Lijf & Lijn
alle pijlers
Help! Vent heeft jouw mening nodig :)
woensdag 24 april 2013 om 14:25
Mijn meisje en ik hebben 1,5 jaar verkering, en ze is het laatste jaar dik 10kg aangekomen (van 50kg naar 61kg). Wat vind jij de beste manier om haar te helpen...
Ze vind het vreselijk dat ze zo is aangekomen, haar favoriete jurk niet meer aankan, etc. Ze schaamt zich voor haar lichaam, is timide in bed geworden, draagt alleen nog maar wijde kleding, en is in het algemeen onzeker geworden.
Buiten dat ik liever ook een slanke, zelfverzekerde meid zie, doet het me zeer dat ze zich zo voelt.
Ze doet best veel aan sport, maar verstandig eten lukt haar niet vaak genoeg. Ze "probeert" ook van alles; dieetpillen, groeihormonen inspuiten, etc. Een half jaar geleden is ze met de pil gestopt, wat gewichtsverlies ook moeilijker kan maken (heb ik begrepen).
Ik begeleid haar met een fitnessplan, twee keer per week gewichtstraining, en met het uitzoeken van info over gewichtsverlies (ben zelf best een fitness-fanaat).
Mijn vraag is: waar zou jij, als vrouw, het best op reageren? Een man die je steunt en helpt? Of eentje die je steunt, helpt EN ook hard de waarheid zegt? Zachte heelmeesters maken stinkende wonden. Soms denk ik dat ze erbij gebaad is om de harde waarheid te horen: zij zelf is verantwoordelijk, en kan zelf in een maand of 3 het hele probleem oplossen. Ze heeft lekker eten gewoon hoger op haar lijstje staan dan een slank lichaam.
Ze heeft haar bloed laten testen, en er is niks mis met haar schildkier ofzo. Kwestie van elk pondje door het mondje.
Wie heeft suggesties, ideëen? Wil zorgen dat ze zich beter voelt (en natuurlijk vind ik dat ook fijner)!
Ze vind het vreselijk dat ze zo is aangekomen, haar favoriete jurk niet meer aankan, etc. Ze schaamt zich voor haar lichaam, is timide in bed geworden, draagt alleen nog maar wijde kleding, en is in het algemeen onzeker geworden.
Buiten dat ik liever ook een slanke, zelfverzekerde meid zie, doet het me zeer dat ze zich zo voelt.
Ze doet best veel aan sport, maar verstandig eten lukt haar niet vaak genoeg. Ze "probeert" ook van alles; dieetpillen, groeihormonen inspuiten, etc. Een half jaar geleden is ze met de pil gestopt, wat gewichtsverlies ook moeilijker kan maken (heb ik begrepen).
Ik begeleid haar met een fitnessplan, twee keer per week gewichtstraining, en met het uitzoeken van info over gewichtsverlies (ben zelf best een fitness-fanaat).
Mijn vraag is: waar zou jij, als vrouw, het best op reageren? Een man die je steunt en helpt? Of eentje die je steunt, helpt EN ook hard de waarheid zegt? Zachte heelmeesters maken stinkende wonden. Soms denk ik dat ze erbij gebaad is om de harde waarheid te horen: zij zelf is verantwoordelijk, en kan zelf in een maand of 3 het hele probleem oplossen. Ze heeft lekker eten gewoon hoger op haar lijstje staan dan een slank lichaam.
Ze heeft haar bloed laten testen, en er is niks mis met haar schildkier ofzo. Kwestie van elk pondje door het mondje.
Wie heeft suggesties, ideëen? Wil zorgen dat ze zich beter voelt (en natuurlijk vind ik dat ook fijner)!
donderdag 25 april 2013 om 15:26
quote:blijfgewoonbianca schreef op 25 april 2013 @ 15:13:
Als je zelf weet waardoor je aankomt, dan laat je toch je bloed niet testen?
En welke idioot geeft/ verkoopt / spuit groeihormoon?
http://www.eigenkracht.nl ... itness/2005/groeihormoon2
Ik vind het vrij kwalijk dat TO zich dáár niet druk over maakt.
Je ziet overal advertenties voor een gezondheidsscan. Is preventieve maatregel, gewoon even checken of alles nog okay is.
Zo kan je ook af en toe een bloedtest doen. Kost hier maar 50 euro, en dan hou je een vinger aan de pols. Mocht er iets fout zijn, dan ben je er in ieder geval op tijd bij.
Mijn vetpercentage is 15%:
http://img818.imageshack. ... /bodyfatpercentagemen.jpg
Dat is ook ongeveer mijn postuur.
Die kerel met 35% is natuurlijk wel net zo mooi en anatrekkelijk he!
(en ja, ik vind die bodybuilders ook niet mooi)
Als je zelf weet waardoor je aankomt, dan laat je toch je bloed niet testen?
En welke idioot geeft/ verkoopt / spuit groeihormoon?
http://www.eigenkracht.nl ... itness/2005/groeihormoon2
Ik vind het vrij kwalijk dat TO zich dáár niet druk over maakt.
Je ziet overal advertenties voor een gezondheidsscan. Is preventieve maatregel, gewoon even checken of alles nog okay is.
Zo kan je ook af en toe een bloedtest doen. Kost hier maar 50 euro, en dan hou je een vinger aan de pols. Mocht er iets fout zijn, dan ben je er in ieder geval op tijd bij.
Mijn vetpercentage is 15%:
http://img818.imageshack. ... /bodyfatpercentagemen.jpg
Dat is ook ongeveer mijn postuur.
