Lijf & Lijn alle pijlers

Eten met je verstand

21-04-2010 15:48 2995 berichten
Lieve lezeres,



We praten hier over nadenken over welk voedsel wel en welk voedsel niet goed voor je is, over beslismomenten, over het uitbannen van gedachteloos eten in je mond stoppen.

De originele OP staat hieronder, die laat ik staan, zodat je het originele topicbegin kunt lezen als je dat wil.



Origineel was de titel van dit topic 'Gewicht verliezen, hoe doen jullie het?' maar na vele, vele postings over de psychologie áchter dat eten, het analyseren van gevoelens bij het eten en redenen waarom het anders moet en tippen hoe het anders kan, heb ik besloten om de topictitel te veranderen in die het topic nu draagt.

Want het gaat dus over het leren controle te hebben/krijgen op wat je eet, over gezondheid en evenwicht tussen je gevoel/dwang/drang en je verstand in verhouding tot voedsel.



Kom er vooral bij als de topictitel je aanspreekt. We vinden het fijn om van gedachten te wisselen met iedereen die zich afvraagt waarom het letten op wat je eet zo vaak misgaat en welke impact dat heeft op je zelfbeeld.



Laat je niet afschrikken door de vele pagina's en schrijf gerust mee. Mócht je de tijd hebben dan beloof ik je dat je mooie dingen zult lezen als je het gehele topic doorleest.



Schroom niet en schrijf met ons mee!







_____________________________________________________



Originele OP:





Jawel, het is zo ver, ik open een topic over gewicht. Voor mij een hele stap.



Waar ik benieuwd naar ben is naar jullie methodes om af te vallen.

Hoe doen jullie het?



Mijn eigen methode is als volgt:



Na veel jaren al vechten tegen de enthousiast anheiterende kilo's heb ik gemerkt dat het voor mij het beste werkt als ik gewoon drie keer per dag eet. Klaar. Dus zo weinig mogelijk tussendoortjes, want die nekken me vaak. Daar krijg ik trek van, lekkere trek en dan heb ik aan een appel of een zure bom niet voldoende, dan moet er salami bij die zure bom (ik zeg maar wat).



Nu eet ik dus drie keer per dag en een keer per dag fruit.

Meer niet.



Qua drinken hou ik het bij thee, water, iets van light of zwaar aangelengde appelsap/dixap met ijs, want het moet wel koud zijn. Vruchtensap drink ik helemaal niet meer verder. Daar was ik namelijk verslaafd aan zo'n beetje.



Als ik uit eten ga eet ik gewoon mee maar ik probeer uit de buurt te blijven van dingen als stokbrood met kruidenboter. Het is tegenwoordig een sport om één zo'n broodje te doen en niet al voor de maaltijd goed en wel begonnen is, het halve mandje soldaat gemaakt te hebben.



Het kost me tegenwoordig geen moeite meer om na een avondje uit eten, of een verjaardag waarop ik wel mee mag doen met de bittergarnituren en slagroomtaart, de draad weer op te pakken, iets waar ik heel blij mee ben.



Intussen ken ik mezelf zó goed dat ik weet wat voor mij werkt en wat niet.



Hoe is dat bij jullie?

Gebruiken jullie een bepaalde methode (S. Bakker, Dr. Frank, Weight Watchers)? Of heb je een zelfbedacht regime ingesteld?
Alle reacties Link kopieren
quote:prulleke schreef op 18 juni 2010 @ 14:34:

[...]





Je bericht heeft iets diep in mij geraakt .



En nu vraag je ook nog lief hoe het gaat. Hebben wij hier jaren terug in een ander topic (wellicht onder andere nick?) wat met elkaar gedeeld?



Niet dat ik weet Prulleke, mijn nick is altijd hetzelfde geweest. Maar het was wel zo dat ik heel intuitief die vraag stelde. Dat doe ik niet zo vaak hier namelijk. Net zo intuitief als het denken aan Leo in de tijd dat ze dit topic opende.



