Samen de motivatie behouden bij nieuwe en gezonde leefwijze

Fijn dat mijn lijstje ook voor jou nut heeft, Sjoba! Ik heb over je vraag nagedacht, want ik vind het erg interessant. Ik heb twee 'redenen' (tussen aanhalingstekens, want erg gefundeerd is het allemaal niet) bedacht waarom ik niet zou willen afvallen.



- Als ik afval, merken mensen dat op. Dan zeggen ze dat ik er goed uit zie en dan ben ik met terugwerkende kracht ongelukkig omdat ze me eerst dus toch te dik vonden, ook al zegt nu niemand dat tegen me. Heel rare gedachte dit, het slaat helemaal nergens op en ik vul ook nog eens alvast voor iedereen in wat ze nu denken en wat ze denken als ik ben afgevallen. Ook tamelijk narcistisch trouwens, want waarschijnlijk boeit het niemand of ik ben afgevallen of niet.

- Als ik op de lijn let, word ik zo'n zeurmeisje. Ter toelichting: een zeurmeisje vind ik zo'n meisje dat een beetje met haar eten speelt, 2 happen neemt en dan zucht dat ze zó vol zit. Een meisje dat traktaties àltijd afslaat, 'want ze heeft net gegeten' Een meisje dat met grote ogen van verbijstering toekijkt hoe iemand een doodnormale maaltijd eet, 'dat je dat op kunt!'. Een meisje dat een koekje in tweeën breekt 'want het is zo groot'.

Nou ja, gezien mijn weerstand tegen dit type meisje, lijkt me de kans dat ik zelf zo word vrij klein



Verder ging het vandaag goed, het weekend nog niet zo. Had zaterdag een feestje en ik heb me keurig gedragen totdat er 's nachts nog bitterballen kwamen, toen ging het mis. Had toen ook een beetje honger (logisch, avondeten om 19h gehad, was inmiddels 2h). Daar heb ik vaker last van op feestjes, dan is het laat en krijg ik honger, heeft iemand hier een tip voor? (Behalve eerder weggaan en gaan slapen, dat had ik al bedacht ) Zondag ook goed tot het avondeten: friet en ijs. Ik geef mijn ouders de schuld (maar ik had natuurlijk kunnen zeggen dat ik iets voor mezelf zou maken)

[quote]Bells schreef op 30 maart 2009 @ 22:26:

Fijn dat mijn lijstje ook voor jou nut heeft, Sjoba! Ik heb over je vraag nagedacht, want ik vind het erg interessant. Ik heb twee 'redenen' (tussen aanhalingstekens, want erg gefundeerd is het allemaal niet) bedacht waarom ik niet zou willen afvallen.



- Als ik afval, merken mensen dat op. Dan zeggen ze dat ik er goed uit zie en dan ben ik met terugwerkende kracht ongelukkig omdat ze me eerst dus toch te dik vonden, ook al zegt nu niemand dat tegen me. Heel rare gedachte dit, het slaat helemaal nergens op en ik vul ook nog eens alvast voor iedereen in wat ze nu denken en wat ze denken als ik ben afgevallen. Ook tamelijk narcistisch trouwens, want waarschijnlijk boeit het niemand of ik ben afgevallen of niet.



Wat bij mij ook meespeelt is dat ik na een tijdje zelf wel tevreden ben, omdat ik zoveel complimenten heb gehad. Toch ben ik dan nog lang niet waar ik zijn wil, maar door de hoeveelheid complimenten is de motivatie veel minder geworden. gek eigenlijk, je zou verwachten dat het meer wordt bij meer complimenten. Maar na een tijdje houden de complimenten op, men blijft natuurlijk niet roepen hoe goed je eruit ziet. Maar mijn eigen tevredenheid met het ´halffabrikaat´ maakt dat ik niet tot het einde volhoud.



- Als ik op de lijn let, word ik zo'n zeurmeisje. Ter toelichting: een zeurmeisje vind ik zo'n meisje dat een beetje met haar eten speelt, 2 happen neemt en dan zucht dat ze zó vol zit. Een meisje dat traktaties àltijd afslaat, 'want ze heeft net gegeten' Een meisje dat met grote ogen van verbijstering toekijkt hoe iemand een doodnormale maaltijd eet, 'dat je dat op kunt!'. Een meisje dat een koekje in tweeën breekt 'want het is zo groot'.

Nou ja, gezien mijn weerstand tegen dit type meisje, lijkt me de kans dat ik zelf zo word vrij klein



Haha! Vreselijk die meisjes! heb je lekker gekookt, zitten ze na twee happen zoooo vol! En dan moet het geweldige zelfgemaakte dessert nog komen. Wie moet dat dan allemaal alleen opeten?



quote]



Nog een mooie smoesreden:

Mijn vriend en ik zijn bezig om zwanger te raken (ik dan, hij faciliteert ). Op goede dagen zeg ik tegen mezelf: wauw, goed bezig, kindje moet in een gezond lichaam groeien in plaats van een drop en pizza paleis. Maar op slechte dagen zeg ik: wat maakt het uit? Straks ben ik toch 20 kilo zwaarder. om dan meteen te denken: 20 kilo!! Vanaf mijn huidige gewicht! Neeeeeeeeeeeee! Afschuweljk lijkt me dat. Vooral als je merkt dat het niet op je buik gaat zitten, maar lekker op je kont of als derde kin ofzo terwijl een kindje natuurlijk vele malen belangrijker is dan die paar kilo's, maar toch.

En zo werd het 0.02 uur op de dinsdag alweer. Eigenlijk bedtijd, maar ik wil zoveel met jullie delen! Ik ga eerst lekker reageren op wat jullie allemaal te melden hadden en dan heb ik mijn eigen dingen tussen de regels door vast ook al verteld. Hou je vast, dit kan even duren…



@ Jenneke - Wat vreselijk jammer dat je zonder inspiratie zit! Dat is zo belangrijk! Hopelijk kunnen we je helpen. Kun je aangeven wat jij nodig hebt om de draad weer op te pakken? Hoe kunnen we je op weg helpen? Het was geen kritiek van mij, hoor, dat je weinig post, ik wilde erachter komen of er iets is dat ik/wij voor je kunnen doen. Als jij dat wil kunnen we bijvoorbeeld ook eens bellen. Dan heb je misschien een meer persoonlijke ‘band’ met mij en ervaar je mijn navragen als stok achter de deur. Heb ik gelezen in een boekje, dat het zo werkt: iemand die regelmatig vraagt hoe het met je gaat, maakt dat je probeert de resultaten positief te beïnvloeden om op dat moment een positief antwoord te kunnen geven.



@ Bells – Jij bent mijn Miss Alles-op-orde! Serieus. Mijn badkamer moet nogal eens wachten, ik kan me niet heugen wanneer de ramen gelapt zijn, we eten regelmatig wat uit de vriezer als ik geen tijd had of gemaakt heb voor boodschappen doen of om te koken, ik kom altijd te laat, ik maak soms dubbele afspraken omdat ik mezelf aan het voorbij rennen ben en dat gebeurt zo vaak dat het mijn nieuwe ‘gewoon’ geworden is. Niet goed… Als jij dan vertelt dat je er soms last van hebt en je daarna weet te melden dat je het weer op orde hebt, dan denk ik bij mezelf ‘als je het zo snel op orde kunt krijgen, dan was het nooit heel erg om te beginnen’. Applaus en een pluim voor jou! Je bent echt veel meer Miss Alles-op-orde dan je zelf denkt!



