Overig
alle pijlers
Ik ben een schijterd
zaterdag 18 april 2009 om 20:16
Ja, ok, ik schijt, net als iedereen. Ik ben jullie maar alvast voor
Nu moet je weten, ik draai mijn hand niet om voor een last minute vlucht naar een vage bestemming om in mijn eentje een hostel te zoeken, tussen baardige geile gekken te slapen en uit een vliegtuig te springen. So far so good.
Ik heb tijden als een lijk geleefd (en heb zo'n kramp overal dat die rigor mortis nu niet eens zo'n vreemd idee is), maar ben weer wat actiever aan het worden.
Ik zou graag weer dingen doen waar ik goed in ben of zou kunnen zijn. Je zou het niet zeggen, maar ooit was ik erg sportief. Ik ben nog steeds atletisch gebouwd en niemand zou vermoeden dat ik met een fles drank en zakken chips mijn dagen doorbreng.
Maar ik wil echt weer sporten. Ik vind fitness niks an, daar kon ik mezelf echt met moeite niet eens naartoe slepen. Maar heb afgelopen weekend getennist en guess what, ik heb talent. Nu komt dat niet als volslagen verrassing, want ik kan onmogelijk die sportgenen van ouders en de hele familie (ik word al moe als ik denk aan hun sportiviteit denk) hebben gemist. Ooit zou ik ook weleens, net als mijn familie, de marathon willen lopen, maar laten we niet op de zaken vooruit lopen.
Mijn uni biedt verschillende zaken aan. Je kunt tennissen, je kunt paardrijden, je kunt kung fu lessen nemen. Maar, en nu komt het....
Ik DURF niet. Bang dat ik er niet uitzie als ik iets niet goed doe, bang dat ik niemand ken (totaal absurd aangezien ik altijd alleen reis, en vaak zat alleen in onbekende kroegen te vinden ben). Nu heb ik nog een beetje een paardentrauma (ongeluk gehad), maar ik zou wel weer erg graag rijden. Tennissen vind ik erg leuk, maar ik geloof dat je die baan enkel kunt huren en ik ken niemand die mee wil. Kung fu....ik ben er gewoon bang voor (niet om een trap te krijgen, maar om hoe ik over kom, dat ik een eenling ben...).
En dan het ergste, geen sport, maar: pianoles. Heb al 3(!) keer afgebeld. Ik vind het doodeng. Toen ik jaaaaaren geleden begon was het geen probleem, ik was ook erg goed (muziekgenen hebben we ook, en gektegenen) maar toch, ik schaam me als ik iets fout doe (jaja, ik hoor jullie denken: je zit er om te leren!) en ik lijk wel een Parkinsonpatient als iemand mee zit te kijken als ik op die toetsen ram.
Wie herkent dit, heeft ultieme tips ('gewoon doen' zou ik begrijpen, maar ik sterf duizend doden bij de gedachte) of heeft een geweldige psychologische verklaring voor deze achterlijkheden?
*pakt fles van Minny Fred af en drinkt zichzelf alvast moed in*
Nu moet je weten, ik draai mijn hand niet om voor een last minute vlucht naar een vage bestemming om in mijn eentje een hostel te zoeken, tussen baardige geile gekken te slapen en uit een vliegtuig te springen. So far so good.
Ik heb tijden als een lijk geleefd (en heb zo'n kramp overal dat die rigor mortis nu niet eens zo'n vreemd idee is), maar ben weer wat actiever aan het worden.
Ik zou graag weer dingen doen waar ik goed in ben of zou kunnen zijn. Je zou het niet zeggen, maar ooit was ik erg sportief. Ik ben nog steeds atletisch gebouwd en niemand zou vermoeden dat ik met een fles drank en zakken chips mijn dagen doorbreng.