Het zal de liefde, de universele liefde wel zijn die maakt dat ik voel dat je wat nodig hebt.



Dus. Hoe gaat het met je, lieve Prulleke?
Alle reacties Link kopieren
Wow, dub, dat is ook waar ik vandaag mee bezig was.



Onderweg naar mijn werk vanochtend kwam ik langs de chemokar. Nu heb ik het weken gepresteerd om mezelf verrot te schelden dat ik vergeten was oude batterijen in mijn fietstas te doen om ze daar in te leveren, elke keer als ik op vrijdagochtend daar langs fiets.



Vandaag realiseerde ik me dat er nog steeds batterijen in mijn kast liggen en dat ik niet van plan was mezelf daarover uit te schelden. Ik had er geen zin in om dat te doen.



Geen zin meer om mezelf uit te schelden.



Ik ga vooruit
Alle reacties Link kopieren
quote:Marbles schreef op 18 juni 2010 @ 14:31:

...vind ik het soms 'eng' om te eten

omdat ik bang ben...

waarbij ik niet meer nadenk...

...sluipt het er iedere keer zo langzaam in

...dat ik het pas doorheb als ik weer te veel weeg.

Ik ben nu bang dat...

... durf dus amper meer te gaan eten

die angst belemmert me...

dan ga ik weer in de angst...

...ik ben gewoon bang om de controle te verliezen, geen grip meer te hebben op wat ik doe.



Ik zie twee elementen terugkomen: angst en controle. Je bent bang om de controle te verliezen, zelfs op momenten dat je die hebt. Het lijkt alsof je denkt dat je geen controle hebt over wat en hoe je eet en alsof je lichaam een eigen leven leidt, los van wat jij doet of besluit.



Je doelen liggen steeds uiteen: dan weer is het aankomen, dan gelijkblijven, dan afvallen. Niet zo gek dat je lichaam ook niet meer weet wat je wilt en anders reageert dan je zou verwachten.



Dat is jouw waarheid, de waarheid waar Spinster over schreef. Die heb je zelf bedacht en tot waarheid verheven. Jouw waarheid is dat je geen controle hebt over je eetpatroon en over je gewicht. Doordat je dat zo sterk gelooft, ga je er ook naar handelen en heb je inderdaad geen controle meer over wat je lichaam doet.



Maar jij beslist wel zelf wat je eet. Je kan dat zelfs heel goed, alleen twijfel je steeds aan je beoordelingsvermogen van hoeveel en wat je moet eten. Als je dat eenmaal weet, kun je je er prima aan houden.



Wat je nodig hebt, denk ik, is vertrouwen in jezelf en in je lichaam. Weer leren luisteren naar je lichaam en wat het nodig heeft, aangevuld met wat theoretische kennis over voeding. Durven vertrouwen dat jij wel weet wat goed voor je is en dat in je lijf stoppen.
anoniem_13400 wijzigde dit bericht op 18-06-2010 14:52
Reden: leven LEIDT :-)
% gewijzigd
Ga in therapie!
Alle reacties Link kopieren
Haha, herkenbaar Hanke! Ik heb zo godvergeten veel te doen en ik doe zo godvergeten veel en dan nóg op mezelf schelden als ik een dingetje vergeet. De gymkleren van de kinderen bijvoorbeeld.



Nu heb ik de neiging om op mezelf te gaan schelden omdat ik op mezelf scheld Moet ik dus weer opletten dat ik mezelf daar liefdevol op aanspreek
Ga in therapie!
Alle reacties Link kopieren
This is a specially formulated diet designed to help WOMEN cope with the

stress that builds during the day. I have found that this really works!!



