Samen de motivatie behouden bij nieuwe en gezonde leefwijze

@Zuurtje Mooi gezegd Ik was idd even moedeloos. Kwam vooral door mijn werk, ik vind het niet meer zo leuk. Maar dit weekend veel met mijn ouders gepraat en nu gaat het weer beter. Ik merk dat ik mijn goede eetgewoontes nog niet zo onder de knie heb dat het vanzelf gaat als iets anders - wat ook moet veranderen - even de prioriteit heeft. We hebben het hier al vaker over gehad dat je dingen veranderen in stapjes moet doen en ik merk dus dat als ik stapjes op een ander vlak neem (in dit geval werk), het letten op het eten er even bij in schiet. Ik ga er eigenlijk vanuit dat dit op een gegeven moment gewoon overgaat. Dan zijn de goede gewoontes zo ingebakken dat je het blijft doen, ook al ben je even uit balans.

Ik heb de moed weer gevonden, op werk- en eetgebied. Morgen (maandag, uiteraard ) er weer fris tegenaan. De eerste sollicitatiebrief gaat de deur uit



Hoe is het met de rest?

Hallo meisjes,



lekker weekend gehad allemaal? Ik lees hier wat mindere berichten... Herkenbaar...



Ik zwicht langzamerhand voor lekkere dingen, maar het gaat nog redelijk. Dit weekend was wel echt hopeloos.



Zaterdag met Scouting naar Walibi. Leuk, hoor, maar ja, snoepgoed mee voor de kids en dan hap ik toch snel wat mee. Een ochtendje kan ik wel nee zeggen, maar een hele dag... En met in mijn achterhoofd dat het toch een hopeloze dag zou zijn 's ochtends begonnen met een Swirl. Ik dacht nog ;ik neem er eentje met veel fuit', maar dat hadden ze dus niet... Heb het enige fruit gekozen dat ze hadden: appel. Toch niet vies met vanille-yoghurt-roomijs (ofzo...) en chocola. Het ijsje was om mijn eerste uur in het park te verzachten. Ik zat te wachten op een bankje terwijl de kinderen in een attractie gingen. Het kindermenu als lunch hielp ook niet echt... Het was zo druk dat we niet eens veel gelopen hebben. Wel veel gewacht...



Zondag natuurlijk moederdag, dus naar twee moeders die niet alleen door ons verwend werden, maar ook ons verwenden, dus dat was ook geen beste dag.



Vandaag ging aardig, dus ik ben benieuwd wat de weegschaal morgen zegt, maar ik ben voorbereid op het ergste.



Ben nu echt moe, maar zal morgen een wat langer verhaaltje schrijven en regaeren op jullie berichtjes,



Welterusten! Liefs, Suus

Hola chicas,



Over een half uurtje moet ik weg. Mondhygiëniste. Maar tot die tijd kan ik mooit nog even tegen jullie aan babbelen.



Zuurtje, 't voelt heerlijk! Nu het nog echt doen... Maar de eerste stap is er. Heb geklaagd bij school dat het zo lang duurde. Ze snappen mijn frustratie en gaan kijken of ik wat collegegeld terug kan krijgen. Ben benieuwd...

Ik studeer HEAO Communicatie en ga afstuderen op de marketing en communicatie rond een Scoutingevenement. Ze willen groeien van ca. 150 naar ca. 350 deelnemers en ik ga bedenken en beschrijven hoe. Beetje jammer dat het evenement ondertussen is afgelast wegens te weinig deelnemers, maar dat neemt niet weg dat ik het probleem fictief kan benaderen en oplossen.



Niet afvallen is k*t. Ik snap je punt. Wel super goed van je dat je een nieuw plan gemaakt hebt. Een plan vergroot de kans op succes! Hoe is het je vergaan met je plan de eerste dagen?



Weet je wat het mooie van solliciteren is: jij solliciteert niet alleen bij het bedrijf, maar zij ook bij jou. Al willen ze je, als het voor jou niet goed voelt, kun je alsnog nee zeggen. Dus niet bang zijn, maar gewoon bedenken dat jij het voor het zeggen hebt en jij bent uiteindelijk degene die kiest. Worst case scenario? Dat je verkeerd kiest en inj je proeftijd spijt krijgt. Dan heb je niets gewonnen, maar ook niets verloren, toch? Heel veel sterkte ermee in ieder geval!