Maar ik wil echt weer sporten. Ik vind fitness niks an, daar kon ik mezelf echt met moeite niet eens naartoe slepen. Maar heb afgelopen weekend getennist en guess what, ik heb talent. Nu komt dat niet als volslagen verrassing, want ik kan onmogelijk die sportgenen van ouders en de hele familie (ik word al moe als ik denk aan hun sportiviteit denk) hebben gemist. Ooit zou ik ook weleens, net als mijn familie, de marathon willen lopen, maar laten we niet op de zaken vooruit lopen.
Mijn uni biedt verschillende zaken aan. Je kunt tennissen, je kunt paardrijden, je kunt kung fu lessen nemen. Maar, en nu komt het....
Ik DURF niet. Bang dat ik er niet uitzie als ik iets niet goed doe, bang dat ik niemand ken (totaal absurd aangezien ik altijd alleen reis, en vaak zat alleen in onbekende kroegen te vinden ben). Nu heb ik nog een beetje een paardentrauma (ongeluk gehad), maar ik zou wel weer erg graag rijden. Tennissen vind ik erg leuk, maar ik geloof dat je die baan enkel kunt huren en ik ken niemand die mee wil. Kung fu....ik ben er gewoon bang voor (niet om een trap te krijgen, maar om hoe ik over kom, dat ik een eenling ben...).
En dan het ergste, geen sport, maar: pianoles. Heb al 3(!) keer afgebeld. Ik vind het doodeng. Toen ik jaaaaaren geleden begon was het geen probleem, ik was ook erg goed (muziekgenen hebben we ook, en gektegenen) maar toch, ik schaam me als ik iets fout doe (jaja, ik hoor jullie denken: je zit er om te leren!) en ik lijk wel een Parkinsonpatient als iemand mee zit te kijken als ik op die toetsen ram.
Wie herkent dit, heeft ultieme tips ('gewoon doen' zou ik begrijpen, maar ik sterf duizend doden bij de gedachte) of heeft een geweldige psychologische verklaring voor deze achterlijkheden?
*pakt fles van Minny Fred af en drinkt zichzelf alvast moed in*
zaterdag 18 april 2009 om 22:02
Durf je een advertentie op te hangen in de uni of waar dan ook voor een sportmaatje? Iemand die net als jij wel wil maar nog de eerste stap moet zetten en niet alleen durft?
Die mensen bestaan hoor. Mss. niet zo extreem als jou, maar beginners zijn maar wat blij als ze een andere beginner treffen.
Ik denk dat samen gaan wat makkelijker zal zijn om erin te komen dan alleen gaan. Moet je wel nog even van je high horse af komen dat je zo verschrikkelijk anders bent dan de rest. Ten eerste ben je dat niet, of in veel mindere mate dan je zelf denkt, ten tweede kun je ook als verschrikkelijk anders mens best matchen met andere mensen, als je maar wil.
(We zullen het maar niet meer over therapie hebben. Maar eigenlijk is alles wat je tussen de regels door schrijft om te huilen. Waarom lukt het je nu maar niet om een sparring partner te vinden, een proffesional, die jou kan begeleiden bij deze toch behoorlijk grote issues?)
Die mensen bestaan hoor. Mss. niet zo extreem als jou, maar beginners zijn maar wat blij als ze een andere beginner treffen.
Ik denk dat samen gaan wat makkelijker zal zijn om erin te komen dan alleen gaan. Moet je wel nog even van je high horse af komen dat je zo verschrikkelijk anders bent dan de rest. Ten eerste ben je dat niet, of in veel mindere mate dan je zelf denkt, ten tweede kun je ook als verschrikkelijk anders mens best matchen met andere mensen, als je maar wil.
(We zullen het maar niet meer over therapie hebben. Maar eigenlijk is alles wat je tussen de regels door schrijft om te huilen. Waarom lukt het je nu maar niet om een sparring partner te vinden, een proffesional, die jou kan begeleiden bij deze toch behoorlijk grote issues?)
zaterdag 18 april 2009 om 22:07
Mamzelle, je slaat de plank volledig mis. Ik weet waar ik over praat. Mijn faculteit trekt mensen aan die volledig tegengesteld zijn aan mijzelf, ik ben bovendien een buitenlander hier en heb een zeer ander leven (geleid). Van hun kant is het ook erg merkbaar: ik pas er niet tussen.
