Overig
alle pijlers
Ik ben een schijterd
zaterdag 18 april 2009 om 20:16
Ja, ok, ik schijt, net als iedereen. Ik ben jullie maar alvast voor
Nu moet je weten, ik draai mijn hand niet om voor een last minute vlucht naar een vage bestemming om in mijn eentje een hostel te zoeken, tussen baardige geile gekken te slapen en uit een vliegtuig te springen. So far so good.
Ik heb tijden als een lijk geleefd (en heb zo'n kramp overal dat die rigor mortis nu niet eens zo'n vreemd idee is), maar ben weer wat actiever aan het worden.
Ik zou graag weer dingen doen waar ik goed in ben of zou kunnen zijn. Je zou het niet zeggen, maar ooit was ik erg sportief. Ik ben nog steeds atletisch gebouwd en niemand zou vermoeden dat ik met een fles drank en zakken chips mijn dagen doorbreng.
Maar ik wil echt weer sporten. Ik vind fitness niks an, daar kon ik mezelf echt met moeite niet eens naartoe slepen. Maar heb afgelopen weekend getennist en guess what, ik heb talent. Nu komt dat niet als volslagen verrassing, want ik kan onmogelijk die sportgenen van ouders en de hele familie (ik word al moe als ik denk aan hun sportiviteit denk) hebben gemist. Ooit zou ik ook weleens, net als mijn familie, de marathon willen lopen, maar laten we niet op de zaken vooruit lopen.
Mijn uni biedt verschillende zaken aan. Je kunt tennissen, je kunt paardrijden, je kunt kung fu lessen nemen. Maar, en nu komt het....
Ik DURF niet. Bang dat ik er niet uitzie als ik iets niet goed doe, bang dat ik niemand ken (totaal absurd aangezien ik altijd alleen reis, en vaak zat alleen in onbekende kroegen te vinden ben). Nu heb ik nog een beetje een paardentrauma (ongeluk gehad), maar ik zou wel weer erg graag rijden. Tennissen vind ik erg leuk, maar ik geloof dat je die baan enkel kunt huren en ik ken niemand die mee wil. Kung fu....ik ben er gewoon bang voor (niet om een trap te krijgen, maar om hoe ik over kom, dat ik een eenling ben...).
En dan het ergste, geen sport, maar: pianoles. Heb al 3(!) keer afgebeld. Ik vind het doodeng. Toen ik jaaaaaren geleden begon was het geen probleem, ik was ook erg goed (muziekgenen hebben we ook, en gektegenen) maar toch, ik schaam me als ik iets fout doe (jaja, ik hoor jullie denken: je zit er om te leren!) en ik lijk wel een Parkinsonpatient als iemand mee zit te kijken als ik op die toetsen ram.
Wie herkent dit, heeft ultieme tips ('gewoon doen' zou ik begrijpen, maar ik sterf duizend doden bij de gedachte) of heeft een geweldige psychologische verklaring voor deze achterlijkheden?
*pakt fles van Minny Fred af en drinkt zichzelf alvast moed in*
Nu moet je weten, ik draai mijn hand niet om voor een last minute vlucht naar een vage bestemming om in mijn eentje een hostel te zoeken, tussen baardige geile gekken te slapen en uit een vliegtuig te springen. So far so good.
Ik heb tijden als een lijk geleefd (en heb zo'n kramp overal dat die rigor mortis nu niet eens zo'n vreemd idee is), maar ben weer wat actiever aan het worden.
Ik zou graag weer dingen doen waar ik goed in ben of zou kunnen zijn. Je zou het niet zeggen, maar ooit was ik erg sportief. Ik ben nog steeds atletisch gebouwd en niemand zou vermoeden dat ik met een fles drank en zakken chips mijn dagen doorbreng.
Maar ik wil echt weer sporten. Ik vind fitness niks an, daar kon ik mezelf echt met moeite niet eens naartoe slepen. Maar heb afgelopen weekend getennist en guess what, ik heb talent. Nu komt dat niet als volslagen verrassing, want ik kan onmogelijk die sportgenen van ouders en de hele familie (ik word al moe als ik denk aan hun sportiviteit denk) hebben gemist. Ooit zou ik ook weleens, net als mijn familie, de marathon willen lopen, maar laten we niet op de zaken vooruit lopen.
