spreken met kinderen die hij aardig vindt. Maar hij wordt steeds afgewezen, ook door de kinderen uit zijn speciale onderwijsklas.
Het gevolg van de situatie is dat hij alleen maar bij ons op de bank zit en met ons wil spelen. Want er is ook geen broer of zus in huis om mee op te trekken. En dat zorgt thuis ook voor spanning. Mijn man kan het echt niet handelen, die grote puber met zijn kinderliedjes op de bank. Hij sluit zich steeds vaker af en reageert niet of kortaf. Ikzelf probeer de moed erin te houden, dingen met zoon samen te doen en hem te helpen. Want het is zo'n lieverd. Maar ik moet ook nog (thuis) werken, een huishouden draaiend houden en zorgen voor mijn zieke moeder. En ook ik word niet vrolijk van filmpjes van verklede volwassen Spidermannen en K3. Maar andere dingen boeien hem gewoon echt niet.
De laatste tijd groeit het ons boven het hoofd. We willen hem zo graag helpen, gelukkig zien. Maar we weten niet meer hoe. Er is al zoveel geprobeerd: sociale vaardigheidstrainingen, stichting MEE, een coach, scouting, verschillende sporten. Maar het lijkt alsof er voor hem eigenlijk niets mogelijk is. Om het hard te zeggen: hij is niet beperkt genoeg voor intensievere begeleiding, maar kan ook niet in het reguliere leven mee komen. Het frustreert, heel erg.
En dus ben ik op zoek naar tips, ervaringen, oplossingen of een hart onder de riem. Is er iemand die even wil meedenken met mij?
Liefs,
Abmis
vrijdag 19 maart 2021 om 10:55
Zolang er prima functionerende volwassen mannen naar My little pony meetings gaan zou ik zeggen accepteer zijn interessegebieden en probeer hem niet te vormen naar iemand die hij niet is. Er is namelijk niks mis met zijn interesses. In groep 3 zeiden ze op school "niet gek... Maar anders" er is een hele community van nerds die verkleed naar bijeenkomsten gaan (nu even niet want corona) en laat die jongen lekker van spider-man houden.
vrijdag 19 maart 2021 om 10:58
Je gedachtegang is op zich goed, ware het niet dat de interesses van de zoon waarschijnlijk de hoofdmoot zijn van zijn belevingswereld en dan is het toch zaak om die wereld wat groter te maken.WandaVision schreef: ↑19-03-2021 10:55Zolang er prima functionerende volwassen mannen naar My little pony meetings gaan zou ik zeggen accepteer zijn interessegebieden en probeer hem niet te vormen naar iemand die hij niet is. Er is namelijk niks mis met zijn interesses. In groep 3 zeiden ze op school "niet gek... Maar anders" er is een hele community van nerds die verkleed naar bijeenkomsten gaan (nu even niet want corona) en laat die jongen lekker van spider-man houden.
vrijdag 19 maart 2021 om 11:03
Het lijkt me veel waarschijnlijker dat de IQ test vanwege zijn autisme niet accuraat is geweest dan dat je zijn IQ tientallen punten hebt opgevijzeld door met hem te praten.
vrijdag 19 maart 2021 om 11:07
Volgens de OP heeft ze daar al contact mee gehad.in onze regio vond ik de hulp daar maar zo-zo, wellicht dat het nog afhangt wie je treft?
vrijdag 19 maart 2021 om 11:09
Oh, ik meen dit vanuit mijn diepste.
Ik word hier dus ook door jou van tafel geveegd terwijl je niet eens het inzicht hebt van hoe ik 24 jaar zo druk ben geweest met het opbouwen van mijn zoon dat ik nadat hij op zichzelf ging wonen tot de conclusie kwam dat ik doodmoe was en dat ben ik 3 jaar lang gebleven.