Bedankt voor je complimentje over dingen wegleggen. Het is het gevolg van in essentie één uitspraak van mijn gedragstherapeut uit mijn Novarum-tijd. We zaten aan de lunch: acht dikkerdjes en de therapeut. We hadden Milner-kaas op tafel. Best grote plakken dus. We aten Allinson-brood. Best kleine boterhammen dus. Wij namen een boterham en een plak kaas en maakten de kaas op maat voor onze boterham, maar legden het overgebleven stukje ook op de boterham. Hij gooide het overgebleven stukje weg. Toen daarop bijna verontwaardigd gereageerd werd door een dame uit de groep, zei hij ‘het kan in de prullenbak of in mij. Ik heb het niet nodig, mijn boterham was volledig belegd. Ik wil de prullenbak niet zijn.’ Het voorval heeft diepe indruk op mij gemaakt. Het is de prullenbak of ik…

Het leert je bewust kiezen. Hoeveel eet je omdat je er echt trek in hebt en waarom eet je daarna meer? Omdat het op moet? Dat doe ik dus niet meer.



Wat een interessant experiment om van chocolade af te kicken. Ik ben erg benieuwd of het werkt! Moet er wel bij zeggen dat ik dat dus echt niet wil. Ik wil juist leren om geen chocolade te willen en er bij gelegenheid echt van te genieten. Verboden voedsel noemden we het bij Novarum. Dingen die je jezelf niet toestaat. Omdat je ze niet wil en je hersenen het woordje niet niet begrijpen, wordt het verlangen alleen maar groter. Ik bedoel, wat gebeurt er als ik je zeg een minuut niet aan Brad Pitt te denken? Als je dan een zwak moment hebt, kun je ook niet meer genieten van een stukje chocola, maar gaan er meteen twee repen, een pak chocoladekoekjes en een pak hagelslag in. Ben benieuwd of Allen Carr gelijk heeft of mijn diëtiste…



Wat een lijst met smoesjes, zeg! Ik herken er best een aantal. Don’t we all? Een nieuw plan is een goed idee! In het boek dat ik net uit heb, staat dat het werkt om jezelf te belonen. Dus… Wat krijg jij van jezelf als het gelukt is om twee kilo kwijt te raken? Het moet iets zijn wat je écht de moeite waard vindt, anders werkt het niet. Het mag ook iets niet-materieels zijn zoals een avond rust met een warm bad met een lekker sopje ofzo, iets waar je anders geen tijd voor maakt.



Wat een smoesjes om niet te willen afvallen! Gelul! Niet rationaliseren. Ga het nou niet goedpraten voor jezelf!



Enneh… Ik heb liever dat je niet verontschuldigt voor lange posten. Dan heb ik namelijk nogal wat redenen om me schuldig te voelen. Niet doen! Doe ik ook niet. We zijn hier toch om elkaar te steunen en soms is daar meer tekst voor nodig.



@ Zuurtje – Ik geloof dat ik niet helemaal duidelijk was over het reïntegratietraject. Het is geen kennisvergrotende cursus die ik deed. Het was een soort hele uitgebreide sollicitatiecursus. Hoe stel je jezelf voor aan een potentiële werkgever, hoe maak je een aantrekkelijk CV, hoe moet je een personeelsadvertentie lezen, hoe benut je je netwerk ten volle. Dat soort vraagstukken. Voor mij was het ook niet een kwestie van iets nieuws leren, maar opfrissen en actief mee bezig zijn, doet een boel voor je. Al is het maar dat het je onder mensen brengt die er belang bij hebben dat jij een leuke, nieuwe baan vindt. Anders gezegd: hun resultaat wordt gemeten aan de hand van hoeveel mensen door de cursus een baan vinden. Ik volgde mijn cursus bij Randstad en er was Randstad dus iets aan gelegen dat ik aan het werk kwam. En waar ze me eerst niet eens wilden inschrijven toen ik me als los meisje bij het uitzendbureau meldde als één van de velen in een tijd dat ze overspoeld werden met aanmeldingen, werd ik ineens hun prioriteit en het heeft gewerkt. 1 mei zit ik vier jaar bij de werkgever die ze voor me vonden, word ik gewaardeerd, zit ik in mijn derde functie en lieten ze me na een paar maanden al weten dat ze me graag klaar willen stomen voor nog een stapje hoger. Oftewel: ze konden me niet heel veel leren, maar ik heb er zeker iets van opgestoken!



Hoe gaat het met op tijd opstaan? Ik herken dat erg. Heb ook echt een reden nodig om mijn bed uit te komen. Ben benieuwd hoe jij dat aanpakt. Succes in ieder geval!



Lekker hè, eigen brood? Ik bak ook zelf. Meestal op zondag als lekkere variant op gewoon brood voor de brunch. Jummie. Heb er eigenlijk nooit zo bij stil gestaan dat het beter is. Is mooi meegenomen!



Wat de koekjes betreft, jij neemt de vraag terug, maar ik ben juist blij dat je hem stelde. Het zet me aan het denken en het is een hele legitieme vraag. Waarom niet? Één koekje is ook een koekje. Maar nee, eentje is echt te weinig. Dan weet ik nog niet hoe het smaakt ofzo. Nee, onzin, ik weet het niet. Eentje is gewoon niet mijn ding. Maar de dag nadat je het postte en ik weer zin had in een koekje heb ik er twee genomen en niet vier. Je opmerking heeft dus effect gehad! Dankjewel! Niet terug nemen. Zeggen wat je denkt en je er niet voor verontschuldigen. Zolang je het zegt zonder de intentie iemand te kwetsen, vind ik het goed. En stiekem verwacht ik dat de rest er net zo over denkt. Vandaag trouwens wel weer vier koekjes gegeten. Of vijf, ik heb niet eens geteld. Ik had vergadering bij mij thuis en je wil toch wat lekkers voor het bezoek neer zetten. En dan eet ik dus wel mee. Smoesjes genoeg: ik heb ‘vandaag bloed gegeven, dus ik mag wel wat extra’s’, ‘ik heb geen toetje gehad’, ‘ik ben toch al goed afgevallen’. (Ik wil nog geen getal noemen, maar mijn maandtarget is al gehaald… Lekker voor de motivatie de rest van de maand. Misschien moet ik dit resultaat maar beschouwen als het resultaat voor maart en meteen aan april beginnen. Goed idee! Dat ga ik doen!) Hoe dan ook, ik heb mijn bezoek aangesproken dat het echt hele lekkere koekjes waren en dat ik ze allemaal op zou eten als ze niet zouden helpen en dat hebben ze gelukkig een beetje gedaan.



Zuurtje, mag ik je een gek idee aan de hand doen? Je werkt nu niet, je moet vast vanalles, maar reken vast even vooruit naar de dag dat je weer gaat werken, dan moet je ineens acht uur van je ‘vrije’ tijd inleveren. Kun je misschien nu al een aantal ‘werkuren’ inplannen voor het herinrichten van je leven? Bedenken wat je wanneer wil eten, het inkopen en bereiden. Brood bakken. Een plan maken hoe je je kleine stapjes waar gaat maken. Groente en vezels eten bijvoorbeeld kan een ‘klusje’ zijn dat je in je ‘werktijd’ doet (of voorbereidt) en dan kan afstrepen van je to-do-list. Misschien kun je wel een half uur werktijd besteden aan het lezen van een boek over gedragsverandering en de opdrachten beschouwen als klusje. Check hieronder, het boek dat ik daar noem zou echt heel geschikt zijn voor wat wij allemaal willen: doen waarvan we weten dat het goed is! En jij hebt nu misschien wel een voorsprong op rest van ons, je kunt er je ‘werk’ van maken.



Ik hoop dat je gelijk hebt en dat mijn doelen realistisch zijn. In het boek staat dat doelen M.A.P. moeten zijn. Meetbaar, Actief en Persoonlijk. Ze moeten haalbaar en effectief zijn. Mijn doelen zijn volgens die redenatie nog niet waterdicht en ik kom er dus binnenkort waarschijnlijk op terug, maar het begin is er.



Echt goed dat je na het dipje met lekkers van je halfzusje de draad weer hebt opgepakt! Een verloren dag is nog geen verloren week!



Balen dat je huis nog geen kijkers trekt… Laten we hopen dat er snel iemand is die precies zoekt wat jij te bieden hebt! Ik duim voor je!



@ Sjoba – Foei! Al die paaseitjes… Geniet ervan en koop geen nieuwe. Praat jezelf nou geen schuldgevoel aan, dan heb je deze paaseitjes ijdel verorberd. Zou dat nou niet zonde zijn?



Weet je wel dat ‘niets erbij’ al een hele opgave is? Jij doet net alsof dat geen moeite gekost heeft, maar wat nou als je niet aan het einde van elke avond met tien paaseitjes zou denken ‘jeetje, wat veel’? Zou je er dan niet de volgende avond vijftien nemen? Of twintig? Waar ligt dan de grens? Wees trots op jezelf dat het je lukt om er niets aan te eten!



Wat boeken betreft, nee, ik lees er niet veel over. Heb natuurlijk een paar dieetboeken, maar doe er eigenlijk nooit iets mee. Maar… Vandaag heb ik een boekje uitgelezen dat ik vorige week voor mijn verjaardag kreeg: ‘Dromen, durven, doen’ van Ben Tiggelaar. Hij weet bepaalde denkprocessen goed in beeld te brengen en beantwoord de vraag waarom we weten wat goed voor ons is en het toch niet doen. En juist dat wilde ik heel graag weten. Ik wéét wat goed voor me is, ik snap dat bewegen gezond is, ik wil mijn leven beteren, maar ik doe het niet. En nu weet ik waarom. Je brein kent in essentie twee prikkels: pijn en plezier. Het koppelt al je gedrag en gedachten aan één van de twee. En korte-termijn-plezier zal altijd de voorkeur krijgen boven lange-termijn-plezier. Anders gezegd, met een voorbeeld: een paaseitje eten geeft direct plezier. Dat krijgt automatisch (zegmaar voorgeprogrammeerd in je systeem) voorrang boven de wetenschap dat als je het eitje neemt, je er in een later stadium een half uur voor moet fietsen om het effect teniet te doen. Andersom werkt het dus ook zo dat jezelf iets ontzeggen omdat het op lange termijn een positief effect heeft ook wordt tegengewerkt door je voorgeprogrammeerde gedrag. Dat is jezelf pijn doen zonder directe beloning. Dat automatische gedrag veranderen is moeilijk, maar het kan en meneer Tiggelaar legt ook uit hoe. Zeer interessant leesvoer en vlot geschreven. Ik raad het jullie allemaal aan!



Wat stoer dat je gaat hardlopen! Ik ben dan na een halve minuut al bekaf… Succes!



‘Omgekeerde anorexia’, wat een grap! Het cynisme dat ik mijn gedrag kan omschrijven als anorexia, hehehe. Vergeet je niet dat anderen jou niet zien zoals jij jezelf ziet? Je bent zelf veel kritischer dan anderen. Kijk maar eens om je heen. Die ene collega met die beugel, stoor jij je eraan? Of de buurvrouw die mank loopt, neem jij haar dat kwalijk? De vriendin die een truitje aanheeft waar je net die drie kilo teveel in ziet zitten, vind je dat aanstootgevend? Mensen beoordelen jou milder, dan jij jezelf! De mensen die ik beschrijf bekijken hun zwaktes vast ook kreunend en steunend in de spiegel en jij ziet ze na een paar keer niet eens meer.



‘Het gedrag dat ik vertoon moet ergens voordeel bieden, anders hou je er namelijk mee op.’ > Ja. Het zit hem in korte en lange termijn-voordeel. Lees Tiggelaar!



Werk jij aan jezelf voor de complimenten van anderen? Misschien moet je kijken of je een betere reden kunt bedenken. Eentje die niet na een poosje voldoende vervuld is. Maak je doel meetbaar. Wanneer ben jij tevreden?



@ Afstuderen – Lang, heel lang geleden begon ik aan mijn studie, maar net als met al het andere in mijn leven, als de eindstreep in zicht komt, haak ik af. Ik ben nu al zes jaar bezig met de driejarige deeltijdopleiding HEAO Communicatie. Het niveau is niet te hoog, de stof is best interessant, maar ik doe het niet. En dat is dus iets dat ik heel graag wil veranderen. Ik heb nooit mijn eindexamen gehaald terwijl ik zonder moeite gymnasium deed, het is een wonder dat ik mijn rijbewijs gehaald heb… Typisch gevalletje faalangst. Maar ik ben het zat! Ik ben slim genoeg, ik weet hoe het moet en dit schooljaar ga ik het doen! Mijn studie MOET af. Dan heb ik tenminste één papiertje en kan ik dat als afgesloten hoofdstuk beschouwen of kan ik verder studeren met een afgeronde opleiding op zak. Ik heb vorige week mijn verjaardag gevierd en heb al in de uitnodiging gezet dat het de laatste keer voorlopig was dat mensen me live konden zien, tot 31 mei hou ik mijn agenda zo goed als leeg. Sommige dingen gaan gewoon door natuurlijk, maar ik wilde echt tijd maken om aan mijn afstudeerverslag te werken. En nu zit ik dus al een paar maanden te wachten op een reactie van school op mijn afstudeervoorstel, is het project waar ik over wilde schrijven ondertussen gecanceld en is mijn inschrijving vandaag, na twee maanden :-s, eindelijk verwerkt. Het schiet niet op en het ligt echt niet alleen aan mij. Maar ik heb natuurlijk niet vast wat voorwerk gedaan ofzo, dat zou te voor de hand liggend zijn… Ik moet er echt iets aan doen, het kan zo niet langer, ik ben er zo klaar mee!



Hoewel ik dacht alles wel gehad te hebben, heb ik best nog wat dingetjes die ik wilde delen, maar nog niet gedeeld heb…



Ik heb gisteren de pannenkoek met ham genomen en niet spek. Was lekker! Doe ik zeker volgende keer weer. M’n lief nam appel en banaan. Tsja, dacht ik toen, dat had ik natuurlijk ook kunnen doen, maar mijn keuze was goed zo. Ik vind hartig lekkerder dan zoet voor de avondmaaltijd en kon daarmee mijn keuze rechtvaardigen. De keuze voor een Magnum achteraf nog steeds niet… Gelukkig doe ik dat echt bijna nooit. En na het eten hebben we nog een poosje lekker door het bos gewandeld, het was een heerlijk uitje!



Op aanraden van de diëtiste ben ik geswitcht van cracottes ’s ochtends naar yoghurt met muesli. Weet niet eens meer precies waarom, maar het gaat goed. Heb biologische yoghurt gehaald en mooie muesli (merken die er echt zorg aan besteden en niet Euroshopper, zegmaar). Als ik het doe, dan wil ik er ook echt uithalen wat erin zit.



De diëtiste heb ik aan de dijk gezet. Dat wil zeggen, ik had vandaag een afspraak en heb gebeld dat ik het niet zie zitten met een diëtiste, maar andere begeleiding zoek. Nu ga ik donderdag om daarover te praten met ze, maar ik verwacht er weinig van. Ik heb in plaats daarvan mijn pijlen gericht op counselling. Praat-therapie gericht op verandering van binnenuit. Ik heb een aantal counsellors aangeschreven en heb al wat reacties. Sommige veel te zweverig, anderen echt wel interessant. Er wordt meer alternatieve zorg vergoed dan reguliere zorg op dit gebied en ik wil alles proberen! Binnen bepaalde grenzen natuurlijk, het moet wel leuk blijven.



Dit jaar ga ik uit mijn zorgverzekering halen wat erin zit om af te vallen en gezonder te gaan leven. Als ik mijn eigenrisico toch kwijt ben, dan wil ik er wat aan overhouden ook.



Vanuit die invalshoek heb ik dus een fysiotherapeut benaderd. En die kan individuele begeleiding doen in een watervariant van fysiotherapie. Da’s dus een keertje extra bewegen op de meest gezonde manier: onder begeleiding, op precies het juiste niveau en met de meest persoonlijke insteek. Van de week naar de huisarts om een verwijzing te halen en dan de verzekering vragen of ze wat extra behandelingen willen vergoeden. Wie weet kan het dan voorlopig als extra keer bewegen op de kaart gezet worden.



Vanmorgen heb ik me gewogen. Net als bijna elke dag de laatste week. En ik ben dus veel gewicht kwijt. Zoveel dat ik me afvraag wat het addertje is. Wat heb ik gemist? Is de weegschaal kapot? Wat wreekt zich nog na mijn weegmoment van vanmorgen voordat ik hier morgen mijn gewicht weer publiceer? Wordt vervolgd…



Na het lezen van ‘Dromen, durven, doen’ staat me best nog wat huiswerk te wachten en tegen de voorgestelde werkwijze van het boek in, begin ik morgen met een van de leukste dingetjes die erin staan: het maken van een armbandje om me er steeds aan te helpen herinneren dat ik mijn gedrag wil veranderen en waarom. Babyroze en babyblauw denk ik zo.



En ik heb vandaag 100 euro overgemaakt naar mijn spaarrekening. Ben trots op mij!

Hee meiden,



Angel4 heeft gisteren een stukkie over ons geschreven! Check: stukje van Angel4.



En vanmorgen was weer weegdag... 2.9 kilo eraf! In één week! Ik ben echt trots op mij! Zoals verwacht en gezegd, gisterochtend was het nog meer, maar daar rekende ik ook op. Ik weet trouwens ook wel dat het de beginkilo's zijn en dat die zich het makkelijkst laten tackelen, maar toch: 2.9 kilo!



Nou, dat was m'n afvaltarget voor maart... Gelukkig is het morgen al april en kan ik dan fris starten met een nieuwe maand. Hoef ik niet nog drie weken te denken dat ik m'n doel al behaald heb en er dus niets aan hoef te doen.



Hoe gaat het bij jullie? Ik ben echt blij, dit gevoel is geweldig! Ik wens het jullie ook toe!



Liefs, Suus

.

Dag dames, ik zie dat jullie al even bezig zijn, maar zou ik ook nog met jullie mee mogen schrijven? Ik herken namelijk veel in jullie verhalen en probeer mezelf ook een gezonde en bewuste levensstijl aan te meten. Een paar jaar geleden ben ik zo'n 10 a 15 kilo afgevallen, gewoon door beter te eten en 1 a 2 keer per week te gaan joggen. Inmiddels ben ik, in -jawel- het kader van een gezonde levensstijl, gestopt met roken en een aantal keer per week actief in de sportschool. Ik heb de teugels echter ook wat meer laten vieren (want ach, ik sport nu ook zo hard... ahum ) en dat in combinatie met een tragere stofwisseling door het stoppen met roken zorgt ervoor dat ik aankom. Dit wil ik een halt toeroepen, maar wel op een gezonde manier, dus absoluut niet door te diëten. Waar ik vooral van baal, is dat ik vaak niet eet omdat ik honger heb, maar omdat het voor mijn neus staat/uit gewoonte/omdat het aangeboden wordt...niet bewust zeg maar. Terwijl ik in mijn hoofd wel heel veel (lees:teveel) met eten bezig ben. Wat ik dus het liefst zou willen is niet meer zoveel met eten/gewicht bezig zijn, maar gewoon gezond en bewust leven en normaal met eten omgaan (oftewel: eten omdat ik honger heb, maar niet als beloning of uit gewoonte). Ik zeg wel 'gewoon gezond en bewust leven', maar het valt me nog niet mee... Ik hoop dat ik me bij jullie aan mag sluiten voor de nodige wederzijdse motivatie!

Welkom CarolBeer. Natuurlijk kun je nog meedoen. Wij zitten toch allemaal in andere fases (zo zijn Suusje en Jenneke al heel wat afgevallen en ben ik net begonnen), hebben allemaal een ander gewicht en andere doelen. Overeenkomst: proberen dat oh zo moeilijke gezonde leven onder de knie te krijgen! Pas je prima bij dus!



@Suusje supergoed! Geniet ervan!

Ik moest een beetje blozen omdat ik je miss-alles-op-orde ben Het zit idd vooral tussen mijn oren. Tis soms druk in mijn hoofd en daar raak ik een beetje gestresst van. Ik ga dan meestal lijstje maken en lekker afstrepen, dat geeft rust.



@chocolade Ik wil uiteindelijk ook leren te genieten van een stukje chocolade en niet de hele reep. De manier van je diëtiste heb ik al heel vaak geprobeerd. Het lukt me niet. Ach, eentje nog, denk ik dan. En voordat ik het weet heb ik net als Sjoba op 1 avond 15 paaseitjes op (heel herkenbaar verhaal was dat ). Alle smoesjes komen voorbij (af en toe moet kunnen, snoep hoort bij het leven, enz.). Vandaar dus dat ik het nu eens andersom ga proberen. Even helemaal niet en dan kijken of ik me wél kan inhouden. Ben nu 6 dagen bezig en het heeft me tot nu toe veel minder moeite gekost dan ik dacht. Ik vond altijd dat ik chocolade nodig had. Minder snoepen oké, maar chocolade? Dat geef ik niet op. Ik heb wel eens de vieze chocomel op mijn werk gedronken om maar íets te hebben. Klinkt behoorlijk verslaafd hé :p



@ belonen Ik heb iets prachtigs bedacht: ik zet sterretjes in mijn agenda ( ik lijk wel een 3-jarige die een stickertje krijgt, maar hé, als het werkt!). Eén sterretje als ik geen chocolade heb gegeten, twee als ik ook voor de rest gezond bezig ben geweest. Ieder sterretje is 2 euro waard. Zodra ik 2 kilo ben afgevallen, tel ik de sterretjes en voor dat bedrag mag ik iets leuks doen/kopen. Nu ik het zo opschrijf, vind ik het heel onnozel maar ik denk wel dat het helpt. Vandaag waren twee sterretjes



@prullenbak Dat is een heel goede, liever in de prullenbak dan in mij.



Ik vind dat we goed bezig zijn met dat uitvogelen hoe we over eten denken en waarom we eten enzo. Uiteindelijk gaat het hier om een verandering in je denkpatroon, het gedrag verandert dan mee.

Goedemorgen meiden,



Dank voor de complimentjes, het geeft echt een heerlijk gevoel en ik voelde helemaal niet de behoefte om iets ‘slechts’ te eten gisteren. Stond ook in m’n boekie: succes is goede motivatie voor een gedragsverandering. Nou, dat bleek echt wel gisteren!



@ Jenneke – Meis! Balen zeg, dat het zo moeizaam ging gisteren! Wel ongelooflijk, super stoer dat je de rest hebt weggekiept! Beter in de prullenbak dan in jou! Hoe ga je dat aanpakken dat het je niet nog een keer gebeurt? Ik kan je het volgende aanraden. Maak een wolkenreeks. Klinkt vaag, maar ik licht het toe. Begin bij het gedrag dat je wil veranderen. Waarschijnlijk het opeten van de dropjes. Zet dat in een wolkje bovenaan een A4-tje. Teken er een wolkje onder en schrijf daarin wat eraan vooraf ging. Je had de drop in huis, maar je hoefde het natuurlijk niet te nemen, dus wat deed je besluiten om dat wel te doen. En hoe kwam je tot het inzicht dat leidde tot het besluit om het op te eten. Zo ontleed je je gedrag stapje voor stapje. En als je dat gedaan hebt, kijk je kritisch naar je wolkenreeks en heb je dus het beginpunt in beeld gebracht waar het misging. Nu ga je kijken naar waar je kunt ingrijpen. Hoe kun je ergens in de reeks twee wolkjes uit elkaar trekken. Als het bijvoorbeeld begint met dat je moe bent, kun je een plannetje maken waarin in je bedenkt wat je volgende keer doet als je moe bent in plaats van drop halen en eten. Het is een oefening die ik onder begeleiding van een psycholoog gedaan heb en het kan erg verhelderend werken, maar het is niet makkelijk…



@ CarolBeer – Welkom! Leuk dat je meedoet. Je voelt je vast snel thuis bij ons! Ben je bij ons terecht gekomen via het stukje van Angel4 of was er een andere reden? Je verhaal is heel herkenbaar.

Dat ‘gewoon gezond’ is de uitdaging van mijn leven! En ik ben er deze week meer dan ooit voorheen van overtuigd dat het me gaat lukken deze keer. De kilo’s gaan eraf, blijven eraf en ik ga gezond worden en blijven! Ik ben bezig met het maken van een plan om dat in werking te stellen.

Vanavond heb ik een ‘vergadering’ belegd met mijn lief. We gaan mijn plannen bespreken en ik ga hem –de sportieve, slanke, stoere man die zo zot is om van mij te houden ;-]- proberen duidelijk te maken wat er precies allemaal speelt, mogelijk is en gaat veranderen. We gaan ook een visualisatieoefening doen. Samen dagdromen. Het schijnt te helpen als je een doel je zo levendig mogelijk voorstelt. Het is dan makkelijker om het voor je te zien als je op het moment staat een verkeerde keus te maken (en dan dus die keus niet te maken).



@ Bells – Hihi, je hebt jezelf zojuist een complexje aangepraat met je ‘het zit tussen m’n oren’.

Weet je, chocolademelk drinken om maar iets te hebben vind ik niet zo heel gek, hoor. Bij ons in het koffieapparaat zit alleen slootwater, dus ik kom niet snel in de verleiding. Maar ik kies voor mijn muesli wel de variant met chocolade. Da’s lekker. Ben ook een beetje verslaafd, vrees ik… Ach, ik wou dat dat het ergste was.

Mooi systeem die sterretjes, ik ga ook iets verzinnen. Misschien leen ik je idee wel. Maar ik neig meer naar een spaarsysteem met geleidelijk grotere beloningen. Wat jij bedacht hebt, vind ik ook leuk, dus dat brengt me weer aan het twijfelen. Ik wil in ieder geval als beloning opnemen een keer sushi eten (niet ongezond en zooooo lekker), het cadeautje dat m’n vriend me beloofde bij 10 kilo eraf, een flesje eau de toilette (is haast bij, want gaat uit de handel), een paar dure nieuwe schoenen die ik al gezien heb en zeker wil hebben. En ik denk dat ik begin met een paar roze gympjes en een paar witte sportschoentjes van de Bristol die niet duur zijn en wel errug leuk. Als beloning voor de eerste kilo’s.

En ik denk serieus dat ik het met stickertjes ga doen. Heb nog een paar velletje liggen. Maak ik een mooie spaarkaart en plakken maar! Er schiet me spontaan te binnen dat het wel leuk is om het te doen zoals ik het in een computerspelletje zag: de 1e keer meer dan een kilo per week, 3 weken achter elkaar minimaal een kilo eraf, 120 kilo bereikt. Dat soort targets. Ik ga een spaarkaart maken! Zin in!

Ik vind ook dat we goed bezig zijn! Ik heb echt het gevoel dat we iets betekenen voor elkaar. Dat wil zeggen, ik waardeer jullie steun en aanmoediging enorm en ik hoop dat jullie mijn verhalen, tips en adviezen op prijs stellen.



En nu aan het werk voor m’n baas! Het is niet veel, maar het moet wel gebeuren…



Liefs, Suus

.

Hai Zuurtje (en alle anderen),



Het is zóóó rustig op m’n werk dat ik nog even een kort verhaaltje schrijf.



@ Zuurtje – Arme mama! Heel veel sterkte, alledrie. Dit zijn lastige dingen. En de recessie is stom! Errug knap van jou dat je dan niet gaat eten.



Complimenten maken volgens meneer Tiggelaar zeker deel uit van je interne motivatie om af te vallen. Er zijn drie dingen, ik heb ze even niet paraat, maar één ervan is ‘wat vinden anderen ervan?’ En ik schuif het op de wet van de grote getallen: op mijn 150 kilo zagen ze ook niet dat er 15 kilo vanaf was. Als je er zelf maar blij van wordt! En anders zeg je toch tegen mensen dat je veel bent afgevallen, dan krijg je ineens een overload aan ‘oh’ en ‘ah’ om je oren. Als je het nodig hebt, doen!



Bedankt voor je feedback. Fijn om te weten dat ik steun krijg terwijl ik een nieuwe weg insla.



Liefs, Suus

Bedankt voor het warme welkom! En jeetje, wat schrijven jullie veel, leuk! Reageren op alles wat gezegd is wordt heel moeilijk, vandaar een selectie:

@Suusje: ik ben inderdaad door het stukje van Angel4 op dit topic terecht gekomen. Zoals ik schreef, ben ik sowieso veel met gezond eten bezig dus vandaar dat jullie topic me erg aansprak. Bij je woord ' wolkenreeks' dacht ik eerst even, ieuw, zweverig, maar dat is het dus helemaal niet bleek uit je uitleg. Dat is dus wat ik ook graag wil, niet meer zomaar iets in m'n mond stoppen, maar bedenken waarom ik datgene in m'n mond wil stoppen...Overigens heb ik het boek van Ben Tiggelaar meteen aangeschaft toen ik jouw enthousiast post had gelezen, ga er vanavond in beginnen, dank voor de tip! (had wel van het boek gehoord, maar dacht dat het echt een boek over loopbaanontwikkeling was)

@Bells: die sterretjes zijn een goed idee! Of inderdaad stickertjes.. ben dol op dat soort dingetjes (vond vroeger stickers in je schrift van de juf ook helemaal geweldig)

@ Zuurtje: je opmerkingen over 'complimenten en afvallen versus zelfbeeld en hoe mensen tegen je aankijken' herken ik heel erg. Toen ik afgevallen was, merkte ik ook dat (de meeste van) mijn vriendinnen er eigenlijk niks over zeiden, waardoor ik bijna het idee kreeg (en eigenlijk nog steeds heb) dat ze me liever 'dik' wilden houden...raar is dat, ik kreeg van mijn vriendinnnetjes nu ik erover nadenk meer complimenten toen ik nog dikker was dan nu.



Verder herken ik veel van jullie smoesjes (vandaag ga ik echt beginnen!) en de Grote Wens om eens een keer 1 stukje chocola te nemen en dan echt oprecht te denken: hier heb ik genoeg aan!

Hier laat ik het nu even bij, het eten is namelijk klaar (lekker vis en aardappeltjes en groente door mijn vriendje klaargemaakt), als het lukt kom ik vanavond nog even terug!

.

Ha dames,



Even een kort bericht, want zo naar het werk, maar even een reactie op de bovenstaande berichtjes over ' complimenten van vrienden'.

Ik heb er zelf ook over geschreven, dat na een tijdje de complimenten ophielden, en bij jullie lees ik dat sommige mensen de complimenten niet geven. Volgens mij kan je het op verschillende manierren uitleggen, en zijn wij koningin in het 'negatief uitleggen' van dit soort zaken. Ik heb dat in ieder geval bij mezelf gemerkt en daar wil ik wat mee doen.



Andere redenen van het uitblijven van complimenten:

* Mensen zien het echt niet. Dat kan omdat sommige mensen niet zo op gewicht gefocussed zijn als wij. Ik zeg wel eens tegen mijn vriend: zo hee, die is dik geworden! Maar hij ziet het echt niet. Hij heeft dat gewoon met die persoon staan praten en zegt dan: ik zag alleen dat ze haar haar had geknipt, of dat ze een mooie jurk aan had. Sommige mensen kijken echt naar het totaalplaatje, terwijl wij ' gewicht' als iets losstaands zien, naast iemands persoonlijkheid.

* Mensen zijn het zat om steeds over gewicht, eten en afvallen te praten en weten dat als ze jou een compliment maken, dat ze dan misschien daarover in gesprek moeten. Pasgeleden zat ik in een restaurant met een jeugdvriendin en zei ze: is het nou niet vreselijk dat wij vanaf ons 15e altijd met ons klotegewicht bezig zijn? Laten we er vanavond eens niet over praten. Ik vond dat wel een goeie.

* En de laatste, die mij diep geraakt heeft: toen ik ging afvallen met de weight wachtchers en dat aan een vriendin vertelde werd ze bijna boos, zo van: dat heb jij toch niet nodig! Ze wilde er niet over praten en er niks van horen. Na een paar dagen kwam het hoge woord eruit: zij vond dat als ik dat ging doen, dat zij zéker moest afvallen. En dat ze door mijn opmerking daarover ging nadenken. Uiteindelijk zijn we samen gegaan en is zij nog meer afgevallen dat ik



Dus: het kan ook door andermans onzekerheid komen, of dat mensen het echt niet zien. Niet alles is negatief uit te leggen, dat wilde ik maar even zeggen. En vanavond meer

Fijne dag!

Zit ik gisteravond voor de buis, nou ja, vriendlief zat voor de buis, ik deed iets voor het goede doel en keek mee, zie ik ineens meneer Tiggelaar op tv! Heeft hij een überduur, fancy managementseminar gegeven voor 800 mensen voor €1000 per persoon! Wel geinig om hem te zien. Check ook Netwerk van gisteren als je hem wil zien.



Wat ik namelijk zat te doen, was best goed. Een tip uit het boekje was om een armbandje te maken om me permanent te helpen herinneren aan mijn belangrijkste doel. En nu heb ik een mooie armband van roze en blauwe glaskralen om mijn pols. Ben benieuwd of dat gaat werken.



Gisteravond met vriendlief uitgebreid gepraat over het hoe, wat, wanneer en waarom van de verandering die is ingezet dor mij. Hij wil helpen, maar snapt er niets van wat ik er allemaal voor moet doen en dat wil ik veranderen, ik heb zijn steun hard nodig. Hij heeft geluisterd, belangstelling getoond en actieve en passieve steun beloofd. Aan het dagdromen zijn we niet toegekomen helaas, toen was het alweer na middernacht. Vanavond meer.



@ CarolBeer – Ben benieuwd wat je van het boekje vindt! Let me know! Ik werk hard aan een mooi beloningssysteem met stickertjes en cadeautjes. Als het klaar is, zal ik erover vertellen. En nope, wolkenreeksen zijn niet zweverig. Het is cognitieve psychologie.



@ Zuurtje – Hoe gaat het met het maken van een ‘werkschema’? Succes!!!



Wat complimenten betreft: ik reken er niet en voel me opgelaten als ik ze wel krijg. Kan niet eens gewoon ‘dankjewel’ zeggen… Ga me steeds verontschuldigen en verklaren. Gekke ik…



Nou, ik ga op klantbezoek, dus dit was het even, maar straks meer, ik ben een deel van de dag lekker thuis en vanmiddag een bezoekje aan de diëtiste.



Liefs, Suus

.

Goeieavond allemaal! Gisteravond lukte het niet meer om nog een berichtje te plaatsen, daarom vanavond in de herkansing. Zit nu met een veel te volle buik op de bank, arggh, waarom stop ik niet gewoon als ik genoeg heb gehad.. Oftewel gezond eten is bij mij ook nog steeds work in progress en blijft lastig.

@Suusje: ik vind het boek van Ben Tiggelaar tot nu toe (ben geloof ik net bij hoofdstuk 4) wel lekker weglezen, toch wel verhelderen om te lezen dat mensen geneigd zijn om altijd voor korte termijn bevrediging te gaan, op zich heel logisch, maar vtoch echt een eye-opener voor mij! Ik vind het ook lekker nuchter geschreven, ook prettig.

@Sjoba: wat betreft de complimenten of het uitblijven er van: ik heb inderdaad ook vriendinnen die dingen gewoon niet zien (nieuw haar, nieuwe kleren etc) en aangezien ik heel geleidelijk die 15 kilo ben afgevallen, kan dat ook heel goed een reden zijn voor het

' niet-complimenteren'. Maar toch, bij een aantal vriendinnen heb ik er toch het idee dat het door iets anders komt...Gelukkig heb ik een lief vriendje dat me overspoelt met complimenten



Vandaag ging het verder (behalve dat dus het overeten bij het avondeten) wel oke. Het lukt me al een aantal weken om de snoeppot op het werk links te laten liggen en verder probeer ik doordeweeks in ieder geval na het avondeten niks meer te eten. Ik heb namelijk onlangs ook het boek van Sonja Kimpen gelezen (een goed en helder boek overigens) waarin stond dat het ook belangrijk is om je ingewanden rust te geven om alles te verwerken en ik vond dat eigenlijk wel erg logisch klinken. Zij vergelijkt je spijsvertering met een afwasmachine, die zet je ook niet aan om na een tijdje er alsnog een vieze pan bij te zetten. En wat ik in haar boek ook wel een eye-opener vond (hoewel niet nieuw): met koek en snoep en dergelijke kan je lijf niks, omdat er uiteraard geen voedingsstoffen inzitten, maar je lijf moet het wel allemaal verwerken (afbreken e.d.). Tot zover de theorie, nu nog (meer) in praktijk brengen



Ik eet overigens wel voor een groot deel (in ieder geval groente en fruit) biologisch en ik eet al jaren geen vlees meer (sinds kort wel weer vis). Eten jullie ook biologisch?

Sorry voor de lange egopost en fijne avond!

Beetje aan de late kant, maar ga nog snel even een berichtje tikken en dan naar bed.



@complimenten. Ik ben het helemaal eens met Sjoba. Als je zelf ergens heel erg mee bezig bent dan is dat voor je gevoel overduidelijk voor iedereen. Vergelijk het met een druk project of iets dergelijks op je werk. Ik betrap mezelf er dan soms op dat ik gewoon midden in het verhaal begin en dat ik dan echt even verbaasd ben als de ander niet weet waar ik het over heb. Zo is het met afvallen natuurlijk ook. Andere mensen zijn er echt niet mee bezig of jij afvalt of niet. Neemt niet weg dat het natuurlijk wel leuk is om een compliment te krijgen.



@ aannemen van complimenten. Ik kon het vroeger ook niet, altijd giechelen, wegwaaien en snel een compliment terug maken. Doe ik niet meer. Nu glimlach ik breed en zeg: 'dankjewel'. Ik ga ook niet paniekerig bedenken wat ik over die ander kan zeggen. Een compliment is spontaan. Ik hou me dan ook nooit in. Vroeger durfde ik niet goed tegen vreemden of mensen die ik niet zo goed ken. Nu zeg ik het gewoon, ik weet zelf hoe leuk het is om het te krijgen!



@belonen Het computerspelsysteem klinkt goed Suusje, ik zou alleen oppassen met het parfum dat uit de handel gaat. Mijn ervaring is dat het heel frustrerend is als er een bepaalde tijd aan afvallen zit. Daarom doe ik het nu ook zo. Heb wel eens eerder geprobeerd mezelf te belonen, maar dan was het een beloning als ik was afgevallen. Dan ging me dat niet snel genoeg en dan raakte ik gefrustreerd, bijvoorbeeld omdat ik iets wilde kopen, maar ik 'mocht' nog niet. Vandaar dat ik nu mezelf beloon voor goede dagen, het maakt nu niet uit hoe lang ik erover doe, zolang ik het goed blijf doen, stijgt het bedrag alleen maar (en het uiteindelijke afvallen wordt ook beloond, want dan wordt er pas uitbetaald).



@ biologisch eten. Ik probeer sinds kort zoveel mogelijk biologisch te eten. Het heeft me altijd wel aangetrokken, maar nu ik een baan heb, vind ik dat ik het me kan veroorloven. Probeer vooral de dierlijke producten (vlees, melk, eieren, kaas) biologisch te eten. Wat ik me afvraag: waar haal jij het? Ik meestal bij de AH of Jumbo, maar dan is je keuze wel beperkt. Er is in de stad wel een natuurvoedingwinkel, maar die gaat om 18.00 uur dicht en dat haal ik niet vanuit mijn werk. Waar ik werk is geen natuurvoedingwinkel en in het weekend ben ik vaak bij mijn ouders, dus op zaterdag gaan, is ook geen optie.



Met mij gaat het goed, dat sterretjessysteem werkt als een tierelier! Wilde gister een tweede koek in mijn mond stappen, maar dacht toen: dan mag ik geen tweede sterretje! Deze week iedere dag 2 sterretjes, dat schiet op Ook nog helemaal geen zin gehad in chocolade.



Zaterdag geef ik een feestje en ik heb nagedacht over de hapjes. Het wordt brood met zelfgemaakte salades, worst en tapenades, dadels en rozijnen, chips en groentes met een dipsausje en olijven. Niet enkel calorieën dus, er zitten zowaar wat voedingsstoffen in verstopt Grote kans dat het op gaat en anders is het makkelijk te verwerken in een maaltijd ipv 's nachts nog even allemaal naar binnen proppen. Ben benieuwd hoe het gaat!

@ Jenneke Je moet van mij natuurlijk niks, maar is het niet juist fijn om hier te schrijven als het niet goed gaat? Het is een topic om elkaar te motiveren, als het altijd goed ging, was dat niet nodig. Voel je er iig niet schuldig over, we hebben allemaal onze dipjes. Probeer te kijken waar het door komt (als je het niet weet: laat ons meedenken!) en wat je er aan zo kunnen doen.



Hier ook even een mindere dag. Ging heel stom. Alles ging goed, vanmiddag nieuwe 'snack' ontdekt (worteltjes dippen in curry) maar toen viel ik in slaap.. toen ik wakker werd had ik niet zo'n honger en besloot dus maar soep met een boterham te eten ipv avondeten. Toen ik begon met eten had ik toch meer honger dan ik dacht en nu heb ik te veel gegeten (crackers met kaas, dadels en 3 stroopwafels). Had ook voor het eerst echt heel veel zin in chocolade, maar dat heb ik genegeerd (daar had ik die stroopwafels dus voor nodig). Toch wat lichtpuntjes:

- de zakken chips die ik gister al had gekocht liggen er nog ongeopend (dit lukte mij dus nooit. Zelfs als ik geen honger had, at ik chips voor een feestje al eerder op, ik kocht dus altijd alles op het laatste moment, deze keer 2 dagen van tevoren )

- ik heb al het beleg op crackers of rijstwafels gedaan en die heb ik niet heel dik belegd. (ik wil nog wel eens de pot pindakaas of pasta leeglepelen of plakjes kaas zo eten)

.

Hallo meiden,



Donderdag weer een lekker dagje gehad. Ging voor m’n werk naar een klant en was daar van 11.00 tot 13.30 uur. ’s Ochtends lief mijn yoghurt met muesli gegeten en daarna niets meer. Ik verwachtte veel eerder terug te zijn en had dus geen lunch bij me. Wel een appel, maar ja, da’s geen maaltijd. Ik dus naar een benzinestation om te tanken en dan meteen maar een broodje kopen. Is nog lastig als je gezond wil kiezen. Heb uiteindelijk een sandwich tonijn met sla genomen en een zakje worteltjes (100 gr wortelbolletjes voor veel teveel geld, die ).



Op dit moment vind ik het dus echt niet moeilijk om het ‘goed’ te doen. Ik ben gisteren (eigenlijk voor het eerst) structureel met de trap gegaan thuis. We wonen op vier hoog, dus da’s tien trapjes. Knullige is dat ik acht fluitend red (nou ja, zonder al teveel moeite). De negende is kniepijn en de tiende is buiten adem. Voor de grap zei ik donderdag onderaan de trap tegen mijn lief ‘als jij nou vast naar boven gaat en thee zet, dan ben ik er tegen die tijd wel.’ Hij nam de trap met drie treden tegelijk en had inderdaad het theewater al aan staan toen ik boven kwam. Zoals gezegd: slank en sportief.



Vrijdag was ik moe. Écht moe. De hele week veel te korte nachten gemaakt. Ik kwam thuis, me verheugend op een avondje niets en was dus vergeten dat dat er niet in zat. Er stond een uitje op de agenda. Met de brandweermannen en hun meisjes bowlen. Bewegen voor de lol dus. Ik kan het niet, maar vind het wel leuk. Dus ik in een team met vier brandweermannen bowlen. Gelukkig niet competitief, want dan had ik niet mee mogen doen. De eerste ronde verprutste ik gruwelijk, de tweede ronde stond ik tot het laatste moment eerste en werd ik net voor de eindstreep ingehaald om als tweede te eindigen en de derde ronde ging wel. Maar wel twee uur voor de lol energie gestoken in iets actiefs. Best bijzonder voor mij. Ga ik denk ik vaker doen.



Zaterdag eerst Scouting: naar het bos gewandeld met de kids en weer terug. Niet wereldschokkend, maar toch een klein half uurtje lopen. ’s Avonds naar m’n mama, daar niet al te ongezond gegeten (mama denkt mee) en ’s avonds naar het theater.



Zondag uitgeslapen, dat was zooooooo nodig, gepoetst en opgeruimd in huis, ’s middags en ’s avonds naar m’n schoonouders. Weer alle ongezonde dingen laten staan.



Vanmorgen naar de huisarts. Heb een verwijzing voor water-fysiotherapie (Aqua Fysio), morgenochtend meteen de intake. Volgende week dinsdag de eerste les linedancen. Kreeg gisteren te horen dat dat best vermoeiend is. Ben benieuwd. Heb ook al eens salsa gedaan en daar raak je ook goed uitgeput van. Nou ja, als je 135 kilo weegt. En dat is dus het enige wat ik leuk vind om te doen ook als ik er moe en plakkerig van wordt. Nu maar hopen dat dat met linedancen ook zo werkt. Er gaat een vriendin mee, dus het wordt vast lachen.



Het is nog geen weegdag, dus geen getallen, maar het is te gek om te zien dat de weegschaal iedere dag iets minder aangeeft. Ik ben zo verslaafd aan het ding dat ik er tegenwoordig ’s ochtends en ’s avonds op sta. Slecht. Ik weet het en dus noteer ik het ook maar één keer per week, maar ik ben tussendoor óók nieuwsgierig.



@ Sjoba – Hoe gaat het met je ‘werktijden’? Wat zal het heerlijk voelen als dat weer lukt!

En heb je al een mooie jurk gevonden? Ik heb dus een super mooie jurk die ik paste toen ik ongeveer 100 kilo was. Echt super mooi! Mijn enige super mooie jurk ook. Glanzend blauw met een perfect erbij passend sjaaltje. Op mijn beloningenlijstje staat bij het bereiken van 100 kilo dus een chique dineetje met mijn lief. Dan heb ik het echt verdiend en pas ik weer in mijn mooie jurk.

Hoe is jullie bed geworden?

Ik eet soms wel biologisch. Mijn motivatie ligt bij het milieu. Als ik wat ruimer in mijn geld zit, haal ik vaker biologisch. Liefst bij de natuurwinkel. Die blijkt bij mij echt super dichtbij te zitten. En daar zie je nog eens wat anders dan bij de grote supermarkten.



@ CarolBeer – Is je boek al uit? Ik ga er zeer binnenkort weer in bladeren om de oefeningen te doen. Nu heb ik het alleen gelezen, maar het echte werk moet nog beginnen. Heb jij de oefeningen al gedaan en zo ja, wat vond je ervan?

Gezond eten is voor ons –mensen die veel lekker vinden en alle lekkers dan ook veel en vaak willen en kunnen eten- een levenslange uitdaging. En als ik naar mijn moeder kijk, 58 jaar oud, rond de 95 kilo, altijd bezig met lijnen en diëten enzo, dan zie ik mijn toekomst en zo wil ik dus niet worden. Oftewel, nu mijn gewoontes veranderen geeft rust voor de toekomst. Bovendien hoop ik ooit de kans te krijgen een kleintje op te voeden met andere voedingsgewoontes dan die ik zelf zag. Mijn voedsel werd in de gaten gehouden, maar met name mij vader at vaak dingen in grootverpakking en dat neem je toch mee als kind.

Wat super knap dat je de snoeppot kunt weerstaan! Sommige mensen snappen echt niet dat dat veel moeite kan kosten voor mensen die het zich niet kunnen permitteren om er altijd maar op los te snoepen.

De afwasmachine-vergelijking vind ik wel komisch. Zo had ik het nog niet bekeken. Zou het waar zijn? Medisch gezien.



@ Bells – wat knap van jou dat je hebt geleerd om complimenten gracieus te aanvaarden! Moeilijk…

Mijn beloningssysteem is bijna professioneel zo ondertussen… Ik ben een poster aan het maken met vakjes en plaatjes. Je kan toch ook foto’s plaatsen? Als dat kan zal ik een plaatje van het eindresultaat plaatsen! Mijn vriendje beloont me ook. En mijn moeder. Het wordt nog lucratief. Wat super om te horen dat jouw systeem tot nu goed werkt! Ik heb voor mezelf ingebouwd dat gewichtsverlies pas telt als ik het minimaal een week volhoud. (Dat die kilo die ik afviel er dus niet twee dagen na het wegen weer aan zit.) Misschien ook een tip voor jou.

Ik kan je echt aanraden om eens naar de natuurvoedingswinkel te gaan. Het is heel leuk om het aanbod daar te bekijken en eens wat anders te proberen dan je gewend bent.

Wel stoer van je dat je je eetkick voor je feestje in bedwang hebt kunnen houden ondanks al het lekkers in huis!

Hoe was je feestje en wat vonden ze van je hapjes? Veel overgehouden?



@ Jenneke – Leuk om te horen dat jij ook ‘stickert’. Kun je wat voorbeelden noemen van dingen waar jij jezelf stickers voor geeft? Ik ben nog op zoek naar wat dingetjes…

Wat voor therapie volg je?

Negatieve spiralen zijn echt niet leuk. Ik hoop voor je dat het niet te lang duurt voor je weer lekker je eigen zelf kunt zijn zonder therapie en hulpmiddelen en als wij hiero daaraan kunnen bijdragen, mooi! Lucht gerust je hart.

Helemaal eens. Van boek naar werkelijkheid is ook nog wel wat. Ik ben net begonnen, nu is het nog makkelijk. Denk ik. Aan welke boeken heb jij veel gehad? Ik herken het wel: veel informatie verzamelen en dan iets van maken waar je zelf iets mee kunt. Logisch ook wel. Elke keer dat je iets leest, leer je iets bij, maar het past niet allemaal bij elkaar.

Maak je maar geen zorgen. We zijn er als je ons nodig hebt en als je nodig hebt (als je niet post), dan respecteren we dat ook!



Liefs, Suus

Goedemorgen!



Vanmorgen weer gewogen: 131.7. Da's precies een halve kilo eraf! Vorige week was ik natuurlijk blijer met het resultaat, maar ja, het begin is er! Al twee weken na elkaar afgevallen, ik ben er blij mee!



Vanmorgen naar de fysiotherapeute geweest. Ik ga vanaf nu 1x per week in het water bewegen onder persoonlijke begeleiding. Het is echt een superdeluxe sportcentrum waar ze in zitten! Ik krijg een half uur persoonlijke begeleiding en mag buiten mijn sessies gebruik maken van de faciliteiten. Interessant... Ga ik even over nadenken.



Hoe is het met jullie? Het is zo stil...



Liefs, Suus

.

Oh oh... Sorry voor de persoonsverwisseling... Shame on me... Nou ja, je hebt jezelf er gelukkig in herkend.



Wat super dat je jurkenjacht is geslaagd! Ik kan me voorstellen dat je blij bent. Hoezo heb je een afwijkende maat? Ja, je hebt een 'maatje meer', maar is er meer afwijkends?



Ik heb weinig problemen met kleding kopen. Ja, de prijs! Ik winkel wel bij Wehkamp in de uitverkoop, bij Bagoes, bij Neckerman, bij M&S, bij Ulla Popken (ook lingerie), bij kledingsprookjes.nl, ben laatst leuk geslaag bij Baloe in Groningen (was een weekendje weg) en bij Miriale (zo'n abonnement wat heel moeilijk op te zeggen is) hebben ze mooi ondergoed voor niet teveel. Ik probeer altijd in de uitevrkoop te kopen, dat helpt om de prijs acceptabel te houden.



Ben echt blij dat je weer wat ritme hebt gevonden. Kan me voorstellen dat je je daar een stuk beterderder door voelt. Stom UWV!



Ik zou wel vast 92.6 willen wegen... Maar ja, jij niet. De wereld is een gekke plek.