Mijn uni biedt verschillende zaken aan. Je kunt tennissen, je kunt paardrijden, je kunt kung fu lessen nemen. Maar, en nu komt het....
Ik DURF niet. Bang dat ik er niet uitzie als ik iets niet goed doe, bang dat ik niemand ken (totaal absurd aangezien ik altijd alleen reis, en vaak zat alleen in onbekende kroegen te vinden ben). Nu heb ik nog een beetje een paardentrauma (ongeluk gehad), maar ik zou wel weer erg graag rijden. Tennissen vind ik erg leuk, maar ik geloof dat je die baan enkel kunt huren en ik ken niemand die mee wil. Kung fu....ik ben er gewoon bang voor (niet om een trap te krijgen, maar om hoe ik over kom, dat ik een eenling ben...).
En dan het ergste, geen sport, maar: pianoles. Heb al 3(!) keer afgebeld. Ik vind het doodeng. Toen ik jaaaaaren geleden begon was het geen probleem, ik was ook erg goed (muziekgenen hebben we ook, en gektegenen) maar toch, ik schaam me als ik iets fout doe (jaja, ik hoor jullie denken: je zit er om te leren!) en ik lijk wel een Parkinsonpatient als iemand mee zit te kijken als ik op die toetsen ram.
Wie herkent dit, heeft ultieme tips ('gewoon doen' zou ik begrijpen, maar ik sterf duizend doden bij de gedachte) of heeft een geweldige psychologische verklaring voor deze achterlijkheden?
*pakt fles van Minny Fred af en drinkt zichzelf alvast moed in*
zondag 19 april 2009 om 10:44
quote:Digitalis schreef op 19 april 2009 @ 09:18:
VC, natuurlijk kom jij even sneren.
en VC, FYI: ik open continu ludieke topics, jij mag mij niet (fine by me) en wil dus enkel de negatieve kanten zien en van mij een basketcase maken .Waar slaat dit op? Weet je waar ik nou zo schijtziek van word? Dat ik de moeite neem om een reactie te geven, omtrent wat ik werkelijk vind, niet met je meelul, gewoon effe recht voor zijn raap, en mét een advies eraan gekoppeld, en dat ik vantevoren al wist dat het niet goed opgepakt ging worden, en inderdaad, ik ben weer de snerende azijnpisser in jouw ogen. Kap er nou es mee om alles wat ik zeg persoonlijk op te vatten.
VC, natuurlijk kom jij even sneren.
en VC, FYI: ik open continu ludieke topics, jij mag mij niet (fine by me) en wil dus enkel de negatieve kanten zien en van mij een basketcase maken .Waar slaat dit op? Weet je waar ik nou zo schijtziek van word? Dat ik de moeite neem om een reactie te geven, omtrent wat ik werkelijk vind, niet met je meelul, gewoon effe recht voor zijn raap, en mét een advies eraan gekoppeld, en dat ik vantevoren al wist dat het niet goed opgepakt ging worden, en inderdaad, ik ben weer de snerende azijnpisser in jouw ogen. Kap er nou es mee om alles wat ik zeg persoonlijk op te vatten.
Iets wat vier dagen bloedt en niet doodgaat is niet te vertrouwen.
zondag 19 april 2009 om 10:46
Activia hielp bij mij wel volgens mij hoor, of het was selffulfilling shitting
Ik ben wel een pakjesmens hoor....soep uit pakje, voorverpakte maaltijden. De keuken hier is ook niet bepaald geschikt om te koken (twee pitten en je staat met je kop tegen de onderkant van de trap, geen normale pannen) en ik heb een heel mooie combi-magnetron
Maar beter dan chips en chocolade.
't Is gewoon weer even wennen. Ik schaam me dood, maar ik heb hier nog nooit schoongemaakt (woon er sinds oktober 2008), er zijn dingen zelfs nog niet uitgepakt (wel bijna hoor), kleding ligt overal en nergens ('t is een erg grote kamer) en.....ik ben ook al maaaaanden niet naar de wasserette geweest (ik geef echt niet toe hoeveel maanden dat zijn). Wel wat dingen met de hand gedaan (ondergoed uiteraard), maar *schaam schaam*.