BREAKFAST



* 1 Grapefruit



* 1 slice whole-wheat toast



* 1 cup skim milk





LUNCH



* 1 small portion lean, steamed chicken with a cup of spinach



* 1 cup herbal tea



* 1 Penguin Biscuit





AFTERNOON TEA



* The rest of the Penguins from the packet



* 1 tub of Gino Ginelli ice cream with chocolate topping





DINNER



* 4 bottles of wine (red or white)



* 2 loaves garlic bread



* 1 family size Supreme pizza



* 3 snickers bars





LATE NIGHT SNACK



* 1 whole cheesecake (eaten directly from the freezer)





REMEMBER:



"Stressed" spelled backwards is desserts"

Send this to four women and you will lose two kilograms

Send this to all the women you know (or ever knew) and you will lose

10kgs



IF you delete this message you will gain 10 kgs



Here's some advice for you:



Dr. Neil proclaimed the way to achieve inner peace is to finish all the things you have started. So I looked around my house to see things I started and hadn't finished; and, before leaving the house this morning,



I finished off a bottle of Pinot, a bottle of Chardonnay , a botle of Baileys, a butle of Kehuha, a pockage of Pinqeuns, tha 'mainder of botl Prozic and Valum prscriptins, the res of the Chesescke, an a bax a cholates.



Yu haf no idr who gud I fel.



*Peas sen dis orn to dem yu fee ar in ned ov inr Pece
Ga in therapie!
Alle reacties Link kopieren




Had net een vrijdagmiddagborrel ingeschonken. Echt waar.
quote:hanke321 schreef op 18 juni 2010 @ 14:17:

Ik denk dat het de liefdevolle acceptatie is die er in klinkt Leo.A-mén dan maar weer zuster Hanke!
quote:Elynn schreef op 18 juni 2010 @ 14:26:

[...]





Ik denk dat het komt doordat Spinster in die post heel helder en simpel verwoordt hoe je je jezelf jarenlang tekort hebt gedaan. Doordat je jezelf een destructieve waarheid hebt voorgehouden. Misschien niet genoeg van jezelf hield.



Ik moet er ook van huilen. Om mezelf. Niet om eten en zo, maar om andere dingen. De post van Spinsters is in mijn ogen universeel en gaat op voor heel veel worstelingen rondom goed voor jezelf zorgen. Wel voor de mijne in elk geval.







Ja.....

Mooi he?

Ze legt zo de vinger op de zere plek.

En die plek doet bij meer mensen zeer dus, dat is er zo bijzonder aan. Hij was aan mij gericht maar er hadden ook andere namen kunnen staan.

Indrukwekkend.
Alle reacties Link kopieren
quote:eleonora schreef op 18 juni 2010 @ 17:10:

[...]





Ja.....

Mooi he?

Ze legt zo de vinger op de zere plek.

En die plek doet bij meer mensen zeer dus, dat is er zo bijzonder aan. Hij was aan mij gericht maar er hadden ook andere namen kunnen staan.

Indrukwekkend.Dat klopt. Ik vermoed dat iedereen op dit topic hetzelfde voelt als in Spinster's post staat en op zichzelf kan betrekken
Ik verbaas me erover dat de buitenkant van de dingen zoveel verbergt.
quote:Marbles schreef op 18 juni 2010 @ 14:31:

Eleonora, heel erg bedankt voor het posten van Spinsters post.

Wat kan zij goed schrijven, en wat snapt ze mij goed ;)

Dat zwart-wit denken is echt de kern van waar het bij mij misgaat, daar kom ik steed meer achter, en nu ik het zo lees, kan ik alleen maar knikken.

Zelfs nu, terwijl ik te weinig weeg, vind ik het soms 'eng' om te eten, omdat ik bang ben om weer terug te slaan naar de andere kant. Want die ken ik ook, de kant waarbij ik niet meer nadenk, en gewoon lekker veel eet. Ik heb dan geen vreetbuien, maar eet dan consequent teveel. En snoep iedere dag. En bij mij sluipt het er iedere keer zo langzaam in, dat ik het pas doorheb als ik weer te veel weeg.



Ik ben nu bang dat ik daar weer naartoe ga, en durf dus amper meer te gaan eten. Zwart wit denken. Ik denk in te veel of te weinig eten. Terwijl ik waarschijnlijk heel goed nomaal kan eten, maar die angst belemmert me in mijn 'dunne' periodes.

