Lijf & Lijn
alle pijlers
Emotie eten
vrijdag 11 juni 2021 om 20:29
De laatste jaren ben ik steeds dikker geworden. Inmiddels heb ik een BMI van 30/31. Dat is gewoon niet goed.
De oorzaak hiervan is in mijn ogen emotie eten. Ik eet omdat ik bepaalde dingen heb waar ik tegenaan loop in mijn leven. Dit geeft mij steeds een bepaalde leegte en het gevoel niets te betekenen voor anderen. Hierdoor begin ik te eten.
Ik heb veel hulp gezocht maar dit helpt niet bij mijn probleem. Ik sta vaak lang op wachtlijsten. Na een paar gesprekken komt de psycholoog/poh enz tot de conclusie dat ze me niet kunnen helpen. Er is geen oplossing voor waardoor mijn gevoel van leegte blijft.
Gisteren bv heb ik iets vervelend gehoord. Vandaag heb ik erge eetbuien gehad. Het is moeilijk dit om te draaien.
Ik ben bij een gewone diëtist geweest. Ook bij een die gericht was op emotie eten. Beiden hebben niet geholpen.
Nu heb ik van iemand een folder gekregen over een leefstijl coach. Het is een traject van 2 jaar. Het helpt met afvallen. Heeft iemand hier ervaring mee? Je komt ook met een groep samen. Geen idee of dit me gaat helpen. Daarom vraag ik om ervaringen.
De oorzaak hiervan is in mijn ogen emotie eten. Ik eet omdat ik bepaalde dingen heb waar ik tegenaan loop in mijn leven. Dit geeft mij steeds een bepaalde leegte en het gevoel niets te betekenen voor anderen. Hierdoor begin ik te eten.
Ik heb veel hulp gezocht maar dit helpt niet bij mijn probleem. Ik sta vaak lang op wachtlijsten. Na een paar gesprekken komt de psycholoog/poh enz tot de conclusie dat ze me niet kunnen helpen. Er is geen oplossing voor waardoor mijn gevoel van leegte blijft.
Gisteren bv heb ik iets vervelend gehoord. Vandaag heb ik erge eetbuien gehad. Het is moeilijk dit om te draaien.
Ik ben bij een gewone diëtist geweest. Ook bij een die gericht was op emotie eten. Beiden hebben niet geholpen.
Nu heb ik van iemand een folder gekregen over een leefstijl coach. Het is een traject van 2 jaar. Het helpt met afvallen. Heeft iemand hier ervaring mee? Je komt ook met een groep samen. Geen idee of dit me gaat helpen. Daarom vraag ik om ervaringen.
maandag 14 juni 2021 om 19:05
Jouw antwoord op alles is ‘jij hebt dat wel ik niet dus ik heb gelijk en jij niet’
Niet alles overkomt je TO.
Anderen hebben het ook soms zwaar.
Ik vind het niet zo aardig om te zeggen maar ik denk dat als je je ook zo opstelt in het echte leven dat mensen het oppervlakkig met je houden omdat je me heel zwaar op de hand lijkt. Mensen hebben over het algemeen geen zin in een grote zware lappendeken van negativiteit en ‘wat is het leven toch oneerlijk’.
Mijn ervaring is juist dat heel veel mensen bereid zijn om anderen te helpen en bij te staan. Ook mensen die ze relatief kort of helemaal niet zo goed kennen. Er zijn heel veel mensen met een groot en warm hart. Veel meer dan dat er mensen zijn die alleen maar leuke dingen willen doen.
Als jij de schuld bij een ander blijft leggen dan zullen mensen je ook uit de weg blijven gaan. Zorg eens dat je happy bent met jezelf en de verantwoordelijkheid over jezelf en je eigen leven neemt. Daar wordt je per definitie een leuker mens van om mee te leven. Zelfs voor jezelf.
Niet alles overkomt je TO.
Anderen hebben het ook soms zwaar.
Ik vind het niet zo aardig om te zeggen maar ik denk dat als je je ook zo opstelt in het echte leven dat mensen het oppervlakkig met je houden omdat je me heel zwaar op de hand lijkt. Mensen hebben over het algemeen geen zin in een grote zware lappendeken van negativiteit en ‘wat is het leven toch oneerlijk’.
