Lijf & Lijn
alle pijlers
Samen de motivatie behouden bij gezonde leefstijl (deel 2)
zondag 28 juni 2009 om 12:15
Bells en Zuurtje, dank voor het welkom 
Bells, nee ik slik geen medicijnen meer. Gelukkig maar, kan ik weer redelijk eten wat ik wil zonder nog meer aan te komen..
Hoeveel wil ik afvallen.. Goede vraag. Ik weet niet wat redelijk is. Het liefst zou ik terug willen naar 65 kilo.. Maar als einddoel 70 kilo zou al fijn zijn.
Gisteren stond ik op de weegschaal en ik was 2 kilo afgevallen in 2 weken tijd (geen idee hoe dat zo kon maar goed )
Ik wil gewoon gezonder gaan leven en me fitter voelen, die kilo's gaan dan vanzelf wel..
Ik ga zodra ik tijd heb het oude topic even doorspitten zodat ik beter weet wie jullie zijn
Liefs
Bells, nee ik slik geen medicijnen meer. Gelukkig maar, kan ik weer redelijk eten wat ik wil zonder nog meer aan te komen..
Hoeveel wil ik afvallen.. Goede vraag. Ik weet niet wat redelijk is. Het liefst zou ik terug willen naar 65 kilo.. Maar als einddoel 70 kilo zou al fijn zijn.
Gisteren stond ik op de weegschaal en ik was 2 kilo afgevallen in 2 weken tijd (geen idee hoe dat zo kon maar goed )
Ik wil gewoon gezonder gaan leven en me fitter voelen, die kilo's gaan dan vanzelf wel..
Ik ga zodra ik tijd heb het oude topic even doorspitten zodat ik beter weet wie jullie zijn
Liefs
maandag 29 juni 2009 om 15:40
Hallo meiden!
Welkom Lorereyi.
Met mij gaat het redelijk, heb zo mijn ups and downs...donderdag is er meer bekend over mijn moeder, ze heeft afgelopen week een biopsie gehad. Heb ook weer teveel ongezonde dingen gegeten afgelopen week...maar het is weer maandag en heb me voorgenomen deze week echt goed mijn best te doen! Tot nu toe gaat het goed!!!
Ik heb zelfs van die aerobic programma's opgenomen op tv om dat een beetje te gaan doen - als het iets afkoelt uiteraard , het is nu echt te warm om iets te doen!!
Ik ga me morgen ook wegen Zuurtje, zullen we samen posten morgen??
Welkom Lorereyi.
Met mij gaat het redelijk, heb zo mijn ups and downs...donderdag is er meer bekend over mijn moeder, ze heeft afgelopen week een biopsie gehad. Heb ook weer teveel ongezonde dingen gegeten afgelopen week...maar het is weer maandag en heb me voorgenomen deze week echt goed mijn best te doen! Tot nu toe gaat het goed!!!
Ik heb zelfs van die aerobic programma's opgenomen op tv om dat een beetje te gaan doen - als het iets afkoelt uiteraard , het is nu echt te warm om iets te doen!!
Ik ga me morgen ook wegen Zuurtje, zullen we samen posten morgen??
maandag 29 juni 2009 om 21:26
@Zuurtje Leuk, zo weekendje weg! Was er een speciale gelegenheid of zomaar? Kibbeling is zó lekker Hopen dat het meevalt op de weegschaal en volgende keer beter! Ik heb eens ergens gelezen welke dingen je het beste kunt kiezen als je buiten de deur eet (en dan niet meteen sla zonder dressing). Weet alleen niet meer waar.. Ik ga even zoeken, want wil het zelf ook wel weer weten.
@Bubbles Heb je al aan aerobics gedaan? Het is idd heet. Ik had een nogal lamme dansles, te sloom om m'n benen echt hoog op te tillen
Ik had een gezellig weekend, beetje gekletst met vrienden en gewinkeld. Vrijdag keurig gedragen qua eten, zaterdag iets meer wijn gedronken dan ik me had voorgenomen maar wel het eten weerstaan.
@Bubbles Heb je al aan aerobics gedaan? Het is idd heet. Ik had een nogal lamme dansles, te sloom om m'n benen echt hoog op te tillen
Ik had een gezellig weekend, beetje gekletst met vrienden en gewinkeld. Vrijdag keurig gedragen qua eten, zaterdag iets meer wijn gedronken dan ik me had voorgenomen maar wel het eten weerstaan.
dinsdag 30 juni 2009 om 07:58
Hi Bells,
Ik heb zojuist even meegedaan met Carlos Lens op Net 5 - echt superleuk en maar 30 minuten dus goed vol te houden. Mijn zoontje ging ook helemaal los, haha
Was vanochtend 100,4 - vorige week 101, dus toch mooi weer 6 ons eraf na een dagje goed eten! Ben weer supergemotiveerd om het vandaag ook goed vol te houden!!
Ik heb zojuist even meegedaan met Carlos Lens op Net 5 - echt superleuk en maar 30 minuten dus goed vol te houden. Mijn zoontje ging ook helemaal los, haha
Was vanochtend 100,4 - vorige week 101, dus toch mooi weer 6 ons eraf na een dagje goed eten! Ben weer supergemotiveerd om het vandaag ook goed vol te houden!!
dinsdag 30 juni 2009 om 20:45
He meiden,
ik ben jullie niet vergeten, hoor! Zag zelfs dat we een nieuwe poster hebben, welkom! Vorige week dinsdag heb ik me niet durven wegen en deze week was het dramatisch: plus 1,6 kilo... Nou ja, niet gek ook. Ik snaai veel, eet slecht en beweeg minder. Mijn danslessen zijn allemaal afgelopen. Zomerstop.
Vorige keer schreef ik al dat het volkomen k*t met me ging qua... nou ja, bijna alles eigenlijk... Sommige dingen gaan iets beter. Effe stapje voor stapje.