Het voelt net alsof het allemaal verpest is, als ik 1 keer teveel eet. Dan zeg ik tegen mezelf 'zie je nou wel, je kan niet normaal eten, je eet meteen weer teveel' en dan ga ik weer in de angst, schiet ik weer in de hang naar controle, en eet ik te weinig.

Bij mij is het niet eens per se dat ik bang ben om dikker te worden, want ik WIL ook dikker worden. Ik wil in ieder geval van mijn ondergewicht af!

Maar ik ben gewoon bang om de controle te verliezen, geen grip meer te hebben op wat ik doe. Als ik dit schrijf snap ik het zelf niet eens..



Ik wil lief voor mezelf zijn, rustig aan beginnen, mezelf niet dwingen en mezelf niet straffen, maar gewoon genieten van mijn eten en vooral genieten van het feit dat ik kan genieten.

Ik heb net 4 boterhammen met pindakaas op, dat heb ik al een half jaar niet gedaan. Ik ben trots op mezelf.



Graag gedaan, dat posten van Spinsters posting.



Voor jou is de eetmeter misschien een goeie?

Omdat je precies bij kunt houden wat je eet op een dag? Zo zie je ook wat je tekort komt eventueel.

Is dat een idee voor jou?



Je mag het ook hier posten als je dat wilt hoor, dat kan ook. Dat we je kunnen tippen over eventueel aanvullingen op je dagelijkse dieet?



Zijn er redenen waarom je niet lief bent voor jezelf (niet dat je die redenen hoeft te posten trouwens)? Gaat dat ver terug of is het iets van de laatste jaren?



Goed meid, die bammen met pindakaas. Die zijn binnen, die zitten achter je knopen! Knappe jongen die ze er weer uit krijgt!
Alle reacties Link kopieren
Hallo dames.



Ik lees al ongeveer een jaar af en toe mee op dit forum, maar pas sinds gister een nick aangemaakt. Dit topic raakt me enorm en ik heb er veel steun aan. Bij mij zijn het "maar" 8 kilo die ik kwijtwil, maar het is vooral het normale eten waar ik moeite mee heb. Ik ben nog jong (eind 20) en wil graag gezond oud worden!

Ik verwacht niet veel mee te schrijven, maar wilde wel even laten weten dat ik "meegluur", ik voelde me anders een behoorlijke voyeur worden.

Ik vind het ongelofelijk knap hoe jullie met deze materie omgaan en leer veel van jullie, dank daarvoor.



*gaat nu weer in de meeleesmodus*
quote:dubiootje schreef op 18 juni 2010 @ 14:33:

Eens met Elynn dat Spinster een snaar raakt omdat het een universeel thema is waar vooral vrouwen zich misschien wel in kunnen herkennen. We hebben het hier wel eens gehad over de lat hoog leggen voor jezelf. Dat klinkt nog redelijk positief, maar eigenlijk zijn we vaak helemaal niet lief voor onszelf. Hoe vaak (zojuist nog, ik liet per ongeluk een nieuwe wc-rol in de wc-pot vallen ) loop ik niet op mezelf te schelden? Stomme trut, zeg ik dan.



Ben ik een stomme trut? Nee. Zeg ik tegen iemand anders ooit wel eens stomme trut? Nee! Ik vind dat namelijk vreselijk grof en kwetsend. Maar blijkbaar vind ik dat ik het wel verdien om zo aangesproken en afgebrand te worden. Door mezelf nota bene! De persoon die het meest van mij zou moeten houden.



Nu leer ik het wel hoor, ik wijs mezelf nu terecht (jaja, hoor die dialogen van mij op het toilet) dat ik geen stomme trut ben maar gewoon iets heb laten vallen. Dat ik gewoon een beetje druk en gestrest doe omdat ik hard aan het werk ben.