Mijn ervaring is juist dat heel veel mensen bereid zijn om anderen te helpen en bij te staan. Ook mensen die ze relatief kort of helemaal niet zo goed kennen. Er zijn heel veel mensen met een groot en warm hart. Veel meer dan dat er mensen zijn die alleen maar leuke dingen willen doen.
Als jij de schuld bij een ander blijft leggen dan zullen mensen je ook uit de weg blijven gaan. Zorg eens dat je happy bent met jezelf en de verantwoordelijkheid over jezelf en je eigen leven neemt. Daar wordt je per definitie een leuker mens van om mee te leven. Zelfs voor jezelf.
maandag 14 juni 2021 om 19:11
Jazeker maar die contacten zijn wat ik al eerder zei oppervlakkig, alleen om leuke dingen mee te doen.viva-amber schreef: ↑14-06-2021 18:44Je kan je toch ook aansluiten bij een lotgenotengroep, bij een buurthuis, bij een clubje,bij een buur ..etc. Je hebt ook al één goede vriend.
Die mensen hebben hun eigen leven en daarom geen zin ruimte voor andermans sores.
maandag 14 juni 2021 om 19:13
Het is mij wel overkomen helaas. Ik heb ook niet om deze situatie gevraagd.Palmbomen-zijn-cool schreef: ↑14-06-2021 19:05Jouw antwoord op alles is ‘jij hebt dat wel ik niet dus ik heb gelijk en jij niet’
Niet alles overkomt je TO.
Anderen hebben het ook soms zwaar.
Ik vind het niet zo aardig om te zeggen maar ik denk dat als je je ook zo opstelt in het echte leven dat mensen het oppervlakkig met je houden omdat je me heel zwaar op de hand lijkt. Mensen hebben over het algemeen geen zin in een grote zware lappendeken van negativiteit en ‘wat is het leven toch oneerlijk’.
Mijn ervaring is juist dat heel veel mensen bereid zijn om anderen te helpen en bij te staan. Ook mensen die ze relatief kort of helemaal niet zo goed kennen. Er zijn heel veel mensen met een groot en warm hart. Veel meer dan dat er mensen zijn die alleen maar leuke dingen willen doen.
Als jij de schuld bij een ander blijft leggen dan zullen mensen je ook uit de weg blijven gaan. Zorg eens dat je happy bent met jezelf en de verantwoordelijkheid over jezelf en je eigen leven neemt. Daar wordt je per definitie een leuker mens van om mee te leven. Zelfs voor jezelf.
Andere mensen vinden dit onderwerp moeilijk en nemen dan afstand.
Helaas kan ik er geen afstand van nemen.
maandag 14 juni 2021 om 19:15
Dan is er geen ziel op deze wereld die jou kan helpen of bijstaan...
I noticed how your people didn't support you. So, I sent you strangers -- The Universe
maandag 14 juni 2021 om 19:22
Je lijkt wel een vastgelopen langspeelplaat.
Denk je dat mensen ervoor kiezen om, ik roep maar even wat:
Hun partner of kind te verliezen
In de bijstand te raken
Hun beide benen te verliezen
Fysiek gehandicapt te zijn
Misbruikt te zijn geweest in hun jeugd
Criminele ouders te hebben die drugs gebruiken
Geen kinderen kunnen krijgen
Etc. Etc.
Zoveel meer mensen dan je zou zeggen van de buitenkant hebben een trauma. Jij bent daar echt niet uniek in.
En ik schreef al eerder dat ik het erg voor je vind dat je iets ergs hebt meegemaakt dus wil dat stukje echt niet bagatelliseren.
Maar het enige wat je kunt doen is het heft in eigen hand nemen en ervoor kiezen om er anders mee om te gaan dan je tot op heden hebt gedaan.
Als je doet wat je altijd deed krijg je wat je kreeg.
maandag 14 juni 2021 om 19:37
Iedereen heeft wel eens een situatie gehad, die ze is overkomen, die ze niet hadden kunnen voorkomen. Of het nu de dood van een geliefde is, een heftige ziekte, een ongeluk of een van de 100.000 mogelijkheden waarop je leven ineens op een klote manier veranderd. Iedereen krijgt er ooit mee te maken. IEDEREEN.
En toch, een groot deel van hen lukt het toch om door te gaan met het leven. Ze geven het een plek, zoeken hulp, of zoals de oma van Madrid zei; sleurden zichzelf uit dat moeras van ellende. Want het leven gaat door en je moet er van genieten.