Zo'n kind OPVOEDEN doe je niet zomaar eventjes tussendoor.
vrijdag 19 maart 2021 om 11:10
Zelf met een plan komen helpt in mijn ervaring ook heel erg: als je duidelijk aangeeft wat je geregeld wilt hebben. Dus in dit geval wellicht een werkervaringsplek of vrijwilligerswerk met andere jongeren die een lichte beperking hebben.
vrijdag 19 maart 2021 om 11:15
@cateautje : ik bedoel het niet boos, maar het gaat niet om jouw zoon in dit topic - laat TO maar aangeven wat haar al/niet helpt
door de discussie met anderen zo op jezelf te betrekken, komt er in haar topic veel ruis op de lijn
ik weet ook niet of wat ik gezegd heb überhaupt van pas komt, maar ik deel het wel vanuit een goede intentie - en ik ga er van uit dat anderen dat ook vanuit een goede intentie doen en dan mag TO zelf kijken wat haar helpend lijkt of niet
sorry dit was ook niet echt on topic, maar wilde het wel even meegeven
door de discussie met anderen zo op jezelf te betrekken, komt er in haar topic veel ruis op de lijn
ik weet ook niet of wat ik gezegd heb überhaupt van pas komt, maar ik deel het wel vanuit een goede intentie - en ik ga er van uit dat anderen dat ook vanuit een goede intentie doen en dan mag TO zelf kijken wat haar helpend lijkt of niet
sorry dit was ook niet echt on topic, maar wilde het wel even meegeven
Even if you are on the right track, you will get run over if you just sit there.â€
vrijdag 19 maart 2021 om 11:15
Dat is een goede. Ik heb hier inderdaad goede ervaringen met een werkervaringsplaats / "stage" van 1 dag in de week. Dit kind (tiener) had echter daar al wel zelf een duidelijke voorkeur in. Ben benieuwd hoe dat bij de zoon van TO is.
Overigens ook de ervaringen van zelf iemand met een licht verstandelijke beperking begeleiden op werk. Ook deze vrouw bloeide helemaal op toen ze bij ons zat.
vrijdag 19 maart 2021 om 11:16
TO, Ben je al bij het wijkteam/sociale team geweest? Is een maatjesproject misschien een optie? En de huisarts, kan die misschien verwijzen naar een orthopedagoog of iets van ouder/gezinsbegeleiding?
Ik proef twee dingen in je verhaal: enerzijds de zorgen om je zoon die niet mee kan komen (en het verdriet wat daarbij hoort), maar ook het gemis van je dochter. Hebben jullie daar wel eens hulp bij gehad?
Ik proef twee dingen in je verhaal: enerzijds de zorgen om je zoon die niet mee kan komen (en het verdriet wat daarbij hoort), maar ook het gemis van je dochter. Hebben jullie daar wel eens hulp bij gehad?
vrijdag 19 maart 2021 om 11:18
Voor zover ik weet heb ik de moeder tips gegeven voor haar zoon. Door mij meerdere keren van tafel te vegen is deze discussie ontstaan en dat daar word ik verdrietig van en is alles behalve respectvol te noemen.belgali schreef: ↑19-03-2021 11:15@cateautje : ik bedoel het niet boos, maar het gaat niet om jouw zoon in dit topic - laat TO maar aangeven wat haar al/niet helpt
door de discussie met anderen zo op jezelf te betrekken, komt er in haar topic veel ruis op de lijn
ik weet ook niet of wat ik gezegd heb überhaupt van pas komt, maar ik deel het wel vanuit een goede intentie - en ik ga er van uit dat anderen dat ook vanuit een goede intentie doen en dan mag TO zelf kijken wat haar helpend lijkt of niet
sorry dit was ook niet echt on topic, maar wilde het wel even meegeven
vrijdag 19 maart 2021 om 11:25
het is allesbehalve mijn bedoeling je verdrietig te maken of je niet met respect te behandelen en je tips heb ik zeker niet van tafel geveegd, want het is aan TO om deze te lezen en er eventueel op in te gaan en verdere vragen te stellen
misschien kan je even reflecteren op wat ik precies bedoel: dat het niet om jou of je zoon gaat in dit topic en dat ik het dus niet nodig is om alles zo persoonlijk op te vatten ?
maar ik laat het hier verder bij - want ook dit is weer "ruis"
Even if you are on the right track, you will get run over if you just sit there.â€
vrijdag 19 maart 2021 om 11:25
Lastige situatie. Geduld en acceptatie werkt misschien nog het beste.