Het verdriet van vaderdag ebt wat weg. Zat 'em kennelijk toch in (het naderen van) de dag zelf. Ik heb gehuild, gesomberd en getreurd, maar vaderdag kwam en ging. Mijn vader is vorig jaar april overleden en dat is dan ineens toch maar heel pas geleden. Mijn vriend was super lief voor me en dat helpt, maar hij snapt er geen snars van diep van binnen. Ik had het nooit verwacht, maar het is echt zo: als je je ouders nog hebt, kun je het niet bevatten. Ter illustratie: ik stond er letterlijk naast toen mijn schoonvader overleed, een man die ik erg aardig vond en significant deel uitmaakte van het leven van mij en m'n ex. Ik heb meegeholpen de rouwkaarten uitzoeken, ik was helemaal deel van alles rond de crematie. En toch voelde het zo verschrikkelijk anders bij mijn eigen vader.
Nou, met mijn werk kom ik weinig verder. Ik moet knopen gaan doorhakken of ik wel of niet meega naar het nieuwe pand. Het is -op goede dagen- een verdrievoudiging van mijn huidige reistijd die nu 20 minuutjes is. Als ik niet meega, krijg ik misschien een leuk bedrag als afscheidscadeautje. Als ik niet meega, wil ik eigenlijk gaan studeren, maar dat kan ik waarschijnlijk helemaal niet betalen. Als ik wel meega, krijg ik er per week een dag aan reistijd bij... Maar misschien wel kans op een betere functie. Wat kies je dan? En in vredesnaam, HOE kies je dan wat het beste is? Ik word er behoorlijk onzeker en onrustig van. Ik heb een half jaar om te beslissen, dat wel.
Mijn hobby is opgeheven. Just like that. Afgelopen zaterdag was het afscheids'feestje'. Het cluppie meiden waar ik leiding aan gaf bij Scouting bestaat gewoon niet meer. Het is zo raar en zo naar. Ik kan het nog niet helemaal een plekje geven. Het afscheid was heel warm en ik heb bedank-cadeautjes gekregen en heel veel waardering. Ook uit onverwachte hoek. Dat helpt een beetje.
Ik krijg van overal nieuwe klussen aangereikt, maar dat is toch anders dan elke week iets leuks ondernemen met 'mijn' meiden. Natuurlijk blijf ik een scout en gaan er een boel dingen door die ik niet specifiek voor mijn meiden deed, maar voor mijn hele vereniging of voor mijn regio, maar het voelt héél anders.
Mijn auto was kapot. Zomaar ineens. Ik reed aan op een kruispunt, nam gas terug, richting aanwijzer aan, sturen en toen niets... Distributieriem kapot. Schijnt nogal heftig te zijn. Ik ruim twee uur langs de kant van de weg gezeten, auto afgesleept. Zou 400 euro gaan kosten. :-s Nou ben ik in de afgelopen twee jaar zes keer verhuisd en geloof me, dan ben je door je spaargeld heen... Dus die 400 euro heb ik wel, lang leve het vakantiegeld, maar die komt dan rechtstreeks uit het potje van mijn vakantie die ik met mijn lief aan het plannen ben en die zag ik eigenlijk al in het water vallen. Nou, het viel mee. Het was iets meer dan 300 euro en mijn vriendje heeft er een deel bijgelegd. 'Anders kunnen we niet op vakantie...' zei hij wat zieligjes toen ik vroeg waarom ik het niet zelf mocht betalen.
Maar denk nou niet 'gelukkig gaat alles de goede kant op', want net toen ik dacht dat ik alles gehad had, belde mijn moeder. Ze heeft een vaatvernauwing en moet gecatheteriseerd worden volgende week. Het is waarschijnlijk de kransslagader (als dat ding zo heet, ik ben hier de verpleegkundige niet ). Nou heb ik me ondertussen laten voorlichten en ondanks dat bij de bijwerkingen van de ingreep staat 'in zeldzame gevallen: dood', ben ik er niet gerust op. Mijn moeder roept al mijn hele leven dat ze niet oud wordt omdat haar moeder stierf toen ze 63 was aan hartfalen. En dan komt dat telefoontje. Au...
Eigenlijk heeft ze galstenen en die zouden verwijderd worden, dus ze moest naar de anaesthesist. Die vroeg door, stuitte op wat andere kwalen en toen moesten de galstenen plaats maken op de agenda voor een hartcatheterisatie.
Mama bang, Suus verdrietig.
Bijkomend dingetje is dat mama al 20 jaar bij dezelfde man hoort die haar vroeger aanbad en tegenwoordig nauwelijks nog normaal tegen haar kan doen: hij zoekt ruzie, daagt haar uit en doet lelijk over haar tegen anderen. Na haar ingreep mag ze vijf dagen niets doen en ze voelt zich door hem niet veilig in haar eigen huis.
En, oh ja, tussendoor probeer in extreem hoog tempo mijn studie af te ronden...
Nou, tot 15 juli let ik even niet zo op wat ik eet. Er komt een kleine meid van 11 logeren komende week en ik ga lekker gezellig doen met haar. Heb expres wel wat actieve dingen op de agenda gezet, maar ook lekker eten vind ik nu even prima.
Zodra mijn afstudeerverslag af is, ga ik me verdiepen in sporten en bewegen, ik heb de folder van de (dure!) sportschool al in huis. Het is een super-de-luxe, moderne sportschool, maar voor een maand onbeperkt gebruik maken van lessen, fitness en saunacomplex vragen ze 85 euro. Veel geld... Wat betalen jullie? Als je lid bent van een sportschool natuurlijk.
Nou, ik moet weer aan de studie. Heb al jullie verhalen gelezen en heb er eigenlijk niet op gereageerd. Sorry... Ik wilde me 'even' verontschuldigen voor mijn afwezigheid, maar dat is iets langer geworden. Ik probeer snel(ler) weer terug te komen.
Liefs, Suus
ik ben jullie niet vergeten, hoor! Zag zelfs dat we een nieuwe poster hebben, welkom! Vorige week dinsdag heb ik me niet durven wegen en deze week was het dramatisch: plus 1,6 kilo... Nou ja, niet gek ook. Ik snaai veel, eet slecht en beweeg minder. Mijn danslessen zijn allemaal afgelopen. Zomerstop.
Vorige keer schreef ik al dat het volkomen k*t met me ging qua... nou ja, bijna alles eigenlijk... Sommige dingen gaan iets beter. Effe stapje voor stapje.
Het verdriet van vaderdag ebt wat weg. Zat 'em kennelijk toch in (het naderen van) de dag zelf. Ik heb gehuild, gesomberd en getreurd, maar vaderdag kwam en ging. Mijn vader is vorig jaar april overleden en dat is dan ineens toch maar heel pas geleden. Mijn vriend was super lief voor me en dat helpt, maar hij snapt er geen snars van diep van binnen. Ik had het nooit verwacht, maar het is echt zo: als je je ouders nog hebt, kun je het niet bevatten. Ter illustratie: ik stond er letterlijk naast toen mijn schoonvader overleed, een man die ik erg aardig vond en significant deel uitmaakte van het leven van mij en m'n ex. Ik heb meegeholpen de rouwkaarten uitzoeken, ik was helemaal deel van alles rond de crematie. En toch voelde het zo verschrikkelijk anders bij mijn eigen vader.
Nou, met mijn werk kom ik weinig verder. Ik moet knopen gaan doorhakken of ik wel of niet meega naar het nieuwe pand. Het is -op goede dagen- een verdrievoudiging van mijn huidige reistijd die nu 20 minuutjes is. Als ik niet meega, krijg ik misschien een leuk bedrag als afscheidscadeautje. Als ik niet meega, wil ik eigenlijk gaan studeren, maar dat kan ik waarschijnlijk helemaal niet betalen. Als ik wel meega, krijg ik er per week een dag aan reistijd bij... Maar misschien wel kans op een betere functie. Wat kies je dan? En in vredesnaam, HOE kies je dan wat het beste is? Ik word er behoorlijk onzeker en onrustig van. Ik heb een half jaar om te beslissen, dat wel.
Mijn hobby is opgeheven. Just like that. Afgelopen zaterdag was het afscheids'feestje'. Het cluppie meiden waar ik leiding aan gaf bij Scouting bestaat gewoon niet meer. Het is zo raar en zo naar. Ik kan het nog niet helemaal een plekje geven. Het afscheid was heel warm en ik heb bedank-cadeautjes gekregen en heel veel waardering. Ook uit onverwachte hoek. Dat helpt een beetje.
Ik krijg van overal nieuwe klussen aangereikt, maar dat is toch anders dan elke week iets leuks ondernemen met 'mijn' meiden. Natuurlijk blijf ik een scout en gaan er een boel dingen door die ik niet specifiek voor mijn meiden deed, maar voor mijn hele vereniging of voor mijn regio, maar het voelt héél anders.
Mijn auto was kapot. Zomaar ineens. Ik reed aan op een kruispunt, nam gas terug, richting aanwijzer aan, sturen en toen niets... Distributieriem kapot. Schijnt nogal heftig te zijn. Ik ruim twee uur langs de kant van de weg gezeten, auto afgesleept. Zou 400 euro gaan kosten. :-s Nou ben ik in de afgelopen twee jaar zes keer verhuisd en geloof me, dan ben je door je spaargeld heen... Dus die 400 euro heb ik wel, lang leve het vakantiegeld, maar die komt dan rechtstreeks uit het potje van mijn vakantie die ik met mijn lief aan het plannen ben en die zag ik eigenlijk al in het water vallen. Nou, het viel mee. Het was iets meer dan 300 euro en mijn vriendje heeft er een deel bijgelegd. 'Anders kunnen we niet op vakantie...' zei hij wat zieligjes toen ik vroeg waarom ik het niet zelf mocht betalen.
Maar denk nou niet 'gelukkig gaat alles de goede kant op', want net toen ik dacht dat ik alles gehad had, belde mijn moeder. Ze heeft een vaatvernauwing en moet gecatheteriseerd worden volgende week. Het is waarschijnlijk de kransslagader (als dat ding zo heet, ik ben hier de verpleegkundige niet ). Nou heb ik me ondertussen laten voorlichten en ondanks dat bij de bijwerkingen van de ingreep staat 'in zeldzame gevallen: dood', ben ik er niet gerust op. Mijn moeder roept al mijn hele leven dat ze niet oud wordt omdat haar moeder stierf toen ze 63 was aan hartfalen. En dan komt dat telefoontje. Au...
Eigenlijk heeft ze galstenen en die zouden verwijderd worden, dus ze moest naar de anaesthesist. Die vroeg door, stuitte op wat andere kwalen en toen moesten de galstenen plaats maken op de agenda voor een hartcatheterisatie.
Mama bang, Suus verdrietig.
Bijkomend dingetje is dat mama al 20 jaar bij dezelfde man hoort die haar vroeger aanbad en tegenwoordig nauwelijks nog normaal tegen haar kan doen: hij zoekt ruzie, daagt haar uit en doet lelijk over haar tegen anderen. Na haar ingreep mag ze vijf dagen niets doen en ze voelt zich door hem niet veilig in haar eigen huis.
En, oh ja, tussendoor probeer in extreem hoog tempo mijn studie af te ronden...
Nou, tot 15 juli let ik even niet zo op wat ik eet. Er komt een kleine meid van 11 logeren komende week en ik ga lekker gezellig doen met haar. Heb expres wel wat actieve dingen op de agenda gezet, maar ook lekker eten vind ik nu even prima.
Zodra mijn afstudeerverslag af is, ga ik me verdiepen in sporten en bewegen, ik heb de folder van de (dure!) sportschool al in huis. Het is een super-de-luxe, moderne sportschool, maar voor een maand onbeperkt gebruik maken van lessen, fitness en saunacomplex vragen ze 85 euro. Veel geld... Wat betalen jullie? Als je lid bent van een sportschool natuurlijk.
Nou, ik moet weer aan de studie. Heb al jullie verhalen gelezen en heb er eigenlijk niet op gereageerd. Sorry... Ik wilde me 'even' verontschuldigen voor mijn afwezigheid, maar dat is iets langer geworden. Ik probeer snel(ler) weer terug te komen.
Liefs, Suus
woensdag 1 juli 2009 om 11:12
Dit is wat ik heb gevonden. Sommige dingen wist ik al, maar toch wel nuttig. ik zal later nog even op jullie allemaal reageren!
Bedenk van tevoren al wat je zou willen bestellen (even afwachten of ze zoiets hebben natuurlijk). Zo kun je makkelijker de verleiding weerstaan als je met honger in het restaurant zit (net zoiets als niet met honger naar de supermarkt gaan)
Wissel wijn af met water en kies bij voorkeur rode wijn als het gerecht dat toestaat. Heb je liever witte wijn, kies dan voor champagne, cava of prosecco. Bubbelwijnen bevatten namelijk minder alcohol dan gewone wijnen, en dus minder calorieën.
Neem geen cappuccino of koffie verkeerd, deze worden vaak met volle melk bereid. Kies liever een espresso of verse muntthee, zonder suiker uiteraard.
Wil je wel een zoet dessert, kijk dan of er sorbetijs op de kaart staat. Sorbetijs is op basis van water en vruchten en dus veel minder vet dan roomijs.
Frankrijk:
Vermijd de vette franse kazen en de ganzenlever. Neem daarvoor een heerlijke bouillabaise, gegrild vlees en de plaatselijke groente, fruit of peulvruchten. Een goed glas wijn mag...
Chinees/Indonesisch:
Kies voor relatief lichte gerechten zoals tjaptjoi met kip of ossenhaas, varkens- of ossenhaas met oester- of ketjapsaus, gepocheerde vis met paddestoelen of gegrilde garnalen. Neem witte rijst in plaats van nasi of bami.
Italiaan:
In pasta’s en pizza’s zit vaak veel room en kaas.
Pizza marinara met vis en weinig kaas of spaghetti met tomatensaus (Bolognese) of een gegrild vlees- of visgerecht met een tomatensalade en stokbrood zijn betere keuzes.
Mexicaan:
Smaakmakers als zure room, avocado (guacamole) en kaas zijn calorierijk. Rode salsa bevat veel minder calorieën. Goede keuzes zijn gegrild vlees, een vlees- of visspies, rijst en garnalen of een taco met kip.
Gegrilde, gepocheerde of gestoofde gerechten zijn meestal minder calorierijk dan gebakken gerechten.
Vraag de jus en saus apart, dan kunt u zelf bepalen hoeveel u ervan eet.
In witte saus zitten meer calorieën dan in rode saus. Ketchup is dus een betere keus dan mayonaise, barbecuesaus beter dan knoflooksaus en tomatensaus (zonder kaas) beter dan roomsaus.
Hier staan ook nog goede tips (beetje lange link):
http://books.google.nl/bo ... result&ct=result&resnum=7
Bedenk van tevoren al wat je zou willen bestellen (even afwachten of ze zoiets hebben natuurlijk). Zo kun je makkelijker de verleiding weerstaan als je met honger in het restaurant zit (net zoiets als niet met honger naar de supermarkt gaan)
Wissel wijn af met water en kies bij voorkeur rode wijn als het gerecht dat toestaat. Heb je liever witte wijn, kies dan voor champagne, cava of prosecco. Bubbelwijnen bevatten namelijk minder alcohol dan gewone wijnen, en dus minder calorieën.
Neem geen cappuccino of koffie verkeerd, deze worden vaak met volle melk bereid. Kies liever een espresso of verse muntthee, zonder suiker uiteraard.
Wil je wel een zoet dessert, kijk dan of er sorbetijs op de kaart staat. Sorbetijs is op basis van water en vruchten en dus veel minder vet dan roomijs.
Frankrijk:
Vermijd de vette franse kazen en de ganzenlever. Neem daarvoor een heerlijke bouillabaise, gegrild vlees en de plaatselijke groente, fruit of peulvruchten. Een goed glas wijn mag...
Chinees/Indonesisch:
Kies voor relatief lichte gerechten zoals tjaptjoi met kip of ossenhaas, varkens- of ossenhaas met oester- of ketjapsaus, gepocheerde vis met paddestoelen of gegrilde garnalen. Neem witte rijst in plaats van nasi of bami.
Italiaan:
In pasta’s en pizza’s zit vaak veel room en kaas.
Pizza marinara met vis en weinig kaas of spaghetti met tomatensaus (Bolognese) of een gegrild vlees- of visgerecht met een tomatensalade en stokbrood zijn betere keuzes.
Mexicaan:
Smaakmakers als zure room, avocado (guacamole) en kaas zijn calorierijk. Rode salsa bevat veel minder calorieën. Goede keuzes zijn gegrild vlees, een vlees- of visspies, rijst en garnalen of een taco met kip.
Gegrilde, gepocheerde of gestoofde gerechten zijn meestal minder calorierijk dan gebakken gerechten.
Vraag de jus en saus apart, dan kunt u zelf bepalen hoeveel u ervan eet.
In witte saus zitten meer calorieën dan in rode saus. Ketchup is dus een betere keus dan mayonaise, barbecuesaus beter dan knoflooksaus en tomatensaus (zonder kaas) beter dan roomsaus.
Hier staan ook nog goede tips (beetje lange link):
http://books.google.nl/bo ... result&ct=result&resnum=7
woensdag 1 juli 2009 om 12:45
Zo, ik heb redelijk bijgelezen
Wat ik nog even wou zeggen: Bubbles, jij houdt van dansen maar je durft niet naar de dansschool heb ik begrepen. Waarom zet je thuis niet een lekker cd'tje op en ga je daar dansen?
Al heb je daar met je moeder nu mss niet zo'n zin in. Heel veel sterkte met je moeder!
Ik snap ook niet hoe jullie kunnen teren op een ontbijt dat bestaat uit yoghurt met musli (behalve Suusje dan), pff. Ik heb echt een degelijk ontbijt nodig
Laatst las ik trouwens in de Grazia dat je zo veel en vet mogelijk moet ontbijten. Lunch moet al minder en avondeten zo min mogelijk. Aan de ene kant vond ik dat wel raar, maar mss is het ook wel logisch; dat ontbijt kun je de hele dag door verbranden, terwijl je 's avonds na het avondeten, dat vaak het uitgebreidst is, eigenlijk niet veel meer doet (of je moet erna nog gaan sporten). Wat denken jullie ervan?
Mijn doel 'minder snoepen' gaat goed. De truc is om 's avonds geen fles wijn meer open te trekken. Want na 2 glaasjes ga ik heel veel snoepen. En die fles wijn zelf is natuurlijk ook niet goed.