Het gaat beter met me dan ooit. Praat me alsjeblieft geen problemen aan. Eerlijk gezegd vind ik jou meer in een slachtofferrol zitten dan ik. En ik heb op een ander topic mijn visie op therapie al weergegeven.
Waarom heb jij de neiging dit weer een huiltopic te maken, terwijl ik er tamelijk ludiek insta? Gelieve dat te staken.
Het gaat beter met me dan ooit. Praat me alsjeblieft geen problemen aan. Eerlijk gezegd vind ik jou meer in een slachtofferrol zitten dan ik. En ik heb op een ander topic mijn visie op therapie al weergegeven.
Waarom heb jij de neiging dit weer een huiltopic te maken, terwijl ik er tamelijk ludiek insta? Gelieve dat te staken.
zaterdag 18 april 2009 om 22:29
"Wie herkent dit, heeft ultieme tips ('gewoon doen' zou ik begrijpen, maar ik sterf duizend doden bij de gedachte) of heeft een geweldige psychologische verklaring voor deze achterlijkheden?"
Ja hoor de verklarin, hou je vast daar komt hij:
"Je bent n mens"
en ik zou niet graag aal die mensen de kost geven die voor ze ergens aan beginnen 3 keer (of vaker) diep ademhalen, en dan nog weigeren voor de hindernis. En dan na nog n paar keer ademen het toch proberen, en er dan achterkomen dat de zaal vol zit met mensen die eigenlijk niet durfden
Misschien dat die gedachte helpt?
Ja hoor de verklarin, hou je vast daar komt hij:
"Je bent n mens"
en ik zou niet graag aal die mensen de kost geven die voor ze ergens aan beginnen 3 keer (of vaker) diep ademhalen, en dan nog weigeren voor de hindernis. En dan na nog n paar keer ademen het toch proberen, en er dan achterkomen dat de zaal vol zit met mensen die eigenlijk niet durfden
Misschien dat die gedachte helpt?
De waarheid is dat iedereen zomaar wat probeert
zondag 19 april 2009 om 01:44
Mamz laat je niet zo kleineren pls
Digi, waar haal je het toch steeds vandaan dat je zo anders bent dan de rest? Een ander accent? Pfff. Een andere levensstijl? Denk je dat de rest van de zaal niet neukt ofzo? Of nooit uit een vliegtuig gesprongen is (wat we al 386 keer hebben moeten lezen), of gesnoven, gezopen, of gedramaqueend heeft? Nog nooit alleen op vakantie is geweest, of alleen in een kroeg heeft zitten koekeloeren? Het ergste is nog dat je dit "denk"beeld gebruikt om er maar de brui aan te geven. Daarin ben dus daadwerkelijk wél anders dan de rest van de collegezaal, in het excuses verzinnen om niet door te zetten. Verder is het mij een compleet raadsel wat je met dit topic wil. Die andere van vandaag vond ik grappig, en een keer wat anders, over dat de drank op was. Maar dit is het zoveelste analyseer-mij-en-dan-zeg-ik-waarom-je-ernaast-zit-topic.
Digi, waar haal je het toch steeds vandaan dat je zo anders bent dan de rest? Een ander accent? Pfff. Een andere levensstijl? Denk je dat de rest van de zaal niet neukt ofzo? Of nooit uit een vliegtuig gesprongen is (wat we al 386 keer hebben moeten lezen), of gesnoven, gezopen, of gedramaqueend heeft? Nog nooit alleen op vakantie is geweest, of alleen in een kroeg heeft zitten koekeloeren? Het ergste is nog dat je dit "denk"beeld gebruikt om er maar de brui aan te geven. Daarin ben dus daadwerkelijk wél anders dan de rest van de collegezaal, in het excuses verzinnen om niet door te zetten. Verder is het mij een compleet raadsel wat je met dit topic wil. Die andere van vandaag vond ik grappig, en een keer wat anders, over dat de drank op was. Maar dit is het zoveelste analyseer-mij-en-dan-zeg-ik-waarom-je-ernaast-zit-topic.
Iets wat vier dagen bloedt en niet doodgaat is niet te vertrouwen.
zondag 19 april 2009 om 01:56
Ik ben net zo'n schijterd hoor.
Durfde ik net weer te gaan sporten, en ja ik vond het zo leuk dat ik het ineens 5x per week deed, kreeg ik ineens te maken met de ellende dat fibromyalgie of reuma heet.
Gevolg dat het nu voor mij te pijnlijk is om nog te gaan.
Nu ben ik ook bang wat mij allemaal te wachten staat, tegen welke problemen ik nu allemaal ga oplopen..
Maarja ik heb geleerd om dingen positief te bekijken dus daar slaan we ons ook wel weer doorheen.
En heel eerlijk gezegt dacht ik wel dat jij een superwijf was die heel de wereld aan kon.
En dat kan je wel hoor!
Durfde ik net weer te gaan sporten, en ja ik vond het zo leuk dat ik het ineens 5x per week deed, kreeg ik ineens te maken met de ellende dat fibromyalgie of reuma heet.
Gevolg dat het nu voor mij te pijnlijk is om nog te gaan.
Nu ben ik ook bang wat mij allemaal te wachten staat, tegen welke problemen ik nu allemaal ga oplopen..
Maarja ik heb geleerd om dingen positief te bekijken dus daar slaan we ons ook wel weer doorheen.
En heel eerlijk gezegt dacht ik wel dat jij een superwijf was die heel de wereld aan kon.
En dat kan je wel hoor!
zondag 19 april 2009 om 02:03
P.S. Ik lees ergens; geen hond vermoedt dat ik de dag doorbreng met drank en chips. Ten eerste denk ik dat mensen dat misschien in hun donkerbruine achterhoofd ergens wél vermoeden, dat jij de basis niet goed legt. Die zijn ook niet gek. Ten tweede red je het zonder die basis inderdaad niet/ nergens. Het is je al vaker geadviseerd, begin die hele psychologische safari van je nou eens met gewoon normaal eten, drinken en slapen. Het slaat nergens op als je gezellig gaat hobby-en op de tennisbaan of achter de piano terwijl je uit elkaar valt. Terwijl dat op zich best goede ideeen zijn.
Iets wat vier dagen bloedt en niet doodgaat is niet te vertrouwen.
zondag 19 april 2009 om 02:15
Ik denk het, Very Cherrie schrijft het op.
Applaus!! *chearleader*
Als jij nou es stopt met te denken dat je zo bijzonder bent, dan ben je al een heel eind. Je bent net zo simpel, en net zo intelligent (ja echt!) als de meesten om jou heen. Je ben een buitenlander zeg je? Mens, je bent een Nederlander in Belgie. Das net als de buurvrouw hier op bezoek!
Maak je niet zo te sappel en hou op met al die smoezen. Regel gewoon je leven. Dan pas ben je een echt stoer wijf. En intelligent.
Dahag.
Applaus!! *chearleader*
Als jij nou es stopt met te denken dat je zo bijzonder bent, dan ben je al een heel eind. Je bent net zo simpel, en net zo intelligent (ja echt!) als de meesten om jou heen. Je ben een buitenlander zeg je? Mens, je bent een Nederlander in Belgie. Das net als de buurvrouw hier op bezoek!
Maak je niet zo te sappel en hou op met al die smoezen. Regel gewoon je leven. Dan pas ben je een echt stoer wijf. En intelligent.
Dahag.
zondag 19 april 2009 om 02:37
""maar ben nog steeds enorm bang voor afwijzing en falen.""
Dat is jouw grootste probleem denk ik, Digi. Je zegt wel steeds heel stoer 'het kan me niet schelen wat men van me denkt'', maar alles wijst erop en je zegt het ook al zelf.
En dat heeft bijna ieder mens, denk ik. Het is voor mij igg heel herkenbaar. Alleen, hoe ga je ermee om? In jouw geval te obsessief, lijkt mij. Dat moet je loslaten. Heb ik ook gedaan op de meest makkelijke manier. Door mezelf constant in te prenten dat ik toch nooit voor iedereen de leukste/beste/grappigste/mooiste/meest sexy etc. ect. kan zijn. En dat iedereen wel eens op zijn bek gaat. En ouder worden helpt ook daarbij.
Digi, je hebt genoeg talenten. Die hoef je niet eens zelf te noemen. Je lijkt mij (gebaseerd op zoverre ik je ''ken" via dit forum) een hele leuke vrouw. Neem dat eens aan, geloof er zelf in en handel ernaar zonder naast je schoenen te lopen en TE hoog van de toren te blazen.
Geloof in jezelf en DOE de dingen die je zo graag wilt. Doe je het niet, houd je er alleen spijt aan over. Eigenlijk is het heel simpel, niet zeiken, DOEN!
En heel veel sterkte met het liefdesverdriet.
Dat is jouw grootste probleem denk ik, Digi. Je zegt wel steeds heel stoer 'het kan me niet schelen wat men van me denkt'', maar alles wijst erop en je zegt het ook al zelf.
En dat heeft bijna ieder mens, denk ik. Het is voor mij igg heel herkenbaar. Alleen, hoe ga je ermee om? In jouw geval te obsessief, lijkt mij. Dat moet je loslaten. Heb ik ook gedaan op de meest makkelijke manier. Door mezelf constant in te prenten dat ik toch nooit voor iedereen de leukste/beste/grappigste/mooiste/meest sexy etc. ect. kan zijn. En dat iedereen wel eens op zijn bek gaat. En ouder worden helpt ook daarbij.
Digi, je hebt genoeg talenten. Die hoef je niet eens zelf te noemen. Je lijkt mij (gebaseerd op zoverre ik je ''ken" via dit forum) een hele leuke vrouw. Neem dat eens aan, geloof er zelf in en handel ernaar zonder naast je schoenen te lopen en TE hoog van de toren te blazen.
Geloof in jezelf en DOE de dingen die je zo graag wilt. Doe je het niet, houd je er alleen spijt aan over. Eigenlijk is het heel simpel, niet zeiken, DOEN!
En heel veel sterkte met het liefdesverdriet.
zondag 19 april 2009 om 09:18
VC, natuurlijk kom jij even sneren.
Ik vind mijzelf niet beter, geweldiger, specialer of toffer dan wie dan ook. Ik ben gewoon echt een vreemde eend in de bijt (en overweeg sterk volgend jaar mijn studie in avondstudie te doen). Ik pas gewoon niet goed tussen de mensen op mijn faculteit. Andere levenstijl, andere principes, ik krijg kritiek op mijn milieuvervuilende reizen, mijn mening. Of zijn jullie allemaal zo goed dat jullie in werkelijk elke groep passen?
Dit topic was nooit bedoeld voor een psychologische analyse (dat schreef ik erbij uit sarcasme) en staat op Overig, niet op Psyche. Belgie is een land -als je er woont- dat helemaal niet op Nederland lijkt (en ik ben ook geen naieveling, ik heb in meerdere landen gewoond). Belgen in NL erkennen de clash, en Nederlanders in Belgie hebben ook moeite met veel zaken. Dus dat kun jij Nijntje (en ik snap wel dat jij in een heel ander continent hebt gewoond) niet bagatelliseren alsof het bij de buurvrouw op de koffie gaan is.
en VC, FYI: ik open continu ludieke topics, jij mag mij niet (fine by me) en wil dus enkel de negatieve kanten zien en van mij een basketcase maken (nu zul je ongetwijfeld zeggen dat ik het zelf doe). JA, ik heb een enorme kutperiode achter de rug. Maar het gaat nu goed met me, ik leef weer, ik slik nooit meer Ad's en aanverwant spul omdat het mijn geest vertroebelt en kan eindelijk helder nadenken. Slachotffer heb ik me nooit gevoeld en zo wens ik ook niet gezien te worden.
Therapie en co heb ik de deur uit gegooid. Ik moet het zelf doen. En dat doe ik, I came from a long way en voel me goed en word weer actief. Daar hoeft niemand voor te klappen ofzo, maar ik ben daar zelf trots op.
Ik heb gister al de sportclub gemaild en de pianoschool ook. De dag ervoor heb ik stukken plus CV ingestuurd voor m'n stageplek, eindelijk mijn bezwaarbrief geschreven aangaande mijn stufi en nog een paar zaken. Ik ben bezig met alles weer op orde te krijgen en daar cheer IK dan gewoon voor, omdat ik het heb gedaan, alleen.
Dit topic was geen hulpvraag, ik vind het namelijk koddig dat ik die vrees heb voor zulke simpele dingen (en vergelijk dat dan met zaken die niet alledaags zijn). Als dat getuigt van arrogantie, narcisme of ijdelheid, see if I care.
Dat wilde ik gewoon maar gezegd hebben. Meerdere mensen hebben faalangst, en ik was enkel benieuwd wat zij dan eng vonden, hoe ze dat aanpakten.
Hoe menselijk, niet?
Ik vind mijzelf niet beter, geweldiger, specialer of toffer dan wie dan ook. Ik ben gewoon echt een vreemde eend in de bijt (en overweeg sterk volgend jaar mijn studie in avondstudie te doen). Ik pas gewoon niet goed tussen de mensen op mijn faculteit. Andere levenstijl, andere principes, ik krijg kritiek op mijn milieuvervuilende reizen, mijn mening. Of zijn jullie allemaal zo goed dat jullie in werkelijk elke groep passen?
Dit topic was nooit bedoeld voor een psychologische analyse (dat schreef ik erbij uit sarcasme) en staat op Overig, niet op Psyche. Belgie is een land -als je er woont- dat helemaal niet op Nederland lijkt (en ik ben ook geen naieveling, ik heb in meerdere landen gewoond). Belgen in NL erkennen de clash, en Nederlanders in Belgie hebben ook moeite met veel zaken. Dus dat kun jij Nijntje (en ik snap wel dat jij in een heel ander continent hebt gewoond) niet bagatelliseren alsof het bij de buurvrouw op de koffie gaan is.
en VC, FYI: ik open continu ludieke topics, jij mag mij niet (fine by me) en wil dus enkel de negatieve kanten zien en van mij een basketcase maken (nu zul je ongetwijfeld zeggen dat ik het zelf doe). JA, ik heb een enorme kutperiode achter de rug. Maar het gaat nu goed met me, ik leef weer, ik slik nooit meer Ad's en aanverwant spul omdat het mijn geest vertroebelt en kan eindelijk helder nadenken. Slachotffer heb ik me nooit gevoeld en zo wens ik ook niet gezien te worden.
Therapie en co heb ik de deur uit gegooid. Ik moet het zelf doen. En dat doe ik, I came from a long way en voel me goed en word weer actief. Daar hoeft niemand voor te klappen ofzo, maar ik ben daar zelf trots op.
Ik heb gister al de sportclub gemaild en de pianoschool ook. De dag ervoor heb ik stukken plus CV ingestuurd voor m'n stageplek, eindelijk mijn bezwaarbrief geschreven aangaande mijn stufi en nog een paar zaken. Ik ben bezig met alles weer op orde te krijgen en daar cheer IK dan gewoon voor, omdat ik het heb gedaan, alleen.
Dit topic was geen hulpvraag, ik vind het namelijk koddig dat ik die vrees heb voor zulke simpele dingen (en vergelijk dat dan met zaken die niet alledaags zijn). Als dat getuigt van arrogantie, narcisme of ijdelheid, see if I care.
Dat wilde ik gewoon maar gezegd hebben. Meerdere mensen hebben faalangst, en ik was enkel benieuwd wat zij dan eng vonden, hoe ze dat aanpakten.
Hoe menselijk, niet?
zondag 19 april 2009 om 09:22
quote:Nijntje schreef op 19 april 2009 @ 02:15:
Ik denk het, Very Cherrie schrijft het op.
Applaus!! *chearleader*
Als jij nou es stopt met te denken dat je zo bijzonder bent, dan ben je al een heel eind. Je bent net zo simpel, en net zo intelligent (ja echt!) als de meesten om jou heen. Je ben een buitenlander zeg je? Mens, je bent een Nederlander in Belgie. Das net als de buurvrouw hier op bezoek!
Maak je niet zo te sappel en hou op met al die smoezen. Regel gewoon je leven. Dan pas ben je een echt stoer wijf. En intelligent.
Dahag.
Smoezen? Waar haal je dat nu vandaan? Faalangst is een smoes?
En VC, ik zie er niet uit alsof ik ongezond eet, dat bedoelde ik te zeggen. Ik zie eruit alsof ik wel sport. That's all. En ja, ik ben ook van plan mijn eetgedrag aan te passen (al mee bezig).
Maar ik zit hier niet om mezelf te verantwoorden. Leven zoals anderen dat van je verwachten, DAT is pas slap.
Ik vroeg ook niet om knuffels of bevestiging van mijn oh zo gewledig karakter (neem dit sarcastisch, want anders hoor ik weer dat ik arrogant ben), lief is het wel.
Ik denk het, Very Cherrie schrijft het op.
Applaus!! *chearleader*
Als jij nou es stopt met te denken dat je zo bijzonder bent, dan ben je al een heel eind. Je bent net zo simpel, en net zo intelligent (ja echt!) als de meesten om jou heen. Je ben een buitenlander zeg je? Mens, je bent een Nederlander in Belgie. Das net als de buurvrouw hier op bezoek!
Maak je niet zo te sappel en hou op met al die smoezen. Regel gewoon je leven. Dan pas ben je een echt stoer wijf. En intelligent.
Dahag.
Smoezen? Waar haal je dat nu vandaan? Faalangst is een smoes?
En VC, ik zie er niet uit alsof ik ongezond eet, dat bedoelde ik te zeggen. Ik zie eruit alsof ik wel sport. That's all. En ja, ik ben ook van plan mijn eetgedrag aan te passen (al mee bezig).
Maar ik zit hier niet om mezelf te verantwoorden. Leven zoals anderen dat van je verwachten, DAT is pas slap.
Ik vroeg ook niet om knuffels of bevestiging van mijn oh zo gewledig karakter (neem dit sarcastisch, want anders hoor ik weer dat ik arrogant ben), lief is het wel.
zondag 19 april 2009 om 09:33
Oh die clash tussen Ned en Belgen. Heeeeeeeeeeeel herkenbaar. Ik hoor exact hetzelfde van Belgische collega's en Nederlanders die ik ken die daar wonen. Op het oog hetzelfde maar eigenlijk compleet anders.
Waarom woon je eigenlijk in Belgie, Digi? Bevalt dat? Of denk je dat je minder problemen hier in Ned zou hebben omdat dat cultuurverschil er niet is?
Waarom woon je eigenlijk in Belgie, Digi? Bevalt dat? Of denk je dat je minder problemen hier in Ned zou hebben omdat dat cultuurverschil er niet is?
zondag 19 april 2009 om 09:33
En ik vind het echt heel naar dat de zaken waar ik wel zeker van ben, nu expres worden gebagatelliseerd. In sommige dingen blink ik uit. Is dat een zonde? Waarom moeten mensen per se zoiets naar beneden halen?
Nijntje, jij als wannabe coach zou deze techniek toch maar niet moeten gebruiken. Zeggen waar het op staat is prima, maar bepaalde zaken waarover jouw fictieve client dan zeker over is, moet je niet de grond in boren. Iets met maaiveld.
Nijntje, jij als wannabe coach zou deze techniek toch maar niet moeten gebruiken. Zeggen waar het op staat is prima, maar bepaalde zaken waarover jouw fictieve client dan zeker over is, moet je niet de grond in boren. Iets met maaiveld.
zondag 19 april 2009 om 09:36
Dank Lindy 
Klopt ook helemaal, ik ga dit niet als excuus gebruiken, maar: ik zat jaren aan allerlei pillen en heb dingen gedaan die ik niet meer weet, werd volslagen labiel en heb er zelfs een epileptische aanval door gekregen. Dat was de druppel. Niet meer van dat gedoe.
En ja Lin en Zwieb, de clash is groot. Er is eens een onderzoek geweest en de twee landen die het minst op elkaar lijken (in de EU) zijn NL en BE.
Op zich zou ik hier best weg willen. Maar studie (ik ga niet weer verkassen, echt niet, want dat zou de zoveelste keer zijn). En sja, het is een belastingparadijs....
Klopt ook helemaal, ik ga dit niet als excuus gebruiken, maar: ik zat jaren aan allerlei pillen en heb dingen gedaan die ik niet meer weet, werd volslagen labiel en heb er zelfs een epileptische aanval door gekregen. Dat was de druppel. Niet meer van dat gedoe. En ja Lin en Zwieb, de clash is groot. Er is eens een onderzoek geweest en de twee landen die het minst op elkaar lijken (in de EU) zijn NL en BE.
Op zich zou ik hier best weg willen. Maar studie (ik ga niet weer verkassen, echt niet, want dat zou de zoveelste keer zijn). En sja, het is een belastingparadijs....
zondag 19 april 2009 om 09:39
Zwieb, ik ben na mijn middelbare school meteen vertrokken naar Zuid-Europa, daar een jaar gezeten, teruggegaan en in Leiden Rechten ( ) gaan studeren, maar ik hou niet van studentensteden kwam ik achter en de groepjesmentaliteit (de verenigingen, wat het hospiteren voor een kamer haast onmogelijk maakte omdat ik niet bij een vereniging wilde). Dus ben ik gaan reizen, op de Balkan gaan werken en me en passant ingeschreven in Brussel (want met behoud van stufi, puur financiele reden dus).
Belgie heeft leuke dingen hoor, maar ik zit er al zo lang. Ik hoef ook niet per se in NL te wonen hoor, maar Belgie ben ik wel beu (alleen jammer dat ik mijn schattig Vlaams accent zal verliezen met verhuizing).
Belgie heeft leuke dingen hoor, maar ik zit er al zo lang. Ik hoef ook niet per se in NL te wonen hoor, maar Belgie ben ik wel beu (alleen jammer dat ik mijn schattig Vlaams accent zal verliezen met verhuizing).
zondag 19 april 2009 om 09:41
Even heel praktisch denkend Digi: als die studie hier ook bestaat (volgens mij wel, denk aan de eur en leiden) dan is gegarandeerd het niveau lager. Niet dat je dat nodig hebt kwa niveau maar wel kwa tijd en energie. Dan loop je sneller door je studie dan nu en ben je er eindelijk vanaf. Plus je krijgt vast een hoop vrijstellingen. Heb je wel die mogelijkheid al onderzocht. Belastingparadijs is leuk maar als het de rest van je leven overhoop haalt, heb je er zo weinig aan.