Die kerel met 35% is natuurlijk wel net zo mooi en anatrekkelijk he!
(en ja, ik vind die bodybuilders ook niet mooi)
donderdag 25 april 2013 om 15:32
Pff, wat is iedereen ontzettend aanvallend naar TO. Ik snap er echt niks van. Ik zou het ook niet erg vinden als mijn vriend 5 kilo afvalt en wat meer zou sporten. Verder ben ik het eens met baukje en nephthys.
Ik zou het ook helemaal niet leuk vinden als mijn vriend ineens heel onzeker is over zijn lichaam en ik hem niet eens meer mag aanraken! Ze voelt zich duidelijk niet happy nu. En of zij gelukkig is of niet, is haar eigen verantwoordelijkheid. Daar kan je niet TO de schuld van geven.
Bovendien geeft ze zelf aan dat ze wil afvallen.. Hij vraagt alleen om advies over hoe hij zich daarin moet opstellen.
Wat dat betreft ben ik het er denk ik mee eens dat dit iets moet zijn wat los staat van de relatie. Dus inderdaad niet haar 'coach' zijn. Maar zoals andere al zeiden, samen sporten bijvoorbeeld wel kan. Ik zou het initiatief wat dat betreft bij haar laten.
Ik zou het ook helemaal niet leuk vinden als mijn vriend ineens heel onzeker is over zijn lichaam en ik hem niet eens meer mag aanraken! Ze voelt zich duidelijk niet happy nu. En of zij gelukkig is of niet, is haar eigen verantwoordelijkheid. Daar kan je niet TO de schuld van geven.
Bovendien geeft ze zelf aan dat ze wil afvallen.. Hij vraagt alleen om advies over hoe hij zich daarin moet opstellen.
Wat dat betreft ben ik het er denk ik mee eens dat dit iets moet zijn wat los staat van de relatie. Dus inderdaad niet haar 'coach' zijn. Maar zoals andere al zeiden, samen sporten bijvoorbeeld wel kan. Ik zou het initiatief wat dat betreft bij haar laten.
donderdag 25 april 2013 om 15:33
quote:blijfgewoonbianca schreef op 25 april 2013 @ 15:19:
[...]
Print dit uit en lees het 100 keer per dag.
Maar waarom had ze haar bloed laten testen? Zelf denkt ze niet dat het door het eten komt?
Ze weet dat te veel eten haar struikelblok is, geeft ze ruiterlijk toe. Zijn haar woorden. Ze sport best veel, maar het eten...
Bloedtest heeft niks met haar wens om af te slanken te maken. Doen we eens in de zoveel jaar om alle waarden even te checken. Is hier normaler dan in Nederland. Je betaalt er hier ook gewoon zelf voor.
[...]
Print dit uit en lees het 100 keer per dag.
Maar waarom had ze haar bloed laten testen? Zelf denkt ze niet dat het door het eten komt?
Ze weet dat te veel eten haar struikelblok is, geeft ze ruiterlijk toe. Zijn haar woorden. Ze sport best veel, maar het eten...
Bloedtest heeft niks met haar wens om af te slanken te maken. Doen we eens in de zoveel jaar om alle waarden even te checken. Is hier normaler dan in Nederland. Je betaalt er hier ook gewoon zelf voor.
donderdag 25 april 2013 om 15:36
quote:roze_konijntje schreef op 25 april 2013 @ 15:32:
Pff, wat is iedereen ontzettend aanvallend naar TO. Ik snap er echt niks van. Ik zou het ook niet erg vinden als mijn vriend 5 kilo afvalt en wat meer zou sporten. Verder ben ik het eens met baukje en nephthys.
Ik zou het ook helemaal niet leuk vinden als mijn vriend ineens heel onzeker is over zijn lichaam en ik hem niet eens meer mag aanraken! Ze voelt zich duidelijk niet happy nu. En of zij gelukkig is of niet, is haar eigen verantwoordelijkheid. Daar kan je niet TO de schuld van geven.
Bovendien geeft ze zelf aan dat ze wil afvallen.. Hij vraagt alleen om advies over hoe hij zich daarin moet opstellen.
Wat dat betreft ben ik het er denk ik mee eens dat dit iets moet zijn wat los staat van de relatie. Dus inderdaad niet haar 'coach' zijn. Maar zoals andere al zeiden, samen sporten bijvoorbeeld wel kan. Ik zou het initiatief wat dat betreft bij haar laten.Dank je wel, kan ik wat mee.
Pff, wat is iedereen ontzettend aanvallend naar TO. Ik snap er echt niks van. Ik zou het ook niet erg vinden als mijn vriend 5 kilo afvalt en wat meer zou sporten. Verder ben ik het eens met baukje en nephthys.
Ik zou het ook helemaal niet leuk vinden als mijn vriend ineens heel onzeker is over zijn lichaam en ik hem niet eens meer mag aanraken! Ze voelt zich duidelijk niet happy nu. En of zij gelukkig is of niet, is haar eigen verantwoordelijkheid. Daar kan je niet TO de schuld van geven.
Bovendien geeft ze zelf aan dat ze wil afvallen.. Hij vraagt alleen om advies over hoe hij zich daarin moet opstellen.
Wat dat betreft ben ik het er denk ik mee eens dat dit iets moet zijn wat los staat van de relatie. Dus inderdaad niet haar 'coach' zijn. Maar zoals andere al zeiden, samen sporten bijvoorbeeld wel kan. Ik zou het initiatief wat dat betreft bij haar laten.Dank je wel, kan ik wat mee.
donderdag 25 april 2013 om 15:38
Hoe hoog was haar vetpercentage bij 50 kilo?
