Kinderen
alle pijlers
Moederschap valt me zwaar
zondag 17 oktober 2021 om 00:04
Ik ben echt radeloos..
We hebben een dochter van 7 maanden en echt ik houd ontzettend van haar. Het was een gewenste zwangerschap, we hebben voor haar gekozen en daar heb ik geen spijt van. Ik twijfel alleen of ik het nog kan verdragen. Sinds dag 1 heeft zij altijd slecht geslapen. Daarmee bedoel ik dus ook echt slecht. Het waren telkens slaapjes van een half uur - max driekwartier. En dit heeft zeker 2 maanden geduurd. Ik heb dagen gehad dat ik in tranen stond omdat ik wilde slapen. Natuurlijk stond mijn man ook op en zorgde voor haar. Ik was alleen zo gefixeerd op dat ik per se borstvoeding wilde geven. Mijn dochter weigerde daarom aan het begin ook de fles. Ze wilde alleen drinken van mij borst. Dus ja bij elke voeding moest ik wel opstaan. Daarnaast sliep zij bijna alleen maar op ons. In haar bed leggen lukte vaak ook niet.
Nu 7 maanden verder en slaapt ze ietwat beter maar lang niet in de buur van normaal. Ze slaapt nu max 2 uur achter elkaar door. Dus ook in de nacht sta ik elke 1-2 uur op. Wij hebben meerderen keren advies gevraagd van het consultatiebureau, maar word hier niet wijzer van en alle tips geprobeerd die ze gaven. Oa inbakeren bij het begin. Nu gaven ze het advies om haar snachts met een flesje alleen water te geven, maar snachts weigert ze de fles en blijf huilen tot aan krijsen toe. Dus de poging van mijn man om haar fles afgekolfd melk te geven lukt ook niet. Andere tip was haar een papje te geven voor het slapen. Ook dat weigert ze. Ze drinkt het gewoon niet en wilt alleen melk.
Nu komen haar tandjes uit sinds een week en is het helemaal pretpark. Ze slaapt weer alleen op ons. Haar even laten liggen en troosten op bed echt meerdere keren geprobeerd, maar ze raakt overstuur. Momenten dat ze eindelijk op bed slaapt, wordt ze waar na 15-30 minuten wakker. Ook snachts wordt zij om de haverklap wakker. Met zetpil en tandgel geprobeerd, maar helaas geen verandering.
Ik ben echt doodop en ben moedeloos. We zijn 7 maanden verder en er lijkt maar geen vooruitgang in te zitten.
In het verleden hebben we via het ziekenhuis ook hulp gehad van een pedagogische medewerker. Wederom zelfde tips met inbakeren, speen aanbieden etc. Niet lijkt te werken..
Ik weet ook niet wat ik met dit topic wil. Misschien heeft iemand nog iets wat we niet hebben geprobeerd?
We hebben een dochter van 7 maanden en echt ik houd ontzettend van haar. Het was een gewenste zwangerschap, we hebben voor haar gekozen en daar heb ik geen spijt van. Ik twijfel alleen of ik het nog kan verdragen. Sinds dag 1 heeft zij altijd slecht geslapen. Daarmee bedoel ik dus ook echt slecht. Het waren telkens slaapjes van een half uur - max driekwartier. En dit heeft zeker 2 maanden geduurd. Ik heb dagen gehad dat ik in tranen stond omdat ik wilde slapen. Natuurlijk stond mijn man ook op en zorgde voor haar. Ik was alleen zo gefixeerd op dat ik per se borstvoeding wilde geven. Mijn dochter weigerde daarom aan het begin ook de fles. Ze wilde alleen drinken van mij borst. Dus ja bij elke voeding moest ik wel opstaan. Daarnaast sliep zij bijna alleen maar op ons. In haar bed leggen lukte vaak ook niet.