Vergevingsgezindheid, coulance, zorgzaamheid, liefde, acceptatie... dingen die ik zo vanzelfsprekend voor anderen aan de dag leg maar waar ik bij mezelf moeite voor moet doen.



Ik ga ook eens een waarheid formuleren voor mezelf.



Jij bent geen stomme trut.

Jij bent zó erg geen stomme trut zelfs dat als jij een stomme trut zou zijn, een werkelijk stomme trut nog uitgevonden zou moeten worden.

Ik vind je fantastisch en dat al jarenlang.



Nu weet ik dat het anders is als je naar jezelf kijkt maar ik ben blij dat je jezelf terecht wijst en milder bent voor jou.



Ik doe het ook en het werkt.

Gaat wel eens mis hoor, dan foeter ik onredelijk hard en inderdaad, zoals ik nooit tegen een ander zou praten. Maar ik heb het nu in de gaten en corrigeer snel. Ik blijf niet kwaad op mij, dat was ik voorheen wel, dan kon ik de hele dag pissig zijn op mij.



Ben benieuwd naar jouw waarheid.

Als je die wil delen tenminste......
quote:Profoon schreef op 18 juni 2010 @ 17:20:

Hallo dames.



Ik lees al ongeveer een jaar af en toe mee op dit forum, maar pas sinds gister een nick aangemaakt. Dit topic raakt me enorm en ik heb er veel steun aan. Bij mij zijn het "maar" 8 kilo die ik kwijtwil, maar het is vooral het normale eten waar ik moeite mee heb. Ik ben nog jong (eind 20) en wil graag gezond oud worden!

Ik verwacht niet veel mee te schrijven, maar wilde wel even laten weten dat ik "meegluur", ik voelde me anders een behoorlijke voyeur worden.

Ik vind het ongelofelijk knap hoe jullie met deze materie omgaan en leer veel van jullie, dank daarvoor.



*gaat nu weer in de meeleesmodus*



Wat mooi dat je dat komt zeggen meid.

Weet dat je welkom bent om mee te praten als je dat wil. Alleen lezen is ook prima natuurlijk, heel fijn om te weten dat ook mensen die niet posten veel hebben aan wat we hier schrijven.

Ik voel me vereerd.



Alle reacties Link kopieren
Hallo allemaal,



Ik heb in het verleden al verschillende diëten gevolgd, maar nu ben ik sinds een tijdje ook bezig met gezonder eten. Ik ben daarnaast nog steeds wel van plan om een aantal kilo's af te vallen, maar het gezond eten komt op de eerste plaats en dat houdt o.a. ook in om niet te veel te willen afvallen c.q. niet te gaan crashen.

Er zijn natuurlijk soms lastige momenten. Dan krijg ik ineens vreselijk veel zin om ongezonde snaai naar binnen te werken. Maar die momenten komen steeds minder voor en heel vaak boeit die snaai me ook niet meer.



Ik vind de posting van Spinster ook erg mooi, dat je niet zo zwart-wit moet denken. Dat deed ik eerst ook vaak: nee ik mag geen koekje (nooit!) want ik ben aan het lijnen. Inmiddels sta ik mezelf in principe alles toe, maar de mate waarin, daar draait het nu om. Dat valt niet altijd mee maar het gaat wel steeds beter.
Alle reacties Link kopieren
...
HappyYear, welkom!



Marbles, zo te lezen ben je je aan het bewust worden van wat er speelt in je leven met betrekking tot je gewicht en eetgedrag.

Goed van je dat je het aanpakt.

Dat is heel knap weet je dat?



Serieus. Het is een hele stap die je moet zetten.

De stap op zich misschien niet, die zet je zo maar er dan ook werkelijk iets mee doen. Ik merk dat ik dat heel wat vindt omdat het op mijn hele leven impact heeft. Ik wist niet eens dat eten zoveel impact had op mijn leven. Ik wist alleen dat het niet lekker liep met eten en mij.