Je hebt al heel veel uitgeprobeerd.
Wellicht dat hij de scouting activiteiten meer kan uitbreiden? Dat sluit immers aan bij wat hij zelf leuk vindt. Eventueel dat je dit zelf met scouting bespreekt. Misschien kan hij meer hand- en spandiensten verrichten, assisteren bij activiteiten van andere groepen. Stimuleren dat hij ook naast de opkomsten in contact blijft met de andere scouts zodat het zich niet beperkt tot die paar uurtjes per week.
Je hebt al heel veel uitgeprobeerd.
Wellicht dat hij de scouting activiteiten meer kan uitbreiden? Dat sluit immers aan bij wat hij zelf leuk vindt. Eventueel dat je dit zelf met scouting bespreekt. Misschien kan hij meer hand- en spandiensten verrichten, assisteren bij activiteiten van andere groepen. Stimuleren dat hij ook naast de opkomsten in contact blijft met de andere scouts zodat het zich niet beperkt tot die paar uurtjes per week.
vrijdag 19 maart 2021 om 11:29
Alleen door uiteen te zetten wat ik heb gedaan en wat daaruit voortgekomen is kan ik het verduidelijken en ja, dan gaat het inderdaad over mijn zoon. Ik kan er moeilijk iets anders van maken en het kan wel degelijk leerzaam zijn voor moeder, iemand die begrijpt waar zij mee te maken heeft.belgali schreef: ↑19-03-2021 11:25het is allesbehalve mijn bedoeling je verdrietig te maken of je niet met respect te behandelen en je tips heb ik zeker niet van tafel geveegd, want het is aan TO om deze te lezen en er eventueel op in te gaan en verdere vragen te stellen
misschien kan je even reflecteren op wat ik precies bedoel: dat het niet om jou of je zoon gaat in dit topic en dat ik het dus niet nodig is om alles zo persoonlijk op te vatten ?
maar ik laat het hier verder bij - want ook dit is weer "ruis"
vrijdag 19 maart 2021 om 11:29
vrijdag 19 maart 2021 om 11:31
Iedereen heeft toch recht op zijn eigen belevingswereld en interesses? Ik zou ook dood ongelukkig worden als er ineens voor mij wordt beslist dat waar mijn ziel en zaligheid ligt stom is en dat je om vrienden te hebben ineens dingen leuk moet vinden waar je niet aan toe bent of niks aan vind. Mijn kind is 5 en in de prinsessen fase. Stel dat ze een achterstand heeft en mentaal 5 zou zijn in een lichaam van een 12 jarige dan zou ik er niet over piekeren om te forceren dat ze om er maar bij te horen mee moet in de interesse van leeftijd genoten.
vrijdag 19 maart 2021 om 11:32
Wat dat betreft heb je gelijk en dat gaf ik al aan.WandaVision schreef: ↑19-03-2021 11:31Iedereen heeft toch recht op zijn eigen belevingswereld en interesses? Ik zou ook dood ongelukkig worden als er ineens voor mij wordt beslist dat waar mijn ziel en zaligheid ligt stom is en dat je om vrienden te hebben ineens dingen leuk moet vinden waar je niet aan toe bent of niks aan vind. Mijn kind is 5 en in de prinsessen fase. Stel dat ze een achterstand heeft en mentaal 5 zou zijn in een lichaam van een 12 jarige dan zou ik er niet over piekeren om te forceren dat ze om er maar bij te horen mee moet in de interesse van leeftijd genoten.