Nu 7 maanden verder en slaapt ze ietwat beter maar lang niet in de buur van normaal. Ze slaapt nu max 2 uur achter elkaar door. Dus ook in de nacht sta ik elke 1-2 uur op. Wij hebben meerderen keren advies gevraagd van het consultatiebureau, maar word hier niet wijzer van en alle tips geprobeerd die ze gaven. Oa inbakeren bij het begin. Nu gaven ze het advies om haar snachts met een flesje alleen water te geven, maar snachts weigert ze de fles en blijf huilen tot aan krijsen toe. Dus de poging van mijn man om haar fles afgekolfd melk te geven lukt ook niet. Andere tip was haar een papje te geven voor het slapen. Ook dat weigert ze. Ze drinkt het gewoon niet en wilt alleen melk.
Nu komen haar tandjes uit sinds een week en is het helemaal pretpark. Ze slaapt weer alleen op ons. Haar even laten liggen en troosten op bed echt meerdere keren geprobeerd, maar ze raakt overstuur. Momenten dat ze eindelijk op bed slaapt, wordt ze waar na 15-30 minuten wakker. Ook snachts wordt zij om de haverklap wakker. Met zetpil en tandgel geprobeerd, maar helaas geen verandering.
Ik ben echt doodop en ben moedeloos. We zijn 7 maanden verder en er lijkt maar geen vooruitgang in te zitten.
In het verleden hebben we via het ziekenhuis ook hulp gehad van een pedagogische medewerker. Wederom zelfde tips met inbakeren, speen aanbieden etc. Niet lijkt te werken..
Ik weet ook niet wat ik met dit topic wil. Misschien heeft iemand nog iets wat we niet hebben geprobeerd?
zondag 16 januari 2022 om 19:32
Er zijn gewoon gezonde kinderen die óók ‘s nachts behoefte hebben aan nabijheid en emotieregulatie met behulp van de ouders.Airesopure schreef: ↑16-01-2022 17:22Geen verwijt naar jullie, wat ik ga ervan uit dat je alles hebt geprobeerd , maar ik vind het echt schokkend dat je 4 jaar lang met een slechtslapend kind zit wanneer er medisch niets aan de hand is. Zoals je het omschrijft speelde het exceem wel mee, maar is het niet de hoofdreden geweest?
Er moet toch wel íets aan te doen zijn? Of zijn zorginstanties dan zo laks? Ik zie in mijn omgeving dat ouders echt op hun strepen moeten gaan staan voordat ze gehoord worden.
Daarnaast zie ik ook wel dat, met name moeders, alles ook wel weer zelf willen blijven doen met een torenhoog stresslevel als gevolg wat doorwerkt op het kind. Huisartsen zien dat en geven mee: het ligt aan jou dus ga eerst maar eens wat relaxter worden. Zal ongetwijfeld voor een groot deel waar zijn, maar niet waar je op dat moment wat aan hebt.
En zo blijf je maar in dat cirkeltje hangen.
Hier was de eerste keer doorslapen met 4.5 jaar. Ik heb een gevoelig maar kerngezond kind. Ben heel blij dat ik zoon meteen gewoon in bed heb genomen (want des te korter ben je dan wakker) en daar slaapt hij nu nog. Prima. Alles voor de slaap.
Ik denk dat het forum goed kan meedenken, alleen TO deelt niet wat allemaal wel en niet werkt. Tja… dan houdt het een beetje op.
•
zondag 16 januari 2022 om 19:39
Jeetje wat pittig. Al vanaf de geboorte of zijn er ook wel betere nachten geweest? Ik zou hem ook gelijk bij me in bed nemen hoor. Als dat werkt, dan werkt dat.
Ik kan t me alleen zo slecht voorstellen dat er helemaal niets aan te doen is en dat je dus maar 4.5 jaar moet dealen met gemiddeld 7 onderbrekingen per nacht.
zondag 16 januari 2022 om 19:46
Mijn kinderen sliepen door met 2,5-3 jaar. Daarvoor hebben ze allebei geen enkele nacht doorgeslapen en werden ze een aantal keer per nacht wakker. Behalve in die periode van 18-22 maanden waarin ze iedere nacht maar één keer wakker waren, alleen van 2-4u ‘s nachts. En nee, daar was niets aan te doen. Erger nog, iedereen bij wie ik aanklopte zei dat ik de oorzaak was, maar wat ik dan anders zou moeten doen wisten ze niet. Maar goed, ze huilden niet gelukkig, ze sliepen gewoon slecht en weinig. En nog steeds slapen ze heel erg weinig. Ik weet inmiddels wat de oorzaak is, en zelfs wat een oplossing is, maar helaas heb ik daar geen invloed op, dus ik kan het alleen maar accepteren.