Het vetpercentage van mijn man zit, als ik de foto's bekijk, zo rond de 30%. En ja, ik vind hem aantrekkelijk. De twinkeling in zijn ogen is nu namelijk veel groter dan 10 jaar geleden, toen zijn vetpercentage vast veel lager was.
Weet je, ik vind het gewoon niet boeiend. En nee, wij hebben beiden geen overgewicht, zelfs vrij hoge BMI's, tegen de 25. Ik heb mijn gewicht of mijn vetpercentage nooit gezien als iets wat staat voor wie ik ben.
Het vetpercentage van mijn man zit, als ik de foto's bekijk, zo rond de 30%. En ja, ik vind hem aantrekkelijk. De twinkeling in zijn ogen is nu namelijk veel groter dan 10 jaar geleden, toen zijn vetpercentage vast veel lager was.
Weet je, ik vind het gewoon niet boeiend. En nee, wij hebben beiden geen overgewicht, zelfs vrij hoge BMI's, tegen de 25. Ik heb mijn gewicht of mijn vetpercentage nooit gezien als iets wat staat voor wie ik ben.
donderdag 25 april 2013 om 15:48
Maar Katherina, wat maakt dat vetpercentage uit? ZIJ voelt zich niet lekker bij haar huidige omvang en ZIJ wilt daar graag wat aan doen. Daar is toch helemaal niks mis mee?
En ik houd heel veel van mijn vriend en ik vind hem aantrekkelijk. Maar met een six-pack zou ik hem nog aantrekkelijker vinden. Daar is toch niks geks aan? Het lijkt een doodzonde dat TO dit uitspreekt.
En ik houd heel veel van mijn vriend en ik vind hem aantrekkelijk. Maar met een six-pack zou ik hem nog aantrekkelijker vinden. Daar is toch niks geks aan? Het lijkt een doodzonde dat TO dit uitspreekt.
donderdag 25 april 2013 om 15:49
quote:Katherina schreef op 25 april 2013 @ 15:38:
Hoe hoog was haar vetpercentage bij 50 kilo?
Het vetpercentage van mijn man zit, als ik de foto's bekijk, zo rond de 30%. En ja, ik vind hem aantrekkelijk. De twinkeling in zijn ogen is nu namelijk veel groter dan 10 jaar geleden, toen zijn vetpercentage vast veel lager was.
Weet je, ik vind het gewoon niet boeiend. En nee, wij hebben beiden geen overgewicht, zelfs vrij hoge BMI's, tegen de 25. Ik heb mijn gewicht of mijn vetpercentage nooit gezien als iets wat staat voor wie ik ben.Hier de versie voor vrouwen: http://www.builtlean.com/ ... -fat-percentage-women.jpg
Mijn vriendin's postuur is vergelijkbaar met de mevrouw bij 35% (ze zit zelf op 32%).
En over jouw eigen man. Als hij van 30% naar pakweg 15% zou gaan, uit vrije wil en met veel plezier, zou jij dat dan vervelend vinden? Ga je me echt vertellen dat je die lichamen op het onderste rijtje net zo mooi en aantrekkelijk vind?
Hoe hoog was haar vetpercentage bij 50 kilo?
Het vetpercentage van mijn man zit, als ik de foto's bekijk, zo rond de 30%. En ja, ik vind hem aantrekkelijk. De twinkeling in zijn ogen is nu namelijk veel groter dan 10 jaar geleden, toen zijn vetpercentage vast veel lager was.
Weet je, ik vind het gewoon niet boeiend. En nee, wij hebben beiden geen overgewicht, zelfs vrij hoge BMI's, tegen de 25. Ik heb mijn gewicht of mijn vetpercentage nooit gezien als iets wat staat voor wie ik ben.Hier de versie voor vrouwen: http://www.builtlean.com/ ... -fat-percentage-women.jpg
Mijn vriendin's postuur is vergelijkbaar met de mevrouw bij 35% (ze zit zelf op 32%).
En over jouw eigen man. Als hij van 30% naar pakweg 15% zou gaan, uit vrije wil en met veel plezier, zou jij dat dan vervelend vinden? Ga je me echt vertellen dat je die lichamen op het onderste rijtje net zo mooi en aantrekkelijk vind?
donderdag 25 april 2013 om 15:52
quote:roze_konijntje schreef op 25 april 2013 @ 15:48:
Maar Katherina, wat maakt dat vetpercentage uit? ZIJ voelt zich niet lekker bij haar huidige omvang en ZIJ wilt daar graag wat aan doen. Daar is toch helemaal niks mis mee?
En ik houd heel veel van mijn vriend en ik vind hem aantrekkelijk. Maar met een six-pack zou ik hem nog aantrekkelijker vinden. Daar is toch niks geks aan? Het lijkt een doodzonde dat TO dit uitspreekt.Inderdaad, vreselijk hoe mensen altijd andere mensen hun idealen omtrent wat een goed gewicht is moeten opleggen. Sommigen doen het uit bezorgdheid voor gezondheid, en dat is natuurlijk goed, maar bij de meesten hier krijg ik niet het gevoel dat ze het daarom doen.
Maar Katherina, wat maakt dat vetpercentage uit? ZIJ voelt zich niet lekker bij haar huidige omvang en ZIJ wilt daar graag wat aan doen. Daar is toch helemaal niks mis mee?