Gewoon een totale desinteresse in het leven. Maar goed, ik heb gister een hele hoop opgeruimd en ik ga een wasserette in de buurt zoeken. Heb wel eindelijk (na een halfjaar verlopen te zijn) een nieuw paspoort.
Stom zijn die dingen, je wil wel, ergens, maar je vlucht. En vluchtgedrag kent iedereen, maar vluchten voor het leven is zo stom dat je echt beter dood kunt zijn.
Hopelijk krijg ik positieve mailtjes terug en wordt de stufi terugbetaald en doorbetaald.
Ik ben wel een pakjesmens hoor....soep uit pakje, voorverpakte maaltijden. De keuken hier is ook niet bepaald geschikt om te koken (twee pitten en je staat met je kop tegen de onderkant van de trap, geen normale pannen) en ik heb een heel mooie combi-magnetron
Maar beter dan chips en chocolade.
't Is gewoon weer even wennen. Ik schaam me dood, maar ik heb hier nog nooit schoongemaakt (woon er sinds oktober 2008), er zijn dingen zelfs nog niet uitgepakt (wel bijna hoor), kleding ligt overal en nergens ('t is een erg grote kamer) en.....ik ben ook al maaaaanden niet naar de wasserette geweest (ik geef echt niet toe hoeveel maanden dat zijn). Wel wat dingen met de hand gedaan (ondergoed uiteraard), maar *schaam schaam*.
Gewoon een totale desinteresse in het leven. Maar goed, ik heb gister een hele hoop opgeruimd en ik ga een wasserette in de buurt zoeken. Heb wel eindelijk (na een halfjaar verlopen te zijn) een nieuw paspoort.
Stom zijn die dingen, je wil wel, ergens, maar je vlucht. En vluchtgedrag kent iedereen, maar vluchten voor het leven is zo stom dat je echt beter dood kunt zijn.
Hopelijk krijg ik positieve mailtjes terug en wordt de stufi terugbetaald en doorbetaald.
zondag 19 april 2009 om 10:53
Ik vind ook echt dingen, VC. En die mag ik ook opschrijven. Heb al eerder een hatelijke tekst van je mogen ontvangen die me echt zeer deed en niets anders dan erg afzeikerig was. Ben prima in staat om dat te kunnen inzien.
Je hoeft niet met me mee te lullen, dat vraag ik niemand. Maar de assumptie dat ik mezelf veel beter vind dan de rest komt me de strot uit, enzo.
No hard feelings verder hoor. Maar dat je me niet tof vindt, dat kan een blinde zien.
Je hoeft niet met me mee te lullen, dat vraag ik niemand. Maar de assumptie dat ik mezelf veel beter vind dan de rest komt me de strot uit, enzo.
No hard feelings verder hoor. Maar dat je me niet tof vindt, dat kan een blinde zien.
zondag 19 april 2009 om 10:56
Ik irriteer me aan sommige aspecten ja, net als zovelen hier. Maar op een forum moet je dat los kunnen zien van "een hekel hebben aan", en dat lukt mij wel, anders zou ik überhaupt al niet meer posten in je topic. Ik zit hier, net als een hoop anderen, met jeuk, omdat ik steeds hetzelfde moet lezen, en ja, dat "proef" je misschien tussen de regels door. Maar als je blijft hangen in een "VC heeft een hekel aan me, vandaar", dan zet je automatisch mijn bijdrage al buitenspel. En dat is een systeem wat heel duidelijk zichtbaar is bij je; smoezen en excuses verzinnen om ergens niet aan te gaan/ bij te horen/ nou noem maar op.
Iets wat vier dagen bloedt en niet doodgaat is niet te vertrouwen.
zondag 19 april 2009 om 11:00
zondag 19 april 2009 om 11:02
Digi, je weet dat ik je graag mag, maar ik moet me wel bij VC aansluiten.
De smoezen, de excuses, het vluchtgedrag, het komt in elk topic weer naar voren.
Ook die dingen die je wel durft, een ticket kopen en je neus achterna, uit een vliegtuig springen, kijk, dat durf en doe ik ook allemaal. Dat is niet zo bijzonder.