zondag 16 januari 2022 om 20:23
Vanaf z’n geboorte, minstens 5x per nacht.Airesopure schreef: ↑16-01-2022 19:39Jeetje wat pittig. Al vanaf de geboorte of zijn er ook wel betere nachten geweest? Ik zou hem ook gelijk bij me in bed nemen hoor. Als dat werkt, dan werkt dat.
Ik kan t me alleen zo slecht voorstellen dat er helemaal niets aan te doen is en dat je dus maar 4.5 jaar moet dealen met gemiddeld 7 onderbrekingen per nacht.
Ik heb het altijd geaccepteerd en het ons zo gemakkelijk mogelijk gemaakt. Blij toe, want langzamerhand is duidelijk geworden dat zoon nu eenmaal een heel erg gevoelig kind is en die behoefte aan nabijheid is gewoon veeeeeeel groter dan gemiddeld.
Trucjes verzinnen om dat tegen te gaan maakt alleen maar dat ik een angstig/gespannen kind krijg, en ook de professionals zeggen dat het nu eenmaal zo is en heus minder zal worden.
Ik lees veel vaker dat dergelijke baby’s zijn uitgegroeid tot gevoelige kinderen, en/of kinderen met een grote behoefte aan nabijheid. En meestal verzuchtten die ouders dan ze hadden gewild dat ze het toen makkelijker konden accepteren.
•
zondag 16 januari 2022 om 20:28
Er zit een veelheid aan factoren achterAiresopure schreef: ↑16-01-2022 18:10Tja. Op de psychiatrische afdeling van ons ziekenhuis is geen "vader en kind afdeling" nodig. Dus of ze melden zich niet of het zijn toch echt de moeders.
zondag 16 januari 2022 om 21:39
Ik lees jou vaker op deze pijler en het is bijna altijd net alsof ik over mijn eigen zoon lees. 100% herkenbaar dus.Frizz schreef: ↑16-01-2022 20:23Vanaf z’n geboorte, minstens 5x per nacht.
Ik heb het altijd geaccepteerd en het ons zo gemakkelijk mogelijk gemaakt. Blij toe, want langzamerhand is duidelijk geworden dat zoon nu eenmaal een heel erg gevoelig kind is en die behoefte aan nabijheid is gewoon veeeeeeel groter dan gemiddeld.
Trucjes verzinnen om dat tegen te gaan maakt alleen maar dat ik een angstig/gespannen kind krijg, en ook de professionals zeggen dat het nu eenmaal zo is en heus minder zal worden.
Ik lees veel vaker dat dergelijke baby’s zijn uitgegroeid tot gevoelige kinderen, en/of kinderen met een grote behoefte aan nabijheid. En meestal verzuchtten die ouders dan ze hadden gewild dat ze het toen makkelijker konden accepteren.
zondag 16 januari 2022 om 21:44
Goed van jullie dat jullie dit accepteren en fijn voor jullie zoon natuurlijkFrizz schreef: ↑16-01-2022 20:23Vanaf z’n geboorte, minstens 5x per nacht.
Ik heb het altijd geaccepteerd en het ons zo gemakkelijk mogelijk gemaakt. Blij toe, want langzamerhand is duidelijk geworden dat zoon nu eenmaal een heel erg gevoelig kind is en die behoefte aan nabijheid is gewoon veeeeeeel groter dan gemiddeld.
Trucjes verzinnen om dat tegen te gaan maakt alleen maar dat ik een angstig/gespannen kind krijg, en ook de professionals zeggen dat het nu eenmaal zo is en heus minder zal worden.