En ik houd heel veel van mijn vriend en ik vind hem aantrekkelijk. Maar met een six-pack zou ik hem nog aantrekkelijker vinden. Daar is toch niks geks aan? Het lijkt een doodzonde dat TO dit uitspreekt.Inderdaad, vreselijk hoe mensen altijd andere mensen hun idealen omtrent wat een goed gewicht is moeten opleggen. Sommigen doen het uit bezorgdheid voor gezondheid, en dat is natuurlijk goed, maar bij de meesten hier krijg ik niet het gevoel dat ze het daarom doen.
donderdag 25 april 2013 om 15:55
quote:john77 schreef op 25 april 2013 @ 14:18:
Het is paar maanden terug een paar weken uit geweest tussen ons. Verbaast het je dat ze toen wel ineens in staat was om een paar kilo af te slanken?
Punt is dat ze depri is vanwege haar gewicht, terwijl ze blijkbaar heel goed weet wat ze moet doen om resultaat te boeken.
De vraag of afslanken wel een goed idee is, is een ander topic. Mijn vraag was of ik mij beter zacht kan opstellen, en afstand kan houden door bv. te stoppen met sportbegeleiding. Of dat een wat pittigere opstelling beter is. De laatste 90% van dit topic gaat daar helaas al niet meer over.
Ik heb van veel meiden goede reacties gezien, onwijs bedankt daarvoor!
Kan je mij een lijst met vragen toe schreeuwen, en insinueren dat het allemaal aan mij ligt, maar daar trap ik niet in.
Ik vind dit om te janken, serieus om te janken.
Heb je gelezen wat ik schreef over stress? En dat dit een invloed kan hebben op gewichtstoename (slechter slapen door stress en de spanning zelf kan veel doen met een lichaam).
Ze was tevreden over haar lijf voor jou, ze was dun zoals ze wilde zijn toen ze zonder je was, maar mét jou komt ze aan én voelt ze zich ongelukkig. Ze linkt dat aan elkaar alsof ze ongelukkig is over haar gewicht, maar dat is het niet. Want met haar gewicht kan haast niets mis zijn, geen 10 kilo mis in ieder geval.
De lieve schat is niet ongelukkig over haar lichaam, maar over wat haar relatie met haar doet. Het probleem zit hem in haar zelfbeeld tijdens jullie relatie. En jawel TO, dat is wel degelijk aan jou te wijten met je gezeik en afkeuring.
Als je dan zo nodig een dunne vriendin wil die alleen maar met gewicht bezig is, dan moet je er zo eentje zoeken en stoppen met een vrouw die andere prioriteiten heeft met rust laten!
Het is paar maanden terug een paar weken uit geweest tussen ons. Verbaast het je dat ze toen wel ineens in staat was om een paar kilo af te slanken?
Punt is dat ze depri is vanwege haar gewicht, terwijl ze blijkbaar heel goed weet wat ze moet doen om resultaat te boeken.
De vraag of afslanken wel een goed idee is, is een ander topic. Mijn vraag was of ik mij beter zacht kan opstellen, en afstand kan houden door bv. te stoppen met sportbegeleiding. Of dat een wat pittigere opstelling beter is. De laatste 90% van dit topic gaat daar helaas al niet meer over.
Ik heb van veel meiden goede reacties gezien, onwijs bedankt daarvoor!
Kan je mij een lijst met vragen toe schreeuwen, en insinueren dat het allemaal aan mij ligt, maar daar trap ik niet in.
Ik vind dit om te janken, serieus om te janken.
Heb je gelezen wat ik schreef over stress? En dat dit een invloed kan hebben op gewichtstoename (slechter slapen door stress en de spanning zelf kan veel doen met een lichaam).
Ze was tevreden over haar lijf voor jou, ze was dun zoals ze wilde zijn toen ze zonder je was, maar mét jou komt ze aan én voelt ze zich ongelukkig. Ze linkt dat aan elkaar alsof ze ongelukkig is over haar gewicht, maar dat is het niet. Want met haar gewicht kan haast niets mis zijn, geen 10 kilo mis in ieder geval.
De lieve schat is niet ongelukkig over haar lichaam, maar over wat haar relatie met haar doet. Het probleem zit hem in haar zelfbeeld tijdens jullie relatie. En jawel TO, dat is wel degelijk aan jou te wijten met je gezeik en afkeuring.
Als je dan zo nodig een dunne vriendin wil die alleen maar met gewicht bezig is, dan moet je er zo eentje zoeken en stoppen met een vrouw die andere prioriteiten heeft met rust laten!
Gevoelens zijn beperkt houdbaar.
donderdag 25 april 2013 om 15:58
quote:_madhe_ schreef op 25 april 2013 @ 15:55:
[...]
Ik vind dit om te janken, serieus om te janken.
Heb je gelezen wat ik schreef over stress? En dat dit een invloed kan hebben op gewichtstoename (slechter slapen door stress en de spanning zelf kan veel doen met een lichaam).
Ze was tevreden over haar lijf voor jou, ze was dun zoals ze wilde zijn toen ze zonder je was, maar mét jou komt ze aan én voelt ze zich ongelukkig. Ze linkt dat aan elkaar alsof ze ongelukkig is over haar gewicht, maar dat is het niet. Want met haar gewicht kan haast niets mis zijn, geen 10 kilo mis in ieder geval.
De lieve schat is niet ongelukkig over haar lichaam, maar over wat haar relatie met haar doet. Het probleem zit hem in haar zelfbeeld tijdens jullie relatie. En jawel TO, dat is wel degelijk aan jou te wijten met je gezeik en afkeuring.