Het leven bestaat helaas niet alleen maar uit kind zijn en de zoon moet toch langzamerhand klaargestoomd worden voor het 'grote' leven.
vrijdag 19 maart 2021 om 11:37
Zoon dient in mijn ogen het zelfvertrouwen te leren om sterk in zijn schoenen te staan terwijl hij precies is wie hij is. Dat is mijn punt. En zoek gelijkgestemden. Daar bloei je in mijn ogen van op. Het is dat ik niet in mijn startrek pak naar mijn werk mag
ik heb heel veel kinderen en jongeren zien opbloeien op evenementen voor nerds. Lekker cosplayen of Pokémon spelen of Spiderman poppetjes verzamelen
vrijdag 19 maart 2021 om 11:40
Was zelf een eenzaam kind met 0 aansluiting bij de rest. Geen beperking qua intelligentie verders maar gewoon echt totaal andere interesses en het onbegrip van mijn ouders en hun gepush om me op allerlei soorten sporten en clubjes te doen waar ik geen drol aanvond en niet handig in was heeft alleen maar ongelukkig gemaakt toen. Vandaar mijn opmerking verplaats je in belevingswereld van het kind.
vrijdag 19 maart 2021 om 11:41
In ieder geval.
Moeder, de bron van eenzaamheid is vaak van een kwestie van innerlijke beperkingen, dus is het zaak om deze beperkingen op te heffen door hem te helpen zijn innerlijke wereldje te vergroten. Niet alleen maar door gesprekken met hem te voeren, maar door hem nieuwe dingen te leren, zoals schaken en dammen, een instrument leren bespelen, veel lezen. Alles dat hem uitdaagt.
En ik kom hier nog eventjes op terug: Het is onderzocht en het blijkt dat onder bepaalde levensomstandigheden het IQ zeer kan zakken en met die gedachte ben ik ervanuit gegaan dat als het kan zakken, het ook kan groeien en dat kan.
Moeder, de bron van eenzaamheid is vaak van een kwestie van innerlijke beperkingen, dus is het zaak om deze beperkingen op te heffen door hem te helpen zijn innerlijke wereldje te vergroten. Niet alleen maar door gesprekken met hem te voeren, maar door hem nieuwe dingen te leren, zoals schaken en dammen, een instrument leren bespelen, veel lezen. Alles dat hem uitdaagt.
En ik kom hier nog eventjes op terug: Het is onderzocht en het blijkt dat onder bepaalde levensomstandigheden het IQ zeer kan zakken en met die gedachte ben ik ervanuit gegaan dat als het kan zakken, het ook kan groeien en dat kan.
vrijdag 19 maart 2021 om 11:43
Je hebt van die comic cons waar hij verkleed als spiderman naartoe kan gaan. Bijna iedereen daar heeft interesse in verkleden, rollenspellen, films, series, muziek. Ik ken een paar jongens die in het dagelijks leven buiten de boot vallen, maar zich daar wel op hun gemak voelen. Misschien kan hij op deze manier groeien om met leeftijdsgenoten om te gaan. Ik denk eerlijk gezegd niet dat je zijn interesses kan veranderen. Normaal en “gewoon ff” vrienden maken gaat niet lukken als hij nog zo kinderlijk is. Daar moet je echt die extra stap voor zetten, hem in contact brengen met gelijkgestemden. En als dat een k3 club is, so be it. Er zijn best wat volwassenen die dat ook nog leuk vinden.
Heeft hij verder nog interesses die enigszins bij zijn leeftijd aansluiten? Waar is hij goed in? Is hij een beetje te porren voor andere hobby’s? Aangezien hij k3 leuk vindt: misschien dansen, zangles, kleding ontwerpen, muziek schrijven, muziekles.
En bij spiderman: een bioscoop abonnement, gamen, freerunnen als sport haha.
Heeft hij verder nog interesses die enigszins bij zijn leeftijd aansluiten? Waar is hij goed in? Is hij een beetje te porren voor andere hobby’s? Aangezien hij k3 leuk vindt: misschien dansen, zangles, kleding ontwerpen, muziek schrijven, muziekles.
En bij spiderman: een bioscoop abonnement, gamen, freerunnen als sport haha.