En het is overbodig om dat steeds weer te vermelden.
Wat sport betreft, ik probeer al 20 jaar om uberhaupt te 'gaan' sporten.
Ik doe het niet. Maar ik verzin geen uitvluchten, ik heb er gewoon een schijthekel aan.
En die zin van je, dat als je vlucht voor het leven dat je dan maar beter dood kunt zijn.
Lees dat nou eens terug. Het staat er zo vervelend, zeker in jouw geval en dat weet je.
En zoals ik al tig keer heb gezegd, als je in een goede tijd zit, dan wil je alles tegelijk.
En dat kán niet!
De smoezen, de excuses, het vluchtgedrag, het komt in elk topic weer naar voren.
Ook die dingen die je wel durft, een ticket kopen en je neus achterna, uit een vliegtuig springen, kijk, dat durf en doe ik ook allemaal. Dat is niet zo bijzonder.
En het is overbodig om dat steeds weer te vermelden.
Wat sport betreft, ik probeer al 20 jaar om uberhaupt te 'gaan' sporten.
Ik doe het niet. Maar ik verzin geen uitvluchten, ik heb er gewoon een schijthekel aan.
En die zin van je, dat als je vlucht voor het leven dat je dan maar beter dood kunt zijn.
Lees dat nou eens terug. Het staat er zo vervelend, zeker in jouw geval en dat weet je.
En zoals ik al tig keer heb gezegd, als je in een goede tijd zit, dan wil je alles tegelijk.
En dat kán niet!
Ik verbaas me erover dat de buitenkant van de dingen zoveel verbergt.
zondag 19 april 2009 om 11:04
quote:yasmijn schreef op 19 april 2009 @ 11:02:
Ook die dingen die je wel durft, een ticket kopen en je neus achterna, uit een vliegtuig springen, kijk, dat durf en doe ik ook allemaal. Dat is niet zo bijzonder.Hier nog een. En we zijn nog lekkere wijven ook
Ook die dingen die je wel durft, een ticket kopen en je neus achterna, uit een vliegtuig springen, kijk, dat durf en doe ik ook allemaal. Dat is niet zo bijzonder.Hier nog een. En we zijn nog lekkere wijven ook
Iets wat vier dagen bloedt en niet doodgaat is niet te vertrouwen.
zondag 19 april 2009 om 11:06
zondag 19 april 2009 om 11:09
Meisjes,
Ik verzin geen smoezen. Ik ben het van plan, ik ga erachteraan. Ik analyseer echter mijn gedrag uit het verleden en uit mijn angst. Dat is toch enkel menselijk? Een depressie (deel 5678) en pillen waar je totaal gestoord van wordt, vind ik geen smoezen. Ik heb geen zin meer om te vluchten in verslavingen, slachtoffergedrag of wat dan ook. Vandaar dit topic (dat niet bedoeld was voor analyse, maar als motivatie).
He zeg, heb ik for once goeie bedoelingen, worden ze niet (h)erkend. Da's slachtoffergedrag, ik zeg het er maar even bij
Lindy, dat weet ik en die intentie heb ik ook echt niet. Maar soms moet je bepaalde dingen doormaken om tot het inzicht te komen. En dan moet je zover komen dat je met elke vezel in je lijf veranderen wil. Zijn processen, he.
Yas, die angst is echt geen excuus. Die angst wil ik overwinnen. En dan moet het maar zijn: gewoon doen. En de eerste stap is gezet.
Ik verzin geen smoezen. Ik ben het van plan, ik ga erachteraan. Ik analyseer echter mijn gedrag uit het verleden en uit mijn angst. Dat is toch enkel menselijk? Een depressie (deel 5678) en pillen waar je totaal gestoord van wordt, vind ik geen smoezen. Ik heb geen zin meer om te vluchten in verslavingen, slachtoffergedrag of wat dan ook. Vandaar dit topic (dat niet bedoeld was voor analyse, maar als motivatie).
He zeg, heb ik for once goeie bedoelingen, worden ze niet (h)erkend. Da's slachtoffergedrag, ik zeg het er maar even bij
Lindy, dat weet ik en die intentie heb ik ook echt niet. Maar soms moet je bepaalde dingen doormaken om tot het inzicht te komen. En dan moet je zover komen dat je met elke vezel in je lijf veranderen wil. Zijn processen, he.