Als je dan zo nodig een dunne vriendin wil die alleen maar met gewicht bezig is, dan moet je er zo eentje zoeken en stoppen met een vrouw die andere prioriteiten heeft met rust laten!
Wat een onzin dat bijkomen tijdens een relatie altijd moet betekenen dat je ongelukkig bent in die relatie.
Ik kom ook altijd bij in een relatie omdat ik als ik alleen ben vaak te lui ben om deftig te koken, en in de relatie vaker uit eten ga, gezellig chips en popcorn eet bij film kijken etc. Hoe gezelliger de relatie, hoe meer er bijkomt (om even te overdrijven).
[...]
Ik vind dit om te janken, serieus om te janken.
Heb je gelezen wat ik schreef over stress? En dat dit een invloed kan hebben op gewichtstoename (slechter slapen door stress en de spanning zelf kan veel doen met een lichaam).
Ze was tevreden over haar lijf voor jou, ze was dun zoals ze wilde zijn toen ze zonder je was, maar mét jou komt ze aan én voelt ze zich ongelukkig. Ze linkt dat aan elkaar alsof ze ongelukkig is over haar gewicht, maar dat is het niet. Want met haar gewicht kan haast niets mis zijn, geen 10 kilo mis in ieder geval.
De lieve schat is niet ongelukkig over haar lichaam, maar over wat haar relatie met haar doet. Het probleem zit hem in haar zelfbeeld tijdens jullie relatie. En jawel TO, dat is wel degelijk aan jou te wijten met je gezeik en afkeuring.
Als je dan zo nodig een dunne vriendin wil die alleen maar met gewicht bezig is, dan moet je er zo eentje zoeken en stoppen met een vrouw die andere prioriteiten heeft met rust laten!
Wat een onzin dat bijkomen tijdens een relatie altijd moet betekenen dat je ongelukkig bent in die relatie.
Ik kom ook altijd bij in een relatie omdat ik als ik alleen ben vaak te lui ben om deftig te koken, en in de relatie vaker uit eten ga, gezellig chips en popcorn eet bij film kijken etc. Hoe gezelliger de relatie, hoe meer er bijkomt (om even te overdrijven).
donderdag 25 april 2013 om 15:59
quote:john77 schreef op 25 april 2013 @ 14:18:
Het is paar maanden terug een paar weken uit geweest tussen ons. Verbaast het je dat ze toen wel ineens in staat was om een paar kilo af te slanken?
Punt is dat ze depri is vanwege haar gewicht, terwijl ze blijkbaar heel goed weet wat ze moet doen om resultaat te boeken.
De vraag of afslanken wel een goed idee is, is een ander topic. Mijn vraag was of ik mij beter zacht kan opstellen, en afstand kan houden door bv. te stoppen met sportbegeleiding. Of dat een wat pittigere opstelling beter is. De laatste 90% van dit topic gaat daar helaas al niet meer over.
Ik heb van veel meiden goede reacties gezien, onwijs bedankt daarvoor!
Kan je mij een lijst met vragen toe schreeuwen, en insinueren dat het allemaal aan mij ligt, maar daar trap ik niet in.De vraag stellen is het antwoord geven
Het is paar maanden terug een paar weken uit geweest tussen ons. Verbaast het je dat ze toen wel ineens in staat was om een paar kilo af te slanken?
Punt is dat ze depri is vanwege haar gewicht, terwijl ze blijkbaar heel goed weet wat ze moet doen om resultaat te boeken.
De vraag of afslanken wel een goed idee is, is een ander topic. Mijn vraag was of ik mij beter zacht kan opstellen, en afstand kan houden door bv. te stoppen met sportbegeleiding. Of dat een wat pittigere opstelling beter is. De laatste 90% van dit topic gaat daar helaas al niet meer over.
Ik heb van veel meiden goede reacties gezien, onwijs bedankt daarvoor!
Kan je mij een lijst met vragen toe schreeuwen, en insinueren dat het allemaal aan mij ligt, maar daar trap ik niet in.De vraag stellen is het antwoord geven
Later is nu
donderdag 25 april 2013 om 16:02
Zo _madhe_, daar zeg je nogal wat... Dus je komt aan omdat ze ongelukkig is met haar vriend?
Als mensen in een relatie zitten, komen ze ook vaak een aantal kilo aan. Het kan best dat dit geleidelijk aan erin geslopen is. En als ze nu in de spiegel kijkt dan baalt ze ervan dat ze zich zo heeft laten gaan. Want ondanks dat haar vriend haar nog altijd mooi vindt, vindt ze dat zelf niet meer. En ik snap best dat je van 10(!) kilo extra je best even depri kan gaan voelen.
Als mensen in een relatie zitten, komen ze ook vaak een aantal kilo aan. Het kan best dat dit geleidelijk aan erin geslopen is. En als ze nu in de spiegel kijkt dan baalt ze ervan dat ze zich zo heeft laten gaan. Want ondanks dat haar vriend haar nog altijd mooi vindt, vindt ze dat zelf niet meer. En ik snap best dat je van 10(!) kilo extra je best even depri kan gaan voelen.
donderdag 25 april 2013 om 16:04
quote:nephthys schreef op 25 april 2013 @ 14:31:
Ik heb al door dat ik zowat de enige hier ben die aan TO's kant staat, dus waarschijnlijk ga ik nu ook alles over mij krijgen maar toch:
Volgens mij vergeten de meesten hier diegene met het echte probleem, namelijk de vriendin. Die is ongelukkig omdat ze 10 kilo is bijgekomen.
En natuurlijk zou het goed zijn als vriendin gelukkig kon mijn met 10 extra kilo, maar dat is ze dus (niet zo onbegrijpelijk) niet. TO wil vriendin helpen, maar krijgt hier voornamelijk te horen dat je al man vooral geen opmerkingen mag maken over het gewicht van je vriendin.
Door te zeggen dat TO zijn vriendin maar moet nemen zoals ze is, wordt het verdriet van deze vriendin geminimaliseerd en gepasseerd.
Ik wil best geloven dat 10 kg ineens erbij heel vervelend is, als je ineens dikker bent geworden en daarvoor al 15 jaar op dat lage gewicht zat. Maar als je met 10 kg eraf op het randje ondergewicht zit, zou afvallen wel eens heel moeilijk kunnen worden. En dan is het misschien prettiger voor jezelf om je te focussen op 5 kg eraf en op acceptatie van 5 kg erbij.
Vriendin van TO is 35+ Over een tijdje komt de overgang eraan. Hoe moeilijk kan het dan wel niet zijn om op dat lage gewicht te blijven?
Als het vetpercentage belangrijk en ongezond is, richt je dan daarop. En dat zal met de sterkere spieren inmiddels (er gaat elke week een gewichtje bij!) ook wel zo zijn. Maar laat dan die 10 kg eerst los, aangezien die spieren ook zwaarder zijn dan het vet, dat er daarvoor zat.
Ik heb al door dat ik zowat de enige hier ben die aan TO's kant staat, dus waarschijnlijk ga ik nu ook alles over mij krijgen maar toch:
Volgens mij vergeten de meesten hier diegene met het echte probleem, namelijk de vriendin. Die is ongelukkig omdat ze 10 kilo is bijgekomen.
En natuurlijk zou het goed zijn als vriendin gelukkig kon mijn met 10 extra kilo, maar dat is ze dus (niet zo onbegrijpelijk) niet. TO wil vriendin helpen, maar krijgt hier voornamelijk te horen dat je al man vooral geen opmerkingen mag maken over het gewicht van je vriendin.
Door te zeggen dat TO zijn vriendin maar moet nemen zoals ze is, wordt het verdriet van deze vriendin geminimaliseerd en gepasseerd.
Ik wil best geloven dat 10 kg ineens erbij heel vervelend is, als je ineens dikker bent geworden en daarvoor al 15 jaar op dat lage gewicht zat. Maar als je met 10 kg eraf op het randje ondergewicht zit, zou afvallen wel eens heel moeilijk kunnen worden. En dan is het misschien prettiger voor jezelf om je te focussen op 5 kg eraf en op acceptatie van 5 kg erbij.
Vriendin van TO is 35+ Over een tijdje komt de overgang eraan. Hoe moeilijk kan het dan wel niet zijn om op dat lage gewicht te blijven?
Als het vetpercentage belangrijk en ongezond is, richt je dan daarop. En dat zal met de sterkere spieren inmiddels (er gaat elke week een gewichtje bij!) ook wel zo zijn. Maar laat dan die 10 kg eerst los, aangezien die spieren ook zwaarder zijn dan het vet, dat er daarvoor zat.
Later is nu
donderdag 25 april 2013 om 16:04
quote:femselien schreef op 25 april 2013 @ 14:37:
[...]
Ik heb geen flauw idee of het wel gezond is voor die vriendin om 10 kilo af te vallen. Misschien heeft ze dan wel ondergewicht. John wil haar lengte niet vermelden, dus ik kan nu niet zeggen of ze een gezonde BMI heeft. Bovendien hangt hij vage verhaaltjes op over artsen uit de VS en weetikveelwatnogmeervooronzin die gewoon ongeloofwaardig zijn.
Als ze werkelijk overgewicht heeft en 10 kilo afvallen een wens is dat uit haar zelf komt, geef ik je zo gelijk. Zonder twijfel.
Maar er stinkt iets aan dit verhaal.Ik heb eerder al wat zitten rekenen, en ben er daarbij vanuit gegaan dat ze zoals TO beweerde met zowel 50 als met 61 kilo binnen het gezonde zit. Nu ben ik geen ster in rekenen, maar dit zou inhouden dat zijn vriendin tussen de 1.59m en 1.6m is, anders zou ze niet binnen de gezonde cijfers vallen.
[...]
Ik heb geen flauw idee of het wel gezond is voor die vriendin om 10 kilo af te vallen. Misschien heeft ze dan wel ondergewicht. John wil haar lengte niet vermelden, dus ik kan nu niet zeggen of ze een gezonde BMI heeft. Bovendien hangt hij vage verhaaltjes op over artsen uit de VS en weetikveelwatnogmeervooronzin die gewoon ongeloofwaardig zijn.
Als ze werkelijk overgewicht heeft en 10 kilo afvallen een wens is dat uit haar zelf komt, geef ik je zo gelijk. Zonder twijfel.
Maar er stinkt iets aan dit verhaal.Ik heb eerder al wat zitten rekenen, en ben er daarbij vanuit gegaan dat ze zoals TO beweerde met zowel 50 als met 61 kilo binnen het gezonde zit. Nu ben ik geen ster in rekenen, maar dit zou inhouden dat zijn vriendin tussen de 1.59m en 1.6m is, anders zou ze niet binnen de gezonde cijfers vallen.
Gevoelens zijn beperkt houdbaar.
donderdag 25 april 2013 om 16:10
quote:john77 schreef op 25 april 2013 @ 14:59:
[...]