Ik moet leren geduld te hebben, waarschijnlijk is dat ook iets wat jij moet leren. Geduld met jezelf en weten dat als je een keer grijpt naar iets ongezonds, of juist te weinig eet, je het de volgende dag, het volgende uur zelfs, weer beter kan doen.

Toen ik het zwart/wit denken losliet, veranderde dat mijn leven. Dat staat er pathetischer dan ik bedoel maar het is écht zo.
ha die eetmeter maakt inderdaad gek! ik kom maar niet op het juiste aantal kcal, al zit ik gelukkig alweer boven de 1200.. ik kom steeds dezelfde vitamines tekort.. en als ik dan kijk waar die inzitten.. die zitten in producten die ik al eet, maar ik mag geloof ik wel wat meer kaas eten..en boter, ik ga voortaan maar weer boter smeren.. ik mis vitamine D en E en seleen, en mijn kaliumgehalte werkt ook niet mee. Ik vind het dan weer te makkelijk om maar multivitamines te slikken.. IK WIL HET ZELF DOEN!



En dat zout he... moet maar haast zelf brood gaan bakken ofzo, want daar zit toch een partij zout in! net als celavita aardappels.. man wat waren die krengen zout! echt niet lekker meer gewoon.



Ik ben nog lang niet zover als de meeste dames hier die al die briljante ontdekkingen hier al in de praktijk brengen.



Ik ben heel goed in afvallen.. ik moet nog leren op gewicht te blijven en gezond te eten!
Vandaag een prima eetdag met ingecalculeerde heerlijkheden bij het diner.



's Morgens vier mueslicrackers gegeten met rauwe ham en kipfilet.



Tussen de middag 4 bruine boterhammen met tomaat en light mayo bij wijze van boter + zeezout en peper.



Een kommetje yoghurt met aardbeien.



s' Avonds garnalen (had ik gewoon nog een zak van in de vriezer liggen zeg!) in knoflook en peterselie (peterselie er pas op het laatste bij, niet meewokken!) gewokt met mijn beroemde en beruchte vissaus van Japanse soyasaus, Japanse sherry, citroen, limoen, een pietsie gember en heel veel knoflook maar ook twee vetrijke sausjes (whisky en groene, verse kruiden) en stokbrood.



Mén, wat heb ik lekker gegeten!
quote:eleonora schreef op 18 juni 2010 @ 19:50:

Vandaag een prima eetdag met ingecalculeerde heerlijkheden bij het diner.



's Morgens vier mueslicrackers gegeten met rauwe ham en kipfilet.



Tussen de middag 4 bruine boterhammen met tomaat en light mayo bij wijze van boter + zeezout en peper.



Een kommetje yoghurt met aardbeien.



s' Avonds garnalen (had ik gewoon nog een zak van in de vriezer liggen zeg!) in knoflook en peterselie (peterselie er pas op het laatste bij, niet meewokken!) gewokt met mijn beroemde en beruchte vissaus van Japanse soyasaus, Japanse sherry, citroen, limoen, een pietsie gember en heel veel knoflook maar ook twee vetrijke sausjes (whisky en groene, verse kruiden) en stokbrood.



Mén, wat heb ik lekker gegeten!kwijl..dat klinkt heel erg lekker eleo! (ik ben echt een kluns in de keuken.) hoe verzin je het! ik zit nog heel erg met standaard dingen in mijn eetpatroon. Ik vond een tomaat op brood al heel gewaagd.. als er teveel verschillende ingrediënten in de koelkast liggen gaat de helft weg omdat het er te lang ligt :(
bijvoorbeeld een pot pesto... dan ben je toch haast verplicht om de hele week overal en nergens pesto voor te gebruiken? zo'n pot is groot, en gaat maar korte tijd mee als het geopend is. hoe doen jullie dat?
Alle reacties Link kopieren
This is not my day...