Een bepaalde griep lukt dat niet. Sommigen hebben meer tijd nodig, meer hulp en sommigen lukt het niet omdat ze niet willen. Soms omdat ze zich veilig voelen in hun wereld, hoe kut die ook is. Voor de vorm roepen ze dat ze echt proberen, maar ja ze hebben pech en de buitenwereld werkt niet mee. Want stiekem vinden ze het veel te eng om actie te ondernemen, want stel dat ze zelf iets onder ogen moeten zien. De horror.
Als iemand in de modder valt, zullen de meeste mensen zelf op proberen te staan en af en toe een handreiking nodig hebben.
Jij ligt in de modder en ligt daar te klagen dat je gevallen bent. De mensen die de hand reikten, moeten eerst horen dat je gevallen bent en hoe kut dat is. En op een gegeven moment lopen ze maar door, want ze denken dat je blijkbaar liever, daar in de modder blijft liggen klagen, dan dat je op staat. En vervolgens ga je klagen dat je in de modder ligt en niemand die de hand reikt.
Je zit in een modus, ik wil niet en ik kan niet en het ligt aan anderen.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
maandag 14 juni 2021 om 19:51
Jazeker, maar het maakt een groot verschil of je ook mensen achter je hebt staan waar je op terug kunt vallen en dingen mee kunt delen. Of advies vragen.Palmbomen-zijn-cool schreef: ↑14-06-2021 19:22Je lijkt wel een vastgelopen langspeelplaat.
Denk je dat mensen ervoor kiezen om, ik roep maar even wat:
Hun partner of kind te verliezen
In de bijstand te raken
Hun beide benen te verliezen
Fysiek gehandicapt te zijn
Misbruikt te zijn geweest in hun jeugd
Criminele ouders te hebben die drugs gebruiken
Geen kinderen kunnen krijgen
Etc. Etc.
Zoveel meer mensen dan je zou zeggen van de buitenkant hebben een trauma. Jij bent daar echt niet uniek in.
En ik schreef al eerder dat ik het erg voor je vind dat je iets ergs hebt meegemaakt dus wil dat stukje echt niet bagatelliseren.
Maar het enige wat je kunt doen is het heft in eigen hand nemen en ervoor kiezen om er anders mee om te gaan dan je tot op heden hebt gedaan.
Als je doet wat je altijd deed krijg je wat je kreeg.
Als dat er niet is wordt het een stuk moeilijker.
Ik ken een vrouw van 56 jaar die nog dingen overlegt met haar vader van in de 80. En dat doen er meer. Dan denk ik ook jeetje. Die vrouw zal ook zeggen dat ze alles zelf doet. Maar dat doet ze dus niet.
maandag 14 juni 2021 om 19:53
Maar dan is het toch wat het is? Jij hebt het het zwaarst van iedereen. Niemand kan je helpen en jij krijgt niet waar je recht op hebt. Dus ben je eenzaam en dik want emotie eten is de enige oplossing en daar word je ook ongelukkig van. Maar dat is nu eenmaal wat er gebeurt als mensen je in de steek laten. Dat heb je niet in de hand.
maandag 14 juni 2021 om 19:53
Nieuwe contacten beginnen altijd oppervlakkig. Je (jij!) moet erin investeren. Aandacht aan die ander geven. Niet alleen aandacht voor jezelf eisen. Soms groeit het dan uit tot een hechter contact. Soms niet.
Als jij je in het echte leven net zo opstelt als hier in dit topic, dan snap ik dat mensen afhaken. Je zwelgt in zelfmedelijden. Bent alleen maar met jezelf bezig. Het enige dat je over anderen weet te schrijven is dat ze niet genoeg aandacht aan je geven. Ieder die hier je probeert te laten reflecteren, die een eigen ervaring beschrijft kap je af met " ja maar jij... En ik ben zielig want krijg niet de aandacht die ik wil.".
Echt, de enige die hier wat aan kan doen, ben jijzelf. Je kunt een ander niet dwingen te doen wat jij wilt. Het leven is nu eenmaal oneerlijk.
maandag 14 juni 2021 om 19:56
Oke. Je bent zielig. Je hebt het zwaarder dan wie dan ook. En iedereen laat je in de steek.Jillian80 schreef: ↑14-06-2021 19:51Jazeker, maar het maakt een groot verschil of je ook mensen achter je hebt staan waar je op terug kunt vallen en dingen mee kunt delen. Of advies vragen.