Verder heb ik n hoop worteltjes gekocht. Als ik dan toch persé iets te snaaien wil, neem ik gewoon die wortels
Wat ik nog even wou zeggen: Bubbles, jij houdt van dansen maar je durft niet naar de dansschool heb ik begrepen. Waarom zet je thuis niet een lekker cd'tje op en ga je daar dansen?
Al heb je daar met je moeder nu mss niet zo'n zin in. Heel veel sterkte met je moeder!
Ik snap ook niet hoe jullie kunnen teren op een ontbijt dat bestaat uit yoghurt met musli (behalve Suusje dan), pff. Ik heb echt een degelijk ontbijt nodig
Laatst las ik trouwens in de Grazia dat je zo veel en vet mogelijk moet ontbijten. Lunch moet al minder en avondeten zo min mogelijk. Aan de ene kant vond ik dat wel raar, maar mss is het ook wel logisch; dat ontbijt kun je de hele dag door verbranden, terwijl je 's avonds na het avondeten, dat vaak het uitgebreidst is, eigenlijk niet veel meer doet (of je moet erna nog gaan sporten). Wat denken jullie ervan?
Mijn doel 'minder snoepen' gaat goed. De truc is om 's avonds geen fles wijn meer open te trekken. Want na 2 glaasjes ga ik heel veel snoepen. En die fles wijn zelf is natuurlijk ook niet goed.
Verder heb ik n hoop worteltjes gekocht. Als ik dan toch persé iets te snaaien wil, neem ik gewoon die wortels
donderdag 2 juli 2009 om 14:27
donderdag 2 juli 2009 om 14:34
Bedankt voor jullie steun - ik probeer er zo goed mogelijk voor mijn moeder te zijn - we hebben in het verleden nogal eens onenigheid gehad - nu heb ik vandaag ook nog gehoord dat ze over mij heeft lopen klagen, dat ik haar nu ineens heel veel aandacht geef en voorheen nooit, dat soort dingen. Ik zal het in haar ogen toch nooit goed kunnen doen - blijkbaar.
Maar dat is een heel ander verhaal, kan ik nog wel een heel topic over volschrijven. Miscchien doe ik dat nog wel. Nu eerst even de uitslag afwachten en hopen dat het allemaal meevalt - ik laat het jullie vanavond nog even weten.
Maar dat is een heel ander verhaal, kan ik nog wel een heel topic over volschrijven. Miscchien doe ik dat nog wel. Nu eerst even de uitslag afwachten en hopen dat het allemaal meevalt - ik laat het jullie vanavond nog even weten.
donderdag 2 juli 2009 om 15:28
donderdag 2 juli 2009 om 21:39
Oh Bubbles, wat een opluchting! En wat een ei van een huisarts. Ik snap dat je mensen wilt voorbereiden op het ergste, maar je moet toch aangeven dat het een mogelijkheid is en dat er ook andere mogelijkheden zijn. Wellicht is dit wel een aanleiding om de zaken eens goed uit te praten met je moeder? (Ik suggereer het alleen maar , ik ken het verhaal natuurlijk niet, maar dit is wel een moment waarop je beseft wat ze voor je betekent)
@ Suusje Voor jou ook alle in de wereld. Het is wat met al die moeders. Ik zou proberen je moeder op de positieve kanten te wijzen. Het is te behandelen en jij bent er ook nog dus ze is niet volledig afhankelijk van haar vriend. Misschien heeft ze nog andere familie, vrienden of buren die langs kunnen komen?
Mooi dat je de eerste opdracht af hebt Wat maakt het uit dat het de kleinste opdracht is? Af is af. Weer iets wat je op je lijst kunt doorstrepen.
Is er geen mogelijkheid om in een andere plaats bij de scouting te gaan of is het verder nergens in de buurt? Wat vind je precies leuk aan de scouting? Zou je dat ook kunnen vinden in andere hobby's? Bijvoorbeeld werken met jongeren in een buurthuis of bij Jong Nederland (ik krijg altijd mijn halve vriendengroep over me heen als ik beweer dat scouting en jong nederland veel op elkaar lijken, maar ik blijf het vinden )
Dan nog even een paar strenge woorden... Hoewel ik heel goed begrijp dat je hoofd nu niet naar afvallen staat en ik in jouw geval waarschijnlijk precies hetzelfde zou doen, vraag ik me wel af: wat schiet je er mee op? Is dit niet juist een periode om goed voor jezelf te zorgen? Want dat is wat je met gezond eten en voldoende beweging doet en je weet dat je je daar uiteindelijk beter van gaat voelen.
Goed, strenge modus weer uit
Leuk dat je een logeetje krijgt! Wanneer arriveert ze?
Oh en over de sportschool, ik vind 85 euro best duur. Heb hier eens rondgekeken en de meeste sportscholen kosten rond de 40 euro per maand, maar dat zijn dan niet van die superdeluxe. Dat is wel lekker trouwens (hoewel ik alleen in de sauna en bubbelbad zou zitten, ik ken mezelf een beetje;-))
@Loreyi Ik denk dat er op zich wel wat inzit, maar of je er echt van afvalt..? Ik denk dat het meer ligt aan wat je eet dan aan wanneer je eet. Als je na het avondeten nog wat eet is dat meestal slecht voor je (behalve jij dan, jij eet wortels ) dat is volgens mij wat het slecht maakt, niet zozeer dat het 's avonds is. Verder goed bezig!
Dan nog even een leuk nieuwtje: ik heb een nieuwe baan! Ik kan er niet zoveel over vertellen want het is nogal herkenbaar, maar het is in ieder geval weer bij een weekblad, maar nu een niet-commercieel blad. Dat vind ik erg fijn, want het blad waar ik nu werk bestaat door advertenties. Daardoor ben ik ook met het schrijven van advertorials en het bezoeken van klanten samen met een verkoper bezig, terwijl ik het liefste alleen verhalen schrijf. Dat kan straks weer
@ Suusje Voor jou ook alle in de wereld. Het is wat met al die moeders. Ik zou proberen je moeder op de positieve kanten te wijzen. Het is te behandelen en jij bent er ook nog dus ze is niet volledig afhankelijk van haar vriend. Misschien heeft ze nog andere familie, vrienden of buren die langs kunnen komen?
Mooi dat je de eerste opdracht af hebt Wat maakt het uit dat het de kleinste opdracht is? Af is af. Weer iets wat je op je lijst kunt doorstrepen.
Is er geen mogelijkheid om in een andere plaats bij de scouting te gaan of is het verder nergens in de buurt? Wat vind je precies leuk aan de scouting? Zou je dat ook kunnen vinden in andere hobby's? Bijvoorbeeld werken met jongeren in een buurthuis of bij Jong Nederland (ik krijg altijd mijn halve vriendengroep over me heen als ik beweer dat scouting en jong nederland veel op elkaar lijken, maar ik blijf het vinden )
Dan nog even een paar strenge woorden... Hoewel ik heel goed begrijp dat je hoofd nu niet naar afvallen staat en ik in jouw geval waarschijnlijk precies hetzelfde zou doen, vraag ik me wel af: wat schiet je er mee op? Is dit niet juist een periode om goed voor jezelf te zorgen? Want dat is wat je met gezond eten en voldoende beweging doet en je weet dat je je daar uiteindelijk beter van gaat voelen.
Goed, strenge modus weer uit
Leuk dat je een logeetje krijgt! Wanneer arriveert ze?
Oh en over de sportschool, ik vind 85 euro best duur. Heb hier eens rondgekeken en de meeste sportscholen kosten rond de 40 euro per maand, maar dat zijn dan niet van die superdeluxe. Dat is wel lekker trouwens (hoewel ik alleen in de sauna en bubbelbad zou zitten, ik ken mezelf een beetje;-))
@Loreyi Ik denk dat er op zich wel wat inzit, maar of je er echt van afvalt..? Ik denk dat het meer ligt aan wat je eet dan aan wanneer je eet. Als je na het avondeten nog wat eet is dat meestal slecht voor je (behalve jij dan, jij eet wortels ) dat is volgens mij wat het slecht maakt, niet zozeer dat het 's avonds is. Verder goed bezig!
Dan nog even een leuk nieuwtje: ik heb een nieuwe baan! Ik kan er niet zoveel over vertellen want het is nogal herkenbaar, maar het is in ieder geval weer bij een weekblad, maar nu een niet-commercieel blad. Dat vind ik erg fijn, want het blad waar ik nu werk bestaat door advertenties. Daardoor ben ik ook met het schrijven van advertorials en het bezoeken van klanten samen met een verkoper bezig, terwijl ik het liefste alleen verhalen schrijf. Dat kan straks weer
vrijdag 3 juli 2009 om 08:38
Verstoorde relatie met mijn moeder
Dit is het topic wat ik een tijdje geleden heb geopend over mijn moeder - voor degene die geïnteresseerd zijn.....ik zal later vandaag even reageren op iedereen - en mijn verhaal even toelichten.
Met eten gaat het echt GOED deze week, ben trots op mezelf, ik voel mijn buik al dunner worden!!!
Dit is het topic wat ik een tijdje geleden heb geopend over mijn moeder - voor degene die geïnteresseerd zijn.....ik zal later vandaag even reageren op iedereen - en mijn verhaal even toelichten.
Met eten gaat het echt GOED deze week, ben trots op mezelf, ik voel mijn buik al dunner worden!!!
vrijdag 3 juli 2009 om 08:54
@ Bells - ik heb echt al zo vaak geprobeerd om het met mijn moeder te bespreken - maar altijd komt het er op neer dat het aan mij ligt, ze zal nooit naar zichzelf kijken - en ik geef in omdat ik geen zin heb in 'strijd' - maar ik maak me zo boos, omdat ze tegenover iedereen die het wil horen over mij loopt te klagen. Ik wil me er niet meer druk om maken en probeer het ook los te laten, maar dat vind ik erg moeilijk. Ik ben zelf moeder, dus ik kan gewoon niet begrijpen dat iemand zijn/ haar kind zwart maakt om zelf aandacht te krijgen. Maar goed, dat is een heel ander topic
(Overigens wel 1 van de redenen waarom het mij niet lukt om af te vallen)
(Overigens wel 1 van de redenen waarom het mij niet lukt om af te vallen
)
vrijdag 3 juli 2009 om 19:37
Heb mijn 'moederverhaal' op een ander topic geplaatst, bij deze hier ook voor jullie:
Ik weet niet waar ik moet beginnen - de laatste maanden heb ik het gevoel dat ik de relatie met mijn moeder wil verbreken. Ik heb het eerder geprobeerd, maar na een week schuldgevoel heb ik het toch maar weer 'goedgepraat' en aangehoord dat er met mijn moeder niets mis was, maar dat ik zo veranderd ben, en ik ben hier maar in mee gegaan om de lieve vrede te bewaren. Ik begin er meer en meer van overtuigd te raken dat mijn moeder manipulistisch is, alles naar haar hand wil zetten, zielig doet om aandacht te krijgen, mij in een kwaad daglicht zet en dit in zo'n mooi jasje stopt, dat het voor buitenstaanders lijkt dat het aan mij ligt.
Ik heb het gevoel dat ik de enige ben die haar doorheeft - afgezien van mijn man die al jaren roept dat ik mijn ogen een keer moet openen. Ik weet gewoon niet meer wat ik ermee aan moet.
Het is allemaal begonnen toen ik me wat meer tegen haar af begon te zetten - dwz toen ik mijn eigen mening ben gaan geven en niet meer alles deed en zei wat zij van mij verwachtte. En dit gaat echt om hele kleine dingetjes hoor; maar dat leidt bij haar al tot een uitbarsting van zielig doen. Ze trekt alles persoonlijk aan en ziet dat als een directe aanval tegen haar. Voorbeeld; als ze mij belt en ze krijgt het antwoordapparaat (kan gebeuren, ik heb een gezin, een hond, een eigen bedrijf - ik zit niet elke minuut naast de telefoon) - denkt ze gelijk dat ik haar niet wil spreken. Mijn man heeft letterlijk gezegd 'het hart op zijn tong' - toen ze een keer iets voor ons verkocht in haar woonplaats en een bieding kreeg die wij te laag vonden, zei mijn man tegen haar; ik verbrand dat ding nog liever dan dat ik er zo weinig geld voor krijg! Wekenlang heeft ze lopen roepen dat mijn man haar zo verrot had gescholden. Daarna heeft ze overigens ook nooit meer op ons huisnummer gebeld, bang om hem aan de telefoon te krijgen.
In het verleden besprak ik altijd alles met haar - de problemen waar ik tegenaan liep in mijn relatie, werk, opvoeding van mijn zoon, etc. Achteraf gezien had ik dat beter niet kunnen doen, want alles wordt nu tegen mij gebruikt. Daar ben ik dus mee gestopt - ik laat haar niet meer binnen in alle details van mijn leven en dat kan ze niet hebben. Ze kan mijn man niet uitstaan en dat mag iedereen horen. Alleen maar omdat hij zich niets van haar aantrekt - hij is gewoon zichzelf. Kan ze niet mee omgaan. Tijdens een weekendje weg heeft ze me in geuren en kleuren verteld wat haar vriendinnen wel niet van hem vonden (die hem alleen kennen van een foto - EEN FOTO!!!! - 1 had gezegd; 'hij ziet eruit als een vreemdganger') en je moest eens weten wat mijn zwager wel niet over hem had gezegd. Ze had weliswaar gedronken - en ontkent nu ook in alle toonaarden dat ze dat ooit heeft gezegd. Ze vindt hem een nietsnut, omdat hij nooit een opleiding heeft afgemaakt en pas laat begon met werken. Dat hij vanuit niets zichzelf heeft ontwikkeld tot een manager van 35 man, daar heeft ze het niet over, volgens haar zal hij nooit iets bereiken.
Het ergste is wel dat ze 4 weken geleden haar tweejaarlijkse borstkanker onderzoek kreeg - en uit de mammografie bleek dat er iets niet goed was, dus werd ze doorverwezen naar het ziekenhuis voor verder onderzoek. Tuurlijk, dat was schrikken, voor ons allemaal, maar de manier waarop ze hier mee omgegaan is kan ik nu nog steeds niet bevatten. Ze wist zeker dat ze doodging - heeft zich gelijk ziekgemeld op haar werk en echt aan iedereen verteld dat ze borstkanker had. Hing dronken bij mij en mijn zusje aan de telefoon dat niemand om haar gaf, dat ze er een eind aan wou maken, etc. Ik ben er nu dus ook achter dat ze een alcohol probleem heeft, maar dat is weer een heel ander verhaal. Kom ik later misschien nog even op terug. In ieder geval was ik toen al zo boos - dat ze tegen haar kinderen zo zielig gaat lopen doen, terwijl we er echt altijd voor haar zijn hoor. Maar goed, ik had al steeds het gevoel dat het allemaal wel mee zou vallen, maar volgens haar dokter was het kanker - en was de biopsie enkel en alleen maar om te kijken in welk stadium de kanker zat. Ik twijfel eraan of haar arts dit echt wel gezegd heeft - of dat ze het allemaal erger heeft gemaakt dan dat het was - want achteraf bleek er helemaal niets aan de hand te zijn.
Nu kan ze dus weer aan IEDEREEN gaan vertellen dat ze geen kanker heeft, net als twee jaar geleden, toen ze zogemaamd baarmoederhalskanker had en bleek ook dat het een goedaardige cyste was.
Ik besef me heel goed dat ik heel egoïstisch overkom - ik zou ook in paniek raken als mijn onderzoeken niet goed waren geweest en ik ben ook echt wel bang geweest dat het toch kanker zou zijn - maar via via heb ik weer gehoord dat ze een dag voor de uitslag heeft lopen klagen over mij, dat ik nu ineens wel aandacht voor haar heb, en dat ze dat zo achterbaks vindt, terwijl ik gewoon geprobeerd heb om haar zo goed mogelijk te ondersteunen. Diegene is trouwens iemand die ze vaag kent.....tja....
Ik heb nog veel meer zaken die zijn voorgevallen - maar dat is teveel om nu allemaal op te schrijven.
De bottomline is; ik irriteer me dood aan het gedrag van mijn moeder - maar het houdt me dagelijks bezig. Ik wil daar vanaf. Altijd ligt alles aan mij - nooit kan ze naar haar eigen gedrag kijken - en misschien hebben jullie advies hoe ik hier het beste mee om kan gaan.
Gewoon laten zoals het is, is voor mij geen optie. Het liefst wil ik even geen contact, maar dan wil ik haar op voorhand wel een brief schrijven waarin ik uitleg waarom.....maar ik ben bang dat ik dan weer last krijg van schuldgevoelens, zoals de vorige keer...
Wat denken jullie?
Ik weet niet waar ik moet beginnen - de laatste maanden heb ik het gevoel dat ik de relatie met mijn moeder wil verbreken. Ik heb het eerder geprobeerd, maar na een week schuldgevoel heb ik het toch maar weer 'goedgepraat' en aangehoord dat er met mijn moeder niets mis was, maar dat ik zo veranderd ben, en ik ben hier maar in mee gegaan om de lieve vrede te bewaren. Ik begin er meer en meer van overtuigd te raken dat mijn moeder manipulistisch is, alles naar haar hand wil zetten, zielig doet om aandacht te krijgen, mij in een kwaad daglicht zet en dit in zo'n mooi jasje stopt, dat het voor buitenstaanders lijkt dat het aan mij ligt.
Ik heb het gevoel dat ik de enige ben die haar doorheeft - afgezien van mijn man die al jaren roept dat ik mijn ogen een keer moet openen. Ik weet gewoon niet meer wat ik ermee aan moet.
Het is allemaal begonnen toen ik me wat meer tegen haar af begon te zetten - dwz toen ik mijn eigen mening ben gaan geven en niet meer alles deed en zei wat zij van mij verwachtte. En dit gaat echt om hele kleine dingetjes hoor; maar dat leidt bij haar al tot een uitbarsting van zielig doen. Ze trekt alles persoonlijk aan en ziet dat als een directe aanval tegen haar. Voorbeeld; als ze mij belt en ze krijgt het antwoordapparaat (kan gebeuren, ik heb een gezin, een hond, een eigen bedrijf - ik zit niet elke minuut naast de telefoon) - denkt ze gelijk dat ik haar niet wil spreken. Mijn man heeft letterlijk gezegd 'het hart op zijn tong' - toen ze een keer iets voor ons verkocht in haar woonplaats en een bieding kreeg die wij te laag vonden, zei mijn man tegen haar; ik verbrand dat ding nog liever dan dat ik er zo weinig geld voor krijg! Wekenlang heeft ze lopen roepen dat mijn man haar zo verrot had gescholden. Daarna heeft ze overigens ook nooit meer op ons huisnummer gebeld, bang om hem aan de telefoon te krijgen.
In het verleden besprak ik altijd alles met haar - de problemen waar ik tegenaan liep in mijn relatie, werk, opvoeding van mijn zoon, etc. Achteraf gezien had ik dat beter niet kunnen doen, want alles wordt nu tegen mij gebruikt. Daar ben ik dus mee gestopt - ik laat haar niet meer binnen in alle details van mijn leven en dat kan ze niet hebben. Ze kan mijn man niet uitstaan en dat mag iedereen horen. Alleen maar omdat hij zich niets van haar aantrekt - hij is gewoon zichzelf. Kan ze niet mee omgaan. Tijdens een weekendje weg heeft ze me in geuren en kleuren verteld wat haar vriendinnen wel niet van hem vonden (die hem alleen kennen van een foto - EEN FOTO!!!! - 1 had gezegd; 'hij ziet eruit als een vreemdganger') en je moest eens weten wat mijn zwager wel niet over hem had gezegd. Ze had weliswaar gedronken - en ontkent nu ook in alle toonaarden dat ze dat ooit heeft gezegd. Ze vindt hem een nietsnut, omdat hij nooit een opleiding heeft afgemaakt en pas laat begon met werken. Dat hij vanuit niets zichzelf heeft ontwikkeld tot een manager van 35 man, daar heeft ze het niet over, volgens haar zal hij nooit iets bereiken.
Het ergste is wel dat ze 4 weken geleden haar tweejaarlijkse borstkanker onderzoek kreeg - en uit de mammografie bleek dat er iets niet goed was, dus werd ze doorverwezen naar het ziekenhuis voor verder onderzoek. Tuurlijk, dat was schrikken, voor ons allemaal, maar de manier waarop ze hier mee omgegaan is kan ik nu nog steeds niet bevatten. Ze wist zeker dat ze doodging - heeft zich gelijk ziekgemeld op haar werk en echt aan iedereen verteld dat ze borstkanker had. Hing dronken bij mij en mijn zusje aan de telefoon dat niemand om haar gaf, dat ze er een eind aan wou maken, etc. Ik ben er nu dus ook achter dat ze een alcohol probleem heeft, maar dat is weer een heel ander verhaal. Kom ik later misschien nog even op terug. In ieder geval was ik toen al zo boos - dat ze tegen haar kinderen zo zielig gaat lopen doen, terwijl we er echt altijd voor haar zijn hoor. Maar goed, ik had al steeds het gevoel dat het allemaal wel mee zou vallen, maar volgens haar dokter was het kanker - en was de biopsie enkel en alleen maar om te kijken in welk stadium de kanker zat. Ik twijfel eraan of haar arts dit echt wel gezegd heeft - of dat ze het allemaal erger heeft gemaakt dan dat het was - want achteraf bleek er helemaal niets aan de hand te zijn.
Nu kan ze dus weer aan IEDEREEN gaan vertellen dat ze geen kanker heeft, net als twee jaar geleden, toen ze zogemaamd baarmoederhalskanker had en bleek ook dat het een goedaardige cyste was.
Ik besef me heel goed dat ik heel egoïstisch overkom - ik zou ook in paniek raken als mijn onderzoeken niet goed waren geweest en ik ben ook echt wel bang geweest dat het toch kanker zou zijn - maar via via heb ik weer gehoord dat ze een dag voor de uitslag heeft lopen klagen over mij, dat ik nu ineens wel aandacht voor haar heb, en dat ze dat zo achterbaks vindt, terwijl ik gewoon geprobeerd heb om haar zo goed mogelijk te ondersteunen. Diegene is trouwens iemand die ze vaag kent.....tja....
Ik heb nog veel meer zaken die zijn voorgevallen - maar dat is teveel om nu allemaal op te schrijven.
De bottomline is; ik irriteer me dood aan het gedrag van mijn moeder - maar het houdt me dagelijks bezig. Ik wil daar vanaf. Altijd ligt alles aan mij - nooit kan ze naar haar eigen gedrag kijken - en misschien hebben jullie advies hoe ik hier het beste mee om kan gaan.
Gewoon laten zoals het is, is voor mij geen optie. Het liefst wil ik even geen contact, maar dan wil ik haar op voorhand wel een brief schrijven waarin ik uitleg waarom.....maar ik ben bang dat ik dan weer last krijg van schuldgevoelens, zoals de vorige keer...
Wat denken jullie?
zondag 5 juli 2009 om 12:25
@Bubbles: Gelukkig dat het geen kanker was. Raar dat die huisarts zegt dat je daar maar van uit moet gaan =/
Ik lees vanavond even het uitgebreide verhaal over je moeder.
@Bells: Gefeli met je nieuwe baan!!
@Zuurtje: Het kan ook niet allemaal in een keer goed gaan. Maar, één ijsje, is dat zo'n ramp? Zolang je niet elke dag 6 ijsjes eet.. En misschien als je je er echt heel schuldig over voelt, die dag extra bewegen?
Ik was gisteren met mn vriend in de Mec Drek, en in plaats van een Happy Meal weg te werken heb ik alleen maar 5 frietjes van mn vriend mee gepikt!
Komende vrijdag heb ik weer een weegschaal tot mijn beschikking, ben benieuwd of ik al iets van mn nieuwe eetpatroon merk...
Ik lees vanavond even het uitgebreide verhaal over je moeder.
@Bells: Gefeli met je nieuwe baan!!
@Zuurtje: Het kan ook niet allemaal in een keer goed gaan. Maar, één ijsje, is dat zo'n ramp? Zolang je niet elke dag 6 ijsjes eet.. En misschien als je je er echt heel schuldig over voelt, die dag extra bewegen?
Ik was gisteren met mn vriend in de Mec Drek, en in plaats van een Happy Meal weg te werken heb ik alleen maar 5 frietjes van mn vriend mee gepikt!
Komende vrijdag heb ik weer een weegschaal tot mijn beschikking, ben benieuwd of ik al iets van mn nieuwe eetpatroon merk...