Ik wilde het niet van invloed laten zijn, maar ik trok straks een spijkerbroek aan, en dat was zwaar vervelend. Opeens werd ik weer met de neus op de feiten gedrukt: ik ben echt wel dikker geworden dan ik was. Ik voel me een rolmops en in de spiegel zie ik het ook. Ik wil geduld hebben en van dit lichaam houden, maar ik doe het niet. Het bevalt me niet wat ik zie. Op zich heb ik netjes gegeten vandaag, maar op zo'n moment wil ik gewoon dat wondermiddel, even die kilo's eraf, even niet die ribbel die over die broek hangt. Tel dat op bij andere gezinsperikelen en de uitkomst is een vreselijk rothumeur voor Vlam....
...
Ok Vlam.

Ruk van die broek.

Echt, ik kan me voorstellen dat je er strontchagrijnig van wordt.

Over twee maanden zou die broek alweer heel wat losser kunnen zitten, als je nu doorzet.



Het lost je gezinsperikelen niet op, het lost nu je rotgevoel niet op maar gezond eten en afvallen op die manier is een lange termijn ding, dat weet je.

Omarm dat idee. Wéét dat je niet van vandaag op morgen in die broek zal passen maar dat je op de lange termijn weer in die broek gaat passen en dat die broek misschien zelfs wel te groot wordt op den duur.



Alleen niet vandaag, hoe ellendig ik dat ook voor je vindt.



Ik denk aan je hoor!



quote:biobitch1984 schreef op 18 juni 2010 @ 20:16:

[...]





kwijl..dat klinkt heel erg lekker eleo! (ik ben echt een kluns in de keuken.) hoe verzin je het! ik zit nog heel erg met standaard dingen in mijn eetpatroon. Ik vond een tomaat op brood al heel gewaagd.. als er teveel verschillende ingrediënten in de koelkast liggen gaat de helft weg omdat het er te lang ligt :(



Gooi in de groep wat je in huis hebt, wat je wil leren en ik weet zeker dat je dan veel recepten gaat krijgen.

Dat van die garnalen is erg eenvoudig. Echt hoor. Omdat ze al gekookt zijn, ze zijn feitelijk al klaar, je moet ze alleen lekker warm maken en de knoflook aanfruiten in een klein beetje wokolie.



Laat ons je helpen meid, dat komt goed hoor!



Met pesto weet ik weinig, dat eet ik zelf nooit, ik vind het niet lekker. In de tomatensoep kan het, op brood op de kaas bijvoorbeeld, op de rosbief, kip, fricandeau of rauwe ham. Bij de pasta natuurlijk maar ook bij aardappelen uit de oven, door de sladressing of op de carpaccio.



Ik roep maar wat hoor......
Alle reacties Link kopieren
quote:vlammetje schreef op 18 juni 2010 @ 20:21:

This is not my day...

Ik wilde het niet van invloed laten zijn, maar ik trok straks een spijkerbroek aan, en dat was zwaar vervelend. Opeens werd ik weer met de neus op de feiten gedrukt: ik ben echt wel dikker geworden dan ik was. Ik voel me een rolmops en in de spiegel zie ik het ook. Ik wil geduld hebben en van dit lichaam houden, maar ik doe het niet. Het bevalt me niet wat ik zie. Op zich heb ik netjes gegeten vandaag, maar op zo'n moment wil ik gewoon dat wondermiddel, even die kilo's eraf, even niet die ribbel die over die broek hangt. Tel dat op bij andere gezinsperikelen en de uitkomst is een vreselijk rothumeur voor Vlam....
Later is nu
Alle reacties Link kopieren
thanks meiden... Het zal morgen wel weer wat beter gaan. Maar het baalmoment was er even heel hevig. Werd wel weer ondergesneeuwd door de heibel met zoon. Soms heb je van die dagen dat het gewoon niet lekker gaat, ik had vandaag zo'n dag. Ga gewoon zo op tijd naar bed en dan morgen weer uitgerust een nieuwe dag. Ik heb mijn weekendplannen omgegooid en ga het lekker rustig aan doen. Heb nog een paar drukke dagen voor de boeg volgende week, dus moet echt even bijtanken.
...

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven