Samen de motivatie behouden bij nieuwe en gezonde leefwijze

Goedemorgen, ben d’r weer.



Gisteren was uiteindelijk echt een gekke dag. Overdag had ik veel gemaild met een vriend, we hadden elkaar echt heel veel te vertellen en ’s avonds thuis –tussen werk en Scoutingbijeenkomst/-vergadering die ik zou leiden- heb ik hem nog gebeld en moest daarna rennend de deur uit om niet al te zeer te laat te zijn. Geen tijd meer om te eten, dus…



Het plan was zo mooi… Ik moest nog snel wat dingetjes halen voor de bijeenkomst en moest alleen eten, dus ik dacht, ik neem meteen wat mee. Was bij de HEMA, wilde niet ongezond kiezen en nam een bakje met 400 gram lasagne. Daar is niets slechts aan. Het heeft in de over gestaan en is warm geworden, maar ik had geen gelegenheid om het op te eten! :-s Onderweg erheen maar een pakje snackkoekjes gegeten. Zo noem ik de categorie Evergreen/Time Out/Sultana/etc. Tijdens de bijeenkomst twee Bastognekoekjes genomen en meer niet! Ben trots op mij. ’s Avonds laat de lasagne nog opgepeuzeld. Het was niet ideaal, maar het was niet slecht en dat is al heel wat. Vanmorgen weer begonnen met crackers en alvast een appeltje opgepoetst dat zometeen mag dienen als aanvulling op de snackkoekjes van een uur of 11.00.



Nou, wat hebben jullie een boel geschreven! Het grootste deel van mijn werk is al af, dus ik ga lekker reageren.



@ Zuurtje – Bedankt voor het compliment. De andere meiden trouwens ook. Het is fijn om te horen dat de inspanningen die ik al verricht heb niet zo ‘klein’ zijn als ik het ervaar. In mijn beleving is het een druppel op een gloeiende plaat, maar het is natuurlijk wel al 15 kilo en dat moet ik niet vergeten.



Ik herken wat je zegt over dat het al heel lang duurt. Mijn ouders zijn altijd te zwaar geweest en ik ben dus erfelijk belast. Mijn moeder heeft het altijd heftig onder controle gehouden tot ik 12 was. Ik woog 55 kilo. Toen ging ik naar de middelbare school, kreeg zakgeld mee en at de kantine half leeg. In één jaar werd ik 30 kilo zwaarder. En dat is nooit meer goed gekomen. Tot nu!



Wat roken betreft, ik ben een vreselijke anti-roken-miep. Realiseer je je dat je lichaam voor elk jaar dat je hebt gerookt een jaar nodig heeft om te herstellen? Er is dus geen beter moment dan nu om te stoppen met roken als je je lichaam in topconditie wil hebben voor je er een kindje in huisvest.



Zuurtje, super veel sterkte en succes met IVF, dat kan niet makkelijk zijn.



@ Bells – Het Novarum-traject is inderdaad heel intensief en daar ging het mis. Doordat ik wegging bij mijn ex, een mislukte verliefdheid intuimelde en meerdere keren verhuisde, kon ik het niet meer opbrengen. Ze gaven aan dat het alleen kon werken als het mijn eerste prioriteit had. Altijd. En dat werkte gewoon echt niet op dat moment.



Enneh, kleine dingen veranderen is ook veranderen. En dat is net zo moeilijk als grote veranderingen.



Weet je, Bells, er schijnt een natuurlijk of erfelijk gewicht te zijn. Een gewicht waarbij je je goed voelt en waarop je soort van automatisch blijft hangen als je niets geks doet. Hoe het precies zit, weet ik niet, maar het is misschien de moeite om het even te googlen, want zo te horen ben jij ernaar op zoek.



Je leven op orde lijkt me onhaalbaar. Maar dat zeg ik nu… Als ik met mijn lief een huisje gekocht heb (ooit), twee hummeltjes heb (hopen en wensen dat dat gaat lukken, met mijn gewicht werkt alles niet even perfect vanbinnen…) en een leuke, uitdagende baan naast de zorg voor mijn gezinnetje dat natuurlijk vlekkeloos functioneert, dán denk ik er vast heel anders over.



Bells, je vraagt hoe de slechte gewoontes ontstaan zijn en ik moet bekennen dat ik het gewoon niet weet. Op een dag liep ik naar de keuken, zag geen brood, nam een kleine omweg via de snaaikast naar de uitgang en griste een pak Scholiertje mee dat ik opat als ontbijt. Het was niet de eerste keer en ook niet de laatste, het gebeurde gewoon… Ik heb zolang ik me kan herinneren veelal gezond gegeten en teveel en ongezond gesnoept. Misschien dat ik het antwoord me ooit nog invalt, maar voor nu denk ik dat het gemakzucht is geweest. Het was makkelijk, het was lekker en ik was me er niet volledig bewust van dat ik me nu druk zou moeten maken om mijn levensstijl om het effect teniet te doen.



@ Jenneke – Wow, dat eetpatroon herken ik! Zoiets was het bij mij ook. Alleen at ik wel een gezonde maaltijd ’s avonds. Beter voor jezelf zorgen voelt beter in je hoof d en je hart, niet?



Wat goed dat je therapie bent gaan volgen! Ik weet uit ervaring dat het echt helpt.



Kinderen en overgewicht is geen goede combi… Ik heb het gelezen en bij mijn huisarts gecheckt: als je BMI boven de 27 is gaat je lichaam ‘op slot’. Het blokkeert als het ware de bevruchting. Mijn huisarts vertelde erbij dat zwanger worden dan nog steeds kan, maar dat de kans dat het lukt veeeel kleiner wordt.



Wat mannen betreft, ik had het er toevallig vanmorgen nog over met een collega, die zijn er echt wel. Ook voor jou! Op de middelbare school vonden jongens mij helemaal niet interessant en ik was ervan overtuigd dat dat altijd zo zou blijven. Ik had een heleboel homovrienden en deelde er alles mee. Het was zo ongeveer samenwonen zonder sex. Ik voelde me geliefd en gewaardeerd. Het was een vlucht om geen man te hoeven krijgen/zoeken/vinden/nemen (hoe je het ook wil noemen). Tot ik mijn ex ontmoette. Hij maakte me duidelijk dat hij me mooi en lief en geweldig vond. Ik moest eraan wennen, maar het werkte. Zeker toen we bevriend raakten met een stel waarbij hij een magere lat was en zij ongeveer net zo zwaar als ik. Die jongen flirtte met me (hij hield van haar, maar vond me wel echt leuk) en versterkte het gevoel dat m’n me gaf. Via internet, tijdens mijn relatie, raakte ik aan de praat met een hele leuke jongen en we werden verliefd. We hadden allebei iemand, dus we deden er niets mee, maar ik heb hem wel eens ontmoet en ook hij vond me mooi en lief en veroordeelde me niet. Na mijn ex kwam een kortstondige wederzijdse liefde, en nu mijn allerliefste liefje. Toch geen heel slecht trackrecord voor iemand die dacht nooit iemand te vinden. En als ik het kan, kan jij het ook! Als je jezelf begeerlijk en interessant vindt, straal je dat uit en vinden anderen dat ook.



@ Zuurtje – Wat naar dat je een dipmoment hebt en dan wil eten. Natuurlijk ken ik het gevoel. Uitstellen was het advies van de gedragstherapeuten. Als je namelijk kunt veranderen dat je er meteen naar grijpt, dan heb je je gedrag al veranderd! Andere adviezen waren:

1) Doe iets om je beter te voelen. Zet die film die je zo graag kijkt, ga knuffelen met je kat, trakteer jezelf op een tijdschrift dat je graag leest.

2) Bel iemand. Spreek van tevoren met iemand af dat je hem of haar mag bellen op moeilijke momenten. Door op dat moment het verhaal van je af te praten, voel je je misschien al beter en gaat je eerste impuls om iets te eten te pakken over.

3) Ga iets anders doen. Als je voor de tv zat, ga een korte wandeling maken. Laat het bad vollopen en ga lekker soppen. Ga lekker naar bed.



Als je wil, kun je ook met ons delen waarom je dipte. Misschien kunnen we iets voor je betekenen?



@ Sjoba – Jij bent echt sterk! De passeitjes zijn nog niet op. Goed, hoor!



Het een poos volhouden en dan weer terugvallen is heel herkenbaar. Een week, twee weken, een maand je best doen en daarna denken ‘zo, dat was het wel weer voor nu’ en stapje bij beetje kruipen de slechte gewoontes dan weer terug in je leven. Maar deze keer niet! Deze keer gaan we samen zorgen dat dat moment niet komt! Dat we ons goed gaan voelen bij de nieuwe keuzes die we maken! Deal?



@ Bells – Brigitte Kaandorp rules! En er is helemaal niets mis met burgerlijk! Maar wat jij omschrijft is toch al bijna volmaakt? Wat mis je dan nog? Als het je lukt om dat te doen wat je omschrijft, dan zou ik mijn handjes al dicht knijpen als ik de helft voor elkaar zou krijgen…



Wat een lang verhaal weer… Vandaag wordt weer een goede dag. Ik neem het me nu voor en ik ga het doen. Vanavond komen er vrienden eten, dus de maaltijd is anders dan anders, maar niet echt slecht. Oké, ik zou misschien geen roomboterjus bij de maïskolven moeten maken als ik écht gezond wil doen, maar ik vind dat dat best mag als ik verder vandaag geen gekke dingen doe. En dat ga ik niet doen.



Wat hyves betreft, ik vind het leuk om te forummen met jullie en kan dat (toevallig deze week) goed met jullie doen vanaf mijn werk. Hyves is hier verboden. Het Viva-forum kennen ze (nog) niet. Ik ben het er ook wel mee eens dat het forum ook de kans biedt aan nieuwe mensen om in te stappen als ze dat zouden willen. Als jullie een hyve hadden gehad, had ik jullie nooit gevonden… Wat mij betreft is het niet nodig. Het forum is voor mij anoniem genoeg om te zeggen wat ik denk zonder erg op mijn woorden te passen. Ik hoop dat dat voor jullie ook zo is en het zou natuurlijk nog leuker zijn als we over een poosje met elkaar uit die anonimiteit willen treden en de stap maken naar hyven, mailen of live contact, maar dat hoeft voor mij niet morgen al.



Het is ondertussen 12.00 uur geweest. Mijn koekjes en appel zijn verorberd. Ik ga weer wat werken. Tot de volgende keer!



Liefs, Suus

.

.

Hallo allemaal,



net als iedereen kennelijk, gisteren had ik een drukke avond, dus niet meer gepost. Gezellig een vriendinnetje op bezoek gehad met haar aanstaande echtgenoot. Uitgebreid gebabbeld over hun trouwplannen. Dan kriebelt het bij mij ook wel... Nou ja, wie weet ooit. Eerlijk is eerlijk, trouwen is voor mij 'slechts' symbolisch, maar ik zou het feestje en de belofte toch wel graag een keer doen... Jullie?





Gisteren redelijk oké gegeten. Scnitzel met gekookte aardappels en een maïskolf. Alleen het sausje over de maïs, tevens bedoeld als jus, was niet zo gezond. Ik had een pakje Yorkham in snippers gesneden, een pakje roomboter gesmolten, eitjes gekookt en over elke maïskolf verkruimelde ik een ei en deed er een paar schepjes boterjus met ham over. Ik mag het jullie niet aanraden, natuurlijk, gezien de aard van dit topic, maar als je een keer een excuus hebt... Hmmm... Als toetje halfvolle vlaflip, dat was wel weer te overzien en bij de thee koekjes en paaseitjes. Gezien de verslavende aard van paaseitjes heb ik me bij de koekjes gehouden en er een stuk of vier gegeten ofzo. Graanduo's ofzo, van Verkade. Het restant, 8 koekjes, heb ik meegenomen naar mijn werk. Ik zal een rondje uitdelen aan mijn blok (we hebben 12 mensen in ons team aan 2 blokken van ieder 6 bureau's) en wat overblijft is mijn ochtendsnack. Dan zijn ze op zonder vreetbui-effect en door er wat uit te delen beperk ik de schade. Om alvast een beetje te compenseren ben ik begonnen met een cracker minder dan anders. Appeltje mee voor erbij en vanaf de lunch weer lekker gewoon gewoon doen. Dan kan de schade nooit heel groot zijn.



Vanmorgen stiekem even op de weegschaal gestaan. Was lichter dan dinsdag. Kan al komen omdat ik 'al' twee dagen oplet wat ik eet. Mijn lijf heeft altijd een dag vertraging. De boterjus van gisteren, merk ik morgen pas. Ik noem het getal niet, dinsdag pas weer.



@ Zuurtje - Bedankt voor je reactie. Fijn dat je m'n verhalen leuk vindt. Ik merk dat ik er steun uit put om ze met jullie te delen.



Het is alleen maar heel logisch, hoor, dat je gezondheid je zorgen baart. Zeker als je bezig bent met uitvinden wat je allemaal kan en moet doen om je lekker te voelen, ongewenst thuis zit en dan óók nog eens goed moet nadenken over de (on)mogelijkheden van het krijgen van een kindje. Fijn dat je niet meer terug hoeft naar de internist!



Wat reïntegratie betreft: been there, done that. In 2004 heb ik een hele poos thuis gezeten, negen maanden ofzo en ik kreeg toen een traject aangeboden van het UWV bij Randstad Rentree. De cursus was nuttig en interessant, maar het belangrijkste is wel dat ze binnen het Randstad-bestand een baan vonden voor me. Omdat je in het reïntegratie-traject zit en ze een bepaald aantal successen moeten behalen om hun geld waar te maken, zoeken ze behoorlijk actief voor je. In mei 2005 begon ik bij mijn baas en op dit moment heb ik mijn derde functie binnen het bedrijf en heb ik pas een beoordeling gehad waarin gesteld is dat ik de potentie heb om door te groeien naar weer een nieuwe functie. Met andere woorden: een reïntegratietraject is helemaal niet zo'n slecht vooruitzicht.



Nu weer aan het werk. Misschien tot straks, heb het deze week niet zo druk.



Liefs, Suus

Even een kort teken van leven, heb het even heel druk. Ga vanavond alles bijlezen en uitgebreid reageren!

.

Zo, dat waren een hoop berichtjes. Heel leuk! Ik ga proberen om op alles te reageren.



@ je leven op orde brengen Eigenlijk heb ik al best een leuk leven. Ik heb ook niet het gevoel dat het totaal niet op orde is. Maar ach, iedereen heeft wel eens van die momenten dat je achter de feiten aanholt (werk dat blijft liggen, vieze badkamer, mensen die je nog moet bellen) en dan lijkt er altijd net iemand in de buurt te zijn bij wie alles altijd heel kalm en rustig lijkt te gaan ipv als een kip zonder kop rond te rennen. Ik weet dat dat waarschijnlijk niet zo is en dat ik na een paar dagen ook weer in een rustig ritme zit, maar kippen zonder koppen zijn doorgaans niet zo rationeel . Maar nu is alles weer oké, krantje komt vol, cadeautje voor jarige vrienden is gekocht, badkamer is gepoetst en ik heb iedereen bereikt die ik moest bereiken. Nu alleen die belastingaangifte nog.. blègh...



@ roombotersausje Qua calorieën is roomboter natuurlijk niet zo goed, maar qua vetten is het wel beter dan magarine of halvarine. Daar zitten transvetten in en die zijn echt heul slecht. Het recept klinkt trouwens een beetje zoals ik asperges eet (hmmm, nu we het er over hebben, asperges... daar heb ik zin in! Nog een paar maanden wachten, helaas)



@ paaseitjes Die zijn zó ontzettend lekker. Ik ben sowieso gek op chocolade en paaseieren zijn helemaal zalig. Heb er tot nu toe nog geen gekocht (wel al bedacht in welk potje ze leuk zouden staan, haha). Dat is echt een smoes van mij, lekkere dingen kopen omdat ik er een leuk potje of schaaltje heb en het dan zo leuk kan aanbieden aan gasten. Dat is klinklare onzin, want ik heb het altijd al opgegeten lang voordat die gasten er zijn.



@ tabel in openingspost Ik vind het een goed idee, als iemand weet hoe dat moet? Denk trws dat we onze doelen dan wel een tikje moeten inkorten, anders wordt t echt een enorme tabel.



@ Suusje Ik vind dat je goed bezig bent. Ik vind het veel moeilijker om iets lekkers te pakken, er een beetje van te nemen en het dan weg te leggen. Terwijl ik af en toe iets lekkers wel bij een normaal eetpatroon vind passen. Het is me de laatste tijd af en toe gelukt, dat geeft me wel een goed gevoel.



@ Zuurtje Wat fijn dat je niet meer naar het ziekenhuis hoeft. Goed dat ze er zijn, maar je wil er niet naar toe hoeven. Ik hoop dat het gaat lukken met het re-integratieproject. Is dat dan een opleiding of cursus of begeleiding of allemaal? Hoe gaat het eigenlijk met jullie huis? Zijn er al kijkers geweest?



@Jenneke Ik sluit me aan bij Suusje, er is een partner voor iedereen. Ben zelf al een jaar of 5-6 vrijgezel en dat vind ik soms wel lekker zo en soms heel vervelend. Maar je kunt het toch niet afdwingen, dus ik denk altijd maar: komt vanzelf.



En dan dit nog:

Ik ben een soort van weddenschap aangegaan. Een collega van mij probeert te stoppen met roken volgens de Alan Carr-methode (die van de gewoonte breken in 21 dagen). Omdat het hele idee me fascineert (kan het, kan het niet?) doe ik met haar mee, maar dan met chocolade. Ik moest ook een gewoonte bedenken waar ik wel vanaf wilde en toen bedacht ik dat ik eigenlijk best veel chocolade eet. Het kan ook in allerlei variaties (reep, koekjes, vla, taart, hagelslag, chocopasta, chocomel) en ik eet het bijna elke dag in een of andere vorm. Ben benieuwd of ik het vol kan houden, ik zat haar een beetje te plagen omdat het al de zoveelste stoppoging is (niet gemeen hoor, meer als in 5 maal is scheepsrecht he) dus nu moet ik wel Ben nu 2 dagen op weg en kost nog geen moeite.



(jullie hebben het rekenwerk misschien ook al gedaan.. Pasen valt in die 21 dagen... maar misschien hoef ik ze tegen die tijd helemaal niet meer, die vieze chocolade-eitjes )

.

Gezellig hier! Leuk dat iedereen zich hier zo thuis voelt. Ik ga eerst even werken en daarna kom ik bij jullie terug. Het is zo rustig dat ik vast voor het einde van de werkdag nog wel even kan reageren.



Fijne dag allemaal! Liefs, Suus

Oh ja, pure chocolade met 77% cacao, heel lekker! Ik kan daar best veel van eten, geen probleem

Ik ga chocolade ook niet uit mijn leven bannen (of wel.. dat is de vraag van dit kleine experimentje). Ik ben gewoon nieuwsgierig of ik echt na 21 dagen minder vaak zin heb in chocolade en niet meer de behoefte heb om het altijd in huis te hebben. En ik steun mijn collega natuurlijk. Als het echt werkt, is dat mooi meegenomen. Misschien lukt het dan wel om 1 blokje te nemen in plaats van de hele reep.

@bells: chocola uit je leven bannen! Jemig wat een doel, al is het maar voor 21 dagen... Het einde van de eitjes komt in zicht. gelukkig heeft vriendjelief meegegeten. Maar soms ontdek ik dat ik aan het einde van de avond wel 10 eitejs op heb, dat vind ik wel erg veel voor een gewone avond





@suus: nog even terugkomend op jouw lange geschiedenis: ik kan me wel voorstellen dat dit een enorme impact op je leven heeft. Goed dat je nu in het positieve ermee bezig bent! Ik kan mezelf soms wel voor mijn kop slaan dat ik niet tevreden ben met hoe het is. Bijna wekelijks neem ik mezelf vanalles voor, maar als ik naar mezelf kijk een jaar geleden dan was de situatie hetzelfde. Niks eraf dus. Ook niks erbij gelukkig, dat scheelt. Maar of al die pogingen dan effect hebben? Geen idee. Behalve dat ik er heel veel mee bezig ben.



Ik ben nu bezig in een boek: onrust en eten. Ik vind het heel fijn om daarover te lezen, omdat ik echt het idee heb dat mijn eetgedrag, naast een gewoonte, voortkomt uit onrust. Hopelijk vind ik hierin wat handvatten om die onrust niet met eten de baas te proberen te worden. Ik vind het sowiezo fijn om boeken over dit soort dingen te lezen, jullie? Geen dieetboeken a la Sonja maar meer de psychologische achtergrondboeken zegmaar. Zoals: de mythe van het dieet (oid) waarom afvallen vaak niet lukt. Ik haal wel veel ideetjes uit die boeken, en herkenning.



@ Jenneke: mijn doelen zijn: 5 kilo afvallen en een start maken met een hartloopschema. Ik heb een goed schema opgedoken en zondag wil ik de eerste keer gaan! De bedoeling is om 3 x per week te gaan, langzaam opbouwend. Ik ben benieuwd hoe lang ik het volhou! En ene doel is om niet meer te snoepen onder werktijd.



@ Zuurtje: goed dat je zo op tijd bent opgestaan! Een ritme is altijd goed, ook al heb je niet perse verplichtingen. Van lang in bed liggen word ik in ieder geval altijd lamlendig, op vrije dagen sta ik ook altijd op tijd op. Mijn vriendje daarintegen slaapt een gat in de dag als hij de kans krijgt..

Waarom wil jij eigenlijk geen melkproducten eten? Het is wel goed voor je hoor, yoghurt en kaas bijvoorbeeld.



Dames, fijn weekend alvast!

Aiaiaiaiaiai.. vandaag op de weegschaal gaan staan en ik weeg 76 kilo, dat is dus 4 kilo meer dan ik dacht. Heb eens zitten denken hoe dat nou kan en ik denk dat ik het weet. Ik gebruik de (overigens heel goede) dingen die we tegen elkaar zeggen over kleine stapjes nemen enzo als smoes. Eigenlijk, nu ik er eens over nagedacht heb, gebruik ik ontzettend veel smoezen.



Een rijtje:

- Ik kan dit koekje best nemen, tenslotte moet je je zelf af en toe wat lekkers gunnen --> Ja, af en toe ja. Drie keer per dag is níet af en toe.

- Ik kan dit koekje best nemen, tenslotte heb ik de hele dag al gezond gegeten en ik kan niet alles in één keer veranderen: kleine stapjes! --> Tijdens de 3 hoofdmaaltijden gezond eten, is mijn probleem niet. Mijn probleem is dat ik te veel eet (ook van gezond eten kun je te veel eten), te veel snoep en te weinig beweeg. Niet dat ik niet gewoon 3 x per dag een maaltijd eet. Met mezelf schouderklopjes geven of iets lekkers gunnen omdat ik doe wat ik altijd al deed schiet ik niks op. Het is prachtig dat ik al goede gewoontes heb, maar ik moet die slechte aanpakken.

- Je moet jezelf ook af en toe verwennen --> Als je iets iedere dag doet, is het geen verwennen dan is het gewoon.

- Ik heb brede schouders en heupen, dus heel dun word ik niet --> Is geen reden om dan maar dik te worden. Ik kan best een heel stuk dunner worden dan dat ik nu ben.

- Ach, het valt allemaal wel mee. Ik zie er nog best goed uit. --> Klopt, ik oog helemaal niet dik. Minder dik zelfs dan mensen van wie ik weet dat ze minder wegen. Maar ik hoef dat cadeautje van Moeder Natuur natuurlijk niet zo enthousiast uit te buiten Ik heb gewoon een kilo of 6 medisch overgewicht en dat moet er af.

- Mijn botten steken snel uit, dan zie ik er zo botterig uit --> Deze gedachte is nog uit de tijd dat ik 15 kilo minder woog.

- Je moet niet naar je kledingmaat kijken, dat zegt niks want die maten zijn in iedere winkel verschillend --> Dat is natuurlijk deels waar, maar meestal heb ik wel dezelfde maat en dat is nu 40-42 waar het eerst 38-40 was.

- Je moet niet naar je gewicht kijken, want spieren zijn zwaarder dan vet --> Is zo, maar eigenlijk gaat dit vooral op als je veel sport. Dan kun je beter je omvang meten in centimeters. Maar hoe dan ook, er moet íets afnemen als je wil afvallen, kilo's en/of centimeters.



Kortom, tijd voor een nieuw plan! Waarbij het toch nog in kleine stapjes gaat, maar waarin geen ruimte is om te smokkelen. Nu heb ik dit bedacht. Ik ga steeds proberen 2 kilo af te vallen op een bepaalde manier. Dan is het gewicht in kleine stapjes verdeeld en pak ik telkens 1 gewoonte aan. Als in: ik ga 2 kilo af vallen en dat doe ik door... (een beetje zoals: ik ga op vakantie en neem mee )



Voor de eerste 2 kilo:

Ik ga 2 kilo afvallen door geen chocolade meer te eten en dat ook niet te compenseren door iets anders lekkers te eten (hier kwamen de smoesjes alweer: ik mag dit koekje best hebben, want ik eet al geen chocolade). Als ik trek heb in chocolade neem ik fruit of een kop thee of - heel revolutionair - helemaal niks!



Verder blijf ik natuurlijk alles wat ik al goed deed, goed doen.



Sorry voor deze lange post, maar ik moest mezelf even streng toespreken

Nog even op de rest reageren



@ schema Je kunt het tussendoor aanpassen, neem ik aan? Zo niet, dan moet je het ff zeggen, pas ik het nu aan. Anders:

Voorlopig einddoel: 6 kilo afvallen

Tussendoel: 2 kilo afvallen

Hoe? Minder snoepen (zo heb ik het maar even samengevat, dat hele chocoladeverhaal is zo lang)



@ boeken Ik lees dat soort boeken niet, maar wel een idee om een keer te doen! Welke kun je aanraden?



@ hardlopen Heel goed! Heb je al eerder hardgelopen?

.

.

Heeeee meiden,



ik was vrijdag ineens, plotseling, onverwacht, ongewenst druk. Moest zomaar werken in de baas z'n tijd... Zo gek...