Zuurtje, brons is een heel mooie prestatie! Vergeet dat niet!



Bells, wat een droefheid! Keep it up, meis, je bent zo goed bezig! Je bent heel bewust bezig met dingen die je wil veranderen. Werk kan daar toch bij horen?



En het maakt niet uit welke kleine stapjes je eerst zet. Als je maar vooruit gaat! Hoe was dat spreekwoord ook alweer? 'Aken en Keulen zijn niet op één dag gebouwd.' En dat geldt ook voor ons. En het is waar. Als je dingen lang genoeg bewust doet, worden ze onbewust makkelijker. En houd een doel voor ogen. Wat wil je nou echt? Dáár haal je je motivatie vandaan!



Waar heb je op gesolliciteerd? Ik zal voor je duimen!



Mijn lekkere trek is er nog steeds, maar ietsje minder. En ik geef er maar gewoon een beetje aan toe. Een beetje, hè! Was vandaag weer drie ons afgevallen. 6.2 kilo totaal nu. In twee maanden. Echt trots op mij!



Vervelend is dat ik me al een week of twee iets minder voel. Slaap niet zo lekker, word wakker met hoofdpijn, ben hangerig. Weet niet wat het is, maar het is niet fijn. Ben ook ongesteld (of zoiets, dat weet je bij mij nooit) en dat kan ook een factor zijn… Hopelijk waait het snel over. Het heeft ook het nare gevolg dat dagen onbenut voorbij vliegen, juist nu ik zo hard alle tijd kan gebruiken die ik nodig heb.



En nu moet ik opschieten! Tanden stoken, tanden poetsen en wegwezen!



Tot snel! Liefs, Suus

.

@werk Heb gesolliciteerd bij de communicatie-afdeling van een bedrijf. Nu werk ik bij een regionaal weekblad. Het is een open sollicitatie, maar weet wel via via dat ze iemand zoeken. Heb alleen nog geen advertentie gezien dus misschien hebben ze al een geschikte kandidaat op het oog (intern bijvoorbeeld). Vrij onzeker dus, maar ik ben al blij dat ik een begin heb gemaakt. Vind mijn huidige baan niet meer zo leuk vanwege de klaagcultuur die er heerst. 's Ochtends kom ik vrolijk binnen en binnen een paar uur ben ik net zo chagrijnig als iedereen. In het begin kon ik het nog van me af laten glijden, maar wordt steeds lastiger. Bij al dat klagen hoort ook dat niemand ooit een compliment geeft, dus voel me niet zo gewaardeerd. Ik weet wel dat het niet persoonlijk is, maar ben dat gezeik zo beu. Kortom, tijd voor iets anders



@veranderingen Het is ook een proces van allerlei veranderingen, het hoeft niet alleen eetgewoontes te zijn. Maar ik merk dat sommige dingen die ik heb veranderd qua eten me nog wel moeite kosten. Als mijn prioriteit dan even bij veranderingen op een ander gebied ligt, wil ik als het ware 'vrij' van de andere afspraken die ik met mezelf heb gemaakt. Ik val dan op dat gebied even terug. Maar zoals gezegd, ik denk dat het vanzelf overgaat zodra de nieuwe gewoontes wat meer ingesleten zijn. Moet even denken aan dat raadseltje van de slak in de put. De slak klimt iedere dag 2 meter omhoog en zakt 's nachts 1 meter terug. Ik voel me een beetje de slak



@ eten. Ahum, hier komt mijn theorie over wanneer je iets lekkers mag. Let op: dit is de theorie, niet de praktijjk (en ik heb het tegen mezelf, ben niet jullie zo bestraffend toe aan het spreken )



Er zijn twee situaties: normale dagen en feestdagen



Op feestdagen mag je iets lekkers. Feestdagen zijn uitzonderingen, je viert iets wat speciaal is. Feestdagen zijn geen excuses om je vol te proppen, maar je mag absoluut iets lekkers en ook iets meer lekkers dan normaal. Als je verder normaal eet, word je daar echt niet dik van. Desnoods doe je de dag erna een balans-dag. Oh, en met feest bedoel ik féést, niet weekend of een vriendin die langs komt.



Op normale dagen lijkt het me normaal dat je 1 keer per dag iets lekkers mag. Mag, niet moet. Op dagen dat je geen zin hebt, hoef je niet per se iets lekkers te nemen. Omdat je elke dag iets mag, kun je traktaties op het werk en vriendinnen die spontaan iets meenemen/zelf hebben gemaakt ondervangen. Ik vind het heel vervelend als je de moeite neemt om taart mee te nemen naar je werk voor je verjaardag en niemand wil een stukje want ze doen allemaal aan de lijn. Dan voel ik me echt gekwetst. Als het op je werk de gewoonte is regelmatig snoep mee te nemen, gewoon zomaar dan is het iets anders maar als iemand jarig is, vind ik het eigenlijk gewoon onbeleefd om het te weigeren. Je kunt ook een klein stukje nemen en de rest van de dag dus niet meer snoepen. Geen man overboord op die manier. Zelfde geldt voor de vriendin die spontaan gebakjes meeneemt. Heel naar als jij dan zegt: oh nee dat hoef ik niet hoor, ik eet dat soort dingen niet meer.



Nogmaals, dit is de theorie. In de praktijk prop ik me toch nog wel eens vol op feestjes, wil het niet zo lukken met die balansdag en vertel ik mezelf smoesjes waarbij ik snoep dat ik heb gekregen niet meetel. Maar daar werken we dus aan



@Suusje Klinkt als een leuk onderwerp! Wil je na je afstuderen ook een andere baan of heb je nu al leuk werk?



@Zuurtje Goed dat je de draad weer oppakt. De administratie is heel saai en vervelend, goed dat je dat wegegewerkt hebt!

.

Haha, dat heb ik ook altijd dat ik niet op de weegschaal wil als ik denk dat ik ben aangekomen. Eigenlijk wil ik me pas wegen als ik een heel duidelijk vermoeden heb dat ik ben afgevallen.



Hoe is het boek?

.

He meiden,



Wat is dit nou allemaal? Niet durven wegen? Chipjes eten? Snoep 'goedkeuren' omdat je het gekregen hebt? Meisjes toch...



Hier gaat het gelukkig heel anders. Het gaat nog steeds goed. Ik ben er zo trots op en ik put er motivatie en vertrouwen uit. Afgelopen vrijdag maakte ik even een sommetje. Op 26 april 2007, 's middags, met kleren aan, woog ik 152.8 kilo. Afgelopen vrijdag was ik 128.8. Normaal noem ik buiten de dinsdag geen getallen, maar lieve meiden, dat is 24 kilo minder. 24 kilo! Ik kan me niet eens voorstellen waar dat gezeten heeft. Me voorstellen dat ik dat nu weer mee zou moeten zeulen leek me vreselijk. Die 24 kilo ben ik vast dichter bij mijn kleren die niet meer passen (korte termijn), mijn mooie, deftige jurk (middellange termijn) en een kindje (lange termijn). Het geeft zo'n kracht om te bedenken dat ik dat al bereikt heb.



26 april 2007 begon mijn traject bij Novarum. Na de eerste week werden we gewogen. Het is het hoogste getal dat ik ooit op een weegschaal (met mij erop) heb zien staan. En waarschijnlijk was ik een week daarvoor nog iets zwaarder. Die eerste week had ik immers alweer goed mijn best gedaan met gezond doen. 152.8 is dus niet helemaal eerlijk te vergelijken met de 128.8 van vorige week, maar voor mij is het goed genoeg.



Ik word er overmoedig van. Toen ik opstond vanmorgen keek ik naar buiten en zag een schamel zonnetje. Heb een stoer camo-print rokje aan tot net boven de knie, een zomers shirtje erboven, ik klikklak op zomerse hakjes door het gebouw en heb mijn schouders recht en mijn kin omhoog. Misschien voor velen te opzichtig voor iemand van mijn postuur, maar voor mij past het helemaal bij hoe ik me voel. Trots en gemotiveerd!



Nu jullie!



Mijn lekkere trek ben ik niet helemaal de baas geworden en daar baal ik best van. Maar tot op heden is het matig en val ik nog steeds af. Morgen zullen we het zien, of het me opbreekt of dat ik het kan hebben. Morgen is weer weegdag.



En ik was de afgelopen week nog ongesteld ook. Dat gaat vanbinnen bij me niet zo lekker. Daar was ik dus zo ziek van. Het is zo onregelmatig dat ik ook niet wist dat ik me daarom zo naar voelde. Afgelopen weekend was het weer over en dat leverde weer wat extra beweging op.



Zuurtje, mijn persoon aan de buitenkant wordt minder en de binnenkant meer.



Werkt je werkschema nog steeds? En je uitzicht op een opleiding of baan. Is daar nog iets veranderd?



Je basis klinkt echt oke. Streng zijn is niet nodig. Redelijk zijn wel. Zilver bereik je door discipline, maar ook door enthousiasme. Sta jezelf af en toe iets toe. Maar bedenk ook dingen die je dagelijks vol kan houden. Voor mij heb ik mijn dagelijkse voedsel een beetje vaste vorm gegeven. Elke ochtend yoghurt met muesli of cruesli. Lekker en makkelijk. Vult ook goed. Tussendoor ’s ochtends en 's middags alleen verantwoorde tussendoortjes. In mijn geval LU Time Out chocolade. En/of fruit. 's Middags in de kantine niet snacken (maximaal een keer per maand ofzo) en kiezen voor donker brood en mager beleg. Avonds een complete maaltijd met groente of bij gebrek aan groente een schaaltje sla en/of rauwkost ernaast. Toetjes vaak mager of halfvol en alleen af en toe iets slechts. Mona Toetje van de Maand bijvoorbeeld, elk meisje heeft haar zwaktes. 's Avonds kan ik dan vaak nog wel iets snoepen of snacken. Een beetje, geen hele verpakkingen. En dat is zo heel goed vol te houden. Doe jij het zoveel anders dan?



Wat betreft je verleidingen: het helpt echt om een plan te maken. Als je van tevoren met jezelf afspreekt waar de grens ligt is het vaak best te doen. Als je de grens nog moet bepalen als de verleiding al voor je neus staat, is het veel moeilijker..



Ik denk wel dat als de weegschaal me morgen een verkeerd getal presenteert, dat ik dan de knop weer omgooi en weer strenger ga zijn, maar dan is dat omdat mijn lichaam aangeeft dat het nodig is.



Hoe is het boek? Of nog steeds niet begonnen? Ben echt reuze nieuwsgierig. Vooral omdat mijn maat nu XXXXXXL is. Ik heb mijn boekentip al uitgebreid genoemd, het werkt echt voor mij, maar ieder het zijne en ik sta overal voor open.



Hoe was het squashen? Viel het een beetje mee? Met wie ging je? Je verloofde?



Nog steeds last van het knagende gevoel dat je bent aangekomen? Kun je me uitleggen waarom je dat denkt, want je bent toch hartstikke goed bezig.



Super dat je het er zo goed met je lief over kan hebben. Hij moet ook wat kilo's kwijt? Samen is het echt makkelijker!



Bells, al wat gehoord van je sollicitatie? Ben echt benieuwd of het je gaat lukken! Kan me voorstellen dat alleen al het posten van de brief je een berg opluchting gebracht heeft.



De slak is heeeeel herkenbaar. Je wil vanalles, je begint met goede moed te klimmen en telkens neemt je enthousiasme en je motivatie af en zak je weer een stuk naar beneden. Maar goed onthouden: de slak moest 20 meter. Elke dag 5 omhoog en elke nacht 4 terug. Uiteindelijk kostte het toch maar 16 dagen. De moraal: het is de moeite om je best te blijven doen en telkens te starten en terug te zakken, dan vooraf in te zetten op het magere resultaat van 1 meter per dag, want dan had het je mooi 20% extra tijd gekost om hetzelfde resultaat te behalen!



De gewone-dagen-vs-feestdagen-theorie is herkenbaar, maar werkt niet zo lekker bij mij. Als ik zin heb, wil ik wat kunnen nemen en niet mezelf moeten weerhouden tegen wil en dank. Ik wil regelmatig wat kunnen nemen, maar met mate. Dagen dat er bezoek komt of als het weekend is, wil ik ook wat kunnen nemen. Tot nu werkt het. Maar dat neemt niet weg dat als het voor jou werkt (al is het maar in theorie), ik me kan voorstellen dat je er houvast aan hebt.



Wat mijn afstuderen betreft: ik weet het allemaal nog niet. Wat ik doe is leuk, maar dat komt vooral door de bedrijfscultuur en de collega's. het werk is onder m'n niveau. Nu nog niet, maar over een half jaar zeker. Ik twijfel nog steeds of ik niet voor de klas wil op de basisschool. Maar voorlopig twijfel ik nog even en ga ik eerst dit diploma in de wacht slepen. Ik ben er klaar voor! Mede dankzij mijn vriendje als externe motivator is het eindelijk zo ver dat ik er echt iets mee ga doen.



Nou, mijn werkdag zit erop. Nu thuis kip met komatsuna, een uitje, woksaus en mie maken. Toch leuk, zo'n biologisch groentepakket.



Tot snel! Dikke knuffel voor jullie dappere meiden! Hou vol!



Liefs, Suus

.

Hai Zuurtje,



Dank voor de lof. Dit is toch waar een lotgenotenforum voor bedoeld is?



Ik ben heel benieuwd waar je op uit gaat komen!



Succes!



Liefs, Suus

.

Goedemorgen,



vandaag weer weegdag. 128.6 kilo. Ben drie ons afgevallen ten opzichte van vorigwe week. Maar afgevallen is afgevallen! Doordat ik niet lekker was heb ik niet gezwommen en ben ik niet naar linedancen geweest. Dat moet ook iets gedaan hebben met mijn lijf. Onder het voorbehoud dat het volgende week weer meer is, ben ik vandaag tevreden.



Liefs, Suus

Zuurtje, you rock! Je durfde je te wegen! Echt stoer!



Natuurlijk komt het goed! Denk je eens in wat je zou wegen als je er niet steeds mee bezig was... Not a pretty picture...



3 kilo is echt haalbare kaart. De vraag is alleen hoe JIJ dat het beste kan doen. Misschien met het lezen van je boek. Ik heb op bol.com tot en met bladzijde 16 gelezen. Het spreekt me aan, maar ik ben er nog niet over uit of ik het hele boek wil lezen.



Ik had nog nooit gehoord van PON en heb met plezier hun site bezocht. Wat een berg waardevolle nieuwe info! Hoe typisch dat jouw zus daar werkt. Kan me goed voorstellen dat het frustrerend is: zij wel en jij niet. Begrijpt ze je daardoor wel beter?



Nog iets meer dan 7 kilo. Komt goed! Net als die 3 van jou. Zeker weten! Enneh... Het kan toch niet zo zijn dat ik sneller 7 kilo kwijt ben dan jij 3??? Denk daar maar eens over na!



Liefs, Suus

.

Kijk toch eens! Wat een goede moed ineens! Heerlijk om te lezen!



Mijn gezin -papa, mama en ik- bestaat uit alleen maar dikke mensen. Mama is rond de 100 kilo en lijnt al zolang ik me kan herinneren. Poeders en shakes, Weight Watchers, gekke populaire diëten, ze heeft alles al eens geprobeerd. En in het weekend gewoon snacken en eten, want dat is 'gezellig'. Ze is mijn voorbeeld hoe ik NIET wil zijn. Papa was een Michelin-mannetje. Kleiner dan ik en heel zwaar. Toen hij op zijn 63e overleed vorig jaar was hij rond de 170 kilo. Food for thought...



Paps en mams zijn gescheiden en hebben aan hun zijde soort van normale (qua postuur dan ) mensen gevonden.



Mama heeft mij altijd kort gehouden. Op de basisschool was ik normaal van omvang. Snoep en koek werd achter slot en grendel bewaard en ik kreeg het alleen gedoseerd. Toen ik 12 was en met zakgeld op zak naar de middelbare school ging, was het hek dan ook van de dam.



In mijn brugklasjaar werd ik 30 kilo zwaarder en ging ik van een heel normale 55 kilo naar behoorlijk overgewicht: 85 kilo. Vanaf toen ging het van kwaad tot erger. Getuige de huidige stand van zaken...



Ik neem het stiekem mijn mama kwalijk dat ze me niet heeft geleerd om met eten om te gaan. Ze hield het bij me weg. Misschien heeft ze het wel geprobeerd, maar lukte het niet, kan ook. Het onderwerp is bij ons thuis in ieder geval niet bespreekbaar. Mama en ik hebben té verschillende herinneringen aan dezelfde gebeurtenissen. De waarheid zal wel ergens in het midden liggen.



Wel fijn dat het bij jullie geen issue was. Dat scheelt weer een frustratie.



Now the good stuff! Competitie is goed! Ik wil wel competitie! Bells, doe je mee? Wedstrijdje afvallen. Ongezonde acties tellen als valsspelen en leiden tot diskwalificatie!



Zonder, gekheid. Een beetje competitie vind ik wel lekker. Ik wil wel beter zijn dan de concurrentie. Dat heb ik wel gemerkt in groepstherapie. Maar goed, jouw 3 tegen mijn 7, Zuurtje. We gaan het zien!



Je weet nu dat je volgende week dinsdag gaat wegen. Alle reden dus om je in te zetten voor een mooi resultaat op je eerste weegdag!



Succes!



Liefs, Suus

Oh wat leuk dat er weer zoveel geschreven wordt, dat motiveert me enorm! Kan nu niet uitgebreid reageren, want ik ben op mijn werk, maar ik heb wel even bijgelezen. Een milde vorm van competitie bevalt me ook wel, ik denk dat ik er wel baat bij heb als ik iets moet ipv dat ik het zelf wel prettig zou vinden. Ik ga voor de 2 kilo die mijn eerste tussendoel zijn (verplaats mijn eigen weegdag wel even naar zondag, want heb zelf geen weegschaal dus moet bij ouders wegen, ik zal wel mijn mond houden totdat jullie je ook hebben gewogen )

.

Pfff, ik wil al dagen reageren, maar kom er niet aan toe. Dan maar even vanaf mijn werk



@familie Ik ben eigenlijk heel gezond opgevoed. Eten was niet echt een issue, gewoon normaal je bord leeg eten. Bij de thee een koekje en verder fruit of brood als ik honger had. In het weekend cola en een bakje chips. Alleen jat ik al zo lang ik me kan herinneren snoep uit snoepkast. Geen idee waar dat vandaan komt, mijn ouders waren wel streng over snoepen maar ze hielden het ook niet krampachtig bij me weg. Wel waren ze soms niet consequent. Mijn vader is zelf een enorme snoeperd en daardoor ook altijd te zwaar geweest (ik denk dat hij maximaal 110 kilo heeft gewogen, nu rond de 90). Mijn moeder geeft niet zoveel om zoetigheid en zal ook nooit een hele zak chips in een keer opeten. Ze snapt ook niet dat ik dat wel wil. Doordat zij zo verschillend zijn, hebben ze dat ook wel eens anders op mij overgebracht. Dan zei mijn vader: eet dat laatste koekje toch ook op, dan is het pak leeg en mijn moeder op een andere dag: een koekje is echt genoeg!

Ik heb wel heel erg van allebei meegekregen dat eten weggooien zonde is en om altijd genoeg in huis te hebben voor gasten. Resulaat: ik eet die hele voorraad voor de gasten zelf helemaal op. Dat bedoelden ze natuurlijk niet



@sollicitaie Ik heb nog niks gehoord



@Zuurtje Lastig al die tegenstrijdigheden en de moeilijkheden van emoties en eten die met elkaar verbonden zijn. Fijn dat je verloofde meehelpt om inzicht te krijgen in het hoe en waarom van je eetpatroon en dat hij zelf er ook mee bezig is. Wij steunen elkaar hier natuurlijk op het forum, maar het lijkt me ook fijn om irl iemand te hebben om erover te praten. Het boek klinkt heel interessant! Ik zag laatst iets op Canvas over het boek 'Mijn man is op dieet, maar hij weet het niet'. Een dieetboek voor Bourgondiërs, aldus de schrijfster. Zij wilde graag afvallen, maar durfde het niet goed te vertellen omdat ze bang was dat ze zou falen en dat iedereen het dan zou weten (heel herkenbaar!). Dus verzon ze allerlei recepten die wel licht waren, maar waarvan niemand dacht dat het dieetrecepten waren. Haar man, die ook te zwaar was, viel en passent ook de nodige kilo's af. Ben heel benieuwd naar de recepten in het boek, maar het is helaas nog niet in Nederland te krijgen.



@ Suusje Je hebt helemaal gelijk, zolang je maar afvalt. Je gewicht denkt niet in weken, dus het is niet meer dan logisch dat het de ene keer wat meer is dan de andere keer zolang je de dalende lijn maar vasthoudt. Ik vroeg me af: hoe kijkt je moeder naar jou nieuwe levensstijl? Motiveert het haar om het ook te proberen, of is ze er na een levenlang diëten wel klaar mee?

.

Heb me vandaag gewogen en ik verklap het alvast, want het is mijn 'startgewicht'. Ik weeg nu 76 kilo (ben ondanks mijn recente dipje dus niet aangekomen ). Daar wil ik dus 2 kilo vanaf hebben voordat Zuurtje er 3 af heeft en Suusje 7, zou toch moeten lukken! Ik ga trouwens zelf een weegschaal kopen, want kan me volgende week al niet bij mijn ouders wegen.



Met eten gaat het weer wat beter. De gezonde dingen nemen weer de overhand. Ik moet denk ik accepteren dat hoewel het misschien geen klassiek dieet is wat ik volg, maar dat ik voor mijn gevoel toch moet lijnen. Ik kán niet eten wat ik wil, daarvoor wil ik simpelweg te veel eten. Ik moet me dus altijd inhouden, waardoor ik al heel snel een lijngevoel heb.



Ik ben trouwens in mijn vorige post over mijn familie vergeten te vertellen dat ik ook een broertje heb. Voor hem en tussen ons is eten helemaal geen issue, daarom had ik 'm dr niet bijgezet, maar vond het nu zo onaardig staan



@Zuurtje, vervelend van die blessure. Ik hoop dat het meevalt en dat je met fysiotherapie weer snel op de been bent. Verder klinkt alles waar je mee bezig bent best heftig! Ik ben nu wel nieuwsgierig naar dat boek. Ik vind het knap dat je nu door blijft gaan met goed eten. Ik verslap al snel als ik met mijn hoofd ergens anders ben. Hoe was het huis waar jullie zijn gaan kijken?

Vandaag gewogen. Ben NIET blij...



129.5. Da's 9 ons meer dan vorige week!



Deze week hard er tegenaan om dat recht te zetten. Moet lukken. Ben net vijf dagen vrij geweest, dus ik weet wel hoe het komt...



Dit wil ik echt niet. Wil niet meer aankomen. Nooit meer! Voel me ook naar. Om 1000 redenen. Ben zenuwachtig voor mijn afspraak bij de gynaecoloog vanavond. Mijn werk gaat verhuizen waardoor ik waarschijnlijk een andere baan moet zoeken. Ik heb al een week keelpijn waar niets aan te doen is (zegt de dokter), want het is 'maar' een verkoudheid op mijn keel. En ik heb ongelooflijk k*t geslapen vanwege het giga-onweer.



Dit is NIET mijn dag...



Later meer.



Liefs, Suus

.

.

Suusje, ook van mij een dikke knuffel Wat een rotdag. Het lichtpuntje is dat er morgen weer een nieuwe dag is, nieuwe ronde, nieuwe kansen. Moet je bij je werk weg als ze gaan verhuizen of gaan ze zo ver weg dat het niet meer te reizen is? Hoe ging het bij de gyneacoloog?



Zuurtje, jij gefeliciteerd! Super goed, het begin is nu dan toch echt gemaakt Zet 'm op voor weer zo'n resultaat volgende week!