Als dat er niet is wordt het een stuk moeilijker.
Ik ken een vrouw van 56 jaar die nog dingen overlegt met haar vader van in de 80. En dat doen er meer. Dan denk ik ook jeetje. Die vrouw zal ook zeggen dat ze alles zelf doet. Maar dat doet ze dus niet.
En dan? Wat ga jíj (niet ik, niet je buurvrouw, niet een therapeut, niet een kennis) eraan doen?
maandag 14 juni 2021 om 19:56
maandag 14 juni 2021 om 19:57
Het ligt er aan of je bij dit soort dingen mensen om je heen hebt waar je op terug kunt vallen.dianaf schreef: ↑14-06-2021 19:37Iedereen heeft wel eens een situatie gehad, die ze is overkomen, die ze niet hadden kunnen voorkomen. Of het nu de dood van een geliefde is, een heftige ziekte, een ongeluk of een van de 100.000 mogelijkheden waarop je leven ineens op een klote manier veranderd. Iedereen krijgt er ooit mee te maken. IEDEREEN.
En toch, een groot deel van hen lukt het toch om door te gaan met het leven. Ze geven het een plek, zoeken hulp, of zoals de oma van Madrid zei; sleurden zichzelf uit dat moeras van ellende. Want het leven gaat door en je moet er van genieten.
Een bepaalde griep lukt dat niet. Sommigen hebben meer tijd nodig, meer hulp en sommigen lukt het niet omdat ze niet willen. Soms omdat ze zich veilig voelen in hun wereld, hoe kut die ook is. Voor de vorm roepen ze dat ze echt proberen, maar ja ze hebben pech en de buitenwereld werkt niet mee. Want stiekem vinden ze het veel te eng om actie te ondernemen, want stel dat ze zelf iets onder ogen moeten zien. De horror.
Als iemand in de modder valt, zullen de meeste mensen zelf op proberen te staan en af en toe een handreiking nodig hebben.
Jij ligt in de modder en ligt daar te klagen dat je gevallen bent. De mensen die de hand reikten, moeten eerst horen dat je gevallen bent en hoe kut dat is. En op een gegeven moment lopen ze maar door, want ze denken dat je blijkbaar liever, daar in de modder blijft liggen klagen, dan dat je op staat. En vervolgens ga je klagen dat je in de modder ligt en niemand die de hand reikt.
Je zit in een modus, ik wil niet en ik kan niet en het ligt aan anderen.
Dat is het verschil wat mensen vaak niet zien.
Veel mensen kunnen toch nog dingen delen met anderen maar zien dit als iets vanzelfsprekends en gaan ervan uit dat een ander dat ook heeft. Maar dat is niet altijd zo.
maandag 14 juni 2021 om 19:58
Dit. Dit doet ze er aan. Het forum.
Hier pak en beet 10 jaar lang hetzelfde topic openen. Met dezelfde reacties, dezelfde pogingen tot aanzetten tot reflectie, meedenken, lotgenoten verhalen. En hetzelfde resultaat: ik kan het niet veranderen, ik kan me er niet bij neerleggen ik moet het ondergaan maar ondertussen moet ik wel heel veel aandacht en erkenning. En die is ook niet goed genoeg.
Ik denk dat er zo een linkje of wat te vinden zijn.
anoniem_404742 wijzigde dit bericht op 14-06-2021 19:59
2.29% gewijzigd
maandag 14 juni 2021 om 19:58
Jillian80 schreef: ↑14-06-2021 19:57Het ligt er aan of je bij dit soort dingen mensen om je heen hebt waar je op terug kunt vallen.
Dat is het verschil wat mensen vaak niet zien.
Veel mensen kunnen toch nog dingen delen met anderen maar zien dit als iets vanzelfsprekends en gaan ervan uit dat een ander dat ook heeft. Maar dat is niet altijd zo.
Hoe kun je de modder-metafoor nou niet snappen? Echt, helderder dan dat valt het bijna niet uit te leggen. En alsnóg blijf je met bezwaren en protesten komen. Ongelooflijk.