Yas, die angst is echt geen excuus. Die angst wil ik overwinnen. En dan moet het maar zijn: gewoon doen. En de eerste stap is gezet.
zondag 19 april 2009 om 11:13
BGB, ik doe niet meer aan psychs. Ik heb elders al mijn analyse gegeven over therapie, dat ga ik niet herhalen. Niemand kan mijn faalangst wegnemen, enkel ikzelf. Sowieso vond die psychiater het leuk me vol te stoppen met medicatie, en daar werd ik labiel van. Ik schaam me dood, want alles bij elkaar ben ik maanden en maanden kwijt in mijn geheugen.
Ik heb ook spinnenangst, maar die is niet belemmerend. En ik hoef ook geen supervrouw te zijn. Maar de dingen die ik wil doen, dan moet ik ze dus maar 'gewoon doen'. Da's de enige manier om over angst heen te komen.
En nogmaals, de reden waarom ik de extremere zaken erbij zet is niet om te pochen, maar om de tegenstelling -die in mijn ogen belachelijk is- aan te geven.
Ik heb ook spinnenangst, maar die is niet belemmerend. En ik hoef ook geen supervrouw te zijn. Maar de dingen die ik wil doen, dan moet ik ze dus maar 'gewoon doen'. Da's de enige manier om over angst heen te komen.
En nogmaals, de reden waarom ik de extremere zaken erbij zet is niet om te pochen, maar om de tegenstelling -die in mijn ogen belachelijk is- aan te geven.
zondag 19 april 2009 om 11:15
En dan nog wat:
Waarom zou je moeten tennissen?
Waarom zou je moeten pianospelen?
Waarom zou je wat dan ook moeten?
Dat kan allemaal later nog!
Het enige wat jij moet is je studie afmaken! En dan aan het werk! Een normale baan die aansluit op je studie.
Dat plan om dat naar de avondschool te verzetten: slecht plan.
Ik heb zo het idee dat jij dat niet aankunt.
Maar je bent nu in een stemming dat je denkt dat je dat wel kunt, maar je weet zelf hoe snel je om kunt slaan.Waarom niet gewoon overdag naar college zoals elke student?
Waarom zou je moeten tennissen?
Waarom zou je moeten pianospelen?
Waarom zou je wat dan ook moeten?
Dat kan allemaal later nog!
Het enige wat jij moet is je studie afmaken! En dan aan het werk! Een normale baan die aansluit op je studie.
Dat plan om dat naar de avondschool te verzetten: slecht plan.
Ik heb zo het idee dat jij dat niet aankunt.
Maar je bent nu in een stemming dat je denkt dat je dat wel kunt, maar je weet zelf hoe snel je om kunt slaan.Waarom niet gewoon overdag naar college zoals elke student?
Ik verbaas me erover dat de buitenkant van de dingen zoveel verbergt.
zondag 19 april 2009 om 11:16
Ik weet niet of hij al langsgekomen is, in dat geval sorry voor de mosterd. Karate, is dat niet iets voor jou? Mijn kinderen beoefenen dat al jaren. Dochter, volwassen, heeft inmiddels zwarte band en geeft ook af en toe les. Ze is klein, smal en gespierd (inmiddels). Op karate komen allerlei mensen af, het vereist discipline en het gaat niet om het vechten maar om de zelfverdediging en beheersing, vooral dat laatste. Er zit een hele grote dosis Zen bij. Af en toe is het ook ronduit stoer. Dochter heeft clinics gedaan bij de Academie voor Middeleeuwse krijgskunsten en kan dus redelijk zwaardvechten (met een houten zwaard, dat dan weer wel).
Ze zitten allebei bij dezelfde, kleine, dojo en ik verbaas me iedere keer weer over de saamhorigheid, loyaliteit en de vanzelfsprekendheid waarmee nieuwelingen opgenomen worden in de groep.
Ze zitten allebei bij dezelfde, kleine, dojo en ik verbaas me iedere keer weer over de saamhorigheid, loyaliteit en de vanzelfsprekendheid waarmee nieuwelingen opgenomen worden in de groep.
zondag 19 april 2009 om 11:16
zondag 19 april 2009 om 11:17
quote:blijfgewoonbianca schreef op 19 april 2009 @ 11:16:
Als je graag wil sporten maar je bent bang voor lul te staan , ga dan bij een beginnersclub ,op thuisblijfmoederstijden .
Hoe kan je nou voor lul staan als je gaat leren tennissen terwijl je zelf al het een en ander kan ?Dat zal de faalangst zijn, neem ik aan.
Als je graag wil sporten maar je bent bang voor lul te staan , ga dan bij een beginnersclub ,op thuisblijfmoederstijden .
Hoe kan je nou voor lul staan als je gaat leren tennissen terwijl je zelf al het een en ander kan ?Dat zal de faalangst zijn, neem ik aan.
Ik verbaas me erover dat de buitenkant van de dingen zoveel verbergt.
zondag 19 april 2009 om 11:18
Yas, je bedoelt 't vast goed maar ik hoop niet bij de Inquisitie te zitten.
het grote voordeel is, is dat ik nu geen psychofarmaca meer gebruik, en door m'n laatste relatie echt vanbinnen heb gevoeld dat het anders moet.
Ik vergelijk het altijd zo:
Stel, je rookt (da's niet zo moeilijk voor te stellen ). Je weet dat het slecht voor je is, maar och. Dan krijg je eens erge last van je longen, maar och, dat gaat weer over. En dan opeens heb je een vlekje op je longen, dat waarschijnlijk kanker is. Je zit een week in spanning, je bent je kapot geschrokken, en de arts vertelt je na die slopende week dat het toch geen kanker is.
DAT moment, dat inzicht, doet hem/haar waarschijnlijk besluiten te stoppen met roken.
het grote voordeel is, is dat ik nu geen psychofarmaca meer gebruik, en door m'n laatste relatie echt vanbinnen heb gevoeld dat het anders moet.
Ik vergelijk het altijd zo:
Stel, je rookt (da's niet zo moeilijk voor te stellen ). Je weet dat het slecht voor je is, maar och. Dan krijg je eens erge last van je longen, maar och, dat gaat weer over. En dan opeens heb je een vlekje op je longen, dat waarschijnlijk kanker is. Je zit een week in spanning, je bent je kapot geschrokken, en de arts vertelt je na die slopende week dat het toch geen kanker is.
DAT moment, dat inzicht, doet hem/haar waarschijnlijk besluiten te stoppen met roken.
zondag 19 april 2009 om 11:19
zondag 19 april 2009 om 11:20
zondag 19 april 2009 om 11:20
Nee, dat voorbeeld dat je geeft geldt alleen voor mensen die op het randje leven. Living on the edge, wachten tot je een tik op de vingers krijgt. Dat is geen gezonde instelling.
Shit, ik moet mezelf ook een trap onder de reet geven. Wie plant er nu ook twee weekenden achter elkaar interviews, domme muts die ik ben.
Shit, ik moet mezelf ook een trap onder de reet geven. Wie plant er nu ook twee weekenden achter elkaar interviews, domme muts die ik ben.
zondag 19 april 2009 om 11:21
Ik voel me niet goed op college Yas, daarom. Avondstudenten, daar voel ik me beter bij. En ik ging al zelden naar college en haalde m'n examens wel, hoor.
Ik voel me gewoon oprecht rot tijdens de meeste colleges. En omdat het een kleine faculteit is, zit je in klasjes.
Dickens, da's wel goed ja. Ik dacht zelf aan Kung Fu. Dat wordt hier namelijk gegeven.
En het is niet de angst zozeer dat ik het niet kan (dat paardrijden en tennissen), maar de groepjes. Het binnenkomen als nieuweling.
Ach, 't is ook stom eigenlijk.
Ik voel me gewoon oprecht rot tijdens de meeste colleges. En omdat het een kleine faculteit is, zit je in klasjes.
Dickens, da's wel goed ja. Ik dacht zelf aan Kung Fu. Dat wordt hier namelijk gegeven.
En het is niet de angst zozeer dat ik het niet kan (dat paardrijden en tennissen), maar de groepjes. Het binnenkomen als nieuweling.
Ach, 't is ook stom eigenlijk.