Nu heb ik een half uurtje en ik zal proberen zoveel mogelijk te reageren. De rest volgt morgen, dan ben ik vrij.



Liefs, Suus

Nou, komt-ie, mijn kwartiertje forum van vandaag. Het andere kwartier is al in lezen gaan zitten, ik had best wat gemist.



@ Jennke – Meis, waar heb je het zo druk mee? Je hebt al een paar keer gezegd dat je het zo druk hebt. Dat kan een obstakel zijn om echt gezond te leven. Schiet het er niet bij in?



Wat betreft het opnemen van doelen in e starttekst, tsja, ik moet ze zelf nog bedenken… Maar dat kan natuurlijk gewoon NU!



Mijn ‘dieet’-doelen

Minimaal 2 kilo per maand afvallen

Minimaal 3x per week bewegen

Niet overmatig snoepen binnen werktijd

Mijn overige doelen

Afstuderen!

Elke maand sparen

Elke week minimaal 10 tijdschriften lezen en weg doen



Dan even een toelichting.

Ik wil niet te snel afvallen. Ik kan gaan crash-diëten en dat leidt tot jojoën. Twee kilo blijvend eraf per maand is mooi, meer is meegenomen, maar geen gekke dingen deze keer. Ik ga voor durend succes. Eraf en noooooooit meer eraan die kilo’s!

Minimaal drie keer bewegen is een behoorlijke opgave. Ik dans op donderdagavond voor Brons. Da’s een keer. Dan op dinsdag waarschijnlijk linedance. Ik ga zeer binnenkort kijken met een vriendin en dat zou dan de tweede keer worden. Die derde keer is iets wat ik nog niet bedacht heb. Een pittige uitdaging dus.

Met overmatig snoepen bedoel dat ik een traktatie van een collega aan mag nemen, maar niet zelf snoep mag meenemen of kopen.



Afstuderen: morgen toelichting.

Ik heb een periode heel krap gezeten en de laatste twee maanden gaat het weer ietsje beter. Doordat ik ben gaan samenwonen heb ik ietsje meer armslag. Daarvan moet een deel naar mijn spaarrekening. Maar elke maand tot nu was er een excuus. In februari was mijn lief jarig, in maart gaf ik een feestje voor mijn eigen verjaardag met een etentje voor twintig mensen (samen koken en eten), erg leuk, maar ook erg duur. Dan gaat het toch wel hard.

En ik bezit –letterlijk!- een stapel van wel drie meter hoog aan tijdschriften. Die nemen teveel ruimte in en mijn lief stoort zich eraan. Ze moeten rap het veld ruimen. Minimaal tien per week dus.



Mijn half uurtje is om, we gaan uit eten. Pannenkoeken. Een cadeautje van mij aan m’n lief voor iets dat hij voor mij gedaan heeft. En ik heb me voorgenomen om niet mijn traditionele combi met spek, kaas en ananas te nemen, maar ham, kaas en ananas. Ben benieuwd of dat ook lekker is.



Tot morgen!



Liefs, Suus

Voor Jenneke:



- denk aan alles wat je al bereikt hebt. Dat is ontzetten veel, even een opsomming van wat ik zo weet van die paar weken forummen:



* behoorlijk wat kilo's afgevallen. Pak er eens wat oude foto's bij en vergelijk die met hoe je er nu uitziet

* een veel beter eetpatroon. Kijk nog eens naar het lijstje dat je een paar post terug opschreef van hoe je eerst at en hoe je nu eet. Wat een winst!

* in therapie gegaan. Je hebt die stap durven nemen om iets aan jezelf te gaan doen, om je problemen en verdriet aan te pakken. Jij bent de baas van je eigen leven en jij hebt nu de controle genomen.

* meer bewegen. Je zorgt beter voor jezelf en zorgt nu dat je beweging krijgt. Je voelt je nu waarschijnlijk stukken fitter, is dat geen heerlijk gevoel?



Er is waarschijnlijk nog veel meer, dit is alleen maar wat ik zo kan bedenken. Denk aan je succesen, dan weet je dat je de kracht hebt om daar vervolg aan te geven.

Dan tot slot: probeer te visualiseren hoe je er uit zult zien als je je uiteindelijke doel bereikt. Bedenk hoe gezond en fit je je zal voelen. Hier ga je voor, dit ga je bereiken!



Zet 'm op!

.

Na een lastige week met veel gesnoep vandaag de draad weer opgepakt. Goed gegeten en de hele middag tijdens een workshop naar een mandje koekjes gestaard maar niks genomen, terwijl iedereen daarvan nam. Joepie!

Wel iedereen verveeld met mijn rijstwafels, die ik heel erg lekker vind en die ik rustig in gezeldschap ga zitten opeten

quote:Bells schreef op 28 maart 2009 @ 16:57:

Aiaiaiaiaiai.. vandaag op de weegschaal gaan staan en ik weeg 76 kilo, dat is dus 4 kilo meer dan ik dacht. Heb eens zitten denken hoe dat nou kan en ik denk dat ik het weet. Ik gebruik de (overigens heel goede) dingen die we tegen elkaar zeggen over kleine stapjes nemen enzo als smoes. Eigenlijk, nu ik er eens over nagedacht heb, gebruik ik ontzettend veel smoezen.



Een rijtje:

- Ik kan dit koekje best nemen, tenslotte moet je je zelf af en toe wat lekkers gunnen --> Ja, af en toe ja. Drie keer per dag is níet af en toe.



Herkenbaar!-



Ik kan dit koekje best nemen, tenslotte heb ik de hele dag al gezond gegeten en ik kan niet alles in één keer veranderen: kleine stapjes! --> Tijdens de 3 hoofdmaaltijden gezond eten, is mijn probleem niet. Mijn probleem is dat ik te veel eet (ook van gezond eten kun je te veel eten), te veel snoep en te weinig beweeg. Niet dat ik niet gewoon 3 x per dag een maaltijd eet. Met mezelf schouderklopjes geven of iets lekkers gunnen omdat ik doe wat ik altijd al deed schiet ik niks op. Het is prachtig dat ik al goede gewoontes heb, maar ik moet die slechte aanpakken.



Dit is echt helemaal mijn verhaal. Ik ben ook goed bezig ´op hoofdlijnen´ maar juist die kleine dingen zorgen voor het overgewicht. Goed dat je me hiermee even met mijn nues op de feiten drukt.- J



e moet jezelf ook af en toe verwennen --> Als je iets iedere dag doet, is het geen verwennen dan is het gewoon.

- Ik heb brede schouders en heupen, dus heel dun word ik niet --> Is geen reden om dan maar dik te worden. Ik kan best een heel stuk dunner worden dan dat ik nu ben.

- Ach, het valt allemaal wel mee. Ik zie er nog best goed uit. --> Klopt, ik oog helemaal niet dik. Minder dik zelfs dan mensen van wie ik weet dat ze minder wegen. Maar ik hoef dat cadeautje van Moeder Natuur natuurlijk niet zo enthousiast uit te buiten Ik heb gewoon een kilo of 6 medisch overgewicht en dat moet er af.



Ik noem het wel eens omgekeerde anorexia. In de spiegel vind ik het er meestal prima uitzien, buik een beetje in, jezelf van een goed hoek bekijken enzo.. En dan zie je jezelf op foto´s, meeen wat erg! Ik schrik me dood dan, Besef me ook meteen dat ik er voor anderen altijd zo uitzie





Voor de eerste 2 kilo:

Ik ga 2 kilo afvallen door geen chocolade meer te eten en dat ook niet te compenseren door iets anders lekkers te eten (hier kwamen de smoesjes alweer: ik mag dit koekje best hebben, want ik eet al geen chocolade). Als ik trek heb in chocolade neem ik fruit of een kop thee of - heel revolutionair - helemaal niks!



Hiermee heb je mij ook aan het denken gezet! Ik ´compenseer´mijn niet drop-eten ook vaak met andere, ook calorierijke, producten als studentenhaver of chocorozijnen (zo fout!) Nu neem ik ook gewoon niks, of thee. Goed idee



Verder blijf ik natuurlijk alles wat ik al goed deed, goed doen.



Sorry voor deze lange post, maar ik moest mezelf even streng toespreken



Dit soort overzichten werken heel verhelderend vind ik. Ik kan mezelf ook erg goede smoesjes verkopen, maar dat moet ook maar afgelopen zijn.

Wat ik nu lees in het boek onrust en gewicht is een interessante vraag waar ik al een paar dagen over nadenk:

Wat win ik er mee om niet af te vallen?

Het gedrag dat ik vertoon moet ergens voordeel bieden, anders hou je er namelijk mee op. Is het puur de gewoonte die ik niet wil afleren, of zit er iets fundamentelers onder waarom ik liever op dit gewicht blijf? Ben ik bang dat het een gebed zonder einde wordt? ben ik bang dat mensen mij minder serieus nemen als ik een fragieler voorkomen krijg? best interessant.