Here am I in my little bubble
maandag 14 juni 2021 om 20:01
Jazeker maar zoals hier al eerder aangegeven door meerdere mensen is het zo dat zodra je meer persoonlijker wordt dat mensen dit onderwerp moeilijk vinden en daar geen zin/ruimte voor hebben.-Livia- schreef: ↑14-06-2021 19:53Nieuwe contacten beginnen altijd oppervlakkig. Je (jij!) moet erin investeren. Aandacht aan die ander geven. Niet alleen aandacht voor jezelf eisen. Soms groeit het dan uit tot een hechter contact. Soms niet.
Als jij je in het echte leven net zo opstelt als hier in dit topic, dan snap ik dat mensen afhaken. Je zwelgt in zelfmedelijden. Bent alleen maar met jezelf bezig. Het enige dat je over anderen weet te schrijven is dat ze niet genoeg aandacht aan je geven. Ieder die hier je probeert te laten reflecteren, die een eigen ervaring beschrijft kap je af met " ja maar jij... En ik ben zielig want krijg niet de aandacht die ik wil.".
Echt, de enige die hier wat aan kan doen, ben jijzelf. Je kunt een ander niet dwingen te doen wat jij wilt. Het leven is nu eenmaal oneerlijk.
maandag 14 juni 2021 om 20:01
Thordîs schreef: ↑14-06-2021 19:58Dit. Dit doet ze er aan. Het forum.
Hier pak en beet 10 jaar lang hetzelfde topic openen. Met dezelfde reacties, dezelfde pogingen tot aanzetten tot reflectie, meedenken, lotgenoten verhalen. En hetzelfde resultaat: ik kan het niet veranderen, ik kan me er niet bij neerleggen ik moet het ondergaan maar ondertussen moet ik wel heel veel aandacht en erkenning. En die is ook niet goed genoeg.
Ik denk dat er zo een linkje of wat te vinden zijn.
Ik word nieuwsgierig maar ik denk niet dat ik het mezelf moet aandoen om oude topics te lezen
Here am I in my little bubble
maandag 14 juni 2021 om 20:03
Maar mensen reikten geen hand. Zeggen je moet het zelf doen. Terwijl ze zelf dat juist niet hoeven.dianaf schreef: ↑14-06-2021 19:37Iedereen heeft wel eens een situatie gehad, die ze is overkomen, die ze niet hadden kunnen voorkomen. Of het nu de dood van een geliefde is, een heftige ziekte, een ongeluk of een van de 100.000 mogelijkheden waarop je leven ineens op een klote manier veranderd. Iedereen krijgt er ooit mee te maken. IEDEREEN.
En toch, een groot deel van hen lukt het toch om door te gaan met het leven. Ze geven het een plek, zoeken hulp, of zoals de oma van Madrid zei; sleurden zichzelf uit dat moeras van ellende. Want het leven gaat door en je moet er van genieten.
Een bepaalde griep lukt dat niet. Sommigen hebben meer tijd nodig, meer hulp en sommigen lukt het niet omdat ze niet willen. Soms omdat ze zich veilig voelen in hun wereld, hoe kut die ook is. Voor de vorm roepen ze dat ze echt proberen, maar ja ze hebben pech en de buitenwereld werkt niet mee. Want stiekem vinden ze het veel te eng om actie te ondernemen, want stel dat ze zelf iets onder ogen moeten zien. De horror.
Als iemand in de modder valt, zullen de meeste mensen zelf op proberen te staan en af en toe een handreiking nodig hebben.
Jij ligt in de modder en ligt daar te klagen dat je gevallen bent. Demensen die de hand reikten,
moeten eerst horen dat je gevallen bent en hoe kut dat is. En op een gegeven moment lopen ze maar door, want ze denken dat je blijkbaar liever, daar in de modder blijft liggen klagen, dan dat je op staat. En vervolgens ga je klagen dat je in de modder ligt en niemand die de hand reikt.
Je zit in een modus, ik wil niet en ik kan niet en het ligt aan anderen.
maandag 14 juni 2021 om 20:04
Of van tevoren het hele verhaal al uit kunnen kauwen, de bull shit bingo kunnen maken en gezamenlijk collectief BINGO kunnen roepen als jij klaar bent met je verhaal.
I noticed how your people didn't support you. So, I sent you strangers -- The Universe
maandag 14 juni 2021 om 20:05