Ja, en heb haar weer terug genomen toen de eerste kilo eraf was.
Weet je, het feit dat ze een knappe, zelfverzekerde, spontane meid is, maakt haar voor mij 100x aantrekkelijker dan 10kg meer of minder. Dat zeg ik keer op keer. En toch blijft ze heel onzeker, depri en schaamt ze zich. Haar energie is zo anders als voorheen.
Als man vond ik het fijn als ze vol zelfvertrouwen in zelf gekochte lingerie mij opwachtte in de slaapkamer. Die vrouwelijke energie is veel belangrijker dan een paar kilo meer of minder. Een vrouw die zich goed voelt is namelijk heel aantrekkelijk. Maar die energie is weg.
Als ik haar in haar nek zoen en zeg dat ze mooi is, terwijl ze naakt voor de spiegel staat, dan vraagt ze of ik gek ben. Wordt dan uitgemaakt voor leugenaar. Haar buik mag ik niet zien of strelen.
Kan je zeggen dat dat komt omdat ik haar begeleid met sport, maar dat is me te ver gezocht. Er is meer aan de hand, en ik blijf zoeken (ook in de spiegel).
Nogmaals dank voor alle reacties!
Ik ben nog net niet in schok. Mijn god, weet je wel wat je haar aandoet? Het enige wat je doet is bevestigen dat je haar alleen maar wil als ze minder weegt, niets van wat je doet of probeert te doen gaat richting herstel van haar zelfvertrouwen. Niets.
Ik had je keihard met de weegschaal om je oren geramd als je dit bij mij geflikt had. En daarna had ik met al mijn kilo's boven op je kop staan dansen. En dat meen ik!
[...]
Ja, en heb haar weer terug genomen toen de eerste kilo eraf was.
Weet je, het feit dat ze een knappe, zelfverzekerde, spontane meid is, maakt haar voor mij 100x aantrekkelijker dan 10kg meer of minder. Dat zeg ik keer op keer. En toch blijft ze heel onzeker, depri en schaamt ze zich. Haar energie is zo anders als voorheen.
Als man vond ik het fijn als ze vol zelfvertrouwen in zelf gekochte lingerie mij opwachtte in de slaapkamer. Die vrouwelijke energie is veel belangrijker dan een paar kilo meer of minder. Een vrouw die zich goed voelt is namelijk heel aantrekkelijk. Maar die energie is weg.
Als ik haar in haar nek zoen en zeg dat ze mooi is, terwijl ze naakt voor de spiegel staat, dan vraagt ze of ik gek ben. Wordt dan uitgemaakt voor leugenaar. Haar buik mag ik niet zien of strelen.
Kan je zeggen dat dat komt omdat ik haar begeleid met sport, maar dat is me te ver gezocht. Er is meer aan de hand, en ik blijf zoeken (ook in de spiegel).
Nogmaals dank voor alle reacties!
Ik ben nog net niet in schok. Mijn god, weet je wel wat je haar aandoet? Het enige wat je doet is bevestigen dat je haar alleen maar wil als ze minder weegt, niets van wat je doet of probeert te doen gaat richting herstel van haar zelfvertrouwen. Niets.
Ik had je keihard met de weegschaal om je oren geramd als je dit bij mij geflikt had. En daarna had ik met al mijn kilo's boven op je kop staan dansen. En dat meen ik!
Gevoelens zijn beperkt houdbaar.
donderdag 25 april 2013 om 16:10
quote:Dreamer schreef op 25 april 2013 @ 16:04:
[...]
Ik wil best geloven dat 10 kg ineens erbij heel vervelend is, als je ineens dikker bent geworden en daarvoor al 15 jaar op dat lage gewicht zat. Maar als je met 10 kg eraf op het randje ondergewicht zit, zou afvallen wel eens heel moeilijk kunnen worden. En dan is het misschien prettiger voor jezelf om je te focussen op 5 kg eraf en op acceptatie van 5 kg erbij.
Vriendin van TO is 35+ Over een tijdje komt de overgang eraan. Hoe moeilijk kan het dan wel niet zijn om op dat lage gewicht te blijven?
Als het vetpercentage belangrijk en ongezond is, richt je dan daarop. En dat zal met de sterkere spieren inmiddels (er gaat elke week een gewichtje bij!) ook wel zo zijn. Maar laat dan die 10 kg eerst los, aangezien die spieren ook zwaarder zijn dan het vet, dat er daarvoor zat.
Natuurlijk is het het beste als die vriendin zich erbij neerlegt dat haar lichaam ooit zal veranderen. En dat ze misschien inderdaad die 10kg er nooit meer af zal krijgen. Maar dat wil niet zeggen dat ze er nu niet van mag balen, en toch proberen om ze er allemaal af te krijgen.
Misschien krijgt ze er maar 5kg af, maar komt ze tijdens dat proces tot de vaststelling dat het eigenlijk ook wel goed is zo. Dat gaat een proces zijn waar ze door gaat moeten gaan, en het is volgens mij niet realistisch om te verwachten dat die vriendin nu al gevoelsmatig tot de eindconclusie van dat proces komt.
Daarom dat het volgens mij goed is dat ze nog altijd gemotiveerd is om er iets aan te doen door te sporten en gezond te eten. Zo kan ze zien wat er op een goede manier afgaat, en wat dus een realistisch gewicht is.
Want het kan nog altijd zijn dat die vriendin echt 10kg bij is gekomen door veel te snoepen, en dat die er meteen afvliegen als ze gezonder gaat eten. En dat wil zeggen dat (in tegenstelling tot wat de meeste mensen hier hopen) dat je gerust een laag gewicht kan hebben dat toch gezond is.