Ik lees veel vaker dat dergelijke baby’s zijn uitgegroeid tot gevoelige kinderen, en/of kinderen met een grote behoefte aan nabijheid. En meestal verzuchtten die ouders dan ze hadden gewild dat ze het toen makkelijker konden accepteren.
Zolang het niemand echt schade berokkend geloof ik ook wel dat acceptatie de beste (enige?) oplossing is om het leefbaar te houden. Desondanks klinkt het me wel pittig in de oren, maar misschien denken anderen dat ook wel over hoe wij met onze dochter omgaan. Terwijl wij ook van het accepteren en zo comfortabel mogelijk maken zijn, ipv ergens teven vechten.
zondag 16 januari 2022 om 21:45
dat het vaker de moeders zijn die eraan onderdoor gaan of dat de vaders niet om hulp vragen?
zondag 16 januari 2022 om 21:50
Ik ben (bewust) alleenstaande moeder. Elke nacht van z’n leven heb ik dus zelf gedaan.Airesopure schreef: ↑16-01-2022 21:44Goed van jullie dat jullie dit accepteren en fijn voor jullie zoon natuurlijk
En natuurlijk is het pittig, maar een feit niet kunnen accepteren maakt het alleen maar zwaarder.
•
zondag 16 januari 2022 om 21:51
Ha, dat is mooi, te weten dat we niet alleen zijn!Positivevibes schreef: ↑16-01-2022 21:39Ik lees jou vaker op deze pijler en het is bijna altijd net alsof ik over mijn eigen zoon lees. 100% herkenbaar dus.
•
zondag 16 januari 2022 om 21:57
Oh excuus ik ging nogal vanzelf uit van een tweeouder gezin. Maar, mooie instelling en je klinkt als een super moeder
zondag 16 januari 2022 om 22:34
Hey dit is precies hetzelfde als mijn kind. Ook heel gevoelig. Vanaf 4 jaar ging het ineens goed. Ik denk dat het gewoon barre pech heb en niet iets waar je als ouder perse invloed op hebt.Frizz schreef: ↑16-01-2022 19:32Er zijn gewoon gezonde kinderen die óók ‘s nachts behoefte hebben aan nabijheid en emotieregulatie met behulp van de ouders.
Hier was de eerste keer doorslapen met 4.5 jaar. Ik heb een gevoelig maar kerngezond kind. Ben heel blij dat ik zoon meteen gewoon in bed heb genomen (want des te korter ben je dan wakker) en daar slaapt hij nu nog. Prima. Alles voor de slaap.
@frizz deed de jouwe als baby goed dutjes? Die van mij dus slecht en sinds hij 16 maanden is heeft hij nooit meer een dutje gedaan tenzij toevallig in de auto.
zondag 16 januari 2022 om 22:48
De mijne sliep als baby 30-45 min achter elkaar, mits ik hem aanlegde of in de draagzak deed en bleef lopen.Sorcha_ schreef: ↑16-01-2022 22:34Hey dit is precies hetzelfde als mijn kind. Ook heel gevoelig. Vanaf 4 jaar ging het ineens goed. Ik denk dat het gewoon barre pech heb en niet iets waar je als ouder perse invloed op hebt.
@frizz deed de jouwe als baby goed dutjes? Die van mij dus slecht en sinds hij 16 maanden is heeft hij nooit meer een dutje gedaan tenzij toevallig in de auto.
Niet in de auto (dat was sowieso huilen tot 2 jaar), niet in de wagen, niet in bed, niet als ik hem weglegde. Op een enkele uitzondering na, en dan ging de vlag uit.
Op het kdv sliep hij met veel moeite op de borst van de leidster en na veel gewiebel met een wagen. Toen hij daaruit groeide sliep hij met veel moeite meestal wel even in een bedje.
Ook nooit een fles gedronken, nooit chill geweest bij oppas of opvang.
Gezond kind dus wel.
•
zondag 16 januari 2022 om 23:09
Dan viel die van mij nog wel meeFrizz schreef: ↑16-01-2022 22:48De mijne sliep als baby 30-45 min achter elkaar, mits ik hem aanlegde of in de draagzak deed en bleef lopen.
Niet in de auto (dat was sowieso huilen tot 2 jaar), niet in de wagen, niet in bed, niet als ik hem weglegde. Op een enkele uitzondering na, en dan ging de vlag uit.
Op het kdv sliep hij met veel moeite op de borst van de leidster en na veel gewiebel met een wagen. Toen hij daaruit groeide sliep hij met veel moeite meestal wel even in een bedje.
Ook nooit een fles gedronken, nooit chill geweest bij oppas of opvang.
Gezond kind dus wel.
. Maar dat van die 30-45 minuten is echt heel herkenbaar. En gewoon niet in bed willen slapen. Dan lees je al die stomme tips online van wegleggen als kind in slaap is gevallen en dat werkte dan niet want hij werd direct wakker. Ik dacht echt dat het aan mij lag.De mijne dronk godzijdank wel uit een fles als ik er niet was, maar weigerde vast voedsel te eten tot hij 11 maanden was.
zondag 16 januari 2022 om 23:12
Natuurlijk ligt het niet aan jou. De meeste baby’s willen gewoon nabijheid. Al tips zijn leuk, als ze werken. En je kent je eigen baby het beste hoor.
Oh en de mijne ging pas met twee jaar een beetje eten. Tot 2.5 jaar stelde dat nog amper iets voor, maar ook dat kwam goed, al is het nog steeds een kieskeurige eter.
Oh en de mijne ging pas met twee jaar een beetje eten. Tot 2.5 jaar stelde dat nog amper iets voor, maar ook dat kwam goed, al is het nog steeds een kieskeurige eter.
•
zondag 16 januari 2022 om 23:32
Zo'n kind moet toch op een gegeven moment doodmoe zijn..Frizz schreef: ↑16-01-2022 22:48De mijne sliep als baby 30-45 min achter elkaar, mits ik hem aanlegde of in de draagzak deed en bleef lopen.
Niet in de auto (dat was sowieso huilen tot 2 jaar), niet in de wagen, niet in bed, niet als ik hem weglegde. Op een enkele uitzondering na, en dan ging de vlag uit.
Op het kdv sliep hij met veel moeite op de borst van de leidster en na veel gewiebel met een wagen. Toen hij daaruit groeide sliep hij met veel moeite meestal wel even in een bedje.
Ook nooit een fles gedronken, nooit chill geweest bij oppas of opvang.
Gezond kind dus wel.
zondag 16 januari 2022 om 23:45
Hoezo? Hij kwam best aan zijn slaap, mits hij dus de benodigde nabijheid kreeg.
Ik heb het (gelukkig, anders was ik gek geworden) nooit als heel raar of uitzonderlijk ervaren. Maar goed, ik heb altijd veel gereisd in landen waar baby’s sowieso niet worden neergelegd of in een andere kamer slapen, en ervoer dat mijn baby normale behoeften had. De westerse norm ten aanzien van slapen en wegleggen is voor mij dus nooit leidend geweest. Mijn baby huilde ook bijna nooit, tenzij ik hem nabijheid en/of de borst ontzegde.
Achteraf weet ik natuurlijk heel goed dat mijn baby echt flink afweek van het gemiddelde, en dat doet hij nu nog steeds. En dat zal zo blijven ook gok ik. Maar ook al wijkt hij af van het gemiddelde, het is wél een normaal en gezond kind.
En ik gok dat dat voor het gros van de lastige slapers geldt (tenzij de ouders iets medisch vermoeden, want als ouder weet je het vaak heel goed als er iets loos is).
•
maandag 17 januari 2022 om 08:11
Het hele idee van een baby wegleggen op een andere kamer heb ik nooit begrepen. Waarom moet dat? Bij ons was dat nooit een optie. Zeker de eerste anderhalf jaar sliepen ze naast ons en ook dutjes overdag lagen ze in de bak, of wieg, of op de bank, of op ons te slapen.
Ik heb me altijd afgevraagd waarom ouders het zichzelf zo moeilijk maken. Onze kinderen werden regelmatig wakker 's nachts maar de volgende ochtend herinnerde ik me dat nauwelijks, omdat ik half in slaap met ze bezig kon zijn.
Ik heb me altijd afgevraagd waarom ouders het zichzelf zo moeilijk maken. Onze kinderen werden regelmatig wakker 's nachts maar de volgende ochtend herinnerde ik me dat nauwelijks, omdat ik half in slaap met ze bezig kon zijn.
maandag 17 januari 2022 om 08:22
Mijn dochters gingen beter slapen toen ze op hun eigen kamer lagen. We hielden elkaar wakker met slaapgeluiden.Avelie schreef: ↑17-01-2022 08:11Het hele idee van een baby wegleggen op een andere kamer heb ik nooit begrepen. Waarom moet dat? Bij ons was dat nooit een optie. Zeker de eerste anderhalf jaar sliepen ze naast ons en ook dutjes overdag lagen ze in de bak, of wieg, of op de bank, of op ons te slapen.
Ik heb me altijd afgevraagd waarom ouders het zichzelf zo moeilijk maken. Onze kinderen werden regelmatig wakker 's nachts maar de volgende ochtend herinnerde ik me dat nauwelijks, omdat ik half in slaap met ze bezig kon zijn.
maandag 17 januari 2022 om 08:28
Omdat ik anders zelf niet slaap....mijn zoontje snurkte best hard voor een baby. Overdag sliep zoontje altijd in de kinderwagen of in het babynestje (op tafel/bank).Avelie schreef: ↑17-01-2022 08:11Het hele idee van een baby wegleggen op een andere kamer heb ik nooit begrepen. Waarom moet dat? Bij ons was dat nooit een optie. Zeker de eerste anderhalf jaar sliepen ze naast ons en ook dutjes overdag lagen ze in de bak, of wieg, of op de bank, of op ons te slapen.
Ik heb me altijd afgevraagd waarom ouders het zichzelf zo moeilijk maken. Onze kinderen werden regelmatig wakker 's nachts maar de volgende ochtend herinnerde ik me dat nauwelijks, omdat ik half in slaap met ze bezig kon zijn.
Ik hoop nu echt iedere dag dat ik niet zo'n plakbaby heb. In dat geval gaat ze na 12 weken naar de opvang 1 of 2 dagen, anders trek ik het mentaal niet.
maandag 17 januari 2022 om 08:30
Niet mijn definitie van normaal
. Dat is vanaf 4/5/6 maanden van 7 tot 6 slapen en misschien een keertje wakker af en toe. Als ze niet ziek zijn etc. Maar hoe functioneer je dan overdag?
maandag 17 januari 2022 om 08:42
Ik denk dat alle kinderen wel wakker worden maar zichzelf weer in slaap brengen zonder daarbij anderen te storen. De ene kan dit met 2 maanden, de ander pas rond 4 jaar. Er zal vast een gemiddelde zijn maar in principe denk ik dat alles 'normaal' is. Onze kinderarts was iig niet onder de indruk, die zei 'sommige kinderen zijn nu eenmaal zo' nadat al het medische was uitgesloten. En als je alle kleine slaapjes uit de registratie bij elkaar optelt komt kind idd wel aan zijn uren, alleen jij zelf niet. Volwassenen hebben ook langere slaapcyclus dan jong kind, het is heel naar als die telkens onderbroken wordt.
Mijn 6-jarige brengt tegenwoordig zelf verslag uit van zijn nacht
: 'ik was om 23.30u wakker, om 1.15u, om 3.03u en om 6.17u ben ik opgestaan'. Hij is dus nog steeds vaak wakker en alert (want checkt en onthoudt de tijd) maar daar merken wij niks van.
Mijn 6-jarige brengt tegenwoordig zelf verslag uit van zijn nacht
: 'ik was om 23.30u wakker, om 1.15u, om 3.03u en om 6.17u ben ik opgestaan'. Hij is dus nog steeds vaak wakker en alert (want checkt en onthoudt de tijd) maar daar merken wij niks van.
maandag 17 januari 2022 om 08:49
Nou, dat is ook niet een heel realistische definitie hoor, er zijn babies die dat doen maar de meerderheid doet dat niet.