[...]
Ik wil best geloven dat 10 kg ineens erbij heel vervelend is, als je ineens dikker bent geworden en daarvoor al 15 jaar op dat lage gewicht zat. Maar als je met 10 kg eraf op het randje ondergewicht zit, zou afvallen wel eens heel moeilijk kunnen worden. En dan is het misschien prettiger voor jezelf om je te focussen op 5 kg eraf en op acceptatie van 5 kg erbij.
Vriendin van TO is 35+ Over een tijdje komt de overgang eraan. Hoe moeilijk kan het dan wel niet zijn om op dat lage gewicht te blijven?
Als het vetpercentage belangrijk en ongezond is, richt je dan daarop. En dat zal met de sterkere spieren inmiddels (er gaat elke week een gewichtje bij!) ook wel zo zijn. Maar laat dan die 10 kg eerst los, aangezien die spieren ook zwaarder zijn dan het vet, dat er daarvoor zat.
Natuurlijk is het het beste als die vriendin zich erbij neerlegt dat haar lichaam ooit zal veranderen. En dat ze misschien inderdaad die 10kg er nooit meer af zal krijgen. Maar dat wil niet zeggen dat ze er nu niet van mag balen, en toch proberen om ze er allemaal af te krijgen.
Misschien krijgt ze er maar 5kg af, maar komt ze tijdens dat proces tot de vaststelling dat het eigenlijk ook wel goed is zo. Dat gaat een proces zijn waar ze door gaat moeten gaan, en het is volgens mij niet realistisch om te verwachten dat die vriendin nu al gevoelsmatig tot de eindconclusie van dat proces komt.
Daarom dat het volgens mij goed is dat ze nog altijd gemotiveerd is om er iets aan te doen door te sporten en gezond te eten. Zo kan ze zien wat er op een goede manier afgaat, en wat dus een realistisch gewicht is.
Want het kan nog altijd zijn dat die vriendin echt 10kg bij is gekomen door veel te snoepen, en dat die er meteen afvliegen als ze gezonder gaat eten. En dat wil zeggen dat (in tegenstelling tot wat de meeste mensen hier hopen) dat je gerust een laag gewicht kan hebben dat toch gezond is.
donderdag 25 april 2013 om 16:13
donderdag 25 april 2013 om 16:14
Maar ik denk dat niemand hier het erg vindt dat een vrouw af wil vallen. Ik niet tenminste.
Ik vind het wel erg dat een relatie uitgaat omdat zij niet afvalt. Ik vind het wel erg dat TO zelf ergens zegt dat ze pas weer gelukkig zal zijn als ze op haar nieuwe gewicht zit.
Ik begon dus ergens ver terug in dit topic met een advies, waardoor TO misschien wat lekkerder in haar vel zou zitten en dat ze dan misschien zelfs ook weer de motivatie zou vinden om af te vallen.
Dus het is helemaal niet zo dat ik zeg dat TO's vriendin niet af mág vallen. Alleen ik ben mee blijven lezen in het topic en TO is doof voor adviezen van haar laten blijken dat ze goed is zoals ze is en haar te laten zijn zoals ze is en van haar te houden zoals ze is en dan van dááruit verder te kijken. TO is er doof voor dat er iets psychisch aan de hand zou kúnnen zijn en TO is doof voor alle commentaar over haar accepteren zoals ze nú is, zodat ze zichzelf misschien kan accepteren en hun sexleven weer een boost krijgt en zijn vrouw weer gelukkig wordt. Dat alles zou er zomaar toe kunnen leiden dat er ook weer motivatie komt om af te vallen, want dat is veel lekkerder als je goed in je vel zit.
Vervolgens blijft TO erop hameren dat zij af met vallen en state hij zelfs dat het uitging omdat ze was aangekomen en dat hij haar weer terug nam zodra de eerste kilo eraf was.
Willen jullie dat echt gaan verdedigen als zijnde normaal en een liefdevolle relatie?
Ik vind het wel erg dat een relatie uitgaat omdat zij niet afvalt. Ik vind het wel erg dat TO zelf ergens zegt dat ze pas weer gelukkig zal zijn als ze op haar nieuwe gewicht zit.
Ik begon dus ergens ver terug in dit topic met een advies, waardoor TO misschien wat lekkerder in haar vel zou zitten en dat ze dan misschien zelfs ook weer de motivatie zou vinden om af te vallen.
Dus het is helemaal niet zo dat ik zeg dat TO's vriendin niet af mág vallen. Alleen ik ben mee blijven lezen in het topic en TO is doof voor adviezen van haar laten blijken dat ze goed is zoals ze is en haar te laten zijn zoals ze is en van haar te houden zoals ze is en dan van dááruit verder te kijken. TO is er doof voor dat er iets psychisch aan de hand zou kúnnen zijn en TO is doof voor alle commentaar over haar accepteren zoals ze nú is, zodat ze zichzelf misschien kan accepteren en hun sexleven weer een boost krijgt en zijn vrouw weer gelukkig wordt. Dat alles zou er zomaar toe kunnen leiden dat er ook weer motivatie komt om af te vallen, want dat is veel lekkerder als je goed in je vel zit.
Vervolgens blijft TO erop hameren dat zij af met vallen en state hij zelfs dat het uitging omdat ze was aangekomen en dat hij haar weer terug nam zodra de eerste kilo eraf was.
Willen jullie dat echt gaan verdedigen als zijnde normaal en een liefdevolle relatie?
